Heimskringla - 17.10.1901, Page 2

HEIMSKRINGLA 17. OKTÓBER 1901
Ueiiskringla.
PUBLISHBD BY
The BeimskrÍDgla News & Publishing Co.
Verð bl&ðsins í Canada og Bandar .$1.50
utn árið (fyrirfram borgað). Sent til
tslands (fyrirfram borgað af kaupenle
um blaðsins hér) $1.00.
Pening&r sendist í P. O. Money Order
Élegistered Letter eða Express Money
Order. Bankaávisanir á aðra banka en í
>Vinnipeg að eins teknar meðafföllum.
K. Vi. Baldwinson,
Editor & Manager.
Office : 547 Main Street,
O BOX 1283.
Tíminn nálgast.
Engin hugsjón er almenningi
manna og kvenna eins kær, og
hugsjónin um J>að að verða ríkur,
að hafa svo eigin eignar fé með
höíidum að f>að meir en nægi fyrir
daglegum pörfum, Þetta er á ís-
lenzku nefnd auragirnd, aurgirndin
er ástríða sem ekki stríðir á ung-
linga, svona yfirleitt, f>ví að f>eim
er gjarnast að leika léttnm hala og
kasta áhyggjum lífsins á pá sem
eru eldri og reyndari í f>essum
heimi. Þeim nægir J>að, ungling-
unum, ef J>eir hafa til hnífs og
skeiðar, eru vel fataðir og geta
með einhverjum ráðum átt kost á
að njóta gleði lífsins, án J>ess J>að
purfi að kosta {>á áhyggjur eða á-
byrgð, og útgjöld af eiginefnum.
En eftir f>ví sem árin færast yfir
einstaklinginn og alvjira lífsins
grípur hann fangbrögðum, eftir
f>ví aukast áhyggjurnar og aura-
girndin, löngunin til f>ess að kom-
ast yfir auðæfi, og geta notið
peirra.
Fátæktin er farg, sem næst
heilsulevsi, liggur J>yngst á öllum
f>orra manna, og flestir f>eir sem
frá nát.túrunnar hendi eru gæddir
nokknrri mannrænu, leggja fram
ytrustu krafta sína til að firrast
fátæktina og alsleysið, en fanga fé
og auðlegð. Til framkvæmdar
f>essu eru tvær aðferðir almennast-
ar og einhlytastar, erfiði og útsjón,
(speculatíon). Reynslan hefir
kent að líkamlegt erfiði, hyggilega
beitt, er óhultasti og áreiðanlegasti
vegurinn til sjálfstæðis og als-
nægta, ]>að er, til að fuilnægja öll-
um sanngjörnum pörfum vinnend-
anna, en sjaldan safna menn auð-
fjár með líkamlegri vinnu ef hún
er ekki bygð á öflugri frams/ni.
Hugspeki (speculation) á hinn
bóginn hefir gei;t margan mann
stórauðugan á stuttum tíma hér í
landi, eíns og í öllum öðrum ný-
bygðum frjófsömum framfara
löndum heimsins, stundum með
iðnaði og verzlun, J>ví J>á fer lík-
amlegt erfiði samfara hugspekinni
og er bygt á henni. En oft líka
með J>ví að leggja í meira og minna
óviss gróðafyrirtæki svo sem í
námalönd og annað pess háttar.
iSlík gróðabrögð hafa gert margan
mann ríkan án pess hann hafi
nokkuð unnið fyrir auðæfunum
annað en að leggja hugvit sitt og
peninga eða tiltrú í sölurnar. Auð-
vitað eru peir margfalt fleiri sem
hafa tapað. heldur en hinir sem
grætt hafa á pessari aðferð. En
peir sem hafa grætt, hafa gert ]>að
í stórum stíl, og pað mun reynnst
pegar sk/rslur yfir æfiferil auð-
mannanna í pessu landi eru lésnar
ofan í kjöliun, að pá hafa flestir
peirra fengið sinn mikla auð að
að meiru eða minna leyti af málm-
og nómalöndum.
EnnJ>á hafa landar vorir ekki
komist upp á að nota sér J>essa
gróða aðferö, og liggja J>ar til aðal
lega 2 ástæður, sú fyrsta er að ]>á
skortir enn ]>á hér í landi nauð-
synlega pekkingu til J>ess að kunna
að verja fé sínu hyggilega í óviss
gróðafyrirtæki, og í öðru lagi er
fátæktln sem hindrar J>á frá að
hætta nokkru af efnum sínum í
óvissu, J>ví pess ber vel að gæta
að ]>ví að eins skyldi maður leggja
fé í slík fyrirtæki, að hann sé við
því búinn að pola tapið ef pað ber
að höndum. Því pað er engin hug-
speki í ]>ví að leggja fram fé í al-
gerða eða hálfgerða óvissu, án
J>ess að hafa trú á gróðamöguleika
pess fyrirtækis sem maður stofnar
fé sínu í, og eins hitt að maður
standi jafnréttur eftir sem áður ]>ó
J>að fé tapist sem maður hefir iagt
í fyrirtækið. Þetta verður að ger-
ast með hyggilegri rökstuddri fram-
s/ni, og pegar pess er vel gáð, J>á
eru líkurnar í flestum tilfellum
meira með gróða en tapi. En
eftir ]>ví sem löndum vorum hér
vestra vex meira og meira fjár-
magn J>á má vænta pess að /msir
peirra tefli á tvær hættur með J>ví
að leggja í náma og málmlönd, og
sumir peirra hafa enda nú J>egar
byrjað á pví, pótt J>að sé ennpá í
smáum stíl. Flestir peirra hafa
enn sem komið er, fremur grætt en
tapað á pessu, og J>að má búast
við að J>eim fjölgi stöðugt sem
hætta sparifé sínu í slík fyrirtæki
eftir pví sem pað vitnast að J>eir
sem á undan hafa gengið hafi
grætt á stofnfé sínu.
Landar vorir mega ætíð búast
við ]>ví að ]>að verði einhverjir
meðal [>eirra sem tapa fé í slíkum
gróðafyrirtækjum. En vér höfum
pá trú að [>að verði yfirleitt til hags-
muna fyrir pjóðflokkinn, að [>að
verði einhverjir svo hepnir að [>eir
græði stórfé á slíkum fyrirtækjum
i komandi tíð. En umfram alt á-
lítum vér nauðsynlegt að landar
vorir gefi sig miklu meira hér eftir
en hingað til við verkfræði, að peir
láti sér ekki nægja með að vera til
lengdar undirgefnir hérlendum
vinnuveitendum, en leggja í pess
stað alla áherzluna á að afla sér
svo mikillar verklegrar pekkingar
að peir geti sjálfir tekið að sér að
standa fyrir stórverkum, og ]>á
gefið sínum eigin samlöndum vinnu
með sér. Þegar svo er komið—og
[>að ætti ekki að líða langir tímar
[>ar til [>etta er komið í framkvæmd.
Þá fer sá tími að nálgast að landar
vorir [>urfa ekki að kvíða framtíð
sinni hér í landi. Þá berst að peim
bæði auður og völd, og J>á fyrst, en
ekki fyrr, er pví takmarki náð sem
peir hafa jafnan haft fyrir hug-
skotssjóuum sínum. Þá komast
peir í náið sambaud við pá heilla-
dís er vísaði peim veg til pessa
lands.
Ungfrú wSione.
Þess hefir áður verið getið hér
í blaðinu að tvær trúboðskonur frá
Bandaríkjunum hafi verið teknar
af stigamönnnum og faldar par til
ræningjarnir fá vissa peningaupp
hæð fyrir að láta pær lausar. Þessi
atburður er peas virði að lesendum
sé greinilega sk/rt frá honum,
pví að iræði er hann nokkuð óvana-
legur og svo eru afleiðingarnar lík-
legar til pess að hafa markverðar
og sögulegar afleiðíngar fyrir pjóð-
ir pær sem hlut eiga að máli.
Það var 3. Sept. síðastl. að
ungfrú Stone og nokkur hópur af
vinum hennar var á ferð í Búlgar-
íu og var pá allur hópurinn hand-
tekinn í porpi einu í Búlgaríu sem
heitir Raslog, er bær sá nálægt
landamærum Tyrklands og nálægt
einu af vígvirkjum Tyrkja á landa-
mærunum. Stigamenn peir sem
fast settu ferðafólkið sleptu pví
öllu aftur, að undanteknum peim
tveimur konum, sem um hefir verið
getið. Ungfrú Stone of frú Isilka,
peim var haldið til verðlauna.
Stigamenn sögðu peim af ferða-
fólkinu Sem peir sleptu, að pessar
konur yrðu einnig látnar lausar
pegar búið væri að borga peim
eitt hundrað púsund doll.
Ferðafólkið segir að stigamenn
pessir hafi verið tyrkneskir og Búl-
garíu hermenn og að peir hafi
flutt konumar á felustaðinn eitt-
hvað inn í fjöllin í Búlgaríu og að
peim muni áreiðanlega verða hald-
ið par, par til pær verða leystar út
með ofangreindri fjárupphæð.
Búlgaria liggur undir Tyrki og
pess vegna hefir Bandaríkjastjórn-
in heimtað pað af Soldáni að hann
sjái svo til að konur pessar verði
látnar lausar. Solnán hefir orðið
við kröfum Bandaríkjanna að pví
leyti að stjórn lians hefir heiintað
pað af Búlgaríustjórninni að húu
láti stigamenn framselja konurnar
tafar- og skilmálalaust. En Búl-
garíustjórnin neitar að hafa af-.
skifti af málinu. Það er á vitund
pjóðanna að stjórnin í Búlgaríu
hefir á umliðnum árum haft mjög
náin mök uið stigamanna flokka par
í landi, og hún er grunuð um að
njóta einhvers hluta af afla stiga-
manna fyrir vemd pá er hún veitir
peim. Og í pessu tilfelli pykja
líkur liggja að pví að hún muni
eiga að fá ekki alllítinn part af
peim 8100,000 sem stigamenn
heimta og pess vegna sé pað að
stjórnin fáist ekki til að gera neina
gangskör að pví að hafa upp á
stigamönnunum eða föngum peirra.
Það er í Búlgaríu félag eitt sem
nefnist Makedoniu félag. er pað
nokkurskonar uppreistarfélag mót
veldi Tyrkja Boldáns. Það er tal-
ið víst að pað sé að undirlagi pessa
félags, að konar pessar hafa verið
handteknar, og að pað muni eiga
að fá í sinn sjóð part af lausnar-
peningunum, sem talið er víst að
verði borgaðir fyrir lausn pessara
kvenna. Þetta er talin ástæðan
fyrir pví að Búlgaríustjórnin kæri
sig ekki nm að gera neitt til pess
að afst/ra borgun peninganna til
stigamanna. En Tyrkir á hinn
bóginn hata félag petta og eru
andvígir öllum gerðum pess og
andvígir pví að nokkuð sé borgað
fyrir lausn kvennanna,
Bandaríkjastjómin unir ilia
við svo búið og hyggur að fá leyfi
Evrópu pjóðanna til pess að senda
herskipaflota gegnum Dardanelles-
sundið til pess að komast að
ströndum Búlgaríu og herja á
landið til hefndar fyrir kvenstuld-
inn og til að neyða Búlgaríustjórn-
ina til að hafa formleg afskifti af
pessu máli. En á meðan á pessu
stendur, hafa íbúarnir í Boston í
Bandaríkjuuum byrjað á samskot-
um í pví augnamiði að hafa saman
pessa §100,000 doll., sem stiga-
menn heimta. Kidder & Piebody
félagið par í bænum hafa pegar
safnað yfir $65,000 í peningum til
pessa fyrirtækis, par af eru 1,500
frá Congregational kirkjunni, sem
ungfrú Btone tilheyrði. Btiga-
menn hafa gert pað opinbert að
pessir 810' >,00() verði að vera borg-
aðir ekki síðar en pann 8. p. m.,
annars sé úti um líf pessara
kvenna.
Tilfelli svipað pessu hafa áður
komið fyrir par í landi. Það var í
Maímán. 1891 að stigamenn í
Tyrkjaveldi stálu nokkrum p/zk-
um ferðamönnum og sendiherra
Þjóðverja í Constantinople varð að
borga $200,000 til pess að fá pá
látna lausa. Franskir ferðamenn j
urðu fyrir samskyns reynslu í
Tyrklandi, en franska stjórnin j
heimtaði af Soldáni að hann borg-
aði sjálfur pjófum sínum pá upp-
hæð sem peir heimtuðu, og pað
gerði hann til að komast hjá ónáð
Frakklands. Þessar peningaborg-
anir hafa haft pau áhrif að örfa
stigamenn til pess að kyrsetja og
fela ferðafólk par í landi, til pess
að græða auðfjár á pví. Nú er
eftir að vita hvernig Bandaríkin
taka í strenginn, en líklegt væri
að pau létu svo til sín taka í pessu
máli að borgarar peirra geti fram-
vegis ferðast óhultir um lendur
Tyrkja Soldáns, og pað jafnvel pó
að kirkjufélög og einstakir mann-
vinir kunni að hafa saman nóg fé
í petta sinn til pess að kaupa frelsi
peirra kvenna sem hér eiga hlut
að pessu máli.
Minni Vestur-íslendinga.
2. ÁGÚST 1901.
Eftir: E. H. JOHNSON.
(Niðurl.)
Það, að vér hverfum í sjóinn,
hverfum inn í þóðlíkama þessa
lands, eins og sumir eru að spá, og
jafnvel álíta hið nauðsynlegasta fyr-
ir okkur, er bara eintómt rugl, tal-
að að roér finst af þrekleysi, ramfara
óvirðingu fyrir þjóðerni voru, bók-
mentum og tungumáli. Það er
lengra síðan að Þjóðverjar, Frakkar,
Svíai og Norðmenn byrjuðu að
flytja til Amerikn, en samt lifa bók-
mentir peirra og móðurmfil, og það
flnnast líklega ekki margir á meðal
þeirra, sem láta í Ijósi, að bezt væri
að hverfa í sjóinn, og hætta að
vera það sem maður er í raun og
veru. Þessir þjóðflokkar eru allir
stoltir af því að vera það sem þeir
eru, þeir eru stoltir af landi sínu,
bókmentum, tungumáli og nöínum.
Þeim dettur hreint ekki í hug að
gera nokkra breytingu, eða breyta
naf> i sínu, til að þóknast, ef svo
mætii kaila það, skrílshætti og hálf-
mermingu þeirra, sem ekkert mál
kunna, utan ensku. Þeir halda
fast við hið upprunalega og það er
rétt. því að breyta nafni sínu og láta
kalla sjg ýmsum skrípanöfnum af
enskumælandi fólki, eins og ýmsa
aflöndum vorum heflr hent, er við-
bjóðsiegur tepruskapur, alveg ó-
samsvarandi fornajdardug og fóst-
bræðralagi voru. Vér ættum að at
huga þetta og reyna að lagfæra það,
því vor íslenzku nöfn standa í svo
nánu sambandi við tungumál vort,
að hvorugt ma án annars vera. Ég
er samt ekki að finna að því, þó
stöku Vustur-Islendingur taki upp
íallegtog um leið tilhlýðilegt ættar.
nafn, t. d. eins og Eldon, Beck, Byr-
on, eða eitthvað þvl um líkt- það er
ekkett rangt við það, sérstaklega sé
það gei t upp á lögiegan hátt. . Eu
hitt er ófyrirgefanlegt, að sá sem
heitirtii dæmsi Brynjólfur Brynjólfs-
son, skuli líða “enskinum” að kalla
sig Brindalf Biindilson, gaDgandi
út frá þvl, að það sé svo hart fyrir
“enskinn” að segja Brynjólfsson.
Þetta er sprottið mest af Ihugunar-
leysi, þvl það er ekkert harðara að
nefna Brynjólfsson eða Iljörleifsson
en t. d. McPherson eða VVilliamson,
seni enskurinn nefnir viðstöðulaust.
Lituin oss því, kæru landar!
ætíð vera það sem hugfastast, eð
hveifa ekki I sjóinn, verum íslenzkir
að svo miklu leyti sem vér getum,
höldum fast við móðurinál vort, og
reynum að varðveita það ásamt
bókmentum og nöfr.um vorum. Lof-
um enskinum að nefua sig þeim
nöfnum sem honum þóknast, en llð-
um þeim ekki að ger.i nein skrípi úr
vorum hljómfögru noirænu nölnum.
Já, þetta er nú skoðun mín á
Vestur-íslendingum I dag. Ég álít
að dugur, fóstbræðralag og frelsis-
þrá I sambandi við löngun til að
auðgast og auðnu lifa daga, hafl
sent þá til Vesturheims, og að þeir
séu, ekki einasta jafn hrósverðir
fornmönnum fyrir það, heldur miklu
meir. Tilvera vor I þessari heims-
álfu er enn I barndómi, en samt hefir
föðurlandið, Island, allareiðu hlotið
I gegnum oss margar og ómetanleg-
ar blessanir. Vér höfum, þó fátækir
séum, og eun skamt á veg komnir,
sent mikið af menningu þesaa lands
til Islands, og dollararnir skifta þús-
nndum. íslands heill og hamingja í
framtíðinni, felst algerlega í
Vestur-íslendingum, Þeir senda
árlega meiri og stærri menningar-
straum til íslands, ásamt mörgum
fleiri gæðum, sem einlagt færast I
vðxt. Isiand og Islendingar eignast
gullöld og gymsteina fyrir áhrif
Vestur-íslendinga á land og þjóð.—
Vestur Islendingar hverfa aldrei I
sjóinn, þeir verða einlagt íslend-
ingar, og bókinentir vorar, saga
og tunga lifir um aldur og æfi.
Vér fjöigum ár frá ári. Oss eykst
vlsdómur og þekking æ meir og
meír. Vér eflumst í íjármunalegu
tilliti, og þegar vér eigutn milionera
og auðsæld vor, vöxtur og viðgang-
ui I landinu er kominn á sitt fuli-
komnasta stig, þá mun Llenzka þjóð-
fyrst sjá hvað Vesturheimsíerðir vor-
ar þýða og hafa haft í för með sér.
Vestur-Islendingar verða einlagt
frændur og vinir Austur-íslendinga,
þeir og engir aðrir, munu
endurreisa hið íorna íslenzka lýð-
veldi, og mun sú hreyfing verða
komin I gang áður en menn skriía
íyðO. ísland sér pann dag, að auð-
æfl mikil verða gratin þar úr jörðu,
ísland eignast járnbtautir, frétta-
þræði og gufuskipaiínur, yfir hafið,
milli íslends og Ameiíku, og ísland
verður talið lífvænlegt land enn þá
einu sinni, ekki siður en í fornöld,
og þetta a 11 verða h r e i n a r og
beinar afleiðinaraf Vestur-
heimsferðam vorum."
Saga vor, sem köllumst í
dag Vestur-ísleiidiugar, veiður
að þúsund árum hér frá liðnum, rit-
uð með gullnu letri, og gyit I sniðum
og hrós þjóðar vorrar um oss verður
óendanlegt og ódauðlegt, tekur langt
fram yflr það hrós, sem vér og sam-
landar vorir á íslandi lirúga samau
um for.eður vora i dag.
Jæja, kæru landar! Ekke.t
fæst nú samt án umhugsuuar, ómaks
eða fyrírhafnar, það kennir reynzlan
oss daglega. Vér verðum þvl sem
Veitur-íslendingar, að haía þaðjafn-
an hugfast, að til þess að ná tilgangi
vorura, og. upptylla þi “mission,”
sem vér hðfum byrjað I þessu landi,
sem vér lifuin á í dag, þá verðum
vér að gera alt sem I voru valdi
stendur. O-ss er nauðsynlegt að við-
halda móðunnáli voru og mókment-
um; en þó er félagsskapurinn oss
ennþá nauðsymegi i, því meir sem
vér eigum af honum, og honum góð-
uui, því ineiru fáum vér til leiðar
konuð. -Auður og félagsskapur eru
þau tvö öfl er n.estu ráða I heimin-
um, og séu þau grundröllu.ð á kristi-
legum bróðurkærleika, og þeim
sanna ásetningi að gera ætlð eitt-
hvað gott, láta ætíð eitthiað gott al
sér leiðu, þ4 eru þau óyggjaudi með-
ul. Vér verðuiu að ga-u þess als
vandlega, sem miðar til þess að
lirinda oss sem þ.tóðflokki áliam og
upp á við. Vér verðum að kapp-
kosta að hlynna að hin» góða, sem
foisjónin heflr látið falla I TOitskant,
sem Vestur-IslendÍDga; vér attum
að hlynna að öllum voruus mestu og
beztn framfara mönnuui; öllnm
mest leiðandi niunuum I þjóðflokki
voru.u, hvuju natni sem þeir nefn-
ast, og hvaða helzt starf þeir hafa
með höndum, því I þeim felst aðal-
frækornið, sem vér þurfum með, til
að ná fullkomnun, og verða mikil
þjóð hér I Ameríku. Þeir menn,
sem náttúran sjálf hefir framleitt og
geflð oss, eru frækornin, þem vöxt-
ur og viðgangur vor byggist á. Vér
vitum það öll, að þegar við sáum
einhverju, þá er nauðsynlegt að
sæðið sé gott, samt er það ekki ein-
hlýtt, sæðið verður að falla í góða
jörð og vér verðum að hugsa vel um
það, ef vér hugsum til að fá góða
og fullkomna nppskeru. Þannig er
því varið með þjóðlíf vort hér, vér
verðum að hlynna hver að öðrum og
halda fast saman I góðum félagsskap,
vér ættum umfram alt að hlynna að
öllum mönnum hér á meðal vor I
Ameríku, sem menningar og mann-
dóms frækorn felast í, því það er
vegurinn til þess að ná fullkomnun-
ar takmarkinu. Leggjum niður og
eyðileggjum alt þjark og þref; látum
alt sem vér hugsum, tölnm og ger-
um, miða að einhverju til géðs; lát-
um aðaleinkenni vort vera að auðg-
art, andlega og veraldlega, svo vér
getum ætíð komið fram með s ó m a.
Að endingu vil ég biðja forsjón-
ina að blessa Vesturheim, með öll-
um sínum íbúum, en sérstaklega þó,
þann partinn af þeim, sem vér köll-
um Vestuiheims íslendinga fyrir
hverra minni ög hefi nú mælt.
Þakkandi öllum “hér tii staðai' ver-
andi” fyrir að hlusta á mál mitt,
og óskandi öllum til gleðilegrar og
ánægjulegrar framtlðar; að þið
mættuð lifa lengi i landinu, og haida
sem flesta, merka íslenzka þjóðminn-
ingardaga.
Rikis háskóiinn i
Nordur Dakota
Settnr i UraiHl ('orka A, 1).
byrjar 18. árs .kenslu þann 24. Sept 1901.
Inngangsprófiu fara fram24. Sept. 1901.
Þessi háskóli er elsta og bezta n enta-
stofnun í ríkinu. Bókasaín, gripasafn
og efnafræðisstofur skólans eru óvana-
lega fullkomnai.
Útskrifunarskiiyrðin I öllum deildum
jafnast við útskrifunarskilyrði el.stu há-
skóla landsina, KENSLAN ÓKEYPIS
nema I lögfiæðisdeildinni.
Fæði með herbergi h taöu oglýstu og
með böðunar hlynnindum og fataþvotti,
kos; ar als tjíit.JiIí á viku, allur árskostn-
aður parf ekki hö yfirrtíga $130.00.
Ný fjögra lolta hygging til vísinda-
lð'rar kei.slu og til verklegrar og mann-
fræðisleg ar kenslu
Öll hús skólans hituð með gufu og lýst
með rafljósum.
t. Vísindadeilkin, 4 fræðigreinarr, 4
ára nám í hverri grein úður en útskrif-
ui a>próf er tekið. Yfirkennari George
S. Tho.uas, M A., Ph. D.
2. Keenara nárasdeildin. 5 ára náœ.
Þeir sem íiafa útskiifastaf fnllkoHinum
æðri skól'/m geia lokið nómi í Ixrssari
deild á 2 árum. Kennarar Mrs Aiice
W. Cooley og Joseph Keriuedy B. S.
3. Lögfræöisdeildin, tveggja ára
námstími, undir ágætum kennurunr og
fyrirlesurum. Þeir sem útskrifast úr
þessral deíld geta stundad lög /yrir
dómstólum rikisius án þess að ganga.
ur.dir frekari prof, Yfirkenuari G .y C.
H. Corliss, Dean.
4. Verklega vélfræðisdeildin. Þ«i/ er
kensla sins fullkomin eínsog hsp.gr er að
’ eita á nokkruna öðrutn skóla í öðrum
ííkjum, Sækið þvi heimaskólaun.
Kennari Calvin H. C>oi.ch, M. E
5. Náma vélfi s-ðieeildin veitir fnll-
konirm kenslu í allri verk og véiíræði
Og n.aliiiguni s-eni lýtur að uáma-
vinuu. Serdið eitir upplýsiugum til
Eaile J. Babceck B, S
6. VeizíunH’deildin. 3 ára uámsrtiiii,
gerir nemendur fullkoiuiiu í ðilum
veizlunarvísind m o« hyr þá ut.-dir
beztu stöður í ölluin ve'zluratvreiniiiiu
Þeir sem hafa úlskiifast nf góðun, n-ö/i
skólum, gera lokið uAmi í þessar deiíd a
einu ári
7. Ui.dirbú nÍDgsdeildin. Þeir s««i
ekki hafa átt kost á að njóta ae 'ri skóic-
meutunar geta lokið >.*mi i ten&ui
deild á 3 áruin.
S i diðeftir upplýsiniínin til:
Welisfei Wei-rifield,
Presideut Grand Forks UuiveisUy, X.ö