Heimskringla - 03.04.1902, Qupperneq 3

HEIM8KRINGLA 3. APRÍL 1902.
Minneota Minn. 14. marz 1902.
Úr bréfl til ritstj, Heimskringla.
Endur og sinnum vill það til,
að menn f& að heyra sannleikann
ír& Filipps-eyjunum í bréfum frá
einstöku hermönnum til vina sinna
hér, og frá hjálparnefnd Eyjar-
skeggja í Hong Kong. Eyrir fáum
dögum kom eitt af þessum bréfum
frá Hong Kong og var prentað í
blaðinu Public, Chicago. Bréflðer
frá Mr. G. Apacible til Mr. Samuel
Danziglin t Chicago.
Bréf þetta er of langt mál
til að byrtast í eins smáu blaði og
Heimskringlu, enda er lýsingm svo
viðbjóðsleg, að hvern mann hlýtur
að hrylla við að slíkar svívirðingar
skuli vera framdar í nafni hins vold-
ugasta lýðveldis hins mentaða heims
og í skjóli hins stranga fána sem um
allan heim heflr talað huliðs máli
frelsis og jafnréttis og verið lúður
sfjórna allra þjóða er stunið hafa
undir harðstjórn og kögun böðla
mannkynsins. Ég er sannfærður
um að mikill meiri hluti þjóðarinnar
mundi fordæma aðfarirnar í þessum
•ólánsömu eyjum ef hægt væri að
vita sannleikann. En hvernig get-
ur alþýða fengið að vita hið rétta?
Mér sýnist það ómögulegt meðan
aldarandinn breytist ekki. Stór
blöð þessa lands eru að mestu leyti
«ign auðvaldsins; ritstjórar þeirra eru
ráðnir til að bera á borð fyrir alþýðu
ekki það sem þeir vita að er satt og
rétt, heldur það sem auðkíflngar og
einokendur állta að sé þeim hentug-
ast og svo koma miður vandaðir
þjóðmálaskúmar fram á leiksviðið,
þeir eru að vinna fyrir sérstökum
hlunnindum og pólitiskum snöpum;
þeir tala fyrir lýðnum, ekki um það
sem kann að vera sannfæring þeirra
heldur um það er hjálpar þcirra
flokk til valda svo þeir geti náð í ein-
hver sérstök hlunnindi og sogið al-
þýðu óáreittir. Já, og syo koma
prestarnir, ég meina stóru prestana
(þá litlu og fátækn er ekki um að
tala) en þessir snuddar sem leigja
sig til að halda ræður fyrir allar
mögulegar einokanir, alt frá lífsá-
byrgðar-einokun til ‘Standard’ olíu-
einveldisins.
Þegar maður lítur yfir öll þau
öfl er konung8Ínnar brúka til að
kasta ryki í augun á alþýðu og
hylja fyrir henni sannleikann, þá
getur maður ekki hjálpað því að
bera kvíðboga fyrir framtíð þessa
kæra lýðveldis. Hver mundi hafa
trúað þvi fyrir nokkrum árum, að
það yrði fyrirboðið að lesa frelsis
skrána á 4. júif þar sem Bandaríkin
hafa vald? En nú er þetta á daginn
komið. Eftir hraðskeytum frá Man-
ila til hermálaráðgjafans í Washing-
ton er meðal annars segja: Æðsti
valdsmaður Bandaríkjanna á Filipps
eyjunum hefur fyrirboðið að lesa
frelsisskrána á hátíðahöldum næsta
4. Júlí, þvf, segir hann, andi hennar
er líklegur að stæla eyjarskeggja
f þeirri trú að meint sé til þeirra, þar
sem segir: “Að vér höfum þá trú,
að allir menn séu skapaðir jafnir...
og að allar réttlátar stjórnir grund
vallist á valdi og vilja þeirra sem
stjórnað er”.
Og hermálaráðgjaflnn og stjórn-
in segja já og amen.
Og svo er önnur frétt frá Sulu-
eyjunum er hlýtur að lita vanga
þjóðarinnar með bligðunarroða. Sol-
dáninn á Sulu eyjunum biður að
senda nokkra blóðhunda frá Banda-
ríkjunum til að elta með, stroku-
þræla og ambáttir. Flestir munu
hafa heyrt þess getið að þetta hunda-
kyn var í fmiklu uppáhaldi I Suður-
ríkjunum á meðan þrælasala átti sér
stað, og eru að vísu brúkaðir þar enn
til að elta með menn er alþýða vill
ná; en samt mun verðmæti þessara
grimmn hunda hafa fallið mikið sfð-
an þrælahald var afnumið f heima-
ríkinu. En nú er fenginn markað-
ur fyrir þessi óarga dýr.
Konungssinnar hafa verir gleið-
ir yfir því, að vér þyrftum eyjanna
með til þess að ná í verzlun þeirra.
Vér höftim líka selt þeim ósköpin
öil af áfengum drykkjum, spilum og
nú upp á síðkastið heflr opnast þar
markaður fyrir blóðhunda Já
mikil er mannúð vorra daga. Auð-
vitað kostar þessi verzlun þjóðina
um $200 millionir á ári og nokkra
unga menn, en hvað gerir það til, það
er ekki vanalegt að þeir sem hata
hag af stríðum og blóðsúthellingum
berjist sjálfir. Joseph Chamberlain
og Mark Hanna sitja heima. And-
vörp og tár mæðra og elskenda eru
metip eftír áburðargildi þeirra, ef
upp af þeim grær gull er fyllir
þeirra síhungruðu pyngju. Hvað er
þá að fást um kostnaðinn? Þjóðin
borgar það. Já, án efa er það satt
þjóðin borgar alt á endanum. Róm-
verska þjóðin borgaði fyrir syndir
og yfirgang stjórnenda sinna, eins
mun fara fyrir oss, en það mun
verða um seinan. Auðvitað munum
vér styrkjast í þeirri trú, að ávöxtur
syndarínnar sé dauðinn. En það
yerður dýr reynzla. Alt of dýr.
G. A. Dalman.
TINASTÓLL, ALTA., 15. Marz 1902
(Frá fréttaritara Hkr.)
Héðan er að frétta indæla
veðráttu, það sem liðið er af vetrin-
um, og mun óhætt að fullyrða að
hér hafl ekki komið því líkur vetur
um næstliðin 10 til 12 ár, eðr jafn-
vel lengur; tíðin heflr verið að öllu
leyti eins, frostlítil, stilt og snjólítil;
að eins lítinn tfma í Febrúar sleða-
færi; Framan af þessum mánuði
blíðviðri og hlákur, svo snjór er að
miklu leyti horflnn; nú aftur kald-
ara nokkra daga með talsverðu frosti
en snjófall ekkert. Skepnuhöld og
heybyrgðir í beztalagi, og heil-
brigði og vellíðan yflr hið almenna.
LANQ BEZTA ER,
***************************
*
*
*
*
*
*
*
*
t
*
*
#
#
#
#
#
**************************
Ogilvie’s Mjel.
Sjáið til þess að þér fáið OGILVIE’S.
Talsverð skógarvinna heflr verið hér
í vetur, og hafa margir bændur látið
saga mörg þúsund fet af borðvið, og
er þó mikið ósagað enn. Nú heflr
verið unnið af fjölda manna um
langan tíma að brúargerð á Red Deer
ána, og tvær brýr eiga að byggjast á
Medicine-ána, en ekki eru þau brúar-
stæði fastákveðin enn.
Innflutningur er stöðugur uú
um tíma, og eru lönd hér tekin og
keypt nærri daglega; innflytjendur
þessir munu flestir frá Nebraska og
Suður-Dakota. — Svo eru menn
þessir gráðugir í lönd, að ekki er
dæmalaust að þeir fari inn á land-
skrifstofuna og taki þau, án þess að
líta á þau áður.
24. Marz 1902.
Aftur er komið sama blibviðri,
sem var fyrir skemstu, kyrrviðri
og sólskyn um daga með vægum
næturfrostum. Kvefveiki er hér nú,
á sumum heimilum mikil. — Hingað
er nýfluttur frá Calgary, Mr. H. E.
Reykdal ásamt konu og börnum.
Hann hefir unnið yfir lengri tfma á
aktygija-verkstæði í Calgary, en
heflr nú tekið land uálægt Tinda-
stóll P. O., og ætlar nú að fara , að
byggja á því. Vér óskum Mr. Reyk-
dal hamingju og góðs gengis á þess-
um nýju stöðvum hans.
OLISIMONSON
MÆLIR UKS 8ÍNU NÝJA
UiMYian Hotel.
Fæði $1.00 á dag,
718 Hain Sftr
Fyrir minna verð
en hægt er ad fá nokkurstaðar annar-
staðar, tekur undirritaður að sér út
búnáð eiijnarbréfa (Deeds), veðsknlda-
bréfa (.tfortfcages) og alskonar samn-
inga (Agreements), og ábyrgist laga-
legt gildi þeirra fyrir dómstólum f J/an-
itoba.
«. K. OI.SON.
Provincial Conveyancer.
Gimli I/an.
Þeir eru aðlaðandi.
Ódýrust föt eftir máli selur._
S. SWANSON, Tailor.
51» Maryland 8t. WINNIPEG.
Ég legg áherzlu á*að gera brjóst
sykurinn aðlaðandi, bœði f útliti
og að gæðum,
GÓMÖŒTIR ‘ CREAMS“
EFNISRÍKT “CHOCLATE.
HOLLIR “TAFFIES“,
HREINN “BRJÓSTSYKUR“.
Selt f stór- eðíi'smákaupum, f
skrautkössum. Munið að sérliver
moli er gerður af beztu tegundum
og hreinasta efni.
Takið einu kassa heim.
Bezta brauð í borginni og ódýrt,
W. J. ItOYD.
370 og 579 Main Str.
Bústaður séra Bjama Þórarins-
sonar er nú nr. 5JÍ7 Yong Street.
Stærsta Billiard Hall í
Norð vestrlandinu.
Fjögur “Pool”-borð og tvö “Billiard”-
borð. Allskonar vin og vindlar.
Lennon & Hel>b,
Eieendur.
Dr. Ólafur Stepliensen Ross Ave
563 ætíð heima frá kl. 1|—3-$ e. m.
og 6—e. m. Telephone 346.
MacíODali, Haaari & Wiitla.
Lögfræðingar og fleira.
Skrifstofur í Canada Permanent Block
HUGH J. MACDONALD K.C.
ALEX. HAGGARD K.C.
H. W. WHITLA.
—Tli Jolinaon kennir fíólínspli
og dans.
#14 Alexander Ave.
Winnipe^-
8onner& Hartley
Lögfræðingar og landskjalasemjarar
494 fflain St, - - - Winnipeg.
R. A. BONNER. T. L. HARTLEY.
TIL,
allra pdra kaupmanna.
Nafnfrægu “ 'X'* T - - ” viudlarnir
g eru seldir alstaðar þar sem eftirspurn er eftir
góðum vindlum. “Fær þú þinn skerf ,af
þeim ? ” “ Þessi góði smekkur er Havana ”
WESTERN CIGAR FACTORY
TIiom. Lee, eigandi. "WINinPEG.
flANITOBA.
Kynnið yður kosti þess áður en þér ákveðið að taka yður bólfestu
annarstaðar.
íbúatalan i Manitoba er nú............................... 250,000
Tala bænda í Manítoba er................................. 85,000
Hveitiuppskeran í Manitoba 1889 var bashels............. 7,201,519
‘r " “ 1894 “ “ 17,172.888
“ •* “ 1899 “ “ 27,922,280
Tala búpenings í Manitoba er nú: Hestar..................... 102,700
N autgripir............... 280.075
Sauðfé..................... 35,000
Svin....................... 70.000
Afurðir af kúabúum í Macitoba 1899 voru................... #470,559
Tilkostnaður við byggingar bænda í Manitoba 1899 var..... $1,402,800
Framförin í Manitoba er auðsæ af fólksfjölguninni, af aukntm
afurðum lanasins. af auknum járnbrautum, af fjölgun skólanna, af vs s-
andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af vaxandi vellíðan
almennings.
t síðastliðin 20 ár befir ræktað land aukist úr ekrum........... 50 000
Upp i ekrur......................................................2,500 000
og þó ersíðastnefnd tala að eins einn tíundi hluti af ræktanlegu landi
i fylkinu .
Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir innflvténdur, þar er
enn þá mesta gnægð af ágætum ókeypis heimilisréttarlöndum og mörg
uppvaxandi blómleg þorp og bæir, þar sem gott er til atvinnu fyrir
karla og konur.
í Manitoba eru ágætir /rískólarfyrir æskulýðinn.
í Manitoba eru mikil og fisksælveiðivötn, sem aldrei bregðast.
í bæjunum Winnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum mun nú
vera vfir 5,000 íslendingar, og í sjö aðal-nýlendum þeirra í Manitoba,
eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þess utan eru í Norðvesturhéruðunum
og British Columbia um 2,000 íslendingar.
Yfir ÍO millionlr ekrur af landi i fflanitoba, sem enn þá
hafa ekki verið ræktaðar, eru til sðlu, og kosta frá $2.50 til $6.00 hver
ekra, eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlönd í öllum pörtum fylkisins, og járnbrautarlönd með
fram Manitoba og North Trestern járnbrautinni eru til sölu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, tiJ
HON. R. P RÖBLIN
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEG, MANITOBA.
Eða til:
Jonepli H. MkaptaMon, innfiutninga og landnáms umboðsmaður.
THE HECLA
eru beztu, ódýrustu ogeyðsluminstu
hitunarvélar sem gerðar eru þ»
gefa mestan hita með minstum
eldivið. Eru bygðar til að endast
og vandalaust að fara með þær.
Fóðursuðu-katlar fvrir bændur
gerðir úr bezta járni eða stáli, ein-
mitt það sem þér þarfnist. Biðjið
árnvörusala yðar um þá, peir selj
allir vörur vorar.
CLARE BRO’S & Co.
PRESTON, ONT.
Winnipe^
Box 1406.
Sk
28 Mr. Potter frá Texas
úr landinu streymdi inntil. Fjöldi hermanna
var að búa þar undir vörnina næsta dag og
flytja þangað vopn og skotfæri. Þar að auki
söfnaðist nú allra handa óþjóða lýður inn i borg-
ina, tilað breinsa alt sem i veiði bæri !næsta dag.
En þegar skarkalinn frá virkjunum er slept,
þá hvíldi ró og kyrð yfir borginni, og gerir hana
enn þá ógnþrungnari i næturmyrkrinu, en ella.
Það höfðu jafnvel verið slökt varðljósin og hafna-
ljósin af liði Arabi Pasha. Þessí kyrð og ljósa-
leysi höfðu þung áhrif á Errol, þar sem bann
stendur nær bvi ráðalaus yfir því i hvaða átt
hann eigi að stefna. En eftir fáeinar sekúndur
dregur hann andapn djúpt og þungt og heldur
af stað.
Alt i einu hrekkur Annerley við og fellur i
fangið á Errol. Martina rak upp angistarhljóð,
og var næstum liðið yfir hana i örmunum á Os-
man Ali, er nísti snman tönnunum og tautaði
formælingar i hálfum hljóðum, en Errol segir
látt við sjálfan sig: “Guð í himninunt! Hvað
gengur á!”
Frá höfninni heyrðist voðaorg, eins og þús-
und djöflar öskruðu þar í einu. Varþað angistaróp
hinna hálfviltu mannræfla, sem þar voru saman
komnir, og var sem dauðastuna lægi i hverju
orgi út af fyrir sig. Errol leit til hafnarinnar og
sá geysistórt rannsóknarljós ljómaði upp mikinn
hluta af henni, og kom það frá brezku herskip-
unum, sem láu fram á höfninni. Þegar þessi
skyndilega og skæra birta féll yfir óaldarlýðinn
kringum höfnina. sem aldrei hafði séð upplýsing-
ar svona gerðar af mannahöndam, heldu þeír
Mr. Potter frá Tex&a 29
þetta væri einhver ógnarlega bráðdrepandi morð
vél, gerð úr eldí og sprengiefni Þeir hlupu eins
og fætur toguðu, með hendurnar fyrir augunum,
af stað. og grenjuðu svo ofboðslega, að loftið
skalf og HÖtraði fyrir óhljóðum þeirra.
Ástralíuhúinn skildi þetta náttúrlega fi auga
bragði, og skellihló, og sagði við Osman með
þýðu viðmóti, eins og engil-saxneskum mönnum
er lagið: “Ef þjóðfiukkur þinn flýr fyrir þessari
lýsingu í nótt, santi Jóhannes, hvað ætli verði
úr þeirn fyrir ensku stórskotabyssunum á morg-
un!”
Þetta var samt óheppilega gert af Errol, að
t&la svona, því það jók reiði og hatur Osmans,
þó hann léti ekki bera á því. Áður hafði hanp
skoðað hann sem hvern annan JBreta, en nú hat-
aði hann Errol persónulega, Austurlandamenn
hata alt sem viðkemur Bretum, nema aðeins eitt
—og það eru peningarnir þeirra. Og þó Bretar
geti aldrei skilið þetta eða trúað þvi, þá reyna
þeir það, þegar þrælmennum þessum gefst tæki-
færi að láta þá sjáifa. konur þeirra og börn fljóta
í einu blóðbaði. þetta sanna hinar óteljandi
grafir þeirra, sem myrtir hafa verið, og finna má
í Afriku, Sínlandi og Indíalöndum, og sorgar-
kvein á meðal ættmanna hinna myrtu í heima-
landinu—Englandi, sem heyra má þvi nær alla
daga og allar nætur, úti sem inni.
Osman tók ómjúkt á mærinni og hristi hana
til að standa á fætur aftúr, með hinni hrottaleg-
ustu aðferð, en gætti þó að öllu, sem hann hafði
ásett sór að gera, og mælti: “Sahib, asnarnir
32 Mr. Potter frá Texas
fögnuði: “Þ aðverðurmakalaus d&g
urí Alexandríuámorgu n!”
Þannig bröltu þessir fjórmenningar eftir hin
um mjóu og þröngu gðtum, sem eru svo algeng-
ar i Austurlöndum. Sumstaðar hölluðust kof-
arnir svo fram í strætin,, að þeir námu næstum
saman yfir höfðum þeirra. er þau gengu eftir
strætunum, og um hádaginn komst sólarljósið
alls ekki inn i sumar þessar kytrur. Þeir Errol
og Osman voru einatt að reka fæturna í ýmis-
legt rusl og hálfdauða hunda og ketti, sem höfðu
leitað sér þarna náttstaðar. En út yfir alt tók
fýlan og ólyktin, sem var á þessari leið, því ó-
víða finnast jafn óþrifalegar borgir eins og í
Egvptalandi; og er hin egypzka pest ljós vottur
um óhreinlæti þar í hæjum ’ogborgum.
Loks komst fólk þetta í breitt og yfirferðar
betra stræti, en það það sera hafði farið eftir,
og mættu því strax fáeinir flækingar, sem Os-
man þekti mæta vel. Og i staðinn fyrir að veita
þeim áheyrn.barði hann þá og sparkaði frá sér.I
þessari þvðgu var arabiskur drengur, sem æpti
hástöfum yfir einhverju voðatjóni og skaða að
austurlenzkri venju.sem hann hefði orðið fyrir,
En strax og hann sá asnana, hætti hann og
sperti upp augu og eyru og blíndi á þá. Föru
neytið stanzaði fyrir framan kaffihúsið Sphinx.
Og þó það héldi að enginn væri að veita séreftir-
tekt, þá veitti þessi drengur því og ösnunum hin
ar nánustu gætur úr skugganum. Einmitt með
þessum dreng bætist undraverð persóna inn í
söguna.
Kaffihúsið Sphinx snýr að Mosque Ibrahim-
Mr. Potter frá Texas 25
b&gga. ásamt öllu sem þið hafið dýrmætt
hér".
"Ogláta þig bera það, eins og þú hefir rnikið
ad bera—öll vopnin. Nei, við verðum að kom-
• ast af án þess!”
“Þessai kringumstæður okkar Jgeta varað (
nokkra daga, svo þið verðið að gera þetta. Þar
að auki er alt tapað sem hér er skiliðeftir, því
eftir fáa tíma stendur ekki steinn yfir steini i
þessuhóteli, -það verður eyðilagt til grunna!”
“Þá verður Martina að bera dótið”.
“Jæja þá, ég þarf að hafa vopnin mín til
taks, ef eitthvað hættulegt mætir okkur. Gerðu
svo vel.og gerðu eins og óg bið”, hvíslaði Errol.
“En hvað þú ert umhyggjusamur um mig”,
svaraði lafði Annerley í blíðum málróm, og kall-
• aði á þjónustumey sina, og hljálpnðust þær að í
sameiningu að tína saman það nauðsynlegasta,
sem þær þurftu að hafa með sér, og kjörgripi þá,
sem Sarah þótti vænt um,
Á meðan þær gerðu þetta, voru þeir Errol
og Osman Pasha að tala saman um hvernig þeir
gætu koiMst óhultir á stað burtu úr höllinni.
“Þá er óg tilbúin að fara”, sagði lafði Ann-
erley um leið og hún gekk út úr stofunni og leit
með kvíða útí ganginn, er lá í gegnum hótelið.
“Eftir eina sekúndu legejum við á stað”, tók
Errol undir, um leið og hann tók skammbyssuna
i hönd sér.
“Ó, biðum ekki eitt augnablik lengur. Við
skulum ekki gera það!” Siðustu orðin hrópaði
Martina upp yfir sig í mesta ofboði um leið og
ljósið dó á kindlinum. svo svarta myrkur varð i