Heimskringla - 24.07.1902, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA 24. JÚLÍ 1902.
SERSTÖK KJÖRKAUP
Um 50 karlmanna alfatnaðir úr beztu ull og vel gerðir, með góðu
fóðri, veniulegt vevð er $16.50, en til að losa þessa fatnaði frá. eru
þeír nú seldir á # I Sí OO. Komið strax. sem þurfið að fá góð föt
Einnig er uóg til af Twred fötum; venjalega seld fyrir $8 0<i, $9.00
og $1.00; nú á #5.50.—Agartir hattar fyrir #1.50, Nýjir Fedora
hattar #1.25, # 1 50 og upp í #3 OO.
Nýjar skyrtur og hálsbönd.—Bláir Serge fatnaðir einungis #0.00,
ágset tegund — Sérstakur afsláttnr gefiun á drengja og barnafötum
þenna mánuð.—Það margborgar sig að sjá okkur i
PALACE CLOTHING STORE - 485 Main Ht.
G. C. LONG,
fram að færa. Konumar sem þar
eru: Þuríður, Helga og Anna
bjargast vel og hefir þó Helga 2
börn að fæða og klæða.
Marietta er lftið þorp, 5 mílur
vegar frá Whatcom, inn við botn-
inn 4 Bellingham-vfkinni. Þar eru
12 eða 14 fjölskyldur íslenzkar og
lfður vel; Eg kom þar á flest heim-
ili og átti tal við fólkið. Þessar
em fjölskyldurnar: Sveinbjörn
Soffoniasson, Pétur Finnsson,
Benjamfn Andrésson, Daníel Krist
jánsson, Sæmundur Gr. Sæmunds-
son, Gunnar Hólm, Gunnar Bjöms
son, Eyleifur Goodman, frá Pem-
bina og synir hans 2, Magnús og
Sigurjón, Sigurður Sigurðsson,
Þorsteinn Ólafsson, Guðbrandur
G. Westman, Hannes Blöndal, Sig-
urjón Jónsson (einbúi), Jón Stef-
ánsson frá Minneota og Magnús
Baker, sem býr 7 mílur vestur frá
Marietta. Eólk jietta lifir á land-
búnaði gripa- og fuglarækt og
aldinarækt og laxveiði. Það sel-
ur afurðir sínar í Whatcom, nerna
laxinn, sém keyptur er við lend-
ingu.
Við hjónvorum eina nótt í Ma-
rietta hjá Benjamín Andréssyni og
kendi f>ar einskis skorts. Benja-
mín fylgdi okkur f hús landa þar í
grendinni og gaf okkur ýmsar upp-
1/singar um líðan þeirra og at-
vinnuvegi. Hannes Blöndal keyrði
okkur ókeypis frá Wliatcom til
Marietta eftir ágætum plankalögð-
n m vegi alla leiðina; er þar sá
bezti vegur, sem ég hefi farfð yfir,
og vfst mundi Ný-ísl. f>ykja
greiðfært 4 slfkum vegum. Hannes
sýndi okkur land Mr. Gibbs, sem
býr milli Marietta og Whatcome
og sagði liann mér að Mr. Gibbs
fengi árlega $1000 upp úr einni
ekra, sem hann hefir undir blóma-
rækt, og er f>að vænn arður af ekki
stærri bletti. Hannes þessi er nú
á skemtiferð' hér í Manitoba að
finna systur sina, sem býr í Sel-
kirk. Hann kom að vestan með
herra Kristjáni Kristjánssyni tré-
smið, sem fór héðau vestur í fyrra,
en undi hag sínum svo illa f>ar
vestra, að hann kom hingað til
Winnipeg um síðustu mánaðamót.
* í Marietta er norskur maður
giftur íslenzkri konu. Hann heit-
ir A. P. Vameps, einkar duglegur
maður og allvel fjáður. Hann lét
mjög vel af landskostum j>ar vestra
og kvað enn óreynt hve mikið
mætti frsmleiða f>arúr jörðu f>egar
hún væri rétt únnin.
Hinsvegar við Whatcome er Fair
Haven, snotur bær, með nær 5000
íbúum, og stendur f brekku 4 afar
háum bakka, sem rís upp frá sjáv-
arströndinni, og’ er þaðan fagurt út
s/rii Þar éru timburgerðarmillur
og 3 afarstór laxniðursuðuverk-
stæði. Það er iðnaðar og verzlun-
ar bær. Að eins fáir Islenjingar
búa ]>ar og eru þeir allir nýlega
komnir þangað og hafa f>ví ekki
enn ]>á haft fírfía til að búa um sig
en lrafa allir atvinnu meðjvanalegn
kaupgjaldi. Eg dvaldi þar að eins
stund úr einu kveldi, og fann á
f>eim tímajalla landa þar. Stefán
Friðbjörnsson frá Mikley vinnur
þar “accords“-vinnu með sonum
sínum og lét vel af framtíðarhorf-
unum f>ar. Þorsteinn Vigfússon,
Jón Jónsson og Páll Símonarson,
allir frá Selkirk eru og þar f bæn-
um. Alt petta fólk kom þangað
vestur í vor nema Þorsteinn, senr
kom f>angað f fyrra. Eg leit svo 4
bæ fænna, að ekkí mundí þar
skorta atvinnu fyrir þá sem vilja
og geta unnið, og vel get ég trúað
að landar vorir, sem þangað liafa
flutt, eigi þar góða líðan og aukin
efnahag í vændum, Ein íslenzk
stúlka ógift ér og f>ar í bænum.
Hún hefir atvinnu við sauma.
Frá Whatcom fórum tið til
Blaine, sem er nokkru í orðar á
ströndinni við landamæri Canada,
Bær sá stendur á lágu sléttlendi og
hefir um 2500 íbúa. Atvinnuveg-
ir em þar: fiskveiðar, laxniður-
snða og þakspónsgerð, aldinarækt
og annar landbúnaður umhverfis
bæinn. Laxniðursuðan þar á síð-
sstl. ári nam nær 1-| millíón dollars
virði, og nýr fiskur var þar seldur
og sendur út á markaði fyrir um
$100.000. Allmiklar siglingar em
að sjóhöfn þeSsari. 330 skip komu
þangað á sfðastl. ári, og 325 skip
fóru þaðan til annara staða. 2 eða
3 laxvniðursuðu verkstæði eru f
bænum og 2 krabbaniðursuðu
verkstæðí. Sjórinn þar umhve rfis
má heita þakin laxagildrum alt
sumarið og er f>að fögur sjón og
björguleg. Nokkrar stórbygging-
ar era f bænum, bæði verzlunar
og prfvat liús, og yfirleitt virtist
fólk hafa þar næga atvinnu og
lfða vel.
Meira.
Hra. ritstj. Hkr.
Mér þykir þú gera helzt mikið
úr báta minum í síðasta blaði Hkr.
Sannleikurinn er, að eftir að uppþot
ið varð é spítalannm og yfirhjúkr-
unarkonan var rekin burtu úr þeirri
deild er ég var í, þá skifti strax um
til verra. Nákvæm hirðing fékst
ekki, sérstaklega af þeim er áttu að
sprauta og hreinsa útgangshulstrin í
höfðinu, er átti að gerast 6—8 sinn-
um á sólarhring, en var gert að eins
2, og þar af leiðandi varð batinn lít-
ill. Ég varð æstur að komast heim,
þegar svona skifti um meðferð. Ég
var svo giaður að vera á heimleið,
að þú gast ekki séð eymdina bak við
það tjald. Menn geta fengið hug-
mynd um hvað batinn er á háu stigi
af svefnværð þeirrí er ég nýt. Frá
1. Maí síðastl. til þess í dag, 12.
Júlí, hefir svefnværð mín aldrei ver-
ið lengri f senn en 5 mín.til íiO fyrir
þrautum. Helst útlit fyrir að sæmi-
legur bati fáistekki innan 2—S mán-
aða hér frá.
Ó. Torfason.
Innanríkisdeild Ottawastjórnar-
innar heflr áuglýst að ráðstafanir
hafl verið gerðar til þess að fram-
fylgja lögum, sem lúta að vörn gegn
sléttu og skóga eldum í Manitoba
og Norðvesturhéruðunum ogí Brit-
ish Columbia, og að strangri hegn-
ingu vetði beitt gegn hverjum þeim
sem verður brotlegur við þau lög.
Sérstakt athygli er og vakið á því,
að nauðsynlegt sé að viðhafa hina
mestu varkárni við allar brenslur,
sem gerðar eru á löndum bænda og
annara, sem dvelja úti á landsbygð-
inni vfir snmarmánuðina, og þegnar
ríkisins eru mintir á að brot gegn
sléttu og skógaeldslögunum varða
sektum, er nema [frá $5—$200 auk
skaðabóta, sem þeir með prfvat lög-
sóknum kunna að verða dæmdir til
að borga.
Fylgja skyldi eftirtöldmn reglum:
1. Eld skyldi kveikja á sléltum stað
sem er skýlt fyrir vindi og frá-
skilin mosa eða öðru eldfimu efni
2. Slökkva skal eld áður en hann er
yfirgefln.
3. Enginn skyldi kasta fré sér vindli
eða eldspítu meðan eldur er f
þeim, hvorki í gras né skóglendi.
4. Bændur og aðrir, sem kveik,ja eld
tíl þess að brenna skóg eða hrís,
verða að gera það á hæfllegum
tíma ársins, og passa að sá eldur
fari ekki út fyrir landeign þeirra.
5. Sérhver vinnuveitandi, sem heflr
menn við útivinnu, ætti að siá
um að þessi varnarlög séu í
höndum þeirra, því að vinnuveit-
endurnir eru ábyrgðarfullir fyrir
þeim skaða, sem hlýzt af óað-
gæzlu verkamanna þeirra.
Og þar eð ýmsir geta orðið fyrir
tjóniaf völdum elda yfir þurru sum-
armánuðina, og þar sem það er sann
reynt, að slíkir eldar orsakast vana-
Iega af óaðgætni manna, þá er von-
að að þessum reglum verði fylgt.
Þess vegna eru allir beðnir að gera
sitt ýtrasta til þess að koma í veg
fyrir slíka elda, og að framfylgja
lögunum svo sem frekast er unt.
“ÁMBER“ plötu-reyktóbakið er að
að sigra af eigin verðleika.
Hafið þér reynt það?
Safnið TAGS. Þau eru verðmæti.
Jonas Hall að Edinburg,
N. D., helir nóg af peningum
tíl láns, með lægstu rentum,
til 5 ára, gegn íasteignaveði,
ef lánþurfendur vilja. Innan-
ríkis lán og viðskifti. — Fljót
og skilvísleg afgreiðsla.
Hefurðu gull-úr, ginisteinshring,
gleraugu eða brjóstnál ? Thordur
JolinHon íiH’/i 19 ni ii St, hafir fulia
búð af alskyns gull og silfur varniiiKÍ,
og selur þaðmeð lægra verði en að ir.
Hreinsar úr fyrir $1,00 og gefur eino
árs ábyrgð.
Komið, sjáið, skoðið og sannfær-
ist. Staðurin er:
mAIN STREET.
Thordur Johnson.
M. Howatt & Co.,
FASTKIGN ASAL AR.
PENINGAR LÁNAÐIR.
205 Melntyre Block, Winniiieg,
Vér böfum mikið úrval af ódýrum
lóðumíýmsum hlutuoa bæjarins.
Þrjátíu og átta lóðir í einni spildu á
McMicken og Ness strætum, fáein á
McMítlan stræti i Fort Rouge og nokk-
ur fyrir norðan C. P. járnbrautina.
Vór ráðleggjum þeim, sem ætla að
kaupa að gera það strax, því verðið fer
stöðugt hækkandi.
Vérhöfum einnig mikið af löndum
bæði unnin og óunnin lönd um ait fylk
ið, sein vér getum selt með hvaða borg-
unarmáta sem er; það er vert athug-
unar.
Vér lánum peninga þeim mönnum
setn vilja byggja sín hús sjálfir.
M. Howatt & Co.
Hurra! hurra!
TIL
fLEURY
eftir ágætnm altötnuðum fyrir menn
og drengi, einnig skyrtur hálsbðnd,
hattar og húfur. Allar vörur nýjar
fallegar og með lágu verði.
D. W. FLEURY,
504 Hiiiq 8treet.
Gagnvart Brunswck Hotel,

“Flor de Albani.”
NÝIR VINDLAR
Vel tilbúnir, ljúflr og heilsustyrkj-
andi, úr Havanblöðuui og Sumatra-
umbúðum.—Allir vel þektir kaup-
menn hafa þá til sölu. Prófið þessa
ágætu vindla.
WESTERN CIGAR FACTORY
Thom. Eee, eigandi, 'WIJSTISriFHI<3-_
HANITOBA.
Kynnið yður kosti þess áðUr en þér ákveðið að taka yður bólfestu
annarstaðar.
íbúatalan f Manitoba er nú.............................. 260,000
Tala bænda i Manitoba er................................... 35,000
Hveitiuppskeran i Manitoba 1889 var bushels............. 7,201,'519
1894 " " i7,l?2.888
“ ‘ “ 1899 “ " ..............2',922,230
Tala búpenings i Manitoba er nú: Hestar..... ........... 102,700
Nautgripir................ 280.075
Sauðfé..................... 35,000
Svín....................... 70.000
Afurðir af kúabúumJ Macitoba 1899 voru................... $470,559
Tilkostnaður við byggingar bænda i Manitoba 1899 var.... $1,402,800
Framförin i Manitoba er auðsæ af fólksfjðlguninni, af aufe ni m
afurðum lan.isins. af auknum járnbrautum, af fjðlgun skólanna. af vs t-
andi verzlun, af vextí borga og bæja, og af vaxaadi velliðan
almennipgs.
t siðastliðin 20 ár hefir ræktað land aukist úr ekrum............ 50 000
Upp i ekrur.......................................................2,500 000
og þó er síðastnefnd tala að eins einn Úundi hluti af ræktanlegu laudJ
i fyikmu .
Manitoba er bentugt sræði til aðseturs fyrir innflyténdur, þar er
enn þá mesta gnægð af Agætum ókeypis heimilisréttarlðndum og mörg
uppvaxandi blómleg þorp og bæir, þar sem gott er til atvinnu fyrir
karla og konur.
í Manitoba eru ágætlr /rískólarfyrir æskulýðinn.
í Manitoba eru mikil og fisksælveiðivötn sem aldrei bregðast.
í bæjunum IVinnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum mun nú
vera vfir 5,000 Islendingar. og í sjö aðal-nýlendum þeirra f Manitoba,
eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þess utan erui Norðvesturhéruðunum
og British Columbia um 2,000 Islendingar.
Yfir ÍO luilliouir ekrur af landi í Manitoba sem enn þá
hafa ekki verið ræktaðar, eru til sölu, og kosta frá $2.50 til $6.00 hver
ekra, eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlönd í öilum pörtum fylkisins, og járnbrautarlönd með
fram Manitoba og North IFestern járnbrautinni eru til sðlu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, til
HOK. R. P ROBLIM
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEG, MANITOBA
Eða til:
JoMopli B. 8fkapta«ion, innfiutninga og landnáms umboðsmaður.
THE HECLA
eru beztu, ódýrustu ogeyðsluminstu
hitunarvélar sem gerðar eru l»r
vefa mestan hita með minstum
eldivið. Eru bygðar til að endast
og vandalaust að fara með þær.
Fóðursuðu katlar fvrir bændur
gerðir úr bezta járni eða stáli, ein-
mitt það sem þér þarfnist. Bið.ið
árnvörusala yðar um þá, þeir se!,#
afiír vörur vorar.
CLARE BRO’S & Co.
írksmiðjur: Wimiipe^
’RESTON, ONT. Box 1406.
156 Mi. Potter frá Texas
er. Hún hafði ekki þrek til að tala mikið, en
hún klappaði á kollinn á Ammed og sagði hon-
um, að hún væri búin að gera ráðstafanir við
brezka konsúlinn, að bann gengi mentaveginn,
og að hún stæði kostnaðinn. Liðsforingjanum
margþakkaði hún fyrir liðveizluna og bað bann
að bera öllum sínum liðsmðnnura kæra kveðju
fyrir framgöngu beirra, og alia þá bjálp, sem
þeir hefðu veitt varnarlausum kónnm og börn-
um og kristnum mönnum, sein staddir voru i
Alexandríu. þegar þessi orusla var háð,
Potter og Aramed borfðu með sakr.aðarsvip &
eftir eimskipinu. þegar það brunaði út úr höfn-
inni, i gegn um herskipin, seni láu þar við akk-
eri, og tók leiðina áleiðis til Venece. í aðalstof-
unni á skipinn lá Karl Errol frá Ástralíu og
var naumast hægt að sjá hvort hann var lifs eða
liðínn. Kona var upp yfir bonum oglíktist bún
meira varðengli en hjúkrunarkonu. Þegar nán-
ara var aðgætt, sástað hún grét og bað innilega
að hann mætti lifasín vegna. Hún sór það við
alt'sem heilagt væri. að hann skyldi ekki fá að
deyja, þessi roaður—sá einasti, sem hún hafði
elskað á lífsleiðinni.
Að síðustu hvarf eimskipið þeira sjónum
Ammed hringlaði peningunum i vasa sinum. Þ4
hafði lafði Sarah Annerley gefið honum. Og
um leið mælti hann við sjálfan sig: “Tár þess-
arar fögru konu eru perlur, en hún á ekki rae ra
tilaf þeim”.
"Nei”, tók liðsforinginn undir, myrkur á
svip, “Þettaerof þungt fyrir hana”. Siðan
bugsaði bann þetta mál frálieiri hliðum og sagði
Mr Potter frá Texas 157
við sjálfan sig: “Hamingjan góða! Hún er bú-
in að vera ekkja í 18 mánuði;—ekkja með háum
titli, og inntektum, sem nema tuttugu þúsnnd
pundum uui árið,—og bauðöllu byrgið — blóð,
sem áiásum—á Euglardi og Frakklandi. En
þessi Ástraliuuiaður hefir hertekið bjarta hennar
algerlega á einni nótt; er það ekki undravert’”
Eftir fáein augnablik bætti hann við og stundi
um leið: “Þeir segja þessir og hún að hann
komist ekki lifandi þangað sem hann á að fara.
Ekki er það öfundsverð lukka. Ég er góður
með að taka plássið hans. Mætti vera að ég
gæti feugið lausn béðan, ef ég sendi hraðskeyti
og bæri fyrir heimulegar orsakir”. Um leið og
bann mælti þetta, tók hann hraðskeyti upp úr
vasa sinutn. er hljóðaði svo:
“Potterville, Texas, Júlí 14. 1882.
Til Potter,
U. S. Ship Quinnebauy
Alexandria.
Órólegur um Idu. Texas Síftings segir að
kún geti gifzt greifa. Sendu hana bpim tafar-
laust,—Ég er hræddur um að hún lendi inn i
slæman félagsskap
Dad”,
“Góði gamli vinurl!” hrópaði liðsforinginn
uin leið og hann skellihló. on herlæknirinn stöðv
aði hann, raoð þvi að heilsa upp á hann og mæla:
"Ég hefi verið á verði í borginni, þess vegna
ómögulegt að skila þessu fyrri en nú. Hér eru
skjölin og böglarnir <em égfaunívösum leið-
sögumannsins hans Errols”.
Eitt af þvi sem hann afhenti Potter var
böggullinn, sem Errol geymdi fyrir lafði Sarah
Annerley.
156 Mr. Porter frá Texas
sem þig dreymdi um nætur og daga, vpru keng-
uruveiðarnar”.
1 Hamingjan góðalVarég þá eiá kengúruveið-
um?” bergmálaði sjúklingurinn. ‘ Ég held ég
sé búinn að veiða og drepa hverja eina og ein-
ustu kenrúru. sem til er í Ástialíu. Að minsta
kosti held ég það sjálfur. En það var að eius
eitt karldýr, sem fór yfir alt, eld og vötn, og
einu sinui þegar ég var að elt,a það. að nætur*
lagi, þá mætti mér annað miklu stærra 0‘?
hræðilegra, og hafdi mig undirsig og hefði óefað
drepið mig,—en þá kom h ú n og skaut það fyrir
aftan mig”.
“H ú n”, tók læknirinn upp eftir honum og
lagði undrandi áherzlu á orðið, og skoðaði eun
þá hvernig æðin slægi, því houum kom til hugar
að hita veikin væri að taka sig upp aftur, og hanu
væri farinn aðtala óráð.
“Jæja, hún -konan, sem kemur hlngað á
hverjum degi, og sú eina raanneskja, sem gerir
þetta herbergi byggilegt fyrir míg — alt er svo
fallegt og skemtilegt þá hún er hérna hjá mér”.—
Érrol starði þá sem í draumi á rósaknippi, sem
lá á borðiuu framan við hann, og svo á fjólur,
sem raðað var i blómker á borðinn, og inælti að
síðustu: "Þú hefir ekki flutt þessi blóm hing-
að?”
“Ég—ég—þú veizt—ég—ég færði---------”,
"Nei, þú flytur ekki blóm til mín. Alt sem
þú kemur með erujraeðölin.Ég veit.iæknir góður,
að þú vilt ekki »ð ég sé að nokkrutn hedabrot-
um. er valda mér ókyrdar, en éi: hefl haft vit og
rænunú í þrjá daga, en verið svo ósköp syfjaðor
Mr. Potter frá Texas 153
um orðum, sá hann Martinu úti á gluggasvðl-
unum. og hrópaði þvl upp með ánægju:
"Halló! Martiua. Þér er þá borgið, eftir alt
og alt!”
‘Já, herra minn. Mér líður þægilega eftir
vonut ”, mælfi mærin hálf öuulega. ‘ Samt eru
blóðslettur á stigvélunum minum",
Eirol hélt áfram leiðar sinnar, en Martina
reri fram og aftur á svölunum.og fór að kankast
á við Ammed litla, sem nú var að taka asnana
út úr fjósiuu og komabjöllustrengjunum 1 samt
lag á þeira, sem Errol hafði notað fyrir varð-
bjöllur i höllinni. Þau lafði Sarah Annerley og
herra Potter voru að masa saraan um höllina og
garðinn á meðan.
S.ðan fara þau að tala um systur hans, og
lafði Sarah Annerley mælti: “Jæja, svo þú
ætlaðir að heimsækja mig, þó miðinu hefði ekki
kornið i í hendur þínar---?”
Saratalið slitnaði við það að stuna og ókyr-
leiki heyrðist uppi yfir þeirn, jog kom stunan og
þruskið frá gluggasvölunum, þar sem Martina
var. I tveimur stökkum tók lidsforingiun stig-
ann og v»r með það sama kominn inn á loftið
og eftir þrjár sekúndur kváðu við tvö skamm-
byssuskot þar uppi,
Lafði Sarah Annerley flýtti f-ér upp á loft
ið, en var stöðvuð i herbergisdyrunum af liðs-
foringjanum, og sá hún að hann var hvítur sem
snjór: "Þú gerir rétt með þvi að stíga ekki fæti
þinum inn fyrir þessar dyr", mælti hann dapur (
bragði.
“Hvað áttu við?"