Heimskringla - 30.10.1902, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA 30. OKTÓBER 1902.
Thomas
Black,
131 Bannatyne Ave.
WINNIPEG MAN-
Head quarters for
Metallic fíoofing
Siding and
Seiling Plates.
Vér höfum alskyns birgðir af
m&lm-srautskífum til að þekja
loft 0g veggi hösa, atan 0g innan.
‘Empiee” Steel Shingle.
“Flor de Albani.
11
'r*
'V
( WNYIR YINDLAR.
) Vel tilbúnir, ljúfLr og heilsustyrkj-
andi, úr Havanblöðutu og Sumatra-
umbúðum.—Allir vel þektir kaup-
iSí? menn hafa þá til sölu. Prófið þessa
ágætu vindla.
WESTERN CIGAR FACTORY
Tho*. Lee, eigandi. YATIJNr JST
flANITOBA.
Kynnið yðar kosti þess 4<bir en þér ákveðið að taka yður bólfeatn
annarstaðar.
íbúatalan í Manitoba er nú.............................. 250.000
Tala bænda i Manitoba er................................ 85,000
Hveitiuppskeran í Manitoba 1889 var bushels.............. 7,201,519
“ “ 1894 “ “ ............ 17,172.888
“ •* " 1899 “ “ ..............2'. .922,280
Tala búpenings i Manitoba er nú: Hestar................. 102.700
Nautgripir............... 280.075
Sauðfó.................... 85,000
Svin...................... 70.000
Afurðir af kúabúum i Manitoba 1899 voru.................. s{470,569
Tilkostnaður við byggingar bænda í Manitoba 1899 var.... 81,402,800
Framförin i Manitoba er auðsæ af fólksfjölguninni, af auto ni m
afurðum lan.tsins. af auknum járnbrautum, af fjðlgun skólanna, af va t-
andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af vaxandi velliðan
almennings,
í siðastliðin 20 ár hefir ræktað land aukist úr ekrum.... 50 000
Upp i ekrur...............................................2,500 000
og þó er siðastnefnd tala að eins einn tíundi Muti af ræktanlegu landi
i fylkinu .
Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir innflyténdur, þar er
enn þá mesta gnægðaf ágætum ókeypis heimilisréttarlöndum og mðrg
uppvaxandi blómleg þorp og bæir, þar sem gott er til atvinnu fyrir
karla og konur.
í Manitoba eru ágætir friskólarfyrir æskulýðinn.
í Manitoba eru mikil og fisksælveiðivötn, sem aldrei bregðast.
í bæjunum IFinnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum mun nú
vera vfir 5,000 Islendingar. og í sjö aðal-nýlendum þeirra í Manitoba,
eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þess utan eru i Norðvesturhéruðunum
og British Columbia um 2,000 íslendingar.
Yfir ÍO milllonir ekrur af landi i Haniioba, sem enn þá
hafa ekki verið ræktaðar, eru til sðlu, og kosta frá $2.50 til $6.00 hver
ekra, eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlönd i öllum pörtum fylkisins, og járnbrautarlönd með
fram Manitoba og North JFestern járnbrautinni eru til sölu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, til
HO\ R. I* ROBLIK
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEG, MANITOBA.
Eða til:
Joaeph B. Sknptason, innflutninga og landnáras umboðsmaður.
styrkrt að tollvemduninni í Canada.
Fyrir þessa yfirlýsingu í Englandi
var hann sæmdur hinni Cobden
club-medalfu, sem hann nú eftir
alt saman skreytir sig ekki oft
með. En Canadaríki fékk meira
en Cobden club-medalfuna, það
lögákvæði frá Þjóðverialandi, sem
er viðskiftabanni næst. Canada-
ríki hafði óskað eftir að verzlunar-
samningur á milli Bretlands og
meginlandsrfkjanna yrði numinn
úr gildi, og í útsk/ringu [>ar um
sagði lávarður Salisbury að það
hefði verið gert fyrir almennings-
heill, brezkaveldisins eins. Þjóð-
verjar guldu óðara lfku líkt með [>ví
að leggja verndartoll á hæsta stigi
á vörar frá Canada, en leyfðu nær
hverju einasta rfki öðru að flytja
inn vörar sfnar undir vemdunar-
tollum á lægsta stigi.
Það er til lagaklausa í verzl-
unarákvæðum Canada, sem gera
sérstök verzlunarhlunnindí við
Bretland að hagnaði fyrir þýzka
varningsframleiðendur. Þessi laga-
ákvæði taka það fram, svo framar-
lega sem 25 per cent af andvirði
vörunnar séu verkalaun brezkra
verkstæða, þá skuli vörurnar telj-
ast undir brezk viðskiftahlunnindi.
Og reglugerðin hljóðar á þá leið,
að það verk sem unnið er á Eng-
landi, megi metast mismunandi á
vöruskránum, svo ef þýzkur fram-
leiðslumaður sendir umboðsmanni
sínum í Engl. vörur, og hann færir
vörurnar fram um 25 per cent til
kaupandans í Canada, og skiftir
um vörumiðann, og koma þær
undir brezku viðskiftahlunnindin.
itg játa að stefna liberalconservativa
er sú, að við skoðum aldrei nokkr-
ar aðgerðir fullnægjandi og ákjós-
anhigar, sem ekki veita okkur hrein
og bein hlunnindi á brezka mark-
aðinum.
Það var ágœtt tækifæri að ná
þessum verzlunarhlunniud síðast-
liðið ár. Liberalar sögðu okkur
það væri heimska að leita eftir
verzlunarhlunnindum á hveitinu
okkar, þar eð brezka stjórnin kall-
aði aldrei skatta af brauðefni. Við
héldum að við mundum aldrei fá
f>au ef við reyndum það ekki. Þið
vitið livernig fór, að f enda ófriðar-
ins, var skattur einmitt lagður á
brauðefni, og þær kringumstæður
gáfu Canada tækifæri að biðja um
viðskiftahlunnindi, með góðri og
gildri ástæðu, trúandi því að sú
krafa yrði skoðuð sanngjörn. Her-
menn frá okkur fóru til Suður-
Afrfku og börðust hlið við lilið með
bezta hemum sem til er í veröld-
inni, og unnu sér þann heiður, sem
hver einasti Canadamaður getur
þózt af, (lófaklapp). Móðurlandið
varð hrifið af þakklæti til Canada,
og þegar stungið var upp á því að
tolla hveiti held ég hver einasta
kaupmannssamkunda í öllu sam-
bandsríkinu hafi sent stjóminni á-
minningu, og beðið hana að gera
framkvæmd til að ná í hlunnindi í
þessu sérstaka atriði. Þessi stjórn-
fræðisstefna hafði mjög mikla þýð-
ingu, bæði fyrir brezka veldið og
fyrir vesturlandið, vegna þess að
f>etta sérstaka atriði mundi liafa í
för með sér flóð af innflytjendum í
Canada frá öllum löndum. En
sambandsstjómin var svo bundin á
höndum og fótum vegna yfirlýsing-
arinnar, sem Sir Wilfrid Laurier
gerði 1897, að engin ákvæði voru
gerð í málinu.
Þá kemur alherjarráðstefnan,
f>egar Chamberain lagði fram þrjú
umræðuefni. Það fyrsta, nánara
samband milli móðurlandsins og
Canada. Það kærði stjórnin sig
ekki um að ræða. Svo var uppá-
stungan um sameiginlega vöm
brezkaveldisins. Hún kærði sig
ekki um að ræða það lieldur. Þá var
spursmálið um betra viðskiftasam-
band. Það var hún viljug að ræða,
en hvað var hægt að gera fyrst Sir
Wilfrid hafði sagt, að stjóm sín
kærði sig ekki um nokkur hlunn-
indi fyrir liönd Canada. Við þetta
situr. Þau beinu áhrif sem við
höfum fengið fyrir það, að veita
móðurlandinu viðskiftahlunnindi,
eru þau, að vér köfum engin hlunn-
indi á brezka markaðinum fyrir
vörur frá Canada, og greinarmun-
ur er gerður á okkar hveiti og allra
annara í þjóðverjalandi, og þýzkar
vörur em fluttar hingað undir
brezkum verzlunarhlunningum, og
svo f>essa Cobnen club medalfu f
ofanábæti.
Ég ætla að enda mál mitt með
því að skýra Liberal-conservativ-
um hér vestra frá [>ví, að við erum
takmarkalaust ánægðir yfir f>eim
hjartfólgnu viðtökum, sem við höf-
um orðið aðnjótandi, rétt eins og
við væmm ekki í minnililuta, en
sætum að völdum með meirihluta
þingmanna að baki okkar. Þið
þurfið ekki að óttast þær staðhæf-
ingar að flokkur okkar sé eyðilagð-
urog f molum. í Ontariofylki sýnir
atkv. sigur J. P. Whitney hinar
miklu alþýðu vinsœldir þar. í
Quebecfylki er Mr. Monk að vinna
hvern sigurinn á fætur öðrum hvf-
vetna, enda þó St. James kjördæm-
inu í Montreal sé stolið frá okkur
af atkvæðaf>jófum og með alskyns
vélum.
í sambandi við f>etta ætla ég
að drepa á, að þegar dómsmálaráð-
gjafinn talaði nýskeð f þessari borg
J>á hefði hann gjaman átt að út-
skýra, að einn af hans flokki hefði
verið sendur í tukthúsið fyrir sex
mánuði, fyrir hluttöku og prakk-
araskap f sambandi við þær kosn-
ingar, en var eftir tveggjamánaða
tukthúsvist gefin lausn. Þetta á
eflaust að þýða sérstaka viðurkenn-
ingu fyrir ágætt fylgi og f>jónnstu
við liberalflokkinn.
Mr. Monk hefir unnið tvær
aukakosningar nýafstaðnar í Que-
bec með forsjálfni og dugnaði sín-
um, sem liberalar liéldu áður. Ég
held að gamla Quebecfylkið standf
sig vel undir forustu Mr. Monk,
sem bæði er virturog elskaður f>ar.
Liberal-conservativar í British
Columbin em nú saineinaðir í fylk-
ingu, og fólkið í Norðvesturlandinu
er duglegt, og [>urfti að eins að
sameinast f fylkingu.
Ef Liberal-conservativar gera
skyldu sfna gagnvart flokknum og
landinu, þá er ég ekki hræddur um
flokkinn f frámtfðinni hér f land-
inu, og ég trúi þvf að liann nái
völdum aftur, sé hann trúr stefnu
sinni og grundvallaratriðum, sem
menn, er nú em liðnir undir lck,
studdu með áhuga og fjöri. og að sú
stefna og stjórn efli og styrki rfkið
eins hér eftir sexn hingað til,
(Lófaklapp og gleðilæti um langa
stund).
Sagan: Lögreg luspœj arinn,
sem endaði í Ileimskringlu í Eebrú-
armánuði sfðastl., er nú innheft í
kápu og til söiu á skrífstofu Hkr;
eint. 50c. Er hún send af skrifstofu
blaðsins hvert sem kaupandi vill, þá
borgunin er meðtekiu. Hr. H. S.
Bardal, 558 Elgin Ave., hefir hana
líka til sölu. Þeir sem vi'ja eiga
eiga hana, eða senda hana til ís-
lands, ættu að kaupa hana sem fyrst.
Dr. Olafur Stephensen,
Ross Ave. 563, ætíð heima frá kl.
—3$ e. m. og 6—e. m. Tele-
phone I¥r. 1498.
“East Lake” Steel Shingle.
--
Wmnipeg Fisb Co.
229 l*ortage Ave.
verzlar með flestar tegundir af fliki
ÚR SJÓ OQ YÖTNUM,
NÝJAN, FROSIN, SALTAÐAN
og REYKTAN.—íslendninxar ættu
að muna ettir þessum stað, þegar þá
langar í flsk,—Allar pantanir fljótt
af hendi leystar.
Þeir eru aðlaðandi,
Ég legg áherzlu á að gera brjóst
sykurinn aðlaðandi, bœði f útliti
og að gæðum,
GÓMSŒTIR “CREAMS“
EFNISRÍKT “CHOCLATE.
HOLLIR “TAFFIES“,
HREINN “BRJÓSTSYKUR“.
Selt f stór- eða smákaupum, í
skrautkössum. Munið að sérhver
moli er gerðnr af beztu tegundum
og hreinasta efni.
Takiðeinn kassa lieim.
Bezta brauð í borginni og ódýrt,
\V. .1. BOYD.
422 og 579 Main St.
M. Howatt & Co.,
FASTEIGN A^ALAR.
PENINGAR LÁNAÐIK,
205 Mclntyre Block, Winnipcff.
Yér höfum mikid úrval af ódýrum
lóðum f ýmsum hlutum bæjarins.
Þr játíu og átta lóðir i einni spildu á
McMicken og Ness strætum, fáein á
McMíllan stræti i Fort Rouge og nokk-
ur fyrir norðan C. P. járnbrautina.
Vér ráðleggjum þeim, sem ætla að
kaupa að gera þaðstrax, því verðið fer
stöðugt hækkandi.
Yérhöfum einnig mikið af löndum
bæði unnin og óunnin lönd um alt fylk-
ið, sem vér getum selt með hvaða borg-
unarmáta sem er; það er vert athug-
unar.
Vér lánum peninga þeim mönnum
em vilja byggja sín hús sjálfir.
M. Howatt & Co.
D. IfV Fleury & Co.
UPPBOÐSHALDARAR.
84» POBTaGE AVK.
selur og kaupir nýja og gamla hús-
muni og aðra hluti, einnig skiftir hús-
raunum við þá sem þess þurfa. Verzlar
einnig með lönd, gripi og alskonar vörur.
TELEPHONE «457. — Oskar eftir
viðskiftum Islendinga,
8onner& Hartley,
Lögfræðingar og landskjalasemjarar
494 Mhíh 8t, -• - Winnipeg.
R. A. BONNRR. T. L. HARTLEY.
Bústaður séra Bjama Þórarins-
sonar er nú nr. 527 Yong Street,
(Janadian Pacifie [[ailway
Fljotusta og
skemtilegusta leidi
AUSTUR .
VESTUR
TORONTO, MOTREAL,
VACOUVER,
SEATTLE.
CALIFORMA
KÍNA.
og til hvers annarfstaðar á hnettinum
sem vera vill.
Allar npplýsingar fást hjá
Wm. STITT C. E. McHPERSON
aðstx>ðar uraboðs- aðal umboðsmaðux
maður farþega farþegalestanna.
lestanna.
WINNIPEG.
268 Mr. Potter frá Texas
að hafa vopnin i góðu standi”. Þetta mælti
Potter með heimspekissvip, og lét byssuna í
vasa sinn, með mestu varasemi. Eftir það fór
hann að segja lafði Sarah Annerley ýmislegt er
fyrir hann haiði komið og hann hafði verið sjón
arvotturað, og var ekki búinn þegar þau komu
til Dover. Þetta gerði frúnní mjög gott, þvi
hún gat ekki fest hugann við það sem lá þjngst
á huga hennar, fyr en hún var komin fram á
eimskipið, sem sigldi til Calais, Hún var að
hugsa um að senda hraðskeyti og lagfæra alt
sem henni var unt. En húu gat ekki unt Ethel
að verða laus við hefndina. Hún var svo utan
viðsjilfa sig og veikluði að Martina fór að
halda að hún væri fjarskalega sjóveik, og það
svo að engin dæmi væri til annars eins.
Á. Uiðianijtil Lundúna mætt i engir toll:
heimtumenn Sampson Potter. Hann steig af
lestinni við Charing Cross Station, borðaði á
Langham Hotel, og siðan, þó að framorðið væri
fór hann að fiana lögmanninn, sem hann sáaug-
lýsinguna frá í blaðinuá West Cliff Hetel, i blað-
inu Times.
18. KAPITULI.
Astralíubúinn kominn aftur.
Þegar þau Potter og lafði .S’arah Annerley
voru faiin, boðaði Arthur keyrsluvagninn heim
mð hótelinu handa þeim Idu og Ethel og sjálfum
sér og Van Cott. Errol var staðráðinn í að bíða
eftir föður sinum á hótelinu.
Mr. Potter frá Texas 269
Þegar þau voru að stiga upp í vagninn, tók
Errol eftir þvíi svip Ethels, sem hann hafði
aldrei séð áður. Hann bað hana að ficna sig
inn í skrifstofuna þar sem enginn var mema þau
og mælti: “Ethel, hvað gengur að þér? Það
gengur eitthvað að þór”. •
Afbiýðissemin getur verið á því stigi, að sá
sem hún hefir gripið, vilji halda henni leyndri.
Ethel flýttí sér að svara. “Það er ei hættulegt.
Ég—ég var að eins að hugsa um að réttara v*ri
fyrir mig að taka trúlofunat hringinn af már, og
láta ekki pabba sjá hann. Hanu hefir ætíð unn-
að mér ntikið, og rnundi særa hann með þvi, ef
hann héldi að ég hefði trúlofast með þeim ásetn-
ingi að taka ekki tillit til þess, sem hann legði
til málanna”. Um leið og hún mælti þetta, ætl-
aði hjartað að springa i brjósti Errols, er hann
sá hana taka þenDa glansandi demantshring af
fingri sér og stinga honum i vasasinn.
“En bróðir þinn sagðist hafa talað við föður
ykkar. og hann hafði ekkert á móti trúlofun
okkar”.
Hann mælti þetta með sorgblandinni röddu,
og keudi Ethel í brjósti um hann og flýtti sór
að segja:
“Það er enginn efi á bví — ef—ef— þú verð-
ur ekki ástfaaginn i lafði Sarah Annerley nú
þegar”: Hún reyndi að segja síðustu orðin
hlæjandi, en hláturinn varð að aigi.
“Hvað áttu við?”
“Hvað þá? Ætlar þú ekki að heimsækja
hana strax á morgun í Boulogne
‘ Sannarlega geriégþað, Fyiir alt þaðsem
272 Mr. Potter frá Texas
honum og mælti: “Yfirgefa þig! elskan mín!
Við megum ekki rífast. Farðu og findu lafði
Sarah Annerley. Auðvitað hlýt ég að trúa þér.
Ég verð að treysts þérí hvað yrði úr lifinu fyrir
mér annars.—Það væri eiuskis virði”.
Hans starði í bláu augun hennar. Hann
hafði aldrei séð þár annað en hiátur og gleði en
nú sá hann að eins tár. "Þó að ég færi að heím
sækja lafði Sarah Annerley strax, þá ætti ekki
skilið að vera fyrirlitinn”.
“Þú meinar—þ—þetta ekki'1.
• Auðvitað meina óg það". og hann kysti
hana fyrir fararleyfið. Hún sleit sig frá honum
og þaut fram í dyrnar, því hún heyrði Arthur
vera að kalla á sig. í dyrunum leit hún við og
brosti um leið og mælti: "Faðir þinn huggar
þig. FarvelKarl minn góður þangað til á
mirgun”. Að því búnu hvarf hún út og inn i
vagninu, og sat við hliðina á Van Cott, sem var
hálf ólundarlegur, af þvi hann s\ ungfrú Potter
fylgjast stöðugt með Arthur og síðast setjast
i keyrarasætið hjá honum, því hann keyrði sjált-
ur. Hann var hálfsmeikur að hann yrði sér
hættulegur meðbiðill i nautadrotningar kvon-
bænunum, eins og Van Cott nefndi það.
Þegar þau fóru af stað, kom Érrol þjótandi
og kallaði á eftir þoim, að það væri hér um bil
áreiðanlegt, að hann kæmi með föður sinn á eftir
þeim þetta sama kveid. Hann græddi enn þá
eittbrosið, frá ungfrúnni, sem sat i aftursæti á
vagninum, sem leit nú út fyrir að baða í sól-
skini eftir þrumuskúr og eldingar,
Leiðin til Sandgate, sem þau keyrðu eftir,
Mr. Potter frá Texas 265
“Ég ætla að sjá þér f&rborAaá leið. Ég hefi
sjálfur smáerindi til Lundúna i kveld, bæði fyrir
dóttur mína og mig sj ilfaa, svo ég þarf að ná
í lestina pangað frá Dover.
“Þjónusturtúlkan mín er með mér, og þarf
ég þvi enge.n með mér”.
“Og við teljum ekki eftir okkur í Texas”.
svaraði Potter kumpánalega. “Ida heldur það
nauðsynlegt að ég kaupi mór nýja hárkolla. Ég
legg víð dómaratrúmensku mína.að ég hefi not&ð
þá sðmu síðan ég var drengur að aldri”.
“Frá drengjaárum”, hrópaði Van Cott.
“Þegar ég var fimtan ára, þá flógu þeir
Comanche af mér hársvörðin, og síðan hefi ég
verið sköllóttur”. n ælti Potter upp með sér.
"Vfltu sjá höfuðið á mér. Það er skrítilegt. Eu
svo skal ég sýna ykkur það, þegar ég kem til
baka”.
Síðan tók hann Arthur með sér inn i kafii-
stofuna og mæltí í trúuaði. “Eg ætla að koma
á morgun og sjá baróninn".
“Baróninn?”
“Já, hann föður þinn. hefi góðar sp irn
ir af þór. Þú mátt hafa beztu vonir"
“Þakka þér kærlega fyrir það’’,svaraði Arth
ur, en gamli maðurinn tók svo sterklega í hönd
hans.að það nærri komsama fyrir Arthur eing og
Van Cott: “Gerðu ekki þetta!”
Þeir gengu báðir út á trðpp’'.rnar fyrir fram
an hótelið, þar sem vagninn beið eftir lafði Sara
Annerley.
Potter tók dóttur sina { arma sér og kvaddi
hana innílega, og tók hún því hálífeimnislega,