Heimskringla - 25.12.1902, Síða 8

8
HEIMSKRINGLA 25. DESEMBER 1902.
mentalegum afreksverkum feðra
þeirra eða löngun þeirra til að
halda minningu þeirra á lofti og
til að minnast komu þeirra til
f>essa lands. Öll saga Norðmanna
kynbálkanna sýnir og sannar að
f>eir hafa verið nýlendubyggendur
og hafa á þann hátt sett óafmáan-
lega þjóðemiseiginleika sína á
meir en eina þjóð á liðnum tfmum.
Og þeir munu engu sfður setja
mark sitt á þessa lands þjóð. og þau
merki munu verða viðloðandi löngu
eftir að útfiutningur f>eirra til
pessa lands hefir liflð undir lok, og
verður þektur að eins af sögu þjóð-
arinnar.
Og með tilliti til framtíðarinnar
f>á er það einlæg löngun þeirra,
sem veita fyrirtæki þessu forstöðu,
að eftirkomanda kynslóðum seu
eftirskilin glögg og óhrekjandi
merki f>ess að Islendingar hafi tek-
ið sér bólfestu f þessu landi, og
þeir sjá ekki að annar gleggri eða
merkari bautasteinn geti orðið
reistur í minningu um íslenzkt
þjóðemi hér, heldur en að koma á
fastan fót fullkomnu safni af þjóð-
legum bókum þeirra, sem þeir elska
svo mjög, og með því að gefa
það í umsjá þess rfkis, sem þeir
hafa gert að framtíðarheimkynni
sfnu; og sem á þann hátt myndar
einn óaðskiljanlegan hluta af bóka-
safni einnar af þess fullkonmustu
mentastofnunum.
Nefndin vonar að hin upphaflegu
áhrif þessarar hreyfingar geti leitt
til þess að glæða áhuga fyrir námi
Islenzkra bókmenta og að Islend-
ingar 1 rfkinu uppörfist til þess að
sækja nám á skólann, meir hér eft-
ir en nokkm sinni fyr. Þetta er
sá upphaflegi tilgangur þessarar
hreyfingar, og þó hinn annar til-
gangurs'1 fiarlægari, |>á er álitið
rétt að hafa hann einnig fast
f huga. Til fullkomnunarfram-
kvæmda f þessu þjóðlega velferðar-
máli, þá óskar nefndin eftir sam-
vinnu allra fslenzkra Ameriku
manna og kvenna og allra vina
gamal norrænna bókmenta.
Æfiágrip.
(Framhald frá fyrstu blaðs.).
rfksdóttur, er lengi bjuggu á Ey-
vindará. Páll ólst upp hjá for-
eldrum sfnum. fyrst að Eyvindará
og síðar að Egilstöðum. þar til hann
fluttist með þeim til Ameríku árið
1889. Þau settust að f Norður-
Dakf>ta skammt frá Akra P. O.
og búa þar enn.
Páll hefir gengið skólaveginn alt
frá f>ví hann kom til landsins;
fyrst á alþýðuskólana [>ar til 1895,
og síðar á verzlunarskólann f
Grand Forks um eins árs tíma, tók
svo kennarapróf og kendi á skól-
um f>ar til árið 1897 að hann hóf
nám við háskólann f Grand Forks
og útskrifaðist þaðan sem fullnumi
í lögum árið 1901, og fékk full lög-
manns réttindi þar f rfkinu 17.
sept. 1901. Síðan hefir hann
stundað lögfræði í N.-Dakota og
hefir aðsetur f bænum Cavalier,
þar í ríkinu. Hann er ógiptur.
Bjöbn Stefán Bbynjólfson. í
Grand Forks, N. Dakota, er fædd-
ur í Forsæludal í Húnavatnssýslu
3. Nóvember 1864. Fereldrar hans
voru Brynjólfur bóndi Brynjólfs-
son og kona hans Þórunn Ólafs-
dóttir, Hann fluttist til Ameríku
árið 1874. Hann var 3 vetur á
Theal College í Pennsylvania, en
kom til Norður Dakota árið 1882,
var skrifari við verzlanir að Mount-
ain og St, Thomas, og við fjár-
heimtuembætti í Pembinahéraði í
2 ár, og hafði svo innheimtu fyrir
McCormieks-vélasölufélagið í Chi -
cago um nokkur ár, Hann tók lög
fræðispróf 28. Sept. 1889 og hefir
síðan mest stundað landsölu 1 stór-
um stíl. Þann 9. Sept, 1891 gift-
ist hann ungfrú Mary Cameron, af
skozkum ættum, fædd f Ontario í
Canada, og eiga þau eina dóttur
Ixinia.
Geobge Petekson, (Gunnlaugur
Vigfússon Péturssonar frá Hákon-
arstöðum), er fœddur að Grund á
Jökuldal í Norður-Múlasýslu, 27.
júní 1860. Föður sinn misti hann
3. ára gamall, en ólst upp hjá móð-
ur sinni. Halldóru Jónsdóttur, frá
Snjóholti i Eiðaþinghá og öðru
frændfólki, þar til hann 12 ára
gamall yfirgaf föðurhúsin og fór
að vinna fyrir sér sem smali og
vinnupiltur á Einarsstöðum og
Fossi f Vopnafirði, þar til hann fór
til Amerfku árið 1876. Ekki átti
hann kost á mentun framar en aðr-
ir almennir sveitapiltar á Isl., á þeim
dögum, en fyrir staka ástundun <)g
námfýsi var hann 17 ára gamall
búinn að nema dönsku, reikn-
ing, landafræði og sögu og
orðinn vel að sér í ísl. tungu og
bókmídi. I Amerfku stundaði
hann fyrst hverja algenga vinnu
sem til féllst, dró saman kaup sitt
og notaði allar tómstundir til náms,
Veturinn 1877—8 gekk hann á al-
mennan skóla í Granite Falls f
Minnesota, en hafði heimili hjá E.
O. Hall dómara, og fékk þar föt og
fæði fyrir aukaviiinu f frístundum
sfnum. Með hjálp dómarans var
Gunnlaugi veitt sendiboða staða
við þingið í 8t. Paul 1879. Að
því starfi loknu fór hann aptur f
skólann og hafði heimili hjá Hall
dómara þar til hann útskrifaðist
vorið 1887. Síðan kenndi hann á
skóla um sumarið og gekk sfðan á
verzlunarskólann f Decorah Iowa,
og útskrifaðist þaðan vorið 1882.
Eptir það stundaði hann nám við
Luther College í Decorah, þar til
1886, var þar sambekkingur D. J.
Laxdal, nú liigmanns í Cavalier N.
D. Árin 1887—8 — 9 dvaldi Gunn-
laugur f Garðarbygð, N. D, og
stundaði búskap og skólakennslu,
var sfðan veitt skrifarastaða við
dómhúsið í Pembina, þar sem hann
starfar enn [>á. Lögfræði hefir
hann lært í tómstundum sínum og
útskrifaðist hann með góðri ein-
kunn f Sept. 1902 og fékk full lög-
manns-réttindi í N,- Dak.-rfki.
Árið 1886 giptist hann ungfrú
Sigrfði Jacobsdóttur, Espólíns Há-
konarsonar, Jónssonar sýslumanns
Espólfns. Þau eiga 9 börn. Þetta
stutta ágrip er ljóst dæmi f>ess.
hvemig námfúsir og ástundunar-
samir fsl. piltar geta hafið sig til
vegs og valda hér í landi þó þeir
séu untkomulausir munaðarleys-
ingjar á ættjörðinni.
DaníEL Jacob Laxdal er fæddur
að Syðra-Laugalandi f Staðarbygð
f Eyjafirði 9. Apríl 1866. Foreldr-
ar hans voru þau hjón,Grfmur Lax-
dal bókbindari á Akureyri og kona
hans Aldfs Jónasdóttir Bergmann.
Danfel er hálfbróðir Eggerts kaup-
manns Laxdals á Akureyri. Föður
sinn misti hann, er hann var barit
tð aldri, og ólst f>vf upp hjá móður
sinni,og móðurbróður slnum Jónasi
sál.Bergmann,og fluttist með þeim
til Amerfku árið 1876. Fyrst sett-
ust þau að í Nýja Islandi, en fluttu
burt |>aðan til Norður Dakota, áríð
1880. Bamaskólanám byrjaði Dan-
fel í Nýja Islandi og hélt (>vf áfram
í N, Dakota. Árið 1883 byrjaði
hann nám á háskólanum í Decorah
Iowa, eftir að hafa notið árs urnlir-
búningskenslu hjá frænda sínum
séra Fr. J. Bergmann. Hann út-
skrifaðist frá Decorah-skólanum
árið 1888, ogréðist síðan hjá herra
Kneeshaw lögfræðingi í Pembina
og nam lög hjá honum og tók
fnllnaðarpróf f þeim árið 1890.
Eftir það var hann um stund f fé-
lagi með Magnúsi lögfræðingi
Brynjólfssyni, en brátt sleit hann
þeim félagsskap og hefir sfðan
stundað lögfræði á eigin reikning.
I sfðastl. 2-J ár hefir hann verið
yfirumsjónamiaður ríkislanda fN.
Dakota.—Daníeler talinn vel hæf-
ur lögfræ ðingur og hefir farnast
vel. Hann hefir ágætt heimili f
Cavalier, N. Dakota. Hann er
kvæntur konu af skozkum ættum,
Bessie Rose, að nafni. Þau eiga 4
böm. Danfel er Repúblíkan
coln Co. f Minnesota, og tóku f>ar ' að |>ýða hið fræga leikrit: Ungfrú
ábúðarland. Þar varð hinn ungi Seigliere, sem Stúdentafélagið
námsmaðuur að vinna hjá foreldr- ! gekst fyrir að leikið væri á síðastl.
um sínum í 5 ár, gegnum frambýl- j vetri. Fyrir [>að á hann mikinn
ingsskap og erfiðleika og án nokk-
urrar skólagöngu. Hann hafði
gengiðá alþýðuskóla i Wisconsin
nógu lengi til f>ess að kveikja f hon-
um óslökkvandi þrá eftir lærdómi
sem ekki var mögulegt að veita
honum á fyrstu frumbýlingsárun-
um íMinnesota. Árið 1883 fékk
hann 4 mánaða skólanám og næsta
háust byrjaði hann nám við há-
skólann í Marshall, Minn., og út-
skrifaðist þaðan vorið 1889, um
haustið fór hann á ríkisháskólann
og las f>ar f 3 vetur hinar almennu
vfsindagreinár, ogenn 2vetur las
hann lög ogútskrifaðist þaðan um
sumarið 1894, og fékk fægar lög-
mannsleyfi. Meirihluta skólavem
sinnarátti námsmaður þessi við
svo f>röngan kost að búa, að flestir
ungir menn mundu undir lfkum
kringumstæðum hafa gefist upp á
miðri leið. Haustið 1894 settist
hann að f Minnneota, Minn., og
hefir sfðan stundað lögfræði og afl-
að sér bæði vina og fjármuna.
B.töbnB. Gíslason er fæddur 28.
Maí 1873. Foreldrar hans eru
heiðurshjónin Bjöm Gíslason—
sæmdur dannebrogsmaður—og Að
albjörg Jónsdóttir. Þutt hjón
bjuggu síðast á Haukstöðum
Vopnaíirði, en fluttust til AmerfkTi
1879 ogkeyptu straxbújörð 7 míl
ur frá Minneota.— Björn B. Gísla
son gekk á barnaskóla f héraðinu
og í Minneota. Svo gekk hann
ár á háskólann í Marshall, Minn
og fór á ríkisháskólann um haust
ið 1896. En þegar Bandaríkin
sögðxi Spáni stríð á hendur, gekk
hann í sjálfboðaliðið og var innrit-
aður 22,Apríl 1898 í hina 13. lier
deild Minnesota sjálfboðaliðs, sem
tafarlaust var send til Filipseyj
anna. Hann tók þátt f allmörgum
hreðum þar, en særðist þó ekki
nema einu sinni. Hann gekk úr
herf>jónustunni 12. Október 1899,
ogtók strax upp nám sit.t við lög-
fræðingadeild ríkisháskólans og út
skrifaðist þaðan með bezta vitnis-
burði 8. Maí 1901. Sfðan hefir
hann stundað lögmensku, fyrst
Lake Burton, Minn., og síðastl. ár
f Minneota og hefir farnast ágæt
lega.
1 heiður skilið.
j Utan Stúdentafélagsins og liá-
skólans er herra Thorvaldson, ef
tilvill, minna þektur. Hann hefir
óbeit á [>vf að auglýsa sjálfan sig,
og hefir [>vf ekki eins mikið borið
á honum og mörgum örðum, en
samt sem áður hefir honum ekki
tekist að dylja sjálfan sig alger-
lega. Og f ]>vf sambandi mætti
henda á, að í fyrravor var hann
kosinn skrifari hástúkufélagsins
hör vestan hafs, og sýnir það, að
menn þeir, er ]>ann flokk mynda,
kunnaað meta hæfileik herra Thor-
valdsonar. Það mætti einnig geta
[>ess, að herra Thorvaldson er álit-
inn, og [>að að maklegleikum, einn
sá bezti íslenzki barnakennari, er
við eigum, og liefir hann kent f 3
ár samfleytt á sama skólanum, og
I vinsældir hans ]>ar á meðal barua
og foreldra farið sfvaxandi.
I
Eg óska herra Thorvaldson allr-
ar velgengni á hans óförnu æfi-
braut, og vona fastlega að framtíð
hans verði eins björt og' hin liðna
æfi hans hefir verið.
Thokvaldub Thokvaldson, b. a
(Eftir Intfvar Buason).
í
pólitfk og talin áhrifamikill maður
í þeim flokki.
C. M. Gíslason er fæddur á
Hrappsstöðum í Bárðarðal Þing-
eyjarsýslu, 28. Octóber 1866. For-
eldrar hans voru Magnús Gíslason
fæddur og uppalinn Bárðdælingur,
og Sigrfður Jónsdóttir , Þingeying-
ur. Með þeim fluttist hann til
Ameríku árið 1873 og dvaldi hjá
þeim víðsvegar í Wisconsin-ríkinu,
þar til 1878, að f>au fluttu til Lin-'
Lesendum Heimskringlu mun ef-
laust þykja vænt um að heyra fá-
ein orð um f>enna unga efnilega
mann, hinn fyrsta Islending, sem
stundar nám við hinn nafnfræga
Harvard háskála; mann sem fra^.ar
flestum öðrum íslenzkum náms-
mönnum f Winnipeg hefir aukið
álit enskumælandi manna á f>jrtð
sinni, með hinum frábæra vitnis-
burði, er honum hefir hlotnast f
prófum sfnum við háskólann f Ma
nitoba. I þau 4 ár, er hann dvaldi
við háskólann, hlaut hann 3 heið-
ursverðlaun við próf sín og útskrif
aðist af háskólanum f vor er leið
með 1. ágætis einkunn. og vann
auk f>ess silfurmedalíu háskólans,
sem er hið hæsta virðingarmerki,
er háskólinn getur veitt, Als hef-
ir herra Thorvaldson skrifað próf f
53 greinum og hlotið f 44 tilfellum
1. ágætis einkunn og í hinum 9
hefir hann hlotið 2. einkunn, og
veit því ekki hvað 3. einkunn [>ýð-
ir. Þetta er tekið hér fram til að
sýna hve ágætlega herra Thorvald-
son hefir staðið sig f prófum sfn-
um yfirleitt.
En [>að er ekki eingöngu í sam-
bandi við háskólann, að ég vildi
minnast á herra Thorvaldson, enda
er [>að f öðm samhandi sérstaklega,
sem hann er bezt kunnur mér, f>að
er f sambandi við Islenzka Stúd.
félagið í Winnipeg. Að stofnun
[>ess og efling hefir herra Thor-
valdson unnið af mikillialúð, og að
minni hyggju á hann langmestan
þátt f því að félagið hefir komið
nokkra af áformum sínum í fram-
kvæmd. Ef svo mætti að orði
kveða, hefir hann verið lffið og sál-
in f f>eim félagsskap frá fyrstu
byrjun, Á sfðastl, vetri var hann
forseti félagsins og kom fram í
þeirri stöðu með lijiurð og einurð.
Hannvarði miklum tfma til f>ess
lslenzka Stúdenta íelao-ið
í Winnipeg.
Það var í Janúarmánuði. vetur
inn 1901, að nokkrir íslenzkir nem
endur vfð æðri skóla þessa bæjar
komu sér saman um, að mynda dá-
lítinri félagsskap sín á meðal;
koma á nánara sambandi milli
nemenda hinna ýmsu skóla hér,
en áður hafði verið. Af mönnum
þeim, er gengust bezt fyrir, að
stofna f>enna félagsskap, voru þess
ir helztir: Thorvaldur Thorvalds-
son, I. B, Búason, Arni Anderson,
Marino Hannesson og Stefán Gutt-
ormsson.
Fyrsti undirbúningsfundur til
stofnunar þessa félagsskapar var
haldinn í North West Hall, 13.
Janúar og þar kosin nefnd til þess
að semja bráðabyrgðarstjórnarskrá
og aukalög. Allflestir fslenzkir
nemendur í Winnipeg mættu á
þessum fundi og vom flestir með-
mæltir því, að f('4ag skyldi myndað
meðal fslenzkra námsmanna hér í
bæ, er hefði fyrir markmið: 1 Að
hjálpa eftir megni, með peninga-
styrk, fátækum íslenzkum nemend-
um, sem sjálfir eru að reyna til að
afla sér mentunar við æðri menta-
stofnanir þessa bæjar. 2. Að
styðja að því að útbreiða þekking
á íslenzkum bókmentum á meðal
Canadamanna. 3. Að vinna að
því, að hvetja Islendinga til aðafla
sér þekkíngar á hérlendum bók-
mentum og rithöfundum, með sér-
stöku tilliti til canadiskra bók-
menta og canadiskra rithöfunda.
Þessi þrjú atriði sýna hér um bil
stefnu og tilgang f'lagsmyndunar,
innar eins og sú hugmynd uppruna
lega var hjá stofnendum félagsins.
Auk þess sem félagið ákvað
um stefnu sína, setti það einnig
viss mentaskilyrði fyrir inngöngu
í félagið, Aðallega er til f>ess ætl-
ast, að allir meðlimir Stúdentafé-
lagsins hafi lokið námi við alþýðu-
skóla fylkisins og stundi nám við
æðri skólastofnanir. En auk þess
eru teknir í félagið þeir menn, sem
stjóm félagsins álitur að hafi náð
þessum mentaskilyrðum, án þess
[>eir hafigengið á æðri skóla; það er
að segja, þóþeirsáu að eins sjálf-
mentaðir menn,
Hvort að félagið hafi koinið
nokkru af f>eim hugmyndum, sem
fyrir þvf vöktu, f framkvæmd, er
ekki erfitt að svara, jafnvel þó að
)eir, sem næst felaginu staada
finni ef til vill langmest til f>ess,
live lítið félagið hefir íramkvæmt
if því, er það vildi hafa gert. En
enginn efi er þó á því. að félagið
íefir haldið f rétta átt, siðan það
myndaðist. Fyrsta veturinn hélt
félagið fundi sína reglulega aðra
hvora viku, eins og það gerir enn,
og kom á betra samkomulagi
meðal námsmanna f>essa bæjar, en
áður átti sérstað. Það vakti einn-
ig áhuga á meðal námsmanna fyrir
áformi félagsins. Á fundum fé-
lagsins vora haldnir fyrirlestrar og
fluttar ritgerðir um ýms fræðandi
málefni, sérstaklega um canadisk-
ar bókmentir og rithöfunda,
John A. McColl.
Forsi'ti New York-lífsábyrgðarfélagsins, er vel [>ekktur sem einn af
ötulustu lffsábyrgðarm ">nnum f heimi. Hann byrjaði lífsstarf sitt íyrir
lffsábyrgðardeild New York-rfkis árið 1870 og vann sig brátt upp f
æðstu stöðu í þeirri deild Árið 1876 sagði hann af sér stjórnarembætt-
inu og gerðist æðsti ráðsmaður fyrir hið mikla ”Equitable”-lffsábyrgð-
arfélag. En 11. febr. 1892 var hann f einu hljóði kjörinn forseti fyrir
New York L i f e-lífsábyrgðart'élagið, og svo hefir hann unnið vel f
þarfir pess, að verksvið [>ess alt hefir vaxið um meira en helfing sfðan
hann tók við stjórn þess, og ernú viðurkent að vera |>að lang-öflugasta
Iffsáhvrgðarfélag á jarðrfki.
Á síðastliðnum vetri þýddi
Mr. Thorvaldsson hið nafnfræga
franska leikrit “Mademoiselle La
Seigliere (að tilhlutun Stúdentafé-
lagsins, á fslenzku. Leikrit þetta
var leikið fyrir fjölda áhorfenda á
sfðastl. Vetri, sjii kviild, og Þótti
bera af flestum leikritum, er Is-
lendingar hafa séð, bæði að form-
fegurð, orðavali, búningi og 1 e i k-
s n i 1 1 i. Með [>essu mótieignað-
ist félagið dálftinn sjóð.er Það varði
til hjálpar fátækum námsmönnum.
Á síðastl. vetri nam upphæð sú
er félagið þaimig borgaði út, ná-
lægt 100 dollara. Hið sama mun
félagið gera á þessum vetri, ef á->
stæður leyfa.
En auk þessa beHr félagið haft
góð áhrif á meðlimina og verið
þeim til uppbyggingar. Fundir
félagsins liafa yfirleitt verið bæði
skemtandi og fræðandi og ýms þýð
ingarmikil inálefni hafa þar verið
rædd. Hið eina, er út á félagið
mætti setja, er [>að, að fundir þess
hafa ekki verið opuir fyrir almenn
ing, og þess vegna tiltöhdega fáir,
ernotið hafa skemtunar þeirrarog
fræðslu, er [>ar fer fram. En samt
hefir félagið að öðru hvoru haft
opna fundi og boðið alla velkomna
og vér óskum eftir að þeir verði
tfðari.
Stúdentafélagið vill einlœg-
lega vinna að þvf, að hefja íslenzku
þióðina f áliti á meðal enskumæl-
andi manna. Það vill vinna að þvf
eftir mætti, að Islendingar hljóti
allan [>ann heiður, er þeir verð-
skulda, Og með þvf að styðja að
þekkingu á íslenzkum bókmentum,
álftur félagið að það geti bezt að
[>essu unnið, þvf bókmentum vor-
um, fomum og nýjum, liggur vor
mesti heiður. Félagið vill gang-
ast fyrir því, að koma sem flestum
af íslenzkum bókum, er þýddar
hafa verið á enska tungu inn á
bókasafn bæjarins hér; en þrátt
fyrir marg-ftrekaðar tilraunir hefir
þvf ekki tekist að fá nægilega ná-
kvæmar upplýsingar um bækur
þessar, til [>ess að geta komið
þessu f framkvæmd. Það hefir
einnigkomið til mála, að félngið
gengist fyrir þvf, að á stot'n væri
sett lestrarstofa fyrir íslendinga f
Winnipeg, og mundi félagið mjög
fúslega vinna f þá átt með öðrum
góðum félögum, t. d, Good Templ-
ara stúkunum íslenzku, ef þau
vildu sfnna þessu þarfa málefni, er
snertir velferð allra Winnipeg-Is-
lendinga. Stúdentafélagið er fá-
tækt og fáment félag og finnur vel
til þess, að það getur lftið gert af
því, sem það vill og sér að þíirf
væri að gera, og þess vegna vill [>að
vinna í sameiningu við önnur félög
að málefnum [>eim, er það álftur
nytsamleg og almenning varða.
Áð síðustu skal það tekið fram
að fslenzka Stúdentafélsgið í Win-
nipeg er engin sérstök klikka eða
hópur af mönnTim, er allir hafa
sömu skoðanir á öllum málum, eða
láta leiðast af einum vissnm inanni
og taki hans skoðanir sem skipanir
og boð. Félagið er f raun ogveru
einlagt framfarafélag. f }>ví eru
nú sem stendur flestir eða allir ís-
lenzkir námsmenn í Winnipeg og
einnig allir þeir Islendingar, er út-
skrif'ast hafa af Manitoba háskólan-
um, án tillits til }>ess hvaða trúar-
skoðun þeir hafa eða hvaða póli-
tiskum flokki þeir fylgja. Félagið
er [>ess vegna algerlega óháð og
sjálfstætt f þessu tilliti,
Yfirleitt h(‘fir Stúdentafélaginu
verið vel tekið af almenningi hér í
bænum, en sérstaklega hefir það
náð hylli hinria beztu og lærðustu
íslendinga hér, og má þar fyrstan
nefna séra Jón Bjarnason, sem nú
er heiðursforseti félagsins, og hef-
ir frá upphafi stutt það og gefið
þvf ýmsar þarfar bendingar og holl
ráð. Honnni eram vér sérstak-
lega þakklátir fyrir vingjarnleg orð-
og annan stuðning, er fram við fé-
lagið hefir komið frá hans hendi.
Marga aðra ágætis menn mætti
nefna, er heldur hafa hlynt að fé-
laginu, t. d. E. Magnússon M. A.
í Cambridge, og fleiri, en sökum
rúmleysis verða þeir ekki taldir
hér.
Af þvf sem að framan er sagt,
hlýtur hver skynsamur maður að'
sjá. að félagið hefir stórmikið verk-
efni fyrir höndum og þarf því alls
ekki að sofna eða deyja vegna
skorts á verkefni, er svo mörgum
félögum hefir komið fyrir kattar-
nef, Félagið á einnig á meðal
inna yngri meðlima marga mjög
efnilega menn og undir þeim er
framtíðar velferð félagsins að miklu
leyti komin. Vér vonum fastlega
að þeir bregðist ekki trausti þvf. er
vér berum til þeirra, Á hinn bóg-
inn erþaðeinnig mjög ákjósanlegt
að hinir gömlu meðlimir, þ(‘ir sem
útskrifast af háskólunum, haldi á-
fram að vera starfandi stuðnings-
menn félagsins, hvort heldur þeir
eru í fjarlægð eða nálægð. Þeir
ættu allir að gera sér |>að að skyldu
að senda félaginu dálitla peninga-
upphæð árlega, er varið skyldi til
hjálpar fátækum íslenzkum náms-
mönnum.
Og svo óskar félagið öllum Is-
lendingum, en sérstaklega Winni-
peg-Islendingum, gleðilegra og
blessunarrfkra jóla og vonar að
þeirvirði starfs viðleitni þess rétti-
lega; vonar að þeir rétti félaginu
hjálparhönd, er það þarf með, og
vill gangast fyrir einhverju þarf-
legu fyrirtæki. Gleðileg jól.
I. B B.