Heimskringla - 09.04.1903, Qupperneq 3

HEIMSKRINGLA 9. APRÍL 1903.
dást að þeim, sem hljóta þ& lífsstöðu
hjá ríkinu, að drepa meðbræður sína
En þegar það verður orðið starf verk
færa, en ekki manna, þá fellur her-
skartið burtu, og athöfnin verður,
sem hver önnur vinna á verkstæðum
sem borguð verður að eins, en engin
tálfrægð fylgir. Og þá verða það
lika færri, (sem sækja um inngöngu
til mannslátrunar, en nú tíðkast, og
hinir svo nafndu íþrótta herskálar
munu margir að jörðu lúta,
Þýtt. K. Á. B.
Sonur herforingjans.
'•Fáni vor er að faila”,
foringinn mæla réði.
“Hver vill af firða flokki
frelsa hann og líf manna?”
Einn segir ungur maður:
“eg er það fús að gera,
þó fái ég fjörtjón lifsins;
fari sem drottinn ræður”.
Fánann svo frelsa réði.
Féll brátt á jörðu niður,
fanginn í dauðans dróma,
dróttir það líta náðu.
Foringinn fölur stendur,
furðar það káta drengi.
Unz mælir: "Elsku sonur!
okkur vanst lif og sigur”.
Sonurinn svara náði:
“sorgin mitt hjarta reyndi.
Frá mér þá farin varstu
flúði ég hópinn drengja.
“Fyrirgef faðir góður.
þó íæri’ eg án leyfis heiman,
Og ber þú minni móður
frá mér koss, á andláts stundu.
“Kveð eg þig kæri faðir.
Kvötin lífs mér er horfin.
Ó, mamma, elsku mamma!
af þerðu tárin hvörmum.
Huga til himins renni,
horfi’ ég á son guðs blíða.
Með friðar fárnann skæra
frelsa vill sálu mína”.
G. M.
Hve lííið er indæltog lffstíminn skær
á lukkunnar gullfögru brautum.
Þ4 hugsum vér til hversu hann er
oss kær,
hrindir burt mæðu og þrautum.
Áfram, áfram, áfram vér keppum.
Aldrei þvf jarðneska hnossinu slepp-
um.
Ó, en þegar líður að æfinnar blund
og yndið lífs tekur að þverra,
grátur mun heimsækja glaðværa lund
sem gjörla fær enginn að þerra.
Ó, lífið, ó, lfflð, ó, lífið er þraut,
iffið oss bendir í frummóður skaut.
Já, hyert skulum flýja, hvar er þá
von?
hvert skuluna fleyinu halda ?
Upp til guð föður, hvar eilífur son
hans, okkar réð syndaskuld gjalda.
Hans náð, náð, náð. Hans náð um
um eilffð hefir nóg ráð
oss hjálpa’ inn í dýrð margfalda.
G. Muller.
MAGNUS BJÖRNSSON, 57 Victoria
St., Selur eldívið með lægsta markaðs-
verði. Bezta þurt Tamarack $6.00, full
bor|t*<n verður að fyl(?ja hverri pðntun,
þá kemur viðurinn strax,
Bréf til Jóns Einarssonar.
Heiðraði' herra. Sökum þess að
mynd þín skín í Hkr, nr. 24, get ég
eiki stilt mig um að láta í ljósi viður-
kenninga mína og aðdáun yfir fegurð
hennar, yfir kurteisinni, sem þú sýnir
Mrs. Benedictsson i rithætti þinum
Það er ekki óbróðurlega talað við fé
lagssystur sína eða hitt. En sleppum
því. Það tekur enginn sem hann á
ekki til. Þér þykir nú máske undar-
legt að ég skuli ávarpa þig, en ekki
konan mih, þar eð þú sendir henni
þetta góðgæti þitt. En því víkur svo
við að ég vinn utan húss verk flest á
heimilinu, þar á meðal hirði ég kýrnar,
kann því að moka flór. Tekst ég því á
hendur að hirða óþverra þinn og koma
honum á sinn stað aftur. Þú segir að
sneiðin.er þér hafi verið send, hafi
gengið tvisvar niður af þér; nú ætla ég
að ganga svo frá henni að hún gangi
ekki niður af þér í þriðja sinn, heldur
meltist með þér. Ég ætla að senda þér
fáeinar “pillur" með, svo þér skáni
hægðirnar, væri það lán fyrir blððin,
það er að segja þau sem eru svo óláns-
söm að vera ‘ ‘dritsker “ þitt, varla
munsvo heilög ganga þín, þóþú trúað-
ur þykist og af því geistlegri eu aðrir
menn, einkum þessir “trúarveiku“
vantrúar seggir, sem ekki skilja opin-
berun þína!
Það er leiðinlegt hvað þér hefir mis
líkað þessi fáu orð, er Freyja sagði um
dómendurna. En mér þykir fyrir að
verða að segja það um þig, að ‘ skiln-
ingsteppa” og annað verra hafi þar átt
sér stað hjá þér, þó þú vitur sért. Já,
engum er alt, gefið, og öllum getur
yfirsést.
Þú fórst að gefa út einn þenna
“stóra dóm“ yfir jóla og nýárs blöðin
fyrir nokkru. Var það mjög viturlega
sagt, og ekki skorta “gásarlappir". Ég
held þú setjir þær helzt þar, sem þér
finst þú í bezta lagi “nýyrtur" og eru
þær sem nokkurskonar morgunroði, er
boðar sólkomuna. T. d. þar sem “ “
koma fyrir, þá sé gásarlappii
nánd. Ég sá að dálitlir gallar voru á
dómnum, en AUft það prentvillur og
hugsaði að lofa því að eiga sig, það
tæki enginn eftir því, en fyrst það ba*st
nú í tal, held ég mætti minnast á það,
baraöðrum til viðvöiunar!!—Það var
ekki rétt að letur væri máð á jólablaði
Frej'ju, en sakir kuldavoru valsar deig
ir og gerðu loðið prent. Það er ekki
von að ,, “ viti alla hluti.—
Að fyrsta kvæðiðhafi verið klúðurs-
legt má standa fyrir mér; það er eftir
mig ogþað mun Þig hafa grunað.—Þú
varst i dómnefndinni yfir prískvæðin.
Varst launreiður út úr hortittamál-
inu.—Ekki erorðið “þars“ hortittur;
það er samdráttur úr “þar sem“.
Skjátlaði þar “lappa" minum. Ekki
er orðið “Nemesis" latína, heldur
gríska. Skjátlar “lappa“ i latinunni.
Að orðið •‘móðudómur" sé ekki íslenzkt
orð, getur þú sagtum hvað þú vilt, en
þú verður þá að taka burtu “mann-
dóm", “meydóm", “sveindóm”, “guð-
dóm" o, s, frv. Og fer þá islenzkunni
okkar hérna að verða vandlifað. Held
ég mætti þá eins vel taka burtu allar
“gásarlappir", og hvað yrði þá um ný-
yrðin hans Jónka? Nei, ég held að orð
ið dómur hafi fieiri en eina merkingu,
eftir því hvar það er sett i málsgrein-
ina. T, d. ,,jóndómur“ og “dómur
Jóns“ hefði mismunandi merkingu.—
Skilurðu ekki þetta, “lappi" minn?
“För friðarins" held ég sé betursamin.
heldur en nokkuð er ég minnist aðhafa
séð eftir þig. Þú reiðist þar fyrir hönd
Sig. Júl. —hefir líklega hagnýtt þér
þatta ölmusu jólatré. Svo er fjórstæða
hjá þér í þvi, er þú segir um jálasálm
Lindals. Hann er ortur undir lagir.n
Heims um ból, og viða rétt rímaður, að
eius fáir braggallar. Og sálmurinn eigi
verortur heldur en sumt eftir lappa,
þó houum sé flest til lista lagt.
Þú hneykslast á því að hðfundur
kvæðisins “Jólin" þérar þau. Hvern-
ig vildir þú ávarpa jólin? Jú, þú
myrdir gera það með gæsalöppum. Orð-
ið “jól ‘ er hvorugkyns orð og í fleir-
tölu að eine Og þar eð Jól’er nafnorð
og þarna notað sem eiginnafn, þá verð-
ur að viðhafa fieirtölu i ávarpinu, en
eigi tvítölu eða eintölu. Eg held, þeg-
ar þú sansar þig, að þú sjáir þá að
þetta er það réttasta, necna ef þú gætir
komið með eitthvað nýtt í staðinn. En
þú munt álita rétt að skrifa “að taka
því fram" i stað þess að segja “taka
þ a ð fram“ eins og flestir munu skrifa
það. Þetta munjvera nýmæli.—Pilla
fyrir Jónka,
Marga þessu lika endemis sérvizku
og kauðalega nýyrsku má finna eins og
þér samsvarandi bókmentalegar perlur
innan u n allan þinn, blaðagreina graut
hér og þar. Hafa flost blöð þin ,. “
vegsummerki hér vestra nema Freyja,
sem enn hefir sloppið við álfrek þitt.
Og vonandi að svo verði framvegis. A-
rásum þínum gegn því blaði verður
svarað ef þvkir þess virði, annarsverð-
urðu látinn einn um þínar gæsarlappa-
bókmentir.
Þá vil ég minnast með fám orðum
á siðasta pistil þinn.
1 ). Þú talar um “vantrúað eða irú-
arskaddað fólk". Hvað er trú og hvað
er vantrú? Eftir því sem hin kriatna
kyrkja þýðir það, þá er sá trúaður, er
trúir kenningum kyrkjunnar, en van-
trúaður sá, er efast um þrer eða neitar
þeim. En þú sem e.rt svo mentaður.
ættir að vita það, að þessir “vantrú
uðu" eiga lifsskoðun rétt eins og þeir
trúuðu, og eru þvíekki naoðsynlega að
“rífaniður annara áhugamál", heldur
að verja sina eigin líffskoðun fyrir árás
um trúaðra ofstækismanna, sem sbilja
eins litið í jafnrétti og þú.—Sneið til
Lappa—Það má því óhætt neita því,
að Freyja sé vantrúarblað. Hún hefir
varast að snerta við trúarbragða deil-
um, eins og hún lofaði i fyrStu; vinnur
því hvorki með né móti trúraálum. En
hitt er eðlilegt að eins skynugur maður
og þú finnir enga hjátrúarlykt af
Freyju. Eo sterka trú hefir hún á
sínu aðalmúlefni og að likindum miklu
sterkari en þú.—“Pilla“ til Lappa.
2.). Hvað snertir ljóðabull i Freyju.
þá yiðurkenni ég það. að stundum hafi
komið f henni fátækleg ljóð, en þ iu eru
frá vinum blaðsins. sem hafa trúað, að
þeír væru skáld, og þá oftast verið
“trúar skáld*,. Er blöðum oft vant við
vissa menn, sem ekki eru þá aðsama
skapi vandvirkir, sem þeir eru góðir
vinir blaðsins og er slikt að eins smá
greiði í þeirra garð, sem þeim er vel
komin og þeir eiga skilið. En svo skal
ég fólki til garaaDt setja hérna dálítið
sýnishom af ljóðmælum eftir þig, svo
skáldin geti liaft það til fyrirmyndar,
því svo talar þú digurt um “leirburð"
og “bull", að margur mætti halda að
þú værir reglulegur bókmentalegur
gimsteinn þessarar aldar. Þetta ort-
irðu við látdrottningarinnar:
Viotoria varin dáð,
veltist o’naf tróni;
hún hefir aldrei auðsýnt náð
auraingjanum Jóni!
Dásnotur eftirmæli, Jónki minn!
En bvo er hérna dálítið af andlegu
sortinni eftir þig:
KVÖLD VERS.
Ég hót að sofa fer ei fyr,
en finst mér sálin látin kyr
af heims og lífsins girndaglaum,
sem græðist af með 'nverjum straum.
Ég vann meðdygð idag hvað mér
(og drottins börnum reyndar) ber,—
Skák þér!
Jón Einarsson.
Þetta er nú nóg að sinni, en ég á
ögn meira, sem ég vildi gefa út við
tækifæri, skáldinu Jóni Einarssyni til
verðugs heiðurs. Og svo álít ég að þú
eigir fyllilega heima í Hagyrðingafé-
laginu.—“Skák þér“.
3 ). Þú skoðar Freyju ekki sem jafn
réttis blað. Hvað kallar þú jafn* étti?
Freyja kennir það að konur eigiað hafa
jafnrétti við karlmenn og að allir
menn eigi að njóta sömu réttinda. Og
það álít ég réttindi. Þú álítur það
ekki frjálslyndi að vilja gefa konum
frelsi. Er þá frjálslyndi á þína vog að
varna þeim réttinda? Veiztu annars
nokkuð hvað mannréttindi eru? Ert
það ekki, þú sem ert einhliða,—“Skák
þér“.
4. ) Getur þú sagt mér hvað ég hefi
ort fyrir peninga? Sé svo, þá er það ó-
bcrgað enn, Viltu innkalla það fj^rir
mig?
5. ). Sneiðin sem gekk tvisvar niður
af þér var ekki til þín: þú fyrirgefur!
Þú ázt því frá öðrum. Því miður gat
útgefandi Freyju ekki skoðað þig
“lærðan mann". Það hefir gert vaa-
þekkíng hannar. Ég held þú ættir að
senda hana í aðra átt, ef hún skyldí
enn koma “uiður af þér“. Það virðist
svo sem þú hafir tekið “óviðkomandi“
rök lil “undaneldis". “Pilla" fyrir
Lappa.
6) Að Freyja ekki auglýsti nöfn
þeirraer skrifuðu bréfkaflana til henn-
ar, kemur þérekkert við, en þó ef þig
langar aðsjánöfnin, er þér það v*lj
koraið með því að heimsækja okkur
Ekkierþessi -egla að bitta bréfkafl
frá vinum blaðsins neitt óvanaleg
regla. Blöð gera það aiment; þú má
ske sér ofsjónum yfir gásalöppum, sem
eytt er á þá, finst að vera tekið frá þér,
—Sneið með pillu í fyrir Lappa.
Það lítur helzt út fyrir að þú hafir
tekið Sigga Þór þér til fyrirmyndar í
aj semja ritdóma. Ég vil ekki benda
lægra, svo sem niður á þá E. H. og V.
G. Þvi með allri þeirra mentun hafa
þaðan komið hinir ósanngjörnustu og
rangsnúnustu ritdómar, Gæti égbent
þér á dæmi.
Þá er nú víst bezt að hætta að
sinni og sjá hvernig verkar á pegjann.
V’ona óg þú skriflr mér aftur og látir
mig vita hvernig heilsau verður, Er
þá vfs að senda þér annan skamt ef
þessi dugar ekki.
Með lotningu.
S. B. Bkniodictsson.
Hefirðu dánarbú að probeita?
Kr feil á eignarréttinum að _
^ landeign þinni?
Hefirðu uppróf?
Vantar þig upplýsingar úr 7
County-bókunum? -
Þarftu að ráðfæra þig við :
lögmann?
Srifaðu: ;
(íeorge Peterson. ;
LÖGMANNI, Z
PEMBINA, - - N.-DAK. :
uimmmmmm^
SÆLGÆTISLEGA EFNIS-
GODUR OG ILMSŒTUR
The T. L. “Cigar”
A Það er vinsæl tegund, sem hefir áunnið eér hylli
og vináttu vegna verðskuldaða eiginleika. Þús-
undir reykja nú þessa ágætu vindla.
REYKIÐ ÞÉR ÞÁ?
í WESTERN CIGAR FACTORY
i Thos. Lee. eigandi. 'WIISriN'IIE’IEGk
msasas
flANITOBA.
Kjrnnið yður kosti þess áður en þér ákveðið að taka yður bólfestu
annarstaðar.
íbúatalan í Manitoba er nú.............................. 275,000
Tala bænda í Manitoba er................................ 41,000
Hveitiuppskeran í Manitoba 1889 var bushels............. 7,201,519
“ “ “ 1894 “ “ .............. 17,172,883
“ ‘ “ 1899 “ “ ..............2V.922,230
“ “ " 1902 “ “ ............ 53 077.2S7
Als var korcupp3keran 1902 “ “ ............ 100 062,343
Tala búpenings i Manitoba er nú: Hestar...... .......... 146 591
Nautgripir............. 282,843
Sauðfé................ 35,000
Svin.................. 9 .598
Afurðir af kúabúum i Macitoba 1902 voru................. $747 603
Tilkostnaður við byggingar bænda i Manitoba 1899 var.... $1,402,306
Framförin í Manitoba er auðsæ af fólksfjölguninni, af aubntn.
afurðum lanisins, af auknum járnbrautum, af fjðlgun skólanna, af vs %■
andi verzlun, af vexti borga og bæja, og af vaxandi velliðan
almennings.
í siðastliðin 20 ár hefir ræktað land aukist úr ekrum........... 50,000
Upp í ekrur......................................................2,500 000
og þó er siðastuefnd tala að eins einn tíundi hluti af rækt&nlegu landi
i fylkinu .
Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir innflvténdur, þar er
enn þá mesta gnægð af ágætum ókeypis heimilisréttarlöndum og mðrg
uppvaxandi blómleg þorp og bæir, þar sem gott er til atvinnu fyrir
karla og konur,
í Manitoba eru ágætir friskólarfyrir æskulýðinn.
f Manitoba eru mikil og fisksælveiðivötn sem aldrei bregðast.
í bæjunum IFinnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum mun nú
vera vfir 5,000 fslendingar, og í sjö aðal-nýlendum þeirra i Manitoba,
eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þess utan eru í Norðvesturhéruðunum
og British Columbia um 2,000 íslendingar.
Yfir ÍO millionár ekrur af landi í Hanitoba, sem enn þá
bafa ekki verið ræktaðar, eru til sölu, og kosta frá $2.50 til $6.00 hver
ekra, eftirgæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlönd í öllum pörtum fylkisins, og járnbrautarlönd með
fram Manitoba og North TÝestern járnbrautinni eru til sölu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, til•
ltON. R. P KOBLIN
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEG, MANITOBA.
Eða til:
.losppli K. iákapatson, innflutninga og landnáms umboðsmaður.
D. W Fleury & Co.
UPPBOöSHALDAUAR.
»4» POBTaGK AVK.
selur og kaupir nýja og gamla hús-
muni og aðra hluti, einnig skiftir hús-
munum við þá sem þess þurfa. Verzlar
einnig með lönd, gripi oe alskonar vörnr.
TELEPHONE »457. - Oskar eftir
viðskiftum Islendinga,
OLI SIMONSON
MÆLIR MKÐ 8ÍNU NÝJA
Skandinavfan Hotel
718 Jlain Mtr,
Fæði $1.00 á dag,
Woodbine Restaurant
Stærsta Billiard Hall í Norövesturlandmu.
Tíu Pool-borö.—Alskonar vín vindlar.
Lennon A Hebb,
Eigendur.
Gestur Pálsson.
Sökum þess að áríðandi er að rit
Gests P&lssonar seljist sem fyrst tíl
þess að þeim verði tafarlaust haldið
áfram og með því að íslendingar
heima hafa hlaupið í kapp við landa
sína hér, auðsj&anlega til þess að
spilla fyrir, þá hefir fyrsta hefti það,
sem hér er prentað verið fært niður
um 35 cents, það er því til sðlu hjá
bóksölum og ýmsum öðrum fyrir
EINN DOLLAR.
I Minneota er G. A. Dalmann út-
söiumaður békarinnar.
Heimili séra Bjarna Þórarinssonar
er að 527 Young Street. '
428 Mr. Potter frá Texas
að hvort var faðir hans orðinn brjálaður, eða
hann sagði satt.
“Getur þú það ekki! Hve þá ekki?”rumdi í
gamla Potter.
“Vegna þess að fyrir fimm minútum fékk ég
skriflega skipuu frá lafði Sarah Annerley, að
senda hann með umboðsmanni hennar”.
Síðustu orðin heyrði eldri Potter ekki.
Hann var stokkinn út úr herberginu áður, og
œtlaði að fylgja Brackett eftir. En fáéinum
augnablikum síðar kom hann inn aftur með rftða
leysislegan svip og ófær aðveita Brackett eftir-
för að svo stöddu. Hann tókson sinn afsíðis og
mælti: “Hann fer óefað tafarlaust til baka og
hún fær böggulinn til Boulogne, og verður þá
er ég tukthúslimur um aldur og ævi, faðir
þinn, þinn saklausi faðir, rerður sakaraaður,
sonur minn, o§ þú og syatir þín svívirt”.
Potter yngri hafði fagnað föður sínum með
ánægju brosi fáum augnablikum áður, en varð-
istnú varla andvarþa. H&nn var nú sannfærð-
ur um að faðir sinn væri ekki brjálaður.og segði
alt satt um hagi sína og alt væti eins og hann
skýrðl frá.
Honum kom skjótræði strax í hug, eins og
oft á sér stað með skarpa sjóliðsforingja. Hann
hljóp fram i ganginn og bað þjón þar að útvega
sér keyrsUvagnStaíarlaust. 3vo fór hann og
fann Deucey, tem beðiðhafði eftir þeim og bað
hann aðstoðar. Það var auðséð &ð kringum-
stæður feðganna voru alt annað en góðar, þegar
Potter spurði vín sinn hvaða lestir færu til Bou-
logne.
Mr. Potter frá Texas 429
“Chemin dé Fer du Nord, en þegar komið
er til Creil, þá má fara með hvaða brant sem
raaður vflli þvi þá eru þær orðnar eins og net”.
“Engin önnnr þangað?”
“Ekki 8em teljandi eru, eða hægt er að taka
til greina”.
“Getur þú sagt mér hve nær næsta lest fer
af stað?”
“Nei. en ég get komist fyrir það óðara”.
Þegar hann var búinn að horfa á lestaáætl-
unina, þá sagði hann: “Klukkan 11.05, ogþú
getur enn þá náð henni,ef þú keyrir i loftinu
þangað”.
‘í mesta máta þakklátur, Þú fyrirgefur
þó við förum svona fljótlega”, mælti yngri Pott
er. og 8agði föður sínum að koraa tafarlaust.
Potter eldri vár svo ógu legnr ásýndum, að
spilaprinsinn skalf þegar hann mæ!ti við hanu:
"Guð launi þér, herra miun”, og kreisti svo
fast hendina á honum, að hún kalddofnaði. “Þú
hefir reynzt mér ágætlega, einmítt þegar mér
reið mest á, og égætla að koma aftur til Parisar
og hitta þig, svo framarlega sem ég lifi!’
"Ætlar þú að gera það?” svaraði Le Prínce
de Baccarat, “þ& skal ég sýna þér borgina betur
en ég get uú\
Potterhvislaði að syni sinum, að hann ætl-
aðiað þýða honura betur mál sitt en hann væri
búinn þegar þeir komu inn í vagninn. Þeir
létu keyrslumanninn keyra eins hart og hestarn-
ir gætu faríð.
Á leiðinui sagði Houston fCður sinum alt
sem hann vissi um 1 e ina böggul. Hann kvað
482 Mr. Potter frá Texas
manna, en þeim varð það til láns, að flestir af
þeim voru svo syfjaðir að þeir skiftu sér ekkert
af þessum mönnum. sem æddu aftur og fram um
lestina. Það verú fáir farþegar & lestinni, og
flestir úr nágrenninu, en fálr langt að, enda átti
sú lest að fara afarhægt og koma við á öllum
stöðum. og fælir það ætið langferðamenn frá að
fara með þeim ifestum. Enn fremur átti hún að
tefja í Amiens nokkra klukkutíma.
Þeir höfðu tvær mínútur eftir til að gera
ráðstafanir áðar en lestin færi. ,.Þú ert viss
um að hann er ekki & lestinni?” spurði sjóliðs
foringinn. “Eg ieit að eins á hann og er ekki
viss'að þekkja hann, þótt hann væri hér”.
“Fullkomlega viss um það. Eg hefi ekki
séð hann, og ebki hundinn hans, og þó ég sæi
þá ekki, þá findi ég lj-ktina af þeim”, mælti
Potter. en fanu um leið litla Suapper í vasa sin-
um. því þar hafði hann verið síðan hann greip
hann um leið og hann sá Brackett i stólnum um
kveldið.
“Er þá engin|önnur lest, sem fer í kveld til
Boulogne?”
Þegar yngri Potter hafði farið fljótlega gegn-
um timaáætlunina mælti hann: “Nei, þessi lest
er sú fyrsta, sem kemst til Boulogne. þóhún tefji
nokkuð í Amiens. Engin flutningslest fer fyrri
en á morgun”.
“Þá er hann líklega kominn á þessa lest.
Hann mun ekki kæra sig um satuferð mina til
lafði Svrah Annerley"öskraði Potter.
,,Séhann ekki á lestinni- þá hefir hann ekki
haft tíma tjl að komast á hana síðan við fórum
Mr. Potter frá Texsa 425
við Potter, þvi hann fann í málróm og látæði
hans, að hann meinti það sem hann sagði.
“Sveitarforíngi Potter i sjóher Bandaríkj-
anna?”
“Eg þekki hann þá", svaraði hinn, og var
ekki seinn i snúningum. Hann flýtti sér að
koma Potter út aftur, en það var orðið svo
mfklu þrengra en þegar Potter fór að horfa á
Brackett en varð að snúa inn aftur, af þvi
hann sá Brackott hvergi. Deucey tók hann í
vagn sinn og settist hjá honum, og gaf öku-
mannÍBum skipun að keyra fljótt. “Til Press
Club, sem elding fari!” var skipun hans. Hann
horfði lengi og fast á Potter. laut að honum og
mælti: “Þú hlýtur að vera berra Potter, faðir
ungfrú Idu?”
“Jf, og mér þjTkir vænt um að hafa rekist á
þig! Égvar að verða alveg vitlaus!” taufaði
Pottei, og starði á velgerðamann sinn með hinni
nr.estu undrun-
Og hann mátti vera hæst ánægður, þvi ham-
ingjan hafði loks snúið f&nginu á móti Potter.
Hann hafði hitt á þann mann, sem var öllum
öðrum líklegri til að greiða honum veg í Paris.
Hann hét Le Pricce de Baccarat, og var ungur
Am9ríkumaður, og brosti mildi hamingjunnar
við honura þessa stuad, og var næstum búinn
að ger&hann aðmillióna eiganda, með undrum
nokkrura. Hver sá maður, sem aflar sér nær
þvi eina millíón franka í spilum, hann er talinn
meðæöstu he’msins hetjura á götunum { Paris.
Allir þekkja hann og vilja þekkja hanu, og hann
kynnist mörgum. Hann hafði snætt miðdags-