Heimskringla - 07.05.1903, Side 1

Heimskringla
KAUPIÐ
Heimskringlu
og borgið hana; að eins
$2.00 um árið.
XVII.
WINNIPEG, MANITOBA 7. MAÍ 1903.
Nr. 30.
Fregnsafn.
Markverðustu viðburðir
hvaðanæfa.
—Það gengur í þöfi miklu fyrir
stjórninni í Kína. Hím viil vera
bezt við Rössa og ber margt til þess,
og ekki síst það að lönd þeirra ríkja
liggja saman, og fara þeir síðar-
nefndu ekki að skipunum Kínastjorn
ar með herliðsflutninginn úr Man-
churia, og láta Kínverjar sér fátt
um flnnast. En ná rísa upp sendi-
harrar frá brezka veldinu og Japan,
og heimta að Kínverjar reki Rössa
burtu samkvæmt skipunum þeirra
yálfra. Ræða þeir þetta mál við
Ching prins, sem er utanjíkisráð-
gjafl. Þeir segja honum, að ef hann
láti reka Rössa öt ör Manchuria, þá
komist samkomulag á 1 landinu eins
og var áður en Boxarar komu til
sögunnar. Bandaríkin sitjahjáog
horfa á ennsem komið er, og hafa
engan formlegan þ&tt tekið í þessu
máli. Rössar ætla sér eflaust ekki
að fara fyrri en þeir þurfa, og kröf-
ur þær sem haldið er að þeir hafi í
hyggju að setja, þykja stórveldun-
um nokkuð iskyggilegar. Þær eru
viðkomandi hafnleyti fyrir útlend
skip, sem ekki verður greitt um inn-
sigling, og enn fremur ákvæði um
að engir útlendíngar séu teknir í
þjónustu stjórnarinnar í Kína nema
Rössar innan takmarka Manchuría,
einkum hvað viðkemur herstörfum.
Stórveldin þykjast hafa fulla ástæðu
að líta eftir þessu og öðru eins, en
enga söunun geta þau sýnt fyrir því
að Rússar ætli sér að knýja stjórnina
til þessara samninga, og getur því
vel verið, að þetta sé tilbúningur
Breta og Japansmanna,gauragangiu-
ur til afsökuuar þar austur frá. A-
reiðanlegt er eitt, og það er það, að
Rössar verða ekki viljugir hornrek-
ur annara stórvelda í austur Kína-
veldi.
—Þau tíðindi hafa nýlega gerst I
brezka þinginu, að korntollurinn er
afnuminn. Fjármálaráðherra C. T.
Ritchie lýsti því yfir í fj&rmálaræðu
sinni, að tekjuafgangur væri nú um
$50 milllónir, og yæru það afleiðing
ar af því, að herkostnaðurinn í Suð-
ur-Afríku sé nær um garð genginn.
Hann kvað stjórnina ætla að afnema
beina skatta, sem nemi $40 millión-
um, en óbeina sem næmi $10 millí-
ónum, og hún ætlaði að gera þann
ig ráðstafanir I fjármálum ríkisins,
að þjóðskuldin yrði öll borguð á
næstu 50 árum.
Það kom sem þruma úr heið-
rlku lofti þetta afnám korntollsins.
Liberalflokkurinn hafðí notað þetta
mál á stjórnina, og þjóðin var dags-
daglega að snúa bakinu við stjórn-
inni, en síðan hún tók þetta tollaf-
nám til bragðs, er hún rómað f einu
hljóði af fólkinu og sitja Liberalar
með sárt ennið og vopnlausir gegn
henni. Stjórnin á þvl óefað nokkuð
langa tlð fyrir höndum, áður en
Liberalar koma henni á kné.
—Kosningar fóru nýlega fram á
Spáni, og unnu Republíkar meiri
sigur, en mönnurn datt I hug. Meið-
ingar og mannskaði varð við þessar
kosningar.
—Voðaleg jarðskriða hljóp 2fl. f.
m. á þorp, sem Frank heitir, með
1000 ibúum, I N. W. T. Það var
koianámabær. Allurefti hluti fjalls-
ins (Turtle Mountain) hrundi niður
ur og tók ylir 2 inílna breitt svæði.
Um 80 manna biðu bana, flest kon
ur og börn. Engir komu3t af, sem
voru að vinna utan náma, og enn
eru nokkrir luktir inn I námunum,
og óvíst að þeirn verði bjargað, þó á
lffl séu. Ætla fle3tir að skriða þessi
hafi hlaupið af óvanalegum vatna-
gangi, sem var þar I fjallinu I
leysingum I vor.
—Sambandsstjórnin hefir breytt
tollreglugjörðinni íCanada, viðvíkj
andi vörum frá Þýzkaland. Þau lög
komu I gildi 1. þ. m. Kaupmenn í
Winnipeg selja allmikið af þessum
vörum, en sérstaklega kemur þessi
tollhækkun fram hér I Vesturland-
inu á fjórum vörutegundum: kven-
yflrhöfnum, eggjárni, brúðum og
barnaglingri og postulínsvörum.
—Lyfjasölum I N. Dak. hefir ver-
ið fyrirboðið að selja vínanda um
30 daga tlmabil. $50 verðlaunum
er heitið, ef komið er upp að ein-
hverjir þeirra brjóta leyfið Lög-
boð þetta hefir óefað nokkra þýð -
ingu fyrir það ríki.
—Skuggalegt mál er nýkomið upp
I Lundönum, sem kallað er „Moat
House Mystery“. Heflr lögreglan
um alilangan tímaverið að líta eftir
því. I stórhýsinu ,Moat House' bjó
kona, sem átti þá eign, og hét Cam-
illa Holland. Hön var nokkuð við
aldur. Síðast bjó htin þar nokkra
mánuði 1898—1899, ásamt manni,
að nafni Dougal, sem margir héldu
þá að væri giftur henni, en var það
ekki. Um þær mundir settist stúlka
þar að, sem nefndi sig ungfrú Dou-
gal og var álitin dóttir Dougals.
Litlu eftir komu hennar, hvarf ung-
frú Holland skyndjlega, og vissi
enginn hvað af henni varð. Dou-
gal sótti þá um hjónaskilnað við
ungfrö Dougal, sem svo hafði verið
nefnd, en var kona Dougals. Þessi
aðferð Dougals hjónanna leiddi til
þess, að grunur féll á að hvarf Cam-
illa Holland væri ekki einleikið.
Lögreglunni var fengið málið til
meðferðar. Hún Ieitaðx og lét grafa
alt I kiingum þessa byggingu og
heflr starfað í þessu máli þangað til
nö, en án þess að verða nokkurs vör
þangað til 17. Apríl síðastl., að kven*
lík fanst falið I byggingunni, og er
það álitið að þar sé fundin líkami
CamiIIu Holland. Dou ;al var leit-
aður uppi og fanst I Canton, og var
þá að hefja bankaávfsun með undir-
skrift C. Holland. Hann var fang-
aður og settun I varðhald. Mál þetta
snertir suma æðri stéttir I Lundön-
um, og er allísjárvert.
— Konungur vor Edward VII.
er búinn að heimsækja páfann I Róm
og þykir protestöntum sér misboðið
með þeirri heimsókn.
—Talið er víst að læknir nokkur
hafl rétt fyrir sér I því að hann sé
böinn að tinna be: klu þá, er veldur
bólusýkinni, og reynist það satt, þá
er sá fundur einn af þýðingarmestu
uppgötvunum, sem gerð heflr verið
þetta ár.
—Austanblöðin segja að það sé
áreiðanlegt, að tambandskosningar
fari fram I haust. Veldur þvi þverr-
andi heilsa Sir Wilfrid Lauriers,
er brftðlega verður að hætta við
stjórnarstörf, en Liberalar vita að
þeir hefa enga sigurs von, nema
hann eó merkisberi flokksins.
—Mælt er að Þjóðverjar séu að
tapa verzlunar viðskiftnm við Suð-
ur-Afríkubúa.
—Doukhoborar hófu að nýju leið
angur sinn I Norðvesturlandinu, í
vikuuni sem leið. Þeir ganga hálf-
naktir og hungraðir og segjart leita
að Jesú, og ekkí hætta fyrr en þeir
flnni hann. I þessum leiðangrx eru
altkarlraenn, efldirog tröllhraustir,
sem hlaupa burt frá heimilum sln-
-—Agentahjörð Laurierstjórnarinnar
er að elta þá, og vill koma þeim aft-
ur heim, og tekst það má ske I þetta
sinn. Það gefur útvöldum fylgdar-
mönnum stjórnarinnar atvinnu þetta
Doukhobora flan hér í landi. Og
mun hún upphaflega hafa ætlast til
þess með innflutningi þessara ræfla,
að hafa þá fyrir ruiðil á milli vxisa al-
mennings og fósturbarixa sinna, sem
eru í eldhúsinu fyrir hana árið um
kring.
—Konungi vorum Edward VIII,
var vel fagnað af Loubet forseta og
Frökkum ölluxn.
—Um undanfarin tíma heflr verk-
fall verið I Montreal. Verkfallmenn
eru þeir sem vinna við að afskipa og
áskipa vörur. Hafa verkfallsmenn
verið hinir harðdrægustu I þeim við-
skiftnm. 28. f. m. varð framkvæmd
arvald bæjarins að kalla á hervðrð
til að viðhalda t'riði. Um 600 her-
menn fóru á varðstöðvarnar. Deil-
urnar voru milli verkfallsmanna og
þeirra sem vinnu tóku I stað þeirra.
Verkfallsmenn fóru skip af skipi og
neyddu og ógnuðu þeim sem við
vinnuna voru að hætta. í einum
stað réðust þeir á lögregluna og
sviftu hana löglegri framkvæmd,
þar að auki kveiktu þeir I vörum og
brendu. Var kallað á 3 herdeildir.
Þenna dag léll fyi st blóð I þessu
verkfalli, yflr maður varð I sjálfs-
vörn að skjóta á einn af verkfalls-
mönnum til að hemja hann frá
manndrápi. Sárið er ei talið hættu
legt. Múgurinn hefir sýnt fljótfærni
og frekju. Hann heflr hent og grýtt
á vinnumenn I höfnunum. Ástandið
er ískyggilegt og óvíst hvar staðar
nemur. Svo langt hafa verkfalls-
tnenn gengið, að kyeikja I skipum
og vörum Útlitið eftir sögn er hið
Iskyggilegasta sem stendur.
—Hermálaráðgjafl Rússa fór með
sérstakri lest áleiðis til Manchuria,
og er jáfnvel búist við að hann
bregði sér til Japan um leið. Þessi
för hans, Þó um hann væri talað áð
ur, heflr vakið allmikla eftirtekt, og
einkum eru það stórveldin, sem þyk-
ir hún ísjárverð og halda hana ekki
þýðingarlausa, að öllu leyti. Þessi
ráðgjafl Rússa heflr nýlega samið við
skipabyggingafélög, að böa til 20
skotbáta, sem hann segist ætli að
hafa til taks við yígin við Amurfljót-
ið.
—Frakkar segja að Roosevelt for-
seti ætli að heimsækja sig I sumar I
Júlímánuði.
„Hvað vantar oss? Hvers
höfum vér þörf?“
Oss vantar betra og hagfetdara
stjórnarfyrirkomulag, en vér höfum
nú. Hvað er að því stjórnarfyrir-
komulagi, sem vér nú höfum, sem að
áliti fjöldans er þó það bezta, sem
nokkurnttma heflr verið og verða
mun ura ókomnar aldir. Það sem
yflrgengur alt, er, að auðvaldið er
orðið svo magnað að það ræður lög
um og lofum þessa lands og rétt að
verða alþjóðar niðuidiep með yfir-
gangi sínum og fjárglæfrabralli.
Hvað getum yér gert, sem bætir
kjör okkar og léttir af okkur þessu
þunga fargi auðfélaganna? Als
ekki neitt, er nokkra endurbót ger-
ir nema rétt I svipin, því þessir
menu sækja fram undir verndun
laga og landsréttinda, sem þú og ég,
með þeim eina, en þó mikla mis-
mun, að þeir geta alt keypt fyrir
peninga, en við getum það ekki, og
þeir vinna sér trúlega I haginn, með
því að láta alt viðskiftalifið falla sér
I hag, en I óhag fjöldans. Það eina
sem við getum gert er að breyta
heila fyrirkomulaginu og stofna
annað nýtt, og það á friðsamlegan
og manrxöðlegan hátt, ef mögulegt
er. Við höfum fylsta rétt til þess
og getum það líka, með því að sam-
eina okkur og brúka okkar atkvæðis
rétt betur en við höfum gert að und
anförnu- þetta getum við líka, án
þess að skerða hið minsta rétt þess-
ara xnanna, sem til þessa hafa haldið
oss I nokkurskonar ánauð, að þeir
hér eftir sæki fram undir sama rétti
og Ivið.
Þetta stjórnarfyrirkomulag köll
um við jafnrétti (socialismus) og állt
um að það sé hið eina, sem við get-
um viðtekið, og sém nokkra varan
lega framtlð hafl, án þess að þurfa
að skerðajnokkurs frelsí til þess, sem
honum með réttu ber að hafa.
Jafnrétti er nærri að öllu leyti ó-
likt þvl stjórnarfyrirkomulagi, sem
við höfum vnflist, en auðskilið hveri-
um sem vill, ogekki er þrælbund
inn á klafa þess, sem er og hefir ver-
ið. Jafnrétti byggist á öllu þvl
bezta og bróðurlegasta, sem hugsxð
verður við alt stjórnarfyrirkomulag,
og hlýtur að hafa betrandi áhrif á
hve ja óspilta sál, þvf það er nærri
ekkert annað en kenning og lífernis-
máti Jesö Krists. Þeir sem for
dæma jafnrétti, gera Kristi Það
sama, eða þá, þeir vita ekki hvað
þeir gera; þeir svívirða kenningu
hans með framkomu sinni, hafna því
góða, en aðhyllast það illa, og eru
leiddir af eigingjörnum hvötum, og
verða sjálfum sér til hinnar mestu
armæðu o. s. frv.
Eg veit að það eru margir, sem á-
llta jafnrétti alls óhæfilegt stjórnar-
fyrirkomulag og sama sem anarkis
mus. Eu það er sö mesta villa sem
hugsast getur, og ástæða til þeirrar
ályktunar er ekkert annað eu fáfræði
og vöntun á upplýsingu í þeirri
grein, þvl þó að hafi verið til þessa
gert úr jafnréttis hugmyndinni hálf-
gerð grýlaaf þeim sem helzt finna
köllun h,já sér að niðurbrjóta alt fag-
urt og gott, en halda dauðahaldi aft-
ur af öllum fögrum hugmyndum og
framkvæmdum til alraennings heilla
þá er það engin sönnun fyrir að
hugmyndin sé als óhæfileg, því það
er svoogheflr verið með flest fyrir-
tæki og ályktanir I byrjun, að þær
hafa ekki átt að vera rnikils virði.
En hér er því rráli að gegna, að það
þarf eittbyað að gera, því þetta
gamia stjórnarfar er aðverða óbæri-
legt allri alþýðu, vegna yflrgangs og
kúgunar. Auðfélögin ráða verði á
allri framleiðslu og hrúga saman
millfónum dollara árlega, I hreinan
ágóða, en taka þó ekki handtak til
nokkuis, það gerir verkalyðurinn,
sem svo ber ekki meira úr býtum,
en rétt að sál og líkami hanga sam-
an, án allra verulegra lífsþæginda.
Þ_ verkalýðurinn reyni eitthvað að
gera til að bæta kjör sín, þá er I
rauninni ekkert hægtaðgera áneinn
endurbætandi skynsamlegan hátt,
Þess vegna tekur hann á stundum til
þeirra óindis úriæð i, að gera verk
föll, sem þó er lands og lýðatjón og
eru fxemur öllum fjöldanum skaðleg
en endurbætandi. Hann vinnur m&
ske það &, að daglaunin eru hækkuð
um táein cent, en verður þess brátt
var, að flestar nauðsynjar, er hann
þarf að kaupa, hafa hækkað I verði,
svo hann er engu betur staddur en
hann var áður en laun hans voru
hækkuð. Það er einn hlutur viss, og
hann ættu allir að vita, aðþessi auð-
télög hafa sett sér þá föstu reglu, að
ávaxta fé sitt eins mikið og þau geta
og þess vegna slaka þau ekki til I
neinu fyrir verkalýðnum; iiema þau
sjái að þau geti lært sitt tap yfirá
aðra, sem þau skifta við, og þar fyr-
ir hafl sínar inntektir heldur meiri
en minni Þessi auðfélög sækja fram
undir vernd laga og réttlætis, sem
þing þjóðarinnar heflr samíð henni
til verndunar. Hvað getum við þá
gert? Fulltrúar þjóðarinnar hafa
samiðlögin og forsetinn staðfestþau
með undirskrift sinni, svo ómögulegt
er á alla vega að sækja; það verður
að standa eins og það er, þvl enga
lagabreytingu er heldur hægt að
gera, þar sem auðvaldssinnar ráða |
hlutum atkvæða í þinginu, og slaka
ekki til hið minsta, því þó 1, 2 eða 3
menn (fulltrúar) rlsiupp og tali máli
þjóðarinnar, og lelði I ljós gallana
sem á séu, þá vigtar slíkt ekki mik
ið. Ef við viljum fá einhverjar um
bætur frá því sem er, þá duga engar
umbætur og smá lagabreytingar,
sem heldur ekki er hægt að gera,
þar sem öfl auðfél. strlða á móti öllu
þesskonar, sem einmitt hindrar þá
framsókð. Við þurfum fyrst af öllu
að kynnast socialismus, með því að
lesa það sem um hann er ritað, setja
haga okkar og anda inn I aðalþráð
inn, sem gengur í gegnum hann
sem er: mannúð og bróðurkærleiki
og þvæla ekki inn I hann öllu því
óendanlega fjxrelæfrabralli og svika
hríngli, sem okkar íyrirkomulag nú
þarf að hala I för með sér- því jafn
létti getur ekki bygzt upp af þvílík
um grundvelli, Það verður að
PIANOS og ORGANS.
lleiiitKsniaii & Co PianoN.-------Bell (irgel.
Vér selxom með mánaðarafborgunHrsk'lmálum.
.1. J. H. TloLKAX & t’o.
530 MAIN St. WINNIPEG.
Jónas Pólsson, söngfræöin^ur, er umlroösmaöur vor mi’Bal fslendinga.
ew
York |_iíe |
nsurance Bo.
JOHN A. McCALL, presidext.
liífsábyrgðir í gildi, 31. Des. 1902. 1550 millionír IlollarH.
700,000 gjaldeudur, sem eru félagið' eiga það og njóta als gróða.
145 þús manna gengu I félagiðá árinu 1902 med 302 million doll.
ábyrcð. Það eru 40 milliónir meira en vöxtur fél 1901.
Gildandi ábyrgðir hafa aukist á síðastl. ári um 18S mill. Dollars.
Á sama ári borgaði félagið 5000 dánarkröfur—yfir 15 mill. Doll.—
og þess utan til lifandi n eðlima 14J mill. Doll.. og ennfremur var
#4,750,000 af gróða skift upp milli rreðlima. sem er $NOO OOO
meira en árið 1901. Sömuleiðis lánaði félagið 27,000 roeðlímum
18,750,000 á Abyrgðir þeirra, með 5 per cent rentu og án ann&rs
kostnaðar,
C. ÖIai»on, J. (». Horgan. MaDager,
AGENT. GRAIN EXCHANGE BUILDING,
"W X IN- IN" IPE G-.
byggjíxst á réttvísi alt í gegn, eða
xað heitir ekki jafnrétti. Þetta mál
efni er sannarlega þess virði, að það
sé tekið til íhugunar af almenningi,
og ég vildi sj& sem flesta rita um það
og ræða. Menn, sem þó fegnir vilja
fá einhverjar umbætur, eru hræddir
við socilismus, sem þó mikill hluti
xjóðanna heflr kent og trúað á i
1900 ár. Slikt ei merkilegt. Jesú
Kristur kendi oss, að elska guð af
öllu okkar hjarta og náungann eins
og sjálfa okkur. Það er víst fleiri
hlntinn, sem þykir slíkt of mikið
heimtað, að elska náungann eins og
sjálfan sig, og undir núverandi fyr-
irkomulagi er það ómögulegt, þar
sem menn þurfa að hrifsa hver frá
öðrum það daglega brauð til að
reyna að lifa þessu eymda lífi; já, og
hafa öll brögð í frammi, bæði leyfi-
leg og óleyfileg. Ekkert að hugsa
um hvort þarfirnar fást réttvíslega
eða ekki. Þær þurfa að fást, en ó-
mögulegt öðruvfsi.
Ef við ibugum þetta m&lefni rétti
lega, þá hljótum við að sjá, að það
er ekki guði um að kenna, að við
hljótum að hafa þetta strfð með að
geta viðhaldið 8&1 og líkama, heldur
fyrirkomulagi þvf, sem við höfum
sett okkur sjálflr I notkun náttúru-
gæðanna, sem guð gaf okkur öllum
jafnt, Náttúrugæðin eru nú eign
einstakra auðkýfinga, sem ekkeit
hafa með þau að gera, nema, spekú-
lera með þau og sjúgu til sín aftur I
þá f&u mola, sem þeir hafa af náð
sinni látið falla til þeirra framleið-
enda, þeirra sem bera hita og þunga
dagsins, og ala önn fyrir þessum ná-
ungum, sem ekkert gera. Þarna sjá-
um við fyrirkomulagið, þarna sjá-
um við frelsi nútímans, sem við
höldum árlega gleðisamkomu fyrjr,
já, og erum stærilátir af. Hér væru
menn settir í sannkallaða Paradís,
ef við mættum njóta náttúrugæð-
anna og sjálfra okkar réttilega. En
það er ekkert því líkt aðviðnjótum
þessa. Við erum sviftir öllu frelsi
og þeim verulegu lífsþægindum,
sem eru hverjum einstaklingi nauð-
synleg, sem er það andlega fielsið.
Við höfum svo lttinn tíma til að
sinna því sálarfræðislega, því and
lega, þvímentalega, því sem gerir
okkur að skynsemi gæddum verum,
og I einu orði sagt, snýr okkur úr ó-
arga dýrum I skynsemi gæddar ver
ur. Mannúð og bróðurkærleiki
deyja út, því æflnguna vantar, en I
stað þess er maður neyddur til,
kringumstæðanna vegna, að æfa sín
hrekkjabrögð hver til annars, og rétt
sjgt, koma fram I sauðaklæðum og
vera innra glepsandi vargar. Það
er sorglegt að þurfa að lýsa þessu
svona. En svona er það, verður að
vera svona undir sama fyriikomu
lagi og stjórnaríari og nö á sér stað
Afl ræður úrslitum. “Auðurinn er
afl þeirra hluta sem gera skal“; dolljj
arinn er almáttugur fyrír þá sem
hann hafa; eða svo höldum við hann
sé, og höfum ástæðu til að halda, við
sem ekkí höfum hann.
Framh.
DOTTIR FANGANS var leikin á
flmtudags og föstdagskvöldin, sem
auglýst hafði verið. Leikurinn var
nokkuð sóttur, en þó ekki vel. Það
er búið að spjalla um hann svo mikið
og margt I blöðunum, varla er á það
bætanditil muna. Leikurinn er frek-
ar góður.Samt má setja út á hann,
einkum að hann sé ekki alstaðar
skýr;bréflð dulið I bibllunni kemur
hálfhranalega upp I fangið á canni,
einkum þar sem Fiorence vissi ekki
hver móðir hennar var, en skilur
bréttð tafarlaust. — Leikendurnir
gerðu eftir vonum flestir. Ólafur A.
Kggertsson leikur manna bezt nú
sem fyrri. Auðvitað er það koraið
undir smekk hvers eins hvort áhorf-
endunum líkar Ijöft eða ekki lát-
brögð og tilburðir leikendanna.
Ofsa skjótleiki virtist vera á breyt-
ingu Jerreys, úr dýpsta og sárasta
samviskubit’, og yhr á leikvöll gleði
og kæti, oft og tíðum, þótt far-
and kringumstæður séu tekiiar til
greina, þvf það er fleira senx að þaif
að gæta en þær, Jennie Johrnon lék
j vel, og mæta vel < ít og tiðum og
var samkvæm sjálfi i sér alt í gegn.
Guðmundur Á nason iék sem mótaS-
ur glæparuaður, sem hann er þóekki,
eða andi leiksins er ekki.En ei brast
kuldan og markmið í svip og látæði.
Þórstejna Anderson lék þjónustu-
stúlkuna vel. Aftur var fátt að
græða á Lees hjónunum (B. Hallson
og O. W. Olgeirsson), verksvið þeirra
er þröngt og umsvifalítið, þau fóru
ekki lengra út I að prýða það og
sópa en þau koraust af með. C.
Johnson var lftt aðfinnanlegur, eu
ástaratlot hans voru ekki fjörgandi
né fjölbreytt. Eitt var sameíginlegt
með öllum karlmönnunum, og það
var það, að þegar þeir töluðu I sorg-
arróm, þá varð það tóma-titrandi
drunur I röddinni, líkt og þegar
gamlir piestar eru að moldum
varpa lík mikilmennis fyrir framan
fætur syrgjendanna.—Stúdentafélag-
ið á góða þökk skílið fyrir að sýrui
þenna leik, og betur að það héldi &-
fram I þá stefnu, að sýna fólki góða
leiki.
K. A. Benediksson.
Conservatfvar hafa valið Er.
O. I. Grain f Selkirk til þiia-
menskusóknar í Kildonan og S .
Andrews kjördæmi. Dr. Grain er
svo vinsæll í sfnu kjördæuii, að
hann hlýtur að vinna með miklum
meiri hluta á móti hótelsniannin-
nm, sem Liberalar flagga með.