Heimskringla - 18.06.1903, Side 3

HEIMSKRINGLA 18. JÚNÍ 1903.
Ameríku. Lögin neyða manninn j
annaðhvort til að giftast án þráa og I
þrjósku, eða að fyrirfara sér. Þetta
er næstum bókstafleg þýðing þeirra ]
laga. Það er sambandsstjórnin þar, j
sem heflr samið þessa reglugjörð, j
og þessi lög eru þegar komin í gildi.
Þessi ákvæði leitast í sama sinn við j
að gera hjönabandið að himneskri
Paradís, eins langt að þau fá yið
ráðið, en þrengja svo kosti einlífis
mannnsins að hann verðnr lielzt að
flýja út í óbygðir, ef hann vill við-
halda liflnu. Það er böinn til mæli-
kvarði fyrir skattaálögum samkvæmt
aldri, sem enginn maður er undan j
þeginn, innan áttatíu ára að aldri.
Eftir þann aldur er engir.n skatt
gildur til giftinga.
í Argentina er tuttugu ára aldur ]
karlmanna talinn giftingaraldur. j
Ef tuttugu ára gamall piltur giftist ]
ekki, og er ógiftur þegar hann er 30 ]
ára gamall, þá verður hann að borga j
$5 00 um mánuðinn á hverju ári, og
fellur það kvænleysingjagjald f rík-
isfjárhyrsluna. Um næsta flmm ára j
takmarkið hækkar gjaldið um 100 j
per cent.
Á tímabilinu frá 35—50 er álitið
að það þurfl að gefa kvænleysingj-
anum eftirminnilega ráðningu, og er
það gert með afarháu skattgjaldi,
sem árlega fer vaxandi, eí hann vill
ekki giftast láta.
Skattur hans getur stígið eins hátt
og $29.00 um mánuðinn á fáum ár-
um. Frá flmtugu og þar til hann
hefir náð þeim aldri sem biblían j
kallar þrenna tvlgilda tugi og einn
betur. þá þarf hann að borga $30.00
um árið, og eftir sjötugt $9.00 á ári
til þess að hann er áttatíu ára, en
eftir þenna tíma er hann alveg skatt-
frí, og engin giftingaákvæði hvíla á
honum.
I sumnm borgum er ákvæði um
giftingu kvenna Ekkjur mcga
vera 3 ár í ekkjustandi, en þá verða |
þær að giftast, eða borga skatt til j
rfkisins.
Þeir sem ekki geta borgað skattinn j
þeir eru settir í fangelsi, nema þeir j
geti fært sannanir fyrir því, að veik-1
indi eða heilsuleysi hamli þeim frá
þvf.
Ennfremur er sá maður undan- j
þeginn þessum skatti, ef hann getur
ur sannað að hann hafi fengið þrjú j
hryggbrot á einu ári, og alt sé með
feldu við kvonbænir hans.
Lög þessi hafa gert það að verk-
um, sem af er, að fólk heflr gifst
undvörpum, einkum í bæjum og
borgum. En lftið hefir hækkað í
fjárhirzlu ríkisins, eins og þó var
ætlast til. Þessi reynsla sýnir að i
oinlífismennirnir f Argentína kjóea
heldur að giftast en losna við skild-
ingana sína, sem þeir flestir verða
mikið fyrir að hafa að ná saman.
Það er vonandi að löggjaf&rvaldið
á Frakklandi stúderi og færi sér í
nyt þessa Argentínu löggjöf. Frakk-
ar hafa lengi verið með þetta sama
mál á prjónunum. Eins og kunn-
ugt er hafa barnsfæðingar og hjóna-
bönd farið fækkandi þar nú á síðustu j
árum, og þar af leiðandi gengur j
þjóðin til purðar, eða fólkinu fækk- j
ar. Frakkar þurf þess vegna að
taka f taumana, og afstýra þvf böli,
sem yfir voflr, og lækna þá hættu,
sem þjóðin er komin í.
“New York Times”.
K. Á. B.
Sykurrófurœkt í
Manitoba.
C. W. Seefleld í Ninga í Mani
toba hefir sýnt og sannað, að sykur-
betur geti sprottið og náð fullum
vexti, og hafl í sér eins mikið sykur-
efni, og þar sem þær hafa það mest.
Um allmörg ár hafa þær verið rækt-
aðar á fyrirmyndarbúinu f Manitoba,
og sýna þær tifraunir, að sykurbetur
geta þriflst mjög vel hér í fylkinu.
Þar að auki hafa fáeinir gert tilraun-
ir með að rækta sykurbetur, og hef
ir þeim sumum hepnast það vel.
Seefleld hehr fengist við sykur-
beturækt samfleytt í síðastl. sjö ár.
■Og afleiðingarnar eru þær, að hann
bygði síðasta haust sykurgerðarverk
stæði, það bezta sem til er f Mani-
toba, og hefir þegar tekið til starfa I
þvf, f stórum stíl, Hann býr til
tnikið af sýrópi, sem álitið er betri j
tegund á nrarkaðinum, en hið að-
keypta sýróp. Hann selur gallón
una á 50 cents. Þeir sem hafa brúk i
að það, segja að það sé gott og líkist J
nokkuð Maple sýrópi, og að dæma j
eftir biagðinu, þá heflr það f sér
fólgið miklu meira af sykurefni, en j
hinar algengu sýróps tegundir.
Seefield segir að ein gallóna af
góðu sýrópi táist úr einu bush. af j
rófum. Síðasta sumar sáði hann
sykurrófum í 23 ekrur, og fékk 90
þús. bush. í uppskeru. eða sem næst
391 bush. úr ekrunni. Tonnið er j
selt um $4 og bush. um lOc., flutt
heim í vei kstæðið, og gefur þá hver i
ekra hér um bil af sér $39. Er það
góður arður bæði fyrir ræktunina og
sýrópsgerðina, sem hann hefir af
þessu fyrirvæki. Enda er hann i
hæst ánægður með gróða sinn, og ■
heflr óbifanlega trú á, að sykurrófu- j
rækt geti víða þriflst vel hér í fylk- j
inu. Land plægt á vorin er bezt j
fallið fyrir sykurrófurækt. Það er j
engutn efa bundið. segir Seefield, að |
hveiti sprettur betur þar sem sykur-
rófur hafa verið í akri næsta sumar
á undan, og hann álítur jafnvel að
hveiti muni spretta þar betur næstu
fjögur ár á eftir. Hann segist liafa
reynslu af því, að stöngin verði
þrýstnari og hraustari, og þar af
leiðandi framleiði hún meira og J
betra hveitikorn en ella.
Sykurgerðaryerkstæði Seefields
er enn þá í barndómi, að heita má.
Það er 44 fet á lengd, en 30 fet á '
breidd, með 30 feta kjallara á hvern
veg undir, sem er geymsluhús fyrir
rófurnar. Drifvélin í verkstæðiuu
hefir 12 hesta afl. Fyrst eru rófurn-
ar látnar í þvottastamp, þar sem
vatnssprautur þvo af þeim alla mold
og óhreinindi. Þaðan flytjast þær
inn í afh/ðunarvélina; þaðan eru
þær fluttar yflr í pressu, sem pressar
allan vökvann úr þeim, og iennur
hann strax inn í fyrstu hreinsunar-
ptpuna, og síðan í þá næstu. Þá er j
lögurinn dældm inn í hreinsunar- j
vélina. Þegar hún er búinn að j
hreinsa hann, þá er honum rent
gegn um pípur, og að síðustu kemst
hann inn á iiönnurnar, þar sem hann
er soðinn og undirbúinn til að verða j
að sykri eða sýrópi.
Það tekur hér um bil 10 kl. j
tíma frá því að byrjað er að þvo róf-
urnar og þar til að búið er að búa til
sýróp úr þeim. K. Á. B.
Sólarhitinn
Enginn þarf að kaupa sólar-
hitann, eins og kunnugt er. I
sumum löndum er hann of lítill,
en ísumum aftur of mikill. og fer
þar að forgörðum, án þess að hægt
sé við að gera. Samt er ekki mis-
munur sólarhitans takmörk fyrir
mannlegu lffi. Menn geta lifað
og búið hlutfallslega eins vel f
kölddstu löndunum og heitustu
löndunum, eins lengi og bygging
mannlegs líkama leyfir, I heitustu
löndunum fóstrar hann höggorma
og ýms skriðkvikindi, sem eru eitr-
uð og hættuleg. I köldustu lönd-
unum fóstrar kuldinn ísabimi og
önnur dýr. sem ekki eru eiturdýr,
en geta verið hættuleg, af Því þau j
em rándýr. Samt eru þau í alla
staði fullkomnari og gagnlegri dýr.
Hinn firnamikli sólarhiti gerir
mannkyninu ekki eins mikið gagn,
þá heildin kemur til sögunnar, eins
og hann ætti að gera. Meginliluti
hans fer að forgörðum í loftinu, á
leið sinni til jarðarinnar. Ef þessi
takmarkalausa framleiðsla væri
viðráðanleg og hægt væri að fram-
leiða með henni nægilegt vatn fyrir 1
löndin, sem eru of þurr, f>á væru
margir staðir á jörðunni, senr nú j
em Jmrrir sem eyðimerkur, dýrð-
lega frjófsamir og hentugir til á-
búðar, Þar mundu þá búa margar
millíónir menna. ef svo væri. Tök-
um til dæmis sandeyðimerkurnar í
Norður-Afríku og strendumar með
fram Rauðahafinu. I fyrri daga
voru víða blómlegar bygðir og bar
ir og mentun |-ar í góðu lagi. Stór-
borgir, sem liggja þar í rústum og
soknar f jörðu, eru að ein heim-
sóttar af villidýrum og fuglahóp-
um. Engin mannleg vera stfgur
par fæti sínum, að heita má. Yæri
regnfall þar nógu mikið, mundu
þessar frjófsömu bygðfr og fornu
| /s/enzkif frumbyggjar 3
HINN AQCETI
vita aö þe>rn vegnar betur hér en á yamla
lai din >. Þeir komast strax að því að það er
meiri hagnaður að baupa frumbysrcjara-
kaffl-brent en óbrent. Þar er hreint og rusl-
laust ok án steina. Biðjið kaupmennina um
það það er miklu betra en óbrent kafli.—
Islendingar eiga hér að strfða við öröug-
leika. Einn þeirra er að óbrent kaffi tapar
einum fimta við brensluna. Hygnir menn
kaupa pioneer coppee-brent, hreint, ó-
meníjad. Spyrjið eftir því, skrifið eftir því
ásamt enn þá betra og ljúffeugara blue
ribbon cofpee bezta kaffi í Canada Skrifið
og fiunið:
‘T. L.’ Cigar
er laugt ;í undan, raenn ættu ekki að reykja
aðra vindla en þá beztu. Búnir til hjá :
WESTERN CIGAR FACTORY
Thos. Lee, eigaudi,
■winrisriPEG.
^ Blue Ribbon Mfsr. Co. Winnipeg. ^
%mmLmmmimmmmmmmim<m
borgir fljótt rísa úr rústum, og
fjöldi fólks búa þar góðu lífi. Alt
sem vantar þar <‘r vatri.
Um nær því alla Ástralfu, Suð
ur-Ameríku, Afríku og mikiun
hluta af Asíu, er [sólarhitinn yfir-
gengilega mikill. Á þessum stöð-
um í Bandaríkjunum er hitinn
mikill, og fer að forgörðum að
nieira og minna leyti, svo sem f
Texas, Arizona, New Mexico, Ne-
vada og Suður-California og vfðar.
Vfða er þarskrælnuð og blásin
jörð af of miklum sólarhita, sem
ekki væri, ef nægilegt vatn væri
þar í jarðvegi. Vfða eru þar vötn
og tjarnir á lálendinu, sem væri
nægilega mikið til að frjófga land-
ið, ef hægt væri að veita f>ví upp á
liálendið og vökva hinn gróður-
lausa jarðveg. Vfða er vatn liafið
með dælum, sem vindmylnur knýa
áfram upp á hálendið. En það er
ill-mögulegt nema þar sem vatnið
rennur f ám, fljótum, lækjum og
lindum, og ekki er hægt að hefja
f>að upp, nema að eins fá fet frá
yfirborði þess. Sólarhitinn 1 þess-
um stöðum varir fullan helming
úr hverjum sólarhring í árinu og
er það feiknaafl, sem fer f>ar til ó-
nýtis. Ef hægt væri að beizla sól-
arhitann, og nota hann sem afl fyr-
ir vélagangi, þá mætti koma firna-
miklu til leiðar með honum, og það
á peim stöðum, sem það vinnur
ekki annað en tjón og eyðilegg-
ingu.
Margar tilraunir hafa verið
gerðar, hver á fætur annari, um
fleiri aldir, til að nota sólarhitann,
sem afluppspretta. en að svo
komnu hafa menn ekki náð tökum
á honum, svo teljandi sé. Fyrir
meira en öld síðan voru brenniglös
búin til, bæði á Frakklandi og Eng-
landi, sem söfnuðu hitanum saman
og gerðu hann svo sterkan,að bræða
mátti járn, silfur og gull við hann.
Á Parisar-sýningunni 1870 var
sýnd sólarhita vél, sem vakti mjög
mikla eftirtekt. Hún var aðal-
lega höfð til að hreyfa prentpress-
ur, Hún var endurbætt af Ame-
rfkumanninum Erricson, En þó
hægt væri að ná nægu afli til að
hreyfa prentvélar, þá var ekki
liægt að beita þessari sólvél til al-
mennra nota og handhægrar með-
ferðar. Hún varð of brothœtt,
vandasöm og kostbær til al-
mennrar brúkunar.
Loks er samt ráðin nokkur
hót á því að hemja sólaraflið á ein-
umeða fleiri stöðum. Edwin Caw
ston, sem er aldingarðs eigandi f
Pasadina, Cal., hefir komið upp
vatnsdælu mikilli, sem dælir með
sólarafli. Dælan gengur frá því
að hálf önnur stund er liðin frá
sólaruppkomu og þangað til háliri
stundu áður en sól sest á kveldin.
Vélin sem kn^r dæluna, hefir 10
hesta afl, og dælir 1400 gallónur af
vatni 12 fet f loft up]3 á einni mfn-
útu. Þessi dæla er nægilega stór
til að vökva um 500 ekrur af lauf-
fellandi triám, eða 3000 ekrur af
appelsínu trjám.
Vél þessi er nefnd, „solar mot-
or”. Hún lfkist mest vindmylnu
að útbúnaði. Sólarhitinn liitar
vatn og gerir að gufu, svo [>að er
gufuvél, sem aflið kemur frá,
Safnhvolfið er lfkt og trekt f lag-
inu og fóðrað innan með spegil-
gleri. Vidd fgeislasafnsskálarinn-
ar er 33 fet að þvermáli, an 15 fet
f mjórri endann. Eins og sagt er.
er skálin fóðruð innan með spegil-
gleri, og er liver plata 3 j fet á
lengd, en 2 fet á breidd. Spegil-
glerin taka geislana og endurkasta
þeim á mjóan gufuketil, sem er í
brennipúnkti afturkastsgeislanna.
Allur útbúnaðurinn gengr eftir sól-
argangi, og horfa f>vf spegilglerin
ætfð rétt við sólargeislanum allan
daginn. Svo er gengið frá geisla-
safnsskálinni og gufukatlinum, að
liæglega getur einn maður snúið
því að vild. Ketillinn er 13| fet
á lengd. Hann tekur 100 gallónur
af vatni, og liefir 8 teningsfeta
rúm fyrir gufu. Hann er úr bezta
katlastáli, og er málaður úr sér-
stöku efni. Þegar gufuketillinn er
hreyfingnrlaus, [>á er hann sem sót
að sjá og ekki álitsfagur. En
þegar hann er orðinn heitur í
geislabálinu, sem spegilglerin
kasta á hann, þá glóir hann og
glansar og líkist fægðu silfri, og
verður hver sem hann sér hrifin af
völundarvizku mannlegs heila.
Þeerarhann hann er orðinn full-
heitur og stiðji maður stafendan-
um sínum á hann, kviknar óðara í
honum. Vatnið f katlinum er hér
um bil klukkutfma að liitna, þang-
að til það vellur og sýður. Flytzt
þá gufan eftir pípum og inn f
lireyfivélina, sem þá tekurtil starfa
og dælir vatnið, að vild þeirra, sem
stjórna vatnsdælunum.
Aðalkosturinn, sem þessi sól-
vél hefir fram yfir allar aðrar afl-
vélar við þetta dæluverk er sá, að
hitinn kostar ekki annað, en út-
búnaðinn á safngeislaskálinni. Það
þurfa hvorki kol né brenni til að
framleiða hitann. þvf eins og gefur
að skilja, er vfðast örðugt að fá
eldsneyti. það er í háu verði. Upp-
fyndning þessi er þess vegna óút-
reiknanlegur hagnaður fyrir J>au
lönd, sem eru blásin og gróðurlaus
vegna vatnsleysis. Þar er nægi-
legur sólarhiti, sem afl uppspretta
þess sem gera þarf, Enþaðer að
hefja vatnið upp á eyðimerkumar
og sandana.
Það lfður ekki á löngu að pess-
ar dælur geti kastað vatninu hærra
en þessi gerir. Og það þurfa þær
að gera víðast á f>eim stöðum, sem
nú hafa verið nefndir að framan.
Vatn er þar víða ekki til muna á
100 feta dýpi, og vfða miklu meira.
Þarf því mikinn kraft til að hefja
það, og sprauta út um hin gróður-
lausu svæði. En sá tími er f nánd,
að J>að verður gert, og aflið sem
nANITOBA.
Kynnid yður kosti þess áður en þér ákveðið að taka yður bólfestu
annarstaðar.
íbúatalan í Manitoba er nú............................. 275,000
Tala bænda í Manitoba er................................ 41,000
Hveitiuppskeran í Manitoba 1889 var bushels............. 7,201,519
‘‘ “ 1894 “ " ............. 17,172,888
“ ‘ “ 1899 “ “ .............. 2i ,922,280
“ “ " 1902 “ “ .... ......... 58 077,267
Als var kornuppskeran 1902_ “ “ ........ .... 100 052,343
Tala búpenings í Manitoba er nú: Hestar................. 146,691
Nautgripir............. 282.843
Sauðfé................ 85,000
Svín.................. 9 .598
Afurðir af kúabúum í Macitoba 1902 voru................ 2747 603
Tilkostnaður við byggingar bænda í Manitoba 1899 var... $1,402,300
Framförin í Manitoba er auðsæ af fólksfjölguninni, af aukni m
afurðum landsins, af auknum járnbrautum, af fjölgun skólanna, af va i-
andi verzlun, af - vexti borga og bæja, og af vaxandi velliðan
almennings.
í siðastliðin 20 ár hefir ræktað land aukist úr ekrum.... 50,000
Upp í ekrur..............................................2,500 000
og þó er síðastnefnd tala að eins einn tíundi hluti af ræktanlegu landl
í fyikinu.
Manitoba er hentugt svæði til aðseturs fyrir innflyténdur, þar er
enn þá mesta gnægð af ágætum ókeypis heimilisréttarlöndum og mðrg
uppvaxandi blómleg þorp og bæir, þar sem gott er til atvinnu fyrir
karla og konur.
í Manitoba eru ágætlr írískólarfyrir æskulýðinn.
í Manitoba eru mikil og fisksælveiðivötn, sem aldrei bregðast.
í bæjunum ffiinnipeg, Brandon, Selkirk og fleiri bæjum mun nú
vera vfir 5,000 tslendingar, og í sjö aðal-nýlendum þeirra i Manitoba,
eru rúmlega aðrar 5,000 manna. Þess utan eru í Norðvesturhéruðunum
og British Columbia um 2,000 íslendingar.
Yfir IV millionír ekrur af landi i Mlanitoba, sem enn þá
hafa ekki verið ræktaðar, eru til sðlu, og kosta frá $2.50 til $6.00 hver
ekra, eftir gæðum. Þetta land fæst með vægum kaupskilmálum.
Þjóðeignarlönd í ölluin pörtum fylkisins. og járnbrautarlönd með
fram Manitoba og North Western járnbrautinni eru til sölu.
Skrifið eftir nýustu upplýsingum, kortum o. s. frv. alt ókeypis, tíí'
HOJí. R. P ROBLO
Minister of Agriculture and Immigration,
WINNIPEQ, MANITOBA.
Eða til:
JoHeph R. HknpatNon, innflutninga og landnáms umboðsmaður.
Kr. Ásg. Benediktsson selur gift-
ingaleyfisbréf hverjuni sem þarf.
ISAK JOHNSOX.
PáLL m. clemens.
Johnson & Clemeiis
ARCIIITECTS & CONTRACTORS.
(fslenzkir).
410 McGEE ST. TELEPHONE 2093.
Taka að sér uppdr&tt og umsjón við
byggpngu alskonar húsa.
gerir r[>að verður sólaraflið, seni
niannlegt hyggjuvit beizlar og fær-
ir sér f nyt.
Þó að sólvélin í Pasadena hafi
ekki nema 10 hesta afl, þá er eng-
inn efi á því, að sú vél gæti náð
aukningu og umbótum liaft 100
hesta afl. Sólarhitinn hefir verið
notaður víðar en f Pasadena. Fyr-
ir nokkru sfðan var ritgerð í Þ.
blaði um samskonar umbúning og
sem reyndist vel.
Eftir þvf sem sólarhitinn verð-
ur almennar brúkaður. eftir þvf
verður útbúnaðurinn sem til þess
þarf ódýr. En ðftirtekja og hlunn
indi, sem það oft veitti mannkyn-
inu, eru að svo koinnu alveg óút- j
reiknanleg til notkunar. En J>ess I
ar tilraunir, sem gerðar hafa verið
f Pasadena sýna það, að mögu- J
leikinn er fundinn á að hagnýta
þetta sólar afl, og uppgötvanir
og vísindi fara að taka að sér
stjórnartaumana við hita og vætu,
og það f stórum stfl. En þó sólar-
hitinn yrði notaður til að græða og
frjófga alla sanda og eyðimerkur á
þessum hnetti, J>á yrði sú notkun
svo óendanlega litill liluti af liin-
um geysimikla sólarhita, sem fer
að foreörðum. að það væri ekki
Bonner & Hartley,
Lögfræðingar og landskjalasemjarar
494 Hain - - - Winnipeg.
R. A. BONNBR.
T. L. HARTLBY.
‘laii-Liiian’
flytur framvegis íslendinga frá íslandi
til Canada og Bandarikjanna upp á ó
dýrasta og bezta máta, eins og hún
ávalt hefir gert, og ættu því þeír, sem
vilja senda frændum og vinum fargjöld
til íslands, að snúa sér til
hr H. Rardal í Winnipeg, sem
tekur á móti fargjöldum fyrir nefnda
línu, og sendir þau upp á tryggasta og
bezta máta, kostnaðarlaust fyrir send
anda og móttakanda, og gefur þeim
sera óska, allar upplýsingar þvi við-
vikjandi.
Fari ekki sá sem fargjaldið á að fá,
fær sendandi peningana til baka sér að
kostnaðai lausu.
$3,000.00 = -
D. W Fleury & Co.
UPPBOÐSHALDARAR.
3*0 RHITH STIIEET,
two doors north of Portage Ave.
selur og kaupir nýja og gamla hús-
muni og aðra hluti, einnig skiftir hús-
rnunum við þá sem þess þuiTi. Verzlar
einnig með lðnd, gripi os alskonar vörur.
TELEPHONE 1457. — Oskar eftir
viðskiftum Islendinga,
OLI SIMONSON
MÆLIR MEÐ 8ÍNU NÝJA
Skandinavian Hotel
718 Hain St
Fæði $1.00 á dag.
Woodbine Restaurant
Stærsta Billiard Hall i Norövesturlandinn.
Tíu Pool-borö.—Alskonar vín og vindlar.
I.ennon A Hebb,
Eieendur.
(janadiaD l'aciíif |{ail»aj
SKOR.
Thorst. Oddson hefir keypt
3,000.00 viröi af skótaui, sem
hann selur með stórum af-
slætti allan þennan mánuð
fyrir peninga, í búð Áinni að
483 Ross Ave.
Jola skemtiferdirnar i
Desember.
Fram og aftur
lœgsta fargjald
til allra staða í
ONTARIO,
QUEBEC
o g
SJOFYLKJANNA.
Gildir þrjá mánuði.
Viðstöðuleyfi veitt þegar komið
austur fyrir FORT WILLIAM.
TOURIST
og fyrsta pláss
SVEFNVAGNAR
á hverjum degi.
Jola og nyars-farbrefir
fram og til baka kosta TVO ÞRIÐJ
vanaverðs.—Farbréfin til sölu D
21. til 25. og 30. 31., og Jan.
Gilda til 5. Jan., að þeim degi m
töldum.
Eftir frekari upplýingum snúið yl
til næsta umboðsmanns C. P, R.
eða skrifið
C. E. McPHERSON,
Gen. Pass. Agent,
WINNIPEG.