Heimskringla - 15.02.1906, Síða 2

HEIMSKRINÖLA 15. FEBRÚAR 1906
Heimskringla
PUBLISHED BY
The Heifflskringla News & Pnblish-
ing '
V«rö blaðsÍDS f Canada og Bandar.
$2.00 nm Ariö (fyrir fram borgað).
Senttil Islands (fyrir fram borffað
af kaupendum blaðsins hér) $1.50.
Peningar sendist P. O. Money Or-
der, Begistered Letter eða Express
Money örder. Bankaévísanir á aöra
banka en 1 Winnipeg að eins teknar
með afföllum.
B. L. BALDWINSON,
Editor & Manager
*
Office:
727 Sherbrooke Streeb Winnipeg
P.O.BOX llð. ’Phone 331 2,
m

m
Um
aðgerðir fylkisþingsins
Lögberg flytur í síðastablaði all-
langt og að eoru áliti ósanngjarnt
mál um þetta efni.
Til svars látum vér nægja að
geta fessa:
1) Aðgerðir eins þings geta
ekki fyllilega sýnt sig á fyfstu
pingsetudögunum, þvf að ætfð þarf
talsverðan tfma til undirbúnings
málanna og til þess að ræða þau í
nefndum og á þingfundum. Ogþað
er sjaldnast fyr en undir þinglok
að starfsmagnið virkilega kemur í
Ijós. * Enn hefir þingið ekki setið
meira en 4 vikur og hefir það ,þ<5
samþykt nær 30 lagafrumvcirp, og
felt nokkur, sem þó tóku all-mikinn
tfma til meðferðar, svo sem t. d.
Gimli sveitarskiftingarmálið, sem
að sfðustu var felt af ástæðum, sem
getið ve/ður um á öðrum stað hér í
blaðinu.
2) Að mörg af J>eim frumvörp
nm, sem samþykt hafa verið, hafa
valdið þinginu mikillar fyrirhafnar
og tfmatafar, þvf að fjölmennar og
fjölmargar nefndir hafa haft fundi
með nefnd þeirri, sem hefir þann
starfa, að umbæta og laga frum-
vörpin. Þessir fundir hafa rætt
frumvörpin út f æsar og gert breyt-
ingartillögur við þau, sem sumar
hafa náð fram að ganga og sumar
ekki. Fjórar slfkar sendinefndir
ntan úr fylkinu hafa mætt fyrir
þessari nefnd til J>ess að ræða um
eitt frumvarp og tvær eða þrjár um
sum önnur. Alt þetta krefst mik
ils tíma, og til þess að löggjöfin
geti orðið f lagi, þegar hún er af-
greidd frá þinginu, verða þingmenn
að hafa nokkurn tfma til yfirveg-
nnar málanna.
3) Ýms mikilsvarðandi mál hafa
J>egar verið lögð fyrir þingið, sem
ómögulegt er að ráða til lykta án
nægilegrar umhugsunar. Meðal
mála þessara eru viðbætur við
aukalög Winnijiegbæjar, sem með
al annars biðja um, að bænum sé
gefið vald til þess að leiða rafmagn
til bæjarins frá Winnipegánni, og
sem er áætlað að muni kosta um
eða yfir 2 millfónir dollara. Svo er
talþráðamáhð, sem þegar er komið
svo langt áleiðis, að Bell Telephone
félagið hefir þegar sent út umboðs-
menn hingað og þangað um fylkið
til þess að bjóða bændumað leggja
talþræði heim til þeirra gegn $10
árlegu gjaldi fyrir afnot þráðanna.
En áður áttu þessir sömu bændur
engan kost á að fá talþráðasam-
band fyrir neina borgun. í þessu
máli hetír J>egar orðið mikill árang-
nr og verður meira um það þingið
hættir störfum í ár. Stjórnin er
ákveðin f að láta skrfða til skarar
með talþráðamálið og það nú á
þessu J>ingi, því að nægar Uppl/s-
ingar eru fyrir hendi til að sanna
það, að hér þarf bráðra og ákveð-
inna gerða við. Og allir andstæð-
ingar í þinginu vinna sem einn
maður með stjórninni í fessu máli.
Og sama má segja um alla fylkis-
búa í heild sinni, að þeir heímta
bráða bót á því okurástandi, sem
nú er.
Annað eða meira virðist óþarft
að segja um gerðir þingsins að svo
stöddu.
Nýr atkvæðastuldur
Liberala.
mæltu þær allar móti skiftingunDÍ.
Og þess utaq ms?ttu Galicíumenn j
úr Rockwood sveit, innan þeirra
takmarka, sem beðið \iar um, að
myndaði hluta af hinni nýju sveit,
og mæltu þeir einnig á móti þvf,
að nokkuð af Rockwood sveit yrði
tekið f hina fyrirhuguðu sveit.
Þann 8. J>.m. var svo málið aftur
tekið fyrir og kom þá nefndin sér
saman um að láta málið afskifta-
laust um 6 mánaða tíma af þessum
ástæðum:
1) Að St. Andrews nefndin neit-
_____ aði að sleppa Township 17 fRange
Á öðrum stað í þessu blaði er ]4, austur.
skýrt frá J>vf, hvernig Liberalar 2) Að^Rockwood sveit neitaði að
stálu Prince Albert kjördæminu í slegpa meiru en ‘Townships’ 18 í 1.,
hinu nýmyndaða Saskatchewan 1 2. og 3. röð austur.
fylki, með J>vf að falsa 150 atkvæði 3) Að íbúar í Gimlisveit, innan
í einni kjördeild, og hvernig J>eir Þeirra takmarka, sem beðið var um
urðu að játa sök ásig og sættu fjár- að myndaði hluta af nýju sveitinni,
sektum fyrir. | naæltu harðlega ámóti skiftingunni
Nú rétt nýlega hefir komist upp, ,a5 svo stöddu.
að þeir léku sömu list f Battleford 4) Að það hafði komið fram, að
sveitarráð Gimlisveitar var heldur
ekki meðmælt Jæssari skiftingu
sveitarinnar.
Nefndin áleit að rótt væri, að
lönd J>eirra Galicíumanna og ann
ara íbúa, sem byggju vestan við
miðbik 3. raðar, væru virt lægra til
skattgreiðslu en lönd sem austar
lægju, þar sem vegabætur og vatns-
framræzla hefir gerð verið.
Og í öðru lægi áleit hún, að bezt
kvaðst samt ætla að hafa kosn-1 væri að þetta skiftingamál væri
ingu. Sfðan sýndi hann J>essum \ svo vel rætt og undirbúið heima í
J>remurkynblendingum kjörseðlana héraði, sem mögulegt væri, og að
og sagði J>eim hvernig þeir ættu að i íbúarnir reyndu að koma sér sam-
kjördæminu. Kjörstjórinn J>ar, hr.
Venne, átti að halda kosningu í
Bull’s House kjördeildinni, norðar-
lega í kjördæminu. Hann kom
þangað kl. 5.30 að kveldi J>ess dags,
er kosningin átti að fara fram, en
J>að var hálfri stundu síðar en
kosningum átti að lögum að vera
lokið. Engir voru þar fyrir nema
3 kynblendingar. Herra Venne
afsakaði hve seint hann kæmi, en
merkja f>á. Eftir það fékk hann
J>á til þess að segja sér nöfn þeirra,
sem bjuggu þar í héraðinu og
merkti sfðan atkvæðaseðla fyrir þá
alla, en flestir þeirra voru sömu
mennirnir, sem áður var búið að
merkja fyrir f annari kjördeild.
Á þennan hátt náði hann um 70
atkvæðum fyrir Champagne, þing-
mannsefni Liberala.
Næsta dag hélt herra Venne á-
leiðis til annars kjörstaðar og fékk
þar á líkan h&tt svo mörg atkvæði,
að hann kom til baka með 150
stolin atkvæði fyrir Champagne.
En þótt kynblendingamir vissu
lítið, þá vissu þeir samt nógu mik-
ið til þess að segja fráþessu athæfi.
Fylgjendur herra Haultains eru
nú að rannsaka mál þetta og telja
víst, að þeir geti sannað sökina
fyrir dómi og fengið Champagne
dæmdan úr sæti.
Eftir öllum sögum að dæma, sem
að vestan berast af kosninga að-
ferðinniþar, er ekki annað sýnilegt,
en að Liberalar þar séu ein saman-
hangandi benda af þeim svívirði-
legustu pólitisku stórglæpahund-
um, sem nokkrar sögur fara af f
þessu landi.
an um öll {>au ágreiningsatriði, sem
hægt væri að komast að samning-
um um, svo að hún gæti fengið
nokkurn veginn Ijósa hugmynd um,
hvað Galieíumennirnir gætu gert
sig ásátta með sem takmörk sveitar
sinnar.
Nefndin lét það á sér skilja, að
hún mundi fús til að gera út um
skiftinguna næsta ár.
Skifting Gimlisveitar.
Það mál hefir verið fyrir þinginu
nálega sfðan það kom saman. En
við aðra umræðu var þvf frestað
þangað til hægt væri að leita álits
þeirra sveita, er hlut áttu að máli.
Galicfumenn suðvestast í Gimli-
sveit báðu um, að ný sveit yrði
mynfluð úr ‘Townships’ 17, 18, 19
og 20, í 1., 2., 3. og 4 röðun aust-
ur. En til þess, að þetta gæti orðið
gert, varð að taka 4 eða 5 ‘Town-
ships’ úr Rockwell sveit og eitt
‘Township’ úr St. Andrews sveit,
þar með Winnipeg Beac'a þorp, og
ein 10 ‘Townships’ syðst úr Gimli
sveit, þar með Gimliþorpið.
Þingið vildi frétta frá hlutað^eig-
andi sveitum um þetta efni, og var
þvf tiltekinn dagur (6. febr.) til
þess að hlusta á röksemdir málsað-
ila með og móti skiftingunni. All-
ar sveitirnar sendu nefndir, sem
mættu hér á ákveðnum degi, og
Yfirsjón.
Heimskringlu láðist að geta þess,
til fróðleiks og skemtunar lesend-
unum, sem gerðist f Prince Albert
kosningunum við síðustu almennar
kosningar f Saskatchewan.
Þar var af báðum málspörtum
sótt og varið af kappi miklu. Allir
vissu, að það var fyrirfrain ákveðið,
að Liberal stjórnin undir forustu
Scotts yrði að komast að völdum,
kvað sem það kostaði, og til þess
svo gæti orðið var það nauðsynlegt,
að sem flestir af þingmannaefnum
herra Scotts næðu kosningu. Og
meiri hluti þeirra náðu lfka kosn-
ingu. En það lék orð á því, að
ekki hefði alt verið með feldu, og
að of miklu ‘‘frjálslyndi” hefði ver-
ið beitt á sumum kjörstöðunum.
Þetta leiddi til þess, að rannsókn
var gerð f málinu og komst þá upp,
að grunurinn var á röknm bygður.
Það var í Prince Albert kjördæm-
inu, að mest kvað að brögðum
liberal-glæpaseggjanna þar vestra.
Það kjördæmi er afar víðáttumikið
og sumir kjörstaðirnir eru langt út
frá almennum mannabygðum. Með-
al þessara útkjálka kjörstaða voru
3, sem nefndust Pine Point, Bear
Lake og Sandy Lake og liggja þeir
um 300 mílur norður frá Prince
Albert og er þangað 10 dagaörðugt
ferðalag yfir hrjóstrugar óbygðir
og illfæra vegi. Þar búa aðallega
Indíánar, sem fæstir eiga nokkurt
atkvæði. Rjörstjórarnir á þessum
stöðum voru Charles J. Suther-
land, einn af "Inspectors” Ottawa
stjórnarinnar, og R. McLeod. Sá
hét Donaldson, sem sótti um þing
mensku móti stjórnarmanninum,
og hafði hann 56 atkvæði umfram,
— en eftir var þá að frét a frá út-
kjálka-kjörstððunum áðurnefndu
Svo liðu 10 dagar og J>á komu
kjörstjórarnir aftur frá þessum út-
kjálka kjörstöðum með atkvæða-
ka6sa sfna. í kössunum voru 151
atkvæði, — öll ínerkt fyrir liberal-
umsækjandann. Þetta vakti grun
um, að ekki væri alt með feldu, og
menn voru gerðir út gagngert til
þess að grenslast um hvernig kosn-
ingunum J>rr nyrðra hefðí verið
hagað.
Kom það þá upp, að þeir Suther-
land McLeod og aðrir kjörstjórar
höfðu alls ekki haft neina kosn-
ingu, heldur voru að skemta sér
sjálfan kjördaginn á stað nokkrum,
er nefnist “Isle la Cross”. Það
sannaðist einnig, að allir atkvæða-
seðlamir voru merktir alvegeins og
auðsjáanlega allir merktir af sama
manni og með sama bl/anti.
Mál var höfðað móti mönnum
þessum og vitni kölluð. Dómarinn
sektaði þá um $200 hvern mann
fyrir óreglulega kosninga aðferð.
| En fyrir dominum voru þeir varðir
af dómsmálastjóra fylkisins, sem
samkvæmt lagaskyldu sinni hefði
átt að sækja sökina á hendur þeim
i í staðinn fyrir að verja þá.
Og það sannaðist einnig, að
| sektarféð var borgað af einum skrif-
stofuþjóni dómsmálastjórans.
Þetta athæfi er alt svo óþverra-
lega glæpsamlegt, sem mest má
; verða, og sannar ljóslega, að Liber-
al-stjórnin er í samsæri með glæpa-
seggjum þessum.
Aðal-blað Liberala í Canada
! (Toronto Globe) fer hörðum orð.
um um þessa aðferð og sama gera
i önnur liberal blöð víðsvegar um
landið.
Vestra er fólk svo æst út af öllu
i þessu, að f orði er að höfða saka
i mál móti sökudólgunum og fá J>á
I dæmda í fangelsi; því að það er
j öllum ljóst, að hér ræðir um glæp,
sepi ekki getur afplánast með fjár-
i sektum. Enda segir blaðið Tor-
. onto Globe um þessa náunga, að
þeim miklu betri menn hafi verið í
fangelsum, og hvetur til að rann
sókn sé á ný liafin í máli þessu.
Enginn, sem nokkuð þekkir til
stefnu Liberala í landi þessu f
i kosningamálum, lætur sér detta f
i hug að efa það, að þessir menn
haft unnið samkvæmt skipunum
I yfirboðara sinna. 'Enda er þetta
atriði Ijóst af þvf, að verjandi þeirra
|fyrir rétti var dónnmálastjóri fylk-
ins, eða félagi hans, og frá þeim
herrum kom sektaféð.
Stjórnarhöfðingjarnir eru því
hér hinir sönnu glæpamenn, sem
( með ásettu ráði hafa fyrirfram upp-
I hugsað þetta kosningaráð. En hafa
j svo notað kjörstjórana að eins sem
verkfæn í sínum höndum til þess
að framkvæma hinar glæpsamlegu
fyrirætlanir sfnar.
Það er lftill efi á því, að kosn-
ingasvik sumra þessara kjörstjóra
voru ekki gerð f þeim tilgangi, að
auka með þvf vinsældir þeirra hjá
Scott stjóminni, eða að vinna til
embætta hjá henni, þvf báðir þeir
Sutherland og Nelson héldu áður
j embættum undir Laurier stjóm-
j inni og voru hennar þjónar. Það
j er álit margra, að þeir hafi með
þessari nýju og ofureinföldu kosn-
fnga aðferð sinni einmitt fylgt
j skipunum húsbænda sinna f Ott-
awa.
Það er mjög lfklegt, að innan
j skams tlma fáist frekari upplýs-
! ingar um aðfarir þeirra Liberölu
þar vestra.
En við sunnan sólbráð þú
Sjálfur brunninn inni.
Þegar Páll Ólafsson var
sagður dáinn.
Laus er Páll við lfkamans
Leifarnar elli-þungu —
Ung og sæl er sálin hans:
Söngur á hverri tungu.
tala til yðar í þeim róm, sem nú
talar hún f. Það eruð þér, sem
j hafið lagt veginn til óréttinda, með
I því að sendaherflokkayðar á hend-
j ur þjóðinni hafið þér sýnt, að þér
j eruð óvinir lands og þjóðar. Þeg-
' ar þjóðin sá það, áleit hún r'étt að
1 taka frá yður valdið. Þegar svo
! var komið, þóttust þér gera það af
j n á ð, að veita þau réttindi, er búið
* var að þröngva yður til að veita.
Stephan O. Stephansson. ! Um m þau réttindÍ!
er þjóðin hefir
* * með valdi hlotið, hafið þér sagt, að
Aths. — Ofan-prentuð ljóð frá j þér hafið fyrir löngu viljað veita.
vini mínum St. G. Stephansyni I því hafið þér einnig verið falskir
j hafa þegin verið með þökkum og j og fláráðir og hugsað yður að kasta
með ánægju prentuð f Heims- j ryki í augu manna, svo sakleysingj-
kriuglu. En einu kvæði úr sama j arnir tryðu frelsisloforðum yðar.
bálki, er hann sendi, gat ég ómögu- j En þegar yður fyrir eittlivert atvik
lega léð rúm nú. Það eru ofstœkis- j vex þróttur, brjótið þér loforð yðar
full og að nyfnum dómi algerlega! og n/tt blóðbað er afleiðingin.
óverðskulduð skamma - brígslyrði Vhðið, metið, hugsið, skiljið!
um það sem hann nefnir “Aftur- Valdið er ei lengur í yðar 1 hönd-
haldsflokkinn í Alberta”. Ef vinur Uum, þið hafið dagað uppi! En
minn St. G. hefði bundið kvæði þjóðin hefir höndlað stjórnvölinn,
þetta við persónulegan skjæting 0g þér munuð aldrei með eldi og
eða slettur til mfn, þá hefði ég með j brandi ná völdum aftur. Munið
ánægju léð því rúm í blaðinu og j það, að þjóðin getur kallað saman
talið mig mann til að svara fyrir þing án yðar hjálpar. Hið blóð-
mig. Ea ég læt hér með bæði hann 1 storkna land er nú úr greipum yð-
og aðra vita, að Heimskringlu er j ar gengið. Þjóðin æskir ekki strfðs,
ekki haldið út til þess, að flytja ó- vill ekki úthella blóði, ekki einu-
rökstuddan og alls óverðskuldaðan ! sinni “svörtu blóði”. Einu sinni
skamma-þvætting frá St. G. Steph- enn krefst hún þjóðþings fyrir
ansyni, eða öðrum, um neinn póli- j land alt.
tiskan flokk f Alberta eða annar-1 „ , , „
Athugið og breytið eft-
staðar,og ætlar heldur ekki aðgera
það. Að mínum dómi lýsir það
hvorki smekkvísi mannsins né kur-
teisi hans gagnvart mér að senda
blaðinu sllkt “product”, og geti
hann ekki í elli sinni göfgað ljóð-
gáfu sína með betri hugsunum, en
ráðið hafa f þessu kvæði, þá gef ég
honum það ráð, að senda slfkt
1 þangað, sem það verður betur þegið.
. B. L. B.
Herrar I
ir hinni sfðustu friðarbón, er hin
þrautseiga
yður.
rússneska
þjóð flytur
(A-d.).
Um bindindi.
Eftir Ujdlmar Gíalason,
B réf
Aths. — Grein þessi er skrifuð
fyrir blað, sem I.O.G.T. stúkan
“Island” heldur út til upplesturs á
fundum, og var lesin upp á út-
breiðslufundi, er sú stúka hélt fyr-
ir skömmu. Af því ég hefl heyrt,
að hún hafi valdið umtali og verið
til keisara Rússa og ráðgjafa rnKls,skili.n sumum, þá ætla ég nú
. , f. - að ie8SJa hana hér frain fyrir al-
lians Irá j menningssjónir, og vona ég með
þvf að geta sannfært alla, sem svo
j mikið vilja fyrir því hafa að lesa
hana, um það að f henni eru hvorki
Lco Tolstoy, greifa.
(Lauelega />ýtt).
Herrar! Virðið, metið, hugsið,
skiljið nú, meðan talað^er til ykkar
með orðum, þvf lífsspursmálið hlýt- en t)vl’ ®ð ef? iiefi bætt nokkrum
setmngum ínn f liana; ekkert orð
er felt úr. Höf.
ur einnig að grípa hugi yðar; til-
veruspursmálið, lffsspursmálið er
það, sem allra hugir kljást við nú.
Engum dettur framar í hug, að
trúa speki yðar sem óyggjandi, eða
ættjarðarást þeirri, er þér segist
bera í brjóstum. Þér eruð hinir
sönnu óvinir Rússlands og þjóðar-
ínnar.
klúryrði, guðlast eða annað, sem
heilbrigða skynsemi hneyxlar.
Greinin birtist hér óbreytt að öðru
Hversvegna erum við, bindindis-
menn, eins fáir eins og
við erum?
Ég býst við því, að flestir bind-
indismenn, sem um bindindismál
hugsa, hafi einhverntímalagtþessa
Minnist þess, að hverjar ógnanir ( spurningu fyrir sjálfa sig. Er það
er |>ér bjóðið, hve mikið blóð grimd af því, að ekki sé þörf fyrir bind-
Vctrar-smíðar.
Norðan-læg, um fold og fjöll,
Fjúkin vægu ganga;
Jafnt og hægan mokar mjöll
Muggan dægur-langa.
Skafnings afl-tök mitt úr mó
Maldað hraflið krafla,
Heiid og kafla úr hrærðum snjó
Hlaða’ f skafla-gafla.
Fenni’ í hlíða hæstu skjól
Hengja tíðar kyljur;
Rennings-hríða hörkn-tól
Hefla’ og snfða þiljur.
Bylja-völd, frá bergs og mars
Brúnum köldu’ og háu,
Rofnum skjöldum skýja-fars
Skara tjöldin gráu.
Hladdu’ upp fjöll og liyldu skor,
Hamraðu völl sem getur!
Öll þín höll skal hrynja’ í vor
Heljar-tröllið vetur.
Rudd ox unnin senn er sú,
Sem til grunna brynni;
yðar lætur um landið fljóta, mun
það ei blekkja né hræða einn eða
annan; þjóðin er orðin þvf vön, að
horfa í hin köldu augu dauðans;
þjóðin hræðist ei lengur blýkúlur
yðar né byssustingi. Þér hafið
tamið þjóðina við blóð og dauða,
þar fyrir óttast liún ei lengur hót-
anir yðar. Ykkur hefir tekist að
breyta hinu friðsamasta fólki í
óbilgjarna frelsisskfirunga. Yður
hefir tekist að kveykja þjóðar upp-
brotseld f brjóstum verkal/ðsins.
Yðar eigin harðstjórnarhögg hafa
brotið þrældómshlekkjafesti þá, er
þér höfðuð þjóðina viðbundna.
Þér hafið sært tilfinningar hinna
fátæku, svo að grimd þeirra ógnar
yður nú. Þér eruð aðal-orsök í
uppblaupum og óeyrðum þjóðar-
innar. Þér hafið fa'ið frá einum
enda Rússlands til annars með
kvala og dauðaáhöldum og þér haf-
ið vakið þjóðina af hinum langa
svefni; alt er vaknað, jafnt í hin-
um lágu hreysum, sem glæsisölum
auðmannanna. í bæjum ogborgum.
indi? Nei! bindindisþörfin er svo
alment viðurRend, að heita má að
allir séu þar á eitt sáttir; enda eru
óheilla afleiðingar drykkjuskapar-
ins svo augljósar, að þær sjá allir.
Það er ekki hægt, að láta svo fast
aftur augun, að maður sjái þær
ekki; naumast hægt að svæfa svo
skynsemina, að maður ekki verði
þeirra var. Bæði ofdrykkjumenn
og hófsmenn finna það og kannast
við það; veitingamenn og ölbrugg-
arar og aðrir vínframleiðendur,
mennirmr, sem búa til eitrið og
rétta það að meðbræðrum sfnum,
finna það lfka, þó þeir ekki vilji, —
það bítur sig inn f tilfinninguna,
hvort sem maður vill eða ekki. T.
d. varð einum ölgerðarmanni að
orði fyrir skömmu, þegar hann var
spurður um. hvort hann neytti á-
fengra drykkja sjálfur: “Nei, það
er nógu mikil svfvirðing, að búa
þetta helv. . . . til, þó maður bæti
þvf nú ekki ofan á, að drekka það
sjálfur!” Maðurinn fann það sjálf-
ur og kannaðist við það, að hann
Þegar þjóðin, friðsöm ánvopna. |var að aðhafast svfvirðingu, en
bað yður um aukin réttindi, létuð
þér hana í hrannatali hníga fyrir
vopnum. Þér hatíð hrakið á burtu
þá, er með bænarskrár komu til
yðar. Þftr hafið eytt þorpum, er
báðu yður um lönd og frelsi til
bjargar og réttinda. Þér hafið látið
kúlnahrfð dynja á verkamönnun-
um, er þeir komu fram fyrir yður
með bænir sfnar. Þér eruð orsök
í því, að h a t u r s o r ð i ð er nú
einkunnarorð yfir land alt.
Þér hafið hlúð að yður sjálfum og
aukið J>ar með óvild J>jóðarinnar,
er endar með upphlaupi. Það er-
uð þér, sem hafið kent þjóðinni að
hann hefir ekki liaft nógu mikið
siðferðisþrek til þcss að hætta við
“svfvirðinguna”, vegna þess hann
ekki var viss um, að ærleg atvinna
gæfi jafnmikinn arð. Og afsökun-
in, sem þessir menn hafa, er sú:.
að ef þeir ekki framleiði vfnið, þá
mundu aðrir gera ]>að. Og er það
efalaust rétt, að ekki mun skorta
menn til að stunda þá atvinnu, á
meðan lögin halda vernarhendi yfir
henni, |>vf hún er arðvænleg. En
þó bindiirdi8þörfin sé svo auðsæ og
alment viðurkend, J>á dettur fjöld-
anum ekki í hug, áð neitt sé mfigu-
legt að gera til bóta. Menn eru