Heimskringla - 22.11.1906, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGLA
Wimúpeg, 22. nóv. 1906.
inn. Hann gerir sér til stór van-
viröu, drý'gir stór jjlappaskot, en
var þá svo langt fjarstaddur for-
eldrum sínutn, að þau fengu ekki
aö gert. Myndi nú ekki vera mann
úölegra, aö senda gömlu hjónun-
um nokkur vingjarnleg huggunar-
orð, ef létta kynni sorgum þeirra,
beldur, en aö bera þau bríxlum
um, að þau hafi alið Guttorm upp
á f'orargötum þekkingar og sið-
leysis, og hlaða þannig alls óverð-
skuldaðri vanviröu ofan á sorgir
þeirra, sem nú eru hnigin mjög á
efra aldur og eru alls engin skuld
í óförum Gutta?
Svo að síðustu óska ég þess, að
þegar Krist-ín mín á ný tekur á
penna, þá reyni hún af fremsta
m'egni, að baka sér ekki sjálfri þá
opinberu háðung, sem hún að mín-
um dómi hefir gert með þessari á-
rás sinni á uppeldisfeöur allra
þeirra, sem í H'eimskringlu rita
sérhvað það, sein henni fellur ekki
i geð.
Með vinsemd,
G. J. Goodmundsson.
ATHS. — Herra G.J.G. hefir
lagt lykkju á leiö sina til þess að
finna að við Mrs. Kristínu j3.
Johnson. Hann heföi ekki átt að
minnast 4 ritgeröir G.G. i I,og-
bergi, því Mrs. Johnson nefir ekk-
ert fundið athugavert við neit.t
það, sem i Lögbergi hefir staðið,
heldur að eins það, sem H'eims-
kringla hefir flutt. Ritstj.
«----♦---—
Hví elskar þú vanann?
Hví elskar þú vanann, sem ekki’
hefir sjón,
svo að andfega að rati sinn veg ?
Hví elskar þú afl það, sem öllum
býr tjón,
og með öfund vill baknaga þig ?
Hví hlýðir þú kenningum kferka
og heims,
sem kenna að myrkur sé ljós',
og að hræsni sé grundvöllur heiö-
urs og seims,
og að helvíti verðskuldi hrós ?
jieir í nauð vitja auðmanns, þó
hafrót sé. hátt,
og holskeflan æði til lands ;
■þá vantar klerka ei Jirek eða mátt
því þau eru viss launin hans.
En þó fátækur stynji í stórsjóum
liís,
og stormarnir næði um brá,
þeir reyna’ ekki að aftra’ honum
áföllum kífs,
því ekki’ er J>ar peninga’ að fá.
Og eí trú þarftu að kaupa, — þá
trúðu’ ekki 4 neitt,
því trúin er sjálfum J>ér í *,
hún var hverjum einum i upphafi
veitt,
og hún deyr, og hún fæðist á ný.
Og seljir þú trú þína, selurðu þig,
og svo er, ef kaupir Jni trú.
þá geturðu’ ei sagt: “Ég geng
fyrir mig”.
þú gengur sem annara hjú.
Og ef þú ert ríkur, og ausir þú fé,
í andtegan þiggenda sjóð,
á meðan er líklegt, aö sál þinni sé
sungin dýrð prestlegri’ af þjóð.
En veröir þú fátækur eftir það ört
svo ei gefir kirkjunni neitt,
þá hratt máttu reyna aö hypja
þig burt,
og í belvíti er gisting þér veitt.
Og elskir þú hræsni, og alt sem er
lágt
og alt sem að beimurinn a,
þá finnurðu af manndygð þar
minna en smátt,
það muntu á endanum sjá:
að sú teið er þú gengur er leiðin
til falls,
og launanna eilíf er bdð,
þú ert eins og hornreka öllum til
sals,
og enginn sem kannast þig við.
Hví læturðu ei reynsluna sýna þér
sól,
og sanna að bjartast er þar,
sem eining er ríkjandi og alfrelsis
jól.
Er það hér ? Nei. En þá hvar ?
það er á sannfeikans sólfögru ’
strönd,
þu sérð hana’ en lítur ei við.
þú enn ert að klöngrast á hamra-
stallsrönd,
helvítis þverpokann með.
Hví fylgdurðu ei sannleikans sól-
fö'gru mey,
er sérð hana einmana á 'braut ?
Hví ertu svo andlaust og aflvana
frre.Vi
að ei viljir sigrað fá þraut
sem færir }>ér hamingju og færir
þér ljós,
og frelsi, er þráirðu að sjá,
og sem festir á brjóst J>ér þá feg-
urstu rós,
sem Frelsari konungur á.
Elskaðu alt sem er göfugt og gott
þótt gangir ei alfara leið,
og þó heimurinn launi J>ér háðung
og spott
og hóti þér böfvnnar deyð.
þá lifir þú samt og lengur en J>eir,
sem ljúgandi stinga til blóðs,
því minning þín aldrei að eilífu
deyr,
ef öllum J>ér verðu til góðs.
Vertu Lreinskilinn, ráðvandur,
gaktu ed of langt,
en gerðu það eitt sem þú vdlt,
ef samvizkan segir það sé' ekki
rangt,
og sé ekki af heimsvana trylt.
Já, gakk þína braut, þó gangir þú
einn,
og grýttur sé vegur og mjór.
þótt verðir Jjú lúinn og verðir þú
seinn,
þá verðurðu á endanum stór.
En gangir þú fjöldans þá brögð-
óttu 'braut,
J>ó b>reið hún þér sýnist og slétt
og 'þú' haldir ei mæti þér m'ein eða
þrau't,
og þú munir það alt saman rétt,
sem beimurinn talar um tizku og
prjál,
og 'bildrög að höfðingja sið.
þú’ reynir þar óhöpp og argasta
'tál,
sem ekki styðst sannleikann við.
Trúðu á sannl'eikann, treystu 4
hans afl,
þótt 'torfæran skelfi þinn mátt,
hann veitir þér kraft til að kljúfa
þann skafl
og komast á fjallstindinn bátt,
hvaðan að sjá muntu sælunnar
lönd,
er sól roða bráðum mun af ;
og þar sérðu frelsarans friðandi
Lönd,
sem ferir þér sannfeikans staf.
Ágúst Einarsson.
--------*♦-------
Dánarfregn.
Sigríður Högnadóttir, Leifson
þann 7. okt. sl. lézt að heimili
sínu við Fishing I.ake, Q-uil Plain
P.O., eftir laggar sjúkdómsþján-
ingar, konan Sigríður Högnadótt-
ir Leifson, dóttir Högna sál. Jak-
obssonar, fyrrum bónda á Skálm-
holtshrauni í Árnessýslu, og konu
hans Guðrúnar Halldórsdóttur.
Sigríður sál. var fædd 15. jan.
1864. Hún ólst upp í foreldra hús-
um þar til að hiin árið 1894 gift-
ist eftirl'i'fandi manni sinum J. F.
Leifson. Asamt honum byrjaði hún
þá búskap á áðurnefndri jörð for-
eidra sinna, þar til árið 1901, að
þau hjón flut'tu með fjölskyldu
sina til Fish'ing Lake í Canada.
í hjónabandi lifði hún 12 ár, og
varð 6 barna auðið. þremur ai
}>eTm varð hún með sorgfullu
hjarta og veikum líkamskröftum
»ð fylgja mjög snöggtega til graf-
ar. En þrjú eiga nú á bak að sjá,
ásamt manni hennar og aldur-
hniginni móður, — elskulegri inóð-
ir, konu og dóttir.
Sigriöur sál. var hin mesta geð-
prýðiskona og vel skynsöm, kunni
að meta sorg og gfeði með hóg-
værð og stillingu. Hún var hug-
ljúf og trúföst öllum sem henni
kyntust.
þjóðólfur og ísafold eru vinsam-
lega beðin að birta lát hennar.
J. F. L.
SWEYNSON & PETERSON, 161 Nena St.
POOL EOOM
Og allskonar
.______-aupii .........|__
moira af vindlum íoídu. Góöirvindlar
Bezta Kjöt
og ódýrasta, sem til
er 1 bænum fæst ætfð
hjá mér. —
Nú hefi ég inndælis
hangikjðt að bjóða
ykkur. —
C. Q. JOHNSON
Cor. Ellice og Langside St.
Tel.: 2631.
swtwmnmmmmiiiwmmmmmmmmnmtnmmfK
Haust vörur %
Allar haustvörur vorar eru nú fullkomnar.
YfirhHfuir os allskonar alfatnaöir — mcð nýjasta sniði — og úr
þvf bezta efni sem fáanlent er. Loðtreyjur ^erðar úr “Raccoon
skinnum. 02 loðskinnsfóðraðar yfirtreyjur með ‘ Otter” krögum; einn-
ie Rottuskinnsfóðraðar yfirtreyjur með lanibskinnskrögum af allra
beztu 'e(tund — verð frá $50.00 til $150 00
Nýjirhattar, allskonar vetlinRar, og allskonar nærfatnaður.
Vörnr vorar er allar nýjar, því vér fluttum engar gamlar vðrur
í vora nýju búð — sem vér verzlura nú i.
PALACE CL0THING STOfíE
470 flain St.
G. C. LONG. eigandi.
C. CHRISTIANSON, réösm.
Tl«Doiniiiion Bank
NöTRE DAME Ave. BRANCH Cor. Nena St
Vér seljum peningaávísanir borg-
anlegav á íslandi ou öðrum lönd.
Allskonar bankastörf af hendi leyst
SPARIS.JÓDS-DEILDIN
teur $1.00 innlas: og yfir og gefnr hœztu
giidandi vexti, sem leggjast viö ínn-
stœöuféö tvisvar á ári, í lo
júnl og desember.
r
IslíMizkur Plnnilier
Stephenson & Staniforth
Rétt noröan vit Fyrstu lút. kirkju.
ll» *cn» .St Tol. 5780
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•♦♦♦♦♦♦♦♦
# GUNNAR J. GOODMUNDSSON ♦
♦ --------;---------------♦
♦ 702 SimcoeSt. Wii'nipeft Man ♦
►♦♦♦»♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
Selur hús lóðir, lönd og lausafé
fyrir hvern sem þess óskar,
Hann hefir altaf áreiðum hönd-
um fvrirtaks ágóða kaup fyrir
þá — sem vilja græða.
Einn'fj útvegar hann peninga-
lán fjegn fasteignum.
Talið um það við hann.
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
•♦♦♦♦♦♦•♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
RÍKISMAÐURINN
á ekkert betra i eigu sinni en
jróða heilsu, og með öllum sinum
periingun getur hann ekkert
keypt betra til að viðhalda henni
en
Boyd’s Brauð
Það er samansett af öllum
‘ þe 111 efnum, — á þann auðiuelt
j i'Sian hátt, — 8e>e eykur, styrkir
Oti uæiii blóðið, heilann og vöðv-
mia Þúsuudir borða það.
B0YD‘S
Bakery, Spence St, Cor.
Portage A ve. Phone 1030
♦------------------------♦
Greiðið atkvœði með
HARVEY!
Til íslenskra kjósenda í Winnipeg:
Fyrir ítrekuð tilmæli hitin/. mörgu vma minna og kunningja
í öllum pörtum borgarinnar liefi ég látiö tilleiðast, aö sækja
við næstu almennar bæjarkosningar nm meöráöanda em-
bætti í stjórnarnefnd borgarinnar (“Board of Control”) fyrir
komandi ár.
Ég mælist því viröinigarfylst til atkvæöa og áhrifa kjós-
endanna, og byggi þau tilmæli eingön'gu á framkomu minni í
bæjarstjórninni á síöastliönum 9 árum, sem ég hefi notið
þeirrar tiltrúar, aö eiga þar sæti.
Á því tímabili hefi ég starfað í öllum }>ýöiingar mestu
nef'ndunum, og oft sem formaður þeirra. Ég hefi einnig nokkr-
um sinmim setið sem málsvari bæjarins í stjórnarnefnd sjúkra-
hússins og í sýningar niefndinni.
Nái ég kosningu, þá mun ég framvegis eins og að undan-
förnu vinna af ítrustu kröftum að beztu hagsmunum bæjarbúa,
og verja öllum tíma mínum til J>ess að inna það starf af hendi
eftir beztu vitund og þekkingu. Sú mikla æfing, sem ég ht-fi
öðlast í bæjarstjórninni, og þekking á þörfum bæjarius, verta
mér santtgjarna ástæöu til J>ess, að óska tiltrúar kjósendanna
Ég er meömæltur daglauna fyrirkomulaginu, meö hæfifegu
eftirliti, og ég er eindregið með því, að bærinm taki að sér >g
eigi sjálfur allar opinberar þarfa-stofnandr, og að bærinn komi
á stofn á eigin reikning afl-framteiðsl'u stofnun, svo aö verk-
smiðjueigendur geti átt kost á ódýrara afli til að knýja verk-
vélar sínar, og fái þannig hvöt til að setja verkstæöi sín nið
ur hér í bætram. Einnig, aÖ bærinn taki að sér að koma upp
öflugri vatnsteiðslu stofnun, sem dragi vatn sitt frá einhverri
sjáantegri og varantegri uppsprettu góðs vatns, til allra þarfa,
og að þetta sé gert eins tímantega og þvi verður mögulega
komið í verk. Einnig, að fjármálum borgarinnar sé svo bagan-
lega st'jórnað, að skattbyrðin ofþyngi ekki gjaldþoli gjaldj>egn-
anna, án J>ess J>ó að vanrækt sé, að gera ráðstafanir fyrir öll-
um sanngjörnum þörfum bæjarins.
Yðar með vdrðingu,
JAS. G. HARVEY.
Duff & PLUMBERS
Flett Gas & Steam
604 NOTRE DAME AVE. Fitters Telephoue 8815

Heitir sA vindill sem allir -^ykjr.. itHvorsvegnaT\
Hannes Linðal
Selur hús og lóölr; útvegar peningalán,
bygginga viö og fleira.
Room 205 McINTYRE BLK. Tel.4159
af því hann er þaO besta sem monn geta reykt.
íslendingar! muniö eftir aö biöja um
Western CÍKar Factory
Thomas Lee, eigandi Winnnipeií
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•♦♦
: FRANK DELUCA I
+ sem hefir búö aö 5 89 Notre Dame h»'fir ♦
♦ nú opnaö nýja búö aö 714 Maryland •
♦ St. Hann verzlar meö allskonar aldini ♦
♦ og sætindi, tóbak og vindla. Heittteog ♦
♦ kafii fœst á öllum tlmum. ♦
♦ ♦
♦♦♦♦♦♦*♦♦♦♦♦♦+♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
MARKET H0TEL
146 PRINCESS ST.
P. O’CONNELL, eigandl, WINNIPEO
Beztu tegui.dir nf viuföuKuui oe vind)
um, aðhlynninR kóó húsiö enómbiett
J. L. Stevens
BAKER & CONFECTIONER
Cor. Sherbrooke & Sargent Avenue.
Verzlar meö allskonar brauö og pæ, ald-
ini, vindla ogtóbak. Mjólk og rjóma.
Lunch Counter. Allskonar ‘Caudies.1
íslenzka töluö 1 búöinui.
KONUHEFND
Ef tír
A, Clemmens
eftir tækifæri til að svifta hana nafni og stöðu, og
•sömuteiðis litla Arthur son hcnnar ? ’’
Ilaim talaði dræmt og eins og í óráði, og horfði
vandræðalega i inóður sina.
Augu gcml’i kominnar leiftruðu.
“tívo langt skal það altir'ei komast”, sagði hún.
“þegar liættan er svona mikil, þá dugar ekki að
vera huglíius. því stœrri sem hæt'tan er, því ni'öira
hugrekki jiarf tii að mæta henni. í þessu tilfelli dug-
ar tkki að hugsa um aðferðina við að ná tilgangin-
usn. Ég vil hcldur sjá tíu aðrar mantveskjur eyðilagð-
ar, eli að vita af sonarsyni mínum flækjast urn beim-
inn án mcðía'ddrar tignar og aðalborins natns.”
“þú segir satt, mamma. Við verðum að starfa.
Hjalpaðu mér meö skarpleika þínum og dugnaði,
þegar bú scrö að ég er að gug’tta”.
2i. KAPlTULI.
Gagnslaus beimsókn.
tíkómrm. 'eftii Jressa samræðu í Neapel, voru Ad-
cla St'ern og Körn stödd í baðstöð við hafið. þau
mættu Jjíir engum kunnugum, og engum af baðgest-
unutu kom til hugar, að Jressi kyrláta, ljóshærða
Lona, sern var svo faslaus og blártt áfrarn, væri hin
naft'kunna sötigkona, hverrar frægð náði nú orðið til
út?anda. Endur og sinmim söng hún ögn, bæði sér til
skemtunar og trl að æfa röddina, en þá stóðu líka
al’.ir kyrrir, sein á gangi voru úti fyrir, til að hlusta
a þessa hreimfögru rödd.
Jrað var fyrri h'hita dags nokkurs, er Adela og
Köttr sátu í bjarta, fallega herb&rginu sínu, að J>au
heyrðu klukkuna hringja.
Nani gamla var ekki til staðar að opna.
Adela horfði spyrjandi á Körn.
“Hver getnr þetta verið?” spurði hún, “ég vona
það sé 'engiti fordegis kynnisför. Viljið þér gá að
hver J>að er, gófci vinur minn. Ef það er einhver teið-
inlegtir gestur, þá segið honum að ég sé ekki bsiina’’.
Körn gckk út og kom von bráðar inn aftur ein-!
kennitegur á svip.
“það er komii: kona, sem vill fá að tala við yð-
ur, katra vinkona”, sagði hann, kona, sem ekki lætur
visa sér í 'burt
“Hver er það? það er þó ekki konan — konan
hans, Erna von Heideck ?í’
“Ne'i, barnið mi'tt, ekki konan hans, en móðir
hans. Viliio Jér veita henni vi'ðtöku?”
Adela hti'*saði sig um litla stund, svo stóð hún
upp róleg en föl
“■J'á,” sagði hún, “ég vil tala við hana. J>ví
skvldi ég ekki gera það ? Hún getur annars íniyndað
sér, að ég sé hrædd við hana. Látið þér hanw koma,
ég er viðbúin að taka á móti benni”.
Eins og somdi, tók Adela rótega á móti frú von
Heideck, setn drambsöm og regingsleg gekk inn til
bennar. Undir eins og gæmla konain leit á hana, sá
húr. að ltér var að mœta konu, sem i tiguteik og
mentun stóð hettni jafnhldða, svo hún vissi ekki hvern
ig hún átti dó ávarpa hana. J>að fór ívrir henni eins
og lö'gmanniiiutn, sem hún sendi til hennar fyrir
nokkrum árum, tfl J>ess að kuupa frelsi sonar síns
íyrii: peninga.
Körn fór út aítur, svo gamla konan var edn hjá |
óvin sínum.
“þekkið bér mig, frú ?”
“Já’ .
“þá 'Jmrf cg ekki að geta nafns mins. Við höftim
:;0zt einu sinni áður, en þá vissi ég raunar ekki að—”
Hún þagnaði vandræðaleg.
“Að ég v-ar kona sonar yðar”, bætti Adela við, |
“og Jió sagði eg yður það þá, án Jjess að vita, við j
hverja ég talaði”.
“Ég trúði ekki frásögu yðar, frú”.
“Nei, auðvitað. Viljið þér ekki fá yður sæti ? j
J>ér virðist vera í einhverri geðshræringu, frú von
Heideck. Jiegar þér Lafið hvílt yður, eruö þér máske J
svo góöar, að segja mér erindi vðar ?”
AtteLt tíilaði svo kalt og rólega, eins og þetta
vari einhver ókunnugur, sem ætti tal við hana um
sntámuni, tn gtmila konan á'tti fu-lt í fangi með að
stjorr.a geði sír.u.
“■það er sorgin, sem kom mér til að fara hingað,
frú Valdau.
tíendir sontir yðar yður?’’
'Nei”.
“Eða sem hefir vakið það áform yðar að heim-
sækii. ir.ig?”
“Nci”.
“Haltlið J’tr þá áfram, frú. Fyrst hann hefir ekki
sent vður, skal ég h-lus'tn á yöar”.
“þér vitið þaö máske, írú, aö þaö eru ýmiskonar
ijúksögt’r a feröinni, setn einnig hafa borist til eyrna
s'uiar í'iíiis”.
“Viðvíkjatidi mer ? Eg skal btðja yður að tála
grcittitegar, frú von Heideck”.
Fiú von Heideck ræksti sig feimnistega, og talaði
lljótt og óskipiilega:
“Mei n stgja, að J>ér — reynið að finna óhrekj-
andi skilnk; iyr’r gif'bingu yöar með — Ernst Valdau,
til að gera kröfur yðar gildandi sein lögteg kona
hans".
“þaö er nokkuö satt í Jxissu”, sagði Adela, “ég
t il iá Jsessíir sarnanir, af þvi ég á heimting á þeim,
tn, mnfrain alt, látið yður ekki koma til hugar, að
eg geri neinn. kröfu til að fá son yðar. það er ekkert
fjar hugsan rnlnni en einmitt J>að”.
‘Er það svo?”
“Eg ætti ]>á ekki neina ögn af sómati'lfitjningu né
sjá fsvirðingu, ef ég viidi ná í hann. Mér hefir ekki
einu sinni komið til hugar að sanna, að Ernst Vald-
a’: og Valdimar von Hekteck er einn og satni maður,
til Jxess tr hcinn of svívirðitegur í minum auguin”.
“ICn J>ér viljið þó ná í sannan'irnar. Hafið þér í-
nugað, að koua hans gæti fangið að beyra um þessar
tilra’ittii ? 0, ég þori ekki að hugsa um slíkt”.
“Levfið mtr að taka því fram, frú von Heideck,
að Jxij er af samhygð við Jiessa konu, að ég breyti
-kki í J>essu efni jafn frjálst og óhikað eins og mér er
geðfelt, hún er ástúðteg og hjartagóð kona, setn ekk-
•ert veit um óll þau vélabrögð, sem framin hafa ver-
ið, tii Jxss að hún fengi það sæti, þá stöðu, sem mér
bar. Hún ver Ýskuldar ekki að verða Jiess vör, að eitt
orð frá ininni Lálfu getur sett hana þar, sem J>ér
helöuö að ég stæðd”.
Adela talaði rólega, en þó með áherzlu, og horfði
djaiflega i augu gömln konunnar.
“En þér 'taliö ekki Jxetta orð, frú”, sagði gamla