Heimskringla - 13.12.1906, Síða 3

BEIMSKHiNGLA
Winmpeg, 13. dcs. 1906.
sttikan myrwiaí'iist hcfir veriö cins
niikil eftirsó'kn um iimgönjni í st.
ems og tiú .
Næst kemur lostrarfélagdÖ. {>aö
er nú nær því þriggja ára gamalt.
l>aö hefir íjölda marga meölimi,
og er búiö aö eignast gott og mik-
ið bókasafn.
Svo var kvenfétag myndaö hér
fiyrir rúmu ári síöan. J>aö hefir
staríaö vTel á jafnstu'ttum tima og
sýnist mutri ætla aö geta náö tal>
markinu, afS láta margt gott. ;.í
sér leiöa, eins og flest' félög af þv i
tagi.
lvinn ískmdingur h*. r i Blaine íói
til Alaska i sumar, hr. Sumarliði
•KristjánssoU'. Hann er komiun
heim aJtnr fyrir nokkru, og lætiir
vel af feröimni. Kkki veit óg fyrir
vfst, hve mikifS hann hefir haft í
vasammi, þegar hann kom, en
þunnur var hann á kjálkanm.
M. 1>.
Winnipe.o’.
J>ann 28. f. m. voru gefin saman
1 hjó&aband hér i bænum jxru ung-
frú Kristjana Jónsdóttir, Sigfús-
sonar, frá Clarkleigh, og hr. Jón
Jónsson Hördal, sem fjölda mörg-
um ísfendinigmn er aö góðti kuim-
ttr siöan hann á fvTrri ártvm háði
hér kappgöngur og ýrnsar aflratina
iþróttir, og síðan leitaöi gulls t
Yukon héraöinu. Herra Hördal á
fjökia góökunningja allstaðar í
bygöum íslendinga, sem vafalaust t
mumt ásamt Heimskringfu árna
honum og brttði hans aflrar ham
ingju í íramtíöinni.
Gneátrun Björns sál. Kk.mvuts-
so&ax fór fram þann 6. þ.m. í
Brookside grafrertnum. Séra Jón
Bjarnason flutti húskvx-öju aö
hciimli f.ins látna áöur cn ltkiö
var flutt út í graifreitinu.
Kklur kom upp í vcrkstæðum C.
N. R. fólagsins bér í bænutn i vik-
urmi sent leiö, sern perðii rwer 100
þús. dollara eágna'tjón.
TII, I.KIGU — 3 hcrbergi (heilt
loft) aö 652 Toronto st.
Miss V. Kitnvev-
En
Sll
ííjöf!
þeim, svo skyldi ég orga í eyrað á
þeim og segja: Veiz.tu þaö tiu, .;ð
blóö Krists er dýrt! ” "Og þú
dýru veröi keyptur. Geturðu »,n
skynjaö, aö þú ert dauður, þó þú
lifir ? Aö ei'líft líf er betur matt
millíón ártim bér frá”. Ég \Te:t,
hvaö þú gerðir nú, þú rotaöir mtg
moö sleggjunni, ef þú næðdr í hasa
Kn mi'llíón ártlm hér frá segir þú:
“■‘Siggi, fyrir sáriö 'áttu koss skil-
ið, og fyrdr ska,mmirnar vxivild'1.
— ‘‘Hví ertu helsærinu kyrri svo
hulinn og djúpttr".
Hver vdll nú stausa ? Hver vill
laera ? Hvcr þekkir hláturinn, sem
gýs upp hjá krossdnum ? Hann er
til, héfir ætíð verið til viö kross-
inn. Afþek'tur í Róm á dögum
Nerós keisara, vel þektur vdö bál-
iö á miðöldnmim, og á sér staö í
dag í píslivm og harmkvæ'lutn. Og
þaö sem einn getur oröiö fyrir er
sawnkdkur alls mannlegs lífs. &ann
leikurinu er í hlátrinum við kross-
inn. Hver heftr sannleikann ? Kross
inn. Hvcr hefir lífiö ? Krossinn.
Hver befir vitið ? Krossinn.
Hlátnrinn við krossinn er hand-
anaö, og svarar spurniingtmni: 'Er
nokkuð hinumegdn?’ Hlátur sá er
eilífa lifhö gagnsæbt og hreint, því
er otað á mann, hálfkæfður eins
og barn í dúnsæng.
En svo er til annar hlátur, sem
hontitn Bakiwinson þykir vænt ttm
"He laughs best, who la'Ugl.s
Iast" (sá cr síðast hlær,* ætti aö
hafa orðiö). Og þeir, sem hlaegja á
undan B., hafa oft hlegiö of
snemma.
þaÖ er sá blátur, sem þeir slæg-
vitru kjósa sér. — ‘‘Er arntað ldf
til?” ‘‘Já, ég er viss um þaö! "
‘‘Ja, svo hlæ þú, ég er farinn”. —
Og crtt þeir ekki vitrir, sem fara ?
En svo syiigja aörir: t ‘‘Fyrir
bálmstrá Herrans jötu frá, liendi
ég öHu, lofta jöröu og sjá! ". — og
henda ekki svo miklti sem ölkoll-
unni úr hendi sér.
Hver er praktiskur? Hvcr hiær
síöast ? S. Sigvaldason,
Wiundpeg.
l CUNNAR J. COODMUNDSSON ♦
Z —:——-—-----------------♦
♦ 702 Simcoe St. Wi"nipetf M»n J
♦ ’ ♦
♦♦♦♦♦«♦♦♦♦♦♦♦♦▼♦♦♦♦♦♦♦♦♦•♦
♦
♦
Selnr hús lóðir, lötid oc lausafé
fyrir hvern sem þess óskar.
Til taða 1 lipnn
Eins og skýrt hefir veriö frá í blööunum, höfum við undir-
ritaöir keypt slátrunar-og fleskverkunar-hús þeirra Mitchell
& Sturgess vestur á Portage avenuie, hér í Winnipeg, og
höfum haldið starfinu áfram síð an í bvrjun nóvember.
Vjer Kaupum
(fyrir peninga át i hönd): Nautgripi, Svín og sauöíé á
fæti ; Svins- og Sauðfjár-skrokka (frosna og ófrosna) ; ali
fugla — allskonar — (frosrua og ótrosna) ; nautgripahúöir
(frosnar og ófrosnar) ; Smjör, Osta Egg, o.s.frv.
Við óskum, að þeir sem hafa alt eða eitthvaö af þessu of-
antalda til sals, svo taJsveTöu munar, skrifi okkur og segi
til, hvað þedr hafa, hvaöa verö þeir vilja fá, o. s. frv.
Vjer Se/jum
(í heiklsölu edtmngis): Nýtt Nauta-, Sauöa- og Svina-
kjöt (af ölhtm tegundum); Saltað Nauta-, Sauða- og Svína-
kjöt (af öllutn tegundum); R.eykt Svínakjöt (af ölhtm teg-
111x11110) ; Nýjar Pylsur (‘‘sausages”) af ýmsum tegundum ;
Svínaferti ("Lard”), gufukrædd, af be/tu tegundum ; Hausa
Itkutp (Head Cheese), afbragðs gott ; Tólg (af ýmsnm teg-
unduin), o. s. frv., o. s. frv.
Frá verksmiöju okkar kemur hið nafntogaða reykta svína-
kjöt — “Ham” og “Bacon” — sem ber kórónn-merkiö
(“Crovvn Brand”). Ekkert þvílíkt til í landmu.
Véla-útbú&aður allur er hinn fullkomnasti og b^'/ti, — hÖf-
um bæði gufuafl og rafafl og fyrirtaks hreinlæli er viðhaft í
allri utngengni og tilbtitiingi.
Skrifiö eftir veröskrá og hverjmn öörum upplýsmgum.
Hlutafélagiö “THE THYLE MEAT COMPANY, LIM-
ITED”, sem viö höfttm verið að stofna, í þvi skyni aö það
taki vdð ofannefndum húsuin og starfi, er nú fullmyndað.
í fyrstu stjórnarnefnd þess eru:
Albert Johnson, Butcher, Wintvipcg ;
Sigtryggur Jonasson, Rancher, Winndpeg.
Laxton Sturgess, Pork Packer, Wdnudpeg.
Jóhatmes Sigurdson, Merchant, Gimli, og
Jóbann Halldorson, Mercbant, Ltindar.
Akvæðisverð blutanna er Jioo Lver. þeir, sem kynnu að
æskja aö kanpa hlnti og gerast meðlimir félagsins, geri svo
vel og skrifi öörum hvortim okkar eftir ná&ari uppiýsingtnn.
SIGTR. J()NASSON ALBERT J()NSSON
Boct 32, Winnipeg P.O., Man.
Slátrunarhúsdö o.s.frv. ei I 2ú-2 Portage Ave., Winnipeg.
Telefón nr. er: SfiS
Eg var einn mér, þt-gar “lífiö”
kom tdl mín. Og það sagöi: “Eg
er pnns his og dauöa”. "Eg fyrir-
gef”. Og svo kom gjöfin dnm i mig,
edHfa lífifS, og streynuH um mig
allan, og é'g varö íéttur ein« og fis,
<>g ég sá gjöfina, hún var hvit og
gagns;e og sagöi: “I)ýrÖ sé guöi!
l)ýrð sé gntöi! " Og ég sagði þaö
sama og þú heföir sagt: “Guði sé
lof! ” “líg er laus við sorgma.
þetta er skrít'ið, það er ann«ð líf j
tdl! ” ög svo talaÖi “líílð” og j
sagði: “Líttu á, ég er Hann”. K111
ég var seitin aö skilja, undur seinn.
Og svo kom krossinn: “Hann er
ftillur”. “Hann er bdlaður”. “Eg
hefi skiimm á I.omnn”. “Men'taður
m«i'ðurinn skuli ekki kunna að I
haga sér rétt”. “Kn vdö höftnn
heyrt 'þetta fyrri”, “þaö er ekkert ;
i þvi”, — og “nógur tími.” En
Kn ég hugsaöi um gjöfiua. “Eg á
að Idfa i mdllíón ár, billíón ár, de-
sd'llíón ár! ” og beivti mér fram úr
rúminu á ný. '“þeir 'stara á mig
frá h'imnum tvfan”. — “Bára að o-
kristnir fslendingar hefðu all’ir einn
fót og ég gæti komist aö þeint
im-ð stóran nagla og sleggju, og
rekið svo naglann á kaf í fótinn a
Hsnn hefir altaf Areiðum h'ind-
uio fyiirtaks égóftM kaup fyiir
pá — setn vilja Rræéa.
Einnie útveear hann peiiiiiKa
ian iieKi) fasterenuui.
Talið um það við hann.
SWEYNSON & PETERSON, 161 Nena Sl.
FOOL EOOM
Og allskonar
Mikill afsltttlur cf l>u kaupir kassn e6n
nioira af vimilum ícinu. 0ó6ir vindlar
íslenzkur Plnmber
iStepheHson & Staniforth
Rétt norðan vift Fyrstu lát. kirkju.
lllt Ke.ia St. Tel. 5730
Bezta Kjöt
og ödýrasta, som til
er f bæmun fæst ætfð
hiá mér. — *
Ntí hefi óg imnlæiis
hangikjiit að ^bjóða
. ykkur. —
C. G. JOHNSON
Cor. Elliee og Lungside St.
Tel.: •
ís Litifíal
Selur hás og lóðir: átvegur poningalén.
LyKKÍng'a vií> og fleira.
Room ZOT> McINTYUE BLK. Te). i 1 59
♦♦♦♦»♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦«♦*
♦
J
♦
♦
FRANK DELUCA
sem hefir líáí' aö 589 Notre Dairn: hefir
náopnaönýja báð nð 7 14 Maryhind
St. Hann verzlaí alTskouar’aldiui
og swtindi, tóbak og vindla. Heit t te og
kafii fiest A öllnm tíinnm.

Tl"l)oitiiiibn Ifaiik
NOTHK DAMK Avt BRANCH Cor. Xma St
Vér seljuip pening&ivisftnir b<u e-
aiileuai á ísl&i.d' o" öði um löiid.
Allskotiar bank&störf afheudi leyst
SPARISJÓDS-DEILDIN
te nr J^l.00 iunlag «>g yflr og pefur hneztu
giJdandi vexti, sem lecgjast viö iud-
stæöuféö tvisvar á ári, í lo
júni og deseniher.
‘MACHINE-
M ADE'
BRAUD
eru altai
eins. bæði
holl off ^ómsæt
Einn af þeim mörgu kostum
fiinkenna takmörkuðu borgunar lífsábyrgðina sem GREAT-
WEST LIFE ««fur út, er sá, að allur kostnaðurinn við hana feemur
á fyirihluta ætiniiHr. uieðau maðjrinn innvinnur sér mest.
fil diemis: —Tittuiru ot: fiunn ára camall maður borgar
4'28 öoáái i i ‘20 ár fyr’r i 10 k) ábyrtrd. Þesar hann er 45 hættdr hann
að borea, 0« er i ÍIOÓO lífs'iliyrgð án þess að borjta nokkuð meira.
Otíþarað auk er lífi áhyrRð&rhöfuin boriíað i. peninftum,
hluti af át-óða íélausins, sem oft nemur stórri upphæð
Biöjið um freuari upplýsingar.
THE CREAT-WÉST LIFE ASSURANCE COMPANY
Aóal SKrifstofa, WinnipeK.
«É
Duff &
Flett
604 NOTRE
DAME AVE.
PLUMBIíRS
Gas & Steam
Fitters
Telephone 3815
u White ”
Sanlmavélar
ágœtlega vandaOar med öllum uýustu
tilfœrum, 3 skáfmr hvorn megin, og öll
nauösyole* vorkfœri, gerOár bezta stáli,
fylgja. Vanaverö $00.00
g Tiisoiu* $JO-$35
THE IDEAL HOUSE
FURNISHERS LIMITED
Cor, Hargrave A Portage
Electrical Coostraction Co.
Allskona- Rafmagns verk
af hendi leyst.
96 King St. Tel. 2422.

KJÖRKAUP
tz þrjú bumlruð alfcvtnAÖir og yfirfrakkar. Nýjar úgætar
£; vörur en ósaanstæöasr stærðir. Vænaverðið á þeim var $x6
E? til $2o, en nú iara þeir fy rir ...t... ..j.. +...... $11.85
t: Txrtt-urgu “Coon”-skdtms kápur, $65.00 viröi hvw. Seijast
nú fyrir að eins ...... ....$49.50
t: $3.00 Loökragar !yiir...................... ................Sl.75
I PALACE CLOTHING STORE §
BOYD’S i
470 Hiain St.
G. C. LONO. eigandi.
C. (' HRI8T1A NSON, rAfisrn. ^
TiiúúíLúlúiúiiiiúiúiiiiúiúLÚiiúttúiiUiÚitiittLUittittiiUUfZ
T.L.
Heitir pA vindill sem allir ’^ykjg. *,Hversv»>gna?,\
af þvl hann er þab besta scm menn geta reykt.
íslendingarl munið eftir að biOja um _T. I..
Wentern Clgar Factory
Thomas Lee, eigandi Winnuipeg
Ef þú vilt fá brauð, f»;i er
hægast að láta þá vita
J»rc> íreprnmn tele-
fóninn, núm-
erið er 1030
MARKET HOTEL
14« PRINCIiSK ST. tSík...
P. O'CONNELI., eigandi, W ÍNNIPEO
BeKtu tegundir af vinföngum og vmd i
nm, aðhlynning góð, búsið endoibætt!
H
Kl TINkltlMdlil og TVÆR
skerotiloKar sðcur fá nýir katip
endur fvrir að eins á»a£ OO
KONUHEFND
“Komi? Ilérna ? Núna? spuröti hvcr hún sé
°g scgðu henu: aö koina á inorgun”.
Jean varö skrítinn á svip.
“þvssi kona la-tur ekki vísa sér á tttirt”, sagði
haitn. “lmn bað mig aö kalla á kontt yöar 4dl sín, rf
þér r.rittiiuíi a« tala viö sig”.
Hvtr er httn þá?” spuröi hann hissa.
Jcai: hló h.rösl'ega.
“Httn vill «kki segja nafn sitt. líg fór með hana
iun í sérberbwgi yöar".
"þetta er dæmaJaiist”, sagöi Ileideck reiöur, “ég j
skal tala við hana, þó ckki sé til annars cn aö reka :
hana út, og þti feyfir þér aldrei oftar aö l.leypa konti
‘»ii 1 mitt ticrlærgi".
Hfitiii gckk íljótloga ut og Jcatt á eftir með háö-
btos á vöruin.
Hedde.-k gckk hálf'hræddur inn í nýja herbergiö
s>tt. Haim sá gi annvaximt kvettnmann standa ámiöju
Sólfi. þaö íór ósjálfrá'tt hryllingur ttm hann, en sagöi
E'J firyssiugsUga:
“þjóimif.n sagði mér, að þér vHduð tala viö mig,
et. a þvi órcnj-urin'n mitin er veikur, bið í«g vöttr að
'via faorða”.
róa'cfSh'tr^ íáorS’ lírnst Yaldau”, sagöi konan
lultipt;.1' ^.lkt:, röddina, án ]>ess konan þyrfti að j
v M v - ■ ‘,nni fra andHtinn. Hann reikaöi og varð
?dS>',V,í St61 lil «tetta ekki.
• tl!litaði lianit.
cr >• konan
vri °K 1Skrand> ktilda.
«m ánægjudaÍZjæirrY J6" °Jin’ l>ess' kolw' sem
? Nokkur augnabHk ttóð b "'°
„ , • ,,k stofi bænn t algeröum vand-
g 'Ssi ekki, hvernig hann átti aö ávarpa
\ ð a
sagði húk
blið ?
ræðum,
kana. Kn lttigleysi ltans og bleyðihá'ttur hvísluöu því
að honnm, ao honum væri be/.t að tala í önugttm og
tráhrind-andi róiu
“Talið 'þér ekki svona hátt”, sagði haun, “þessi
undarlegu orð yðar heyrast ef til vill af vinnufólkinu,
og orsak i verðskuldaöa tmdrun, sem ekki getur \ erið
þægileg fyrir vður sjálfa”.
‘ þ.T ntciniö fyrir vður — ekki fyrir mig. Min
orð eitt sönn”.
“Svtjist 'þér”, sagöi hatttt, og ýtti til bennar stól;
þ\ í liaun fami að hai*n jjat ekki staöið lengur. “þér
ktunið 'lti'.'i' að ■óvörum með þessari skyndilegii komtt
y'öar".
“líg vildi þaö og varð aö gera þaö. ]>ér vitið
það, a?> ég Itcil vitni, settt sannað geta giftingu okk-
ar. lín ég bcfi fleira að láta i ljósi”.
“Knn fleira?"
‘% lv ii skriflega játningu hins deyjatuli Jóhanns
Kfumholts”, bæt't' Adela vdð.
“Dcv ji'.ntíi ?” endurtók Heideck.
“Já, hai.u er dáinn og gvtur nú ekki let>gur um-
snúið si’.tinleikanutn íyrir yður gegn horgun, eöa aft-
urkallað orð sín. Ha«n cr jarðsettur í himtm fjarlægu
frumskógmu Atneríku. En áðttr en ltann dó viðttr-
kentli ltann ojvitiberlega, a'ð þér lvefðuð mutaö hotium
•t'il aí“ tæla gömlti hjónitt, sem vortt vottar aö gift-
ingtt okkar, burt frá Íæknili síntt og til Atiieríku”;
“Og sá. s:-m hann bctir meðgengið þetta fvrir, er
liklega barútt Lebau, seitt þér elskið”.
Hann læfir meögengið ]>etta fyrir vini minttm,
barúa Iiehatt, tir. von Hcideck. Hitt töglega kona yðar
Iveíir ekki citt augnablik brugöist skykhint sínum".
“Bölvað’ur þorparimi! ” tautaÖi Heidcck, en lvatvn
breytti strax nm róttt og sagði: “Fyrirgefið þér ntér,
Adela, cg er nærri því brjálaÖur, og veit itamnast
hvað ég segi. Alt veitist a
ð mér — og nú kotnið þér,
heimtið þér af tiiér ? þvi
hvað vtljið þér ? Hvað
sem skeð er getnr ekkert opinbert hnejxli breytt”.
Xei, en í það skifti, sent ég sá yð'ur standa viö
altariö með aimat'i konu, og inuvt af l.vivdi falskt lof-
o> ð, til þess i'ð tlá í auðæli hennar, strengdi ég þvss
lieit 'að liefiia mín, og ég er komiu til ]>ess i dag, að
scgjít yðitr, hvírnig ég l.efi in-fnt mín. þér skeyttuö
digtt ai’i l'tánnvgar míuar, og því skiljið ]xr ef ti-1 vill
ckki, livc iangt komihefndin hefir ltíitt mig".
Heidevk horíði kviöandi á hatta.
llúit v;:r slnndum rjóö og stundum föl, og sjáitn-
lega i íiviktlli gt ösliræriiigu.
“Eg ct komitt aö sjá barnið mitt", sagði hun,
j “þ.t'ð barn, sem þér segið að liggi fyrir dauöamim'’-
Iíaiitt Itorfíii á hana og lvélt að missir drengsins
! hi'fði gvrt hatta brjálaöii.
“Yöttr .skjátlur, Adcla”, sagði hann, “iyrst og
fremst votta ég að minu drengur liggi ekki fvrir datið-
anttm, og í ó'ðru lagi. þá er það ekki yöar barn, setn
j lu.r tr1'.
“Mér skjátlar ekki”, sag'öi hún með alier/.ltt, “]>aö
1 er mitt barit, ■scpi hér er”.
‘Haf.ð ]*ér ]>á gk-vmt því, að drengurittn yðar er
dáintt ?” pf.uröi haniv. ‘‘Dauöi þess barns hefir oltað
j tnér sorgi.r <g kvafa. Heföi mitt lif getað fre-lsaö
' hatin, ]>á Itefðt ég 11110 fúsum vilja latið það í té, þaö
get ég svarið".
“Mir.u tln.'itgur er t-kki dáinit , sagöi hun snjalt
! og t ófeg\t, ‘ það skvldi ]>á vera, a'ð lvann lvef'ði dáið
uúna, í'ieöau ég tala við yður. ]iað barn, sem hest-
j uiittti yðar (It-ydd'i, var ekki mitt barn, heldxtr baxn
1 vkkar Krtttt, iia'ð barn, sem átti að erfa nafn yöar”.
Hantt stitrft: úndraitdi á lvana. þaö var ekki
sneft af brjálstiifi að sjá a andliti ltennar, ltún stóð
gagnvart honnm seni lifatvdi gáta. — Hverju átti
i ltatir. að svarn ? Hvaða tifgang ltaföi þessi ttndar-
!ega kona afi kotna til hans nvefi slíka ásöktuv?
“Eg skil yöur ekki”, sagöi hann. Annaðhvort
liljótifi þér cöa ég að vera brjála'ður. fikýrið þér
fviir t.tér tiieii'.'ingn yö;tr”.
' Kg •-ttg't yðwr hreiiitan sannleika", sagði 1
‘ hain ykk.it' l'.rnti liggur i gröfittni i litla kirkjugi
inuttt t l’. pað var ylir sintt eigitt lvarni, að ltún •
samiiygðartarum, það var síntt vigin hartti, scitt
settd' Woli’in er eg brviddi a kistn þvss. ðlvtt i
• .1 lifatHii <>g elskað vtö beunar brjóst. og é-g ve'i’t
htiti hvfir «kki seð sóliiva fyrir því fram að ]>es
! st'Ut i'.’.. l’.n mitt baru hetir þaö ]»ó alt af veriö”
-‘‘•::t 1 éertitg — óg 0fcki skilið vðttr. II
j hafiö •þér gí-t t ? ’
j Adela tók dalítinn biiggtil, leysti hann og 1
I iunihalc'ið fyrir ÍTi.man Heidcck.
I t !*it! ' ^Ver a ' K-táii’ jivssa tvo lvlttti |k-
I rX’i lvklega l’vssir tv'rir hlutir hurfu oinn dagina
J 'b.u tvfostran yöar var tneö lftJa drenginn i lystig
Í,m,,n’ Pít rvyndwö alt, sem í vðar vakli stóö
j þess að kotnast aö þvi, hvað af þeim hcíöi orðið
• arangui sbuist. Ku þetrn var ekki stolið af barnfnt
! í’ 11 ' •' ' s k i f t tt m s j á '1 f t b arni ð! ]
i att yöar tók mitt barn beim til yöar, eti- min dy
; N.uvi færfti mér ykkar barn heim til mín. þetta
! viðbtuðtr sctr, ■þér máske skiljið”.
Ileideek ht rfð’ með uttdrun og hræösltt á skr
j sa.itr’a'öa silk.kjc'dinn og þuntga gtilhneniö. Nú sl
h.uttt alt. Bierrisfóstran, Marva, haföi einmiitt íe,
þa td aft beta vitni um sakktysi sitt, sem svo 1
: skiffi um börnin, nveöan hún talaöi viö tinin
j Stiitt
j ^ “Gifft minn góður! ” sagöi Heideck og stundi
i “bvL'rs vegna gcröir þú þetta? (>g hvað a tlarðt
j a ð gcra ?
j “Hvcrs vtgr.a ég geröi þett-a, Taldimar
■ ■ sagöi hún nveð civ-iöjHfnanlegri fyrirlitnii
“ltvers vcgwu ég gt-rði þaö ? Af því ég vildi ekki
•ion mitut vetöa nafnlausan frilhtson, og buta l
.innar..t konu taka stööu hans í mannfé'lagintt
njota 'þeirra gæöa, sem hann átti heimting á'. þ«
ég «-á son vkkar í ,Wien, og sá hve ltk böruiu v«