Heimskringla - 04.04.1907, Blaðsíða 3

HblMSKKINGI.
Winnipeg, 4. apríl 1907.
byrjun hv-ers árs. ptedr sem voru
kosnir fyrir síSasta 4r v-oru : G.
J. Biliifell, í fyrstu deild (endur-
kosinn) B. Jasonsðn, í annari
(Voild ; Skúli Johnson, i 'þci&ju
deild (endurk.), og Ól. Pétursson,
í f'jóröu deild. J>essir menn réðu
vegajbótirm og skattálögum fyrir
sífiastia ár, og fór þaö eins og
vant er, aö okkur himim þóttu
skattarnir stórir en vegabœturnai
l'itlar. En það er nú ætíö ha'gt að
‘kikka’, svo lengi, sem eitthvað er
til að ‘kikka’ á. — Um annan fé-
lagsskap er ekki mikið að segja.
það var að sönnu myndað safnað-
arfélag, og Tombóla haldin þeám
félagsskap til styrktar, og sunnu-
dagaskóli byrjaður, og gekk allvel
um tíma, en svo hold óg aö Lafi
.s'mádofnað yfir þaim fólagsskap.
þó beimsóttu fleiri prestar ný-
lenduna á siðasta ári en nokkurn-
tíma áður, og kann ég til að nafha
séra R. Martainsson, séra R.Félit-
stieð, sóra Rögnvald Pétursson og
séra F. J. Bergmann. þar að auki
Iwsfir séra K. Vigfússon dvaJið í
nýlen'dunni í alt suniar. Kn alt
virðist koma fyrir lítið. Og Heims
kringla virðist tnér heldur nnela á
móti kris'tindómsstarfi, og er það
i'fla farið, því mále'f-nið er gott, ef
Jxi'ð 'cr réttiilega meðhöndiað”.
Nú gcrð'i Gestur þogn um sttind,
rori fram og. aftur og strank hönd-
timnn 11111 lærin. En þegar hann sá
að ritstjórinn artlaði lekkert að
segja, þá hélt hann áfram i glöð-
um róm og lyfti brúinun :
"Nú, það er líka annar félags-
skap'iir, sem hefir verið myndaður
]>ar úiti ái siðasta ári, og þaö er
kviennfélag byigðarinniar. ‘‘Kvenn-
félíjg Kristnes saifnaðar" er það
kaJlað,. en kvennifélaig bygð.irininar
■er það, segi ég. Sá félagsska'pur
hefir gefist vel í iillum 'bygðnm
liér ves'trn', og a tti ekki að vera
bundinn nreiiiiittm liálftlanðttin söfn-
ti'ðúm, hvorki í orði eða á boröi ;
heldnr verja hinum óháðu kröftum
lil Stttðnings hvcrjtt nyitsimui og
mianWúðlcgn fyrirt:eki, sem fjyg'ðin
kann að hafa nii'ð hiimltiiti. því
tiiveru sinia og tnátt f;er sá félags-
ská'pnr irkki ftá tn"iii)tin sii'fniuði,
cðív' sérstökmn miinnnm, hi.ldur
frá 'bygðinni sem heiltl. þetta
seigi ég ke'Uu miintii, og kella mín
veiit, aö ég ntervna það sem ég segi,
|uegar ég tala i alvöru. — I.iestrar-
tclag er líka tiJ hjá okknr, °g í »n-
góðu stándi, 'þó við ltöfum ekki
c.ins mikinn tíiua t.il að sinna bétk-
lestri sem skyldi, þvi tiiniun liðtir
alveg ‘vilt’, og hv'að rékttr imtmíi
frani á gra'fariiinar >bann. — ]>að
varð ejckiert af íslemliiigatlttgs-
ltaldi hjá okkur í ár, ett ‘Pienie’
var Lald'ið fyrir slátt'inii, ]«> ]vað
væri nú ntefri ftirið í htiivdaifa ltka.
þtað var nieifnáletga kosin tólC
manna nefnd til að koma a og
st'jimtsi; siamkomtvttni, ett liútt fekk
i sig eil>bverja tminsé'ind (og Itigð-
ist í rúmiö, sein iiitiðtir ssig.ir).
Svo þegiar alt vur á li't'ljarþriitn-
inni, þá komtt nokkrar konnr
(h'júkrtinarkotiur, gteíi 'tnáðnr stig't)
og komn þvi til K-iðtir, aö 'Pic-
nie’ið var Itaidið á stnum tínva.
þessiar korntr eiga h.iðttr skiliö
fyrir frainmii.stötVuna, þvt santkom-
an fétr vol úr hendi. Og svo gtúfu
þesaar kotvttr kvi'ttiifélagitni ágé>ð-
ann, og var þaö góðttr styrknr
i'yrir fiélagi'ð. —- Og svo, ]>egíir
þetta ‘Picniic’ var búið, ]>á byrjaði
aiWKjö ‘Picnic’, spm ckki vítr 'Pic-
ivic’, og þaö var bayskapurinn. Og
það vœri sannarlega ‘Picnic’ fyrir
■yður, riitstjóri góður, að horfa á
það 'Picnic’, því þá ‘slá ailir vilt’,
og þá ler enginn félagsskapur á
f'ecðum. þá viilja alldr ait, og eng-
inn 'þykist fá neitt. Sá veiki segir
við þann vieika : * ViÖ skuium
skifta því, 'bróðir’. Sá voldugi viö
þann volduga : 'Við skulum slást’.
Qg sá voldugi við þann veika :
‘Xak'tu 'þaö, ef þú gvtur, belið
þi'tt! ” O.g þá er enginn ‘ériður á
jörðu’. Memn miissa mat og svefn,
og kæra sig kollótta. Kýrnar
missa máls, og kæra sig kollóttar.
Konur andvarpa, krakkar stynja,
karlmenn' blóta og bíta á jaxl.
J örðin drynttr, stráin faJla, hin
tegurstu 'blóm ieru skorin ‘snögt’,
því engu er hlíít. Næturkyrðin er
rolin með nöldri vélanma, stjörn-
urnar stara og tunglið rekvtr vtpp
hornið. En hinn sláandi maður
skeyitir því eigi, 'þvi hugur hans er
fivllur ineð hey. Máninn hverfur,
morgtinnroðiim mildar loftiö, sólin
gægiist vt'pp yfir sjóttdeildarhrdng-
inn og gyWir toppa trjánna, gyllir
völlinn og lvin vismiðu blóm og
i hiita nöldrandi vél. Alt cr gylt, en
hinn sláandi maðúr sér það eigi.
; Hann slær, hatm slær. Já, alveg
| ‘vilt’. — E11 svo ]>egar heyin eru
Ivirt og akrar slegnir, þá liiímar aft-
j ur félagslífið. Kvtenitifétagiið hafði
! samkomu (tombólu o.g dans) til
arðs fyrir íélag sitt seiint i nóv.,
og hepnaöist vel ; góð skemtun og
töluverðnr ágóði. — Og svo kom.a
| jóiins hátíð ba-rnaima, há.tíð ailra.
' þá vortt jólatrés skemtamir viös-
; vegar í by.gðinni til gleði fyrir
j ttngta og gamla'. Fólk keyrir til
j Kvimkomustaðauiia glatt í siuni.
jBörmin ltlakka og bjölhvrnar
hringjsi, stjörmirnar tiudra, mátv-
inn lilær, trén eru fögttr, gjaíirnar
! góðar, <>g Sitnta Claiis, l.iinn heiitns
: fræ'gasti fierðamaðTtr, gleöur alla.
'þá Iveyrist ekki vélattti'a gnattð í
næturkyrðinni, liekhtr hverwtna
, ‘Gk'ðileig jól! ' ‘Gleðileg jól! - þá
! c>r 'friðttr á jörðu’."
Nú þitignítði Gestitr um stund.
Ritstjóriuu gaf liotium hornauga
i.og lia'tti aö skriéa. Ilann hafði
■ekki búiist við því, að þessi rauð-
skeggi, ]>essi ktivt-jr’> 11 tmindi láta
dæltma gang.i svoua viöstöðu-
: lan.sit. R>eyn<lai' sat l.ann á l>e/.ta
kj.-iftastólniiin, cti |»vð var civgin
| íistæða til að •tala svona, um
| stjörnm- og tutigl <>g vökudrauma
j <>g vébignauð..
' Ritst.jóriun n.uf þögivina : "Vel
ségir þvi, Gestnr, og sktlmerkilega
skýrir þú frá l'élagslífimt þar vest-
tvr írá. íii* ltvaö er um prívat
frainfarir ?-’
j Gest'iir : "það er þó með salini
Isagt, aö hnýsmr eruð þið, bblða-
j miemt', og ekki skaltu halda það,
; að éjr hali ekki atimað að gera, en
I að ganga ttt'iv bygðitva og skima í
kyrnur og sái Ivjá konivm. Kn hitt
‘ vr þó satt, aö ]><tð setn utan-húss
! sbcðttr og itllttm er augljost, það
hafi óg séð. Og þar eru framfarir
; nit'gljósar. Akrar stækka ár frá
í ári, girðiit'gar víkka, gripum fjölg-
! ar, hús ertt reist, sem Ivaílir væru,
tnjeð grtvninniúrum úr grj<>ti. Og
má t.'i'l tK'fna : hús Th. Thorsteins-
soniar, sem mun kosta tvm J1200 ;
hús G. Narfasonar, sent mun kosta
; ttm 51600 ; hús J. F. Keifssonar
Siooo, og St. Thorns S800. ]>essi
og önnttr Ikiiri hafa verið reist i
'byg’ðinnii á síðiista ári, ]>ó ]>att sétt
• stvm ekki albttin. Seni sagt, ]>á
nvá sjá framfarir ttm aJln bygöina,
sem eðlilegt er. því allir ertt starf-
andi ; sumir ineirn, smnir ininiut.
: A'llir reyna nð ná í tlollarrnn, stvin-
! ir imúra, sumir niiniva. Fólk revn-
ist hvert öðru góðir nágranniar,
sumir mieira, sumir minna. Og
svo ier það eins og þú skilur, að
sumir satfna moira, sutnir minna,
því aldnci geta alHr veriö jafnir,
hvorkd efnalega eða á annan máita.
En þar sem gott satnkomulag er
og hver leHast viö að hjálpá öðr-
um, eins og gert er í minni bygð,
þá iíöur öflum vel, og framtíöin
er 'fegurri á að líta. — En nú má
ég ekki tefja lengur, tíminn líð-
ur alveg — hana, þtir fór stóllinn!
— bölvaöur, þoldi mig ekki leng-
ur. Jæja, éig var búinn að sitja
nógu lengi á þessum kjaptastól
En gaman hefir mér þó'tt, aö tala
viö þig, ritstjóri góður, því þú
ert svo á'gætur að hlusta. En þeg-
ar ég er heima, þá vill kefla niíti
hafa oröið, þó miér takist aö
skjóita nokkrmn inn á rönd viö og
viö. — Jæja, Good-by og vertu
sæll! ”

Björn Kristjánsson Skagfjörð
þótt dagur hverfi, ris dýrðkgnótt,
enn dýrðlegri morgunroði.
þá' ljósemgiU kemur. Hvíslar hljótt:
‘‘Eg Krists er trúr scndiboði,
aö geía þér andlá't gott og rótt ;
h'já gröíinni’ er enginn voði.
Eg nein b'iirt alla þunga þraut,
og ]>á skal t'il fierðar búast.
Viö íylg'jumst að um blágeims
braut,
þ.)r bJdkarKlá sólir snúiast,
inn í það helga himin skaut,
scni heilögum alt er trúast.
Sjá, nii- t'il baka dauðans dá,
]>ar dimmian hvterfur við tjöldin',
sem lyftast upp, þegar lokast brá,
j því lífiö ber hærri völdin.
S'tiað þess að horía himinn á
í húm grafar starir fjöldinn”.
Björn reisti drottni háa höll
af htigfieJdum viði nýjum ;
af brenniindi trú hún bygð var öll
í bænvöktum atwfa hlýjum.
Miskttn ilrottins og manns áköll
þá mie'tíist í himin skýjum!
þótt 'bttrt sé horfinn vinttr vor,
| það vd'tum til góðs alt miöar.
| Vér mtvmtm effctr vetur — vor,
| sent vv'kttr alt líf til friðar.
: Eins geymast í niinni góðs manns
spor
þótt gv'ttgin sé sé>l til viðar.
Sigurjón Bergvitvsson
Bezta Kjöt
og ðtlýrasta. sem til
er í bænmn fæst ætfð
hj& mér. —
Ntí hefi ég inmlælís
hangikjöt að bjóða
ykkur. —
C. Q. JOHNSON
Cor Ellive og Langside St.
Tel.: 2031.
Þaðborgarsig
fyrir yður að hafa ritvél við
við starf yóar. Það borgar
sig emnig að fá
OLIVtR-----
----TYPEWRITER
Það eru þær beztu vélar.
Biójid nm bcnk.liny — neudur frítt.
L. H, Gordon, Agent
P. O. Hox 151 — — Winnipeg
KENNARA
vantar við Diana S. D. No. 1355,
frá i. mai næstk. til 1. nóvember.
Umsækjendur verða að hafa ‘‘3rd
Class ProfessionaJ kennara leyfi.
Skrifið undirrituum, sem tekur á
tnóti tilboðum til 15. apríl, og
greinið frá æfingu sem kennari og
hvaða kaup óskað er eftir.
Maignus Tait, Sec’y Treas
Antler P.O., Sask.
íslonzkur Plnmhor
C. L. STEPHENSON,
Rétt uoröan viö Fyrstu lát. kirkju.
I ÍH Nena Mt Tol. 57»Ö
A IIAHHAI.
Selur llkkistur og annast um útfarir.
Ailur átbánaöur sá bezti. Enfremur
selur h«nn allskonar minnisvaröa og
legstí*ina. *
121 Nerta St.. Phone 30S
Electrical ConstrDctioa C».
Allskonn- RafmaKns verk
af hendi
96 King St. Tel. 2422.
The Bon Ton
BAKERS k ('ONFKCTIOXEKS
Cor. Sherbrooku & Sartjent Avenue.
Verzlar meö allskonar branö og pæ. akl-
ini, vindla ogtóbak. Mjólk og rjóma.
Lunch Counter. Allskonar ‘Candies.'
Reykpipur af ö.lum soutum. Tcl.
“ Markverð orð ”
er fyrirsðsin & b®kl n< sem hver sA »tti adeiga sem barfnast Iífs-
ébyrifðar. Htnn er p entaður á wlenzku máli af OREAT-WEST
LIFE, og sýiiir hv« vel féUi{ið hit>«r starfi sinu i hag ábyrgðar-
hafinna. Hinn sýnir að hver «ró*aáætlun hefir rmzt, og meira
en það, otr aefur ásiæðu fyrir þvi, hvers vegna iðgjðldin geta verið
lág en gróðiuu mik ll til þeirra er ébyrgd hafa f GREAT-WEST fél
Biðjið um upp ýsintíar otj settið aldur yðar næsta fæðingardag
og yðnr vetður sendar upplýsi«gar um það ábyrgðar fyrirkomulag
sem yður hendar b<*zt
ÍSLENZKIR AGENTAR: —
B. Lyncholt, Selkirk. F.A.Gemmel, Selkirk
C. Sigmar, Glenboro. F. Frederickson, Winnipeg
THE CREAT-WEST LIFE ASSURANCE COMPANY
Aðal skrifstofa, Winnipeg.
40 Commercial Centre ! [ Viðskifta Miðja ]
Dollar3 —
flvert I.ot $2 Rannsakar,u kortiö, og þú raunt sannfoerast um, aC jm hefir b tækifæri til aO eiffnast anbfjár. Staðnrinn er rútt norí'ur af C. P. R 0 verkstæöunnra. og Jim Hill sklftisporinn. og einnig þessura verkstæð- um. sem nú eru í þessu nágreuni, (<»g fieiri væntanleg); The Dominion Britige Co., Sherwin Williams Paii.t Co., McGregor Wire Fenco Co.,
I Nidurb. 0% $2 Northwestern Fouudry ('<>.. Westem Canneries Co.. og Jægar ('. P. R. stækkar verkst»*<>i sín. muníi aft miusta kost i 20.000 manhs luifa |>ar atvinnu. í |>ægilegri fjarlægö frá “Coiumercial Co.ntro.” Kr þaö ekki tnakalaust! aðeftir ISl mánuði hefir l>ú eignarbréf fyrir eign |>inni, M mí>ö l>ví a0 lx>rga aöeins $2.00 á mánuði, og sem að uiinsta Uosti verður B
Mánadarl. helmingi mcira virði en i>úJborgaðir fyrir liana.
[ TORRENS TITLE mmmmmm FARIViERS’ COLONIZATION AND SUPPLY 00. | <>5f 1 YlainSt Kooiu i>, Stanley tílk. I’lioix* (>♦>.»2 I
CORN. EPP & C0„
ACiETVT/kR
854 .Jlain 8t. -----\Yiiini|M*g.
FRANK DELUCA
♦
srm hefir búh al> r>>9 Notro Damo hoflr J í
núopnaðn.vjH báð :ið 7 I X MarylunJ « j
St. Hnnn vcrzlnr mcð aHskonar aldini 4
<>ffsæt.indi, tébak <>tt vindln. Heitttcoi? «
kaíli ímst á OUum limunt. «!
♦
♦
♦
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•
Gufuskipa-fítrbréf fást hér, til og frú
Evrðpn. Útlendar peniugavíxli. Nót-
ur og peningnávfsanir seldar, geui Ixtrg-
anlegar t>ru hvar sem er á hnettinmu.
Allar jjöst- pantnnir og bréfa viðskifti
afgreitt fljótt. Ifeynið viðskifti við oss.
^Doniiiiion llank
NOTREDAMEAve.RRANCHCor.NmSL
Vér seljurrt peningaávtsanir borg-
anlegar á Islandi og öðrum löud.
Allskonar bankastörf af hendi leyst
SPARISJÓDS-DEILDÍN
teur Sl.CXiimdng og yflr og gofnr hæ&tu
giidandi vexti. sem legtrjHSt við mn-
stmöuféó tvisvar á Ári, I lo
júul og desemher.
P. 0.|B()X l‘>.
'PIIONE 5216
1
C8^X^OO.O<^OCtO.O^'O.C>ÖOOOOO 0000000000000000000000
T.L.
Pffítir 9á vindill sewi allir " H versvég
Bf \>xi hann «>r baó lx>st;i Ri'm moun gota rrykt.
ísloiKÍingiU-1 muitiö fltii' hö biöj.t um r|'^
Wt'sterii ('isai' l'»<*(oi'y
Thomaa L<*e, eigaudi \\ it)iinif,eg
131
SVIPURINN IIENNAR-
og ég valdi eimnitt þessa leiöm.i i því skym, ao
mæta »m festiua af þeim. Eg mun Kka hafcv reikn-
að rí-tt. þ\ í við crvvin þeár éiini Kng'K-ndingar hér, að
é- held’’.
Lávaröur Ciynord svaraði því já'tandi.
Hanu varð a hrifnari og hrifní.ri atf þessuiu terða-
télagc. f-'iii'iun, þó hann léti þwö tkki í tjós.
“það litur ekki vit fyrir, aö þér séuö :ii Jxflin
flokki Knj'l'.'t'diU'ga, scm fc'röast til þéss aö sjá í-talíu
og imígiiilandið sem :dlra iljóbast", sagöi ókunni
tuaðurinn. “Máskv !það ,<• nýluivdan víð aö fmna
laitda niimi, eSa þa aö éjy, þráttt fyrir ait, sé ekki á-
kveðinn Manphatari — nú, orsökin iná vera ,«m
vera vitl, inér geðjast vtel að yður. Fyrst tilviljunin
liefir gert okkur að ierðafélöguttv, ættum viö að
skifta á tiuKispjökhim ; eruð þér samþykkur ?’’
“Sanm.r!<'j«a. Hér er mit<t n<vfn«pjald — mark-
grciíi á Clynord”.
“Og hér er mitt — Hasi 1 Twnpcst.
heúi'leiö efit-ir rnargra ára <lvöl í Kína
löndununi”.
Uoy ldt upp uhtdtanidi'.
"það < r svo. þér eruð Tiempest, ltiiui nafnkunni
landkönnuður Nafiv yöar Iieli ég þekt i inörg ár.
lig hefi lesið'bækur yöar, <>jr heii ineð áhuga fyfgit
Jierðum yðar tun lamlsvæöi, ]*ar seni eng’áim Engk'ii'd-
•ingut hefir áðnr stiigið fæti sínum. það gleður mig
inniicga, að kynnast yöur".
Clynord ■talaði nieö svo lireiuskilimii cinfægtii, að
hiim niikilsvwti landkönnuöur koinst við af sannri á-
nægjiv. þegar því Clynord ré'tti hornun herwli sína,
þrýsti h.t'in hanr, inniliegia.
Sv<> 'ór Teniipesit ofan í skipiö til að líta eítir,
hvort fárattgur sinn væri þar allur.
Nokkaun sttimlum síðar fundust þcir aftur.
i.\2
SVIPURINN HKNNAR.
Soint ut 1 kvöldið kom Clynord tvpp á }>il£a.r, til
:tð horfe á hiitar stormæstu hárur.
Skipið rnggaði og skaif og virtist lítfð tniða á-
i .storntijntm, N
Eg er 11 ú- á
og T'iirtsvra-
tram
' J>að er stórviöri níma", sagði TVmpcst alt í
j t‘in(t við h.Iiðhia á Cfynord. “Mig furðar, hve ró-
Ugir þeir jreta verfð i þungu; loftinn í káetiimti. Mér
i cr ár.a'gj'- að þvi, aö horfa á bardaga höfuðskwpn-
1 aiina. ]>• r saut att mæittir , Hi, kamt é.g vel við ntig’’.
“l-k heí< orðið íyrir svo margri baráttu á aeíi
j mi'nni. aö ég katvu he«t' við kyrð og irið", saigði lá-
Ivarðurittn og stutidi við.
“þér V'itið þá hvaö sorg pr?"
“Já, lvver er sá, setn ekki v«»t þaö", svaraöi lá-
I v. rðurinii Iratigiginn. það et ekki meira eti 13 mátt-
j aöir síðan ég misti uoigu kotvutva mit>a".
“l)ó korvan yðar ?” s'purði Tempost og lýsti
! röimirinn sait'hygö.
“Já. luiii <1<>. Eg sagði yöur að ég >ttisti hana’’.
“Já, jtað gierðtið þér, eti maður gvtur tnist konu,
án þ.'ss :u\ liúit tK-yi”. sagði Tempeat i hryggutn rtVtn.
•'þér ættnð aö jnekkja f’niðimi fvrst hún ivr dáin, dáin
með ]>an s:ðtistu á'.starorð a' vtinun sér til vðar.
Gtiö niiiim góðnr, þvi ernð þér ekki átiavgöur ? ; Hún
er nú laus við allan ofcvllkomleiika h'Cii'msins, og }>cr
gatið luigsað ttt:i Ivatva meö hreinni og tryggri ást.
lig átti Kka koiitt etitru sintti, t"U það var ckki davtð-
imt, s."i>i tók biuio frá mér. ]>að er ítvissjr bemtar,
ttttt ltiolir gerí ttrig að ]>ví scnt ég *>r, lurmsflakkara.
Hefði <V ckkr tni-st iv:wva, ga-ti é'g tvú ve-rið lvinn gæfu-
satnasti tuaðttr á linglatKfi. En — t'g misti hana”.
So'iiittstti orðit vortt ftx'imtr Itvíshvð en töluð.
"þer itK'gið ekki misskilja ttvig”, sagði Tvinpest.
“liún fór ckki frá mér. I‘ig olskaöi lcvita lneitt. Hvvn
: a.r af góðri *n fáitækri a-tt. [wjjar ég sá hana
fyrst, v.u !uin vmg <>g friö, svo ég varð ástfcvnginn í
133
SVIPURINN IIENNAR.
1' I
lteiitti. Fuöir Iw'mvar vikfi að him t.eki inér. ]>ar
var aimar uivgttt* nmðttr, sem vlskaöi hana hcitt, eins ’
og ég, ett l.útt tók ást hans tneð kulda. Svo gvftist 1
ég Ivontti, vn j.rátt fyrir afla ástúö tnitni, var hvm 1
köhl í viömót i við mtg, og hélt ég að' það værj lund- j
arlag hcmvar. Etv svo var það eiit’t kvöld — við i
höfðum þá wriö gift í þrjú ár — aö ég kom óvænt !
lu-im : ég Iv.yrði talað i d-agk'.gu stofttiitvi og fór þang-
að. Eg lu'ii hlotið :.ð ljtvka upp dyrumtm með;
hægö, því vkki varð vart viö komu rnítva. Eg stóð '
á þropskikiinvwn og sá konti mína siitja í hagind'astúl !
v>ð gluggatt 11, fyrir framan h-ana lá maðvtr á hnján-
um, það v. r ni'oöbiðifl mitvn, nýkominn lieim úr
ferðalugi, og var halin %ö sagja lienivi, liVic Iveitit haim j
elskáöi Imna, 0« lianti gust* ekki g-Ievnvt hentvi —”
r s 6 (*> - x
■lampest þagivaði nttgrvablik.
“iin jxtta cr etvgim sönivun gegn konu yðar , ,
sagöi Clyttord, “hún befir getaö eJskað vðvtr <>g —
B;,sil Temjjest hló Ixitiirlega.
“■]».’r l.i.fiS enn ekki lveyrt alt”, sagði hann. “Eg
beið eftir að Iw-vra svar henntiir. Og hvortiiig v-ar ^
það? Ilútt Jór aö hágráta og haniwöi homnm að
tala ]t;:iiiíig, oti tvl aö tnýkju þotita bt.nn, lagði hún
höfuð sitt á <«xl hottU'in, og kvaðs t Kka elska hanu, j
s.igðist alt af ÍKtfa elskað haim, en aö lvvin lvefði ver- ;
ið fá'tak <>.- átt bág't með aö bcra fata'ktinst, svo
It. f'ð; lika fn'ðir sinn noy't’t sig tivl að taka mér, seiti
Itiiti fyrirliti. Ilún sagði Ivomvm trviklu uivira : að
hr.11 lu.taði að sjá mig, að astaratlot min væru
lveimi kvö], að ltún vikK vera daún til r.ö veru lavts —
laus við niij; '• Svo stóð hvvn upp, losaði sig úr
faðmi l.Hiis <>g skipaði hoimiti að fcvra. Eg beyröi
1 Itvert orð. <>g \s.r jsvfct grimmur <>g tígrisdýr'á þessu
a'Ugnabliki, ég Itvföi gietað tiekið hana- og rilið hana í
; sundur í sm.'tagnir, þessa fiolsku konu, svm ég baföi
[ tflskað svtt lseitt En ég stiltii' 111 ig, lokaði dvrun-
SVIPURINN
fý>r til
hennar.
u.a m,"ð iuvg'i <V. fc>r til sirberberjris min.s. Un
stiuid viss! Ig vfcki 'af nivr, ég fann að ég v..r svikmn
svivirtur og vyðilagður. Alt varð að vcra biVi<
tai'fl’ okkar. Eg sftt/:st niður, skrifcvði htnn
hréf <>g sagðist hafa h.-yrt aft, ,'«g Ineld ég bafi skrifa.
að éy ætfiið* *.ð fyrirfar-a mér, að minsta kosti sagö
ég lK'ttiii. að vg g.;:rði enga kröftv vil Iveunar frainar
luin gæti gifst ]x:im, v>m hvvn elskaði. tíg var far
nia r.r liúsinu á undaii honivm. Siðan hcfi ég ekk
seð konu ír.ína, ;.ð ltkind'U'iti álvtur hún uvrg dauðíUU
>g helir gifst lnnum".
“Máskv húii sé dá'in”.
J’io iT-Uii líka wrið. — lég keni til EnglatKf
aHu> tvl :vð sja gróf hennar, eí liútt er dáitv, og til ai
uta linv, siirni ii landli't hennur, ef Jvún er Kfandi
.fi \ il sja, hv vrwvg htm. fcr aö draga fr.uu Kfið tussi
pessari synd a samvizku svniiii, <>g hvort Forsjónii
hy.ir ekki hefut kyrir mig. Ivifið særir svo tnörgtui
sárum, seni -róa aftur, en Jsc-tta sár grær aldrei".
Hatiii gr.ip báðum hönduin i hástokkinn og tá
i-uin ni.'ur .so breudu kittnima haits.
"F.g kvni el.ki baim til að kyivtva inig hienni, heJc
nr til u.ð rakja heilaiga skyfldn, sem ég hetl of kmg
l-itið 'ogv'i't. þíiið er [x\s»i skykla, sem dr-egtvr mi
: l'eini með omó'.stæðilogu affi".
I'flíkið þ.-r enn þa konu yðar, lir. Tcmjx'St
! lvg Ktð yöur að fyrirgiefc'.', c-f þessi spurning er <
j n.vrgöugul
”Ns"i, lu' ’ Um fc'ið og Mirðing mín fyrfr fteni
; <h>, dó líka ástiii'. Hvcmig æfcti ég að ge-ta olska
ha.rva enn ? Sjaið þ.-r mi, lavarðvtr, að maöur getu
; misi konu .'ÍTia. án þess að hún deyi ? % veit ekk
hv ið hvlir koin>ið mér fcil, að twgja yður æfisög
j 'ttúin. A morguni muni ég eflaust iðrast þes:
j Gleymið þá, að úg hofi sagt yöur hana, og ímv-ndi
yður þevla draum”.