Heimskringla - 09.01.1908, Blaðsíða 2

Winnipeg, 9. jan. 1908.
BEIISEllNGLA
n
Hl
Alt skal seljast fyrir I. Februar
flBflWWBflMBflBWMMMflBflMBflflflBflflMBflflMBMflMBflflBflaflflflBBBBBÍBMBMMBBBHMIflLiflMOBBBBBflBMBUHLiUUBHBBMKBBMBBBBHBflHMflflSflroBBBMMnflBBMMBHhaflflfcMHBBBPMIJIIBflBMBBP
Hvert einasta tangur og tötur verður að seljast—Öll verzlunaráhöld auk heldur verða seld, því þessi verzlun
hættir gjörsamlega að vcra til innan fjögra vikna
$ 50,000 .virði af húsbúnaði, gólfteppum o. fl.—Alt með innkaupsverði eða lœgra
þetta er Winnipeg mesta húsbúnaðarsala og þér megið ekki missa af henni, ef yður vanhagar um nokkuð það sem vér höfum
að bjóða. Hvei einasti hlutur seldur með stórkostlegum afslætti. Komið sjálfir og sannfæ ist um að }ætta er ekkert skrum
FAEIN SÝNISHORN AF KJÖRKAUPUM
Húsmunir
$36.00 Music Cabinet $25.00
Að eins eitt Mahoeany Music Cabinet, fagurskreytt, fóðrað með
silti. Saúff. og dragborð, strautspagiil 7 og 10 QT O/S
þumsuuga stór. Vanaverð $36 00, nú fyrir.
$33.50 Morris Chair $22.95
Að eins einn Morris Stóll úr eib. ens«t smíði. Lsður-
sæti. Vanaverð $3íJ.ö0. Selst nú fyrir.
$22 50 China Cabinet $16.75
22.95
Að eins einn hornskápur úr eik.bogaraynduð alerhurð | /1 ^ P
færanlegar hiliur. Vanaverð $22,50. Nú fyrtr 1U» i J
$52.00 Fiat Top Desk $33.75
Að eins eitt flatt skrifborð úr valdri eik, með enskri 09 ^ tZ
gerð 22x54 að ofan Vanaverð $.52 00. Nú fyrir t)ð» I T
$28.50 Hull Rack $17.75
Að eras eitt Hall Rack eftir. úr eik. með regnhlífarhólfi á hiiðinní.
Iltskorid að ofan. með ISx36 spegli úr bezta rand-
skornu gleri. Vanrverð $28 50. Nú fyrir.
17.75
Fleiri kjörkaup síðar. Lesið blöðin
GÓLFDÚKAR
Langt fyrir neðan innkaupsverð
Ff þér þarfnist cólfteppa á lftil herbergi eða langteppi í húsgangas
þá er tækifæri að fá það með minna en kostverði. Sérstök
stykki af Wilton Axminster, Brussels tg flanslteppum,
Vanaverð frá $1.35 til $2.25 yarðið En nú selj- CQ(,
um vér þau fyrir .>............. JOv.
Brusbelsteppi, fimm tegundir af beztu enskri gerð, vanaverð $i.40
yarðið- Þau eru kögurlaus, svo vér seljum þau 70c.
með hálfvirði
Fjórar tegundir ef AxmÍDster t.eþpum, bezta gerð. Þar sparið þér
yður $!.00 á yarcinu. Litir og munstnr hæfa
hveiju he.-bergi. Vanaverd $2.00 og $2.25. Nú á
1.28
Aðeins þrír ferhyrningar eftir af Axminster Si|uares. ágætir fyrir
stáss-stofu, svefnherbc-gi eða setustofv Þau hafa |
lítid e>tt óhreinkast. f'anaverð $32.50. Nú fyrir
Aðeins eftir eitt Wilton Sqnrre teppi, 8 3x11-6 að stærð. með Aust
urlanda gerð. Hæfilegt,fyrir borðstofu, setu- CA
stofu eða iestravstofu" Aður $35.00. INú...... £, l
Tvær tegundir af stigateppum, mjög sterk. tvær breiddir, 221
þnmlunga og 18 þumlungá á brfeidd |
Vanaverð 35c- Nú fyrir ........... i I C. * 'g lOC.
Húsmunir
$130.00 Parlor Suite $75 00
Að eins eitt sett eftir af Parbr Saite, þrjú stykki, Birch Mhovany
umgerð. Fjaðrasæti og kuft bak. þatið með
bexta silki. Vauaverð $130,00. Nú fyrir.
$70.00 Turkish Rocker $39.75
Að eins einn T.yrkneskur Ruggustóll eftir. Stálfjaðraður, með
þægilsgu sæti og bakið þakið n,eð liezta grænu f)í\ *rr
leðri. Vanaverð $7000. Nú fyrir..... 07. / J
75.00
$13 50 Dinner Set $7.15
_ ki hvert.
Fagurlega skreytt. Vanaverð $13 50. Nú fyrir
Að eins eftir fimm Diuner Set.s. 98 stykki hvert. ^
$90.00 Mahogany Dresser $51.50
Að eins ein Mahogany Komraóða eftir. Fagurlega bogadregin
framhlið. Tvær litlar skúffnr og tvær stórar, 30 og 36
þumlunga sporöskjulagaður spcgill, raðskorinn.
Vanaverð $90 00. Nú fyrir....................
51.50
Fleiri kjörkaup síðar Lesið blöðin
BRKFLEOAR PANTANIR AFOREIDDAR.
SKRIFIÐ OSS Á YÐAR EIGIN MÁLI
THE STEPHENSON=GILBERT COMPANY
Corner Hain og Alexander St.
Telephone 1176
<ander St. ff
*_____I
hsubí
“Huga-Rósir”
Svo ncfnast nokkur ljóðniæli
eítir Svioin Símonarson, að Ilensel,
North Dakota. pau eru nýprentuð
á kostnað höfnndarins, sem sent
h-efir blaði voru eintak til yfirlits
og umgetningar,
pað skal strax tekið íram, að sú
skylda liggur óhjákvæmikga á
blöðum landsins, að Ijá sig ckki
til þess, hvorki fyrir vinfengi höf-
tmdanna eða af meðaumikun með
j>aiim, aö tala með ósanngjörmt
lofi tim riitverk þeirra og þar meö
hvetja alþýðu manna til að, kattpa
þau, — ef ritdómarar hafa það á
ineðvitund sinni, að þau séu tkki
þess verð, að þau séu kej'pt og
lesin.
það er ekki nóg, að geta sagt
um eitt ritverk, hvort sem það , r
í bundntt cða óbundnu máli, að
þíið sé “meinlatist og gagnsLiust"
— enda getur þetta hvorttveggja
ekki farið sanxan, af því að gagns-
leysið er allstaðar og æfmlega
meinlega mieinlegt, og* hver sú bók,
scm ekki verður með sanni sagt
um, að hún sé að einhverjum not-
ttm, er beinlínis tneink-g af þvi
ltún kaflar fram ónauðsynleg út-
gjöld úr vösum kaupendanna og
eykur þeim á þann hátt skaða ttm
fcið og þe-ir liða tvöfalt tjón við
lestur slíkra rita, í fyrsta lagi með
því, a-ð eyða ttma frá þarfari
störfuin til þess að lesa ritin, og í
öðru lagi m-eð því, að tes-túr sHkra
rrta iniðar til þess að lama sann-
an og heilbrigðan fcguröarsmekk
og gtera þá óhæfari til þess að
miata að fullu hið bókmientalega
gildi þarfari rita.
það þrent veröur alþýða manna
að heimta af hverjum þei-m rithöf-
iindo, sem teggur tíma sinn, efni og
hæfiteika fram til þess, -að s-emja
bækur, að í þeim bókttm fc-list
hugsanir, sem bæði séu frumtegar
og þarílegar, og búningur efnisins
sæiniifegur. Að ritverkin séu þann-
ig gi-rð að efni, anda og orðfæri,
að eit-thvað nytsamt verði af þeim
lært, og að lcstur þeirra örfi og
glæði sm-ckk og tilfinningu lesend-
anna fyrir því, sem er fagurt,
fræðandi og göfgandi. Séu ekki
þessi skilyrði til staðar í ritverk-
unum, þá eiga þau enga heim'.iugu
á meðmælutn blaðanna. Ileið.ir
blaðanna er í veði fyrir þvi — í
aimenmngsálitinu — að hvorki sé
þar rangskitni beit-t gagnv. bóka-
höftindtim né heldur því, að alþýöa
manna sé með óhófl-egu og ástæöu
lausu ltóK um þau, talin i að
kaupa þau verk, sem hvorki geta
talist þess virði, aö v-era keypt
eða fesin. Að visu skal þftð játað,
að ritstjórar eöa ri-tdóniendur
blaðanna eru ekki enditega allra
ínanna f-ærastir um, að kv-eða upp
réitta-n dóm um hvert það ritverk,
setn út er gefið, né heidur er með
sanngirni hægt að ætlast til að
svo sé. Hinsvegar verður því ekki
neitað, að alþýða tnanna, þair
sem -er æt-last ti-1 að gerist kaup-
endur og borg-i ]>annig útgáfu-
kostnað ritanna — befir ekki eftir
öðrti að fara til joess að mvnda
sér skoöun á ritv-erkunum, heldur
en -því, sem blöðin aegja tint þau.
þiess v-egna á alþýðajt — sem micð
kaupum blaðanna heldttr þeim við
— hina fylsttt og sanngjörnustu
beimjtingtt á því, að þau lcggi alt
kapp á, að skýra ré^t og saitt frá
gild-i bókanna, án nokkurs tillits
til þess, hvort höfundarnir líða við
það hag eða óhag, eða hvort blöð-
in tnieð því ávinni 'sér lof Joeirra
eöa last.
Sé þes-sari reglti samvi/kusam-
fega fylgt af blöðunum, þá ge-ttir
ekki hjá því farið, að þau með því
fyr eða síðar ávinni sér traust og
hyl-li alþýðunnar. þess fyr, sem
hún hefir óspiltari htigsunarhátt
og heilbrigðari dómgreind.
Ivina freistingu liafa þó ritstjór-
ar við at» stríða i athugunum- sin-
um um stim þau ritverk, sem þeim
eru send.
T-il eru þeir höfundar, sem fylgja
láta sendingum sínum beiðni utn
það, að þeirra sé gietiö til góð.s,
ölltt því hóli sé á þau hlaðið, sem
þau frckast geti boriö, því að ].að
bæti fýrir söltt bókanna. Slikar
bænir iná jafnan meta, seim frívilj-
ugt vot-torð höfundanna tun það,
að ritverk þeirra þoli ekki ovil-
lialla dónta blaða'nna. Slíkar Ivæn-
ir eru aumkttnarverður veikfeika
vottur og vcrðleika, um fcið og
þær eru bc-inlinis móðgandi fyrir
hv-ern þann blaðamann, sem ætla
tn-á að hafi heilbrigða dómgreind
og sjálfst-æða skoðttn.
þess vegna tilkynnist hér m-eð
hverjum þeim höfttndi, sem í eigin
brjósti finnttr svo inikil vandkvæði
á ri-tverkum sínumi, að hann þorir
ekki athugasemdalaust að feggja
þau undir álit Heiinskringlu, að
vera ekki að ltafa íyrir, að scnda
þau til blaðsins. i'.n jtifnframt er
þess að sjálísögðu óskað, að a-llir
þeir rithöfundar ísfenzkir, sem
trúa blaðinu til að flytja óhlut-
dræga dóma tim rit sín, vildtt gera
svo vel, að senda Il-eim-skri'nglu
ein-tak af hv-eTju þvi, sem þeir gefa
út. þessi ósk er stíluö jafnt til
þe-irra, sem hafast vi-ð á Islandi,
og hinna, sem- búseittLr eru hér
vestra.
Hvað sérstaklega v-iðvikur
“IIuga-Rósum” Sveins Símonar-
sonar, þá eru ljóð þau léttmæt og
laus við frumtegar hugsanir. Alað-
nrinn er ekkert skáld, — að etns
lakur hagyrðingur. En galliiin er
sá, að hann virðist ekki vita af
þessu, sér sig tKTsýnilega i aiinari
skuggsjá, en aðrir fá li-tið hann,
og -þess v-egna liefir hann vanið sig
á þann ósið, að peðra árlcga út
■þessum smáritum, hverju öðrti
liku, og berandi þess sýnilegan
vott, að hinu andtega atgcrfi
mannsins fer árkga hnignandi í
páfctum lilutföllum við vaxandi ald
ur og ellihrörmm líkamans.
Sú er ein bót í máli, að hann
sotur ekk’i liáfct verð á þessi rit sín
“Huga-Rósir” eru í smáu 8-bI.
brofci, nær 50 bls. að stœrð, með
nær 30 kvæðum og einstökum vís-
um. Alt laglega innheft í snotra
rósakápu, og kostar 15 cents, tœp-
lega efnn þriðja úr cenfci fyrir
hverja blaðsíðu. Jietta er svo ó-
dýrt, að það væri rangt, að sjá í
kostnaðinn við kaiip þess, ef efnið
væri ckki að sarna skapi.
Máske er kvæöunum bezt lýst
nitcð þessum línitm úr kvæði bans
“Rispa",- á bls. 35 :
“Nú er stirátt nm 1-e-tur ljóða
éig lítdð h-efi nýt-t að bjóða ;
þögu eg rjú-fa víst þó verð.
þarna er eöli mannsins í allri
sinni nekt, — homtm er ótnögulegt
að þegja, þótt hann finni það og
vi-ti, að hann hefir ekkert nýtt (—
nýtilegt) að segja. En þegar svo
er ástatt, þá má enginn æfclast fcil,
aö finna nokkra andlega natitn í
ri-tinu.
Eins -er kveðandanum ábó-tavant
eins og þessar þrjár hendi-ngar
bera ljósan vott tim-. í línunni “eg
lítið hefi nýtt að bjóða”, er rím-
fræðirmi misboðið til þess að geta
komið hortitti í liendinguna, al-
gerlega að astæðulausu. því höf.
hefði vieriö -eins l-é>tt að scgja : “lít-
ið hef ég nýtt að bjóöa”, og hef-ði
þá ba-tnað við það kveðand-
inn. En Sveitin Símonarson
virðist h-afa óst-jórnlega ástriðu til
þess, að pota inn í hendi-ngar sin-
ar auka-orðum, sem enga aðra
þýðingu hafa en þá, að spilla rhn-
inu. Af slikum orðum er mesti
f-jöldi víðsvcgar í bókinni, sem
gera hendingarnar of langar og
sfcirðar og lýsa óvandvirkni, se>m
ekki aetti að þurfa að eiga sér
stað í ckk; umfangsmieira r-L-tvcrki.
En . þessi óvandvirkni er sýnitegúr
ávöxtur af langt of miklu sjálfs-
áliti, sein víða gægist fram- í Ijóð-
tim þessum, eins og ]>essar ltend-
ingar sýna :
“1—Ljóða orð með unga sál
eik má borða læra,
eg því forðast óhrein-t mál
í bragskoröur færa.
2— S-iglt tim loft í dísa draumi
og dýrðauðugum ljósa
straumi
get eg spek-ings gerfi í.
3— Ileli cg inst í huga skjöl
himna mál sem tala”.
I'.kkert af þessu þrennu, sem hcr
er gert að umtalseifni, fins-t í kveri
þessu. “Himn-a-málsins” verður
hvergi vart. “Spekings-gerfið” tr
engum sýnikgt. Og lireinleika
málsins virðist oss ekkii orð á ger-
andi, nema höf. ætlist til þess, að
eftirfarand-i sfcef séu skoðuð sem
sérstakttr hreinteika vbttur máls-
ins og andans, setn þau lýsa :
“iUatiga segist ætki ein um æfi
dvelja,
biöil engan vill sér velja,
varla nokkrum meydóm selja.
Öhamingja af því stufar öllu
saman,
siegir : Meifi mæða -en gamán
innni af slíku ganga — að fram-
an”.
liða 'þetfca úr kvæði ltans fcil herra
J. Walfcers :
“Kaupinhafnar fögur fljóð
frjáls, meö gtillna lokka,
vafin skarti, væn og góð,
v-eginn kærleiks brokka.
Meitn þó giftir faðmi fljóð,
finst þar enginn vansi.
En hv-ert hefir aurasjóð
að spvr kve>nna-glansi.”
Vitneskjuna um þetta atriði hef-
ir hö£. hlotið að fá á einhverri af
loft'siglingum sínuin í “dísa-
draumi og dýrðauðugu-m1 ljósa-
straumi”, þegar hann hefir liaft á
sér spekingsgerfið. Annars sjáuiti
vér ekki betur, en að þessar
“huga-rósir" höf. og margar fleiri
hefðu vel mátt missast úr kver-
inu. Og vart trúum vér því, að
þau Manga og Walters muni kunna
höf. neina þökk fyrir, að tengja.
nöín þeirra við slikar “huga-
rósir”.
Skáldtegt gildi kvæðanna geta.
lesendur dæmt ttm af eftiirfarandi
erindum, sem tekin eru af handa-
hófi liér og hvar úr bókinni :
“Háiin er bæði liár og gildur,
heifcir Egill,
óslitandi ástardregiill,
elsku sinnar ga:fu-spegill".
“í öðru sinni sé ég nú
sól á þessum morgni,
þegar ittn í þankann frú
þeyfcti ástarkorni”.
“Sveinbjörn Johnson gáfna glans.
geymir önd í hlýju.
Hann við prófið háskólans
hlaut gullmedalíu”.
“Ykkur finn ég hjónin hér í höllin
dýrðar,
miín jiá endar æfi rýrðar
eg verð stierkur maður nýr þar”.
"TJngur trúði -eg að þá
eriða tæddist syndin
níl‘r tók forboðnu epli á
auðar fyrsta lindin”.
VHvað sem höggorms blaðran
blá
•bullar út í vindinn,
ei taka tnarkið átti á
Eva — guðdómsmyndin",
“Sálarheimi sumra frá
Sú er sprofctin myndin.
Ritning hamra ákaft á
því eiuhver ske-ptu kindin.
“Trú og kærfeik brjóst þitt ber,
sem btigar engin vi-lla,
i öörum heimi ætluð þér
ein er dýrðar hylfe".
“Kin Manitoba vatnið við
er væn og btíð,
sem cykur manni indæl-ið,
m»ey ung og fríð”.
Meíra cða fteira af Ijóðuiö
þe'Ssum virðist elcki þörf að birta
að svo stöddu. Hv-er lesandi getur
4