Heimskringla - 11.06.1908, Side 5

HEIMSKE.INGtA'
WINNIPEG, ii. jtNí 1908.
5 bls.
Hálf-íslenzkur
leikur
á Walker'Theatre.
(Niöurlag.)
Jason ílengdist á Mön og bjó hjá
þeitti' bræörum Gr»bu. Adam og
kona hans voru skilin og var sú
sökin, aö haain tók Sunlocks til
uppfósturs. Hann bjó með Graebu
í Governörshúsinu, cn konu sinni
hafðd hann gefið óðul sín, og Ljo
hún þar mieð sonum simum. Karl
var stórgjöfull en fáitækur. Nokkru
seinna kotnst haun í ónáð við auð-
mann á Skotlandi, er kieypt hafði
ógoldna kirkjuska'tta o-g leiddi af
því, að honum' var vikið úr em-
bæt'ti. þegar upp voru gerðir reikn
ingar kora í ljós, að karl áthi ekki 1
í aifgiítngi nieana fáedn punid sterling.
Hvarf hann þá hieim á óöul sín hin
fornu í þeiimi vom, að kona sin
vær.i b'úiin að gl'eyrna miisklíðinni.
En hún rak hanm á dyr rrueð hrak-
yrðum, og lögðu synir hians orð i
•belg. Héilt hann iburt þaðan elli-
bogiinn' og allslaus og Gneeba með
honum enn, því hún meitaði að
verða eítir, þó hún aebti kost á !
því. Jason var fyrir löngu ástfang-
'inn í Greeibiu, og vildd 'nú g'jarnan
hjálpa. Adam gerðd hariin að trún-
aðarmannd í nauðuni sínumi. Haun
kvaðst ætla tdl íslands til Sun-
locks, og þyrftd að sbelast burt
svo Greeiba vissi ekki af, en bað
Jason að íara með hana daginn
eftir h'edm tdl bræðra hiennar. Svo
iór harl, en Jason sagðd Greiebu
söguna um morguninn' eftir. Móðir
Greeibu dó sarna suimarið, og
skiftu þá bræðurnir edgnunum
milli sín, en lébu Greieibu ekkert
hafa. Hún var hjá þfcdm, er hlotn-
aöist hedimajörð'in og átti illai daga,
svo illa, að hún loks léit t'ilkdðast,
að veiiba Jason von um jayrðd upp
á hans margendiurbeknu bæn. þó
var ekki svo að skilja, að hún
heföi lofast honum., þvd hjarta
hemmar var geymt hjá Sunlocks,
en sem aldreí haföi skrifað hienni
annað e*» hlátt áíra m frébtir af
sjálfum sér, og það Sijaldani. En
daigdnn eftir að Jason íékk það,
sem honumi virtist von, færðd ha'iin
henni' bréf mdkdð frá Reykjavík.
Bréfið var Xr.á Suuilocks, eftir 4 ára
d'VÖl á ísl'andi. Hanm var þá orð-
inn forseti hins annars
íslenzka 1 ýð v e 1 d i s, og
nú toað hann Gnaeibu að koma til
sín, án allrar miinistu bafar. Hún
var í vainda. Skyldan og ástiu
börðust um forgattgsnéitt, og á s t-
i n mátti betur. Húu hræddist á-
kaflyndi og ofsa Jasons, en er til
kom, var harm auðmijúkur edns og
lamb. Hún kvaddi hann með tár-
um og kystii liainin, mótd vilja hans,
í fyrsta oig síðasta skiftiið. Kún
fór til íslands, en hann varð eftir,
og frá þcirri stundu damður heim-
inutn, sem nýtur m.cöiborgari.
H e f n d a r h u g u r i n n vaku-
aði hjá Jiason aítur. Greieiba fór
burt að þedm' bræðrum óaifvitandi,
en gfeymdi ibrófinu. þeir bræður
funidiu það <>g sýndu Jason. þá Ijfn-
aði hmturs eldurinm. TaiSarlaust tók
hann sér far til Reykjavíkur og
þótti þar undraiverðiir gestur, því
löngu áður héldu alli'r hamn dauð-
anm, enda leigsteiinn með nafinii hans
á koniinin í kirkjugiar&imn. I.ík
hafðd funddst rekiö í Emgey, er all-
ir sögöu vera lík Jasons.
Nii var aö finma forsatanm, seni
Jasom þekti ekki, þó hanm sæi.
Daig efitiir dag kom hanm þar að, er
forseitams var von, cm alt af, o{-
seinrt'. Sunlocks var komimm og far-
inm. Á hilsatitum d©gi fór fram
brmðkaU'p Sunlocks og Greiebu.
Var þá ætlun Jasoms, að vega
<bróÖur sinin fyrdr altaidinu, en er
inm kom d dómkirkjuna, störðu í
íniigu honum 10 liaga boðorð Mós-
esar, prenbuð á al'taristöfluna.
Festi hainn' attgun á iþessum. orð-
um “þú skalt ekki niiíinn vega ',
og ’gait ekki slitdð þau þaðan.
Hann þoldd ekki mátiö. Hann
flúði éit. Hanm bedð éntd fyrir dyr-
unum og ætlaiöi að vega að hon-
um, er hiamn kæmd út, em uim leið
og ibrúöhjóndn komu i dyrnar, féll
hanm, ndður meðvituneUirlaius. Ekki
varð af hefnduni í það skrfitóð. Tvo
daga lá hamm í óráði,, en á þriðja
degi komst hann á fætur, þó veik-
ur væri. Vedzlan stóð enn yfir og
þangað fór Jason og tókst um síð-
ir að finna Greieibu eámsamla- Hun
varð hrædd. Hamn heimbaöd Sun-
locks. Héim sagði hanm væri koltt-
imm burt að leiba fööur sítts, setn
varð skipbroba á Austijörðum.
Hamin ætlaði þá út og í því kom
hennd í hug, hvað' erinddð vTæri.
Húin hljóp í dyrnar og varði hon-
um útgöttgu, nema hamn fobbræði
sig. Hún bað hann að hætba viö
;yrirtæki sitb, en það kvað hann
ómögulegt-. þá hrópaði hún um
hjálp, og Jascm var handitekinu,
kærður fyrir aiö hóta forseibamum
lifláibi. Á stjórttarárum síttum hafði
Jörumdur gert Krisuvíkux námana
að staríssviði sakaimamina^ og varð
sá emdir á, að Jason var dæmdur
tdl 6 mánaða þrælkunar í bnemni-
stedmsnáinun'U'm. Sunlocks kom
he,m í þessu iir ledt sinnd eftir
Adam, leiit sem ekki varö tii niedns
vegna óveðra, er hdmdruiðu sd'gling-
ar norður með lamdd. .Etlaði hamn
þegar næsta dag að foggja af stað
aftur. og fara lamdveg. Em er hedm
kom mæbtu hottmn ,þar hjmiir 6
•bræöur Greehu. þegar þedr vissu,
að hann var forseitd, vildu þeir
gjarnan sæbtast vTið S)Tstur sína,
því forsetd, lýðveldis hefir æfinlega
ráö á loðttu beind tdl að kroppa,
og hvií skyldn þá ekki mágar hans
ná í ,eitt eða tvö slik ? þiedr veð-
sebtu edigmir sinar, þamgað til þeir
•femigu upp réttain hluba hemmar af
arfinum, um 600 pundi. Einm' þeirra
var kjörinn til faTarinmar með pen-
imgamia, em emginm itrúði öðrum fyr-
ir þedm, og í laii'md ibijuggm alldr 6
sig tdl íslands terðar, tdl þess að
passa hvor anttam. Komst það upp
áisarnt fleiiru, er þedr allir hdtitust á
þiiljum sKipsinS'. Grefeha' bók þeim
þurleiga, tók pemflingiamiai, 'bauð þeim
borgun íyrir ferðdma, en er þeir
nici'tuöu, rak hnnm þá á dyr og
banmaði þeim aö komia fyrir sin
ttiugu framar, ekki vegna misgerða
við sig, beldur viö fööur þeirra.
þeir hugðii nú að hiefmia, ckki síður
cm Jasorn, og er Sunlocks kom
heim, fóru þeár á fund hams og
sögðu honiiim miargt ainnað em satt
var mn þau Jason og Greiebu. Og
Sunlocks gekk í gildrunai. Hann
trúði, og 'þaö stvrk'td hamm í þeirri
tni, að þeigar hanm kveldiinu áöur
haföi ribað undir lau.smarski' 1 Ja-
sons, því það var hams fyrsta verk
er heiiim kom, haföi Greoba grát-
■beiöið hann, að láta þanm matin
ekki lausamm. Af því réði hann, ,<ö
heildur em mega ekki njóta hans.
vildi hún halda honum fingnum,
þar sem hún sæi hann alrire.i, því
sér hieföi húm gifst aö cina vegna
stööumttar. Til emn frekari sönnun-
ar, hafðd hamm í höndum frá hiæðr-
um hcmmar byrjiim á bréfi frá
Greeb.11 tdl Jasoms, jxigar húm var
að kveðja hann, bréfi, sein hém
aldrei ritaði tdl fulls og semdd þess
viegma aldned. Á 'augmaiblikinii um-
hverfðds’t Sumlocks svo, að hann
vildd hvork.i hieym Greeibu né sjá.
Ekki nóg jneð það, Hann kallaði
samiaim alþdmigi satndægurs og þvi
var plditið, þíað kom samian að
kvefda dags,. og ám þsss að gefa
nokkrar viuruleigar út'skýriingar,
sag'ði hanm' aií sér forsetai embætt
imm. Undiir iþinighúsiinu var kjallaii
iiiikilil og inm d hammi hafði verið ek-
iö' fjölda Mieista af ámum utan af
skdpi á höfniittnii, og gemgu þeir
bræöur Greebu knálegast fraim í
því. þ’egar sem hæst stóöu ræöur
í þ'ingsalnum út af þessari kynlegu
S'tiefnubreybing Sunlocks, ruddust
alvopmaöir danskdr beirmieittni upp
úr kjallarammm, tóku Sunlocks
fiistan, luk/tu öllumi dyruim og
sögöu alla viöstadda vera fanga
htins liátignar, konumtgs Uama. Var
þar kománm Jörundur hunidadaga-
-koruittgur, og tók þamttig fyrir
kverkarnar á himi eindurreysta lýð-
vieldi. Var nú almonit' álibið, að
Sumlocks lnefði 'þammig svdkiö land-
ið i hiemdur Daitta, og snérust nú
þedr á mótd honum, cr áður unmt
honwm miest.
Fáum dögum' sdöar var Sunlocks
kominm' í Krisuvdkur námana, til
æfilamgrar satu. Hittdst svo á, er
bamm kom þar, aö hanii' mæbti Ad-
am, er þá kom að austan, og
þektust þeir, em gátu ekkert talað
samam, þv-í vcröirndr ráku lcst
tiiinna nýju þræla. Settist þá Adam
aö og tjaldaði. Seiinb um kveldiö
var komiö aö tjalddyrum hams og
beðið um skýld næburlamgt fiyrir ó-
ku'nma komu. Var þar Greieiba kom-
fin, og varð þar í seiim bæði tagn-
aðar og sorgarfumdur. Héun sagöi
honurn alla sögunia. Hamn hélt á-
fram til Reykjavíkur í þedrrd von,
að tttvega Sunlocks lausn, en
Greteiba íékk vdmmu sem þjómustu-
kona á sjúkrahúsi. Va-r hún þar til
þess benmi fœddást sviedmbam, em
var þá rekdn burt ltneð hrakyrðum
og smán, Á því timiiaíbdJi öllu haíði
hún aldrei séð Sumlocks.
Vdð stjórmarbylbi'ngiiTia voru all-
ir fámigar htims faílmia lýðveldás latn-
ir lamsir, nema Jasonu Haitttt varð
eítir í ógátd, og engin IiedÖréititimgar
von, því mm voru allir fiamgaveröir
damskdr. t þessutn stað sá hanm
Sumlocks í fyrsta skdittd, cm vissi
ekki hver hanm var, em straix fékk
hamn ósjálfráða ást 4 honum og
auðsýndi það' í öUu, hve sárt hann
tók tjl hans. Fyrir sérsbaka óhlýðni
vdð reglurmar voru þedr að lyktum
dæmddr til að vera saanlokur, þ. e.
a. s., þeir voru fjötraðdr saman
með járnblckkjum á höndum og
fió'tum og skyldu vdmma þannig.
Var það hin hræðilegasta hiegming,
em fyrir þá var það að vissu lcy ti
fagmaðar bo&skiapur. E'ittu sinni
voru þeir semclir til aö opna nýja
bmemmdstiQÍnsiæð, uppi í fjallshJiðimm.
Er þiedr höfðn grafið um stund,
spýt'tist iinm bremittisbedmsleöja og
ledr og sló Sunlocks bliíndain, en
alt vall og sauð undir fótum
þairra. Jason haföi neiitað að
sncrta þetta vcrk, ncma hann
mœtitdi fyrst skilja Sunlocks við
sig, em það íékst ekki. þegar þann-
ig var komið, ærðdst Jason, sleit
af sér hlekkina edins og fífukveik,
'tók SunJocks í famg sér meðviitund-
arlaiisan, og hljóp haljamdd í ábitina
tdl varðanma, er urðu svo hrædddr,
aö þieiir slaptu byssumim og flýðu.
Jason ’bar Sunlocks og stefndi
burt £rá mámunum, eitthvað burt.
Gekk hanm þanmig og bar þsssa
byrðd hvildarlaust og nærittgar-
laust í 36 klukkustundir. þá’ kom
ham'tt á þdmgvöll og þar sat þá al-
þdmigd og þar lagði hamitt niður sinn
íárvedka blinda bróöur. Hammi vissi
ekkd emn þá, hver blindi maðurinn
var, en hann frcttd það þegar
Greiaba ruddist gegm um mann-
þröttgina og kastaði sér grátandi
ofam á Sunlocks, þar sem' hamn lá
meövftumdarlaus á veHdnum. þessi
nmöur, sem hanm hafði léð drengi-
Legt lið frá því fiyrst þeir kymtust,
serni hamn unmi eiims og bróður og
setn hiamm hafði sviedtzit blóðd til
að bjarga úr djöflabönduim, þessi
maður var tþá Sunlocks, hálfibróö-
irinm, sem' haíðd rænt hann íöður,
rænt hann móöur, ræmt hamm. brúö-
urimmi, og sem hann hafði Svariö
að dey&a. Vsssl'ings Jasou fékk
'þarnia að heyja dauðtegt stríð við
sjálfam sig. Ást og hatur börðust
í 'brjósti hams, og — ástitt mátt;
beitur, 'bróðurástim í hreiinnd, ský-
lausri mymd'. Jason var dæmdur
svkn saka og maður frjáls, em Sun-
locks var flubtur fangi td. Reykja-
vdkur. Hamm var lamdráÖa'maður,
og' þó allir á þingd vdldu gefa hon-
um lausn og Lrclsi, edmkum af þ\ i
maðurinm v.ir fárveikur og að virt
ist nær dauöa em lífi, fékk Hnnda-
diaigakongurinn því ráðið, að fang-
el-sið bedð hans.
Skömiinm síðar var Sumlocks
flubtnr norður í Grímsey, vegna
þess, hve vimsæll hann var á Suð-
urlandi, em Jörundiir sjálfur óvin-
sæll. Hamitt þoröi ckki að hafa
hanm syöra. Engimn á evmni hufði
tök á, að taka á móti slíkum
gesti og géyma mánuðum, ef til
vill árum sarnan. Aö lokum var
honuni komdð fyrir hjá prestinum,
séra Sigfiúsi gamla, er fyrrum var
gerður útlagi af miaginlamdd íslands
íyrdr að gefa þam Orra og Rakeli í
hjómiaibamd.. Prestur var konulausy
em haföi um dagana spa’ndieraö
allri sinni ást upp á flöskuma, eða
það sem í heumi var. Hamu var
þess veigna ráðalaus, vagna kven-
manmsleysi's, en þá vildii svo vel til
að fátæk ekkja með ungb barn
kom. til eytjariimar fr.á Húsavík
og var í abvinniuleiit'. Prestur réöi
hamia þeigar fyrix viimukonu. þessi
ckkja \Tar Greaba með son sitm
ársgamlam, litla Mikoiel Sumlocks.
Húm var staöráðdm í, aö líöa súrt
edm's <>g sa'tb með mammd sdttuni' og
með þvi samma, ef sá tími kæmi
ttokkurnbima a.ö lnim jgœti opdmber-
að sig, a.ö húm h'eföi ekki gifist hon-
um vegma Stööunmar. Tvö ár liðu,
svo að ekkierb ibar tdl tíðindia, en
])á vax litli Sumlocks orðittn' nærri
3 ára', og fór þess v.eigma um öll
bœjarh'úsitt. Kymbrist hamm þá hin-
um bldmdia manmi, og urðu þeir
miestu mátiar, og varð Sumlocks
hissa á þvd, að hann talaði emsku
ekki síöur em íslen/kunai. En nreira
fréibti hamn ekki ; liibli inaöurimi
vissd., aö hamn héb LMikad, emi svo
ekki heldur meira.. Um þebta> leyti
dabt Grcabu í hug, að hún haföi
heyrt getið um lyfsala á H'úisavík.
er oft hafði læknað bl.imdu, er staf-
aðd af slysum við bmeittttisbeins-
námama í þingeiyjarsýslu. Tafar-
faust lcit haim serkla efitdr honum að
skoða bJittdiain mamm í Grímsey, en
'boðin komu tdl bams, að hamm. á-
ledb, frá Adam Fadmbrotihier i I.utid-
úmum. Á meiðan á þessu stóð ré'ði
Grei&ba það' af sam.tali prests og
Sunlocks, að hamm. var kominn
nokkuð nærri þvd, að fá ást á
ekkjummi, — á hanms sjálfri og orð-
imm mdldari í dómd um kon.u,. sem
hanm ekki mefndi. Svo kom lyfsal-
inn og skoðaði augu Sumlocks.
Greieiba var fengim ’tdl að halda á
k.erbdmu, því dimt var í herberginu.
Frá þvi á þ’imgV'elli, iþegar hann
var meðvditnndarlaiuis, hafði Greeba
aldrei komdö svona nærri manni
sínum, cmda tdtraðd. húm af geös-
hræringu svo mjög, að húm gal
naumast halddð ljósimm. Úrskurður
lyfsalams var, að ckkert væri sjá
anlegb því til fyrdrsböðu, að hann
fic-ngi sjóttLna afbur. Var það fagn-
aðalrefui fyrir alla, og dróigu þeir
ekkd dulur á það Sunlocks eða
prestmr, en' Groeibia, som- þó fagn-
aði ittttilagar en þew, húm sagði
ekk.ert fyr em hún var komim í lver-
bergd sibt og var dSmsömml h.já syna
sínum. þar naábbi húmi optnai h.jarta
siitt og svala sér með gleðitárum.
Á þessu tímaibdli hafða Sunlocks
oítar cn edmu sinmi ritað Adam <>g
séirstakleiga spurt cftiir Greie.hu og
Jason, sem hamm frébti hver var,
á mieða.n hamn var i famgelsi í
Reykjavík. Adamt hafiSi líka skrif-
að Sunlocks oftar em eirnu sdmiii, en
!
I
GIFTING.
ekkert bréf kom til skila. Jörund-
ur karlinn sá um það.
Fáum dögum eftdr, að ly.fsalinr.
gladdi alla á prasbssebrAttu með
von um augittalækttittg Sumlocks,
komu þau boð frá Jörumdd, að
sberkur lás skjld.fi sebtiir á her-
hergksdyr Smmlocks. Áður var þang
að komiö damskt herskip, er lá. úti
á vákitttti, og skjldi íamgavöröur-
inu gefa því beikn úr landd á éi-
kveönum tianum da.gs og ttætur,
að famgdnm væri vís. það vdssu ail-
ir á eyjunmá, hvað þebta' alt þýddi.
Sunlocks var dauða-
s e k u r. Máttl nú hiiiaist við skip-
uminna að skjóba hann á hverri
st'undu, iindirIninittgsLaust.
Lausndn var nærri.
Eimu sinnri heyrði Gneiaha ókunn-
am mann tala við Mtla Mikael
frammi í bæjardyrum. Haim þekti
•málrómdnm og varð hverft við. Ja-
son rauöi vrar komdttn. Henni lá
við íalli, er hún sá haimn, on hann
hljóp til hemnar og hvíslaði að
hemtti, að h;ifa ekki hiátt, em ,hað
hama um viötal í leymii. Hmm veitti
það, og sagði hattn hemmd þá, aö
hanm væri komi.nitt tíl að leysa
'bróður sinm úr £an.gelsi, aö þa'Ö
yrði gert mótbima næstu á cfbir og
að hún yrði iþá að vera al-tiilhúin
með litla Mikael. Niður í fijorunni
biöi þoirra Sbetfenzk smekkja, er
færi meö þá burt.
Af því Jason gaf Greebai ekki i
skym, hvað lansndn æbtó að kosta,
vedttist honum lébt að vdminai hana
yfir á sitt mál. þá var sé-ra Sig-
fús efitir. Jason sagði honum, að
kona Sunlocks væri viö amdlátið i
Húsavik, og væri látlaivst að bdðja
Sunlocks um fyrárgefná'ttg. Væri
því maamúðarverk, að lofa henni
aö beyra þá fyrirgefmdmig frá haos
edgin vörum, áður em haim gwfi upp
amdamn. Hann kvaðst vera hér
komdmm til að leggja fraimi sinn
skerf í þessu máli, með þvd, að
si'tja í tanigelsimu i stað bróður
sins, á meðan hann hrigði sér til
Húsavíkur.,
“Vitið þér, hvað þér s&gið, mað-
ur?” sp'urðd prestur.
“Viel vert ég það, — kom hdngað
til að segja það”.
“En vitdð þér, aö' hermemmdrnir
koma þcgar mimst varar til%6
taka bróður yðar af lífi?”
“Ved't ég 'það! þekkja þedr hann
að sjóm?”
“þaö gera þeir ekki, svo ég
vi'ti", svaraði peestur.
“Jai, hver cr þá yðar hætta?”
spuröi J.asom.
Séra Sigfús sagödst' hafa vcrið
að hugsa um hann (Jason) em ekki
um sig. þó varð sá emdiirimm', að
prestur gekk að manúakau.punaim,
og aö' auki leyfði hamm. Jason. að
fara einsömlum kim í fiamga-klefánn.
]x‘gar þamigað kom, sagöi Jason
Sunlocks alt aðra sögm '&n þá, er
-hamm hafði sagt presti. Nú var
það A da.ni gamji, sean ekki gab dá-
iö, nieana hann eittu simmi enitt fengi
að sjá Mikael Smmlocks. það var
bér, að Jason fékk öflingasba mót-
spyrnu, þ©gar Sumlocks frébiti, að
fiararleyfiö tékkst ekki ineima meö
'þvd, að Jason værd panbur. þó
fór svo um síðir, aö Jason. haföi
sdtt fraítt.
Fyrripamt nætur var bunglsljós,
en tviedmur stundumi' f\TÍr Aagrenn-
ingu gekk tunglið umddr. Stmmdiri
var komitt. Jason feiddd Sumiocks
tdl dyra og sagöi honanm, að þ"ó
hamm befði fulla sjótt, þá sæd hann
ekki íaöanl.vngd frá sér. “En
hér.na”, sagði hanm', “er koma, sem
vísar þér veg”, og lagöi höttd hans
í hönd Greebu”.
“Rabar héim veginn ?” spurði
Sunloeks..
“]á, hiím sér veginm fra.mundan
fvrir ykkur bæöi, og hvað sem eft-
ir fier, mátbu ekki sleppai hendt
benmu.f. Sleptu henmd aldrei aftur! ”
Sun.locks kysti hróöur sinm og
gekk út i myrkrið með hrjóstið
fult af sökmaiði og sorg. það' var
logtt, og hedð Jason útd til þess
hanm heyrðd óskýrt áraglaani. þa
vissd hamn að sigur‘i,nm var ainninn.
Adam gamld gerði alt sem hann
mábtí tíl að fá Sunlock lausan.
Hanm þreytbi við Jörumd, hann
reyndi við Danaabjórn, og að\sið-
ustu við stjórnitta á EngLamdi, af
því Sunlocks var hrezkur þegn.
Em alb kom tíl einkis. Að síðustu
fór hamn bil Nelsons gaml'a, sem
þá var búinm að höndla allan sjó-
flota Dama, og spurði, hvort hamn
ednnig hefðd herskipið frá Grímsey.
Nielson hafði það ekki, en sendi
]iegar skip eftdr því og nieS þvi
fór Acluti'. þiebba vissi Jason og
áttd von á því á hverju amgnabliki
er hiamm kom til Gríimseyjar, og }>vi
var um að gera, að koma þcitn
Sunlocks og Greehu þangað áður
em það réðdst á herskipið damska.
SjáJfuT fór hamm noröur með
tvemiur dönskum mönnum, sem
flttbtii skipun um, að taka Sun-
locks af lífi tafarlaust. Voru þeir
á herskipinu damska,, er Jason fór
að 'bjarga bróður símmi. Rétt á
efbir þeam fór Jörundur sjáJfur tj
að afturkalla þessa skdpum sína.
Varö hræddair., er hann firéhti um
hierskip Breba.
Daginn efhir að Sunlocks losnaði
var séra Sigfúsd boðdð að fram-
leiða fan'gamm til aftöku um sólar-
u.pprás næsta tnorgun.
Séra Sigfús var frá sér nuandnn,
eoi Jiason rólegur. Ögœfumornir
höfðu elt hann alla æfi, em mú lokt;-
ins haíði hamn von um að sdgra.
það var heiðríkt veður, er sól
rnmtt úr ægi. Gekk^þá prestur fram
á völlinm og Jason með honuan.
Hiermettnirniir snöruðu ibyssumum í
sigti og hleyptu af. Jason fé-11 ör-
emdur. þannig beXttdi hattn sin.
Hamn eltd bróður sdmm til Mamar.,
til að ráða hamm aá dögmm. Hann
eLti hamai frá Mön iti! IsLamds 1
sama tilgattgd, og .þatta varð etíd-
irinn. Hanm keypti honaim lausn
með lífi sinu. Betur getur emgimn.
í sömu amdrámmd rcið af fall-
byssuskot, svo að tók umdiir í allri
eynnd. Brezkur hrymdreki kom i
Ljós, og ttjósttarskip Humdadaga-
kongs'ins gafst upp ám tdlTaunar
að vcrjast.
1 þessu kom lika Jörundur sjálf-
ur í Land, en hamm kom oíseint
Fyrdr fótum sér sá bamm — ekki ó-
vim sinn, er hartn haifði eJt m.eð
stjórmlausu hatri, hddmr d> ó t t -
urson sánm, sem' aldxed hafði
gert h omuan meim.
Ití’tlu síðar kom Adam gamli í
Lamd til að fregna nm Jasom. Hann
dvaldi ekki lemigd, er hamn sá,
hverndg komið var, eui hvarf aftur
tíl skipsins sorgfullur og þó undir-
eins svo glaður, og sigldd af s-tað
til Mamar með afturfmndim börn
sím og ástvind, sameittaða aftur til
að skilja ekki framar.
E. Jóh.
Bækur til sölu.
hjá N. OTTKNSON, River Park :
Flabeyjarbók (í 3 'bindum), í vond-
uðu hamdi ...|......... 58.00 (50C)
Saga þiöriks kon.ungs af Bem, í
'bamdd' ... ..< ...... $2.25 (2oc)
Söttglögin úr Frdðþjófi 0.50 (5c)
Tölurnar í svdga fyrir aftau
meitta póstgjald fyrir þær bækur,
er iþurfai að semdast ént úr bænunt.
Summudiaiginn þamn 7. júnf kl. 9
árdegds voru gefim 'Samam í hjóna-
hand í BeJlimgham, Wash., af séra
J.M.Wilson í Presby'teriama kirkj-
urimá þar í bænmm, — þau hr.
Charles B. SampJey og unigfiú
Dára V. Grímsson. Samai dag
lögðu umgu hjónin af stað d skemti
ferð 'til Vancouver, Vdctoria og
viðar um strönditta. þau gerðu ráð
fyrir, að verða koimimi heam aftur
til Bclliaiimham 1. júlí,/ þar seui
hedmild þcirra v.erður firamvegis.
Herra C. B. Saonpiley er umgur
og efinilegmr Amcríkami, og lög-
fræðimgur að ttalttbót. Hanm ut-
skrifaðist frá lagadcáld vd'ð báskóla
í Valparadso, Ind., árið 1906. Eu
er æbtaöur frá Bathamy, 111., í
'Baindaríkjunum.
Umgfrú L’. V. Grímssom, sem nú
er oröin Mrs. C. B. SaimpLey, er al-
ísLemzk að ætt. Haim var álitin af
öllum., sem. hama. sáu og þektu,> ein
sú falkigasta og mymdarLeigasta
stúlka iaLemzk, sem þeir höföu séð
hér fyrir vestam, Atlaintshaf (og
samsinmi ég því hjartamLega, og
befi ég 'þó marga fiallega' séð! ).
Foneldxar henmr eru þau berra
Lárus K. Grímsson og þorbjörg
kona hans, og búa þam í BelUng-
ham. þau fluttu hinigað fiyrir 6 ár-
umi, firá Piembdma, N.D.
Miss Grímsson var þegar á unga
aldri mjög hnedgð fyrir hljóðfœra-
slábt Oig söng, og hefir aneð til-
styrk foreldra simna lært að spila
bæði á píamó og fiíólín, og hefir nú
í sl. 2 ár veditt nokkrum unigmcmn-
um 'þar í mágrenminu tdlsögm bæði
á píarnó og fíólím. Hún hefir einn-
ig spilað á sainkomum fyrir ý-rns
félög í 'bænum og tilheyrt aðal-
Orchestra bœjarins í sl. 2 ár.
Hedimil'i foreldra bemnar er sanm-
airlega íslemzkt að gestrismi og al-
úðleighedbum, og ekki stóð á henni,
að leggja sinn skerf til að skamta
geatumim með sömg og hljóðfiæra-
slæbtí. Enda á béim miarga vina og
kunming'ja' hér á S'brönddmmd, og víð-
ar, og mumm margár lemgd minmast
þeirra gleðdstunda, sem þedm voru
veibtar ókeypi-s á heimili foreldra
hemmar, með hemmar aðstoð og
prúðmammlegu framkoanu.
Viö h jómim, .ásaanit himmm mörgu
kunmingjvim himrna uttgu hijóna, ósk-
uim 'þe'im tdl glieði og hamdm.gju í
frambíðimni.
Vamcouver, B.C., 8. júttí 1908.
þ. K. Kristjánsson.
Winnipeg Syningin
11. til 17. júlí 1908
Flokkur fulloröittna uxa á Wi'ttnipeg sýn mgaimmd 190".
ÓVIÐJAFNANLEG
GRIPA OG HVEITI SÝNING
Stórfanglegasta veðreiðaskrá, sem verið hefir í Vcstíir-Canada.
INNES BEIMSFRÆGI HL,TÓMLEIKA-FLOKKUR
frá Chicago og 91. Háleodinga Band
Mikil hornLeikemda samkepni. ÖUum heimi boðim þátttaka.
sékstaklega fagrar SÝNINGAR
fyrir tramam “Gramd Stamd”.
Stórfengileg Heræfinga Sýning
FÖGUR FLUGELDA SÝNING.
\ - *
FYRSTA LANDBÚNAÐAR-VÉLA MÓTOR SAM-
KEPNI í AMERlKU.
A. W. BEEi;, A. K. ANDREWS,
ráðsmaður., forseti.