Heimskringla - 17.09.1908, Side 5

Heimskringla - 17.09.1908, Side 5
HEmSERINGIA' IWINNIPEG, 17. SEPT,. 1908. 5 bls Yesturför. Hierm Eitiiar Hjörleiifssom ritar í Norð'itrlatHl, dags. 4. júli sl., unt i tlaöamiensk.u Vestur-lskndiu.ga á þessa leið : Ve&tur-ísleitwlingar ertt tnnuna íitsastir til lesturs og ritsuirfa. Jtað má af mörgu marka. Og miaðal aniruars af blöðum þeirra. Af þemm hiaiia þeir, að tiltölu \ ið fólksfjölda, ógryniniii' öll. Mest ber á vikuiblöðumtm í \ViniiiiLpag,He:nis- kringlu og I.ögibergi. Hcámskriaglu stofimtiði Krímaitin B. Attidie:rso.n 1886. Meöritstjómr hatts vorum við Kgigert Jó'hanins- som finá Stie.insstöðtrm í Skagalirði í íyrstu. t'tgiefiatHU komst í íjár- þröttig eifitir 3—4 niáinu'ði, og þá varð eiitthviað missiris dvcil á út- kontu l>lajðsins. þeigiar þaið kom á fóit aítur, varð Kggiert Jóhs.tttins- son rit'stjóri einmi. Nú hiefir Bald- vui L. Baldvin'ssoin' verið ritstjóri blaðsi.ns um mörg ár. Hainrn er, svo sem kuminiugt .cr, 'eiinm af hel/.tu Islemdinigum vestra, og hefir sntið á MamiitO'haaþimigi mörg ár, seim fmlltrú'i Ný-lslendinga'. Við síðustu :ð víst töluverðum v.imsældum að íaigma. Kt'tsitjórinii hygigur víst, að þaer vinsiældir stafi að eituhverju leyiti afi þ-ví, hvað blað hams er gestrisið við vitleysiwiia. É.g held, að iþví isá ekki svo fiariði. E’g ficld, Loks befir Margirót Beitnedikts- som úit kvemmia'blað, í Wi'n'ttApag. aö mig mámndr, scnn heiitir Freyjai. þau eiinitök, setn óg hefi séð aí blaðdimu, hafia niér vir/.t með held- ur sóðakigiuin fcáganigi, og blaðið að þær stafi. eingöu'gu af því, ltvrað i lítit vdið ailþýðu hæfi. blaðiið er jafinfiramit giestrksið við vi'tii'ö. það ht-ldur tt'ppi ttnerki a.ml- leigs frelsis. JUemn ftnmn, að í því er þiess tflverurt'ttnr fólgiimm. Og sá náttiur er ávalt góður og gild- ur. ■Lögiherg er lamgstærsrt.a blaðið, sem ge'fi'ö er ú.t á ískin/.ku. það var stofmiað 1888, óg Sigitr. Jóttia'S- son 'áttd truestali og. be/taiU þáttinu í S'tofm'un þess. Að því staiiida I öllu leiit't Nú' miam ég ekki efitir fleári blöð- um þar. Haimng.jan má vita, hvort þíiu eru ekki fkiiri. Kn livort semi er, kyn.ir það sér vkki, að þatta erú niiklar blaðia-útgiáfiur, þmgiar þess aJls er gætt, að Viestur- Iskndingar eru ekki fleiri en ]tiir eru, að þeir eru dneAfðdr um afiar- stónt svæði af Ves.turhe.imi, og tnargir þieirru ' komniir aJveg út úr ískm/.ku þjóðlíli, og sjá frá- nokkuru sin.ni nokkurt ís- ýtttKÍr ;ijf hel/.tu Winmáipegi-lsliand- I inigntm, eimkum vinir siéra Jófflcs ! Bjarniásottiar. Forseiti fiélaigsins, | seiin gefittr blaðið út, er Tómas j J órtsson', setn ég hefi áðu r nninst I á. Kffl' ritstjórunm er Stefám Björtis- j roU', oand'. tbeol. Honiumi kynitist j é'g lítið. Kn aðs'toðarritstjétra hrans | t^'tolu váð folksfijölda. Né d'álíitnð tniEÍrá', Birmá Pólssyná, | tilhiiieágin,g t.il þess, að taka lem'/.kt bJað, og að meigiimþorriinti ks og ka.ttp.ir óhiemjustór fréittar- bJoð á tmis.kri tungu og margs konar bJöð önnur. Blaða-útgáfiur cru íráleitt jafnmiklar ttueð nokk- ttrri anmari þjóð i Viesturheimi, að hieJdur þátit í skáJds Ólafissonar. Hntin fór fyrir nokkuruim árum héðam af lamdii til Harvard háskólans, ætlaði að laggja stumd á raímaigusfræði, en gait ekki haldist þar við vegmia fié- umræðii'm tvm alls konar miálefmi. kosnim,gar varð Sigtr. Jóttiasson; levS)is þe,ga,r hamm hafðt aflað sér | Nymæli. homum sigttrsælli þar í kjördætn inu. HevmskringJu er stjóriiiaö efitir öðruim reglum em mokkru öðru hlaði, setn ég þekki. þar er alt premitað, se.ni bJaðinu bierst, fiall- egt og ljótt, viturkgit og vitlaust og hvorugt. það stiaifar alls ekki ai því, að ritstjóri ber’i ekki gott skyn á það, sem honuin er se,nt. Hramm er prýðis-veJ skýr tnaður og hygigámtu, og riití.er sjálfur. Jvn hamn lít-ur svo á, sem svottia edgi frjáJ.slvnd' blöð að haga sér, varna mijög heitur. Hamn ritaöi stöðugt fróttir frá tslatidi í mesta blað Cattiaidai, Winmipeg Free Pnevss. Undár núverandi riitstijórm er Lögberg yfirleitt giaetáð blað og stAJi'iliaga ritað, frétitaibilað gott og mna r’giví'sJegtt r firóðkiikur í þvi. Um. au/.tur-fslen/k framíaraim'áJ talar engum málfirelsis í dálkum síniutn, það af góðvild. Ivn hugsjómar-til- íiar, ltafðt hamtti t bvggju, að hakla , „ . „ , - U, , . , , . FraJntið ba»nda er t miesta ttnarta afraitn mamit. Og lang-likk'igast þvk ' , - , . v , ; vaimkigi, eí,]>iiiim tnonmvm, se'tn nu vr mitir, að hann mmn.i haJda betm x ■ v , , , , nð þvt loknu. það leynd.i sér ekki, i fu ^ v^tKt að kymbotum korn- að hAttigað leAtaði huguri/nm.. Áhu.g- ! e^uu. a’ b ‘s a onva. ugmy inm 4 máium ætt'jarðiarininar var ; og að það attki vitisældár blaðsins. Étmndnm hefi ég’sóð þa-r heJdur ó- þverrakg ómot um rits'tjóramm sjálfi m, pnenituð Kg imi'nM'ist þrif ekki mikil. Ba>ði hlöðin sýmdu mr’r hina mestu aÍúS. Lögherg hélt tmér veg- aithu.gaKemdala.Ust. L v, • ln ^,n g;imlum ritstjóra eimnar greiiitiar, sem j símmtn, í himmm glæs'ikgu sölum í um símvm í framkvæmd. F.n til ratifltiir þeárra eru í því fé>lgimar, að bæita svo kyn hirnmia ýimsu korn- beigiundta, að uppskeflran verðá tvö- fökl við það, sem að undainfiörnu lnefir þekst. W. Blad T'homias ritar í Dadly Miail á þessa lcið : Viöfrægt austræiti't fólag bcfir tek.ið til starfa í Caitiada og ]>ví st irfi er lýst í emsku tíniariiti syo, að þaið sé ailimenn trú orðin, að þeiir mic'inm, aean u.m mcirg ttmdan- far'in ár hafiá xtnmiið að kymbóitum ] 1 imtma, cg ]tá sérstakkga koittr plaMitffliai, séu að því kotmnir, að ' uppcskera ámægjulegam áramgur cif starfi síffliu, sem gé það, að fratn- stóð í fyrstia blaðinu, er út kotn | íbúð irhúsi Jóns Vopmiai. I veizl- * - ■ •1 efitir er ég kom vestur. ís'lemdiuigar J unitii voru titn 60 maniU'S. Ræðu- dagurimm var ný'-a.fstaðmn. Hamm I imemm, voru Tótmas Jóusson, bræð-J j'i5a' svo b,æi(jt,ar htsæðis te<mn,dir var t þe'tita simn, nokkurs konar urn.ir Maigmus og Vilhelm PaJssyn- aö tvöföw uppskera fiáist aif hverri fnðar- og sa'inkom.ula'gs hátíð. | ir og Sigtr. Jónassoa. Sjaldat* cUru hvopt 9Mn só gott Vestitr-ilslend.img'ar höfðu um all- j heyriast í saitnkvætnutti her á lamdi eSa jjj.. bil ;lkuryrkju þag j,efir I mörg ár ekki getað komið sér j jaifinrsujallar ræður og suflttár | tekÍ9ti að fra'tnkiða pJöflvt- satnan Uttl, hvwrn dag haitiðin þairra, senn þar voru fluttar. Kg j ur) 9,,m haf ( j syr svo mikla skyldii haldin, Fyxsta -bátíSán haíði famm þvf in,e,vr til þeirrar rtrygðar j föMtáfcir og þroska eiginJeiika, «ö J vertð haldmi 2. agust, og vtö þamm I og ástúðar, sem þar kom fratn vært ltil af j)VÍ u,tsæSi ,j)a dag valdu sutttir baJda. Aðrir kusu | við mmg, sem tg vissi vel, að j mu,nAi }x:,ð ,s,t,órkostlc.ga a.uka upm- 1 heldur 17. júiná. þeitrta hafðt momt- flesita samkvætniisgestima greauda | sloorllllIBí,n ltóPSta ,árs. Hvcrttigl unt orðið svo ttiikið kappstnal, þó I ttl mitttta á v'iið tmig nm suttiar þær ^ ,lh,n,tur ], .ssar haifa verið fram- a« kymkgt magi vÍK’úist, aö “17-j skoöamár, sem liggja mér í mestu j j,...i<td.,r ,er Ky.ndartmál, satn stfórn- júnMneon" váldu ekki sækja sam-1 rúmi. ! in æt,ti aö ajt bapp á, að i komiurmar, sttn haJclniar voru -• j Norður á Gimli í Nýja Islamdi uppigiötva, af því, að ntiað því j-rðii j aigrnst" Kn nu halðt orvtð aö satttn- i ej. fift. fit íslsm/kt vjkublað, sem 1 a.uðJegð hims bre/.ka jarðvegs auk- tnigmtm, að hetlda h«-tiðflma_ b. f*,ust ; bwtíc Baldur. Núveramdt ritst jóri I in ntiattgfi ildk'.ga, og a.f því emn- - efittr þvt sem mer skddist, þamg- j „r jK„n.n p Sólniun4s. | frctttmr, að hér er að ræða um að itiil Ausitur-Isletiid'ittgar kæmu : ss y, •. , . , h ! son, Un.iitiaraiprsstur. það helclur scrsaimam utn, emihverm anmiaflt | ^ skoSimum ja[llia,earma,n.u j þtoðttiiimmnmgardag. Og sutrnr ; álmn og tnítara i trú- •pedjrra 'matnna, sem lastiust hotou : •: haldiiið fram 17. júmi, sýmdu sátt- , m'a utn' fiýsi sima moð því, að flýtjt ræður | Satneinittgiim, bdað kirkjuléfiags- J^enmiam’ dag. Og yfirloitt fjölnnenitu þeir, eáitts og ekkert hefiðt i skorist. t þessari, grein, sem éig miti'tist á, var sártitfysi inanmainma gerð aö svívárðiitiigarefint í þeirra garð, Og grenmin var ekkert aitin«'ð em ó- ]),\erraJiegti r og heimskiilogar geð- vom&kusk’ttur. Við haitta gerðt riitr st jórinm' aithugasemd, sem fiór í þá átt, að því færi svo fjárri, að lík- ittdd vaeru til þess, að greiU'im hefði aokkurar góðar a f 1 e i ð i n g a r, að húm virtást ekki vera rituð i meitmiU'm góðttm t i 1 g a n g t. Eg sagöJ við sjálfian mág : Hvers vegttia vera «ð prcmita greáti', sttn ekki kemur tiioiin'U góðu til vegur, og cr ekki eimi sintti rituð t góðttm tiJgatigi ? Hvert erindii á slíkt inm f blöðim ? JVtt ég át.taði mig á þvi á eifitir, að ritsiijór.iinn fór þar efitir ínegiinr.egJu, sem ha.nin tielur liolla og góða'. VitanJciga megi far-a illa tneð hama, c'ins og freJsið sjáJfrt. Kn það sé þá ekki á hams jábyrgð, bcfdur höfiitiidam'na. Með iþessari rirtstjórn er Hiaims- krimgla alveg öins'tætt blaiö. Að 'sum.tt leyrti sýn.ir húm menmiitvgar- stig aJ'men'iiinigs betur en nokkurt j íimmað ibJað, seim ég [x’kki, Og þeig- ar frá Mður, hJýtmr húm að verða, frá þvi sjóniiartni'ði, merkilagt blað. þar kieimmr hver htiigsaittiir úttt m e nn kynsiins mikil- toim 'furðit I v«fusf . “f1' Og verði un't að r-| j baldia þvi afiram* verður jtað vafia- , . t1 , i * | laust stöðugt beitur og bertur til dvranmia cflns og hatrn er kJæddur. f ... , , - r .; . .... ,.,.v þass fiaJlið, 1 eÆtir þvt sem ritstjor- l'.m t oftrnm bJoðu«n er það tiðcust, 1 ’ _x x k • c- ur • x amuim auðnast beitur a ð aðrxr fiat ekkt að syma stg gast- . cn. þeir. setn eiga til e&n- a’. a M!r ' 1 'm 'l . . , rifiort. Eða þc’i'tn er þá að ldklst hlfsíir UPP £-vr,r all<la h,ams uumtn hver spa minsta kosti greáitit, og sópað «f þeáim meis.ta rykinu. það ínumm flestir rttstjórar kanmia.st við. Og sú hliðimi er ekk.i talin viamdiaimámsrt á starfi þeirra, að ktwtitta að haína, Og afteiðittgán af þessari rit- stijórmar-megtm«"glu hefir orðáð séf, að svO' tntkið hefir lemrt hjá 'hlaðtimt af 'þeiim' höfumidum, san efltgtr aðrir mtttiidu vilja hýsa. Meinitt, seim setja samatt aJls komar ó'þ.verra. 'Memtt', sem hvorki hafa 'þekking né hæfiJeika til ritstarfia, eiu alt af vilja vcra eáitthvað að bulla. Og það befir jaíttfram't fajlt írá >blað- cmm .þá, sem ckki kmn.na við sig- í ]xámi hóiþi. þrátt fyrir það á blað- og betmr að át'sýni, seim síðu'stu áriitt. Únií'tiara.r gefia út ibJað í Wittni- !>ag, sam beitir Heimir. í því hwtia stoðið góðar ritgerðir. En yfir- leitt cr blaðið fretnmr srtremibið, og ekki vcruleiga Hklegt til víð- ta'kra áhrAfia. Suðri í Mijmnieót a í Minme.sota í B.amdlaríkjmuitn hefir utn nokkur ár, firam að nýári, vorið gcfið úit mámaftanbl.i'ð, sean hét VínJaud. Forstöðutnistin þess voru séra Bjöm B'. Jón.sson og þórður lækn- ir þárðarson. Nú er það biað hsetit aÖ kotna' út, og ekkieTt íslemlkt Jlað kernur sem stendur út í Bamdaríkjum. íniaitarJþi'Pgð'ir alls Iwitnsins. Og j cáminág af því, að með þessari up.p- I götvuiU' tná' srtóríbldlega attka afi- ; urða írie.tnJeiiðslu hverrar eJcru l.itids í öllttim vorutn hjáietiidum, bteði að þvi cr su.ertir kornrtteiguttd- ir og graistekju. þessar uttdra plöntur, setn nú þeigar aru tál, verö'a eí til viIJ ekki j íáanfiagar um ótakmarkaðam ára- | fjciJda,, af þetimi eámfiöldu, og þó alls ! óniauösyttksgu ástæðutn, að sala I þ, irr,a muncli ekki borga fratn-1 1'tiðsJu kostfliaðittn. Fratnleiðaittd-j iint mumcli seJja úitsæði s’irtrt nt.eð sattttgjörn.u verði um 1 eða 2 áira- toil, ttt á þriöja ári inttndi heiimwr- itnn fcatnk'iöa natgar útsæðis' bivrigðitr, og miaÖttrittn, sicm varið hetir 30 árum æfi sittnar til þess, að fraintluiða þessar plömtur, 'inufflidá vcrða að eyða elliáruin sín- á vera mögiuleigt, að halda símmm vísindaleigit tiilraunutn áfrám', og •því verður hanm að geita árleiga sertit á markaðinm bætitor kornibeg- umdir, svo að hanm hafi -alt af á hvérju 'árt Jnæt'tor tieigumdir frá því, settt áður helir verið. A þamn hiátrt ‘gærti hafltn haldi.ð ttppi iflim- tektia mögmleakutn sínm'tn. Og edn- mitt þeitto er mi aft' gerast, ekki að eiitis á ©inium eða, rtveimur stöð- umi. En tneð þessu er framför laflndsins lialddð til baka 20 eða 30 ár, tniáiske 40 ár. Hierra Garton hefir starfiað að því, að fiwtta “8-tcita mamindnm’’, j eáflts og hattn kallar það. Aðforð ! 'hains er ekki srtramg-vísimdafieg | ILamm rc'ytvk ekki að fullkomma uppfmndmáinig'U sírua srtig af stigá. : heiMiur að firaflnteiða alrt í cinu hið i óvær.ita og óskil jamlega.. Hiamm j safinar að sér ýmsuin tegundum I pJamrtna frá öllmm löndum, svo stitn Mumtmy hveiti, Kínverskum j höifrum og Persnoskum og fleári teigunidum. Hann grattids'koðar hæfi- leiika hverrar teguivdar, Jvlamdar Jteiiitt svo satnam, og gætir þeirra nákvætnileigia, og skoðar þcvr í S'jómiamka’ ofit á daig tneðan þcer eru að vaixa, til þess að kytvna sér e'ijvkettimiiin og arthinga hinar tny.ju tagumdir á öUu þroskaskieiðfl þeflrra.. Á iþorwvain hártt mytwlast nýjir rteigiuitvdir. Máske þœr vcrði sutríar dvergar, aðrar jötnar. EAn af jö'tur.vöxTui tegundunum' er sú, setn rnfind er “8-feta maðurimíi’’, 'tns', er elmt allra ísfiemi/.kra blaiða, j ;era nú er uppi nreð VeiS'tur-ísland- j ingivnv, stofittað 1886, og séra Jón j Bijarnason hiefir verið ritstjóri hicimnar öll árim. Blaðiö beftr unfltá.ð kiaiþpisaitti'lie'ga að eflimgu kirkjufé- laigsitis. Og gáfur ritstjórams hafia ofit komið þar glæs.ikga fram. þeiss mikla mioin er það, hve rirt- stjóriamum er þess viairnað, að sawiiþýða h'Uigsjón.ir mirti'mtans httgia síitiutrv. Memm hljóta «uð finma tál þess, æ hotur og bettur, að það., som haldiið er að þei'in í því blaði, vieájtir ekki sálum þoirra ttoina veruloo’a næring. það heyrir til förnium fcrH ínamusamdn ns. Og , .. , suimt ríður beámrt ,bág við þekkingu um 1 orbyrgð. Kn homtm a að miaittnamjva niú 4 tím'Uitti. í því eifiná er Breáðaiblikum séra Friuriks J. Bergmiaivms alveg öfi- ivgit farið. þar stamda h'UgsjómU'm n'úrtítnans allar diyr opmar, þó að alt sé rirtað í krisrtilegum arnda'. \'ita,nlegia er blaðið ed'tvkum ærtlæð Vestur-t slemdflnigu m, og að sjálf- sögðu bior það ]ies« merki. Saflnrt er það illa farið, að það er í að eiflvs fárra tnanma höndmm hér hieétna. Blaðið er að ýmstt leytá svo vel fal'lið til þess að vekja og það er nú þeigar tolið fullsiamm- aðy að þessi tegumd fratnleáðár eða ettd'urn,ýjar sjáJla s'ig að 8-fieita foreldrin framfieiða 8-íota a&vœmi. það hefir fiongi verið trú manna, að pJömrtmr éAivs og dyr framl.Addu sér lík’t, að smávtvxám haírartietgund framleiddi ekki aðra nviklu stærri og þroskaim.eiri heldur em húm væri sjáfií, hcldur að eins jaánstóra. En nú hefir herra Garton s iivtiað, að þessi gamla trú er ekki á rökum bygð. H,irm lvefir, nveð því að blamda sami iflt villvhöfrum nveð al- gemigflini höifirum, temigið nýja teg- und, tveá'in þriðju pörtuim stærri en þær, setn blamdað var eatnam. Og 4 Warrimgitom vísindalega ba’i- garö'inum er það sanmað, að þessi stækkun er eimgönigu að þakka villihöfniitiunv. Memti' hafa beitt ýwvsiiimi aðfierðum til þess að funíva niýijar úegundir. Eim er him svo- neifimdi ‘ B.iteson” og ‘‘Biffeai’’ að- ferð' í Catiiiliridge, ötvnur er “Bur- ■hamik” 'aðferðim í Bamdaríkjunufln. það er áreiiðamleigt, a'ð uppgötvan- ir herra Burhamiks vierða gerðar heiimimum kunmar immao skanvs títnia. Eim aft'terðflm er kcmd við M. Welmiorátt í París, sem geitur L'tb'tteytrt jarðberum cfitir vilja sítti- um og láitáð þau vasa ammaðhvort ár, eða árleiga, eftir vild sitvni. Og ieán aftfierðim er kend við Johm Gar- ton., hii.nn mesta vísimda-bú'firæðámg scm verið hefir u.ppi á England'i Hamm. lýstá nýlega fyri.r mér að- ferð simfflii vtð að tramJeiða “8- íertia miamini'itim”. í garði haflns og viflMMistofiu, sá ég mokkra “8-feta meinmi” og “peretvniial” Clover plönitu, 5 í'ut að jivermáli, hafra- 'hattsa náfiega 2. fierta lamgia, setn ht-Jdiu ttáJiega 11 þúsutvd kornttm og einm haifca-bmsk, setti hafði 12 þús- und konii. ]xer var og 6 raða byggi aif V'imafieijri beigumd, og ýmsar aiðr ar teigumdir, þar með hveiti. — Og mvargar fliuiri rtcigundir sá ég þar, sem allar vorvt undraverðar ívrir stærft Jx.irra og þroska. Effli um eitt ttá'ttúruadj'ittiigði verft ég að ge-tei, sefln ©kki er áður kumittugit í sögu gtta®afræðinittar, tm það er bJöndun sú, setn herra Gar- ton hofir gert mieð rúiggrasi og “fo'scue” grasi. BJömdun þessara tagiivnda fratnileiiddii 5 úr í röð' ýtns- ar muTgvísleigar áður óþektar teg- undr af grasi, með ýmsutn sér- kemitvtimi, en þó öll í líkiivgu við ‘•fescue” giras'iö, — þar tvl á sjötita ári, a.ð aillar þessax tegundir í eimt breyt'tust i algemgrt og ótnremg- að rúiggras. Vísindattiömnim hefir emm leikki tokist, að skýra ors-akir þessa ajibráigðis. Krv svo mikið er Giattton og saflnverkamemn hams á öðrum stöðmn biinir a-ð sýtta, að htiimur .nn þarf ekk,i að ótitast rrvart arskort., því að haegit er að fcam- leiðia ttiat miklu örara em miamm- kym.útt fjölgair. Vamak’gar korn- jurtir vatxa jaftvt og eru hraust.ir, en vift blönd'tm ólíkra tegumda fr«mJei'ftast nýjar 'teigumdir, og sumar þeirra haf.t mikiv yfirb'urðt yfir þær, se.m áftttr haífia þieksrt. — þert't' i ef framtþróun, og muft voix- amdi .þökkrtvg'it og vakamdfl ábuga tná væn.tu jtess, að sá tím.i si itá- lægur, að hæmlur lamdsims gati: fraitnjieiitt af ökru.m síflvum mtiarg- firlda tvppskeru við þa.ð, semi tvú þekkiiSt. -------------- íslands fréttir. Si'ðastkomin blöð firá Islandi eru fittétrtasmamð að vamda. þau erti barmiafnJl af flokkaipólvtík, bæði úitá þmrri og iitvr.i kasaðri. Frót'tir ertt Jvc.ssar : Forseti Frakkfiamds hefir gert ráðluttra Islands II. HafsLin aið Gramd Oíficiier hinmar frakknesku hieiður.sfvJkingar.-----31. júií var óþurkaitið á Suðurlamd.i, og all- mikil hey úti óþerrin. ------- Aíli við Faixaflóa í tmaðalkvgi þatrta suiiva.r, em fvskur firekar sntár.------Land- læ-kfltár Guðttwtmdur Björnsson heJir fierðast utn Skagafjarðar-, Húna- vartnis-, Stramda-, D-ala-, Snæéells- nessr, Mýra- og Borgurfjarðarsýsl- ur í sutnar, í emiba'ttis erindum. Noröflirlönd héldtt fi'skisýmingu i stt'nvar í þrándheitni í Noregi. Kaiiipma'ður Ágúst Flygemriug í Hiafnarfirðfl fékk gullmedalíu fyrir fisk, þó ekk'i fiallegtm. Aðra silfur- nvedaiéu fiyriir bá.t islem/.kan, sfctn smíðaið hafði herra Bjarui Bry.nj- ólLssoni í Engieiy.-----það hel/ ta ivýtt, seiu ísletvd.iivgar sáu á þe.ss- ari sýttingtt var linuvinda, snúið tni&ð lvaiitdafli, ttototvkg á mótor- bátmn og róðrarbártmm. Nokknrar af ]:eiian pömrtnðu þeir til Akureyr- ar. A sýniittgivmvi hfiauit sænskur mótor, kendur við Bolvnder fyrstu \ erðlatvtt. þar var eámflvig danskur mótor, ‘‘Víkimigur”, setn vakti nvikla eftirtekt, Krirfierðarlítáll og léttur í umsvifum. Færeyátiigar hltttu gullmiedialíu fyrir gévfta fiski- verkutv.-----Dáiitttt er Magnús Vál- hjálmsson, siðast bóndi á Hraítva- bjöngium í N.-Múlasýslu.-------------- Druktttvður eir 'Bogi bóridi þóröar- •som á Vairinialæk f Ran.gárvalla- sýslu. —■- Dáinm er Jón Jómsson í Braiðraborg 4 Seyðisfirði, 78 ára ganvall, elju og reglutnaður. ----------- D'áinitt- 18. ágúst þorsteium lækmir Jóns'som, Stiunda'ðá lemgi Jækningar í Veist'itvan niaieyjutn, og var þing- maftur þar um skeið.--------------Sétto ágúsb stramdaði skip við Skáfiar neisstamigia við Seyðisfjörð, frá Ála- borg. Náðist «i«p og cr hæfit fyrir viðgébð. Sel't á ivpivbofti fiyrir 1200 kr. Skápshöfin bja rga.ðásrt..----------- Frakknie.sk fiskiskúta sökk á Héx- aðsflóa. Skiipshötnim konist lífs aí. ---- Góður afli í Vtcstmaivtvaeyjutn. ----Séra H'elgi Arnason i Olafs- vík gaf 200 kr. til H'ai’l'sulié'liaigsheel- fsiflvs. þeim he.i'ðvtr setn hieáöttr ber, og dnattgitega við orðið þörfi'timd. ---- Prófiessor Fimnur Jónsson og prófiassor Danfe-1 Bruun fierðttðus.t utni Norðurlatvd í suimar, að graita í rústir ag leá-ta fornmeinja. Merk- astá staðurinn, s:m þeár grófu í, rmi'ti verið ha.fa að Hoístöðmn váð Mývartm. þar fmttdtt þeár boftóftina og stúkutóít. Manniabeim, dýraibeiim og leifiar af vopnvvtn fittndu ]>eir líka, og mttn sá fiornflne.njaigröitur reyttast all-rnie.rkur, og fróðtegur, þeigar þair skýra ha'tvn greiinilcga. / Arni Kristjánsson, (GEITEYINGS). (Dátttn 31. október 1906) Koitatt gré.t, og kvörtuðu börm Köld við lorlög ttauða. Á anvaistu'iidu engin vörn Kggjutrp faitist mót dattöa. þeiirro,' skjól og. skjöldur varst Að skaip’adæg'ri himsta'. J aifinit þú gJciði og bölið harst, Biifuðist eá h.iö mittsta. Elskaðir ]>íma eflgiim þjóð, Urvnár föðttc, óður. Urn afifia þátva æfislóð Ollufln Viarstu góðitr. Sóltt fiynr sortamm dró Sárköld norn örlaga. Mininámg gevmist þeigar, þó — það sé gömul sa.ga. Eg sé þig ei lemigttr, sonmr tnin.n gó'ðmr, Svift er éig einasta hJónutvu mínu. Fölmaður, l'fisvana góftviiva gróður, Gla.tiað er ymdi í frálailli þ'im.u. J5, Ler sys't'kinuutn kveftju firá svrgjamdii tnióður, í sælttnnar bústað þ'ritn. lífsstjörn- I ur skinia, Mig, dnevniir ttm sam'fiuTidi,, já, Drottámn, inimfli góður! A dýrustu trcysti ég ná'ftáma þína. j Guð g.aif oss níu tnjög vl.skuteg lvörmin, (>g itiiitttt stóðstu, sonur, við ldið miér eftár. Kg skoðaft'i þig eltór.mar skjöld j minm, og vörrvin, E.n skaipadóms áfrýjum ekkert hér ! hefitir. Kn sárt vei't óg móður svíður í hjarta, Að sjá biirnim sftt níu borim til I grafiar. Gg hrikalt or náJvrópvð niístandi, svarta, Se«n iticyðir ásrtvir.á, að skilja árn ( biúiðar og ræktunarré'tt á a'fimörl'-> uöum spildum, sem getvgið haifia aft' crföum tnann fram af tnamflii um mörg liftin áx. Dr. Orotthyaitekha ártfii bvvgarð miikimn og fagran í þessu hérafti- Hainn haíði fullami eigittaxrétt á ö 11- tvm ibyggángivnnum. Em lamdið var. fcigti' kymilokksins eáms og öll öimur lömd þar i bérað'imu, og af þessu stafiar öll erfftumála flækjan. þagar Dr. Oronhyarte.kha andað* ist, eftirskildi batiu tvö börn, soo og diórt'tir. Dó'trtirim haffti gifst hvítum flnaivni, P. J. Johttston, og er því ttiú, í augum lagamma', hvít kona. Soour Dr. Orotthvate'kha anctaft- ist 'skömimu eftix aft fia'ftir hams féll frá. Ha.it,n átit.i 2 komitr 4 lífi, aðra, sum jhamrv kvongaftist á KngJaflvciá fyrir 12 eða 15 árutn, og sem síðaic skáildi vift hamm og tékk þamm skiln- a.ft suður í Battdaríkjumi. ltfitir það kvonigaö'ist sonurimm í ammað sinm, og sú kona lifir em.niþá eins og hvn fyrr'i. Undir vamialegum l.aidslög- unv geertá fý’rri konan rvú ekki áitit neámm laigaréitt til þess aft krefjast nokkurs hlrvta af þessu-m eigmuirn teittgcl.iföðmrs síns efta vtðskilÍTis bómda, sítts. Kn samkvætnrt liigumi Indtiáma er þaft ákveðvð, aft ef .hvít kona giftisrt Imdíána, þá sé hún eimmií; tneð því orftin Indíáni og aðn'jórtaittd'i sömn lamidsréttitida og þeir. Á þeissmni gruttdvelli ,gerin þcssi kona tilkall til dámarbúsAnSw Kona no. 2 b&rst tnót’i þessaxi krö'fiu lúrnt konuttrwtr, og heldvtr framv því, að htin e'in hafi tilkall til eigmaintta. Mál þeitrta er í mosta miárta flók- ið, og ])aft er húist við, að séx- slak't. rcittiairhald verði að haía til þes® aft tak-a vitnaká.ðslu í miálin'U og nevina að jafna svo sakir meðal þeirrai, sem gira kröfu til eigitr a.ntta, aft sártt og samlyndi mie-gi verðai. Lítil athngasemd í kven- írelsismíUinu. Mér liefir alt af verið fcrugftið um þaö, aft ég fiylgdi sjaldan íjöld- a’imm að ínáluin, og ber ég ekki ú itvótii, aft þutto sé sartrt, — on ég hefi þá ætið gófta og gilda ástæðu. Nú í kvanfnclstsinálitnt mun aJIur þorri siystra. mántva verða á móti ntér. Kf c’g htfði ekki vissu fiyrir því, aft pettinga spursmálið vrði það a-ðsta og efsta í hug konuivn-. ar, ekk.i síður en karla, tnyncM ég rna'la 1 iiklaust nteð ótakmörkuðti freJsi kvemiv.i, — ett ég veirt. að henmtir mnrk og nvið yrfti að ná í v. 1 laumiitö eflnbærtti’, og þer meS yri'i srt irfá l«enaiar í sinum eágin vie.rKai'iriitig lolift. Kotta í dó'iuaia, lækttis i g ritstjóra sserti eða é g'.æi]ia*naii'tti vie.iðunt., getur ekká vierift viigiittkomia, móftir og hús- frciyij.i, — alveg ómögutegt, neana þá' a.ð r.MifinAttu að e'itvs og ekki þaft. Korium verður aft vera kotta að öllvi leyrt'i efta engu. þnð munuð ssgja, aft efitir em- b'trttun'iim sæktu aft oins þær, setn iilid'U NÍg ltcfiar til þcss. VeJ að tnerkji, þá a^ttu and'tega iáto'kaii k< 'itvtirnar, að gcgnai civgirtikonu og tnéftur ;rt'iiðititttV'i. í ftestuiin tilfie.il- tatar. Eg nnam ]>að, sonur, aft mætnr ; m«.'r varstu, Og mætur ntv-r verður é.ns lemgi ég ainda. Móbgiang «g stríðið nve.ð st'illinigu h.vrstu Staftráft'inin í þiirtt lífverk að vatvda. Etj ve.it þaft, ig fintt ykkttr fljót- tega afitnr A firiðajrins latidi hjá scjlargraitn hæða. Mér götuma lýsi guðssottar kraltur, ]>á gJeymast mér sorgir, tárin og ttnæöa. (Fyrir móður hins látnia). K.Á.B. Erfðamálin. Kiit't af þ'.'ian flóknnstu erffta- málum, s.'iiu Indiámaduild Camada- stjórnar hefvr. ttokkurtttima þurfrt aö skifito sér af, er diámarbú Dr. ; Ororuhyatekha, þevss er tnyndaði j ItKÍiapemdemrt Order ol F orestiers — | lífisábyrgðar’fiélagið — og stjórnaft.i því þar táJ hann. amdaðist 3. miairz 1907. Dánarbúið hefir verið virt á j .300 þúsu'ttd dc llaira, og í flækjtvnmá er sá hluiti eiignanna, setn ligigur ! inm.am takmiaxka Mohawk Indvámia . héraftsvns, ná]ægt Deserottto. — j Sto'rð iþessa hérafts er 17 þúsund , tcrm'ílur af lattdi, eitt vbúatalatt þar er 327 marms — af þeirri tölu eru uani 60 hvítir rnieinm, sean fomigift liajfia Leyfi til að búa þar meft því, að þeir hafa leiigmnáfia 4 laittdspild- um þenm, er þeir rækta. Kmigiirti a,f Indiámá' flokknntn hefvr fiullkomið eigauarbréf yfir neittn hltvta af lamdá ittttaii! hériaðsims, heJdnr að c:ms á- u'in m'V'Udti gál.tðii ttneinmiirnár stt.e.iftia hjú þerin. þaft þurfa ekki nriii.il Iy- Jaibrot, til ;,ft sjá, hvernig færi, þxgar aldár liftu. AuftvitaS finddst þá ekki eittn e.úiasti maður eua kcttt, ívtn Ler værn til aö toksi há env'a’t'ti. ] e-s ve-gná rná ekki gnsáfta götu okkar iittn á starfissv'ið karla. þaft tná ekki gefiíi okkur trjáilsam að gi mg -aft særtum þ.irr.i. Jteir geita eikká tfckið okkar swti, hvaft fegmir sem þ. ir viJdu, aumiing;artiir. Við sjáum þuð öll, sent sjá \i!jutn, aft eif vitgramittara fiólkift aö eirvs ærtti aft auka mammikyttvð. miyndi þaft 1 ifta íifi s.'r ekki cittasta andlega rv'rntm, heldttr amdiaga eyðitegg- ing. Kn aft vift hötum atkvæðisr- ré'tit i ölhttn ínálum, er sjálfisagt, og heífti, aotíð átt aft viera sijálí- sagrt, þvi sí'ðan fivrst aft t’l okkar spurðisrt, höfum við staftið körl- utn fullkötnlegia jaifinfæf is að and- tegnt artgervi. — H.afift þið þaö ternia', piltar góftár! — Kveiníreilsis heitjurnar munu víst tkki bitessa mig, f.yrir þessa at- hugKtocitrvd. ]>aft verftktr að hafa þaft. Eg er meft þvi óviusa‘l.v miarki brcmd, aft segja meimingu m’iut, lvvort húm þykir betur efta ver. Kn ég óska ykkur til lukkn, svstttr tnír.ar, mcð þaft fnrisi, sern þift fiáiift, og vona aft þift notfið þaft vel og hyggilega.. Svo kveð ég ykkttr með þeirri ósk og vou, aft þjft haildið áfram aft vera konur, og fl.ð 'þflft vinmið vel og d'Vggiifiega' f ykkar eágin verkaJtrimig. Meft því vimmift þið komamidá kynslóðum farsælaota gagn, og þamtvig njóto þær Jezrt hœfiieáka ykk.tr. — F áií ekki bönmmum ykkar fóstrti. þaG erit fáir sem taft.ir og cngin sean móftir. R. J, DAVÍÐSSONA

x

Heimskringla

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.