Heimskringla - 23.11.1908, Blaðsíða 2

bls. 2 WINNIPEG, 26- Nóv. 1908.
HEIMSERINGLA
Heimskringla
Published every Thursday by The
Heimskringla News 4 Poblishin; Co. Ltd
VerO blaOsius í Canada og Bandar
$2.00 nm áriö (fyrir fram borgaö).
Beut til islauds $2.t0 (ljrir fram
borgaOaf kaupeudnm blaOsius hér$1.50.)
B. L. BALDWINSON,
Editor ðt Manager
Office:
729 Sherbrooke Street, Winnipeg
P.O BOX 3083. Talsími 3512,
Hon. Hugh Armstrong
Jxi?51 mujii flestuim íslendingum
vera .gileðieilim að frótta þaS, aS
herra Huigh Armsitrong, fiskikaup-
tnajSur í Portaigie la Prairfe, ex orS
injti f jhirSiir Manitoba' íylkis., og. þá
um leiö ráSigjafi í Roblin stjórn-
in«i.
Herra Armstrong befir um {jölda
mörg ár vceriS öllum þeim ísfenid-
inigum kmvmir aS gióSu einu, sem
stuiudað haifa fisk'iveiöar á vötnum
/þiessa íylk.is, og svo hafa þedr ein-
róma ’boriö honum söguina aS und-
íunéörmu, aS ckki hafi þedr mœtt
batri drong eSa hjálpsamari síSan
þeir komu hér til lands. Ffestdr
hiaia þeiir og áitt vierzlunarlag vdS-
skiifti viö þennan nýja ráöig.jaáa,
og hiaiia í þáim viðskiítum reynit
't-il þrautar á miannsparta bans og
velviilja til Isler.diinga yfirleitit. —
óbætt aS fullyrSa, aS herra Arm-
strong eáigi onga óvini, en mesta
fjöldia try'ggra vina moöal landia
vorra bér.
Herra Armsfcromg er 50 ára gam-
a!l. Hann er fæddur í New York
ríki árið 1858, en flnttist m®S for-
eldrum sínum til Ontario fylkis.
þegíir haimn var barn aS aldri, og
ólst þar u.p.p og mentaSist þar til
árið 1883, aS hann flutti til Mani-
■tofca, og hefir síSan dvaliS í Por-
tiage la Prairie.
Hainn varS þegar í fnemstu röS
sfcarísmiafvna í heiimailnæ sínum, en
hiefir gefiS sig vtiö fiskverzlun, og
haít samiiband viS fiskimeinn í öll-
um hiufcum fylkisins, og átt ítök í
verzluinuim og öSrum framkvæmdia
íyrirtiækjum víðsvegar í öLatmtob'a.
Hanin var fyrst kosinn þingmaS-
ur fyrir WoodiLa.nds kjördæmiS hér
4 fylkimu árið 1892, og aS ©mduSu
því kjörtímiaibili sótti hainti um
ríkisiþingstöðu árið 1902, ©n foafS
þ,á ósigur. Ári síSar var hann
kjörininj fvlki^þimgimaður fyrir Por-
taige la Prairie kjördæmið, og var
end'nrkosinn fvrir sanna kjördæmd í
fyrra. Oig nú við lát Hon. J.. H.
Aginew er h.arm gieröttr að ívlkiis-
iehirðir, og má þess fyllifega va-ntia
aS hiansi sitamdi þar v>el í stöSu
sinittá, því aS hann ier sfcarfsmaöur
miikill og regiumaSur ' t öllum
gnetknu’m.
Hon. Hugh Armstrong cr prýSis-
vd gáfaSur maSur, meS víðtæka
þekkinigu á landstnálttm. Og svo er
hainirti vinsæll í heimabæ sínitm, aö
um síSustu fylkiskosniimgar sóttii
haitiin á móiti k'iðtoga Iáibcra.l
flokksins, foerra Edward Brown,
og vattn frægan sigur.
Hon. Htigh Arm'Strong tærir
Rofolim ráSaneytimu fullan nutdir
VKtsitmina og þekkinigar, styrks og
sómai. Fylkisfoúar trtcga trúa hon-
tim fyrir málum sínum, og treysta
því, aS hainn stuind'i emfciæ.tti' sitt
með alúð, stjórninmi til sæmidctr
og íbúum Mamitoba fvlkds til foaigs-
mtma..
Næsti Borgarstjóri.
Meðal þeirra, sem sækja um j
foorgarstjóra emb.æfcti.ð í Winnipeg j
fyrir komandi kjörtímabil, er herra j
W. Samiford Evans, — eimn af allra !
mestu hæfileikaimöninum hcr í!
bargitnmi.
Herra Evams heftr dvalið hír í
foorginnni um 10 ára tíma, eða
tæplega það, og gefið sig langst
við blaðamieinsku, og síðar v'ið i
land og peningaver7lun. Evans er
liás.feólal'ærður maður og gááaÖur
í 'he/jta lagi', og aflaðd sér mikils á-
lits, þagar er han.n kom hingað
vestur. Hiainn náSi þegar sam-
lnaindi viS verzliinamiefmd borgar-
intiiar og háskólaráðið, og cr þar
tnifeils met'imm.
Hann sótt'i um ríkisþingsæ'ti Syr-
ir þessa borg móti herra Bole fyr-
ir 4 árum, en foeiS þá ósigur. Síð-
am sótti hann um Controller-stöðu
í foæjarstijórninni á sl. ári, og íékk
þá mietira fylgi en nokkur ítmmar
trnaSur, se.ni um þá stöðu só.tti, og
höfðu þó sumiir þeirra veriS í bœj-
arstjórn um m.argTa ára timia.
þegar hetrra W. Saníord Evans
komst í borgarstjómarstöSuma,
voru fjármál borgarinnar í mestu
jóreiðu og skattar þó gífurlega há-
ir. Aflstöðvar-málið stramdaði og
þá á pemingaskorti, og skuldaibréf
borgarinnar aeldust við lágu verði.
Varasjóði borgarinnar haiði vieriS
eytit til lalm'einnra þarfa, þvert 4
móiti löggildingar ákvæSum bor.g-
arinnar, og fjárhags ú’tlitiS alt var
í mtestai máta. iskyggd.fe.git. þiaS
þurfti 'gætna og praktíska vit-
men.n til þess aS tafea við stjór.n
bæjarmálanna á þaim tíima, og
borgaribiúar sýndu það þá tneð at-
kvæðum síntini, hve mikiS traust
þeir báru t'il herra Sanford Evams,
um fram alla aðra, er _ ttm sæti
sóittu í borgarstjórninni á
þsim 'tiim, með því að þeir gáfu
honum lamgit um meird hluta afc-
kvœ'ða emmi nokkrum öðrum mianmi.
— þiessu trausti borgarfoiúia hefir
herrai Evans reynst að öllu feyti
vel. H.aiiwi hefir af mestu alúð og
umihyggjusemi la.gt fram alla sima
md/klu foæfileiika til þcss að komia
íjárfoaig foorga.rinnia.r í þaS horf, er
try.ggi hér vierkfegar framkvæmdir
í fraimtíödjnni, og hann hefir áu.nniS
þaS mieS starfi sínu, að auka álit
á borginni út á viö, svo aS skulda
foriéf heinmiar selja®t nú maS hærra
.’erði, otii þagar foamn gekk í borg-
arstjórnina.
'TVIeS óþreyitanidi elju og framsýni
hefir hatnm komiS því til ledSar —
mað tifhjálp nefndarmamin.a sinna—
1. Að skuldir borgarinnar haia
verið sameinaðar, svo að þeer
eru m.ú stórum viöráöamleigri
em fvrir ári síSan..
2. AS vaixitaigreiSslam af þeim er
'tilfcölulaga nokkru lægr'i mú
enn þá.
3. A5 varasjóðurinn hefir verið
ond'urreistur samkvœni.t lög-
igildiingar ákvæðnm iborgariinm-
ar, svo aö hann er nú virkileg-
ttr, og í því ástandi, sem fci.1-
'ætlaö var ttpp.ha fl'Qgai.
4. AS peniingalorSd e.r nú trygSur
til þess aS hægt vierði á þessu
komandt ári, að halda áfratn
meS bvggingtt og fullkomnun
aflstöðvárinmar, oins og upp-
haflega v.ar tilætlast.
5. Að skafctar af fastieignum og
lausafé borgarbiúa eru nokkru
lægri í ár, en þeir voru í fyrra.
6. Að “High Presstire" kerfi bora-
arinnar hefir á þessu ári ver.Lð
svo fullkomniað, aS trygging er
þegiar fengitt fyrir því, að elds-
■ábvrgiðar iðgjöld vierði fram-
vegis nokkrtt lægri en þatt h.afa
veriö að undanförnu. — F.n
þessi liður í framkvæmdum
ibiætarstjórnarininar hefir víð^
tœkar'i og varamfegri láihril, on
margur kainn að gera sér grain
fyrir í fljótu bragði.
Yfi'rlaitt foefir herra W. Sanford
Evams sýnt það mieð allri fratm-
kormu sinni á þessu ári, aS hítnn
hefir ba'Si h.aft vilja og hæfifeika
og álirif til {x?ss að verða borginni
að liði, og aS foa.mi foafir beitt
þedm meS þieim afleiðingiumi, sem
að framan eru taldar.
Vcr fáum því ekki beifcur séð, en
að foamn sé mjög vel íallinn til
borgarstjóra fyrir komandd ár, og
vonum vér, aS kundar vorir fylgi
honum öfluglega aS málum á kjör-
Kína keisari látinn.
Sú fragn barst út um allari hedm
þanti 15. þ.m., að látinn vær,i kcis-
arinn yfir Kín.tvcld.i og keisara-
ekkjan gaimla, scm í raun réttri
haifði vieriS einvaldur sfcjórnari
landsins þar cystra um. hieiilan
maitiinsaldur.
þaö er trú Kinvierja, að hclgi
konungsættarinnar sé svo mikil,
að ekki foeri aS koma niálaagt kon-
unglagum sjúklingumi á foanastund
þe’irra, og samkvæmt þeissari trú
og siðvi&nju, siem nú er oröin 3000
ára gömul, votu þau keisarajekkj-
an og keisarinn látin algerlegia af-
skiftajlans í baitialegiunni, því þaS
þótiti aS vanfoelga persómur þeirra,
aS veita þeim nokkra aShlyinmingu,
þegar sýnt þótti, aS þau trt.uindu
ekki geta lifað.
Um sjúkdóms leða dauðaorsök cr
ekki getið, on grunttr feikttr á, að
þa:m hafi báðum verið byrlaS eifc-
ur, þó cngar san.nn.nir lia'Li verdS
feerðar fyrir því.
Áður ent gaimla konam andaðist,
lagði hún svo fyrir, aS prins Pu
Yi skuli vera keisari, en prins
Ching aðalstjórinari vokliisins. —
Ching er talinn mikilh.æifttr maður
og umnamdi framförum, cn Pu Yi
er mtnna þektur, og mörigum cr
illa við, aS hann vierSi keisari. Af
þeirri ástæSu mieðal annars, að
hann er ekki heiniinis Kínvcrji,
heldur Manchu, cða ætbaður úr
Manclntria fvlkinitn. Margir fcugir
þúsunda af Kínverjum hafa opitt-
berfega skorað á stjórnina, að láta
það ekki viðgangast, að Pu Yi
verði keisari.
Um keisaraiekkjuna gömlu er
þaS aS segja, að hún cr fajdd 17.
móv. 1834 í Piekiii.. Hún v.ar af lág-
um st'igum, foneldrar heaunar voru
bláfátæk vin.nuhjú, og þaS var
vegma fátæktar þairra, aS þau
neyddusfc til að selja hana í þræl-
dóm, þeigar hún var foarn að aldrií,
Mierkur fcierforiiit.gd varS svo hrifinn
af feigurð hennar, að hann ól hama
upp sem dóttur sína, og gaf hama
síðan þávieranck keiisara Ilse I.n-
fc'emigi. Konan var jtfnigáfuð, sam
húm var fríð sýnum, og keisarinm
var svo hugiamginn af' henni, aS
hann gierði baina aö hjákonu sinnii,
og þegar hún ól honum svainbarn,
gerði hann hítna aö aSal-konu
sinimi. Eftir dauða keisarans varö
hún svo aö siegja cdnvaldur sfcjórn-
ari Kíniavie’idis, og hefir vierdð það
jáfnan síða.n, þó keisarar haíi að
nafninu til haát vökfctn hver fram
a.f öSrum. Og þaS er mælt, að
hennd hafi fariS sfcjórn lamdsins bet-
ur úr hcindi, ien nokkrum keisar.a,
er þar hefir ráðið ríkjum. Hún
haföi á vakli sín.u 14 þúsund em-
bærbtismonm, og réSd yfir 276 milí-
ónum mamuia. þessi kona v.ar í
auigum kínverskra föðtirliandsvdna
“útfendinigur’’ eða “Manchu’’, og
hún klæddiist jafnan Manchu foún-
ingd, em talaði kínviersku. Hún var
kvienskörunigttr mikdll, ska.phörð í
•nue’sta máta, og stjórnaöi mieð
hiarðri bendi. Margir emfoiætitis-
ímenn mufmdu hana “V'oðakviendiS”,
og. svo er sagt, aS alþýSan hafi
“óttast hantt og hafciaS”, sérstak-
fegta vegna þess, hveriuig hún fór
meö son sim, keisarann, sem var
rnjög vdmsæll af alþýS.u. En honum
lnélt hún umdir svo harðri umsjá
svo áriim skifti, að han.n máfcfci
foeijfca. fangi, og fékk cngu ráSið fyr-
dr móður sittni. í augttm fólksins
v.ar hún “böSulI keisarans”. Húm
■fór að ölín feyti eftir edgin geð-
þófciba, og virtii landslög og þjóð-
siðu að engu. Uögin kveöa svo á,
jaö kona mtegi «kki stjórna Kína-
I vcldd', ien sú gamla skeytfci því ekki
og fór s nu fram. þair, sem dyrfS-
ust aS mæla móti henni urSu ekki
langlífir. Hún. skiffci sér af prívab-
sökum iþjónn súnna cngu síSur en
emfoæitfc'i.sfeerslu þ’irra. Hitn paraði
saman menn og komur, og skipaSi
fvrir um gifitinigar. þeir, sent viS
hirSdina unnu, urStt að sætta sig
'þau kvonfiöng, sem hún ákvaS.
Arið 1861 l.' t hún liálshöggva
■miasta sæg af prinisum, s,em gerðu
tdlkall til 'kaisaradeemisins, og ekki
hæfcti hún fyr, en sonttr heninar
var orðinn kaisar'i. Og 37 árum
síöar, fet foún taka af lífi mikinn
sæg af helztu forvúgismöninum
þjóSarinnar, sam börðust fyrir um-
bófcum á stjómarfarinu. Og áriS
1900 hóf húti ofsóknir móti krdstn-
um möninum. þar í landi, hvort
sam þcir vortt 'úfclstidir eSa innfcnd-
'r, °g' giaf' 100 þúsuttd taels úr .eig-
in vasa til þess aS halda áfram
ofsóknunttm, og fá sefn flesta af
kristntim mönnum fcekna af lífi. —
En hins vegar cr því haldið fram.,
að htin h.tfi vcriS íátækum velvilj-
ttð og náðaö marga glæ.pamenn.
Tveir keiisarar komu til valda
cftir manm hennar láfcnnn, og, foáS.ir
að hiennar ráiðum, og þagar sonttr
hennar andaðist snögglaga:, þá vck
hún bróðursyni látins bónda síns
úr feeiisarasessi. Alt varð aS ganga
cftir því, sem henni þóknaSisfc. —
Árdð 1900 vck hún Kuang-Hen úr
keisarafcign, cn sefcfci í hams staS
Pu-Chun í emfoættið, án þess hann
hcf'ði nokkurt laga .eða siSvienju-til-
kall fcil kedsaratigniar. En bún varð
síðar að vikja þessttm metnni úr
tignin.'ii, að skipun stórvcldanna af
iþvi aS faðir hans gerSist forin.gi
uppreisitarmanna cr nefndusfc ‘Box-
crs’, og þá setfci foún Kuang-Hen
aftur til valda.
Hnin hvafciti til ófriðarins við
Jaipana áriS 1894, en Jiaipanar unntt
þaö stríð eins og kunnuigt e,r. ÁrtS
1900 lagði hún út í ófriS v.iS öll
Evrópu sfcórvcldin, en beið ednnig
ósigur í þeirri viðureágn, og varð
að borga stó r veldunum feikna-
miklar skaða/bætur.
Á síðari árum hefir hiún lífciS
þurft að heita sér opAnibcrtega, af
því að keisarinn fór í öllu leftir
hennar ráöum. Hún varSi því
mestu af tímia sínum tíl prívafc un-
aðar, svo sem söngfræSd og miál-
v-erka og aS keyra í mótorvögn-
u-m. Á síöustu árum sínum var
hún og farin að leiggja rækt viS aö
kynni.t sér trúfræSd krisfcinna
manna, og yfirlejitt að verða um-
b'urðarlyndari, en hún var á fyrri
árum, cnda var hún þá komin yfir
sjötugs aldur, og nú viS andláfciö
var hún 74. ára gömntl.
'Öll æfisagia og lifsferill þessarar
konu er í tn.esta má'ba markvcrS,
og miklu líkarí ýktri skáldsögtt
en viLrkileigum æfiferli ©itnnar kvcn-
persónu.
Skotinn í dómsalnum.
þiað kom fyrir í dómsalnum t
San Francisco þatun 13. þ.m., að
mnSur að naini Haas skaut Fran-
cis J. Hieniey í höfuðiö, svo aö
tví'sýnt var um líf hains í ttokkra
dagít 4 eiítir.
Hency þessi, se.m er lögfræöing.-
ur., hefir um langan tíma vcrið í sí
feldri fefshættu, og mjög óvinsæll
mieðal glæpiaseiggija þar í borginni.
Hann ier sami maður, sem lögsótti
og fékk dæmda í fan.gelsi þá Afoe
Riemf og borgarstjóra Schmidfc, og
íleiri glæipasciggi þar í borgdnnii, og
honum hafir þráí tldtega verdð hót-
| aö lílláti, ef han.ti linti ekk'i of-
: sóknum síntum á handur foor.gar-
ráðsmöninum í San Francisco. En
| orsakirnair t;l þess, að hann varS
að 'þessu sinni fyrir skoti Haas,
cru þær, aS þiegar hann sótti fyrra
malið á bendiur þettm Ruef og
Scbmidt og íékk þá dæmdtt seka,
þá var H.aras þessi, senn cr vínsali
þar í rfoorgiinnii, einn af kviSdórru-
enidum. Iliann hafði boðiS sig und-
amiþeiginn þaim' vanda, «n var jueit-
aö um það. En þeigar til róttairins
kom, anglýsti Ileaiey þaS í opn.um
riétti, aiö Haas væri gamall glæpa-
maSttr og hefði vierið í fangelsi, og
aS hann þess vagna væri ekki hæf-
ur t'.l þess að sifcja í kv.iðdómn.um.
Haas jáitiaði þá stra.x þcssa ákæru
— cm svo varð honttnt mikið ttm
þcit.ta, að hiann. gekk gnáfcandd út
tir dómsnlnum, og svo er mælt,
að hann h.afi þá heits.tr.engt, aS
jarma sak.ir við lögmanninn síðar.
Iim þcssi u.ppljóstrttn um glæpafer-
il Haias varS 'fci.l þess aS cyðiifeiggja
verzlttn hans aö mikltt fevti, og
jafnframt tSl þess, að hinn læ.gsfcii
ílokkur tmamma hæedisfc að honum
og hvtaifcbi hiann til stórræða í
hiefadarskyni við Heney.
Sjálfur saigði Haas svo frá, aS
þúsunddr manma hefðu óskað þess,
að hian.n dræ.pi Hency. lögmann, —
enda hefSii hann verðskuldaS skotið
með þvi að haittm heifö'ii rúð sig ærtt
og mannorSi og aitvinmuviegi, og
svívirt súg í attg.um konu sinnar og
biarna, seim áður vissu ckkert um
íor tíð hans.
H tas er litill maður viexfci. Og
haoa hafSi drukkið áfengi til þcss
að “stramma” sig upp í aö vinn.it
vcrk þeit'ta, og var talsvert ölvað-
tir, þegiar hann skaut Hcmey.
LöigmaSur Hiency var tafarlaust
^Jttfcjur á spítaila og kúlunnd niS
iir höfði bans. F'yrsfcu orðdn., sem
hiunn. mælbi éftir aS hann vaknaSi
úr svæfi.nign.mn!i, vortt þcssi : “Ég
mum etnm þá lifa nógu tengi til
þcss að lögsækja þessa ná.umga”.
Hieney þiessi er af írskiun æbtutn,
fæddur í Ncw York ríki 1859. lín
ifoneldmr hans flufctu til San Fran-
j cisco áriS 1863, og þar ólsfc hamn
i tt.pip og mienitaSist. Heiney var
j smetmma mikill fyrir sér, <>g barð-
ist dagfega viö skóIaibræSur sína,
og svo var hann óþægur á háskól-
a.nu.m, .aö hanm var nekinn þaðan
burtu. Eftir það kcndii hamm á al-
þýS'ttskóla ttm nokkur ár, og las
ttm feiS lögfræSi, þar til árið 1883,
aS hann gckk undir próf og stóðst
þaS.
Hieiney foefir sjálfur vrerið drykkjtt
maðiur og lifaS óriog.lttfeigu lífi, en
jítfnan þó verið mikill sfcarfsmaður
og áreiðainlegur í öllum viðskiffc-
um.
Árið 1888 skaut hann og dnap
læknir einn að mafni Ariz. feækmir-
inn hafði höfðaS tnál móti konu
sinni, til þess aS fá skilnað írá
foemmii, en. meS því hanii var ill-
nuenin'i mikið og mik.ill f.yrir sér, þá
fékst enginn lögmaður tiil aS taka
mái konunnar aS sér, af ótfca fyrir
lækn’numi. Hsmey tók .tnáistað
konunnar og vann sigur. Næst
þegar þcir mætbusfc róði lækmirimm
á hann méS þeiim afleiðingttm, sem
að framan eru fcaldar. Hieney var
kærSur um m<orS, en svo varði
foamn mál sitfc vel, að foamn var
ekki aS eins fríkcndur, heldur léfc
kviSdómur'inn það fvlgja sýknint-
jnui, aS hann hefði mcS drápi
þcssu unniS þjóöfélagiimu hiS þarf-
asfca verk.
Nokkru síðar réði Bandaríkja-
stjórn.in hann. til þass aS liigsækja
tnenn þá í Washington ríki.nu, sem
höföu svikið undir sig mdkdð af
laindeignum ríkisins, og sú lögsókn
endaði svo, a.ð Semator Mitchell og
þinigmaSur Williamison og W. H.
Jomcs, tiimibiurlainda kongur, vorti
allir dœmidir í íaimgelsi. Margir
aðrir máilsmefciandi nuenni voru viS
þessi ntiáil foeindlaSir, og eru sum
þairra ekki teddd til lvkfca ©tvn. —
Alls fékk Hiemiey 35 mcnn dæmda,
en 34 aðrir voru lögsóttir.
Jneigar Heniey hafði lokið þessu
starfi, var hamn fengi'nn til þess að
veiiita forstöðu málttuum á hendur
borgarstjórannm og borgar 1 ögíræS
ingnumi i Sau Francisco, sem á-
samfc mieð samverkamönnttm sín-
ttm höfðu svælt unclir siig mieð alls
konar undirferli og prefctum' milí-
ónir dollara af borgarfiému'. — það
lcdkur orð á, að Roosevelt forseiti
hafi ráS'iS túl þess, aS fá nuann
]tiennan tdl þessa starfai. En hvaS
stm hæft kann að vcr.a í því, þá
er þaS vist, aö Heineiy llutiti málin
tnótii þoim fyrir rótti og hafði all-
; an vcg og vanda af. aS graía effcir
sönnunum á hiendttr þieimi, þar til
þieir voru diæmdir í famgelsi. —
En áfrýjunardóm.uriiin í California
ónýfcti þann dóm o,g sýknaSii foáða
m'em.iuina Schmidt og Ruief. En þar
eS Hteniey hafði yfir 100 sakir á þ,á
báSiai, þá' voru þeir straix aftur
hnieiptir í fangielsi, og mál höfðaS
i mófc i þieirn aS nýju , og það m ál
steindur nú yfir.
----—♦---—,—i
Filippía Hannesdóttir.
(ÆFIMINNING).
Eins og tum var gefclð hér í folöð-
ir.iv.ir : foaust andaSist að heimili
dótur sdniuar í Pine Valleiy foyigð
hiér í fylkdnu ekkjan FILIP'PilA
HANNESDÓTTIR, — eftir þriggja
diaiga ha:ga sjúkdiótnsl'eigiu. Hún var
foáöldruö og gáfu og skýrleiks-
koniai, og því ekki ótilfallið aö hiemn
ar sé gefciið nokkru frekara, en þá
var getrt.
FilippLa hieitin var fædd að Kýl-
; holfc'i í ViSvíkuxsvieiiit í Ska'gafjarð-
arsýislu þann 16. dag júlínuánaðar
; (eða fiimitudagimm tólf vikur af
j sumri, oins og þá var taliið) áriS
1818. Foreldrar hemniar voru þau
Bannes prestur Bjarnaso.n að Ríp
(1829—38), rímmaskáld, og kona
ha,ns SigríStir Jónsdófctir frá Hól-
um. í Híjalfcadiaf. Hannes prestur
va.r 'ainn í töln himna súðusfc.u Hóla-
sitjúdijm.ta, því skólinn v.ar ligðnr
niötir um þaS leyrti aS hann úfc-
i skrifiaSisit. BræSur Hannieis.ar voru
þ:ir sijra Kiríkur, er Jörundur gaf
Mælifcll, presrtur aS Staðarfoakka,
og Bcmiedikt Indiafari, síðar vert
í Kaiiupittuammaihöfh, f iðir Evp.he.miu
. konu Gísla KonráSssonar.
■
Sysfckini Filiippáti voru mörg e.r
j t'il á;ra komust. Iliífc elzta systir
i hemnar þuríötir, og var gifit mamná,
■er Go'tfcsk.úlk hét, o.g fojuggti þau i
SKiaigatiröi, — þá Sigriöur, gift
Jtar'áki Jóiussyni( ?), er bjuggu á
Yzitu-Grund, eru fcvö börn þeirra
enn á lífi, GuSmttndur málfræS-
ingur þorláksson í Rcykjavík, og
Siiaríður ekkja Björns Jónssoniar,
•íttá Sfei't'UsitöSum, hjá Hallson, N.
I). — þá Marúa, giift MagnúsiGísla-
symi, og bijtuggu þau á Stórusieiilu,
cr húu nú cin, systkinauna á lífi,
Ijá dótit irsyni síntint, Magmúsi
Gíslasvni á FrostastöSum. Tvo
hr'aeSttr átti Filip.pía heitin, Ilarnn-
i cs og. Bjaraa.
FyKsfcu 5 árin) var Fiuipipda í
fóstri að Hóhtm í Hjaltadal hjá
tnióðiurfólki sínti, en áriö 1823 fór
hún affcttr til forehlra sinna og ólst
j iupip. hjá þcim til fullitíöa aldurs..
Tvít'Uig að aldri ntisfci hún fóSur
sinn ár'ið 1838, og fór þá vesfcur í
Biimavaifcnssýislu, og réiSiisfc fcil
'þeiirra hjó.na Óiaiós Björnssonar og
Marg'rétar Snæfojarnardóttur á
AnðólfssfcöSum í Lamgadal. þar
var hú« í 2 ár, en fór þá norður
a'ífcur aS Seiilu, en teeipum tveim ár-
tttn síðar giftist hún. Birmi hdinum
cldra, ólafssyni og Margirótair á
Aii'ðóilfssitöSum. Var brúökaup
þeiirra bald’S aS Ríp, og fojuggu
þa.tt þtr eiitfc ár, en flutitust þá
vesitur aö AuSólfestöðum., og tók
Björn þar við foúi að föður sinum
liáfcnttmi. Voru þa.u þar á sjöunda
ár, e.n fltuttu þá aftur til Ska.ga-
fjarSar, o.g reistu foú á Eyh'ildar-
fooifci í Hcgranieisi, og drukmaði
Björn heifcinm þar á feið foeim að
bæntum í kvísl norðan við Borgar-
eyiju 5. tnaí 1853,
þieám lijónum bafði orðið 9
bitrna auðið, og náSu 5 þoirra
fulltiða aildri : Séra ólafiur (prest-
ur aö Ríp), nú löngu láitinn, Mar-
gréit, gift Pátr'i Bjömssyni, og foúa
•þau vcstur í Foam Lake í Sask.;
Röignvialdur, kvongaöur Frcyjn
dótifcur séra Jóns Norðmianms,
biómdi í Réfcfcarholfci • — Hammes,
kvongaður Sigurlögu Björnsd'ófcfcur
foiæSd dáim fyr.ir mörgitm árum, og
Filipipla Björnónía, igiift Jóhainni
Maignússyni, og húa þa.tt ausfcur í
Pdma Valtey by.gð hér í fyl'kimu.
Árið 1855 giSfcisfc Filip.pía í ann-
að si’tin, og héit súðari maður hann-
ar Markús Árnason, Jó'nssonar,
Eyfirðinigttr aS ætfc. Eftir eitfc ár
flufcitusfc’ þau frá Eyltildarholtd að
Hoósfcedmsstiööum og voru 'þau þar
í 2 ár, þá aS Kellavík í 12 ár, þá
Gvömdarstö'ðum í eiifct ár, þá aS
BrenmigerSd í 3 ár. BrugSu þau
þá foúi og fórtt í hítsmensku aS
Rúp og voru þar í 3 ár, þá tdl
Kieit'it í 2 ár, svo að HjaltastaSa-
koti tdl Maignúsar sonar 'þedrra.
Eiffcir ciims árs vieru þar andiaS'tst
Markús sál. síðla sumars 1883.
Var þá Filiippía þar cnn cifcfc ár,
en flufctii þá í Ráfctarholt fcil Rögn-
valdar sonar síns,. þmöan fór hún
vi&stur ttm haf sumariS 1886, nueð
Magnúsi sr)'nii sínum.
I' síðara hjóinaibiaindi S'Lnti eignaS-
isfc F'ilippía sál. 5 foörn. Komust 4
fcil ful'ltíCa aldurs : .SúgríSur, gif.t
Haraldi S'igUTÖssyni, o.g foúa þau á
Sauöárkró'k, — Sigurður, cr nú cr
lábimn fyrir nokkrum árum, —
Maigmús, kvongaöur Láru Guð-
brandsdófcfcir, o.g Jóm, kvomgaSur
Mangrértu Jóhianmsdóttir, og foiúa
þeiir foræður, Magnús og Jóm, bér
í foiæmum.
Fiiippúa foeifcin var lítil koma
vcixfci, ör í öllunt hreyfingum, sfcarf-
söm og ótstérhfeíin. Hún var giaö-
lymd og jafinly.nd, hjartagóS og
vinfiöst', gjöful og gie'Strisin, greánd
vúl og nuinnug framttndir .síðustu
æfiiár. Kuntti hún frá mörg.u að
seigja, er gerðist fiyrri foluta '19.
aldar, og v.ortt mainnlýsinigar henn-
ar foiæöi skýrar Og glöggar á ýms-
ttm mierkájsmömnum þeiLrrar tíðar.
Hún var v.el að sér um marga
hlufci og skrj'fitiöi skýra hömd. Húm
var frændiholl eins og nuargfc skyld-
nuemni hemmar og unni öllu sínu
fjölnuarga skyldfólki eins og móðdr
börmum. Enda viar hiú.n jafnan þar
vieilkomin á nueSal þoss.
Fyrst leffcir aS húm ko-m hingað
til landis var hún lengsit af hjá
Margréfcu dótfctir sinmi og frænd-
fó'lki súnu í Dakota 'bygS, en hin
síðari ár hjá Filiip'.píu dófctur siinni
og Jóitui syni sínum og Mar.giréfcu
konu hans hér í biænum.
Heiilsu.góð var hún alla æfi og
bilaSi hvorki he.yrn eða sjón, en
mjög va.r hemni fariS affcnr m.eið
minmi hin síðttsfcu ár. Lasleiiika
þess, er leiiddi hana til dauða,
kendi hnin fyrst 11. seipfc., iem ekkí
var htiin rúmijöst nema. 3 da.ga, og
andaðist VI- H, að ntorgni þess
15. Jarðatför hcnnar fór fram
smnnudaiginn þann 20. Veður var
h.i6 ibiíSaista' þann dag. — þaS var
sianua yiinarkvieðjan og emdrarnœr.
BfessuS sé- mimming hcmnar nueö-
al hiennar mörgtt vima og v.amda-
mamna. R.P.
DÁNARFREQN.
þann 24. okt. sl. attclaöist á
sjúkrahtiisinti i Calgary okfear elsku
lega dófctir HÓLMFRÍDUR HUN-
FOR D, cítiir þrigg'.ýi v.ikna feigtt í
taiuigaveiki, seún Ij’iddi hama til
banai. Hún var greftruð heiinta á
lamdi okkar ]>attn 31. sattna niúir.iað-
ar, ittð viðstöddiim fjölda f'Glks. —
HÓLMFRÍÐUR HUNFORD
Séra P. Hjálmsson flufciti hús-
kvieiðju og jós hama mold'um, em
emifoæitbÍKimiemn sfcúkunmar “Fjall-.
komnn”, hvarri hin láfcna tilfoeyrði,
töluSu yfir gröfinni.
Hólntfríður sál. var 19 ára og 9
máinaða að aldri. Hún var gjörvu-
feig og vel gefin, virfc og vei mefcin
af 'þeimi, settn þekttt harna.
íslemzkai fólkinu í Calgary, sem
meö systur og bróður alúð lét sér
amrnt um dófcfcur okkar í V'edkindum
henmar, votfcum viö alúSaxfylsfcu
þakkir.
Fyrir alla þá alúðarríku hlut-
tekniijngiu, er sve!iitarmemm auð-
sýndu okkttr v.ið þefcta sorgartife
felli, þökkum viS þeim af ednlæigu
hjarta.
MLssirinn .er þungbær, skarðiS í
tamaluóipinm okkar er stórt, cm
viS', sean bæði erum hnigin aS aldr.i
vitum, aS skamit er til góðs end-
is : Im,na.n lút'ils tíma sjá.um við
hana altur. Blessuð veri nuinuing
luemnar !
Markervilfe, Alta., 14. nóv. '08.
Jónas J. Hnnford,
Margréit S. Httnford.
BlaðiS NorSurland er vinsam-
feiga 'foeiðiS, aS taka ttpp þessa dán-
arfregni.
30 8 3
Nýija pósfchúsiS á Porfcage Av'C.
var opttað fyrir nokkru síðan. —
Hieiimskringlu P.O. Box er þar no.
þeir, settn baifia bréfavið-
skjfti vdð blaS'tð, eru því 'beðnir að-
tnuJia, aS sernda bréfin sín EKKI
í P.O. Box 116, 'eims og aS undan-
förnu, heldur í P.O. Botx 3©Sít