Heimskringla - 14.01.1909, Blaðsíða 3

iEIHSKIINGEX
JVINNIPKC, 14. JAN. 1909.
bln :$

Cor. Portage Ave and í’ort St.
FÉKK FYRSTU VERÐLAUN k SAINT
LOUiS SÝNINGUNNI.
Daig og kveld-kcnsla. LeitiS
fullra U'pplýsdnga og biðjiö um
vorn aýja pappírshuíf ókeypis. Vér
kenuum euska tungu.
M. E. MACKEY, Skrifari
MARKET HOTEL
146 PRINCESS ST.
P. O’CONNELL, elgandl, WINNIPEQ
Beztu tegundir a( víoföuKum og vmd
um, aðhlynning góð. húsiö endurbætt
JOHN DUFF
PLUMBER, OAS ANDSTEAM
FITTER
Alt verk vehvandaö, og veröiö rétt
664 Notre Dame Ave.
Winuipeg
Phoue 3815
Strathcona Hote/
Horni Main og Rupert Str.
Nýbygt og&gætt gistihús;Gest
um veitt öll þægindi með sann-
gjarnasta verði. Frí keyrsla
til og frá öllum jftrnbr. stöðv-
um. Beztu vfn og vindlar; og
herbergi og máltíðar ágætar.
McLaren Brothers
EIOBNDUR
Hotel Paeilic
219 Market I II M Uieks
Street 1 Eigandi
Winnipea - - - ManOoöa
Telephou
1 3 S 8
Ný-endurbætt og
Ný-tízku liús f alla
staði. V ióskifta
yðar óskast virð-
ingarfylst.
$1.25 a D a g
Horni Maiu St. og Rupert Ave.
Eesta borðhald; Ilrein ng Björt Iler-
°*rgi; Eíuustu Drykkir o/j Heslu Vind-
"lr- Okeypis Vagnmœtír Öl um Tram-
wslum, Beynið oss þegar 'þú ert á ferð
IwlnNlH
□□□□□□OODDDODnDDO
s
UM C
AMTAL
BÚSKAP
Eftir OfíliA
|»íi»|M|Kmi«|K|«<
□□□□□□□□□
VIII.
»l»l»j»
KEiTl'LL : Iliér komum viö þá
tiil nautpeuiuigsinis. Kg he.fi heyr-t
taiLaö um, aö þiö baudur iþessa
latuds situ.nduðuið tvieus konar
naufcarækt, sem sé mjólkurkúa-
rækt ocr tiil holda. Kn hvor af þeiim
tvu-iimur kvikfjárræktar aöferðuim
hyiggur þú a.ð bóindanuumi sé arð-
væinini ?
AT'LI : í almenniili. raun o.g nuerk
inig.u .er mijólkurkúa kyuið arð-
inieira 'bæinduimm yfirl'eitifc. Eftir
'því, sem byigð lands'ins eykst, býl-
itt minka eða 'bújaröir sniækka,
því óh'jákviæ'mi'leigra cr þa/ð fyr.r
bæindiur, .a.ð hlúa sam biw.t aC
mjálkurktta ræk.tijnni. — Nú er svc
kouniið t'ímttm, bæði hér á laittdi og
í Norðunálfuinitti, að til þjss, að
bóindlinitt gieifii ínaimfleyibt búi sinu
og heiimili og mæ'fct utain að koin-
aittdL úitigjöldumi, verður luann ætiC
að hata það hug'f ist að notia lif.inn
lljó'taistia og 'þann arðmesta fraan-
leiðsCuvag afurða landsins. ]»,a'ö
sýtta oss bú.nia'ðarskólarr.ir og lattg-
vanaoi'di n.-'yu'.sla eiinsfcakliiiiganinia.
að smjör oig ostagerð er eimn iljót-
asfci og arðtniesti fnumleiiðsluvegur
sem 'bóaiiubaai' á kost á, cn smjör
gerðin or þó almeiiit fcalin arð
imiri,.
KK'TILT. : Kffcir því, er írnér hei
ir venið sigt, eni hér í laaidli ínorg
kúakyin. þau mumi vera 'in'isitntitt-
autdii til mjólkur og hokki ? Hvert
þessara kvnja er aö alnieittmnigs-
dóanii be/.t fcil mjólkur <>g smjörs ?
AT'LT : Stufcthyrninga kvnið
(Shorthorn, Durhain), flufct hiai'g-
að frá En,glanidi, er að llestra
dó'mi áliifcið ber/t fcil mjólkv.r og
S'mjörs. Af þ.ví ky,ni fitthast ny.t-,
hæsfcar kýr. Að kostum gattga hin-
ar litlu Jersay kýir þcim ttæst. K11
vel að rnierk.íi, bóondinn gefcur ekki,
má ekki', binda lniga s'inu rígskorð-
uin við eiifct eða anmað kyn. ðlark-
inið híiins verður að eins að vera
þia.ð, að koma sór upip wm liezfc-
um kúm, nyt'hæsttiin og kostiinest-
um, af hvaða kyni, s.-m vera
kttrnna.
KKTII.'L : Hv'aö g.Ca kýr a£ sér
hér 'til jajniaðar ?
ATI.I : Að jafnaðartali er árs-
afrakstur hverrar kúar héir í Norð-
ur-Aiueríku (svo er talið, að hér
muni viera- yfir 30,000,090') að eins
EI'TiT HUNDRAÐ OG þRIÁTÍU
PUNI) SMJÖRS. Kn be/tu kýr
g;i5a af sér á hvierju ári 300 pund
o.g þar yfir. 1 góðum mjólkurhúa
svcitumi gofa kýr að moðaltaili af
sir 250 ii'iind af smjiiri uin árið. —
Mcð 130 p'Uii'da siujiirgerð utn árið,
er kýr'in laoigt írá þvi að 'borga t.i.1
kosfcnað. Við höfaim að e'.ns .í in
vöj til aö forða okkur þ.ess liáltar
taij i, og hattn er sá, að s.'lja K-legu
kýrniar, ibfcfcumar, á mariaðin'ii,
og aCa tiipp aðrar góðar 1 sfcaðittii,.
Til að fimta kosti kúaitunu, wrðutn
viitS lyrst af öllti að hr.lda glöggaai
roiknittg yfir, hvað fóður þiairra
kosfcar, á'Saimit rotitu þar af, og
SV'O eittttiig hvað hirðinig kos.tar. —
Kf fcil dæimbs, að fóður kýrittr.iar
kosfcar Uitn árið $35.00 — sie<m er
mjög lág áæitlun — hirðing $12.50,
renitu a$ Cóðurkostniaði $2.50, — þá
r.eiónum. vér kúnmi fcil skuldar eft.r
árið $50.00. — Jlieð 130 pd.. smjör-
afrakstri urn ái*Lö, setn oins og ég
sagði þér érfSan, er á'lit'in, algettg
eCtiirtiekja, og, að ætla $10'-00 jyrir
■mjólkur iittdanreauniittg úr hverri
kú, yrðu þessi 130 pund að vera
seld fyrir 31c hvcrt pund, til þess
að iborgia fóðurkóstybaðinn og vinn-
una. Með 20 oemfca smjörverði yrði
kýr'in að geCa af sér um árið 250
pund, 238 pun.d með 21 cents verði,
200 puttd irucið 15 cenitia verði, til að
borga Cóðiir o,g fyrirhöfn. þar al
sjáuin við, að 130 pnnda eftirtekj-
a.n ine.ð 20—25 centa verði á hverju
pnndi smjörs, er langt fyrir néöan
kost'mark. — Að reikna með 25c
verði hvert pd. af smijöri, sjáum
við, .að 250 puttda kýrin helir 50
pu.nd í gróða, 300 putiida kýriu 100
pitttd í gróða, eða tvisvar sinnain
eiitts mökið sem 250 ptvnda kvrin.
þar íyrir er hún verð tvisvar sinn-
um meira enn 250 puttda kýrin, o,g
meir en seix sinnum verðmœtart eu
200 pundia kýriu. Og 400 punda
kýrin muttdi í samrætni hér v ið
nitargfaLda verð sitit. Kr \ el að
merkja : Allar kýrnar rciknaðar
uttdir sötmt tilkostnaðar '’kjöriiwi
og öðrum krittgumstæðum. t þess-
ari'greiin höfum við bœndur við-
lent hugsaoia svið
Okkur er það nauðsynlégt, að
raauiiisaka gildi og verðm'æti kúnna,
hverrar um s'ig, svo vér gctum
rufct þi'iiiu af hömdum, er eigi gefa
okkur a.rð, og kiitt aðrar l.ctri á
básiiun. — i\Ieð ýonsu móti hafa
tncmin reynt, að finna verömvfci
kúinitta með nútíðar aðferö fPah-
cock tnjólkur 'pröCmiælárnu’.n) get-
11 ín vcr á Cáum mínútum próf.tð
kosti hv.errar kýrnytjar, það tr :
fund.ið, hve nuikiö cr af smjörfitu
í injólkiutti.
KETILL : Svo Creani seon ég veit,
Cara meir.ii hirö'UleyÆslegia. meö kvr
síniar hér í lattdi, og hefi ég oft
orðið þess var, að þær hafa stað-
ið úti í köldum vieörum, ýnust í
hálmstökkum eða á beit á ber-
svavði, eins og gaddhestar á ís-
lainidi, og svo eitiiniig orðið að svala
þorsta sinutn á háWfrosnu vatni,
og stum kú'afjósini verri eða engu
betri c.n hús útigangsh.'stia, hvar
alt hefir gaddað, svo að rota
niætiti sex ár.a graðung tneö frost
kögglunum. Meö slíkri aöforð og
1 trðing'U sæfcir þaö Curðu nnikilli.
að kýmiar skuli iþó giefa af sér '30
pd. sm jörs tíl j iiCnaðar. F.ins og
\ iö 'munttin, er kúiahiröingin á Is-
l'ur.di á öðru stigb enda gcra kýr
þar gofct og mikið gaign, og éig
vona, viiaur niittn, að þú liirÖir
þímar k\r i líkingu við það, seim
við •liöftmi aí«t upp 'iö.
ATI. I : Að syo miklu leyti, sem
tni.r heíir verið unt, hcfi tg íarið
v 1 með kýr minar. Kn satt ei
þaið, sam þú segir aö nokkru leyti.
um mieðferð nwtnna hér á kúm, að
lijá mörgum er h®nni á'bótiavanfc.
Kýrniar sæta of m'ikilli hörku hjá
mörgum, svo sam með útrirangi í
kölduin veörum, i 11 a aðihlúðti ni
fjósunn, köldu vatni og hrjóstr-
ugri töðu eða fcVöri. Gömlu kon
urtuar á íslandi mundu hata orífii5
hvumsa við slíka tuoðCcrö á kúm
Ix'irra.
KKTILL : IIvaÖ t.elur þú að
kýrim þarlnist, s\’o hún sýni full
nct ?
ATJ. I : Fyrst af öllu ái’t ég að
húoi þarfniist h 1 ý t t í j ó s o.g
góðan bás (3U feita breidd),
gnœgið af góöu fióðri (.eitit pund aí
mö'luðum korniticgundum móti
hvcirju'in 100' þttniduoti af þyittgd
lienittar), luæfik’iga kalt vatn effcir
vild. Að hennd sé aldnei bedtt út í
köl'dum vieðrum, að eins láfcin út
úr fjóx'i fcil að viðra si.g — í góð-
viðri'. Að hienui sé, aldrei imsb>oftið
rnjeö illri meðfcirð, aldrei baiíin eða
hrak'in á aoinan hiáitt. Vér verðum
að gæitia. þieiss, að mjólkurkýrin
sbeaiidur alt af í ákalfega harðri
vinnu, og þa.rínast þar fyrir onjög
ttákvæinnar umönnunar. Húai er
a 1 t a 'f 1 ú i 11 og því tæugalök,
— rcifcfc eins og við, þegar við er-
um þrey.fctir. — An góðrar aneð-
ferðar mieguin vér ekki æthiNt til
stórra nofca af henn'i. Gaanlá ís-
ísfo.nzki málsháttinfcnn er sannnr :
Hún baula sveltir þá er liaaua
sveitia.
KKTH.'L : Hvað álítur þú að
kvígiur skuli garnlar vera, þá er
þar tueir,a, fyrsta kálfi ?
ATLI : það cr ál tin sfcaðrievnd,
að ibezt sé', að þær scu tvegigja ára
að aLdri,, — að á þéim aídri nái
mjóLkuneðLið sér til hlffcar. Ku
vierðd fyrsti káLfsburður ,ekki fyr
tn kvígan sé þriggja ára, sé frekar
hætt við, að eðliö hv.erfi fcil fitu og
holda. —. þú mdtttist á íjóffin. og á-
fo’ist þiu ill víða, og er það satit.
Fn e;gi er n iiuðsyttlagt, að kúafjós
séu mjöig kosfchærar byggittgar, —
nei, alcfoilis ekki Kn þess verður
vel að gæta, að þau séu loftgóö,
björt og hlý, Kussur eru núkið á-
nægðari í hlýjutn moldiargólfs bás,
he'dur enn í köldum foás með fjala
eða cemients gclfi. Kýrin selur illa
injólkina úr helfrosttum speíium,
Kalfc fjós g'crir okkug skaiða', kýrn-
ar nujólka min'tta í köldu fjósi enn
hieitu, en á sama tíma evða þær
mei.ru fóðri, því mikið ai Sóðrimu
eyðist til að framiLeiða viðha.ds-
liiia líf.a'rarn 1, þar af sjánm við,
að kalt fjós garir okkur tvöCaldan
skaða. Og það gerir mieira : ,]>aö
gerér okkur s k ö m m í því, að
láita skis'pnurniar sfcainda og liggja
kiaLdar á básum sínimii, á sama
tíma, scm við foökum okkur
sveitfca við oftthitia inni í húsum
okkar. það leir ekki vou, að liútt
Skjaldia mjólki niikiið, ef að hún
l'gigur svöng og skjáfC lUidi á básn-
um, í vindsúig og undir héluðu
þaki og viegigjum. þess háttar
mcðCerö cr brot á divravcrnduiiar-
lö'guinum ! — Við verðuin ]>?ss
cft varir, að skepmtrnar ve.ta
okkur viina-atlot og oft fratnar-
skarandi trygð fyrir góða umónn-
un vora Cyrir þeiim. Scu skejinur
vorar siaddiar og sælar, munu þrr
ætíð Cagma komu vorri til þi-irra.
Kn séu þær þar á ;nú Ii ili.i mt?ð-
farnar skeipmur, fyilas. jiær kviða
og hræðslu í hvert s.ti, er ba r s ú
luirðir simm, — eða rétfc.tra sapt,
böðuL simm, — Kmigin skepna sýnir
full nicrt, nema því að eiins að hún
saeti góðri mcðferð.
KRTIL'L : Hvert álit læfir þú á
þessuittj sa'mcignarlvúsutn baenida, —
.S'tnjörgieirðarhú'Sunum ?
ATI/I : Um þau er ©kkiert vafa-
ítiiáil, aö þau c-ru búskap ba-ttda tiil
sfcórþrifa, emu sá fclagsskapur er
sömu lögum háður, sem hver amn-
ar félagsskapur, að því að ei' vs
þrífst hianoi, að allir félaigS'mcmn
vcvfcisti aö' málum, — vimoii allir
smn 'ajnn maður að h ,y»og' haig-
sæld fiéLaigsims. þegar bcvmdiur ráð-
ast í, að kcwna á Cót þeim Célagis-
skaip', verða þeir að gera sér
glögga greiim fvrir því, að því að
eitts gefcmr sú stofniini staðið og
þrifkst í framtíð, að arður stofnmn-
arinaíar sé svo mikiW, að hamm
horgi alLan tilkostiiað, svo seitn
stoCnCó og vinnmrekstur. þteir vsrða
eirni'g að fcaka það í ráikninigiinm,
að 'endurborgunartímiimi hljóti að
verða nokkuð Langur, maga ekkj
gísra of háar gróöaxroíur, verða
aö gæta þess, aö ársáigóöinitt verö-
ur að skiftast. þoir gieta ekki með-
an. á endurborgnn stciidur, fengið
n.ema part a.f árs'á'góða'ttum (það
er að segja, hafit þcir sean Célag
fc-'kið td láns stofuíéð), lýn soim-
hieLd.ttin sigrar. — Kitt er {jað amoi-
að, er þeir þurfa að gjilda vax-
ht'.gia við, það ®ru þessi sfcóru
einokunar sinjiirgerÖarCéLö'g. þau
eru öflugustu og skœðustu óvindr
bæmdaíéLaganma. fMarkruið þedrra
er, að daraga þá verzluttargrtSn
undir sig, ,cn úr höttdum bænda.
AðCerð sú, er þeir nota aðailega
cr að borga hærra vierð fyrir eini
vörunnar, rjómann, heJdmr enn
bænidaCéJögioi gieta sér að skað-
iausu gert. Sú fluga befir margaat
hónda'ii'ni vilt og oiiörgu tKvawLaCé-
lagi á kné komið. A thuiguittarlifcldr
tncttn, hafa oit ginið og gína við
því agni, að selja vöru sítta til
viðkomaoiidi CéLags. Fái þeir einu
ceniti írueira fyrir rjóma'puttdið, enn
þdi.rra eigiin félag getur borgað, —
veikja þar með sta'rfskrafba sins
eigiiitt félagvs, og þar af Leiðattdi
draga úr síavum eigitt ágóða,. Vel-
ferðar atriði í þessari grciiai er að
standa fast í fylkin^m, sitwua eng-
umi ginnandi glapboðum. þar trueð
verður markinm máð. Á því veltur
hagsæld' og heill þassa íjlagsskajp-
ar bænda. En takist stórgróðafé-
lögmnum, að ná undir sig einokun
á þessuini afuröutn bænda, anunu
þau skapa söluverðið sér í hag en
eigi bændum. Smjörgerð ætti öll
að vera í höndum J>aenda sjá'Wra.
þeian einum ber áigóði sá>, er iuayt-
endur vörunniar borga. Sem sýnis-
horn af, hvað sum-af bænd.a smjör
gerðarhúsum gera, skal ég sýna
þér hér í blaði hjá mér ársredkn-
ing eins þeirra. Haoun hljóðar svo:
— “Síðastliðið ár höfuan vér
keypit 4,771,765 pd. af mjólk, fitm-
eíni þeirrar mjólkur var að meðal-
tali 4 prósiettt. Enm frj'mur kevpt-
um vér 78,176 pd. af rjóma. Úr
þessar,- mjólk og rjóma fcnigivm vér
257,433 pund af smijörfitu, er vér
g.rðttm úr 210,226 pund smjörs.
Meðalvcrð mjólkmrinnar var $1.17
hver 100 pd., eou meðalverð rjóm-
aaus 28 og 6.10 cenfcs. Ársinntekfcir
voru $69,039.85, afgan'gur árskostn-
aðar var $1,726.81, sem borgað
var fyrir vélar, $2,642.-53 lagðir í
varsjóð. Hdn þrjú síðastliðnu ár
hcfir reikningur vor sfcaðið þanm
íg : —
Ár 1907
Ar 1906
Ár 1905
$69,039.85
47,442.59
32,395.95
þiessi fraimjxróun félags vors, er
að þakka endurbættum kúon og
(Mi'durtxi’fctri meðíerð á kúnu'in ha
fél igsniönimim. Kúnmm hefir ekkí
fjölgiað hjá eigtenduttttm, eti með-
ferð á þaini heifir fcekið bóitum”.
Hér af getum við séð, hvað það
er iþýðiingarmÍKÍð, aö fara vel með
kýrnar. Ivn það slær dálitlum
skugga í imínum augum á bessa
eitidurbættu nreðferð kúnmai, það «r
sínigiirniiaii, sjálfselskan, en ed unnn-
úöitt, sem h'ér ræður umibótum !
KKTILL : Gera baendur sjálfir
m.ftkið að sanjörgerð á beiimiluari
sá'ttum til markaðar ?
AT'LI : Til skaans t:ma var
heimatiibúlið smjör al'meiiittust
markaðsvara, en, nú á síöari fcími-
umt hefir heimaitiLbúninigur smjörs
mikið hugst ttiður, siðaai' mijólkur-
skilvindum fjölgiaði og smjörgierð-
(Niöurl. þessa kafia á 4. bls.)
ROBLIN HOTEL
115 Adelaide St.
Winnipec.
Bezta $1.50 á dag bús f Veeiur
Canvda. Key sla ÓK**ypis milli
vaiínstíiAva 0« hússins A nóttn og
de(fi. Aéhlyniiiiii< hinsbpz's. Vid-
sftifti Islendinca óskast. William
Ave. strætiskarið f«r hjá húsinu.
O. ROY, eigandi.
SPÓNNÝTT HÓTEL
ALGERLEGA NÝTÍZKU
Hotel Majestic
John HcDona^R,
eigandi.
James St. West, Rétt vestan viö Mair St.
Winnipeg Telefóu 4 9 7 9
$1.50 á dag og; þar yíir
Bandaríkja-snið
Alt aam hér er um hönd haft er
af beztu tegund. Reynið oss.
MIDLAND HOTEl
286 Market 8t. Phone 3491
A/ýtt hús, nýr húsbönaður
’’ Fullar byrgðir af alls-
konar vönduðustu drykkj-
um og vindlum í hressing-
ar stofunni. Gisting einn
dollar á dag og þar yfir.
w. G. GIJULI) :: FREl). D. I’E
Eigendur
winnipeq ::: ::: canada

Jimmy’s
HOTEL
Rétt á bak við Pósthúsið
íslendingar ættu að
reyna þetta gistihús. í
hressingarstofunni er sá
eini íslenzki vínveitinga-
maður f Wiimipeg.
James Tliorpe.
eijzaudi
Fyrrum eÍRandi Jnnmy’s Restaurant

Ti*Doiiiinion Daiik
NUTRE DAMEAve. BKANCII Cor. Nena Sl.
VER GEFUM bÉRSTAK
AN GrAUAI AÐ SPARI.
SJÓÐSDEILDINNI. —
VANALEGIR V EXTIR.
HÖFUÐsTÓLL-
V'aRAsIÓÐUR-
LEYNDARMAl CORDULU FRKNKU 179 180
SÖGUSAFN HKIMSKRINGLU
LKYNDARMÁL CORHULU' FR.ENKU 181
182
SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
kooian fóru alt af þá foiö. Kinmig Lá gangur að stig-
atium. frá giarðshli'ðinu.
F,m þá S'fcóðu gihismyndiirittar á fótstöllum sínum,
hditttt igó'ði vernidarvæ'tifcur þeirra va.r nú horfinai úr
henberigjuan þeiim, er frú Heiilwdig gekk um, svo fas-
índkiil og öruigg, ieiLn'S og þæititist hún fullviss um, að
heoiaui tJ.lheyirði alt, er þau höfðu að 'geiyma. — Ilún
fosfci kuldaleiga og fyrirlitfegia, er hún feit niðurröð-
un þá, ier s,vro ljóstega bur vott imn fie'gurðarsimiekk
hittttar fyrvieraiiwLi húsmóður. Kn svo varð hún ó-
frýn mjög, cr hiúai kom aug.a á foókaská'pánin, — alvog
^atis og foiækumar, er allar voru í skrautleigu skin.ii-
haaidd, væru handavierk léfogustu rithöfumda.
Nú gaeip hiún. lykLakippu, er lá á ib'jniittgsborðiaui
cpmaði skrifborðið, sem attðsjáar.lcig'a var þýðittg-
“Wfestii hl'Uifcur’iitt í auigumi heinai'ir af öllwm innan-
stokksmuinuiiiuon. — Húiti fcók f-am mörg smáskrin og
gnlniaða foréiEafoiöiggla, ibundna saonain nveð silkdibaandi.
ALt þiafcfca lát húm samt fljófct niiöur aftur. Húm var
ekkd forviit'oi. Hvað skyld/i svo sem wra varið í
þessi 'gömlu skrif ? Bn mieð því mA d átvaegiju larnk
húoi Uipp liitlu skrioiii, sem var fult'af skjölumi. Hún
nfchugaiðd þa.u vatiidLaga og ffotti þe:m blað fvrir blaö.
Hfcm var veL a.ð sér í riedknitii'.’i, — og ú stutitum tíma
hafðj hún riedknað saanan, hve mdklar eigndr hin
fraonliðaiia haifði áitt, — og það var talsvert meira en
húm hafði ge.rt sér votv nm.
Rammsókoii:m var saont ekki hér m.eð á endia. Hún
lauk upp kistum- O'g skáipum, og því leiivrur, sein hún
Leitiaiði, þess ó;þol:mmóðari varð hún.. Vámalega var
fó'taitak hienmar siei'ttt oig þun'glaanaLegt, «n nú gnkk
húai hmarbt úr eénu h,emberigdmu i amnað. Og ám þess
fcaka tdllit tdikiiedaiis, rótaði hún öllu tim : Kaistnði
klœðum Cordulu, er hémigu í röð og reglu, hverju inm-
aauion anmað, rak gfor og postul nsská'larttar. er
st4#u í skápmutti, hverja á aSra, svo glamraiA hátt
í. Húm famm ekki þaið sam hún var að ledta að. —
Loksdms g,ekk húm út á fciaiks\ alirmar, og feldi um. leiið
mariga jurtaipotfcaforauti niður folóm og gredmiir. —
Hiemovi var alvog saona, medra að sogja, húu gLeynvdi
að gloittiL hiæðmiisl'öga að þessu fcarnaiglinigri, eins og
hún var þó vön o.ð g'ena.
Friðrika var að , pf.i Iv.ettsnunum niðri í .garðin-
U'iu. Frúiim kia'laðd fcil henittar o,g skipaði hanini að
aondai Hiavrdk tdl sín tiaiSirlausfc. Svo g.'kk hún imn
afifcur til að herja liedfcinia að nýjm.
“Vejzfcu ekki, hvar fræmka sáluga geymdi sillttr-
mumi s tti.i ?’’ spurði húm Hinrik, ?r straac kotn vnm til
henainr. — “iþeir hljóto. að ha-f.i vcrið margir. —
T'atngd iimió'ð'ir miín saigði nvér það. —. í .það. mdnsta
hefir húm útit tvær tvlftir af sfcórtvtn s'i'furmtntskeið-
um, álikia margiar gtfi'roðnar t’skci&ar. Svo vorn
líka ljósaistjakar úr diWri. kaf'fikamina og rjóanakamnia”
— Alfc þiefcita ram.it vi'ðsitöðulaust urp úr h-mmi, éfins
og húm væri að lo.sa á bók. — “lig finm •ekkcrt aí
þessuan mumum. Hvar eru þeir?”
“]>að viciiit éig ekki, frú mín”, mæltíi Hittrik rófoiga.
Haittn gekk að borði ttinu eg lauk upip skúffmniivi, og
tók úr hisowui tveaimiar dósir. — ‘ Kg lvefi aLrlrei seð
anmið si’tur eav þetty hjá gömlm jómfrúnmi”, bætti
hawn vi'ð'. — “Kg varð stm'djvnv að fæpjv þær, «f þvi
henotii 'þó'tdii þj imiustukootiam ekki gera það mógtt vcT'.
Frú Hoilvig gekk uan góiif, og biai't í vai*fir sér af
gremju. Ilún tapa'ði uati' sitund himmm strám.rra vamd-
l.T'tiissv#p, er húai áv<alt s'&fcti upp í viðtirv'iist þ'jómm.situ-
fólks s í i:s.
þaið v«r dálaigl'eg saga. — það var ljófca híwyksl-
i.ð, cf sú g idivLa hiefð'i selt eða gefið í bmrtiu þessa
gömlu verðmæitm a'ttarg'-ipi ! — l?n þalf var svo s?mi
tilv.'ig eifitdir lvemitti, saigði hú.n við siálfa sdg. — “Kg
verð samit ckki rófor, f.vr eu ég ftr vissu ntína í þvi
eimi”, saigði húm upphiátt. — Hun átti einmig 'gion-
stieiiua og marga, Cilfoiga skrautigripi. — þ«s kotnar
öllu, er 'tállieyrði Hiedlv'igs æt'tinni, var skift jafnt á
íniLli heitiiiar ag tengd nmóður h'emitiar.
Nú koatv hún alt í leiimm auga á gl'erskápinn, er
nó'tmoibækurniir voru gi.ymdiar i. Ha.ttn hafði húm emm
þ.á ©kki kamniað.
Skíáiptirinm sfcóð á gaimalld dragkis'tu. Hurðim
\ ar úir tné og falleiga tntskoriav. — Húm redf skáipánn op-
inm. í tveómur hillummm láigu mátnaibimitld hvert oCam
á öðru í fallegri röð oig reglu. — Svipur frú Ileilvig
tók nú að gerasit illgi'misLegaiT að vanda, emda bvtiti
ekk.i itn í hvei vondm skapi htvn var. Efrj vörim
beygf-isit imm að tammigttirðinum, svo skiein í hanni. —
Húm þredifi h'Verja bókirai á fa'tur ámma,ri út úr skápit-
uim, og hiemfci þeiim á gólfið, svo hart, að cinstaka
sveifiiaiðisit úifc uim alt hierbergið.
Himrjk sk,alf af rraiði. Hann krefti hncfamn og
horf'd fawt á allam þ ittn im ógattg. Hamn hafðd sjálf
ur fonrið þessar foækur hefim af pósfchúsitmt, — og
aui’iU gömlm e>:msieitiuko.miiimar lciftruðu í hvert sbifiti
af föj-aiuði, er hamn færð.i heitini þœr.
“Hrér ier þív loksins alt þefcta samsafn af erfiða-
fiöndiivm hieti'ia'irrar kdrkju”, tamtiaði húm fyrir mMmmi
sér. vþiessi hotieyks'l'isblöð, — {vefcfca hclvítis leirbull.!
1 á, fcún befir Leikjið L’ófcan l?ik, þessi óguðLeiga jóm-
frú, — og éig he.fi oröið að þola hinm óhreima amda á
heiir ili minvt i mörg ár”.
Ilftti r.éfcti nú úr siér og horfði inm, á tttilli gler-
rúðanma. fvenar húm sá tiáitmafoa'kurnar, hló húm
hátit og haetintskga, oig sVipaðii Hdmrik að sæk ja körju
og hanm varð svo n vuðugur vil jngur, að taka nlt.
S 'tn á h'illun'um var ag líitia í körfiuma. Hamn skyld:
ekVert í, hvaða> örlövum þ ssir fövrtt bækttr áittm að
mæta>, cr svo ofit höfðu legdð á hlióðfærinm hjá gömlu
konunini, ag s"ori húm h'fði spilað svo fa-gurt efitir. —
Frú Heilwig stófi við hlifi hans, og gcrtti vamdleigia
þess, að ekkie.rt yrði tefitir. — Ktt húa snieirti ekki við
þessum 'bókuan,. Hún hefir víst verið hrædd við, að
fittgiuriidr á siér mumdu for'eannasti, ef húm siiierti þær.
þeigor 'þessu var lokið, skfipaði húm Himrik, að
bema körfuna' ndður í firamhúsið. Sjálf lokaði hún
vamdfieigia öUutn hurðum 4 edfitir scr, og gekk svo á
efitiir Hilmrik oíiii stigaittn og alla fedð út i eLdfoúsið. —,
þar varð foamn aið siefcja körluna naður og saeKja svéan
skæri itiov í dagLagm sfcofutta. — Friðriku var ekki sér-
leiga mikið um þaö gefið, að frú Ileilwjg foeiimsækti
haaio, ut í eldlvúsið, þó hún n.ú yrði að gera sér það
að góðu. Nú skiðlogaiði á arndnumi hjá henmii.
’ í dia<g geitur þú sparað þ;r eldivið, Friðrika”,
saigðd írú Heiilw ig, greiip edma bókina' og kastaði
fovOiiri á eldinm. — BlaðhylV'in með hinuin verðmaetn
nóitniai'oóku,m láigu efst í körfumoiii. Frú Hedlwig
I.ysrtd fimlagia silxiböndin utam af þeim, og kastaði
biókum'invi svo í logamn,.--------Eldurinm fclossaði og,
g’eyptá alt í sig. þarna sást eovn þá nafn.ið Gluck i
mifijum oldittU'm, og. þairtta glóði á sem eldperlur nót-
urmnr við eifitirspilið “Cimaros ’, em rétt strax huríu
þær inm í efidinm, — sama blossanm, sem vafðist um
ítclsk, frönsk og þýzk söttglög.
Hiimrik stóð sem stein.i l tstdtttt og gafc emgu orði
urpkc.ini'ð fyrir r.dði. — það var ekki einu sitmi fcútð
að gr fa g :mlu j'mtfrúnia, samt fcætfci þessi tilfinnmg-
arlausa kona alt í sundur, sem hútv hafði hafit ímstr.r
mæfcur á, — og þa,ð ttiofi svo mikLum rud'iaskap Og
gr'iaud að fádæmum sæitti.
“Em. ge'ttir ekki skeð, frú, að immam í bókummon
liggd erfðaskrá'? ” spurðd Himrik eftir Langa þögm.
Frú Heilwig Leit upp.’ 'Bjarmanm frá eLdimum
lagði tvm amdl'iit foemmar, er lýsifci bæði hæðtti og reiði.
“Hiefi ég nokkurmitíma leyft þér að koma með þím-
ar vitru ait'hugasemdir til mdn ?” spurði hún snúðugt.
— Hútt hélt nú í hemdd sér á Bach’s foamdritdou, er
f