Heimskringla - 08.07.1909, Blaðsíða 3

p BEÍMSERINOn*
R. A.
THOMSON
AND CO.
Cor. Sargent & Maryland St.
Selja allskonar MATVÓRU !;
a£ beztu tegund með lægsta
verði. Sérstakt vöruúrval nú
pessa viku. Vér óskum að
Islendingar vildu koma og
skoða vörurnar. Hvergi betri
né ódýrari. —
Munið staðinn:—
HORNl SARGENT AVE.
OG MARYLAND ST.
PHONE 3112.
—F. Deluca----------------
Vorzlar moö matvftrn, aldini, smA-kókur,
allskonar sœtiudi, mjólk og rjóma, sömul.
tóbak og vindla. Óskar viöskifta íslend.
Heitt katli eöa teá öllum tlmum. Fón 7756
Tvœr búöir:
587 Notre Dameog 714 Afaryland St.
DR.H.R.RQSS
C.P.R. meðala-ogskurðlækuir.
Sjökdömum kvenna og barna
veitt sérstök umönnun.
WYNYARD, ---- SASK.
S. R. HUNTER&CO
Skradclarar,
189 Lombard Street
Búa til ný-móðins karl-
mannafatnaði eftir mftli.—
Efni og vinnubrögð afbeztu
tegund, og alt ábyrgst að
vera jafngildi þess bt'zta
sem f&anlegt er f borginni.
Verðið er við allra hæfi. —
S. R. Hunter & Co.
189 Lombard St.
Telephone 1395.
Honiinion liiink
NöTRE DAMEAve. BKANCH Cor. Nena St.
VÉR GEFUM SÉRSTAK
AN GAUM AÐ SPARI-
SJÓÐS-DEILDINNI. —
VEXTIR:bO«OAÐIR AF.lNNLÖaUM.
HÖFUÐSTOLL ... $3,983,392.38
SPAKISJÓÐLU - - $5,300,000.00
A. B. PIBRCY, MANAQER.
Stefán Johnson
Horni Sarpent, Avo. og Downing St.
HEFIR ÁVALT TIL SÖLU
Nyjar Áfir
Beztu f betmum. ngœtar til bökunar. 15c gallon
HKIinHKKlN(iiLlí or TVÆR
skemtilegar sðgur fánýir kaup.
endar fvrir að eins $91.00.
Ml
Hugleiðingar um kven-
frelsis mál.
Ein hin allra þýðingarmesta
þjóöfélagshreyfing, sem nú gerir
vart við sig meðal þjóðar vorrar,
og hvervetna í hinum mentaða
heimi, er kvenfrelsisstefnan. Má
nálega svo að orði komast, að
málefni þetta hafi stigið risafetum
til sigurs og fullkomnunar á síð-
astliðnum áratug. Knda er nú svo
komið, að flestir hugsandi menn
munu telja íramgöngu þessa máls
sjálfsagða og nauðsynlega. það
er að edns um heppilegustu leiðina
til þess að nálgast hið fyrirhug-
aða takmark, sem menn skilur á.
Ilinir ákaílyndari kvenírelsissinn,
ar> °g ÞaS er hér sem oftast hinir
óvarkárari og óhygnari, sem hæst
láta og mest ber á, kreíjast þess,
að konnm verði þegar í stað og
skilyrðislaust veitt full borgara-
leg réttindi. Ilins er litið eða alls
ekki gætt, hvort þær hafa nauð-
synleg skilyrði til þess, að rækja
borgaralegar skyldur eða ekki, —
hvort þær hafi nægilegt sjálfstæði
og þekkingu til þess að beita 'á-
hrifum sinám og greiða atkvæði
sín samkvæmt eigin skoðunum og
sannfæringu í hverju máli, — eöa
hvort þær aö eins mundu verða
viljalaust en handhægt verkíæri í
höndum óhlutvandra manna.
Sem stendur verður það ekki,
með fullri vissu, sagt, hvort konur
hafi nægan þroska til þcss aö taka
þátt í hinum margbrotnu og
margvísl-egu þjóðfélagsmálum, sem
þær með auknum réttindum yrðu
eðilega þátt-takendur í, én margt
virðist til þess benda, að svo sé
ekki.
Alment hafa konur, að því er
scð verður, mjög takmarkaða
þekkingu og lítinn áhugá á stjórn-
málum. Ivf til vill stafar það að
nokkru leyti af því, að starfssvið
þeirra befir enn sem komið er afar
þröng takmörk. En til þess að
aíla sér þekkingar á stjórnmálum,
þarf nákvæma rannsókn á ýmsum
efnum, hvgða á yfirgripsmikilli
grundvallarþekbingu, virðist það
því tæpast sanngjarnt, að ætlast
til þess, að konur öfluðu sér henn-
ar á skömmum tíma, það því
fremur, sem hugur þeirra hneigist
jalnan mcir að skemtunum en al-
varlegum störfum.
Til þess að sýna vanþroska
kvenna í }>essu tilliti, liggur ef til
vill beinast við, aö benda á að-
ferðina sem þær nota til þess að
fá áhugamálum sínum framgengt,
nægir í þessti efni að benda á kven
frelsishreyfinguna á Englandi á
síðustu árum, er þaö ekki að
undra, þó hygnari mönnum og
vitrari hrisi hugur við, að eiga
þingsetu með konum þeim, sem
jafnan láta stjórnast að blindum
ákaía, en hirða lítt um ástæður
og skilyrði, eins og forvígiskonur
k venrétt indamálsins þa r.
Ekki ber það heldtir vott ttm
þroskaðan skilning eða vaknandt
áhuga á stjórnmálum meðal ís-
lenzkra kv-enna, að þegar kven-
frelsiskonur þar sendu í fyrra tit
áskorun til þjóðarinnar, að veita
málefnum þeirra fylgi sitt í hönd-
farandi kosningum, lýstu þær því
jafnframt yfir, að þær væru utan
flokka (óháðar), jafnvel þó, eins
og þá stóð á, væri um framtíðar-
velferð og frelsi ættlands þoirra að
ræða, og einu íslenzku blöðin, sem
ekki fundu köllun hjá sér eða

krafta til að leggja neitt til þeirra
mála, voru íslenzku kvennablöðin.
Hvort sem það hefir komið af því,
að forstöðukonur þeirra hafa enga
þekkingu baft á málunum, eða af
því, að þeim hefir ekki fundist þau
koma lesendum sínum við, ber
það þeim og málefni þeirra alt
annað en góðan vitnisburð.
Ávaxtaríkara og heillavænlegra
mundi starf þess fólks verða, sem
mest beitir sér fyrir þessu máli, ef
það í stað þess að ‘‘prédika’’ mál-
efni sitt af taumlausri frekju en
litlum rökum, leitaðist við að
vekja áhuga og glæða þekkingu
kvenna á landsmálum. Sanngjarn-
ara og skynsamlegra mundi að
krefjast þess, að smámsaman væri
rýmkað um réttindi kvenna, eftir
því, sem þroski þeirra eykst, og
þœr gerast hæfari til þess, að taka
þátt í almennum málum. Mtindu
þær þá íljótar og betur njóta þess
systurarfs, sem þeim hefi^ borið
frá öndverðu, og þá mundi heim-
urinn með attknum kvenréttindum
stíga stórt og þýðingarmikið spor
til framfara og siðmenningar.
Að svo mæltu legg ég frá mér
pennann að sinni, fullviss um, að
þessar fáu athugasemdir muni eiga
miðlttngi góöum vinsældum að
fagna í herbúðum kvenfrelsissinna,
en ég er þess fullviss, að skynsam-
leg athugun og skýr r<">k muni
meir metin aí betri hluta lesanda
minna en geip þeirra.
Ilalldór Johnson.
--------d--------
Islands fréttir.
Hlý veðrátta að ttndanförnu eft-
ir uppstigningardagshret.-----31.
tnaí lagður hornsteinninn að
heilsuhælinu á Vífilsstöðum, flutt
kvœði og ræður, og sungiö kvæði
eftir porstein Erlíngsson, m. fl.
----Gróðri fer fram daglega, tún
orðin mjög fagtirgræn, og inndœlis-
leg á að líta.----Danska varð-
skipið fór til Hafnar til viðgerðar
og hreinsunar, og mun það gert á
hverju ári. Herskipið Hekla ann-
ast hervarnir kring um IslantT á
meðan.-----Varðskip Dana við
Færeyjar “Reskytteren”, á að
íara til íslands og stunda sjómæl-
ingar þar.-----Fólksfjöldi í Hafn-
arfirði er nú talinn 1470 sálir. --
Vestur-íslendingar Gunnar Matthi-
asson og Helgi Jónasarson eru ný-
komnir til Islands.-----Guðmund-
ur Hjaltason kennari cr kominn
heim til íslands með kontt sína og
dóttur, seztur að í Hafnarfirði.
Hann hefir haldið marga alþýðu-
fyrirlestra ttm ísland í Noregi og
víðar.-----Nýlega er dáinn í
Reykjayík í Landakotsspítalantim
trésmiður Jóhanites Böðvarsson,
ættaður úr þverárhlíð í Mýra-
svslu.-----Guðrún Jónsdóttir í
Gíslaholti (Rvík) 74 ára nýdáin ;
Halldóra Jónsdóttir (Rvik) 84 ára
dáin ; Ilelga Hallbjarnard. (Rvík),
20 ára, frá Brúarhrauni í Kol-
beinsstaðahreppi, dáin ; Hjördís
Ásmundsdóttir, 12 ára, dáin ; O-
löf Sigurðardóttir ekkja, dáin á
Lauganesspítala.-----I dómkirkj-
unni vortt fermd 91 barn sunnud.
fyrir hvítasunnu, og í Fríkirkjunni
voru 65 börn fermd á uppstigning-
ardag.-----Kinar IIjörleifsson cr
orðinn ritstjóri ísafoldar, um óá-
kveðinn tima.-----í skýrslu frá
Kaupmannahöfn 8. mai segir, að
söluhorfurnar á íslenzkum afurð-
um sétl þessaf : Saltfiskuf eigí yf-
ir 55 kr., smáfiskur 45—35 kr. skp.
hnakkakýldur málfiskur 65 kr.,
varðfiskur 38 kr. skpd. Harðfiskur
70—75 kr. skpd., nýverkaður.
Hrogn 35 kr. tunnan, sundmagar
68 au. pd. Lýsi, grómlaust, Ijóst
þorskalýsi, 30 kr., dökt 26 kr., há-
karls og sel-lýsi 32 kr., meðalalýsi
40 kr. tunnan (210 pd.). Selskinn,
dröfnótt, hvert 4 kr., hvít lítt selj-
andi ; lambskinn 401 aur. Hvít
norðlenzk ull áætlað 70 au. pd.,
annars flokks lir Híinavatns- og
Skagafjarðarsýslum 65 au., sunn-
lenzk og vestfirzk 62—60 au pd.
--- Námsmenii á læknaskólanum
hafa stofnað læknasjóð. Náms-
menn leggja árstillög í hann, og
læknttm vit um landið er ætlað að
styrkja hann. Hann er ætlaður
þeim læknum, sem leita sér sér-
þekkingar í lækmsfræöigreinutn.
tJr honum fá engir styrk fyr enn
ársvextir sjóðsins nema 2000 kr.
---þann 3. júní var afmælisdags
konungs minst í Iðnaðarmanna-
húsinu í Revkjavík. þari mæltu fyr-
ir minni B. Jónsson ráðherra, Ind-
riði Einarsson og séra Jón Helga-
son, og tóku 40 þátt í þessn há-
tíðahaldi.---Prýðisgóð aflabrögð
á Austfjörðum síðari hluta mán-
aðarins (maí). --- Stórstúkuþing
Góðtemplara sett í Reykjavík 7.
júní, með guðsþjónustu í dómkirkj
ttnni. Fulltrúar 60—70.--Dansk-
ttr lyf jafræðingttr ferðast í sttmar
ttm Island að rannsaka íslenzkati
mosa. Hann fær 2000 kr. úr Carls-
bergssjóðnum til þeirrar rannsókn-
ar. — Rvík 12. júní : Tið einatt
hin ákjósanlegasta. Um mánaða-
mótin maí og júní fluttust ltingað
mislingar með Ixutru, þó vægir.
---Síðasta alþingi hefir afgreitt
námalög á íslandi, í 7 köflttm.
J»au heimila öflum málmaleit og
málmblendings í jarðeignttm lands-
sjóðs, sem og í léns- og kirkju-
jörðum, í almenningum, öræfum
sem afréttum, sem eigi eru eign
einstakra manna né sveitarfélaga,
nær einnig til þjóðjarða og kirkju-
jarða, samkvœmt þjóðjárðasölu-
lögum 20. október 1905, og lög-
um 16. nóvember 1907 um söltt
kirkjujarða, eða hér eftir seldar.
í lögtmum eru ítarleg ákvæði ttm
málmleit, tim málmgraftarbréf
þeirra, er málm eða málmblending
finna í neíndum jörðum. Knnfrem-
ur ákvarðanir ttm útmæling ttnd-
ir náma, brunna, vegi, vatns-
afnot, bryggjugerð, rekstur náma,
eftirlit, meö fleiru. Ákvæði laganna
ná eigi til jarðeigna einstakra
manna, sé eigi ttm þjóðjarðir eða
kirkjujarðir að ræða, sem fyrr
kevptar hafa verið, samkvæmt
heimild i framangreindum tvenn-
um lögum. Að því er jarðir ein-
stakra manna snertir, verðttr því
sá,’ sem málma vill leita til að
grafa náma, að semja við landeig-
anda.
•—----*---------
Fréttabréf.
BLAINE, WASH.
28. júní 1909.
]xtð er ekki margt að frétta hcð-
an frekar enn vant er. AMir við-
btirðir hér virðast vera svo vana-
legir og rólegir, að menn naumast
veita þeitn eftirtekt. Hið stöðuga
og milda tíðarfar er líklega mikil
orsök til þess. Tíðin hefir verið
nokkuð þur og köld hér í vor, og
þar af leiðandi er útlit fyrir, að
heytekja og máske önntir ttpp-
skera, verði svo lítið rýrari enn
“ AVINKIÍ’KG; 8. )t],\ 1000. 111$. 8
—«— iW I ■ 11—.
vanalcga. Nýlega hafa þó kOtnÍS
góðar regnskúrir, sem hjálpa aíar-
mikið garðávöxtum.
það hefir verið frekar góð at-
vtnna hér í vor. Sérstaklega hafa
fiskifélögin lagt í mikinn kostnað
til undirbúnings fyrir sumarveið-
ina, og hafa þar af leiðandi haft
marga menn í þjónustu sinni. það
virðist, að þau spari ekkert til
»ess að geta veitt móttöku mikl-
um fiski í sttmar. 'ÖU niðursuðu-
hús, sem hér eru, eru nú endttr-
bætt og undirbúin fyrir móttöku
laxins. það er því mikið áhuga-
mál fyrir eigendur og verkamenn,
að fiskiveiðin liepnist vel.
Fólki hér líður yfir höfuð frekar
vel, og hefir góða framtíðarvon.
þar með má telja Islendinga, með
fáeinum undanteknihgum.
Félagsskapar samvinna Islend-
inga virðist sem stendur vera
frekar atkvæðalítil. Engin vekj-
andi tilþrif sjást á yfirborðinti. En
svo getur þetta bheyzt, þegar að
sumarannirnar ertt hjáliðnar.
Ein eftirtektaverð tilbreyting
fór þó hér fram meðal landa. —
Hinn 8. þ. m. var höfð stórkost-
log fagnaðar samkoma, og tilefni
hennar var, að lífstíðar fílagsskap-
ur var myndaður. Mr. Jón Jóns-
son (systursonur Mr. Abrahams-
sonar) og Miss Olína Jósefsson
höfðtt brúðkaup sitt þann dag.
Hér innlendur prestur framkvœmdi
vígsluathöfnina í kirkju sinni, og
samkvæmt ósk hans voru sungnir
íslenzkir brúðkaupssálmar af ís-
lenzkum söngflokk. Eftir þá at-
höín fórtt brúðhjónin með gesti
sína í næsta samkomtthús t(For-
esters Hall) með því að þar hefði
verið undirbúið fyrir skemtiathöfn
og fyrir veitingar handa gestun-
ttm. Skemtiathöfnin var söngttr.
Flokkssöngvar og einsöttgvar með
dansi á milli. þegar fólkið hafði
skemt sér þannig litla stund, var
það kaMaö að veitingaborðunum,
sem voru tilreidd með margskon-
ar réttum. þar sátu að borðum
ttm 150 manns. Stutt ræða var
þar haklin um þýðingu fagnaðar-
samsætdsins og hjónafélagsins. Eft-
ir að ttpp var staðið frá borðttm,
var byrjað á hinni fvrri skemtiat-
höfn. það virtist að boðsgestirnir
skemta sér vel samkvæmt eðli
þeirra og föngtim og menningu. —
Næsta dag fórtt brúðhjónin skemti-
ferð á sýninguna í Seattle.— þessi
brúðhjón eru efnileg ungmenni, oj>
má því vona, að þau leysi af
hendi mikið og göfugt starf í líf-
inu. AMir vinir og vandamenn
óski þeim aMs gengis og gæfu.
M.
Fyrirspurn.
Ritstj. Ileimskringlu.
Mér verðttr ekki svefnsamt ttm
nætur, því að nágrannar mínir í
næstæ húsi halda löngum vöku fvr-
ir mér með margvíslegri háreisti
og söng, þá er kvölda tckur, og
linna-ekki látum fyr en komið er
fram vfir miðnætti. Er þetta leyfi-
legt ? Kf svo er eigi, hvaða refsing
liggur við því ? L a n d i.
S V A R. — Vér vitum ekki af
neinum lögum né ankalögum þess-
arar borgar, sem banna s<>ng á
kveldin í heimahúsum. Sé háreist-
in samfara annars siðsamlegu
framferði, þá mttndi hún teljast
réttmæt, ef til réttar kæmi, og
engin refsing liggja við henni.
R i t s t j.
1R08LIN HÖTEL
llð Adelaide'St. Winnipeg
Bezta $1.50 á-dag hús í Vestur-
Canada. Keyrsla ÓKeypis miMi
vaj-'nstöðva os hússins'á nóttu og
degi. Aðhlynninig hins bez'a. Við-
skífti Isleudinga óskast. Williaui
Ave strætiskarið fer hjá húsinm
* O. ROY, eigandi. _
MIMMIMMáMBMMIMMÍ
Gimli Hótel
G. E. SÓLMUNDSSON
eigaadi
Óskar viðskifta íslendinga sem
heimsaikja Gimli-bæ. — Þar er
beini beztur f mat og drykkjar-
föngvim, og aðbúð gesla svo góð
sem frekast er liægtað gera haua.
Hótelið er við vagnstöðina.
Gistið að Gimli-Hótel.
Ágæt meðul.
Eg hefi kynst og pantia>ð áður
meðul við nef, kveika- og a>n<l-
kítila sjúkdómum hjá Royal Rom-
edy Co. J»au fá bezta vitnisburð.
þek, sotn setwla mér sjúkdómslýfí-
ingiu, og $4.60 fyrirfraim, £á rnieð-
ulin sperud be,im til sín kostnaðar-
laust hvair sem er í Oanada. Eins
o,g mörgum er kunnngt, hefi ég
Éengdist töluvert mikið við meðala-
sölu stundum, og þekk'i “pabemt”
inioðul vel. Jxxssi meðul eiru ‘ekta’
g|óð mieðul, og fólk má treysta
Jteiim, ef það kaupir þau í tæka
tíð.
K.Ásg.fíenediktszon.
546 Siimcaei St., Winnipeg.
2 Bækur
Gefins
FÁ NÝJTR KAUP-
ENDUR AÐ HEIMS-
KRINGLU SEM
BORGA $2.00 FYRIR-
FRAM. OG ÞESSUM
BÓKUM ÚR A Ð
VELJA : —
Mr. Pottcr frá Texas
Aðalheiður
Svipurinn Hennar
Hvammverjarnir
Konuhefnd
L a j 1 a
Robert Manton.
Alt góðar siigur og sum-
ar ágætar, efnismiklar,
fróðlegar og spennandi.
Nú er tfminn að gerast
kanpendur Hkr. Það
eru aðeins fá eintök eft-
ir af sumum bókunum.
II c i iii s k r i n 11 a
P.O. Box 3083, Winuipog
LÁRA 67
log fékk njósnaranum, sem kvaddi hann svo, en jarl-
dnn sat eftir þungt hugsandi.
Fyrst fór njósnarinn að finna dr. Druscott, sem
ftók vel á móti honum, en vdrtist verða hálfbilt við
[bréfið.
“Hvað get ég gert fyrir þig?” spurði hann, þeg-
(ar hann liafði lesið bréfið.
“Nú, herra, > það erfvíst bezt að ég segi ]»ér, að
ég er nýja skyttan hans Sir Arthur”.
Læknirinn varð hissa.
“Ertu kominn þangað í stað Burlstons?” spurði
Ihann.
“Já, að nokkru leyti, herm. Tilfellið er, að
mæsta skyttan eftir Rurlston ylirgaf liann strax, og
mú er ég sá eini, sem eftir er”.
“Einmitt, ég skil, og hvað svo?”
‘“Ég á heima í skógarhúsinu hjá frú Burlston”.
“Já — og svo?”
“Við höftim nú komið okkur saman um, aS
irugla saman reitum okkar”.
“Nú, það hefir ekki tekið ykkur langan tíma að
komast að þeirri niðurstöðu”, sagði læknirinn.
“Ástæðan er, herra, að hitn á dálítið af skilding-
nm og ég líka, og svo við höfum áformað að fá okk-
mr ednhversstaöar gestgjafahús og selja veitingar".
“Nú — en hvað kemur þetta mér viö?”
“Nii kem ég strax að efninu. Ég er ókunnugur
hér, og Jx-kki ekki fólkið. Ég var ekki lengi búinn
að kynnast Katrínu, }>egar ég tók eítir því, að það !
ivar eitthvað, sem hvílir á samvizku hennar. Hvin |
drekkur allmikið, og fólk segir að hún hafi byrjað a
því síðan hún hætti að vera hjúkrurtarkona. Ég
hefi heyrt, að hinn síðasti, sem hún sttindaði, hafi
iVerið lávarður East, því fór ég og fann' t Fathering-
ham jarl, en hann sendi mig hingað”.
__ * . ----------------------------------------
68 SÖGUSAFN IIEIMSKRINGLU
“Nvi — hvað cr það þá, ' sem þvi vilt fá að vita ?”
spnrði Eruscott læknir dálítiö önvvglega.
“Já, ég skal segja þér, herra, mér finst að maður
þurfi að þekkja liöna æfi konu sinnar, og ég get ekki
losnað við þá hugsvvn, að það sé eitthvnð rangt í
sambandi við dauða Easts lávarðar, og svo hélt ég
að þú gætir frætt mig um það”.
Læknirinn sýndist óánægður yfir þessari spvirn-
ingu. “það er nvi efasamt, hvort slvku á að svara”, '
sagði hann. “Setjum nvi svo, að ég ]>ektv eitthvað
til frvi Burlston, hvaða hieimild hefir þvi þá, alveg ó-
kvvnnvtr maður, að spyrja mig um það ? þú ert ekki
giftur henni enn þá”.
Smith lét sem sér væri misboðið.
“Nvi, það hlýtur að vera eitthvað leiöitvlegt,'
fyrst þvi vilt ekki segja ncitt um það. En að hinu
lej'tinu vtir það lávarSur Fatheringham, sem sendi
mig hingaö, og lvann sagði, að þvi mundir gera það
sem þvi gætir fyrir mig”.
þetta kom lækninum til að hvtgsa nánar um
bréf lávaröarins, sem var skrifað í skipandi anda.
Ilann hugsaði stvvtta stvvnd og sagði svo :
“Jæja, maður minn, ef þú vilt ábyrgjast mér, að
tilgangur Jtinn sé hreinn og heiðarlegvvr —”
Smith greip fram í fvrir honum með röksemdir
og sannfæringar, og að því loknu sagði hann : “Jæja
Jvá, til þess að þóknast lávarðinum, skal ég segja
það sem ég veit. Ég var alls ekki ánægður með frvv
Burlston — eða Katrínu Wiseman, sem hún hét þá —
setn hjúkrunarkonu Easts lávarðar. Ég efast um,
að honuvn hefði orðið bjargað, hve góða hjúknvnar-
konu, sem hann hefði haft, en að hvin hjúkraði hon-
um illa, það er einvl sinni víst, og af því það vár eft-
ir minni ráðleggingu, að hvin var fengin, hótaði ég
henni, að htin skyldi rekin frá hjvikrvvnardeild, sem
lnin tilheyrði. Afleiðingin var, að hún lagði niður
LÁRA . 69
starf sitt fríviljuglega. Skömmu síðar giftist hún
Burlston, og síðan hefi ég ekki heyrt hennar getið
fyr cn nvina eftir daviða manns hennar”.
þegar Smith sá, að hér var ekki meiri fróðleik
að fá, kvaddi hann og fór beina leið til Pólstjörn-
unnar, beiddi ]»ar um besta og vagn, sem hann fékk
eftir fáar mínútur, og ók svo af stað með miklum
hraða í áttdna til Fatheringham.
Hálfri annari stundu síðar kom hann að snotru
höfðingjasetri hér um bil tveim mílttm hinsvegar v-ið
Fatheringham, sem honum var sagt að væri heimili
Haworthy. Hann ók að aðaldyrunum, sté oían vir
vagninum og hringdi dyrabjöllunni. þjónn kom
strax til dyranna, sem tók á móti bréfinu frá Fath-
eringham jarli og fór með það inn. það leið ckki á
löngu, J»angað til hann kom út aftur, og bavvð gest-
invim kurteislega að koma inn til hr. Ilaworthy.
Hann var í ferðafötum, en á gólfinu v kring um hann
lágu ferðapokar, töskur, koffort, yfirfatnaður og
annað Meira, alt hvað innan vvm annað. A boröinu
lágu nokkrir seðlar, og á þaim stóð nafnið Kaup-
mannahöfn. Herra Haworthy var sjáanlega að búa
sig undir ferðalag, enda sönnuðu fyrstvv oröin lvans
að svo var.
“Kf þú hefðir komið hálfum klukkutíma seinna,
þá hefðirðu ekki fundið mig”, sagði hann, “því ég
íer rétt strax til I.ondon, og þaðan til Danmerkur,
Svíþjóðar og Noregs”.
Njósnarinn horfði fast á lvann dálitla stvínd,
sagði síðan rólega og alvarlega : “Nei, herra, þvv
ferð ekki til Danmerkur, þú ferð þar á móti til
Skotlands”.
“Ilvað áttu við með þessu ? Á það að vera
spaug eða hvað?”
“það skal ég strax skýra fvrir þér. Ég skal
greina frá öllu eins glögt og nákvæmlega eins og ég
70 SÖGUSAFN .HEIMSKRINGLU . \
get, en. þó þér finnist skuggi hvila á einhverju, verð-
urðu að afsaka mig, því tilfeMið er, að annara leynd-
armál eru fiéttuð inn í þetta”.
“Hvað á alt þetta að þýða ? Hver crt þú?”
“Ég er njósnari írá London ; nafn mitt er
Wright. Lávarður Fatheringhatn hefir fengið mig til
að komast að og sanna, að Sir Arthvvr hafi myrt
skyttuna sína".
“Hamingjan góða hjálpi okkur”, sagði hinn. “Ja,
ég hefi nú ravvnar haldið, að það væri eitthvað grugg-
ugt við það atvik”.
‘‘Fram að þessum tíma hafa rannsóknir mínar
leitt tvent í ljós : Ég er viss um, að óskað hefir
verið eftir dauða Burlstons, — ég segl að eins, óskað
eftir, af þriðju persónu, sem um nokkur ár hefir
leynilega goldið frvv Bnrlston stvrktarevri. Knn-
fremur hefi ég fuMvissað mig um, að Sir Arthur fór,
að réttarhaldinu afstöðnu, til Skotlands, til að finna
konu svna, en afledðingdn varð hin sama og áður
hafði átt sér stað, að hún varð brjáluð þegar hvin sá
hann. Fram aö þessu hefir mér ekki hepnast, að
finna neitt samband á miMi atvika þessara. Ég
kenv núna frá hr. Druscott —”
‘‘‘■Druscott í Ilaughton?”
“Já, þekkirðu hann ?”
“Já, mjög vel, við erum gamlir vinir frá Cam-
bridge”.
“Kinmitt það ? Bara að ég hefði vitað það dá-
lítdð fyr. Máskc hann) hafði verið skrafhreiínari
heföir þú hjálpað mér”.
“Hvað er það, sem þú vilt fá að vita hjá hon-
um ?”
“Ég verð að bdðja þig, að spvrja mig ekki vvm
það að svo komnvv. það, sem nú er mest áríðandi,
er viövíkjandi lafði Redleigh”.
“Lafði Redleigh ? Hvað er um hana ?.”