Heimskringla - 08.07.1909, Blaðsíða 5

HEIMSKRINGEA’
WINNIPEG, 8. JÚLt 1009. Bls. 5
Ertu að hugsa um að kaupa reiðhjól? Ef svo er J>á komstu
eftir hver býr til beztu hjólin. Margar hjólateg. eru til sölu,en
sem ekki hafaverksmiðju nafn á sér. Slík hjól ernekki ábyggileg,
efnið er óvandað, svo að verksmiðjurnar blygðast sín fyrir að láta
vita, hvc r hati búið pau til. Canada Cycle & Motor Co., Ltd-,
heíir trygt sér álit með eftirtöldum reiðhjólum:—
CLEVELAND
RAHBLER
BRANTFORD
PERFECT
MASSEY
IMPERIAL
Canada Cycle & Motor Co., Ltd., Winnipeg.
147 PKINCESS STREET.
Heimsins Beztu Reiöhjóla-smiðir.
Ennþá ný undur.
Kvikmyndir af kirkju-
þinginu.
(Frá fréttaritara Hkr.).
flNGIÐ SETT.
Jjingdð var sett með vanalegri
athöfn. Fyrst var kyrjaöur þing-
setningarsálmur, þá prédikað af
forseta kirkjufélagsins séra B. B.
Jónsson ; siðan gengu þingmenn
innar og fólk þeirra og að því
búnu var þingið sett af forseta.
vSVIPUR þlNGSINS.
Mönnum var mest forvitni á að
vita, hver mundu örlög nýju guð-
fræðinnar á þessu þingi, og voru
margar spár um það, ýmis að hún
yröi gerð ræk úr félaginu eða lát-
in í friði. Af þinginu var ekki gott
að henda mið um það. þingið var
ærið þykkjuþungt á svipinn, þegar
það kom saman. þingmenn kaldr-
analegir og fálátir innbyrðis,
hnykluðust til sæta eftir skoðun-
um nokkuð svo, og sátu óvenju-
lega þöglir í málhvíldum á þing-
íundunum. það var greiniléga illt
í þeim, en af því var ekki mark
hafandi. Við ööru vTart að búast.
þeir voru nýkomnir úr snarpri
kosninga baráttu, sem háð hafði
verið opinberlega víðsvegar um
safnaöarlögin milli gömlu og nýju
guðfræðinnar með hinu mesta of-
stæki og frekju, og glímuskjálftinn
var enn á þeim. Eeikar höfðu líka
farið svro, að allar horfur voru á,
að þetta yrði ekki síðasta orra-
hriðin innan félagsins, og má
nærri geta, hve sú tilhugsun sé
skemtileg safnaðafulltrúunum, sem
flestir eru leikmenn ólærðir, og
til ,að geta, þvkir allur stefnumun-
urinn vera sama sem að deila um
geitarhár eða keisarans skegg.
erindi sitt og fyrir fullri kirkju.
Hann bað rnenn gjalda varhuga
við nýju guðfræðinni. Hún þættist
halda sér við Kristsmyndina, eins
og hún kæmi fram í ritningunni,
en breytileg væri myndin, sem hún
þættást finna þar. Sumar greinir
nýju guðfræöinnar næmu úr myud-
inni eingetnaðinn, aðrar upprisuna
o. s. frv.; svo þegar öllu væri á
botninn hvolft, yröi tnyndin ekki
nema tóm skáldskapar hugsjón,
tlóðlaus og merglaus. þá færði
liann rök fyrir innblæstri ritning-
arinnar af orðum lausnarans sjálfs
og ritningunni, og lauk máli sínu
með því að sýna fram á, að nýja
testamentinu væri hætt, ef rýrt
væri gamla testamentið, hvort
stæði með öðru.
Eftir nokkrar marklitlar umræð-
ur, bað séra Friðrik J. Bergmann
sér hljóðs, postuli nýju steínunnar.
Ilann bað menn hafa hugfast, að
hann væri ekki að þrengja eða
skipa mönnum til neinnar skoðun-
ar. Öllum frjálst, að hafa hvaða
Jskoðun sem líkaði fyrir sér ; vildi
að eins sama rétt sér og öðrum
til handa, er hagnýta vildi sér nið-
urstÖðu biblíulegra vísinda við í-
hugun ritningarinnar. Hann yæri
málshefjanda að mörgu samþykk-
ur, svo sem um innblástur ritni.ng-
arinnar, að því er til trúarefna
tæki.
En margt væri annars eðlis,
eins og málshefjandi hefði og tekið
fram, og sumt af því hneykslaði
trú manna og vræri til ásteytingar.
Ilann vildi hafa leyfi til að segja
fólki, að því þvrfti það ekki að
trúa. T.a.m. tryði hanti ekki, aö
NÝJA GUÐFR.EÐIN.
Gamla guðfræðin hélt velli í
þeirri sennu — engum hafði raun-
ar komið annað til hugar, — en
sigur hennar var nauða-áþekkur
sigri Pymhusar Epirusskonungs á
Rómverjum, eindreginn vottur
þess, að hún mundi ekki æfinlega
eiga sigri að hrósa. Nýja guðfræð-
in hlaut Jý hluta safnaðarkjörinna
sæta á þinginu i þessari fyrstu at-
rennu, og má segja að hún hafi
fiskað langt fram yfir allar vronir,
þegar þess er gætt, að orðsins
þjónar eru svo gott sem allir á
einu bandi áj móti henni. Kosning-
arúrslitin eru órækur vottur þess,
að jarðvegurinn sé góður fyrir
hana hér vestan hafs, sami jarð-
vegurinn og heima á Fróni, þar
sem hún ræður nú lögum og lof-
um.
FYRIRLESTRAR.
Af fyrirlestrunum þótti helzt
mega marka, að ekki mundi meiri
hlutinn ætla sér, að skera nýju
guðfræðina niður innan félagsins.
þeir voru fluttir af stillingu og of-
urkappslaust.
Menn hlustuðu á gamla forset-
ann, séra Jón Bjarnason, flytja
“apologiam pro vita sua” (vörn
fyrir æfiferil sinn) með liinni mestu
athygli og eftirvænting. þeir. setn
höfðu búist þar við að heyra
svarralega ádeilu á nýju guðfræð-
ing, varð ekki að trú sinm. Fyrir-
lesturinn var ádeilulaus nð mestu,
hlutvönd frásögn af mönnitm og
málefnum, sem snortið höfðu ræðu
manninn um dagana, (g afskifti
hans af þeim, harla íróðlegur i
kirkjusögulegu tilliti, og líkaði vel.
Sömu hófsemi gætti málsliefj-
andinn um gildi ritningarinnar,
séra Kristinn ölafsson, sem flutti
jBileams asna hefðj talað, þó i ritn-
ingunni stæði ; ekkert sáluhjálpar-
^atriði heldur að trúa þvi. Eins
væri lögmál þrœlahaldsins ekki inn-
blásið af guði í ritninguna, heldur
af tíðaranda eða hugsunarhætti
manna á þeim tímum, sem ritin
væru frá, og sama væri að segja
um spámennina. það væri ofætlun
nútíðarmanni, að trúa iö 1 1 u í
þeim, eins og t.d. því, að drottinn
hefði. boðið spámanninum, að baka
brauð við mannasaur, og þá' við
mykju, er hann hefði færst undan
hinu fyrra. Slíka ásteytingarsteina
vildi hann hafa leyfi til að taka úr
götu manna, til að hjálpa þeim
til að komast til sannrar trúar.
William Paulsson lýsti andvara-
lausum æskuárum sínum og síð-
an afturhvarfinu til kristilegrar
trúar. Hafði þá “orðið bilt” við,
er hann tók eftir því, að nýja
testamentiö stæði og félli myð
gamla testamentinu, því hann
hafði heyrt að það væri svo
skrambi ótrúlegar sögur í hinu
síðarnefnda, — ræðumaðurinn v irt-
ist ekki vita, að það eru í báðum
sáttmálunum. En séra Friðrik J.
Bergmann hefði komið öllu í gott
lag fyrir sér með fyrirlestri, sem
kendi honum, hvrernig taka a.tti
þar saman, og síðan hefði liaim
sannfærst æ betur og betur um
það, að sama hlyti að ganga yfir
bæði testamentin.
Séra Fjeldsted þótti kenna kulda
í umræðunum ; sagðist eitt sinn
hafa orðið orðlaus. Hann hefði
v'erið spurður að, af hverju hann
vissi, að guð væri góður. Langaði
helzt til að segja eitthvað fallegt
við útfarir.
Séra Jóhann Bjarnason lét illa
yfir guðshugmynd sumra manna.
þeir ímynduðu sér guð eins og
jarðneskan ofboð stóran mann á
lafafrákka og með pípuhatt og
staf í hendi. þeim skildist ekki, að
fyrir honum væri allir hlutir jafn-
göfugir, — maöurinn, mykjan og
saurinn, skildist mér hann eiga við.
Enn var margt fleira skrafað, og
svo lauk umræðunum, að gildi
ritningarinnar var jafnóákveðið
eftir; sem áður.
(Framhald).
þessar 2 milíónir manna, sem
lesa blaðið “Saturday Blade”,
munu gleðjast að sjá þær fréttir í
blaðinu, sem út kom laugardaginn
þann 19. júní 1909, að útgefandi
blaðsins er að búa sig undir leið-
[ angur til Afríku, í þágu lesend-
I anna.
Ljósmyndavélin er nú orðin eitt
hið mesta undur á sjónursviði
myndlistarinnar. Hún gerir manni
nú orðið auðvelt, að ná nákvæm-
um myndum af einu og öðru, sem
er í fjarlægð svo mílum skiftir. —
Nýleg hefir myndatökumaður tekið
mynd af fjallshlíð, sem var 40 míl-
ur burtu frá honum. Myndtakar-
inn sá ekkert af fjallshlíðinni nema
stærstu hamrabelti. En myndavél-
in sýndi gistihús þar, með dvrum
og gluggum. þessi mvndtökuvél er
bæði sjónauki og myndtakari í
senn.
Herra Boyce, útgefandi blaðsins,
ætlar að haf-a með sér margar af
j þessum stærstu og beztu vélum,
til Afríku. Ennfremur ætlar hann
I að flytja með sér loftskip. Á loft-
1 skipum þessum ætlar hann að
' stíga svo hátt í loft upp, að hann
eygi ekki myndtökusvæðið að
mun, þaðan af síður þá hluti og
skepnur, sem það geymir* þannig
lagaðar myndir ætlar hann að láta
l blað sitt flytja lesendunum. Mynd-
ir þessar verða af innfæddum villi-
mannaflokkum, bústöðum þeirra,
og villidýrum, sem í kring um þá
eru. Einnig fjöll og gljúfur, grund-
ir og merkur, gil og læki, vötn og
fljót, ásamt ótal fleiru, sem bæði
er þekt og óþekt.
Eftirfylgjandi grein um leiðang-
ur Boyces til Afríku, flyturChicago
j Tribune fyrir stuttu siðan :
“W. D. Boyce, útgefandi Satur-
day Blade og Chicago Ledger, ætl-
| ar að ferðast um svörtustu Afríku
og ætlar a.ð veiöa villidýr og ann-
að á loftskipum. Ilann hetir með
1 sér flokk fylgdarmanna, og byrjar
för sína I. september i haust. —
þetta er sú fyrsta rannsóknarför,
sem farin lieíir vrerið með þessum
j útbúnaöi. Búist við, að hún
standi yfir eitt ár.
í gærdag lýsti Boyee hvernig
hann hugsar sér að haga för þess-
ari. Hann er fróður um brezku
nýlendurnar í austur Afríku, stað-
ina IMombasa, Nairobi og fleiri,
þar sem Roosevelt er að ferðast
nú. Hann býst við að taka til
starfa í Mombosa, svo framarlega
j að árstíðir hamli ekki. En þá ætl-
! ar hann að rannsaka Abyssiníu og
kringumliggjandi staði. Hann
býst við miklum árangri af för
sinni, og að hún skýri dýra- og
j jurtalíf í tempraða hitabeltinu þar
j syðra, sem menn hafa óljós hug-
mynd tim ennþá.
Um æðilangan tíma hefi ég verið
að hugsa um með sjálfum mér, að
i fara rannsóknarför til Afríku. Mig
langar til að ná myndum þar af
j lifandi og dauðu, og hugsa mér að
gera það í loftbát. þær myndir
| hefi ég hugsað mér að biirta í viku-
blöðum mínum.
Eg ætla að leggja af stað eins
fljótt og ég kem því við. Vil fara
aö heiman um 1. september. Lend-
ingarstað hefi ég ákveðið Mom-
basa, og ætla að hlýta ráðum W.
N. McMillans, sem á þar miklar
lendur. Eg er ekki æfður loftfari,
enda þó ég sé mjög gefinn fyrir þá
fræðigrein. Ég er heldur ekki
myndtökumaður.
Ildo Ramsdell, snillingur í mynd-
tökufræði, og sem ég er kunnur
um fleiri ár og hefir ferðast fyrir
mig afarvíða, fer að líkindum með
mér og sér um myndtökurnar.
Iíann er þar aö auki efnafræðing-
ur og vélafræðingur.
Ég ræð loftsiglingamann til far-
arinnar héðan, og kannske annan
írá Frakklandi. Heilmargir enskir
hermenn verða í förinni. Enn þá
veit ég ekki, hverjir þeir eru. En
þegar ég kem til baka frá Eng-
landi, hefi ég samið ,vrið þá. Lœkn-
j ir fyrir leiðangurinn og leiðsögu-
' maður verða úr Nairobi.
Loftsiglingamenn segja mér, að
ég þurfi ekki stærri loftför en svo,
■ að 2 menn geti borið hvert á milli
| sín. Efni til að búa til gas úr,
ætla ég að flytja með mér. það er
hægt að búa t;l gas úr járnsvarfi,
sem vel má briika fyrir loftbáta í
Afríku. það er léttara í sér enn alt
annað gas, og áhöldin, sem búa
það til, eru ekki fyrirferðarmikil.
Ég veit enn þá ekki, hvort vrið
ferðumst í loftbátum milli staða.
það er undir veðurstöðu komið.
Við getum stigið 1000 fet í loft
upp á bátunum, og ef flugur og
yrmlingar ama okkur á jörðu, get-
um við sofið fyrir ofan þá í loft-
inu, og fyrir ofan ryk og mistur,
sem flvtur sóttkv’eikjur og óholt
loft. Ég hefi hugsað mér að hafa
loftskeyta útbúnað á loftbátum
minum, og standa í sambandi við
íréttastöðvar meðfram ströndinni,
ef mögulegt er. — Ég mundi meta
það mikils, að vera á bát uppi í
loftinu, þá þrumur og eldingar
eru. það hlýtur að vera tilkomu-
mikil sjón.
Boyce er nú 47 ára gamall, og
er marg-þvældur veiðimaður, • og
vanur við misjafnt. Árið sem leið
fór hann veiðiför norður að James
Bay, og fór þá i einum rykk 300
mílur eftir Hudsons Bay óbygðun-
um, í mjög köldu veðri. Margt
fleira hefir hann gert þessu líkt.
Hann hefir ferðast um neðri MeX-
ico og Yocatan, á meðal ■fjallabúa
þar. Iíann hefir farið leiðangur til
Peru. Fvrir löngu síðan ferðaðist
hann í Alaska með Indíána leið-
sögn. Hann hefir einnig ferðast
um Suðurhafseyjar, og farið uær
því hringinn í kring um hnöttinn.
Hann er því enginn viðvaningur í
j ferðalagi, og má vænta mikils á-
rangurs aí hinni fyrirhuguðu för
hans til Afríku. Udo Ramsdell er
þaulæfður ferðalangur líka, og á-
kjósanlegur félagi Boyce í þessa
j för. Boyce var í Winnipeg fyrir 25
árum, þá felagi Jos. E. Steen í
blaðaútgáfu. Nú er hann talinn
meðai milíóna eigenda í Banda-
ríkjunum. — (Lauslega þýtt).
A. J. Johnson
skýrir frá því, að hann hafi tekið
mig tali á skrifstofu Heimskringlu
fyrir nokkru. það er satt, að fund-
um okkar bar þar saman, ekki alls
fyrir löngu, og stóð ég hann þar
að miður ráðvandlegu verki, er
hann var í algerðu heimildarleysi
að hnýsast í smágrein þá, sem
Heimskringla flutti honum frá mér
skömmu siðar. Ég gleymi því
seint, hve fljótur hann var að
leggja greinina frá sér, er hann
kom auga á mig, og hörfa frá rit-
stjóraborðinu, sneyptari en frá
megi segja. Honum varð orðfall
um stund, en þegar hann fékk mál-
ið, var hann óspar á vizku sinni
um póstspjöldin sín og fleira.
Einkum er mér það minnisstætt,
live hann var hróðugur yfir því,
að hafa valið ’ Jóni Sigurðssyni
einkunnarorðin : “Vér mótmælum
allir". Hann sagði, að mörgum
þætti þau betri heldur en orðin :
“Aldrei að víkja”. En ég sagöi
honum þá eins og var, að þessi
fyrgreindu orð væru ekki eftir Jón
Sigurðsson, og kom honum það
að visu algerlega á óvart, en
treystist þó ekki til 'að mótmæla
því. Ég hefi getið þessa hér vegna
þess, að Agúst hefir að fvrra-
bragði gert samtal þetta að blaða-
máli og látið mikiö yfir því.
Ekki hefir Agúst tekist að hagga
við ummælum mínum um póst
spjöldin, en einu atriöi hefir hann
reynt að mótmæla, þar sem »hann
segir :
“þeirri staðhæfingu hr. B.S., að
vísan, sem hann tilfærir eítir E
Benediktsson, sé ranglega stafsett,
svo meiningin raskist, mótmæli
ég. Vilji B.S. halda áfram, að
bera fram þá fjarstæðu, vildi ég
ráðleggja honum í bróðerni, aö
vera eitt ár í viðbót á latínuskól-
anum í Reykjavík, til að læra lest-
ur og stafsetningu”.
Við þetta lej-fi ég mér að gera
þá athugasemd, að A. J. J. eykur
hér í staðhæfingu, sem mér hefir
aldrei til hugar komið, og þarf
blygðunarlausa óskammfeilni til
aö rangfæra svo prentuð ummæli
frammi fyrir þúsundtim manna.
Mér hefir aldrei til hugar komið,
að “meiningin”(! ) hafi raskast í
vísunni, heldur r í m i ð , og ég
endurtek það.
Ágúst þarf ekki að hlutast til
um skólagöngur mínar ; óg er
nógu vel að mér til þess að ráöa
niðurlögum hans, hvar og hvenær,
sem vera skal.
En þess sannmælis skal ég unna
honum, að hann er mér stórum
fremri i þvi, sem hann er ríkastur
af, en það er sjaldgæf lítilmenska
og tuddalegasti ódrengskapur.
Baldur Sveinsson.
TIL SÖLU:
Maður eða kona. MittSuð-
ur Afrfku lamlgjafar-ávfsunar
skfrteini, gefið út af Innanrfk-
Í8tleiltlinni í Ottawa,gildirfyr-
ir 320 ekrur af hvaða rlkis-
landi sem opið er til heimilis-
réttartöku í Manitoba, Al-
berta eða Saskatchewan.
Hver persðna, yfir 18 ára að
aldri,—maður eða kona,—get-
ur fengið landið með því að
kaupa þetta skfrteini fyrir
$800.00. — Skrifið eða Sfmið
strax til
L. E. TELFORD,
131 SMIITER ST. — TORONTO, ONT.
LEIÐBEINING AR - SK RÁ
YFIR ÁREIÐANLEGA VERZLUNARMENN í WINNIPEG
MUSIC OG HLJÓÐFÆRI
CR0S5, GOLLDING \ SKINNER. LTD. 323 Portage Ave. Talsimi 4413
MASON & RISCH PIANO CO , LTD. 356 Maiu Stree » Talsími 4 80 W. Alfred Albert, Islenzkur umboösmaöur
WHALEY ROYCE & CO. 35 6 Main St. Phone 26 3 W. Alfred Albert, búöarþjóun.
BYGGINGA- og ELDIVIÐUR.
J. D. McARTHUR CO , LTD. Bygginga- og Eldiviöur 1 heildsölu og smásölu. Sölust: Princess og Higgins Tals. 5060,5061, 5062
MYNDASMIDIR.
O. H. LLEWELLIN, “Medallions'” og Myndarammar Starfstofa Horni Park St. og Logan Avenue
SKÓTAU í HEILDSÖLU.
AMES HOLDEN, LIMITED. Princess «fe McDermott. Wiunipeg.
TIIOS. RYAN & CO. Allskonar Skótau. 44 Princess St.
THE Wm. A. MARSH CO. WESTERN LTD. Framíeiöendur af Fínu Skótaui. Talsimi: 3710 88 Princess St. “High Merit” Marsh Skór
RAFMAGNSVÉLAR OG ÁHÖLD
JAMES STUART ELECTRIC CO. 3 24 Smith St. Talsímar: 3447 og 7802 Fullar byrgöir af alskouar vélum.
ÖOODYEAR ELECTRIC CO. Kellogg's Talsimar og öll þaraölút. áhöld Talsimi 3023. 56 Albert St.
RAFMAGNS AKKOKÐSMENN
MODERN ELECTRIC CO 412 Portage Ave Talsími: 5658 Viögjörö og Vír-lagning — allskonar.
BYGGINGA - EFNI.
JOHN OUNN & SONS Talstmi 1277 266 Jarvis Ave. Höfum bezta Stein, Kalk, Cement, Sand o. fl.
THOMAS BLACK Selur Járnvöru og Byggiuga-efu« allskonar 76—82 Lombard St. Talsimi 600
THE WINNIPEtí SUPPLY CO., LTD. 298 Rietta St. Talsímar: 1936 <fe 2187 Kalk, Steinn, Cement. Sand og Möl
BYGGINGAMEISTARAR.
J. H. O. Rl’SSELL Byggingameistari. I Silvester-Willson byggingunni. Tals: 1068
PAUL M. CLEMENS Bygginga - Meistari, 443 Maryland St. Skrifst.: Argyle Bldg., Garry st. Talsimi 5997
BRAS- og RUBBER-STIMPLAR
MANITOBA STENCIL & STAMP WORKS 421 Main St. Talsími 1880. P. O. Box 244. Búum til allskonar Stimpla úr málmi og togleöri

VÍNSÖLUMENN
GEO V E LIE
lei’dsftlu Vínsali. 185. 187 I^ortage Ave. E.
SmA-sölu talslmi 352. Stör-sölu talslmi -164.
STOCKS& BONDS
W. SANEORD EVANS CO.
a Grain Kxcbaufte Talsími 36 9 6
ACCOUNTANTS & AUDITORS
A. A. JACKSON,
Accountant and Auciitor
Tals.: 5 7 02
OLIA, HJOLÁS-FEITI OG FL,
WINNIPEQ OIL COMPANY, LTD.
áa til Stein Ollu, Gasoline og hjólás-áburö
slmi 15 90 611 Ashdown Block
TIMBUR og BÚLÖND
TH05. OYSTAD, 208 Kennedv Bldg.
Viöur 1 vasrnhlössuro til notenda, bulönd til sölu
PIPE & BOILER COVERING
QREAT WEST PIPE COVERINQ CO.
VÍRGIRÐINGAR.
THE OREAT WEST WIRE FENCE CO.. LTD
Alskoaar vlrgirðinarar fyrir biaiidur og borgara.
76 Lombard St. Winnipeg.
ELDAVELAR O. FL.
McCLARY’S, Wiunipeg.
Stœrstu framíeiöendur i Canada af Stóm,
Steinvöru [Granitewares] og fl.
ÁLNAVARA í heildsölu
R. J. WHITLA & CO., LIMITED
264 McDermott Ave WinniiíeR
“Kinf? of tho Road” OVERALLS.
BILLIARD & POOL TABLES.
w. a. c a r s o N
P. O. Box 225 Room 4 í Molson Banka.
öll nauösynle#? áhöld. Ég Rjöri viö Pool-borö
N A L A R.
JOIIN KANTON
203 Hammond Block Talslmi 4670
Sendiö strax eftir Verölista og Sýnishornum.
GASOLINE-Vélar og Brunnborar
ONTARIO WIND ENGINE and PUMP CO. LTD
301 Chamber St. Slmi: 2988
Vindmillur -- Pumpur— .\#rnptar Vélar.
9=
BLOM OG SONGKUGLAR
JAME5 BlRCIl
442 Notre Dame Ave. Talsimi 2 6 3 8
BLÖM - allskonar. Sön#r fuglar o. fl.
BANKARAR,GLJFUSKIPA AGENTR
ALLOWAY Ai CHAMPION
North End Branch: 667 Main sfcreefc
Vér seljum Avlsanir borpanlefrar á Islandí
LÆKNA OG SPÍTALAÁHÖLD
CHANDLER íc FISHKR, LIMITED
Lækna og Dýralækna áhöld, ok hospltala áhöld
185 Lombard St., Winnipejr, Man.
MARKET H0TEL
146 PRINCESS ST. ISEL..
P. O’CONNELL, elgandi, WINNIPEQ
Beztu tegundir af víuföngum og vind
'im, aðhlynning góð húsið endurbsett
Woodbine hotel
StnBista Billiard Hall i Norövesturlandinu
Tíu Pool-borö.—Alskonar vlnog vindlar
Lennon A. Hebb,
Eigendur.
JOHN DUFF
PLUMBER, QAS AND STEAM
FITTER
Alt verk vel vandaö, og veröiö rétt
664 Notre Dame Ave. Phone 38K/
W’innipeg
Sendið Heimskringlu til
vina yðar á Islandi.
Department óf Agriculture and Immigration.
MANIT0BA
þetta fylki hefir 41,169,089 ekrur lands, 6,019,200 ekrur eru
vötn, sem vedta landinu raka til akuryrkjuþarfa. þ«s vegna
höfum vér jafnan nægan raka til uppskeru trygginga r.
Ennþá eru 25 milíónir ekrur óteknar, sem fá má mieð heim-
ilisré'tti eða kaupum.
íbúata;a árið 1901 var 255,211, nu er nún orðin 400,000
manns, hefir nálega tvöfaldast á 7 árum.
Ibúatala Winnipe'g borgar árið 1901 var 42,240, en nú um
115 þúsundir, hefir meir en tvöfaldast á 7 árum.
Flutningstæki eru nú sem næst fullkomin, 3516 milur járn-
brauta eru í fylkinu, sem allar liggja út frá Winmpeg. þrjár
þverlandsbrauta lestir tara daglega frá Winni'peg, og innan
fárra mánaða verða þær 5 talsins, þegar Grand Trunk Facific
og Canadian Northern bætast við.
Framför fylkisins er sjáanleg hvar sem litið er. þér ættuð
að taka þar bólfestu. Ekkert annað land getur sýnt saœa éöxt
á sama tímabili.
TIL FKHDAIIAWA :
Faxið ekki framhjá Winnipeg, án þess að grenslast um stjórn
ar og járnbrautarlönd til sölu, og útvega yður fullkomnar upp-
lýsingar um heimilisréttarlönd og fjárgróða möguleika.
Stjórnarformaður og Akaryrkjumála-R&ðgjafi.
Skriflö eftir upplýsingnm til
Jom-ph Bni'ke. Jnn. Hartney
178 LOGAN AVE., WINNIPEG. 77 YORK ST., TORONTO.
TIL
Af því svo lítið í skáldskap ég sk.il,
ég skammast mín að segja þú sért v e 1 v i r k.
En heyrðu nú, góða, hvar heldur þú til —
hvort ert þú í Braudon eða Selkirk ?,

A LDREI SKALTU geyma til
morguns sem hægt er að gera
f dag. Pantið Heimskringlu í dag.