Heimskringla - 02.09.1909, Side 3

r
M ^EIMSKEINODX
WINNIPEG, 2, SBrT. 1909. Bls. 3
R. A.
THOMSON
AND CO.
: Cor. Sargent & Maryland St.
; Selja allskonar MATVÖRU
; af beztu tegund með lægsta
verði. Sérstakt vöruúrval nú
; f>essa viku. Vér óskum að
Islendingar viidu koma og
skoða vörurnar. flvergi betri
: nð ódýrari. —
Munið staðinn:—
HORNI SARGENT AVE. i
OG MARYLAND ST. |
PHONE siu.
Stefán Johnson
Horni Sargent Ave. og|| Downing St.
HEFIR ÁVALT TIL SÖLU
Nýjar Áfir
Koztn í bænum. /\gætar til bð tunar. 15c] gallon
A. S. BAKDAL
Selur llkkistur or annast um útfarir.
Allur útbnuaöur sA bezti. Enfremur
selur hann allskouar miunisvarða og
legs'teina.
121 Nena St. Phone 306
Gróu-sögur.
Gimli, Man.., 29. júlí 1909.
B. I/. Baldwinson,
Winnipeg, Man.
Kæri vinur : —
Tvö bréf, er íariS haía á tnilli
okkar dr. J. Pálssonar, lásarnt
nokkrtim orðum til skýringar
þeim, bið ég þig aS gera svo vel
að birta í Heimskringlu við fyrsta
tækifæri, í von um, að enn sannist
sá málsháttur að “aitur hverfur
lýgi þegiar sönnu mætir".
Um lok sl. mánaSaridó norður í
Geysirbygð aldraður maður að
nafjii Jón Rockmann, skýr maður
og stakt prúðmiennd, en jafniframt
drykkfeldur og auðnulítill. Og fyr-
ir það, hve allar þessar einkunniir
hans voru á háu stigi, ávann hann
sér meðaumkun og velvild ollra
þeirra, er nokkur kynni höfðu af
honum. Meiri part maímánaðar
hafði hann verið hér á Gimli, og
þá stundum undir áhrifum vins.
Kn laugardaginn 29. þess mánað-
ar íékk hann keyrslu norður að
Birkivöllum í Árnesbygð rroeð
manni hér frá Gimli. Upp ttr öl-
æði, er haron þá haíði verið í,
vaknaði hann með óþolandi kvöl-
ttm, og sem getið er um í bréfi dr.
Pálssonar að leitt hefðu hann til
bana.
rR0eLIN~H0TELi
115 Adelaide St. Winnipeg
Bezta $1.50 á-dag hús i Vestnr-
Canada. Keyrsla óKeypis railli
vagnstöóva og hússins’á nóttu og
degi. A^hlynninig hins bez’-s. Við-
skifti íslendinga óskast. William
Ave strætiskarið fer hjá húsinm
O. ROY, eigandi.
Gimli Hótel
G. E. SÓLMUNDSSON
eigandi
Óskar viðskifta íslendinga sem
heimsækja Gimli-bæ. — Þar er
beini beztur f mat og drykkjar-
föngnm, og aðbúð gesta svo góð
sem frekast er ha‘gt að gera hana,
Hótelið er við vagnstöðina.
Gistið að Gimli-Hótel.
*
JIMMY’S HOTEL
BEZTU VÍN OO VINDLAR.
VKITAKl: T. H. KKASER,
ISLENDINGUR. : : : : :
dames Thorpo, Eigandí
MARKET HOTEL
146 PRINCESS ST. *SSL».
P. O’CONNELL, elgandl, WINNIPEG
Beztu tegundir af vínföngum og vind
um, aðhlynuing góð, húsið enduibætt
Út af þesstt, sem hér er tálgreint,
taka skriðkvikindi rógburðarins til
að vefa þann logroa, ærttkrenkjandi
kon.gttl0arv.ef, sem aðallega átti að
vefja um hinn strangheiðarlega
gestgjafa hér á é'.itnli, Guðmttnd
Christie og hús hans ; þar sem
þau fara að útbreiða, að þar ltefði
Jón heitinn átt að vera barinn,
hontim kastað og á annan hátt
svo lemstraður, að það hefði gert
enda á lífi hans, .en annað ekki.
Inn í þetta ertt nokkrir nafngreirod-
ir menn togaðir, sem þátt-töku-
iroenn í morðintt, og enn aðrir
vændir þess, að yfirhylma glæpinn
með morðingjttnum. Alt þetta
þvert ofan í allar líktir, og út í
allar' æsar fimdinn sannleik í mál-
tnii.
þótt sá framliðni vær.i, sem áð-
ur er sagt, mjög skýr og staklega
tilfinnin.ganæmur og vandaður til
orða og verka, og með fttllu ráði
fratn í arodlátið, þá á eítir orðum
Jóhanns Sólmundssonar og hans
ganka, ekkert mark að vera tak-
andi til orða hans á baroasæroginni,
þar sem hann sýknar sakborna
sakleysingja. Ekkert mark að
v.era takandí á því, að dr. P.álsson
“skoðaði hann vandlega, og sá
hverg.i á honum neibt, sem beroti
á, að honum heíði verið misþirtnt"
— Og ekkert að marka, þótt ó-
friðarseggurinn Arnljótur A. Olson
yrði .ekki svo hrfinn af (lyga-)sög-
Woodbine hotel
Stæista Billiard Hall i NorCvesturlandÍDD
Tíu Pool-borö.—Alskouar vtQog viudlar
Leanon A Hebb,
Eigeudur.
unum, aS hantt ekki fyllti tukthús-
iS á Gimli af. (saklausum) sak-
borningum. Nei, ekkert aS marka.
BráSlifandi menn og nærri daitSir
virtust ganga í bandalag með þaS,
að giera “Baldur”-sinnuðu “sósíal-
istunum” (í sauðargærunni) örð-
ugt fyrir í því, að útbreiða sinn
boðskap, — alt svo falLegur hann
var.
Aöur umgetin bréf eru sem fylg-
ir < —
Gimli, Maro., 21. júlí 1909.
Læknir J. Pálsson.
Kæri herra : — Einasta fyrir
þær margbreytilegu og ljótu sög-
ur, sem alt af er þyrlað hér um
Bifröst og Gimlisveitir, og jaÆnvel
upp í Winnipeg, um. dauðsfall Jóns
hei'tins Rockmans, og sem, því
miður, eru of margar við þitt
nafn tengslaðar, þá verður mér,
sem verkamanni hdns opirobera, að
rita þér nokkrar línur, og jafn-
framt að biðja þig að gera mér
þann gredða, að gefa fáorða en
skýra lýsirogu á þeim veikindum,
er leiddu hanro til bana, og hv.ert
nafn þú gefir þeim sjúkdómi, og
dylst mér ekki, að sú nmsö.gn þín
væri bezt komin í eitthvert
e ð a ö 11 vcstur-íslenzku blöðin,
því, eftir það gæfist erogtt slúður-
gjörnu fólki kostur á, að benda á
þlg sem Gróu gömlu á Led.td, auk
þess sem -það yrði annaðhvort til
að sýkna Gdmli og alt Nýja ls-
lan.d af miður sæmandi áburði,
eða þá aS öðrum kostd að gneiða
götu til þedrra manna, sem valdir
kyntitt að vera að ódáðaverki.
þú gerir svo vel, að senda mér
línu við fyrstu mögttleika.
þér alla tima einlægur,
Arnljótur B. Olson
Geysir, Man., 23. júlt 1909*).
Arnljótur B. Olson, Esq..,
Gimli, Man.
Kæri herra : —
Bnéf þitt dagsett 21. þ.m. með-
tekið í da.g og hér með svarað.
þegar ég var sóttur til Jóns
hieiitins Rockmans, að Birkdvöllum,
hafði hann öll einkenni sjúkd.óms
þess, er kallast “Gieneral peritdon-
itis” (líklega lífhimnnbólga á okk-
ar tuingu). Hann gat enga gnein
gert fyrir, hvernig þetta byrjaöi,
því hann vaknaði upp nr fylldríi
svoroa á sig kominn eins og ég sá
hann. Ég marg-ítnekaði við hann,
hvont liann liefði verið rroedddur,
og roeitaði hann því. Svo skoðaði
ég hann vandlega, en sá hvergi á
honum roeiitt, sem benti á, að hon-
ttm hefði verið misþirmt. þetta
gerði ég vegna þess, að þeir, sem
áttu hlut að máli, reyndu að telja
mér trú ttm, að sjúklirogurinn befði
verið skaðaður.
Ég sagði }>eim,. að hann væri
hvergi .betur kominn en á spítalan-
nm, og væri það sú eiroa ferð, sem
væri hægt að réttlæta. En svo er
hann keyrður hingað norður á
va.gtti og deyr ttm kveldiö.
Fólkið, sem' v.itjaði mín, ]>ekki
ég lítið, en ef það ber sÖgttr ttm
*) Dr. J. Palsson .b«ð ég vel-
virðdrogar á því, að birta hréfið,
sem ég vona að réttlætdst við það,
að það (bréfið), ásamt mörgu
öðru, dregur skýluroa fttll-ljóslega
af þeim ókindum, er gera það að
ltfsákvörðun sinni, að ata sína
iroeðbræður. A.B.Olsoro.
mig, sem eru ósannar, er það
hvorttveggja að það verður e i n u
1 a u n i n , sem ég íæ fyrir ferð
mína, og hitt, að ég tek það lítiö
tdl gredna.
Ég giaf “Gertificate of Cause of
Death” til sveitarinnar morguninn
eftir lát hans, og. ský-ringiar til dr.
Ross (Coroner’s), sem hann bað
mig um. Hdtt finst mér mætti æra
óstöðugan, ef ætti að mótmæla
öUum Gróu-sögum hér í Nýja Is-
landd, og sanroast að segja hefi
ég enga lyst á því. Misskilningur,
hedmska, kjaftæði og illgirnd verða
að fara sinna ferða fyrir mór.
Ef iþú þarft að vita eitthvað
meira um þetta, er ég ætíð glaður
að gefa. þér þær upplýsingar, sem
við þarf, svo langt sem ég vedt.
þinn ednlægur,
J. P. P á 1 s s o n.
Að erodingu vil ég geta þess, að
ekki virðist til of. mikils mælst, að
slúðurberarroir komi bráðleg'a fram
opin.berlega til að sýna almenmngi,
hvernig þedr réttlæti síroa fram-
komu.
A. B. O 1 s o n.
Gaman er að sjá
þau kljást,
það er sannarleg hvíld, ef.tir alt
blaðaþjarkið um ýms efni, sem
oftast endar með persónulegum
skömmttm, aö heyra ógifta fólkið
kljást í blöðunum. því maðtir,
sem hefir lifaö eins lerogd og ég,
þarf .ekki að vera neinn stór spá-
maður til þess að renroa grun í,
að þessar ritdeilur endi ekkd með
per.són ulegum skömmttm, beldur
muni þœr enda með happasælii
hjónahandi.
“Fyrst er sjón og svo er tal.
svo kemttr hýrlegt auga”.
það er allaredðu komin sjón og
tal, svo nú vantar bara “hýra
augað”. En það kemur, vona ég,
rroeð seinhi skipunum.
þa/ö er aitðheyrt á ógifta mann-
intim, að hann er varla nednn
kvenhatari, — annars væri hann
ekki að flökta kring um ógiftu
stúlkurnar eins og melfluga kring-
um ljós. Nær og nær er hœtt við
að bann komi, þar til ylur og
bdrta hafa verkað svo á hann, að
vœngirnir fara í bál. þá segja
stúlkurnar : “Gainan, gaman, ná
ná".
Ég ímynda mér, að “Tilvonandi
piparrroevjan” verði ekki stórum
hraustari á svellinu. Hún lu-tur
fólk svo greinilega skilja, að hún
er ekki enn orðin “piparrroey”.
Hún getur verið, eins og sagt er,
“sæt og sextán ára”. Maötir getur
nœrri lesið á milli .linarona, að hún
kennir í brjóst um “baslaran.n” og
baslarana, svo átakanlega lýsir
hún heimili þeirra. Enginn mun
kalla það öfgar, þó við, sem les-
um gnein þessarar tilvonandd pip-
armeyjar, ímyndum okktir, að
hana hafi ednhverntíma langað til
(þegar eroginn sæi), að skjótost inn
°g þrífa til í húsinu. — “Og ekki
myndi gluggatjald kosta mikið
fyrir gluggann, sem snýr aö göt-
unni”. — “Ö, gaman væri að fela
sig og sjá framan í húsráðanda,
þegar hann kæmi i heim og fyndi alt
í röð Og reglu, og máske hann sæi
oinhvern hlýjan og friðandi blæ yf-
ir öllu, sem kvenhöndin ein getur
skilið eftir. Laumast síðan burtu,
og láta haron geta til, hvaðan
gluggatjalddð hafi komið”.
Ef alt fer að óskum, þá b.jóðið
þið gamla “Hregg” í veizluna
ykkar.
Hreggviður.
Æfiminning.
þann 11. ágúst síðastliðinn lézt
að heimili sínu á Woodworth Ave.
í Fort Rouge, bér í bænum, Hall-
dór Halldórsson þorvaldssoroar frá
Gauksmýri í Húnavatnssýslu, eftir
4 mároaða legu í inrovortis- sjúk-
dómi. Hann var jarðsunginn þann
15. ágúst sl. í Brookside grafreitn-
ttm, af séra Jóni Bjarnasyni. Við
jarðarför þessa voru fiestir Islend-
irogar, sem búa í Fort Rouge, auk
ýmsra anroara viroa og kunnirogja
hins látna,
Halldór sál. varð 77 ára .gamall.
Hann var fæddur í Múla á Vatns-
roesi í Húnavatnssýslu 16. janúar
árið 1832, og ólst upp að mestu
leyti hjá þorvaldi aía sínum. þann
23. júlí 1864 kvongaðist hann
Steinunni Björnsdóttur á Húki í
Miðfirði. þar byrjuðu þatt hjón
búskiap. Eftir 3 ár fluttu þau það-
an að Dalgeirsstöðum í Miðfirði,
og .eftir þriggja ára dvöl þar
fluttu þau að Kollafossi í sömu
svedt, til föður Steinunnar. þar
bjuggu þau í 6 ár, og fluttu það-
an hingað vestur árið 1876. —
Fyrstu 2 árin hér vestra voru þau
í Nýja íslandi. Síðan fluttu þau
hirogað til Winnipeg, og hafa dval-
ið hér síðan. Lengst af tímanum
hafa þau biiið í Fort Rouge.
Fyrstu árin, sem Ilalldór sál.
dvaldi hér í bænum, vann hann hjá
Hudson Bay félagitnt.' Svo byrjaði
haitn á mjólkursölu og hafði þann
atvinnuveg þar til fyrir þremur ár-
um síðan að hann vafð að hœtta
þeim starfa sökurn lasleika.
Halldór sál. var hinn mesti iðju
og dugnaðarmaður, vandaður í
allri framgörogu og viðskiftum. —
þatt hjónin, Halldór sál. og Stein-
unn (sem roú lifir hann), áttu 13
börro, sem öll eru dáiro. Síðasta
barmið, sem þau mistu, var Sig-
ríðttr sál., fyrri kona Halls Sig-
urðssoroar Pálssonar, sem nú býr á
Woodworth Ave. í Fort Rouge. —
Sigriður sál. og Hallur áttu tvær
dætur, sem nú lifa. þær haía að
nokkru leyti alist upp hjá Hall-
dóri sál. aía sínum og Steinunroi.
í sam.bandi við ofanritaða dán-
arfregn v.il ég hér með votta öll-
um vinum. og kttnndngjum mitt
innilegasta hjartans þakklæti, sem
á einn og anroan hát't hjálpuÖu
mér meðan maðurinn minn sál. lá
veikttr. Enrofremur vil ég af hjarta
þakka öllum þeim, sem beiðruðu
útför hans með nærveru sinnd.
Winnipeg, 1. sept. 1909.
Steinunn Halldórsson.
Bókalisti
N. Ottenson’s,—River
Park, Winnipeg.
Áfenigi og áhrif þess, í h. 0.10
ivggert Olafsson (B.J.) ... 0.15
Gönguhrólfs rímur (B.G.) 0.20
Huigsunarfræði (E.B.) ...... 0.15
Hul'dufólkssögur, í barodi... 0.35(5)
Höfrungahlaup ......... ... 0.15
Jón ölafssonar Ljóðmœli
í skrautbandi ....... ... 0.60(3)
Kristinfræði ............ 0.45(2)
Kvæði Hattn.esar Blöndal 0.15(2)
Máisgreinafræði ... ...... 0.15
Mannkynssaiga (P.M.), í b. 0.85(5)
Mestur í heimi, í b. ... 0.15
Passíusálmiar, í skrautb. ... 0.50
Olnbogabarnið ... ....... ... 0.15
Prestkosningin. Ledkrit, eftir
þ. E., í b. ............ 0.30
Ljóðabók M. Mark'ússonar 0.50
Frið.þjófs sön.glög ....... 0.50
Ritreglur (V. Á.)., í b. ... 0.20
SáJimabók, í b. .... .... 0.55
Seytján æfintýri, í b. ... ,... 0.35(3)
Siðfræði (H. H.), í b. ,..., ... 1.10
Sitaisetni.ngarorðbók, í b. 0.30(3)
Sundreglur, í b............ 0.15
Útilegumamiiasögur, í b. 0.45
Útsvarið. Leikrit, í b. ...... 0.35(2)
Veröd Ijós ................ 0.15
Vestan hafs og austan,. þrjár
sögur, eftir E. H., í b. 0.90
Víkingarnir 4 Hálo.galandi
eft;r H. Ibsero ... 0.25
þjóðsögur ó. Davíðss., í b. 0.35(4)
þorlákur helgi ... ....... 0.15
þrjátiu æfintýiri, í h. ....... 0.35(4)
Ofurefli, skálds. (E.H.), íb. 1.50
Tröllasögur, í b. ... ..j... 0.30(4)
Draugasögur, í b. i..+.. ...1.., 0.35(4)
Olöf í Asi .............. 0.45(3),
Smælinigjar, 5 sögur (E.H.)
í baindi ....... ....«... 0.85
J ómsvíkinga og Kny tlinga
saga, útg. í Khöfn 1828
1 vöndttðu bandi (aðedns
fá eintök). Póstgj. lOc 2.00
Skemtisögur eftir Sigurð J.
Jóhannesson 1907 ... 0.25
Kvæði eftir sama frá 1905 0.25
Ljóðmæli eftir satna. (Með
mynd höfttndarins) Frá
1897 ................... 0.25
Tólf sönglög eftir Jón Frið-
finnsson ............... 0.50
Grágás, Staðarhólsbók, í
skrautbandi ,... ... :15) 3.00
Sturluiiiga, Part I. Ú.tgefin, í
Khöfn af K. Kaalund
í bandi .... i..v..«... (20) 4.50
Nýiustu sveroskar Musik Bœk-
ur, útg. í Stockholm :
Sveroska Skol-Qvartetten ...0.60(5)
26te och 27de Tusendet Sv.
Skol-Qvartetten ........ 0.60(5)
Dom Kören ... ... «.4... ....... 1.00(5)
Normal-Sangbok ..«........ 0.50(5)
TölurnaT í svignm aftan við (og
framan við þar sem póstgjald er
meira ero 9c) bókaverðið, merkja
póstgjald það, sem fylgja verður
pörotmn u'tarobæjarmanna.
N. OTTENSON.
__I___a__-___
Skrifið yður
fyrir HEIMS-
KRINGLU svo
að þér getið æ-
tíð fylgst með
aðal málum
Íslendinga hér
og heima. ^
—
LÁRA 123
ekki Vierið að roeinu gagni til að hressa Láru. þar
á mótdi gerði hjúkruroarkonan alt, sem hún gat til að
halda Láru ánœgðri. Hítn þekti öll aðalatriðin í
æfisögu Lártt, og reyndi að endurkalla í minni licntt-
ar aldingarðs samsætið. p;n samtal jarlsins og
njósnarans var orðið langt, svo að farið var að bera
á óþolinmæðd hjá Láru.
“Hvers vegna kemur hann ekki?” sagði hún,
og með oröinu ‘hann' mednti hún Fathcringham lá-
varð. Seinast þegar ég var hér, þá var hann á-
val.t hjá mér, svo nú er haron ltklega dáinn íyrst hann
kemttr ekki”.
“Hann kemur átedðanleg.a — að augnabliki liðnu
vcrðtir híintt hér", sagði hjúkrunarkonan.
“Gerir Imnn það — ó, þá er ég ánægð. það er
svo lattgt síðan ég befi séð hann. Ilvað hefi ég gert
allaro þan,n tírroa ?
Nú sá hjúkrunarkonan, að það þvrf.ti að beina
hugsun henroar í aðua átt. “Lávarður Fatherirog-
ham þráir að sjá þdg, það veit ég”, sagði hún,. Eg
býst vtð, að hattn ætlist til, að þú sért hér uin
tíma".
“Gerir hantt það, ,ja, mig. langar nu lika mikdð ti)
Jæss”, sagði hún með sínum eðlilega róm, og leit
ttpp glaðl,e,ga.
“Ja, það er undir sjálfrd þér komið”. það var
lávarðurinn, sem talaði þessi orð. ITann hafði
hcyr't síð'UStu orðin heunar, og nú gekk hann til
hennar og réttd fratn báðar höndur síroar. Áhriíin,
sem koma hans hafðd, gerðtt hann allra snöggvast
liál’fhræddan. Lóra stóð ttpp m,eð hægð, augu
henroar hreyfðust ekki, og htin skalf. þaroroig stóð
hún augitiaibldk og horfði fast á jarlinn, svo lyfti hún
hönduroum að augum sér, en tók þær strax burt
aítur. A næsta augnabliki lá hún á hrojánum
frammi fyrir honum, ,grét hátt og, sagði :
124 SÖGUSAFN 11EIM S K RIN G-LU
“Ég er ekki br jáluð — er , ég þa ð ? þetta var
að edns vondur draumux. Ég hefi fengdð skynsemi
mína af.tur, og það ert þú, sem hefir frelsað md,g”.
'Lávarðttrinn larot ndður að benni, lyf.ti henroi upp
eins o,g barni, og lagði hana með varkárni á legu-
bekkinn.
“Laföi Riedleigh”, sagði hann, “vertu bara róleg.
þú ert frelsuð, eins og þú segdr, en það áttu að
{»akka }>essum snarráða ágætismanni, áður en þú
þakkar mér. Að öðru leyti'gleðttr það mig inroilega,
ef þú viít dvelja hjá trvér, þangað til þú finrour eins
gott og rólegt hedmili annarstaðar, sem þú kýst
heldiir. Ég' get þess utan beðið föðttr þ nn að
korna og vera hér á meðian þú ert, ef J>ú vilt”.
“Gerðtt það, sem þú álítur bczt, sagði hún mcð
hægð. “Ég er enn ekká hæf til að hugsa eða á-
forma nedtt fyrdr sjálfa mig. En Sir Arthttr Red-
leigh, hann fréttir brátt hvar ég er. Ilefir hann
heimild til að krefjast mírol?”
“Ned”, sagði jarlinn-með beiskju. “Ég vona, að
lögdn í föðurlatwli okkar séu ekki svo ranglát, að
þau leyfi slíkt. Hann hefir eyðilagt hedmild þá,
sem hann hafði til þín, og vinttr okkar hérna hefir
ýmsar ásakanir gegn honttm, sem hamla honum frá
að ónáða þig".
"Ég get gert meira en þaö, lield ég”, sagði
njosnarinn, sem ,nú gekk til þeirra.
“Við hvað á.ttu?”
“Síðasta skálkastrik Sir Arthurs, ásamt með
falska voittorðinu um dauða lafði Redledgh’s, veitir
hennd heimdld til að krefjast verndar laganna gogn
honttm. það er auðvelt, að fá hjónaskilroaðardóm
yfir honttm”.
þetta gladdd þau bœði. ,
LÁRA 125
“Já, hanro getur ekki sloppið vdð hann”, sagði
jarlinn. ‘‘Nú, við skulum þá ekki eyða timanum.
Undir eins og þú ert ferðafær, skulum. við fara að
íinma málailuitningsmanro minn, og fá honum efni í
hendur tdl að hefja múlið”.
“Ég gœtii farið stnaix, að því er mig snertir”,
svaraði rojósnarinn, “ero ég hefi ýmislegt að gera hér
áður ero ég, fer. Ég iþarf fyrst og fremst að efna loi-
orð, sem ég hefi gefið þessum tnanni”.
Haworthy hafði setið þeg.jandi á meðan hiroir töl-
uðu, em kdt roú upp við þessi orð :
“Hvað 'geturðu gert fyrir mig,?” sagöd hann.
“ó, ég beld að sá hlutur sé ekki til, sem hca
V right getur ekki framkvæmt”, sagði lávarðttrinn
glaðlega. “Ero nú man ég það, þú átt bréf inu á
skrifborðdnu mínu, hr. Wright, það kom frá Stolne í
dítg”.
Wright hljóp inn og opnaði það, kom svp aftur
og sagði :
“A ég ,að lesa það hátt?”
“Já, gerðu það”, sagði jariinn. “En híddtt \)ð,
máskie lafði Redleigh sé of þreytt, við skuiiun f.ira
inn í bókhlöðuroai og hlusta þar á það”.
Um ledö og þeir gengtt út, sroeri lávarðttrinn sér
að hjúkrunarkonunroi og sagði :
“Gieröu nú þaö, sem í þíntt valdi stendur til að
vera lafði Riedleigh til httggunar og átiæigju. Ég skal
nú segja svo fyrir, að það verði farið svo með hana
sem húro vœri dóttir mín. Ég skal stra.x láta sækja
hr. Brown”. —
Bréfið, sem komdð haföi til hr. Wright eða hr.
Smiths, hljóðaðd þannig :
126 SÖGUSAFN HÉIMSKRINGLU '
“Kæri Jim minn ! ]
Ég hefi vonast .eftir bréfi frá þér fyrir lörogu síðan
en ég ímynda mér, að þú hafir átt svo aronríkti með
að rótvega okkur vínsöluhús, að þú hafir ekki komist
til að skrifa. Skrifaðu mér sem fyrst, ég >er svo ein-
mana síðan }>ú fórst. það kemur enginn hingað, og
ég heyri heldur ekki minst á, að taka eigi n.ýja
skyttu, en það gerir nú ekkert, ég vil erogdro viðskdfti
eiga við nokkurn mann, fyrst ég á bráðum að flytja
til þíro, og þogar- við samednum peninga okkar, giet-
um við 'eigroast snoturt veitirogahús. Ég vona, að
við ríftimst aldrei eöa förum í harodalögmáJ, heldur
verðumi alt af jafngóðdr vinir og við erttm nú, — en
þá verðurðu líka að skrifa mér, aunars rei'ðist ég.
É,g er nýibúinn að fá ársfjórðungsgjaldið frá herra
Grosse. Hann er þunghúiinn og ergilegttr að sjá. —
Nú er ekki anroað eftir, en kær kveðja frá þinni eigin
Katrínu.
É. B. — Ef mig minnir rét.t, þá varstu fariron
áður en það varð augljóst, að Sir Arthur a-tJar að
giítast aftur, og hverri heldtir þú ? Ungfrú Grosse”.
Fatheringham lávarður hörfaði aftur á bak, þeg-
ar hann beyrði síðustu orðin. Ilaworthy bölvaði,
en var að öðrtt levti svo hissa, nð hann ga.t ekki
sagt meira. Njósnariron þar 4 móti stakk bréfinu
hrosandd í vasa sinn, leit í kring um sig sigri hrós-
arodd o,g sagði :
“þeihta er ekk annað en þaö sem ég bjóst vdð”. .
(
l\ L_,