Heimskringla - 16.09.1909, Síða 4

BI«. 4 WINNIPEG, 18. SEPT. 1009.
HEIMSKRINGDX ’*
Yfirlýsingin affarasæla
(Ni&urlag £r4 3. bls.)
Cor. Portage Ave and Fort St.
28- -A.IR,.
FÉKK FYKSTD VEKÐLADN Á. SAINT
LODIS SÝNINGDNNI.
Dag og kv-eldkensla. Teleíón 45.
Haastkensla byrjar 1 Sept.
Bæklingur með myndum ókeypis.
Skrifið til: The Seeretary, Winnipeg
Bu»ine»» College, tVinnipeg, Man.
w% QRÓÐI
SEX NÝTÍZKU TIMB-
UR HÚS, ft lóðum sem
vita bæði á Alexander
og Pacific Avemiea., í góðu
ástandi og leigjast nú fyrir
$14,50 4 mánuði hvert hús.—
tíefur 10 prócent ágóða 4
kaupverði, sem er $8,f>00. —
Eftir 15. september kosta þau
$9,000. Þægilegir borgunar-
skilmálar. — Frekari upplýs-
ingar veitir —
Standard Trust Co.
Talsfmi: Main 8524.
Yfir Northem Crown Bank.
lii«Doniinion itank
NöTRE DAME Ave. RKANCH Cor. Nena St
VÉR (4EFUM SÉRSTAK
AN GAUM AÐ SPARI-
SJÓÐS DEILDINNI. —
VEXTIR'BOKaAÐIR AF INNLÓOUM.
MÖFUOSTOLL ... $3,983,392.38
SPAKISJÓÐUK - - $S,3oo,ooo.oo
A. E. PIERCY, MANAQER.
The Abernethy
Tea Roomj
Eru nti undir nýrri r&ðsmensku.
Vér getum selt fólki góðar máltfðir
og hressingar eftir pann 9. J>. m.—
21 máltíðarseðlar $3.50
472 PORTAQE AVE.
Arena Rink
Undir nýrri stjórn
Opinn fyrir Hjól-
skauta.
Hornaflokkur á kveldin.
2 Bækur
Gefins
FÁ NÝ.TIR KAUP-
ENDUR AÐ HEIMS-
KRINGLU SEM
BORGA $2.00 FYRIR-
FRAM, OO ÞESSUM
B Ó K U M Ú R A D
VELJA : —
Mr. Potter frá Texas
Aðalheiður
Svipurinn Hennar
Hvammverjarnir
Konuhefnd
L a j 1 a
Robert Mantori.
Alt góðar sögur og sum-
ar ágætar, efnismiklar,
fróðlegar og spennandi.
Ná er tfminn að gerast
kanpendur Hkr. Það
eru aðeins f& eintök eft-
ir af sumum bókunum.
H t i iii s k r i 11 £r I a
P.O. tíox 3083, Winuipeg

þangað tál á dómsdegi ? Már getur
eigd betur skiiist, en það sé oírík-
isverk, öldungis á sama hátt og
yfirlýsingin um óskeikulleika páf-
ans var oíríkisverk.
8. KirkjuJjingið neitar kenning-
arfrelsi presta. Jwir eiga að vera
fyrir fram bundnir, skuldbundnár,
til að kenna ekkert um kristin-
dóminn nema það, sem hugsað
var á 16. og 17. öld, og fram er
tekið í játniiigumim. ,fig fyrir mitt
leyti hefi ekki skuldbundið mdg til
neins anmirs en að flytja íagnað-
arerimli drottins. það var ekkert
annað heimtað né tekið fram, J>eg-
ar ég var vígður af General Coun-
cil. J>að skal hér tekið fram til
maklegs hróss. Ég vann engan
eið, ekkert heit, var eigi látinn
rita undir neitt, var eigi spurður
neintui spurninga. Kn hitt var
grednilega og ríkt tekið fram, að
ég ætti að prédika Krist og hann
kros&festan. Og nú finst mér það
ofríkisverk, ef á að fara að hinda
mig og fjötra við eitthvað annað.
Kg get ekki annað en látið mér
finnast það. Segi einhver þ:ið sé
ósatt mál, finst mér hann vera að
tala um hluti, sem hann veit ekk-
ert um, og ber alls ekkert skyn-
bragð á.
9. “Kirkjuþingið neitar, að trú-
!armeðvitund mannsins hafi úr-
■skurðarvald yfir heilagri ritn-
| ingu”. Ilvað er það, sem kemur
i Jæirri kirkjudeild, sem vér tilheyr-
um, til að segja, að orð heilagrar
ritningar hafi einungis þá merk-
ing.u, er hxin leggur í þau, en eigi
I ]wer, ,er hinar deildir kristinnar
|kirkju segja að þau hafi ? Hvað er
| Jxtð, sem gefur hcntri rétt til að
segja : Minn skilningur á þessari
ritningargrein er réttur, sá, sem
}>ið haldið fram, rangur ? Kr það
eigi dómsvald? Valdið til að velja
og hafna ? Og hvað er það annað
en trúarvitund mannsins ? Ilún
segdr honum til, hvað í guðs orði
hafi ævarandi gildi, og hvað að
eins sttindargildi. Knginn kristinn
maður f«er svo lesið oina linu í
ritningunnd, að cig.i láti trúarvit-
tind ha.ns til sín heyra í hjarta
hans. Hann hefir ekkert annað eft-
ir að fctra. Só hún tekin af hon-
tim, les hann eins og fábjáni, sem
ekkert skilur, sér að eins orðin
ein, en gjörir sér enga httgmynd
ttm gildi þeirra.
Nú er Jætta úrskurðarvald skiln-
ingsd,ns af mönnum tekið og sagt :
það er óliæfa að nota J>að. ]>ú
mátt J>að ekki með nokkuru mótd.
þú verðttr að loka augum þínttm
og lesa eins og sá, sem ekkert
dæmir um g.ildi Jæss, setn hann
les, — með öðrum orðum, eins og
fábjáni. — Kr það ekkd ofríkis-
verk ? b'.r það ekki valdboð ? Jú,
líklega Jxið stærsta, sem unt er
að hafa í frammi við nokkurn
mann.
M,eö alt J>ettíi í hitga, fæ ég ekki
skilið, að það sé neinar öfgar, þó
ég hafi bent á, að ofríkisverk hafi
verið framið á kirkjuþingi með
yfirlýsing þeirri, sem Friðjón Frið-
ríksson bar fram og er svo hreyk-
I inn af. Og hve lítdð fylgi, sem ég
[ kann að hafa, mun það Jvó verða
I æði-margt skynsamra manna, batöi
| nær og f;ær, ef til vill fleiri en
! F. enn þá rennir grun í, sem finst
að gengið hafi verdð svo nærri
samvi/.kufrelsi manna, að hvorki
sé kirkjuíélaginu sómi að, né v:ð-
! unandi Jxvim, sem í því eru.
Aþreifanlegast verður ofrtkið,
þegiar hugsað er út í, að þetta eru
1 alt staðhæfingar, sem f'ærustu
jmenn kirkjufélagsins hafa af alefl.
verið að r.eyna að sanna og færa
! rök fyrir, en eigi hepnast betur en
svo, að fjölda fólks finst enginn
flugufótur íyrir. Svo kunnugt sé,
, hefir enginn látið sannfcerast, sem
gagnstæðrar skoöunar var áöur,
nema of vera skvldi Friðjón h'rið-
riksson einn/ Kn þá er gripið til
J>eirra örþrifráða á kirkjuþingi, að
rígnegla Jxtð í hnga mannít með
atkvæðamagni sem óyggjaodi
i sannindi, er edgi hafði mcð nokkuru
móti tekist að rökstyðjíi,
Hvað er ofríkisverk, ef eigi
slíkt ?
VAtaskuld hefir forseti kirkjtifé-
lagsins, séra Björn B. Jónsson,
. rétt fyrir sér í J>ví, að kirkjufélag-
| ið hafi eins og hvert annað félag
rétt til að ákveða stefnu sina og
1 gera allar J>essar ályktanir —
lagaróttinn. Enda veit é.g ekki til,
j að neinn hafi neitað því moð einu
|orði. það hefir rétt til að verða
tlveg katólskt. það hefir rótt til
j að se<;ji að svart sé hvítt. þtð
ltefir lagarétt til að gjöra, hvað
sem þvi Jxíknast og ekk.i brýitur
hág við landslög. Og aldrei hefi .
ég látið mér til hugar komít, að |
meinit því þann ré'tt, né fást um,
|þó Jxið notaði hann. Rf engin
jæðri hugsjón en sú vakir fyrir j
kirkjufélaginu, er ekki um neitt að
fást.
En hefir J>að siðíerðdslegan rétt
tdl að gjöra þær ályktanir, sem
það hefir gjört ? Um það er verið
að ræða. Hefir það siðferðdslegan
'rétt til að segja, að röng stefna
;sé réttmæit stefna ? Hefir það sdð-
ferðdslegan rótt til að segja, að
trúarjátningar sé það, sem þær
eru -ekki og geta ekki verið efitir
•ðli sínu ? Hetir það siðferðislegan
I rétt til þess, að krefjast af -nokk-
1 urum manni, að hann íari ef.tir
öðru en því, sem hann veit sann-
1 ast og róttast í kenningu sinni ?
Hefir það siðferðislegan rétt til
J>ess, að banna trúarvitund manns-
ins, að dæma um gildi þess, er
hann les í ritningunni ? Hefir það
nokkttrn siðíerðisrétt til að lýsa
þær skoðanir réttar með atkvæða-
• magni, setn því er öldungis um
megn að rökstyöja eðít sannfiæra
menn um ? Hefir það siðlierðisleg-
an rótt til að gjöra alt Jætta ?
Um það er verið að ræða. Og
þeirri spurningu svarar minnihlut-
inn hiklaust neitandi. Til þess
hlýttir hann að haía bæði lagaleg-
an og siðferðislegan rétt.
Vegna þess mönnttm fanst þtng-
ið gjöra siöíiorðislega rangt með
þessum samþvktum, var gen.gið af
þingi af flestum minnihlutamönn-
| um. Engin önnur leið var opin til
mótmæla, sem fccr var.
Kn til Jx’ss að sýna, að Jxtð var
ekki gjört í nedntt bráðræði, Lagði
minnihluti þá spurningu áður fyr-
I ir þimgið, hvort hann fengi
leyfi tdl, að vera í kirkjufélagdinu
með yfirlýstar skoðanir sínar eða
ekki. þingið svaraði : þið erttð
ekki reknir, en íelti hitt um skoð-
anirnar. Með öörttm orðttm :
Skrokkiítrnir mega vera, en skoð-
anirnar ekki.
1 umræðunttm var tekið fram af
Friðjónd Friðrikssyni sjálfum, að
það yrði liver maöttr að ráöa við
sjálfan sig, hvort hann gæti
BRKYTT SVO UM SKOÐANIR,
að hann héldi áfram að vera með.
Hann og nokkurnvegdnn allir
meixihlutamenn, sem töluðu, tóku
fram, að J>etta kæmi BK1NI,INIS
1 BÁGA VIÐ YFIRUÝSINGUNA,
og mætti því eigi með nokkuru
m.óti samjtykkja. Séra Kristinn
| tók fram, að eigi væri unt að sjá
inn í samvizku nokkttrs manns.
þetta væri samvdzkumál, sem
hver yrði sjálftir aö svara.
í sáttanefndinni var þÖGNIN
aðal-skilyrðið. þar var ekki far-ið
fram á, að menn skifti um skoð-
anir, heldur að eins að þagað veeri
aí hálftt minrwhluta, eiinkttm á
prenti. Ifngri þögn var lofað á
móti aí hálftt meirahluta, að
jminsta kosti ekki í garð kirkjunn-
| ar á Islandi. Kn skoðanir sínar
mætti menn haía eins eftir sem
áður, ef þoir að efns vildi þegja.
Jafnvel í kirkjunni mátti prédika
Jxtð, sem manni sýndist, og trtíið-
ur mæla við mann, ef eigi væri
látið sjást neitt á prenti.
Kn hvað er nú þetta annað en
að fá leyfi. til að blóta í laumi, ef
maður er viljugur til að hræsna
'eibthvað annað útvortis ? Að
jgeyma eitthvað saknæmt og áíell-
jisvert í hjarta, hlýttir þó að vera
I ólíkt meiri sök ,en hitt, að koraa
fram með það opinJrerlega.
Séra Gut'tormur Guttormsson
skýrir Jætta svo (Lögb. S. júlí),
að þdngið liafi ekki gjört menn
rælca fyrir nejtt, sem þegar hafi
verið gjört, en ekki heldur viljað
gefa neitt Joforð um, að reka ekl i
framtíðinni, því orð slíkra
mítnmi tim bildítt og trúarjátning-
ar sé ekkert takandii til greina.
En hér var ekki beðið um neitt
Joforð. Hér var að eins sp.urt,
Iivort mann með Jxer skoðítnir,
sem þegar hiefði fram komið,mæitti
vera til í kirkjufélaginii. Megttm
við vera til eða megum við ekk-i ?
Svarið er öllum kunnugt.
Skelfing hefði minnihlutinn verið
skyni skroppinn, ef hann hefði eigi
skilið, að hann var rekinn — rek-
inn undir yfirskini, vitaskuld, —
en rekinn samt sem áðttr svo
greinilega, að engum mannd getur
dulist :
a) með því, að noita öllum skoð-
unum hans í ágreíningsatrið-
unum.
b) með því að samþykkja gagn-
stæðar skoðanir sem einar
réttmætar kirkjttfélagsskoðan-
ir,
c) með því að neita minnahlttta
réttarins að vera til og fá að
haldiíi fram skoðunttm sínttm,
en reyra böndin svo fast, að
h.inti gæti hvorki snúiö ht-ndi
né fceti án J>ess aö -brjóta.
Slíka kosti vilja heiðvirðir menn
ekki taka, en segja heldur, hik-
laust og ákveðið : Við íörtim !
Vitasknld hefir meirihluti laga-
réttinn til að gjöra annað eins og
þetta. Kn hefði það ekki verið
miklu sæmra og drengilegra, að
reka blátt áfram — krókalaust, án
nokkurs yfirskins eða yfirdreps-
skiapar — og kannast við það
hrednt og beint eims og góðir dr,eng-
ir : “Við vildum ekki hafa ykkur.
Við viljum engan haifa n-ema þann,
sem fylgdr stefnu Samedningarinn-
|ar í einu og öllu — ekki ednn !
jFarið þið ! ”
Við það voru menn hræddir ;
ihafa víst öttast, að illa mæltist
Ifyrir, og sögðu á undan kirkju-
}>dngd : það kemur ekki til nokk-
urra mála að reka. það gerum við
ekki. Við höfum önnur ráð. —
þetta átti að vera svo miklu
slungnara — slíkt makalaust
kænsku-braigð !
) En bel'zt lítur út fyrir, að allir
hafi séð gegn um þá stjórnvizku,
og sjái betur og hetur. ISnda gjör-
iir sóra. iBjörn rækilega grein fyrir
I því, að kirkjufélagið hafi rétt til,
jað bafa hvaða skoðanir, sem því
sýnist (Sam. 24.6). Kn svo geta
Jxer skoðanir verið svo vaxnar, aö
þær reki smámsaman all-flesta út
úr kdrkjufélaiginn, og sýndst þaö
vera komið á góðan rekspöl. Séra
Björn telur það sjálfsagt, að þeg-
ar menn í ranttsókn ritninganna
komist aö ólíkri niðurstöðu í ein-
hverju efnd, se-gi menn þegar skilið
hver við annan að kirkjulegum fé-
lagsskap. “Engdnn þarf að fylgja
trúarskoðttnum kirkjufélagsins, sem
ekki váll, og enginn þarf að standa
í kirkjufélagmu né söfnuðum þess
fremttr en hontim sýnist” (163). —
Svdna mikið er frelsið í kdrkjttfé-
laginu ! Og svona mikið umbtirð-
arlvndiö !
Kn með þessu er öllttm ó.tvíræð-
logíi sagt : Kf þið hafið ekki sömtt
skoðanir og kirkjufélagið, cr sjálf-
sagt, að J>ið farið ! Viö kiertim
okktir ekki um neina nema þá, sem
sbeyptir eru í sama móti og vdð !
Eig skiil ekki, hvað ?'.F. er að
íást u m, að ég sé að æsa menn
npp. Kg hefi ekkert orð talað, setn
geti verdð meira hvatningarorð
fyrir menn að segja skilið við
kirkjufélagið, en einmitt þotta. Ég
beld því nú að öllum skoðoita-
bræðrttm mínttm í kirkjufélaginu,
að Jxnir geti ekki annað samvizktt
sinnar vegna, en gengið út úr
kirkjufélagdnu sem. allra-bráðast.
Og mér skilst séra Björn, forseti
kirkjufiélagsins, vera mér um þetta
alveg samdóma.
'Tiilgangurinin með yfirlýsing.una
hefir augsýnilega verið sá, að
gjöra landhrein.sun í kirkjufélag-
inu. Sóþa út öllu rusli, sem leið-
togttnum Jxtr er til ama. L'átum
J>á lamlhreinsan veröa, glögga og
greindlega, og látnm hvcrn mann
standa við samifæringn sína ! Úr
þvú það er einungis edn skoðan,
sem eiga má heima í kirkjufélag-
inu, og sú skoðan hefir ekkert um-
biurðarlyndi við systur sínar og
fær ei.gi meö nokkurtt móti þolað,
að J>ær eigi heima undir sama
þaki, — veröur það svona að fara
°g getur ekki v.erið öðruvísi. Kn
láttim engan bredða ofan á, að ein-
;mi,tt Jx'tta hafi verið tilgangurinn.
það sést bezt á orðum Friðjóns
j sjálfs. Hann segir, að yfirlýstng
[minnahlutans hafi verið stórgöll-
j nð. En gallinn mtkli á henni var
sá, að hún bað um JAFNRÉTTI,
I — réttinn að vera til í kirkjufélag-
jin.tt. Tillaga séra Friðriks Hall-
grímssonar var ótæk, af því hún
var svo óákvieðin og óljós, segir
hann. M.eð öðrum orðum : Ekk-
| ert dugði nema það allra frekasta.
það átiti að taka af öll tvímæli,
enda var það gjört, svo eigi er
unt að misskilja. Furðan mesta
sú, að nokkurum skuli nú hug-
kvæmast, að bredða yfir, eða telja
mönnum með skoðandr minnahlut-
ans trú um, að þEIR v hafi ekki
verið reknir, þedr geti verið kyrrir
í kirkjufélagiinu, og alls konar
brögðum beitt til að halda þeim
kyrrtim.
þieir F.F. og séra Björn eru báö-
ir að fárast um, að ég spilli fyrir
málstað mínttm með lélegri
frammistöðu. Yfir því ætti þeir
freimur að fagna heldur <en hitt,
finst mér. Að spilla fyrir mínum
málstað er að bæta fyrir þeirra
°g jtanga í lið með þeim. Og þar
eru tólf prestar til fyrirliða gegn
eintim, og Friðjón sá þrettándi.
Kn þcssi eind svo mikill óviti, að
hann gengtir í 1 iö með þeim, sem á
mó’ti honttm ertt. það æbti ekki að
vera illa róið í þeirri Keflavíkinni.
Kn þá er Jxtð líka öllum aug-
Ijóst, að það er vegna þess, hve
málstaðurinn er góðttr, og engis
annars, ef eitthvað verðttr ágengt
hinum megiti.
% Raunalegt er, að ég skuli ekki
ktinna að hugsa jafn-skipulega og
heiðraður andmálsmaður mdnn.
F,n þar verðtir hver að koma til
dyra eins og hann er klæddttr, og
bið ég velvirðingar á tötrunum.
Mest ef ttm vert samt, hver bezt
lag hefir á að sannfccra, og sést
nú bezt hvílíknr klattfi ég er, að
)>tirfa til þess langt mál, sem hann
getur gjör.t með einni pennasveiftu.
Winnipeg, 6. sept. 1909.
F. J. Bergmann.
rpy-|—pP. BANK OF T0R0NT0
INNLEQQ $30>853,ooo
VJER OSKUH VIDSKIFTA YDAR
WINNIPEG DEILD: John R Lamb,
456 MAIN ST. RAÐSMAÐUK,
DR.H.R.ROSS
C.P.R. meðala- ogskurðlækuir.
tíjúkdómum kveima og barna
veitt sérstök umönnun.
| WYNYARD, - tíAtíK.
JOHN DUFF
PLUMBEK, GAS AND STEAM
FITTER •
Alt vork vel vandaC, og veröiö rótt
664 Notre Dame Ave. Phone 3815
YVinuipeff
Lager
Porter
Styrkið
taugarnar með (>vf að
tlrekka eitt staup af
öðrum hvorum þess-
um ágæta heimilis
bjðr, á uudan liverri
tiiáltfð. — Reynið !!
EDWARD l. DREWRY Manufacturer & rmpcrter
WinuipeK, Canada.
Department of Agricullure and Immigration.
MANIT0BA
þetta fylki befir 41,169,089 ekrur lands, 6,019,200 ekrur eru
vötn, sem veita landinu raka til akuryrkjuþarfia. þ «ss vegna
höfum vér jaínan nœgan raka tál uppskeru trygginga r.
■ EnnJ>á e<ru 25 mdlíónár ekrur óteknar, sem fá má með heim-
ilisréitti eða kaupum.
lbúæta;a árið 1901 var 255,211, tru er nún orðin 400,000
manns, heftr nálega tvöfaldast á 7 árttm.
íbúatala Winatipeg borgar árið 1901 var 42,240, em nú um
115 þúsundir, hefir rneir en tvöfaldast á 7 árum.
Flutningstæki eru nú sem næst fullkomin, 3516 miTur járn-
fcrauta eru í fylkimu, sem allar liggja út frá Wimnpeg. þrjár
þverlandsbrauta lestir fara daglega frá Whtinipeg, og innan
fárra mánaða verða þær 5 talsins, þegar Grand Trunk Pacific
og Canadian Northern bætast við.
Frantför f'ylkisins er sjáanleg hvar sem litið er. þér ættuð
að taka þar bólfestu. Ekkert annað land getur sýnt satna vöxt
á sama timia'bih.
TII. IIICI>A Jl V\\ A :
Farið ekki framhjá Winnipeg, án J>ess að gnenslast um stjórn
ar og járnbrautarlönd til söltt, og útvega yður fullkomnar upp-
lýsingar um heimilisréttarlc.nd og'fjárgróða möguleika.
R F» ROBLIN
títjórnarformaður og Akuryrkjumála Ráðgjati.
Skrifió oftir upplýsÍQKUm til
.losepb linrke. .Ins. Hartney
178 LOOAN AVE., WINNIPEG. 77 YORK ST„ TORONTO.
Spurningar.
1. Ilve stuttan tíma fá mcnn
minst að vera við nám á Bún-
aðarskóla Manitoba fylkis ?.
2. ]>urfa ekki nemendur að borga
•þar fyrir fæði, húsnaiði og
kenslu.
3. Hve mikið J>urfa þeir að
borga- ?
4. Er hægt, að fá kenslu í enskri
ttingu fyrir þá, er ekki ktinna
hana vel ? Búamdi.
SVAR : — ÖHum framangreitMl-
tim spurn,ingttm er svarað i Bún-
aðarskólaiblaði Heimskringlu, sem
út kom 26. águst sl„ eða svo ná-
kvæmeir upplýsinigar gefnar um
]>etta atriöi, að spttrnin.ganrta hiefði
ekk.i átt ítð vera þörf. Kn þó, til
Jtess aö fyrirbygigja allan. htigsaii-
legan misskilning ttm þessd atriði,
skal það tekdð fratn : —
1. þó ætlast sé til, að nemendur,
sem á Búnaðarskólann gattga,
sttmd.i ná.tnið yíir alt kiensltt-
.tímaibilið, þá ertt engar fastar
skorður settar um það, hve
lengi hver niemandi skuli vera
vera við skólann. Kn af skýrsltt
yfir kostnað við veruna á
skólantim sést á 12. hlaðsíðu
Biúnaðarskólablaðsins, að hver
nemanidi verður að borga árs-
innriitunargjald $10.00, þegar
honn innritost á skólann, á
hvaða tíma kenslutímabilsins,
sem Jxtð kann að vera. þess
er og getið, að nemendur verði
á vissum ákveönum dögum að
borga fyrirfram fvrir fæðd sitt
um nokkurra vikna tíma í eintt
og að engu af þvi íé verði sk.il-
að aftur, ef þeir yfirgefi námið
af nokkrum öðrum en sjúk-
dómsorsökum. það má því í
stuttu máli svara fyrstu spttrn
ingtmni svo, að menn fád að
vera eins stuttan tíma við
námið á Bimaðarskólattum og
hver óskar.
2. Annari spurningunni svarast
játandi, með þieirri undantekn-
ingu, að ef n.emen.diirnir reyn-
ast óþrifnir, þá veröa þeir að
ibiúa utanskóla.
3. Hve mikið hvér niemandi þarf
aö borga, sézt gl<>gt á bls. 12
í Búnaðarskólablaðinu.
4. Kensla er veitt í ettskri. tung't.
Sérstakur k.ennari hefir Jxtnn
starfa á hendi. Kn nemendttr
verða að haía svo mikla Jtekk-
ingu á ensktt máli, að þeir geti
notið kienslu þt.irrar, sem skól-
inn vcitir. Ritstj.
♦------------------------------
í*að er alveg víst að
Þíið borgarsig að aug-
lýsa í Heimskringlu.
♦-----------------------------♦