Heimskringla - 07.04.1910, Blaðsíða 5

Heimskringla - 07.04.1910, Blaðsíða 5
dglUSKKlNOLA WINNIPEG, 7. APRtL 1910 Bll. 5 Þangað skulum við fara J>€ir, sem gaman ha£a af aS sjá vel glímt, ættu ekki aS mdssa af glímum þtttm, sem Chr. Gustafson °g glímufélagar hans sýna í Good- tem.plarahúsinu á þriSjudagskveld- iS kemur, 12. þ.m., og sem aug- | lýst er á öSrum staS í þessu bl., ASalglíman milli E. Quists og! Jóns HafliSasonar verSur eflaust harSsótt. Quist er sænskur risi, fj fet á hæS og yfir 200' pund aS þyngd, rammur aS afli og hinn ó- j árenndlegasti. Jón IlafliSasón er lítill maSur vexti, vegur 145 pund. Hann treystir fimleik sínum og snarræSd. Enda mun hann vera á- litinn meS beztu mönnum, gl mufé- lagsins. Allir, sem þar koma fram, ! eru nafnkunuir iþróttamenn, og • má óhætt fullyrSa, aS fólk á hér kost á edns góSri skemtun fyrir 35c eins og vanalega er seld á einn til tvo dali á leikhúsum bæjarins. FÁEIN ORÐ UM safnaðarmálin í Pembina Eftir Tlior Bjarnamoa. Dakota-búa! Kœru skiftavinir! þennan mánuS gefa viðskiftafólki til aS kaupa eftirfylgjandi af vörum fyrir aS eins (april) vil ég mínu tœkifæri upplag $10.00 1 sekk af “Cavalier Best Patent Flour ........... $2.99 32 pd. haframjöl ........... 0.49' 5 pd. Breakfast Food ...... 0.19 10 pd. heil hrísgrjón .... 0'.69 j ■5 pd. Sago ............... 0.29 j Tvö lOc box af gerkökum... 0.09 J 1 kanna 25c Baking Powder 0.19 . 5 pd. af bezta 20c kaffi . 0.89 10 pd. af góSum sveskjum 0.59 j 1 gall. kanna af niSursoSn- um eplum ............... 0.29 5 pd. ai beztu Onions ...... 0.19 1 15c pakki Parafflne .... 0.09! 10 pd. af lOc sveskjum ..... 0.79. 2 könnur niSursoSinn la,x... 0.19 pd. Spearhead tóbak.... 0.19 16 st. bezta þvottasápa ... 0.49 25c eldspítna pakki aS eins 0.19 5 pd. af hvaSa stærS af högl- um eSa fence lykkjum ... 0.19 20 pd. af hvort heldur menn vilja röspuSum eSa mola sykri .................... 0.99 Alls ........ $10.00 LátiS ekki bregSast, aS kaupa edtt eSa fledri upplög afj þessum vörum, því margt er ódýrara en hægt er aS kaupa þaS fyrir í stór- kaupum. Ef eitthvaS er í þessum lista, sem meun ekki þurfa meS, geta menn f,engiS skift á því fyrir aSrar vörur. Karlmanna og drongjafatnaS saljum viS nú meS 15 til 30 pró- sent afslættd. Kvenhatta meS nýjustu tízku er- um viS nú aS fá daglega. KomiS og skoSiS þá. Lika allra handa kjóladúka. Hæsta verS gefum viS fyrir bændavöru, af hvaSa tegund sem cr. E. THORWALDSON AND CO. Qeneral Merchandise, Mountain, - - N. Dak. Minnisvarðar úr málmi, sem neíndur er “White Bronze’’, eru fallegustu, varanleg- ustu og um leiS ódýrustu minnds- varSar, sem nú þekkjast. þedr eru óbrjótanlegir, rySga ekki og geta aldrei orSiS mosavaxndr, eins og steinar ; ekki heldur hefir frost nedn áhrif á þá. þedr eru bókstaf- lega óbdlandi og miklu fegurri en hægt er aS gera minnisvarSa úr ■ steini (Marmara eSa Granit). Alt fetur er upphleypt, sem aldrcd má- ist eSa aflagast. þeir eru jafn dýr- ir, hvort sem þtfir eru óletraSdr eSa alsettir letri, nefnilega :> alt' ietur, og myndir og merkd, sem óskaS er eftir, er sett á frítt. — Kosta frá fáednum dollurum upp til þúsunda. Fleiri hundruS teg- undir og mismunandi stærSir úr uS velja. þessir minnisvarðar eru búnir til af TILE MONUMENTAL BRONZE CO., Bridgeport, Conn. T’eir, sem vilja fá nákvætnar upp- lýsingar um þessa ágætu minnis- v,arða, skrifi til undirritaSs, sem er umboSsmaSur fyrir nefnt félag. Thor. Bjarnarson, BOX 304 Pembina - - N. Dak. Eg hefi verið aS bíSa eftir, aS i sjá athugasemd frá ednhverjum Pembina íslendingi við greinar- korn, sem stóS í Lögbergi 17.marz J sl., en þaS lítur helzt út fyrir, aS i enginn af hlutaSeigendum ætli aS , láta tdl sín heyra, svo ég get ekki stilt mig um, að fara nokkrum orðum um þessa grein, svo fólki gefist kostur á aS sjá rétt- h v e rí u hiiðina á málinu. Greinin byrjar með þeirri ó- svífnu staShæfingu, aS fregnin í' Hedmskringlu um, aS Pembinasöfn- j uSur hali gengið úr kirkjufélaginu, 1 sé ósönn. Sú fregn er eins sönn og nokkuS getur veriS, aS undantek- j inni prentvillu í atkvæðatölunni : J 37 móti 25, í staSinn fyrir 35 móti 27, en slíkt hefir svo sém enga þýðingu fyrir máliS. Pemtinasöfn- uður gekk úr kirkjufclagdnu meS nógum atkvæSamun, og er því uú algerlega frjált og óháSur söfnuS- ur. En hitt leiSir tíminn í ljós, hversu vej. hann notar frelsi sitt, og hversu vel safnaSarstjórninni tekst, aS halda upp.i heiðri hans og inna af hendi störf þau, sem henni var trúaS fyrir. Satt er þaS, sem í Lögbergs- greininni stendur, aS nefnd var kosin til aS yfirlíta grundvallarlög og bækur safnaSarins, en ekki til aS endurbæta þau, eins og greinai- höf. segir, og varS þaS starf nefnd- arinnar til þess að sýna meS ó- hrekjandi sönnunum, aS Pembdna- söfnuSur hefir aldrei haft önnur lög, en þau, sem samin voru og staSfest upphaílega, þegar söfnuS- urinn var myndaSur. Hin önnur lög, sem greinarhöf. er aS burðast með, og segir aS söfnuSurinn hafi starfað undir í 20 ár, er bara kirkjufélags lagafrumvarp, sem lætt var inn í safnaSarskjölin með þeirri aSferð, aS lesa það upp á fámennum fundi og fá þaS sam- þykt sem lög, án þess aS þessir fáu menn gerSu sér rétta grein fyrir, hvaS þetta var, eSa aS sam- þykt sú var beint brot á móti grundvallarlögum safniðarins, sem ákveða/, aS allar lagabreytingar, sem gerðar kunna að verSa, verði að ræðast á tveimur safnaðarfund- um, áður enn þær geti orSið að lögum. þannig er þaS ómótmæl- anlega sannað, eins og sarn íSar- bækurnar sýna, aS þetta kirkju- félags laigalrumvarp, sem greinar- höf. er svo hreykinn af, er e k k i lög safnaðarins, hefir aldrei veriS og verður að líkindum aldrei. Alt gaspur greinarliöf. um, aS allir hafi skrifað undir þessi kirkju- félags-lög, er blátt átfram bull, af þedrri góSu og gdldu ástæSu, aS engdnn hefir skrifað undir þau, og þó einhver heíði gert það, hefði það enga þýSingu af því, aS laga- frumvarp getur ekki oröiS aS lög- um nema samþykt hafi veriS með atkvæðagredSslu e!t r löglegan und- irbúning. Undirskrift hvers ein- stakljngs undir lög, er aSeins barnaledkur, sem enga þýSingu hef- ir, hvorki til eSa frá. Gangi ég inn í einhyern lögbtmdinn íélagsskap, hvort sem ég skrifa nafn mitt sjálf- ttr eða einhver annar, sem hlut á að máli, á meSlimalistann, þá verð ég á sömu stundu háSur lög- um félagsins, hvort sem ég þekki þau eða ekki.i þaS er engin afsök- un fyrir mig aS segja sem svo : **Mér kom ekki til hugar, að lög félatgsins væru svona, og er ekki skyldur að hlýSa þedm, þar ég hefi aldrei séS þau og aldrei undir þau skrifað”. Slík afsökun væri bros- legur barnaskapur. Til þess aS sýna enn betur ógildi þessa margnefnda lagafrumvarps, skal þess getdS, aö aldrei hafði ver- iS sett nafn safnaSarins á það — það hefir líklega gleymst í flýtin- inum, þegar því var boraS inn í bækurnar —, þar til á síðasta árs- fundi í vetur, aS fyrverandi forseti safnaðarins hljóp til og skriíaSi á þaS eitthvert kirkjufélagslegt safn- aSarnafn, — en lítiS lagagildi hv ég þaS hafi öSlast viS athöfn þá. AS tala um lagabrot við út- göngu úr kdrkjufélaginu, er hrein og bein lokleysa, þó bæði forseti þess félags og fleiri séu aS flagga með því. Ef að meiri hluti safnaS- ar vill ekki standa lengur undir stjórn þess, getur hann sagt skil S við þaS, hvenær sem er, því á þeirri stundu, sem hann gerir þaS, er hann undan lögum þess, en tek- ur auSvitaS um leiö á sig ábyrgS- ina, sem af því leiöir. En í þessu tilíelli er hún ekki mjög ægileg, því fátt mun vopna hjá kirkjufé- laginu, nema ef telja skal bölbænir Davíðs, og munu þær nú bitsljófar orSnar. Ekki hefir það heldur neinu herliSi á aS skipa til aS kúga þessa uppreistarmenn til hlýSni, því ekki geri ég ráð fyrir, að farið verðd að senda hin fornu stórmenni . frá dánarlieimum, þór- ólf og Glám og þeirra líka. F.nda Leitt er annars til þess að vita, aS ofstækistrúar álirif og blind flokksdýrkun skuli geta leitt -Jott og friðsamt fólk, sem hefir veriS, út á þá óíélagslegu glapstigu, sem þaS nú er á. Rödd að vestan. gæti ég trúaS, aS ýglast fœri brún- in á Samúel frænda, ef hann sæi slíka þjösna vaða inn á lönd sveina sinna troðandi illsakir viS þá. í þessu sambandi er rétt, aS benda á tillögu Fr. FriSrikssonar, sem samþykt var á síðasta kirkju- þ'ingi. þar er óbeinlínis hverjum manni eöa söfnuði, sem óskertu drengskaparorði vill halda og ekki fylgir stefuu kirkjufélagsins, gert aS s k y 1 d u, aS segja skiliö viS þaS. því ekki vil ég eigna kirkjufélaginu bá illmannlegu aSfcrS, að le/ggja fyrst fjötur á þræl sinn, og neySa hann síðan bundinn til aS afueita skoðun sinni og sannfæringu. þegar nú á alt er litið, er mjög gagnslí'tiS fyrir hinn heiðraSa greinarhöf., aS vera aS telja óvið- komandi mönnum trú um, aS Pem- hinasöfnuSur — sem er vdtanlega medri hluti safnaSarins — haíi gengið úr söfnuði um leið og hann gekk úr kirkjufélaginu. því hvern- ig átti hann (söfnuSurinn) aS ganga úr sjálfum sér? En þaS hlaut hann að gera, ef hann (söfn- uðurinn) segSi sig úr söfnuSinum! En svo slept sé öllu spaugi, þá er þetta fádærna fjarstæSa, þar sem um stóran meirihluta er að ræða, og sem befir alla stjórnarnefndina í sínum flokki, Um nafiialistann, sem greinar- höf. hefir þðknast aS birta, sem annars er sjaildgæft í svona löguSu máli, hefi ég ekki annaS aS segja en þaS, að þar geta kunnugir séS , byrjunin, þá þætti mér engin furSa eitt algengt sérkenni gægjast út þótt einhver findi þaS skyldu sína, um götin á kristindómskápu hans, 1 að gera athugasemddr. Ef ritsmíð- sem margir héldu aS hann ætti j in skyldi þá verða þess virSi. ekki tdl. j ipann þykíst vera að byrja á há- þá er nú síSasta málsgrein þess- . hedlögu “skylduverki”, nrfpilega, arar merkilegu ritgerðar í Lög- j að rdfja nú upp alla hina pólitisku bergi. Hún er “orS í tíma talaS”. sögu íslands, og sýna hedlagan Herra ritstj. Hkr. Fréttir eru héSan fáar, tíSin hin indælasta, alment byrjuS bænda- vir.na. Búist er þó viS, aS kulda- kast komd, en frost er víSast hvar úr jörð og vegir þurrir og haröir eins og um hásumar. Enda eru mótorvagnfer einatt bér á ferSdnni fram og aftur. Efnaibændurnir og bæjafólkiS vill ekk ferðast á ööru nú á dögum. þaS er velgert af Ilkr. aS flytja ræðtirnar hans séra Fr. J. Berg- manns. þar gefst fólki svo viSa kostur á aS sjá, hve mikill rrú- leysingi hann er, eins og gefiS er svo oft í skyn í Sameiningunni. Mér þykja ræðurnar mjög góSar og fræöandi, og ólíkar sumu and- ansfóSri hinna yngri presta vorra. Doktorinn og skáldiS í Leslie er byrjaSur á ritsmíSi i Hkr., sem víst á aS verSa eitthvaS stórmik- iS, því þetta, sem komið er, virð- ist eiga aS vera aðeins formáli ; en ef útleggingin verður eins sjálfri sér samþykk .eins og formálinn eða AS þaS sé eftirtektavert, aS á síS- astliðnu ári, eSa síðan kirkjufélags deilan hófst, hafi 19 inanns af 35 eða meira en 50 af hundraSi, geng- ið í söfnuðinn, — er ég hjartanlega samþykkur, og eins því, aS þaS sé talsvert rneira en eðlilegur vöxtur jaín-lítils safnaSar, það er aS segja ef mælt er meS kirkjulegum fram- þróunar mælikvarSa. En hver er nú orsökin tdl þess- sannleikann allsnakinn, í ljósi sinn- ar sannfæringar og óhlutdrægnd, og stýra sínu hugarfleyi “langtfrá skerjum hlutdrægni, þröngsýnis og flokksfylgis”. En strax á eftir þessari fögru yfirlýsingu finnur hann bezta text- ann i reiSigrein Tr. Gunnarssonar til Björns Jónssonar ráðherra, þegar Tryggva var vikiS úr bank- anum síðastliðiS haust, nefnilega, McKenzie’s Vestræna FRÆ. VALIÐ fyrir Vesturlandið. Bezt fyrir Vesturlandið. Vaxa bezt í Vesturlandinu. Eiga bezt við Vesturlandið. Hver á- reiðanlegur og "framtakssamur kaupmaður s e 1 u r^MeKenzie’s FRÆ. Ef kaupmaðurjyðar hefir þau ekki, þá sendið pantanir yðar beint til vor. — A. E. McKenzie Co. Ltd BHANDON, Man. -- CALGARY, -- Alta. arar áþreifanlegu blómgunar safn- hvernig æíisaga B.J. ættd aS verSa aðarins? Hún er, eSa ætti aS vera hverjum meSalgreindum manni auSsæ, en samt skal sýna hana liér í fáum orSum. Flestir aí þessum nýju safnaSar- limum ,er roskiS fólk, sumt aldraS, alt uppfrætt í kristilegri trú, flest heima á Islandi. þegar þaS kom fyrst til þessa lands og fór aS líta í kring um sig, sá þaS alt aSra kristni, alt aðra kirkju, alt annaS safnaöarlíf, alt annaS guSsþjón- og segist skáldið þá heldur vildi verið hafa Hannes heldur en Björn Ef aS æfisögurnar yrSu 'skrifaSar með “hpnd réttlætisins, sannl'eik- ans og óhlutdrægninnar”. Ekki tókst nú betur til fyrir doktorn- um en þaS, að þarna strandaöi hann strax á flokksfylgisskerinu, og á því mun skrifliS hanga hér eftir gegn um alt ritsmíSiS, þó loforðiS væri fagurt. En að hverju leyti skyldi nú æfi- ustu-form, og. jáfnvél alt aðra saíía B. Jonssonar hljóta að i erSa guðsdýrkun en það haíði útt aS svo mikiS lakari en 11 • Hafsteins ? venjast á ættjöröinni. Alt guös- i Hefir B. J. framiö nokkuð óheið- þjónustu fyrirkomulag umsteypt, nálega öllum fegurstu kirkjusiðutn, | sem tíðkuðust á Islandi, .hafSi ver- ið kastað sem öðrum hégóma, en í staðinn innleiddir kaldir og frá- hrin<bi nd.i siöir, gersneyddir cillum vekjand.i áhrifum. Prédikunarmát- inn skipaudi, hótand og Aæmandi, í staSinn fyrir að vera huggandi, gleðjandi og laðandi. í kirkjunum ekki annað að sjá og heyra en al- vörulausa athöfn og stundum íífla- h'átt illa upplýstra unglinga, — í staöinn fyrir þögula kyrð og djúpa lotningu fyrir nálægð hinna dular- fullu og guðdómlegu afla, sem hver óspilt mannssál finnur til á 1 slíkum stimdum, jafnvel hverjar sem helzt trúarskoðanir hún hefir. Og að síðustu mætti nefna hina ó- geðslegu athöfn : Mann einn vapp- j andd um kirk juna éram og aftur með fjárheimtudallinn, þessa sví- virðing foreyðslunnar á helgum stað”. Við öll þessi umskifti snerist hugur fólksins frá kirkjunni, og um leið frá þeirri stofnun, sem valdið hafSi breytdngunni, bæSi beinlínis og óbeinlínis, — og hefir þaS síðan staSið utan viS allan kirkjulegan félagsskap, þar til nú á síðast- liðnu ári, jiegar hrykta tók í hlekkjum þeim, sem þorri manna var bundinn með. þá var eins og færðdst nýtt líf í fólkið, og þegar það sá hópa af hinum skynsamari mönnum slíta af sér fjötrana og búast til varnar sínu audlega frelsi og helgustu sannfæringu, — fanst því það vera sin sjálfsögð skylda, að ganga fram og gerast liðsmenn j>ess málefnis, sein það vonar að færi sig aftur í skaut sdnnar andlegu móður, hinnar frjálslyndu og sannkrisnu trúmála- stefnu, sem byrjaði að ryðja sér til rúms á íslandi fyrir meira en mannsaldri síSan. Engum manni ætti aS koma til hugar, að alt þetta fólk hafi geng- ið í söfnuS einungis til aS halda uppi ófriSi og eiga í deilum viS meSbræSur sina. Nei, þetta er alt hugsandi fólk, sem vel veit, hvaS það er aS gera, og þarf ekki aS láta prestinn hugsa fyrir sig, eins og sumir eldri safnaSarmennirnir hér í Pembina. arlewt um æfina, sem H.H. er hreinn af ? Hvor þeirra hefir unniS lengur í þarfir þjóðar meira og. sinnar ? vilji Máske skáldið og dokitorinn gera svo vel aS svara þessu. Jón Kristjánsson Barons, Alta., 21. marz 1910. Til Arnórs Árnasonar. (Samanber Lögberg nr. 50 : “Eig- um vér Islenddngar aS af- kristnast", — eftir Arnór Arnason). I. þegar Arnórs heilög höndin hefur reiddan kristnis-vöndinn, lemur svo á bóga báða, bezt hann teldi að fá aS ráða því, sem aSrir segja og skrifa, og sjálfsagt hvernig ætti að lifa, enginn svo aS af því víki inn sem vildi 'i liimnaríki. StySja sig viS blaðiö Bjarma, sem búiS sé aS níSa og þjarma. Halda sér við gömlu gœðin, en grufla’ ekki út í nýju fræðin. Ala upp fólk við eld og víti, einhver þó að liðugt kríti. — þetta er hans þreyða gaman, og þvœla svo í öllu saman. Nú er hann að narta í Einar, naumast skilst þó, hvað hann meinar. Og gera þykist götur hreinar,— en, giska margir, hnullungs- steinar fyrir honum fá aS liggja, svo fjandann þurfi ’ann ekki aS styggja. — þaS er nóg af þessum mönnum, þedr eru meira að segja í hrönn- um, sem af veiku viti sínu varla m©ga skrifa línu, meS því góðum málstaS spilla og marga af réttri götu villa. II. Arnórs rokur illræmdar eru þoku hylling, kannske að lokum kallaðar kristnis-hroka trylling. Einn fyrir austan hafíð. Sjónleikur. Eins og auglýst er á öSrum stað í blaSi-nu verSur haldin-n sjón- leikur í Goodtemplarahúsinu aS kvöldi 7. og 8. þ.m. (fimtudag og föstudag) aS tilhlutun leikfílags islenzku Goodtemplara stúknanna Heklu og Skuldar. Leikurinn byrj- ar stundvíslega kl. 8, og þyrftu þá allir að vera komnir í sæti sín, sem ætla sór aS koma og horfa á. — Leikurinn er alvarlegs efnis. AðalþráSurinn er að sýna von- bri-gði manns, sem hefir v.eriS tíu ár erlendis, í burtu frá foreldrum og systkinum. í fjarlæigðinni dró heimiilið stöðugt huga hans til sín. það var fyrir hugskotssjónum hans eins og sólskinsbilettur, og honum f-anst hvergi mund-i eins bjart. En svo kemur hann h-eim, og þá þegar hann er kominn heim, og þegar hann . hélt að hugur siuti mun-di fyllast af unaði, þá sér h-ann einmitt. á þessu kæra h-eimili sínu skugga, sem hanti aldrei hafði dreymt um. Gleðin, sem hann hafSi búist viS aS my-nd-i fylla huga s-inn, verður aS sárri gr-emju og viSbjóði. — þaS er ekk-i mögu- le-gt, aS lvsa leik þ-essum í stubtu mál-i. L-eikfélagiS g-erir sér von um, aS margir komi, og þá ætlir þaS að gera sitt bezta, aS útskýra hann á leiksviðinu. B. Fyrirspurn. Br-éf eiga að Hkr.: — Kr. A. Benediktsson. Bertha Stephanson. S. K. Ólafur Johnson. Valla Fri.ðriksson. Mrs. Halldóra Sigurjónsson. Frida Jóhannsson. Jón Sigurðsson. Tvö þau síðasttöldu eru frá ís- landi, hið síðara ábyrgSaíbréf. Til sölu 4g-æt bújörS, 160 ekrur aS stærS, mí-lu frá Mozart, 90 ekrur eru plægöar. 300 dollara timburhús, góð fjós f-yrir 30 gripi, stórt korn- geymsluliús, gott og mikið vatn í brunn-i, 4000 trjáin plantað við byggingarnar, og vírgirðing alt í kr-ing um landið (2 vírar). Frekari upplýsingar fást hjá TH. JÖNASSON. P.O. Box 57 Wynyard, Saskj “And völ kur” Ég kom hesti mínum fyrir hjá W. í 4 mánuði, og lo-faði að borga með hon.um $2.25 á mánuði-, eða alls $9.00-. En svo, þegar þessi tími leið og ég átti að taka hestinn, gat ég ekk. borgað W. fóður hans. Svo líða 3 mánuðir, og fré-tti ég að W. brúkar hestinn dagl-ega frá þeim tíma, er ég á-tti að taka hann. Einn dag mæti ég W. með hestinn, og ætlaði þá að taka hann, því ég áleit, að hesturinn væri búinn að vinna fyrir þessum $9.00. En er W. sá, að mér var þetta alvara, hótaði ha-nn að skjóta mi-g og miðaði á mig með skambyssu, er hann tók upp úr vasa sínum. En áður enn meira varð a-f, var b-yssan tekin af mönn- um, er þar voru. Ég neitaði að borga ]>essa $9.00. 1. Er ég skylnugur til aS borga W. fyrir fóSriS á hestinum ? 2. HafSi W. nokkurn rétt til a5 miða skambyssu á mi-g ? 3. ESa hefir nokkur vald til þess, aS verja eignir sínar meS byss- um og öðpum morðvopnum ? T. II. S. SV. — 1. Já, þú ert skyldugnr aS halda alla samninga, sem þú gerir við aðra, og þú játar aS hafa. lofað aS borga W. $9.00' fyrir 4. mánaða fóður á hesti þínum, en af einskærum ræfilshætti, eða verra, þóttist þú ekkert geta borg- að, þegar skuldin f- 11 í -g.jalddága, og svo virðist, sem þú hafir þá gengið frá hestinum í greinarlevsi, e-ins og þér kæmi hann ekkert við. lif þú kynnir að sjá sóma þinn, þá ættirðu aS vera JV. linlar þakk- látur fyrir umönnnn hans á hesti þínum í þá 3 mánuði, sem þú get- ur um, aS enduðu samningstíma- bilinu. Vér teljmn, að hann hafi haft fvlst-a rétt til, að nota hestinit til vinnit. 2. W. hafði engan r tt til að miða á þig skam-byssu, ef þii sýnd- ir þig ekki líklegan til að fremja ofbeldisv-erk á homim. 3. Hv-er maður hefir rétt til þess, að verja eign-ir sínar, og þeir menn T-eta átt í hlut, s-em gerir það nauðsynlegt, að belta vopnum við þá vörn. Ann-ars er það ráðlegging Heims- kring.lu til sp-yrj nda : Borgaðu W. þessa $9.00, sem þú samdir um, og sæktu hann svo að lögum fyrir hesbbrúkið, ef þú heldur þú hafir réttmæta kröfu á hendur honurn fyrir það. Ritstj. LJÓÐMÆLI EFTIR Stephan G. Stephansson Kosta, í 3 bindum, $3.50, í skrautbandi. Tvö fyrri bindin eru komin út, og v-erða til sölu hjá um-boðs- mönnum útgefendanna í öllum ís- lenzkum bygðum í Atneríku. 1 Winnipeg verða ljóðmælin til sölu, sem hór segir : Hjá Eggert J óhannssyni, 689 Agnes St., EFTIR Kfa 6 AÐ KVELDI. Hjá Sbefáni Péturssyni, AÐ DEGINUM, f-rá kl. 8 í.h. til kl. 6 að kveldi, á prentstofu Heims- kringlu. Hjá II. S. Bardal, bóksala, Nena St. Utanbæjarmenn, sem ekki geta fengið ljóðmælin í nágrenni sínu, fá þau tafarlaust með því aS senda pöntun og peninga til Eg-g- erts Jóhannssonar, 089 Agnes St,, Winnipeg, Man. þakkarorð Mig bresta viðe-igandi orð til að láta í ljósi þakklætis'tilfinningu mina fyrir þann óverðskuldaða, sóma og innilegu velvild, sem djáknar Tjaldbúðarsafnaðar sýndu okkur hjónum kvöldið áður en við lögðum af stað frá Winnipeg, þeg- ar herra Loptur Jörundsson og kona hans bnðu okkur heim í hús sitt, þar sem þau höfðu íyrir pr-est og djákna safnaðarins, á- samt fleirum vinum okkar. Vorum við þar kvödd þeim alúSar vina- orSum, sem okkur mun ei úr minni líSa. Einnig var okkur afhent vina- gjöf frá djáknunum. Ég finn til þess betur en ég fæ lýst því, hve óverSugan ég finn mig þess vinar- þels og sóma, er okkur var sýnt við þetta tækifæri. BiS -ég guð að blessa gefendurna, og óska þeim ásamt Tjaldbúðarsöfnuði og prestí hans allrar hamingju í bráð ogi lengd, og aS í hóp þeirra mættu bætast margir menn meS meira starfsþrek en ég gat sýnt, menti, sem væru þess virðd, að þcim væri sómi sýndur, John Wcstmann^ i

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.