Heimskringla - 21.04.1910, Blaðsíða 2

«1». 2 WINNIPEG, 21. APRÍL 1910.
afiiMH&ltl J> OÉ.A
í
Heimskringla
Pablished erery Thnrsday by The
fleimskringla N#w«4 Fublwbiní C«. Ltd
Verö blaOsÍQfl 1 Caoada >>n Haudar
$2.00 um árið (fyrir frana bor<<aO).
öent til itlands $2.<4 (íjrir fram
borgataf kaupendum blaOsins hérSl.bO.)
kr. annarstaSar er ÓHUGSANDI
HLUTUR * ). Ekkert land Retur
skuldað öðrum löndum m e i r a
en eins árs útfluttar vörur, og
v a r 1 a svo mikið, og útflutt
vara héðan hefir verið 12—13 miií-
ónir kr. allra síðustu ár.
“ Yðar með vinsemd ojj virðingu
“ Indr. Einarsson.”
pjóðeign íslendinga er talin að
vera nálega 62 milíónir króna
(Landið, lausafé, skipaútvegur, o.s.
frv.). ALT, nema það, sem þeir
skulda öðrum þjóðum, er SKULD-
LAUS þjóðeien þeirra. Hér skakk-
ar því eins og allir sjá, — frá því
sem Heimskringla telur þaer —,
YFIR TUTTUGU MILÍÓNUM
... , , .„ . .. r , , KRÓNA. það er ekki að furða,
og ekki sem bezt viðeigandi aí þer, hæ ^ ag fá lsland ni8ur)
minn kæri vinur Baidwinson, fnist {
Korro f cti
B. L. BALDWINSON
Editor & Manager
Office:
/29 Sherbrooke Street, Winnipe^
F.O.BOX 3083. Talslrai 3812,
Óviðkunnanlegt
Johnson hefði látið sannmælin um að skuldlaus eign þjóðarinnar sé vissi að væri svo hlutdræ-gur i
Saskatchewan nýlenduna ómót- þrjátíu Milíón Krónur. eðli sínu, að hann legðd allan hug 1
mælt, htóði mig ekki hent sú ó- Af þessu er það auðsætt, að herra á, að umhverfa svo sannLikanum, _ _
lukku skissa, að gera samanburð á A. L Johnson hefir alls engan rétt að hans gætti sem allra minst, og MfS. SÍffFÍður THYIOr
þeim tveimtir stöðum, sem ég — frá siðferðis og sanngimis sjón- gerði með því þær sjónhverfingar, ö 9
vissi að lesendum blaðsdns voru armiöi skoðað — til þess að segja, er feiddu fáfróða og hugarsljófa er andaðist hér í bænum 31 mtr?
kunnugir, og samanburðurinn þess að þessar tölnr séu rangar. Enda menn afvega og út á glapstigu. -
vegna þeim eins skiljanlegur eins er alls ekkert það til í bréfi berra Eða svo virðist mér þetta vera.
og hann var algerlega réttmætur, Indriða Einarssonar, er veiti Jóni
: sl., var jörðuð í grafreit Argyle.
! bygðar 8. þ.m., við hlið siðari
manns hennar, Wm. S. Taylors —»
— ------ - . . . ••• .. . , . _________ íhugað nógu grandgæfi- da'inn fyrir nokkrum árum. Séra
tíðar-möguledkar Saskatchewan ný j ir nann bemlinis með þvi, að segja • le^a Hann segir, að meiri líkur Friðrik Hallgrímsson flutti við-
1 ,, ., , „ ,það er enn eitt atriði í ritgerð .
- eftir þvi, sem eg.ht a malið. Inokkra heumld til þess, að halda herra Johnson, sem é h hann
Að vísu skal það játað, að fram- fram falslin talnanna. En þaö ger- hafi ekkf íhuffaS nógu grandgæfi- <laf
voru áætlan, bygð á
lendunnar
þeim athugunum, sem ég hafði j
gert þar vestra, og bygt einnig á
þeirri þekkingu, sem ég um fjórð-
ungs aldar tímabil hefi haft á fram-
förum og framleiöslumagni annara
| að þær séu rangar.
| séu til þess, að hveitiverð falli á kvæma líkræðu í kirkjunni á !3ald-
Einmitt þau þrjú dæmi, sem hr. ! næstu 10—15 árum frá núverandi j ur áður en líkfylgdin hófst norður
Indriði Einarsson setur fram í verði, svo að það lækki niður í í grafreit.
eru þannig tekin, að 50 cents bushelið. Ég get að vísu
bréfi sínu,
þau geta ekki styrkt málstað hr. ' ekkert sagt um þetta með vissu. |
Johnsons, heldur miklu fremur En gamli James J. Hill, sem nú
Daginn áður fór fram húskveðja
að heimili sonar hennar hér í Win-
mér það, að í hvert sinn, er þú
finnur ástæðu til að lofa og veg-
sama efnalegt ástand Vestur-
íslenddnga og nýlendur þeirra, —
að þú skulir æfinlega þurfa að
draga okkar ættjörð Island þar , . . . ... -„;Xt0Onor
, 0 „E krtnglu seu mjog ovaðfeldnar.
inn 1, — syngja lofið a kostnað Is- 1
lands. Ég hefi ekkert út á það að
þegar svona reikningsaðferð er
brúkuð, að því er það snertir, en
ágiskanir og spádómar á hina hlið-
ina. Annars finst mér — og ég veit
að svo eru margir fleiri — að bess-
ar stöðugu samlíkingar Bedms-
Einu sinnd fór hún að redkna ut
setja, þó ritaðar séu lofgreinar um tekjumismun íslands og C.P.R. fé-
nýiendur Vestur-lslendinga, aöeins lagsins (einokunarfelags, sem haft
bygðarlaga hér vestra. Svo að í veikt hann, og til þess virðist mér er viðurkendur með skarpskygu- n.'l ef’’„ ^era J'-‘ignv. létursson cg
H r 1 r Guðm. Amason
fluttu
raun réttri er hreinn óþarfi, að ! þau vera oinkanlega ætluð. Hann ustu mönnum Bandaríkia þjóðar- fera. „ _ ...
„ , x c „ • ” . -x hjartnæmar ræður yfa’- himu fra
verður þess vegna að hnna einhver jnnar, lieldur þvi stoðugt fram við
önnur tæki en bréf Indriða til þess öll tækifæri, þar sem hann' talar
landshagsskýrslur opinberlega, að hveiti muni áreið-!
þrasa um þann lið málsins, — fyr
en að því 10 eða 15 ára tímabili
Kðnu, sem ég áætlaði til fullrækt- að sanna,
þar
tm-
að
unar landanna þar vestra. þá
Sigríður heitin var upprunnin t
fyrst verður komin sannreynd a
það, hvort, eða að hve miklu leyti
hans séu rangar, falsaðar, ósann- : anlega halda áfram að hækka í þingeyjarsýslu af ninni nafnkcndu
sé þessi aðferð ekki brúkuð. Auð-
vitað efast ég mjög um, að bygð-
in í Saskatchewan eigi alt það lof
skilið, sem um hana er sagt, því
helir liðveizlu stjórnendanna til að
geta einokað og rakað saman fé),
þess, að hafa edns mikið fi saman
ar eða óábyggilegar. Og af þessu í verðd á komandi árum, bér tiandi, Reykjahlíðarætt. Móðir liennar var.
ræð óg þá einnig bað, að hr. John- svo að það verði ckk minna en Friðbjörg Sigurðardóttir frá Veisu-
ég hefi farið villur vegar í hugsjón j SOn beíði ekki átt að telja mér j $1.00 hvert bushel í vasa bænd- seli í Fnjóskadai. Faðir hennar,
það til ámælis, þó ég tæki skýrsl- j anna. þessi skoðun hans styðst við Jón Jónsson, >ar systursonur þor-
urnar gildar, áreiðanlegar og trú- j þá áþreifanlegu staðreynd, að eft- steins ríka í Reykjahlíð, og uppal-
anlegar. j ir því, scm fólkj hefir fjölgað hét í, inn hjá honum.
En skvldi nú llerra Johnson snúa íllfn> eftír því hafa allar lífsnaU.V ; Foreldrat Sigríðar giftust í
snældunni sinni þann veg, að hann •t;ynÍiir hækkað í verði, — hveitt Reykjahlíð og bjuggti þar 3 ár.
væri ekki að því að fintta, þótt ég ekki síður en aðrar tegundiir. það J35 þá faðir hennar frá tveimur
tryði skýrslunum, heldur að því, ' Yrði því að umhv.eita bví eðlislög- hörnum henni og Jóni bróður
að ég hafi með því að vitna í þœr, rnáfi, sem reynslan hefir sýnt
minnt um framtið landa vorra og
starfsemd þedrra og auðsafn þar í
fylkinu.
Ilins vegar finst mér það rangt
hjá herra Johnson, að hann finnur
. „ - ot*u*'*~ö- mér það til ámælis í samanburði
hvað morg ar Island þyrfti tu 1 1 , .
'þeim, sem eg gerðt, sem hann taldi
að öllu leyti réttmætt í saman-
burði hr. Páls. Bergssonar í fyrir-
ófrægt ísland,— þá
að
virðist 'mér ®tti sér stað, ef hveiti á að hrapa
á nœ sta
væri svo, þá væri hún meiri sælu- I í ríkissjóð og árstekjur félagsins [jur(Jl nl
staður, en menn enn þekkja &.þess- | En þetta mætti öeirumlestri háns um ísland og Ameríku. hann" miklu fremur* eiga aðganginn svo í veröi hér í landi
um hnetti En ut 1 það s al ekki , f itt ööru meira. þ'ar bar herra Bergsson saman það afj landsstjórninni þar heima, fyrir aratug, að hrakspa herra Jolin-
!!“”*_ veraC“da “m á - stað í Ameriku við það, að haia Játið semja það ófræging- s-s rætist. Sjá.fur hefi ég þá
1 , U 1 ^4. „þ/rei ekki v-erið, er ekki og verður ao
lan-di. Samkvæmt siðustu skyrsl ’ . , *
líkindum aldrei þar.
En svo ég snúi nú að aðale£ninu,
dylst mér ekki, að maður, sem fer | Til dæmis mætti gera Canada . verig á lslandi) en hefir
um eina bygð á hraðri ferð, þegar somu skal, þessu halofaöa sælunn- , , __ ----x— _.x
snjór er yfir allri jörð, hann getur ar
lítið um það borið, hvort “innan
bygðarinnar sé ekki ein einasta
ekra, er ekki hafi góðan jarðveg”.
Líkt er að segja um vegina, þegar
klaki er mörg fet í jörðu, og stend
ur allstaðar upp úr.
Ég get ekki dulið það, að þegar j
ég las niðurlagið af terðasögu !
a ingar skuldi öðrum þjóðum, sé
skuldlaus eign þeirra”, lítur vel út
um, sem ég hefi um inntektir Can
adaveldis (1908), og gefnar eru út
af blaðinu Telegram í Winnipeg, er sem sýnilega hefir komið herra
það augljóst, að það hefir tæp- Johnson til að grípa pennann, —
fega eins miklar inntyktir og Chi- bréfið hans Indriða Einarssonar,
cago-borg e i n , sem ekki hefir þó þess manns, sem um mörg tindan-
helmings íbúafjölda við Canada, — farin ár hefir unnið að því,
og ekki nærri belming á við tekj- kostnað hins opinbera, að safna
ur New York borgar einnar.— landshagsskýrslum íslands, og sem
þinni, þá varð ég bæði hryggur og gn . si samanhurður er þýðing- ásamt með landsstjórninni ber alla
rerðtir. Hryggur y r þvt, að no ‘ arlaus þegar hann er framsettur ábyrgð á því, að samning þedrra
ur Islendingur skult finnast — og , „^tiiaöarskyiM, OJÍ a aljs ekki við skýrsla, eins og þær koma frá
þa ekki hvað sist mikilsvirtur og j _ r hann er gerður til að hans hendi fram fyrir þjóðina, sé
malsmetandi maður, — sem virð- 1 smækka sina eigin þjóð og œtt- þannig, að skýrslurnar séu rétt.ir
ist hafa anægju af þvi, að draga --rö eins mikiö og mögulegt er. og ábyggdlegar, og að athugasemd-
^imiskáí^séu ísland’ ættÍörö okkar °* móöir lr l>ær- 86,11 hann R'erir viÖ skýrsl‘| ins og einn af allra reákningsfróð-
sja, að þessar samlikmgar seu (sem þar erum fædd) hefir aö urn,ar, og þœr ályktanir, sem hann j ustu og íjárglöggustu mönnurn
um heldur — hver etnasti isiend- ' .................- ’ ----inn<ar, — muni vera miklu
hvar sem við lifum —, að
ar-rit. En þá íer nú samt að verða skoðun, að eðlislogmálið . T.
vandlifað í landi, ef stjórnirnar halda jafnvægi sínu framvegis eins Etrikssyni, Jonssonar,
mega ekki sýna þjóðunum árlega °R að undanfornu, og að hveiti stoðum 1 Myvatnssveit.
hennar. tr síðar bijó í Vogum við
Mývatn, — fjölhæfur gáfumaður..
Frdðbjörg móðir hennar fluttisr
nokkrn síðar að Ytri-Nesíöndum
mtini vi® Mývatn, og giftist þar Andrési
frá Hof-
mega ekkt sýna þjóðunum árleg;
reikningsskil yfir bag þeirra og á- bænda fari
vaxandi í verði með | Sonur þeirra, Benedikt Andrés-
stand, né aðrir vitna i þá reikn- hverjum áratug sem líður, og að son að Ási í Kelduhverfi var faðir
inga, eftir að þeir eru opdnberaðir. ! Saskatcbewan bœndur geti vænst L Asg. Benediktssonar i Wdnni-
| bess, að fá framvegis sem næst peg, er Sigríður heitini síðast
Sú staðhæfing herra Johnsons, $1,o0 fvrir bushelið, og í sumum dvajdi hjá.
að “ a 1 t nema það, sem Islend- árum talsvert hærra verð.
Ég sé því enga ástæðu til,
Sigríður hedtin ólst upp hjá móð-
að ur sinni og stjúpa þar til hún var
á pappdrnum. En þv’í miður fæst fel,a nokkuÖ úr l>eirri áætlun' sem cvítug, þá fór hún frá þeim tif
e£ K’erða . Húsavíkur og síðar að Grenjaðar-
1. Að eins fljótt og Saskatchewan staö; >aöan td Möðruvalla i Hörg-
íslendingar eru búnir að koma ardah Þar._^tl?t_ hun .íyrri mannil
ekki herra Indriði Einarsson til að
kannast við það, og verður maður
þó að ætla, að hann, sem um full-
an þriðjung aldar hefir verið við-
urkendur af landsstjórninni, sem
mesti þjóðmegunarfræðingur lands-
mgur,
hefir að urnar, og þær ályktanir, sem hann j ustu
^1H„rD!Imv,J;p1tRaZ1astiV Lbnd' s.jáfLögðu sína annmarka, en við byggir á þeim, séu einnig réttar og ! þjlöarinnaG - inuni vera
irCl Huar «=rm liK Hfum _ flð eiRum Þrátt fYrir l>aö aÖ teka ábyggilegar, - þá læ ég ekki sv«, | kunnngri efnahag íslendinga, held-
öfinm mæfti til að kömí isvari hennar- hvenær 86,11 vi6 að bréf þaÖ hagR1 aÖ nokkrU lZyH ur enu herra Johnson hefir átt
hj,4lP^ af ollnm mættl tlf koma um, eða þá að öðrum kosti í það við réttmæti þess samanburðar, 1
ættjorð vorri u p p a v 1 ði, tlf m , n s t a Játa hana hlutlausa, — sem ég hefi gert, eða styrki mál-
vegs og írama 1 hvivetna. En eg ■ en aLDREI að haifa gaman eða stað herra Johnsons minstu vit-
reiddtst aðferðinni, sem notuð er ai því) aö litiisvirða hana, und.
vtð þessar samhkmgar eða saman- eöa hana niöur j áliti, á
burð Annars vegar er bygt a neum hátt viö «gum að játa
s p a d o m u m , sem algerlega okkur farast yið æ.ttjörð okkaf) _
eru bygðir 1 lausu lofU, og aaetlað enda þ. hfin hafi ,ckkl etað
#»r niirh 10—1 or aX rtpfact • r . .
frá.
löndum sínum öllum þar vest- smum- . Sve,ni Þorannssym,
ur í fulla ræktun, þá taki þeir KlIakoU 1 Kelduhverfi. Var hann
á tíu ára tímabili meira fé upp af hlnm nafnkunnu Vikingavatns-
úr þeim, heldur enn svarar æbt' .Hann var amtmanns-
allri þcdrri upphæð, sem ísland sknfari hfa P'etri Hafstein, fyrst á
er metið, með allri áhöfn þess, KeUlsstoÖum 1 MuUtfdu og síðar
skuldaðri og skuldlausri, að a ;f_uf_nksSafu a Moðruvollum í
fólkinu einu undanskíldu.
er, að þurfi 10-15 ár að rætast, f okkur eing yið heíðum
en hms vegar a efnahag íalend-;bezt á kosið _f wns og vig ()kkar
nga CW13 og íann er i , og þo . moðir. Og góð börn
öUunj skökkum og íkfclduCL. það
xr ekki verið að gera lítið úr hlut-
’únutn. Hveiti-búshelið reáknað ii
$1.00. Sextíu til sjötíu cents tiltln
vera meðalverð á 5—8 sl. árum,
Hver getur sagt hvert hveitiverð
vilja reynast móður sinni vel. Hdtt
ag reynast henn; illa, enda þó
eitthvaíí hafi ábjátað, hefir aldrei
og mun aldrei þykja fyrirmynd^
í þessil tilóelli, Sem hér hefir vet
ið verður eftir 10—15 ár ? það eru minst á, finst mér að við g«ti
Jaínvel miklu medri líkur til, að átt hið fornkveðna, þetta i að
það verði ekki nema 59c þá, í stað
$1.00.
Tíl þess að íá þettrtan samanburö
í vil Saskatchewan nýlendunnd, en
móti ísiandi, þá er skuldlaus þjóð-
edgn Islendinga ckki talin nema 30
milíónir króna. En þetta er rangt.
þegar Heimskringla flutti saman-
burðar-grein sína um efnahag
Austur- og Vestur-íslendinga fyrir
rúmu ári síðan, þá var þessi að-
ferð einnig notuð. Um þetta at-
hægt ætti að vera “að Íoía svo
einn, að annar væri ekkí iastaður”
Chicago, í apríl 1910,
A. J. JOHNSON.
Svekkjandi
hlýtur það að vera fyrir herra A.
J. Johnson í Chicago, að verða að
._. ... búa við blóðæsing þá, sem í hann
nðii var eg þa osattur. Og til að , . x- . , • ,, .2 x 1
1 . . , virðist haía hlaupið við lestur
m f ,i I I 114 ontl fviltln 1 Knnr,,, ,. I t *
kost á að verða. Og það verður
vonandi ekki tekið illa upp fyrir
mér, þó ég haldi fram þedrri skoð- !
un, að þegar um efnahag íslenzku j
Jijóðarinnar er að ræða, þá muni1
þjóðdn í heild sinni leggja meiri
trúnað á það, sem Indriði Einars- j
son um hann segir, heldur enn1
, .nokkuð það, sem herra Johnson i
r Fyrir þjoðeignina tur j t til mála.
lus NÚLL. t6
Annars virðdst það tímatöf eín, 1
að deila um þetta atriði, þar sem ,
hvorki herra Johnson eða ég höf-1
Tökum þessi dæmi úr bréfinu :
1. Íslendingurinn A. á hjá B.
p 1 u s 1000 krónur. B. skuldar
aftur A. þessar sömu m i n u s
1000 krónur
er þetta p
Ekki vaxa landsins auðæfi
við þetta þjóðeignar NÚLLl!
2. Að allar landedgnir íslendinga
j Hörgárdal.
þar bjuggu þau hjónin um 13 krr
2. Til dæmis seðlar bankanna,
sem ekki eru trygðir með gulli,
eru að eins lán, sem bankarnir
hafa tekið hjá þjóðinni. þeir
eru p 1 u s 1,500,000 krónur
hjá þeim, sem hafa þá í vös-
unum. En hjá bönkunum eru
þeir skuld, sama sem m i n u s
1,500,000 krónur. Fyrir þjóð-
eignina er þetta p 1 u s NÚLL
Ekki vaxa landsins auðæfi
við þetta þjóðeignar NÚLL!
3. Sjjarisjóðirnir liafa í höndum
5,000,000 krónur (eða þeir, sem
eiga þar inni þetta fé),- sem
í Saskatchewan fylki séu meirá fluttu.svo tfl Akureyrar, og þar
en 'aingildi allra landeigna á andílSlst fyrri mnður hennar 1869.
íslandi Nokkrum árum síðar flunti hún
I vestur um haf, var nokkur ár í
3. Aö j>egar öll lönd Saskatche- Nýja íslandi, síðar 'i Winnipeg, og
van Islendinga eru komdn und- þaðan fór hún vestur í Argyle-
ir ræktun, þá verði árlegur bygð, og gekk þar að eiga William
aröur af búum þedrra meiri Stewart Taylor, ekkjumann, -
peninga virði, en allur arður- tengdaföður Halldórs Briem skóla-
inn af árlegu starfi íslenzku stjóra. og Sig. Christopherssonar,
þjóðarinnar heima, til lands fyrrum bónda í Argyle, nú vestur
á Kyrrahafsströnd, í British CoL
umbia.
og sjavar.
. i
Ég er herra Johnson algerlega,
fá fullvissu mína í þessu efnd, skrif-
aði ég herra Indriða skrifstofu-
stjóra Einarssyni, og bað hann uin
upplýsingar þessu viðvíkjandi, er
byggja mætti á. Hann svarar mér
með b-réfi því, er hér fer á eftir :
“ Reykjavík, ísland,
19. marz 1909.
“ Kæri herra! Skuldir íslendinga
við önnur lönd voru fyrir ári síð-
an 8Já milíón kr., þegar búið er
að draga það frá, sem við eigum
hjá þeim.
“ það eru svo miklar skuldir
innanlands, sem vegast upp með
því, að innlendir menn eiga skuld-
irnar. — Islendingurinn A. á hjá
B. p 1 u s 1000 kr., B. skuldar aft-
ur A. þessar sömu (m i n u s) 1000
kr. Fyrir þjóðeignina er þetta
p I u s 0.
“ Til dæmis seðlar bankanna,
sem ekki eru trygðir með gulli,
eru aðedns lán, sem bankarnir hafa
tekið hjáí þjóðinni, — J>edr eru
p 1 u s 1,500,000 kr. hjá þedm, sem
hafa þá í vösunum, en hjá bönk-
unum eru þeir skuld, sama sem
m i n u s 1,500,000 kr. Fyrir þjóð-
aredgnina er þetta p 1 u s 0. Spari-
sjóðirnir hafa í höndum 5,000,000
kr. (eða þeir, sem edga þar inni
þetta fé) eru eins og áður er sagt
p 1 u s 5,000,000 kr., — en nú höf-
um við hinir fengið alt, sem í
sj>arisjóðtinum er, til láns, það er
hjá okkur m i n u s 5,000,000 kr.
Fyrir þjóðareignina er það p 1 u s
0. Að ísland — ríkisskuldalaust
land — sé í skuld um 30 milíónir
ferðasögu minnar um nýlendur ís-
lendinga í Saskatchewan íylki. Ég
var þó að reyna að gera þá sögu
eins sanngjarnlega og réita eins og
vit mitt og eðli leyfði, og að haga
svo orðum, að engdnn þyrfti að
finna sanngjarna ástæðu tdl að
álíta sig meiddan. Og ég hefi það
enn á meðvitundinni, að ég muni
hafa höggvið mjög nærri, bæði
hvað snertir ástandið þar nú, og
eins og það mun verða eftir 10—•
15 ár, eða máske nokkru fyrr. Að
eins varaðist ég, eins og ég lika
tók fram í upphafi greinarinnar,
að segja eins gott um landnám
j>etta eða að lýsa þvi edns glœsi-
lega, eins og ég er sanníærður um
að j>að verðskuldar. Og ástæðan,
sem >ég gaf fyrir j>essari varkárni,
var sú, sem ég einnig tók fram, að
ég órtaðist, að Lesondurnir kynnu
að álíta það öfgar og gyllingar.
Með þiessu vildi ég gefa tdl kynna,
að ég hefði fengið ennþá betra álit
á nýlendunni, heldur enn ég kærði
mig um að skýra frá að svo
stöddu, — og það er mér ánægja,
að hafa nú fengið tækifæri til að
taka j>etta fram ljóst og skilmerki-
lega.
Hitt datt mér ekki í hug, að ég
mundi fá andmæli sunnan úr
Bandaríkjunum, — frá manni, sem
sjálfur hefir ekki séð j>essa ný-
lendu, svo mér sé kunnugt. En
svo þykist ég þess fullviss, að hr.
um nokkra ljósa þekkingu á því, ;
livaða “prinsíp” herra Indriði Edn- samdoma um l3aö' aS ver e4Kum í Argyle sveit bjó hún nokkur ár
arsson hefir lagt til grundvallar aldrel. aS hafa fi®”11111 íú Pvli ao með seinni manni sínum, þar til
við samningu skýrslnanna. Ilann llt,lsvlröa, fsland. eða draga það þau hjón fluttu til þorpsins Bald-
hefir í bréfi sínu til herra Johnsons mSur 1 alltl a nelnn hatt- Ver ur. þar dó Mr. Taylor fyrir nokkr-
enga skýring gefið á þessu atriði, uln 1 umræSum um Þa8. «ns um árum. — Síðan hefir hún ýim-
og ég ú-edstast til að ætla, að hr. ofl onnur maJefni> , aö haida oss ist dvalið hjá vinfólki í Argyle-
Johnson hafi ekki hagað fyrirspurn fast vlS l530’ sem ver vltum sann- bygð, synd sinum Friðriki í Winni-
sinni þannig, að hann gæti búist ast vera °K rettast- ÞV1 “Sann- f>eín, um 4 ar vestur við Blaine,,
við ákveönari skýringu yfir það, á íe!kurinn.er saKna h’eztur • Þ*tta Wash., hjá hr. Sig. Sdgurðssyni,
þottist eg gera meö pvi að vitna fornvini henn-ar, og nú síÖastliÖinn
vetur hjá frænda s'ínum K. Ásg.
Benediktssyni í Winnipeg.
Leið hennar gegn um lífið hefir
að ýmsu leyti verið þyrnibraut.
Við fátœkt hafði hún alt af að
stríða, og vegna fátæktar varð'-
hún að sjá á bak börnum sínum
út í heiminn, — sum tók dauðdnn
sviplega frá henni, og þau sem lík-
legust voru til að létta byrði'
hverju herra Indriði Einarsson
bygði þá meginreglu, sem tétt-
lætti frádrátt skulda Islenditiga til
sjálfra s!n frá skuldlausu þjóðeign-
inni, eins og hann hefir gert.
Eti. svo er jafnvel þetta atriði
í landshagsskýrslur herra Indriða
Einarssonar.
B. L. Baldwinson.
Til kjósenda í Gimli
kjördæmi.
Ekki vaxa landsins auðæfi
við þetta þjóðeignar NÚLL!
eru eins og áður er sagt p 1 u s ekki afar-þýðingarmikið fyrir deilu-
5,000,000 krónur. En nú höfum! céniö milli okkar Johnsons, eða
við hinir fengdð alt, sem í' það, sem liaitn telur rangsledtni af
sparisjóðunum er, til láns. það.ínér, að hafa vitnaö í landshags-
er hjá okkur m i n u s 5,000,-. skýrslurnar, sem hann segir að séu
000 krónur. Fyrir þjóðeignina falsaðar. það er mál, sem liggur Conservatdvar í Gimli kjördæmi hennar og voru henni ástríkust,
er það p 1 u s NÚLL. algerlega milli hans og Indriða halda útnefndngarfund hér í Winni- ! voru fjærst frá hennd.
Einarssonar. Ég tók að eins peg miðvikudaginn 4. maí næst-| Hin s'íðari ár var hún heilsutæp'
skýrslurnar eins og þær lágu íyrir, komandi kl. 8 að kveldi, í Conser- og ellihrum, en þrátt fv-rir alt and-
án þess að rangfæra þær á nokk- vative Club Rooms á horni Wil- streymi hefir liana aldrei brostið
Vildi nú herra Johnson gera urn liatt> °>f k'1 Þess haíði ég liam og Albert stræta. Svo er til kjark. Frjálslynd var hún í trúar-
Vestur-íslendingum það sómastrik ^ f>dsta rétt. j ætlast, að kjósendur úr austur og, shoðunum sinum) Gg trúarsannfær--
að skýra fyrir J>eim þann mismun, | j,að virðist mér og vera van-! vestlirhlufum kjördæmisins kjósi. in^ hennar um eilift gildi þess and-
sem plus NÚLL eða minus hugsað lijá herra Johnson, að ís-! ur kverrl kjördeild einn erindreka j lega göfga óbilandi, — og var
NÚLL hefir á islenzku þjóðeign- jand sé á uotkurn hátt lítilsvirt a t*ennan fnnd fyrir hverja 50 kjós- j hun þvi ætíð glaðlynd og bjartsýn.
ina ?■ Eða er núll nokkuð annað en 1 eða dregið niður, þó hreinn og ó- endur, eða part þar af. það er á- Hún var vel viti borin og mikið'
núll (þ.e. e k k e r t) í j>essu sam- mengaður sannleikur sé um það riðandi, að edns margir erdndrekar hneiiírð til lesturs og fróð urn
bandi, livort sem það er tengt aft- sagðttr, eins og hann er af sjálfri sækl fund þennan eins og rétt hafa j marga hlutá. Hún var trygg í luud'
an eða framan við plus og landsstjórninni bdrtur þjóðinni í U1 1)CSS samkvæmt kjósendatölu í j 0g átti góða vini, hvar sem hún
m i n u s merkin ? landshagsskýrslunum. Sá' sannleik-, hinum Ýmsu kjördedldum. það er fór.
ttr getur hvorki minkaö eða stækk- nu ÞeKar bnlS aS. kJosa erindrek- bornum sem hún Ó1 lifa 4.
Vn'óðina hvorki, dnvrið hana ana 1 Aestum kjordenldttm austan I , , ’ S 1U
niðttr eÍ hækkað hana um IIún bádegisbaugs, og er vonað, aö ^on' kaþolskur prestur, kennan
ntour eoa hækkað hana upp, ilun 1 | við St. Andreas Collegiet í Char-
er jyaö sem hun er, eftir sem áð- ; vesturhluti kjordæmistns sjaa um,!
) Leturbreytingin gerð af mér.
.A, J. J<
Lesendur gæti j>ess, að herra
Indriði Einarsson hefir í bréfi sínu
forðast eins og heitan eldinn, að
afneita réttmæti landshagsskýrsln-
anna. Hann hefir ekki með nokkr-
um staf nedtað því, að þær séu
réttar og ábyggilegar, og hann
mundi ekki fást til að viðttrkenna,
að hann og landsstjórnin heföi
falsað skýrslurnar um eigndr og. á-
stand lands og þjóðar. Miklu frem-
ur bera allar j>ær athuganir, setn
hann gerir við lan.dshagsskýrslurn-
ar, ]>ess ljósan vott, að jwer eru
gerðar með fullri einlægni og ná-
kvæmri samvizkusemi. þegar hann
}>ess vegna finnur ástæðu til j>ess,
að draga allar skuldir landsmanna
frá öllum eignum jæirra, til þess
að fá rétt dg satt yfirlit yfir skuld-
lausar eignir þjóðarinnar, þá má
ætla, að hann fiari nærri um., hvað
að safna að sínum
fundinn.
parti liði á
Ekki fæ ég heldttr séð, að það
beri vott um sonarlega velvild eða
hlýhug til lands og þjóðar, þó á-
stand hennar (þjóðarinnar) sé ekki
metið eins og það er í sannLeika.
Enginn sanngjarn maður getur í
alvöru haldið ]>ví fram, gð það sé
að smækka þjóðina, að segja satt
um hana, því að með því er.ekk- samþyktu í einu hljóði traustsyfir-
ert frá henni tekið eða af henni lýsingu sína með leiðsögn Hon. R.
haft, — hún er að eins látin njóta j j,, Bordens, og hétu honum fullu
Þingmannafundur.
— Conservative þingmenn í Ot-
tawa héldu fund þann 12. j>.m. og
fylsta sannmælis, eins og vera ber
og rétt er. Og líklega mundi hverri
góðri móður þyk ja vænst um j>ann
soninn — að öllu öðru jöfnu —,
sem hún fyndi mest sannleikselsk-
andi og hreinskilnastan í hvívetna,
og örttggu fylgd. það hefir verið
borið út um landið í Liheral blÖð-
um, að ósátt væri innan Conserva-
tdve flokksins, en fundurinn bar
þess ljósan vott, að engin tilhæfa
hann er að segja. Og hann segir, 1 en minna vænt um hinn, sem hún var fyrir j>eim íregnum.
Collegiet
lottendund við Kaupmannaliöfn ;
Friðrik, málari í Winnipeg ; Krist-
in, heima á íslandi, gift Eyjólfi
bónda á Sviðnum f Breiðafirði, og
Sigríður, til heimilis í Marietta,
Wash., á Kyrrahafsströndinni.
Af börnum hennar, er dáin eru,
náðu 2 fullorðins árum : Björg,
dáin í Kaupmannahöfn, og Ár-
mann, er fluttist til Frakklands og
naut talsverðrar mentunar á ka-
þólskum skóla í Amiens. Hneigð-
ist hugur hans mjög að fögrum
listum ; lagði hann eittkum fyrir
sig dráttlist og hljómlist. Hann
dó í Louvain á Frakklandi 1885*
Friörik Sveinsson.