Heimskringla - 12.05.1910, Side 3

H EIM5K5INGE A
nNNIPEG, I8i MAÍ* 1910. IHs. *
»••••
R08L1N HOTEL
115 Adelaide St, WinBipe»
Bezta $1.50 á dag hús í Vestnr-
Canada. Kej’-sla óKeypis milli
vaírnstöóra og hóssins a nóttu og
degi. Ai*hlynniuiíí hinsbez'n. Við-
skifti tsleudini.-a ó«!íast. ÓLAFUK
O. ÓLAFSSON, íslendinKur, af-
BreiOir yöur. lleimsækjiö hann. —
O. ROY, eigaridi.
• ♦♦•9
A. H. IlAllDAI/
Selur llkkiatur og annast um átfarir.
Allur átbnuaOur sA brzti. Enfreinur
selur h«uu aLskonar miuuisvarOa og
legst«ina.
121 NenaSt. Phone 306
Hf,! jmiiitiM;:.! 02 tvær
sketntilestar sö«ur fánýir kaup-
endurfvrir aft eiria 108.00
Giftingaleyfisbréf
selur: Kr. Ásg. Benediktsson
486 Simcoe St. Winnipeg.

THE “Arena” Þessi vinsæli skautask&li hér f vestnrbænum er nú ■ opinn. Isinn er ágœtur. 18da Mounted Rifles Band Spilar á Arena. KARLM. 25e.—KONUR I5c. Chas. L. Trebilcock, Managcr.

JIMMY’S HOTEL
BEZTU VÍN Oó VINDLAR.
VlNVEITARI T.H.FRASER,
ÍSLENDIN'eUR. : : : : :
Oamos Thorpc, Eigandi
A. S. TORBERT ’ S
RAKARASTOFA
Er í Jimmy’s Hótel. Be9ta verk, ágæt
verkfæri; liakstur 15c en'Hárskuröur
25c. — Öskar viöskifta íslendinga. —
MARKET HOTEL
14« PRINCESS ST
P. O’CONNELL, elgundl. WINNIFKÖ
Beetu teRundir a( ví"fötiKuni 0% vt d
um. aðhiyn ' inp iróö húsi end bnet'
Woodbine Hotel
466 MAIN ST.
Skærsta Billiard Hall ( NorövesturlandÍDu
Tlu Pnol-b: irð.—Alskouar vfnog vindlnr
Glstin og fæÖi: $1.00 á dog og þar yfir
Jli *l» MOW ék
Eigendur.
Á beztu heimilum
hvar sem er f Amerfku, fvir
munið þér finna HEIMS-
KRINGLU lesna. Hún
er eins fróðleg og skemti-
leg eins og nokkuð annað
fslenzkt fróttablað f Canada
Fréttabréf.
SPANISH FORK, UTAH.
28. apríl 1910.
Einhver góður andi — ekki er að
tala um annað hér — hefir nú
stunigið svo aítan og neðan undir
eyrað á mér, að ég skyldi rita þér
fáeinar línur í dag, — fyrst og
fremst til að láta þig vita, hvern-
ig okkur liður hérna, svona yfir-
l.eitt, og svo tál “skemtunar og
fróöleiks fyrir fólkið”, eins og það
er nú alment álitið að það sé sem
ég rita!
Fyrst verður þá að segja frá
tíð^rfarinu á sl. vetri, þvi ég man
ekki, hvort herra ‘Gísli E. Bjarna-
son mintist nokkuð á það í sinni
ágætu og, fróðlegu frétta-ritgerð
h'éðan, sem birtist í Ilkr. ekki alls
fyrir löngu. Veturinn byrjaði hér,
eða vetrartíðin, með byrjun des-
embermánaðar. Komu þá undir-
eins frost svo mikil, að elztn menn
mundu ei önnur slík, og mátti svo
heáta, að þessi kuldatíð héldist í
stöðuga þrjá mánuði. Að vísu var
hér etki grimdarfrost á degi hverj-
um, en það var einlægt óvanalega
kalt, en litlar úrkomur eða snjór,
nema ,til fjalla, en niðri í bygðum
mátti kalla nær snjólaust. Moð
byrjun marzmánaðar skifti algcr-
lega um tíðarfarið, og hefir síðan
máitt kalla jndælistíð, að undau-
teknum tveim frostnóttum, sem
komu um miðjan þennan mánuð,
og orsökuðu 'talsverðar skemdár á
aldinum, sem víðast hvar voru öll
útsþrungin, en of ung og þroska-
fitil til að standast frostið og
kuldann. Aðrar skemdir urðu ekki,
,og vona menn að uppskera verði
góð, því ait lítur vel út, ef engin
óhöpp koma fyrir.
Heilsufar er gott og yfirleitt ai-
menn vellíðan.
Löndum vorum líður flestum
bærilega, bæði hvað heilsu og efni
snertir. þiedm þokar allajaina á-
fram á framfaraveginum, bœði lik-
aml-ega og amllega, — efnalega og
andlega, væri máske réttara að
hafa það. Margir þeirra eig-a nú
orðið laglega og h-entuga búgarða,
og fleiri parturinn af þeim, sem
hér búa, hafa nú á þessum siðusui
3—4 árum komið sér upp allra-
myn-darlegustu og beztu íbúðat-
húsum, sem standa ekkert á baki
heimilum hérlendra manna, hvorki
að fegurð eða dýrledka. þeirra
“mottó” sýnist vera áfram og upp
á við, næstum undantekningar-
laust, að því er snertir iðjusemi,
nýtni, sparsemi, reglu og dugnað.
Eru þeir í þessu svo samanvaldir.
LEIÐBEINING AR - SKRA
YFIR AREIÐANLEGA VERZLUNARMENN í WINNIPEG
MUSIC OG IIL.TÓÐFÆRI VlKSÖI.UMENN
CHOSS, GOULDINÖ & SKINNER, LTD. Pianos; Player Pianos; Organs; “ VICTOR “ og “ EDISON “ Phonographs; T. H. Hargrave, íslenzkur umboösmafiur. 323 Portajfo Ave. Talsimi 4413 G E O. V E L I E, Hei’dsölu Vfnsali. 185. 187 Éortage Ave. E. Smá-sölu talsími 352. Stór-sölu talsími 464.
ACCOUNTANTS & AUDITORS
BYGGINGA- og ELDIVIÐUR. A. A. JACKSON. Accountant and Auaitor Skrifst.— ?8 M**rcliant«! Bank. Ta^. • 5 7 0*
J. D. McARTHUK CO , LTD. ByeKÍní?a-o« Eldiviöur í heildsölu og smásöln. Sölust: Princess ok Híkkíus Tals. 5060,5061,5062
OLÍA, HJÓLÁS-FEITI OG FL.
MYNDASMIDIR. WINNIPEG OIL COMPANY, LTD. Báa til Stein Olíu, Gasoline og hjólás-áburö Talslmi 15 90 611 Ashdown Mlock
G. H. LLEWELLIN, “Medallions” og Myndarammar Starfstofa Horni Park St. og Logan Avenue PIPE & BOILER COVERING
SKÓTAU í HEILDSÖLU. GREAT WEST PIPE COVERING CO. 132 Lombard Street.
AMES HOLDEN, LIM TED Princess <k McDermott. Winnipeg. VÍRGIRÐINGAR.
THE GREAT WEST WIRE FBNCE CO., LTD Alskonar vírgiröingar fyrir bæudur og borgara. 76 Lombard St. Winnipeg.
TIIOS. RYAN & CO. Allskonar Skótau. 44 Princess St.
THE Wm. A. MARSH CO. WESTERN LTI). Frarnleiöendur af tlnu Skótaui. Talslmi: 3710 88 Princess St. “Hitrh Merit” Marsh Skór ELDAVÉLAR O. FL.
McCLARY’S, Winnipeg. Stœrstu framleiöendur 1 Canada af Stóm, Steinvöru (Grauitewares] og fl.
RAFMAGNSVÉLAR OG ÁHÖLD JAMES STUART ELECTRIC CO. 3 24 Smith St. Talslmar: 3447 og 7802 Fuilar byrgöir af alskouar vélum.
ÁLNAVARA í HEILDSÖLU,
R. J. WHITLA & CO., LIMITED 264 McDermott Ave Winnipeg “Kiug of the Road” OVERALLS.
GOODYEAR ELECTRIC CO. KelloKR’s Talslmar og öil þaraölút. áhöld Talslmi 3023. 56 Alberi St.

KAFMaGNS AKKOKÐ8MENN MODERN ELECTRIC CO 412 Portage Ave Talslmi: 5658 Viögjörö og Vír-latrning — allskonar. BILLIARD & POOL TABLES.
W. A. C A R S O N P. O. Box 225 Room 4 í MolsonBanka. Öll nauösynleg áhöld. ílg gjöri viö Pool-borö
BYGGINGA - EFNI. JOHN GUNN & SONS Talsími 1277 __ 266 Jarvis Ave. Hölum bezta Stein, Kalk, Oemeut, Saud o. fl. N Á L A R.
JOIIN RANTON 203 Hammond Block Talslmi 4670 SendiÖ strax eftir Verölist.i og Sýnishornum
THOMAS BLACK Selur Járnvöru og Byggiuga-efni allskonar 76—82 Lomburd St. Talsfmi 6 00 GASOLINE Vélar og Brurmborar
ONTARIO WIND ENGINE and PUMP CO. LTD 301 Chambor St. Sími: 2988 Vindmillur—Pumpur— Agætar Vélar.
TIIE WINNIPEG SUPPLY CO., LTD. 298 Rietta St. Taisímar: iy36 <k 2187 Kalk, bteinn, Cement, Sand og Möl
BLÓM OG SÖNGKUGLAR
MATHESON AND GAY Hásasmiöir, suikkarar og viögeröarmenn 221 Higgins Ave. Wiunipeg
JAME5 BIRCH 442 Notre Dame Ave. Talslmi 2 6 38 BLÖM - ullskonar. Söng fuglar o. fl.
BYGGINGAMEISTARAR.
UANKARAR.GUFUSKIPA AGKNTR
J. H. G. Rl'SSELL Byggingameistari. 1 Silvester-Willsou byggiugunni. Tals: 1068 ALLOWAY & CHAMPION North End Branch: 667 Main street Vér seljum Avfsanir borgaulegar á Islandi
PAUL M. CLKMENS Bygginga-Moistari, 443 Maryland St. Skrifst.: Argylo Bldg., Garry st. Talsími 5997 LÆKNA OG SPÍTALAÁHÖLD
CHANDLER <5c FISIIER, LIMITED
BRAS- og RUBBER ETIMPLAIi Lækna og Dýralækna áhöld, og hospttala áhöld 185 Lombard St., Winnipeg, Man.
MANITOBA STENCIL & STAMP WORKS 421 Main St. Talslmi 18(10 P. O. Box 244. Búum til allskonar Stimpla úr málmi og togloúri CLYDEBANKSAUMAVÉLA AÐGERÐAR- MAÐU R. Brúkaöar vélar seldar frá $5.00 og yflr 5 64 Notre Dume Phone, Maiu 862 4
250 SÖG.USAFN IIEIMSKRINGLU
um það leyti, sem foreldrar mínir fluttu að Lilju-
dal”, sagði Georg. “'Ég man ekki eftir að hafa séð
þig eða heyrt um þig getið, þegar ég var barn”.
“Móðir mín dó um það leyti”, sagði Móritz.
“Ég var þá líka svo lítilsigldur, að ég gat ekki vak-
ið eftirtekt þína. Við vorum mjög fátæk, og hefði
ekki Bergholm prestur hjálpað mér, þá hefði ég án
efa mátt hætta við nám mitt fyrir fult og alt. En,
eitt orð enn, áðhr en þú ferð, hr. barún. þekkir þú
Stjernekrans greifa í Óðinsvík ?”
“Mjög vel, við erum nágrannar. þú vektxr eftir-
tekt mína aiftur á því, sem ég sá strax og ég kom
hingað. þú ert mjög líkur Stjernekrans greifa”.
“Eg ? Nú ertu aö spau.ga”.
“Nei, þú ert mjög líkur honum, nema hvað hanu
er veiklulegri. það er líka sagt, að hann sé óreglu-
tnaður. En hvað kemur þér til að hugsa um hann ?
Er það af því, að þið eruð svo líkir?”
“Niei”, svaraði Móri-tz, “það er af alt annari á-
stæðu. Er hann í Óðinsvík núna?”
“Nei, á vetrum er hann vanalega í Stokkhólmi,
og lifir þar afar-ríkm-annlega, en á sumrin lokar hanu
stg inni í óðinsvík, og hefir ekki samneyti við nokk-
urn matin svo mánuðum skiitir, nema gamlan þjón.
Hann er mjög undarlegur maður, sem enginn skilur
til lilítiar. Hann geymir án efa þunga sorg, setn
þjáir hann mikið”. >
‘‘Heldurðu ]xið ? Hann er þó ríkur?”
“Ói, hvað gagnar þa-ð ? — það er sagt um Eber-
harð greifa, að hann hafi elskað 'ítalska söngmær,
sem hann flutti hcim með sér frá Milano, en liún
sveik hann og strauk í burtu, og þrátt fyrir það, að
hann lei'taði hennar um ýms lönd í heilt ár, gat hann
þó ekki fundið hana. Síðan er hann orðinn mjög
þunglyndur, og til þess að verða ai með það, tekur
hann þátt í öllum mögulegum skemtunum og svalli
FORLAGALEIKURINN 251
á veturna. Mælt er, að eignir hans rýrni mikið við
það, en því gefur greifinn engan gaum. Ráðsmaður
hans hefir alla umsjón eigna hans —”.
“Herra Söholm”, sa/gði Móritz.
“Alveg rétt”, sagði Georg, “ég heyri þú þekkir
hann. Hann er karl fyrir sig. Á borðinu hans sjást
ávalt nýjustu skáldsögurnar við hliðina á brennivíns-
flöskunni og viðskiftaibókum húsmannanna. Eber-
harð greifi trúir ráðsmanni sínum hiklaust, en það er
i almæli, að hann dragi undir sig stórar upphæðir”.
“það er víst algengt með ráðsmenn”, sagði Hólm,
sem hafði þagað til þessá. “þegar þú tekur við þín-
um eignum, Ehrenst-am, þá máttu búast við hinu.
sama”.
“Stjernekrans greifi ætlar þá ekki að gifta sig?”
sagði Mórit).
“Nei, hann virðist hata hjónabandið”, svaraði
Georg. “Fyrir nokkru síðan stakk faðir minn upp
á því við hann, að hann gengi að 'eiiga systur mín—”
“Isab ... ungfrú Isabellu”, sagði Móritz gremju-
lega, og lék sér að rafhjarta, sem hann bar utn
hálsinn.
“Já”, svarði Georg undrandi. “Ilefirðu séð
systur m’ina ?” \
‘ Nei”, sagði Móritz feimnislega, “en ég heyrði
þig nýJega nefna nafn hennar .. Og þetta hjóna-
band?” ’
“Mun naumast eiga sér stað, að . minsta kosti
ekki nokkur ár enn. Systir mín er enn of ung, og
en-da þótt hún lít-i út fyrir að verða ljómandi fögur,
þá befir Eberharð greifi enn enga eEtirtekt veitt
henni. Hún hefir heldur ekki verið mjög aðlaðandi,
þegar greifinn hefir komið til okkar, því hún virðist
hafa viðbjóð á honum”.
“þa-ð væri líka synd, að gifta hana þeim manni,
sem hún getur ekki dskað”.
f*" /WWVWVW<VSA*\VWVWVV*/VWVWVWWWWV vlf
Framsóknar-hvöt.
Fáein orð til huggunar og leiðbeiningar, í naf.ii frum-
bygigjetida Nýja Islands, >fyrir hina ungu og
uppvaxandi kynslóð. Flutt í sam-
sæti á Hnausum 2. apríl '10.
Aí harðfjötrum vanans og. harðstjórnar okinu kvaldir,
við hretviðra gnýinn frá barnæsku vorutn uppaldir.
Með fornhelga, norræna, fuuheita blóðið í æðum,
til frelsis vor þrúin, svo óliáðir hvevetna stæðum.
Vér gátum ed lengur lotið þeim kúgunarböndum,
sem landið var fjötrað af ramdönskum níðinga höndum
sem forfeður vorir frá ofríki Haraldar hlutu
hörfa frá arfleifð að lokum, þó frelsisins nutu.
Vcr flýðum vor óðul og átthaga minningaríka,
jafnt ungir sem gainlir í ferðina lögðum vér slíka.,
og fötinni beindutn v-estur til Vínlandsins góða,
að vita hvað framtíðin þar hefði í skauti að bjóða.
Hingað að lokuin vér lentum úr flutninga stríði,
þó lið væri tvístrað og smækkað ei bægði oss kvíði.
Og hérna var baráttan hafin und sjálístæðis merki,
í heiftþrungnum móði var byrjað á ákveðnu verki.
í framandi landi og frumskóga myrkviði dimmum,
í fjárþröng og margskonar reynsluninar næðingi
grimmum,
og þekkdngarskorti á landi og lifnaðarhögttm, —
lítils vér nutum af sældar og ánægju dögum.
Á frumbýlingsárunum fyrstu, það gefur að skilja, —
en fátt nœr að buga jafn þrautseig^n einbeittan vilja
sem okkar, að reyna að sigrast á þrautunum þungu
og þyrnana lina af brautunum kynslóðar ungu.
I framfiaraát'tiua örstutta káS höfum þokast,
því oft hafa bjargráða sundin að fullu nær lokast.
Um þrjátíu og fimm ára bil hefir stríðið vort staðið
í stööugum mótvindi síðan vér lögðum á vaðið.
Kynslóöán unga! Með vaxand-i þroska og þekking
þolgæðum beAtið og hrindið frá sérhverri blekking,
fullkomnið starfið, setn vér höfum bvrjað að vinna.
Vakniðli Um síðir þá munuð þér takmarkið finna.
þó mótvindar blási og brautin sé ei þakin rósum
til baka ei hörfið, en gætið að villandi ljósum,
sem allstaðar glitra og ginnandi vilja ykkur ledða
á glapstigu heimsins, þyrnunum stráða og bredða.
Leyfið ei smjaðrandi hræsninnar höggorma tungum
hópnum að sundra í freistingai straumunum þungum ;
brúkið þér varúð, og leitið að sanhleika sönttum, —
um síðir þá munið þér teljast með dugandi mönnum.
Standið í fylking og steénið að ákveðnu miði,
starfið með djörfung, en reynið að búa í friði.
þá munið að endingu háleitan sigurinn hljóta
og ltagsældar mega á ellinnar stundunum njóta.
Jóhannes H. Húnfjörð.

Ef ]^N%, '
viljið styrkja þarflegt 1
íslenzkt fyrirtæki, þá kaupið og
borgið Heimskringlu i
**
að varla finst undantekning. Ilver
sýnist keppa við annan í virkileg-
leikanum.
það finst varla nokkur meðal
þeirra, stm ekki er það í raun og
veru, sem hann sýnist ver'a. Með
öðrum orðutn, og til frekari út-
skýringar fyrir þá, sem eru skiln-
ingslitlir, þá m-eina ég, að það,
setn landar hér hafa umleikis, mun
vera hér um bil alveg skuldfrítt,
eða því sem næst. Vér höfum ekki
þann sið ltér, að vera að þenja oss
út eins og froskar, á eéntómum
vimdi, sem margan, er það eerir,
leiðir tól spr-enginga fyrr eða síðar.
N.ed, hér er það algeng regla, að
kaupa ekki neitt fyrri en skilding-
arnir eru til, sem þurfa fvrir það,
og er sú regla bæði góð og lofs-
verð, og verður sá vegurinu ætíð
affarabeztur.
Yfirleitt eru landar vörir hér í
góðu gengi, og hafa náð áliti og
hylli meðborgara sinna. Vér höf-
ttm hér á meðal vor mikið lítið af
amlóðum, ókdndum eða ^‘flakkara-
ræflum”, en þó er það máske ekki
eiðfœrt, ef vel er hugað á meta-
skálarnar. En það er svo lítið af
þessháttar illgresi á meðal hins
góða hveitis í þjóðlífs akri okkar
íslendinga hér, að þess gætir varla
utan með sjónattka, eða margra
ára þekkingu og nákvæmri eftir-
tekt.
Jæja, ég læt svo úttalað unt
þetta eftti. Heilsufar á meðal landa
er einnig gott. Á síðastliðnum
vetri hafa að eins tveir burtkall-
,ast : Hjálmar Björnsson, sem fra
hefir verið skýrt áður í þessu bl.,
og ein ung kona, Guðrún að nafni
(g'ift hérlendum manni, sem Bowa
heiitir). Hún var elzta barn Jóns
Jónassonar og Guðnýar Sigurðar-
dóttur, hjóna hér í bæ ; rúmlega
tvítug að aldri, fædd í Spanish
Fork, en ættuð úr austur Land-
eyjum á Islandi. Hún lézt seint i
desetnber og var banamein hetttiar
taugaveiki. Hún var bæði fríðleiks
og myndarkona hin mesta, vel lið-
in og virt i hvívetna af öllum, er
ltana þektu. Hennar er þvi, sem
nærri má geta, sárt saknað af- öll-
um, en sérstaklega þó af ástríkum
foreldrum og systkinum, sem urðu
hér á bak að sjá elskulegri systur
og góðri dóttur.
Mikið glaðnaði hér yfir fólki vlð
titkomu “Pólfræðinnar” Vol. IV.
því með því er nú loksins fengitt
vissa fyrir stærð pólsius ( ! ) og
möguledkanum um, að þar sé nóg
pláss fyrir nokkur þúsund Israel-
íta, og dágóðan garöblett, nógu
stóran fyrir eitt eplatré og fáeiua
höggorma, hvað sem ströndintn
líður, niður vdð og kringum opið á
hnetti vorum. það er ekki skýrt
frá því, hvað mikið af þessum '500
mílum, stœrð pólsins, þurfi fyii-
opið og ströndina, en það kemur
nú sjálfsagt í Vol. V. Svo langt
er lærið sem lífið, sagði kerlingin,
og einlægt lærum vér eitthvað
nvtt.
Seinast en ekki sízt vild-i ég m-ega
geta þess, að það kvað standa til,
í nœsta mánuði, að Ólafitr gamli
sendi alveg spánýjan þangbrand
heim til íslands, að boða þar trú,
og líta eftir týn-dum satiðum af
húsi ísraels. Persónulega óska ég
Brandi mínum til lukkulegrar ferð-
ar og heillar afturkomu. En sér-
staklega, að hann mætti bar eng-
ttm Héðni, en hafi í þess stað
nóga þorgeira til liðs og liðveizlu.
Með óskum beztu um bærilega
líðan á nýbyrjuðu sumri,
E. H- Johnson.
252 SÖGUSAFN IIEIMSKRINGLU
“Ó, ríkir erfmgjar, eins og systir mín er, fá
sjaldan tækiíæri til að ha>ga sér eftir. ástarþrá sinni.
það er algeng venja, að foreldrarnir velja dóttur
sitmi girnilegt mannsefni, án þess að leita samþykk-
is liiennar. Eftir minni skoðun eru slík hjón-abönd
gæfuríkust”.
Háðslegt bros lék um varir Móritz, þegar hann
heyrði jafn ungan mann l-áta skoðun sína í ljós um
þetta efni. Napuryrðin, sem efst lágu í huga hans,
geymdi hann hjá sér, því Helenar vegna vildi hann.
ekki styggja Georg.
Nú kvaddi barúninn og fór.
Ilólm var sérlega kurteis en fátækur unglingur,
hann stundaði læknisfræði, og var annar þeirra, settti
Móritz hafði bundið ósíítandi vdnáttu við.
“Móritz”, sagði Ilólm, þegar Georg var farinn,
“hcr er ákaflega kalt. þú verður að senda einhvern
yfir til mín eftir eldivið”.
“það er nú hægt að segja það, en hvern á að
senda ?”.
“Ef þú heftr engan til að senda, þá förum við
sjálflr. Við tökum fáeinar spitur hvor okkar og fel-
um þær undir yfirhöfnum okkar. það er líka svo
dimt, að enginti sér það hvort eð er”.
“Á'gæt uppástunga”, saigði Móritz, “en svo verð-
ttr þú hjá mér í kvöld meðan logar í ofninum”.
“það geri ég með ánægju, en — þey — þar kem-
ur einhver upp stigann”.
“það er líklega Alhert Broman”, sagði Móritz.
“Ilann lofaði að koma hingað í kveld”.
Hurðinni var lokið upp og inn kom ungur maður.
Yfir svi.p hans hvildi ánægja og saklaus gletni. Litlu,
blágráu augun hans eins og léku sér, og á vörum
hans var itærii alt af góðmannlegt bros, sem vakti
velvild og traust hjá öðrum. Han-n var ríðvaxitm
og býsna kærulaus, svo að bann var harla. ólíkur hiu-
FORLAGALEIKURINN 253
um beinvöxnu og laglegu félögum sínum, þó að hann
væri hvorki mjög feitur né klunnalegur.
þessi ungi maður var Albert Broman, þriðji vin-
urinn og kátastur af þeim — gleðin yfirgaf hann ald-
rei, og ávalt hepnaðist honum að reka á flótta á-
hyg’gjnskugga félaga sinna., þegar þeim brá fyrir.
“Gott kvöld, drengir”, sagði hann um leið og
hann kom inn, “hvernig líður ykkur ? Eruð þið að
hugsa um að fara út?"
“Já, bara augnahfik”, svaraði Hólm. “Móritz
befir engan eldivið, svo vjð ætlum að skreppa yfir til
mín og sækja fáeinar spítur. Komdu með, þá hefir
hvor okkar. mdnna að bera”.
“Já, það skal ég undir eins gera”, svaraöi Al-
bert. “Ég hefi starfað að slíku áður. En hvers
v.egna kaupirðu þér ekki eldivið, heimspekingur ? Má-
ske þú hafir enga peninga ? Viltu fá nokkra að
láni ? Buddan mín er alls ekki tóm".
Albert barði á brjóstið á sér, þar sem menn eru
vandr að gíeyma vasabókina.
“Hve mikla peninga hefir þú?” spurði Móritz
hlæjandi.
“Fjóra ríkisdali og 36 skildinga. Segðu bara eitt
orð og við skulum skifta jafnt, vinur minn”.
“Nei, þakka þér fyrir. Ég segi eins og Alex-
ander : það er of lítið til að skifta".
“Jæja, verði þinn vilji... þá skulum við sækja
eldivið. Hér er eins kalt og í íshúsi.
Vinirnir hröðuðu sér yfir til Hólms, og sneru svo
aftur með nokkrar spítur hver innani undir kápu
sinni. Svo var ofninn hitaður dugleiga og þeir tóku
sér sæiti í nánd við hann til að tala saman.
“Nú, Móritz”, sagði Hólm, “hvernig lízt þér á
þennan unga Ehrenstam ?”
“ö, þetta var ekki í fyrsta sinni, sem ég hefi séð
hann”.