Heimskringla - 19.05.1910, Blaðsíða 5

HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 19. MAl 1910.
Bli. 5
$1.00
Á YIKU
er góð Astœóa fyrir yður að eignast
VICTOR
H. Harffrave er vor íslenzkor
uraboösmaöur
Herra T
CROSS, GOLDING &
SKINNER, LTD.
323 PORTAGE AVENUE, I- WINNlHRf
Finnið oss eða
eftir væga skilmAla fyrir I
komulagi og lista af vo) I 9t
um 3,000 VICTOR REC I Pii‘3
ORD LÖOUM. I
✓
Okeypis Píanó fyriryður
LESIÐ ÞETTA:
STEFNA þessa félags hefir ver-
ið, að “fullnægja, eða pening-
vnn yðar skilað aftur”. Og nú
gerurn vér það bezta tilboð sem
nokkrir Pianó-salar hafa nokkru
sinni gert 1 þessu landi. Það
veitir yður frfa reynslu hljóðfær-
isins og kauprétt á því með
HEILDSÖLU verði og vægum
afborgunu m ef þess óskast. Vér
biðjum ekki um 1 cent af yðar
peningum fyrr en þér eruð alveg
ánœgðir. —
----------TiIboÖ vort---------------------
Fillið út og sendið meðfylgjandi “ COUPON ” og vér sendum
yður strax sýnismyndir af vorum ýmsu hljóðfærum með verði hvers
þeirra. Þér veljið Pfanó, og vér sendum yður það tafarlaust og
borgum flutningsgjald; þér reynið það i .10 daga ókeypis. E f t i r
það getið þér sent f>að oss á vorn kostnað, eða keypt það af oss með
heildsölu verði. Er þetta ekki gott boð ?
W. DOHERTY PIANO & ORQAN CO., LTD.,
Western Branch, Winnipeg, Man. Factories, Clinton, Ont.
----- COUPON ------
W. Doherty Piano & Organ Co., Ltd.,
28ti HARGRAVE STREET •, WINNIPEG, MANITOBA. |--3
Krepuherrar! Sendið mér strax sýnismyndir af Piano teRundum yðar,*fmeðjverð-
lista oc upplýsiníjum um ókeypis reynslu-tilboð yöar, er sýnir hvernig égj get reynt
Píanó-ið um 30 daga, mér kostnaðarlaust.
NAFN_______________________________________________
xÍRITAN,_________________t-------------------
Þriðja bréf að sunnan.
(Framhald).
Herra ritstj. Heimskringlu.
I>ó segir H'alldór, aÖ ég mun
eikki hafa íarið með rangfærslu,
þar sem ég sagöi að gamli Can-
non — setn var og er álitinn yfir
alt land óþolandi þröskuldur i
öllum umbótamálum þjóðarinnar
— bdfði náð lorsetastöðunni í
neðri málstofunni með tilstilli
TaÆts forseta. Ivn hann fsegir, að
ég hafi ekki skilið liina djúpsæu
stjórnmálakænsku Tafts í þessu
atriði. Nú, jæja, þetta getur verið.
En ég er þó ekki sá eini, sem hefi
aðra skoðun en Halldór á því
máli.
Fyrst og fretnst vildu fá af hin-
um stækustu stjórnarblöðinn
kannast við, að forsetinn hefði
frelsað gamla Joe frá pólitáskum
hrakförum,, líklega af því, að þeim
hefir þótt það lítill heiður fyrir
Taft, að slíkt yrði uppvíst. Ivn
svo eru ritstjórar bessara blaða
ekki aðrir eins stjórnmálasneking-
ar og Halldór þessi, enda höfðu
víst ekki ráðfært sig neitt við
hantr. Kn svo hafa flest af hinum
frjálsari blöðum Repúblikana tek-
ið öðruvísi í strenginn. þau hafa
álitið afskifti Tafts f því máli al-
veg óþörf, þar eð hann (Taft)
hefði vitaS, eða átt aS vita, aS
Cannon var einbeittur óvinur
allm umbóta, en þar á móti auS-
sveipur þjónn einokunarfélaganna,
og meS því alræSisvaldi, er hann
hafSi sem þingforseti, var hann
hættuleigur “þrándur í götu”
þeirra endurbóta, er alþýSa krafS-
ist, enda urSu toll-lögin í hitt hiS
fyrra eftir því.
SíðastliSinn vetur fór þó sköriti
upp í bekkinn. þá þoldu þingmenn
yfirgang hans (Cannons) ekki leng-
ur, og komu sér loksins saman
tim, að stífa svolítiS fjaðrir hans.
En vel að merkja, þaS var ltvorki
Taft né “hinir vitrustu og bev.tu
Repúblikanar”, sem gert höfðu
alræSi og skaSræSi Cannons mögu-
legt, sem ömuSust viS honum,
heldur voru þaS fáeinir uppreistar-
menn og Demókratar, sem börS-
ust hvíldarlaust sem einn maSur,
þar til þeir höfðu steypt hdntim ó-
krýnda* konungi úr völdum að
naininu til. Enda segir Halldór,
“aS nú hafi þittigmenn gert stöSu
Cannons óskaSlega”.
Nú, jæja, hann kannast þá viS,
aS staóa hans hafi verið skaSvæu-
leg, annars hefSi ekki þurft að
gera hann óskaðvænleg'an, og sam-
kvæmt stjórnmál-aspeki Halldórs
var þessi skaðræöismaður ómiss-
andi til að koma í framkvæmd
“hinum sérstöku umbótum og
nauðsynjamálum, er Taft hafði
lofað þjóðimti”. Og svo einkutn al
því, segir Halldór, “að tnaðurinn
(Cannon) er stefnitfastur og fast-
lyndur og því að mörgu leyti lík-
legastur til þess að halda ílokkn-
ttm saman”.
J4, einmitt þaS, “líklegastur til
aS halda flokknum saman”. Nú,
annaðhvort er Halldór þessi “im-
migrant”, og'þar af leiSandi bráÖ-
ókunnugur hér í landi, eSa hann
les alt öfugt gegn um annara gler,
ef hann veit ekki, aö einmitt hiö
ga'gnstæSa á sér staS. Ef Ilalldór
veit ekki, aS það cr einmitt Joe
Cannon og stefna hans, sem vald-
ur er aS hintii miklu sundrung og
ósátt RepúbJikana flokksins, þá
gef ég ekki túskilding fyrir hans
pólitiska skvaldur.
Síöait ttpprcistarmenn (Insttrg-
ents), me'ð a'ðstoS Demókrata,
sýndu karlinum í tvo beima, hefir
hann veriS óþolandi. Hann liefir
ögraS þingmönnum, kallað þá
bleiSur og raggeitir og sagt þeir
þyrSu ekki aS velta sér úr völd-
um, þar til svo er komið, að
þetta uppáhaldsgoð Halldórs og
annara afturhaldspoka, sem átti
meS sinni makalausu stefnufestu
og fastlyndi aS halda flokknttm
saman, hefir nú meS st(énu sinni,
ruddaskap og yfirtroSslu kloíiS
Repúblikana flokkinn í tvent.
(Meira).
Dakota-íslendingnr.
Kvenfélag Tínítara er aS tindir-
búa BAZAR, sem haldinn verSur
mánudag og þriSjudag 30. og 31.
þi.m. þar verSa margir þarflegir
munir á boSstólum fyrir mjög
sanngjarnt verS. Nánar auglýst
síðar. i
Heimili herra GnSm. Bergthors-
sonar, sem nýlega kom frá Blaine,
Wash., er nú 431 Beverly st.
— O P I Ð —
bréf til J. H. Hannesson,
PEMBINA, N. DAK.
Herra J. H. Hannesson.
Ekki penttafærari maður en þú
virðist vera, hefir þér tekist ótrú-
lega vel aS oröa smágrein þína f
síðasta Lögbergi, svo aS ég yrðt
neyddur til aö\ ávarpa þig.
Fyrst lýsir þú yfir, aS þér komi
ekki til hugar, aS svara grein
md'nni, sem birtist í Hedmskringlu
fyrdr nokkru, ágreiningurinn innan
Pembina safnaSar sé nógu tilfinn-
anlegur, þó utansafnaSarmenn séu
ekki aö sletta sér þar inn í.
Hér viSurkennir þú, aS þú sért
utansafnaSarmaSur. það var líka
þaS, sem ég vissi, því þú opinber-
aSir það, þegar þú skrifaSir fyrri
grein þína í Lögbergi. því sá maS-
ur, sem ekki viðurkennir lög þess
félagsskapar, sem hann tilheyrir,
heítr fyrirgert rétti sínum sem
meSlimur.
En þaS, aS utansafnaSarmeun
eigi ekki aS skifta sér af safnaöar-
málum, er ef til vill rétt, á meSan
þau eru ekki gerS aS opinberu
blaðamáli. En bér vill svo vel til,
aS alUr vita, aS þú ert maSurinn,
sem hefir hieiSurinn af því, aS gera
málefni P'embdna safnaSar að
blaSamáli, og um leiö gafstu mér
og öSrum fulla heimild til p.S ræöa
um þaS og rita, því eins og bú
ættir aS vita, ertt blöSin nokkurs-
konar dómstóll, þar sem almenn-
ingtir dæmir, og hefir hver maður
fullkominn rétt til aS koma þar
fram meS allar þær skýringar, sem
hattin gæti gefiS, hvort sem hann
er málspartur eða ekki. Og vatia-
loga mttn þaS eins vel teki'ð til
greina, sem sá maSur hefir aS
segja, sem ekki er við sjálft mál-
efniS ri'Sinn.
]>á kem ég að niSurlacsorSum
greinarstúfs þíns, sem svo hljóSa :
“Manni þessum hefir fyr veriS
ráðlagt, aS láta sem minst á sér
bera opinberlega, og honum sjálf-
um til góðs — vildi ég endurnýja
þá ráSleggingu”. Jafnvel þó ein-
staka maitnd kunni aS fmnast orS
þessi meinlítil, þá er enginn efi á
því, aS allur fjöldinn skilur þau
eins og þú hefir ætlast til, á bann
hátb nefnilega, aS ég sé tnaSur,
sem yfir hvíli skuggi sektar og
misgerninga, og sé ’>ess vegna
varasamt fyrir mig aS koma fram
í dagsljósiS. Einstaklega fögur
aðferS ' til aÖ verja málstað sinn!
Einkar kristilegur drengskapur !
þaS væri ekki aS undra, bótt þú
findir nokkuS til sjálfs þíns, að
vera gæddur slikum hæfileika. það
væri ekki að furSa, þó þú bærir
höfuðiS liátt og horfðdr til him-
ins.
En heyrðti nú, Jóhann minu,
hvaS ég hefi að segja. baS er í
stuttu máli þetta : Mér hefir
a 1 d r e i veriS ráSlagt, að láta
sem minst á mér bera, — svo að
þessi orð þín eru bein ósannindi,
setn á góðri og gamalli íslenzku
mundi ’vera kölluS lvoi, og verSur
þú því þess vegna aS heita ósann-
indamaður að þeim, hvort sem þu
hefir tekið þau frá sjálfs þíns
heilabúi eða annara, — sem ég
gæti hetur trúa'S. En aSdróttunin,
sem í þeim felst, er alt of var-
menskukend til þess aS hún geti
sært mig minstu vitund, Hví, aÖ
dylgja um eitthvaS í opinberuAt
deflumálum, sem kastaö ^etur
skugga á andstæSinginn, vera eng-
ir nema illa siðmentir bjálfar, sem
þrotnir eru aS rökum og ástæSum
fyrir máli sínu. þaS lýsir ecfmlega
vesalmensku og ræfilshætti, að
ve’ga að persónu annars og prívat-
lífi, þó hann sé á annari skoðun t
einhverju máleíni, og ekki sízt jteg-
ar vopnin eru smíðuS úr lýgi og
svo hert í eitri slúSurs og rógs-
mála. Slík aSferð er dæmd óheiS-
arleg af öllum sanngjörnum möntt-
um. Og 'eitt vil ég benda þér á,
og það er, að enginn, sem ég til
veit, sem látiS hefir til sín heyra
í kirkjumáladeilum þeim, sem
staðið hafa yfir, hefir gert sig
sekan í þeirri lítilmensku, aS
snerta viS persónuleik mótstöSu-
manna, hvrorki me'ð beimim eöa ó-
beinum brígslum, og hefir þó
rimman oft veriö hörS. þú ert
edna undantekningin, og nvtur líka
einn virSinganinnar af því, ekki
síður en af kirkjtiþingsförinni
þinni frægu.
Allir, sem þekkja mig, vita, a'Ö
ég hefi nægilegt hugsunarafl og
tungubak til að beita þig sömu
vopnum og þú beitir mig, ef ég
vildá, en ég hefi enga löngun til
að voga að persónu þinni, þó ég
tnótmæli því, sem þú skrifar, —
hvorki meS sennil'egtim eða ósenni-
legum dylgjum, og ég hefi aldrei
gert slik't, þó ég hafi eitthvaö
skrifaS í blöðin, og mun ekki gera
þaS framvegis, þó ég kttnni aS
láta eitthvað sjást frá penna mín-
um, því það ætla ég aS segja þér
í bróSerni, að þrátt fyrir ráðlegg-
ingu þína, og hins, sem ekti er
til, mun ég hiklaust láta skoSun
miria í ljósi opinberlega,
þegar mér býSur svo viS aS hðrf.i,
hvort sem þér líkar vel eöa miö-
ur. En velkomið er þér að skýra
fyrir gjörvöllum heimi, hvaS það
er, sem ég þarf aS draga xnig í
hlé fyrir, svo aS ég megi ekki láta
til mín hevra um opinber mál-
eftii. Og ef þér finst þaS ofþyngja
samvizku þinni, aS halda inni
þessu leyndarmáli, þá hraöaSu þér
í öllum guöanna bænttm aS létta
þeirri byrSd af þínu sannkristn'á
hjarta.
AS endingu vil ég geta þess, að
kunnugum mönnum hér í Pem-
bina þykir það koma einkennilega
fyrir, aS allar greinar, sem þú og
flokkur Jtinn hefir látiS í Lögberg,
hafa birzt strax á eftir hverri
messu-athöfn, sem hér hefir fram
fariS meöal íslenddnga á siðustu
mánuðttm. — Einkennileg tilviljun.
— þaS er trú margra, að nýtt
tungl hafi örfandi áhrif á vmsa
hluti í náttúrunni, og var þaS á
íslandi kallaS “tunglahlaun”, --
hefir því sumum komiS til hugar,
aS nefna þessa ritstarfa fjörkippi
þína því nafni, en jtað mun naum-
ast rétrt, því tímabildð milli þeirra
er lengra en 4 mdlli “tungla-
hlaupa”. Hitt væri öllu líklegra,
aS það væri áhrif Halleys hala-
stjörnunnar, sem hér eru verkandi
og mætti því kalla hað “stjörnu-
hlaup”, en samt beld ég aS rétt-
ast og ibezt viSeiigandi sé aS hafa
þaS messuhlanp.
þú fyrirgefur þó þetta bréf mitt
sé lengra en stubburinn, sem þú
lagSir af þér á Lögberg síðast.
Vertu nú sæll. Ég bið aS heilsa
ktmmngjunum.
Pembina, 9. maí 1910.
Thor. Bjarnasoi'
Gröfin hans Gests
Pálssonar.
Fyrir skömmu síSan fór ég með
einum kunningja mínum vestur í
Brookside grafreit. Sýndi hann
mér meSal annars gröf eina, sem
hann kvaS vera Gests Pálssonar,
skálds og Ileimskrdnglu ritstjóra.
Ég var sem steini lostinn ; ég
haföi bújst viS aS sjá gröf þess
manns afgirta, blómum skrýdda
og með legsteini yíir. En hvaS sá
ég? Grasi gróna, fótumtroðna
gröL nær sokna í jörðu.
þannig hafa landar hirt um leiSi
eins hins mikilhæfasta manns og
eina ritsnillings, sem látist beftr á
meöal þeirra.
Væri nú, eftir 19 ár, ekki tími
til kominn aS bæta úr skák ?
Allir þeir landar, sem nokkuð
hafa lasið eöa kynt sér íslenzkar
bókmentir, vita, að við fráfall
Gests Pálssonar áttu Islendingar á
bak aS sjá síntt lang-efnilega.sta
sagnaskálöi, og enn þann dag t
dag, hefir enginn komist framar en
han.n í jteirri grein. Sýnir baS bezt
meöal annars, aS sögur hans hafa
verið þýddar á fjöldamör" tungu-
mál og þótt mikiö til koma.
Sögur hans eru sérkennilegar aS
því leyti, aö jxir kemur fram diún
og hrein tilfinning fyrir sorgum
annara manna, takmarkalaus fyr-
irlitning fyrir hræsni og hleypi-
dómum í öllum myndum, og
brennandi löngun til aS fletta
miskunarlaust ofan af öllu Jtví,
sem af óhreinum rótum var rtinn-
ið og eitraSi þjióðlífiS.
MannlífiS var hotium sem opin
hók, oig' fáir hafa lesið eða skilið
þá bók betnr en hann, etida bera
sögur hans þess ljósastan vott, og
fyrir þVi eru þær aðrar eins jterlur
og j»a:r eru. Sérstaklega tók Gest-
ur málstað lítilmagnans. Olnboga-
börn hamitt'gjunnar, sem hann kall-
aSi svo, áttu alt af athvarf þar
sem hann var, og margoft gat
hann fátæklingum sinn síSasta
eyri, því brjóstgóður var hann aS
allra dómi fratn úr hófi, og dreng-
ur hinn bezti á allar lundir, þó
hann lengst af væri eitt af oln-
bogabörnutn hatningjunnar.
Auk þess sem Gestur var skáld,
var hann einnig blaSamaSur, og
sem blasSafiiaSur starfaöi hann hér
vestra. Um blaSmensku hans hafa
fallið misjafnir dómar, en hver,
sem les blöð þau, er hann var riS-
inn viö, verSur aS játa, að þar er
tilfinningarík og stór sál á bak
við.
Annars er óþarfi a'S lýsa Gesti
heitnum Pálssym, rit hans lýsa
honum hezt, og þau ættu allir
þeir, sem íslenzka tungu mæla, að
kaupa og lesa. Með ritum sínum
hefir hann reist sér minnisvarSa á
altari bókmentanna. En hvaS hafa
landar hans gert til aS heiSra
minning hans, í launaskyni fyrir
frægS þá, sem hann með pentta
sinum hefir orpið yfir hina islenzku
þjóð ? SárlítiS, eða ekki neitt. það
hefir marg oft veriö sagt, aS laun
beimsins séu vanþakklæti, og í
þessu tilfelli er þaS satt.
þaS sýnir sig bezt, eins Oo- ég
drap á í upphafi greinar þessarar,
aS nú í 19 ár hefir gröf hans veriS
gleymd aif flestum, og enginn hirt
um hana á neinn hátt, ekki einu
sinni prýtt hana meS blómum,
sem hefði þó verið harla auðvelt.
Mér finst nú tími til kominn fyr-
ir latida, aS sjá sóma sinn í þessu
efni, og gera nú það, sem gera átti
í uppltafi, ncfnilega, aö leggja leg-
stein á lei'SdS, — ég íer ekki frant
á minnisvarSa, því þaS ættu Aust-
ur-íslendingar að reisa honum síS-
ar meir. En legstein ætti aS vera
áuSvelt fyrir Vestur-íslendinga að
láta á gröfina, því hann kostar
ekkert afarfé. Fyrir 125—150 doll.
má fá tallegan legstein og alla þá
viSgerð við leiðið, sem þarf.
Ég vona, aS Vestur-íslendingar
séu enn svo þjóSræknir mcnn, að
þeir sjái sóma sinn í þessu efni,
og láti ekki þaö eina skáld, sem
dáiS hefir á meðal þedrra, liggja
lengur sem ómerking í framandi
mold.
Og J>ess vegna skora ég á alla
þá landa, sem unna íslenzkri
tungu og bókmentum, aS stuSla
til þess meS fjárframlögum, aS
logsteinn verSi látinn á leiðiS hans
Gests.
Heimskringla mun fúslega veita
samskotunum móttöku og birta
nöfn gefenda.
Gunnl. Tr. Jónsson.
Göngu-Hrólfur
heimsins.
síldseiSi, ásamt meS nokkrum
eSHIega silfurlituSum, sett í kass-
ann hjá fiskunum, og þá þá tók
fiskurinn fyrst þau silfurlituSu
eins og hann hafSi áSur gert, síð-
an j>au rauSu og allra áðast þau
bláu. þegar fiskurinn einu sinni
komist upp á aS éta þessar þrí-
Htu tegundir, var hann fúsari á,
aS éta jwer aftur, og að síSustu
var hann farinn aS venja sig viS,
aS éta þær, sem ifvrst urSu áivegi
hans., SíSar voru hrvggir af sjó-
netlu festir viS nokkur blálituð
síldsedði, og þau forSaðist fiskur-
inn að éta, og sýndi meö því, að
hann mundi liSna daga, hafSi auS-
sjáanlega haft kynni af þeim
broddutn áður, og vildi ekki endur-
nvia þá viSkynningu.
Sendið Heimskringlu til
vina yðar á Islandi
JÓN JONSSON, járnsmiSur, aS
790 Notre Dame Ave. (horni Tor-
onto St.) gerir viS alls kottar
katla, könnur, potta og pönaur
fyrir konur, og brýnir hnífa og
skerpir sagir fyrir karlmenxt. —
Alt vel ai hendi leyst fyrir ktki
borgun.
Til sölu
ágiæt bújörS, 160 ekrur aS stœrS,
mílu frá Mozart, 90 ekrur eru
plægöar. 300 dollara timbuihús,
góS fjós fyrir 30 grtpd, stórt korn-
geymsluhús, gott og mikiS vatn í
brunni, 4000 trjám plantað við
byggingarnar, og virgirSing alt í
kring um landiS (2 vírar). '
Frekari upplýsingar fást hj&
í fyrra var í þessu blaði löng
grein ttm Edward Payson Weston,
mesta göngugarp í heimi. Hatm
hefir háS meiri kappgöngur en
nokkur annar maSur, og gert s.g
frægan og vinsælan meS því.
Hann er nú á áttræöisaldri, og
síöasta afrek hans, nýafstaðiS, er
að ganga yfir þvera Ameríku, frá
Kyrrahafi til Atlantshafs, á 77
dögum. Vegalengdin er 3463 mílur,
Slíka göngu hefir enginn maSur
gert hér í heimi áður, svo sögur
fari af.
Hann lagöi ttpp frá borgarráS-
húsinu í Los Angeles í Californiu
þann 7. febrúar sl., og ásetti sér
þá, aS ganga þaSan til New York
bongar á 90 dögum. Hann kom til
New York borgar 2. maí, og var
þar vel fagnaS af borgarstjóran-
um og 20 þús. áhorfenda, sem þá
skutu saman $400 og gáfu gamla
manttiinum i virðingarskyni.
Hann kvaSst hafa gert göngu j
þessa til jjess að sýna up'pvaxandi j
kynslóS landsins, hvað 72. ára j
gamall maSur gæti afrekaS. A •
leiSinni varð hann tvisvar tfyrit j
slysum, og varö að halda kyrru 1
fvrir um stund, én hanti gekk á j
nefnd-u tímatdli í 77 daga al’.s.
Formleg viöurkenning var hon !
um veitt á skrifstofu borgarstjór- |
ans. þar var honum afhent aö gjöí
heimsíturstigs belti úr gulli, dýt- !
gripur mdkill, og þafltkaSi hattn
gjöfina meS nokkrum orðum. Á
þessari lötigu þverlandsgöngn j
kvaSst hann haía oröiS aS etja i
ekki eingöngu viS vegalengdina,
heldur líka við þtirka, vinda, sand-
og moldar-rok, rigningar og hita, j
kttlda og tilfinnanleg meiösli. En í
allstaðar hefSi hann verið í vina- \
höndtim, allir hefSu verið samtaka í
í því, að veita sér alt, er hann j
þarfnaSdst og auka mætti þægindi ;
hans og draga úr jtrevtmini. þús- i
undir manna gengtt dagleFa lang- j
ar leiðir með honum. Lúöraflokk- j
ar spi'luSu fyrir hann á - ýmsum !
stöðum, þar sem hann átti letð
um, og keyrðu langa vegu meö
honum, en sjálfur gekk hann ein-
att, hvíldist aö eins á sunnudög-
um og einnig nokkuS eftir meiSsl-
in. 1 fyrra fór hann frá New YTork
vestur aS Kvrrahafi á 105 dögttm,
en nú klipti ltann 28 daga af þeirri
tímalengd.
— Tilrarunir hafa gerSar veriS til
j>ess aS rannsaka minni fiska, eSa
öllu heldur til þess aS komast að,
hvort fiskar hafi nokkurt minm.
þessar tilraunir haía veriS gerSar
á ýmsum fisktegundum, en ljós-
astar hafa afieiSingarnar oröiö á
grárri ''‘aborre” (grey perch), fisk-
aö mestu lifir á smáu síldseiði.
Nokkur af þessum síldseiSum voru
tekin og lituS rauð, og svo sett í
kassa þann, sem þessi tegund fiskj-
ar var geymd í, ásamt með nokkr-
um óHtuSum, seiSum. Fyrst vortt
silfurlituSu sildseiSdn étin, en fisk-
urinn lagöi ekki hin HtuSu sér til
munns fyrr en hann var tilneydd-
ur hungurs vegna. MeS jtessu
sýndi hann, aS hann hafSi minni
og eðli til þess aS aSoneina liti.
Síðar voru bæSi rauö og blálituð
TH. JÖNASSON.
P.O. Box 57 Wynyard, Sask,
Herra Jón Hólm, gullsmiSur aö
770 Simcoe St., biSur þess jjetiö,
aS hann selji löndum sínum gull-
og silfur-muui og gigtarbelti. —
Belti þessi eru óbrigSul viS gigt,
ef J>au eru notuð samkvæmt fyrir-
skipunum Jóns. Kosta aS ekts
dollar og kvart.
JOHN DUFF
PLVtMBER, GAS AND STEAM
FITTER
Alt vol vnndað, og verðiö rótt
664 n«me Ave. Phone 8815
Wínnipe^
Farmer’s
Trading- Co.
(BLAIU & BOLK)
HAFA EINUNGIS
BESTU VÖKUTEGUNDIR.
Einu tintltoðsmpnn fyrir :—
“SLATER” Skðna gúOn.
“FIT-RITE” Fatnaflinn.
“H.B.Iv.” prjónafélagifl.
“ílELENA” pils og 'waist’
kvunfatnafli.
Bestn mntvitrutegancHr.
“ DEERING ” akuryrkju
verkfæri o, s. frv.
Beztuvörur Lágtverð
Fljót og nákvíem afgreiflsla.
Farmer's Trading Co.,
THE QUALITY STORK
Wynyard, Sask.
Sherwin-Williams PAINT
fyrir alskonar húsmálningu.
Prýðingar-tfmi nálgast nú.
Dálítið af Sherwin-Williams
húsmáli getur prýtt húsið yð-
ar utan og innan. — B r ú k i ð
ekker annað m&l en þetta. —
S.-W. liúsmálið málar mest,
endist lengur. og er áferðar-
fegurra en nokkurt annað hús
mál sem búið er til. — Komið
inn og skoðið litarspjaldið.—
Cameron &
Carscadden
QUALITY o/tgDWARB
Wynyard, — Sask.