Heimskringla - 07.07.1910, Blaðsíða 3

Bls 3
"WINNIPEG, 7* JÚH 1910.;
flBlHSKÍINÖCA

Ölmusugjafir til
kirkjufélagsins.
Hveimleiöur sá Ollnm er
sem altaf segir “öeföu mér”
JjaS hcfir til þessa þótt lítt
sæirtiandi aitvdnrmvegur aS betla og
betlarar hafa alt af þótt allra
mannia hviedmleiöastir, en þegar all
efnuð félög fara aS betla, og þaS
ekki einu sinni á milli sinna eigin
inieSlima eSa samlanda, heldur
betila meðal annara þjóSflokka, þá
fer sagan aS versna. En þetta
er þaS, sean hiS evangeliska
lúberska kirkjutfélag íslendinga í
Vesturhjeimi hefir leyft sér og ber
engan kinnroSa fyrir.
þess var getiS fyrir skömmu í
Heimskringlu, aS stólpagripur
Norsku sýttodunnar, Dr. II. G.
Stub, hefði gefið $500.00 í hinn SVO I
ttefndia Júbil-sjóS kirkjufélagsitls,
en þaS vissum viS ekki þá, aS
þessir peningar voru af homvm
betlaSir út úr NorSmönnum fyrir
hönd hins ev. lút. kirkjufélags.
þaS var á þingi svódunnar
norsku, að Minot, N. Dak., aSDr.
Stub lireyfSi bietli-umleitan þessari
eftir því sem norska tilaöinu
Skandinavien farast orS. Blaöiö
segir : “Eftár fyrirlestur Dr.Stubs
var því linejift (af honutn), aS
styrkja íslett/ka kirkjuíélaigiS meS
fjárframlögmn, JxiS væri nauSu-
legia statt, vegtta þess aS nokkrir
af leiStogum þess heföu tekiö upp
villukennáttgar nýju guSfnæSinnar,
og olliS því, aS nær þriSjunigur fér
laigsmanna hefSu sagt skiliS viö
þá, sein hiéldu fast viS hina sönnu,
gömlu Dúterstrú og kristindóm”. ’
Samskotin í þaS sinn urSu 129
dollarar, en hinvi fénu .safnaði Stub
hér og þar meSal NorSmattna og
lýsti átakanlega önbirgð kirkjufé-
laigsins, eftir því, sem Heims-
kringlu er skrifaS af sannorSvim
og nakunnugum manni þar suður
frá.
þattttig er sagan. H'vernig lízt
ykkur á liana,. landar góSir?
Sumir mtinu ef tdl vill halda því.
fraim, aS Dr. Stub hafi taetlaS
'þessa 500 doillara án vitundar og
vilja kirkjufélaigsins, en því mun
trauðla vera svo variS. Hanu
mundi aldrei hafa bekið slíkt upp
hjá sjálfiun sér, hefði ekki bending
eða áskorun komiö frá kirkjufélag-
inu i þá ábt, enda sýndi Júbil
samskobanefndin það be/.t, aS t
hetmi sátu menn, sem ekki kynnok-
uðu sér ekki viS aS betla, heldur
endurbetla frá þeirn sömu og áSitr'
höfðu gefið, má þá ekki eins bú-
ast viS, að betli-áskorunin til
NorSmannanna hafi. komið frá
þeim.
En hvernig sem því er variS, þá
'þáði kirkjuifélagiS þessa 500 doll-
ara með þökkum, og vissi fullvel,
hvernig þeir voru fengnir. GuSs-
ást fyrir matinn, góðurinn minn,
sögðu ttefn'darmennirnir, — lítil
gjöf, en lagleg þó.
•
það er hart aS vera básúnaSiur
suSur um öll liandaríki fyrir £á-
taekt og ræfilskap, þegar hvort-
tveggja er ósannindi. það er hart,
aö þurfa aS bera kinnroSa fyrir
samlöndum sínum, en það er þó
sem ftver œrlegur drengur gerir fyr-
ir Júbil-sjóSs samskota niefndinni.
Og þaS er hart, aS kirkjufélaigið,
sem á þó marga nýta og ærlega
drengi —• að sögn — skuli raka
með þökkum ölmusugjafir frá öðr-
um þjóSflokki.
Sómatilfinnittg og þjóðarstolt
voru eitt sittin iefst á baugi meSal
íslendinga'. þieim, sem á kirkju-
Jnttginu sátu, mun hins vegar hafa
veriS skotiS svo í aett, aS slíkra
sinámuna hefir aS engu gætt. —
Vesalings mennirnir!
Jiíiö hefir verið siSvenja, aS
betla handa Indíánum, Indverjum,
Eskimóum og öSrum heiSittgjumi,
skrælittgjum, ósiSuSum og óment-
uSum, og befir samskotafé því
aS jafnaði verið variS til aS siSa
og kristna lýS þennan.
Vér íslettdingar erum hér settir
á sama bekk.
Gunnl. Tr. Jónsson
Fregnsafn.
Markverðustu viðburðir
hvaðanæfa.
— Hnefal-eiktiritm' milli Jack
Johnsons og Jim Jeffries fór fram
í borginni Reno, Nievada, rnánu-
daigitr.i 4. júlí sl., og fóru svo leik-
ar, að Johnson vann þar frægan
sigur. Hann er því heimsmeistari í
þessari list( sem láSur, og hefir
þessi bardagi aukiS mjög álit
hans sem httefaledkara, því banti
fór meS Jeffries líkt og barn, —
veitti sem sé betur í 14 atlögum
af 15. — TaliS er, aS Johnson
muni fá yfir 300,(KK) dollara upp úr
hnieifaleik þessum, fyrir utan aS
fjöldi leikhúsa hefir boSiS honum
stórfé fyrir aS sýna sig J>ar. —
Fjöldii manna í Bandaríkjunum
tapaði stórfé 4 veSmálum, því
flestir veSjuSu á Jitffries, en ósk-
ttStt sviertingjanurn allra óbæna.
— Innílytjendastraumur til Can-
ada hefir sjaldan vertS meiri en
undanfarna mánuSi. Frá janúar-
byrjttn til miðju þessa mánaSar
haf-a eitt hundraS og tólf þúsund
(112,000) mantts flutst til Canada,
og sem er álika margt og alt síS-
astliSiS ár, og mair en . helmittgi
meira en á sama tíma í tfyrra. —
Ef þessttm fólkstraum heldur á-
fram á svipaSan. hátt og nú þar
til haustar að, verða innflytjend-
urnir þrisvar sinnum fleiri en und-
anfariS ár.
— Kvenfólki í Austurríki hefir
veriS leyfS aSganga aS iSna'Sar-
og listaskólum þar í landi m©5
sömu réttindum og karlmönnum.
Konur hafa því eftirledSis full
réttindi aS verSa vél tfræSingar,
málarar eSa handiSnamenn á einn
eöur annan hátt, sem að eins var
lej’ft karlmönnum áður.
— Joseph Wendling, frá Douis-
ville, Ky., sem grunaSur var um,
að hafa myrt hina 8 ára gömlu
Ölmtt Kein/er sl. diesember á hinn
svívirðilegasta hátt, og sem áSur
var getið um hér í blaSinu,— befir
nú verið handsamaSttr í Houston,
Tesas. Væntanlega fær sá náuttgi
makl.'g málagjöld.
— þó ekki sé lattgt síSan stríðiS
milli Rússa og Japana stóð yfir,
og 'grunit virtist á því góSa milli
ríkjanna eftir friðinn, þá er nú
komið svo, aið ríki þessi hafa gert
verzlunarsamband sín á milli, og
heita hvort öðru sinni liSvez.lu. —
SömttleiSis hafa öll brætumál
þeirra falliS niður, svo öll líkin.li
eru til, a>S allttr ófriðarkliSur á
milli ríkjanna sé nú útdauður.
— Hertoginn af Alencori dó í
Lundúnum þann 29. júní sl. Hamt
var sonarsonur I.úSvíks Filippusar
Frakkakonungs, sem rekinn var
frá völdum árið 1848.
— Grey landsstjóri hefir lofaS aS
gegtta embiætti síitu, þar til her-
toginn af Connauight sér sér tfœrt
að taka viS því. Embættistími
Greys lávarSar er á enda um
ttæstu áramót.
— James Vincent, frá Interna-
tional Falls, Minri., var sl. fimtu-
dag dæmdur tál fimm ára hegn-
íngarhússviinnu, fyrir að harfa tælt
tvær unglingsstúlkur út á last-
anna braut, og selt síðan mansali
til pútnahúsa J)ar í borginni.
— Austurískur herforingi, Hof-
ricbter aS nafni, hefir veriS dæmd-
ur í 20 ára fangelsi fyrir að myrSa
einn af yfirmönnum sínum með
þiví aS byrla honum • eitur og
reyna aS myrða 20—30 aðra af
yfirmönnum sínum á pattia hátt.
Hann þóttist þess fullviss, ef öll-
um Jjessum yfirmönnum yrði rutt
úr vegi, mundi hann rísa í tign-
inni, hann sendi þeim því eitruð
sætindi með pósti, og orsakaði
það dauSa eins af yfirmönnunum.
Grunur féll samt strax á Hctfrich-
ber, og var hann tekinn fastur og
játa&i brátt glœp sinn.
— Á þinginu í Cuba vildj þaS til
aS einn af þingmönnunum skant
samþititigisma;tn sinn, undir um-
ræðunum, af því hann brígslaði
honum um fjárglæfra. Sá, semfyr-
ir skotinu varS, særSist ekki hættu
lega, og sá, sem skaut, slapp viS
hegningu, — þingmenn taldir friS-
helgir.
— Borgarastríöinu í Nicaragua
heldttr stöðugt áfram og veitir
nppreistarmöninum betur. Ilafa
blóSugir barda.gar veriS hér og
J>ar um ríkiS, og stjórttarmenn
hvervietna farið halloka. þrdSju-
daiginn í fyrri viku unnu minreist-
armenn borgina Acoyapa o<r féllu
þar 400 manns af stjórnarbernum,
en ekki nema tæpt hundraS af
hinum.
— I/ögreglan í París hefir fund-
iö sig knúða til, að mynda sér-
staka njósnardeild til aS hafa gæt-
ur á þjónum og þjónustustúlkum
(>ar í borg.inni, setn stela öllu
steini léttara, ef sjálfráö væru. —
Ilefir þjónustuíólk þetta myndaö
íiokkurskonar þjófaíélag og ltafa
orðið af völdum þess svo mikil
brögS, að 15 milíónum dollara hef-
ir veriö stolið sl. ár, aS taliS er.
Lögreglan handtók nýskeS eina
þjónustustúlku, sem hafSi stolið
frá húsbændum sínum 2000 dollara
virði af gimsteánum. Kannaðist
hún við, að hafa framið yfir 100
þjófnaSi á líkan hátt á sl. tveim-
ur árum. þegar hún var ekki bjrin
ustustúlka, ljifði hún sem hefðar-
ntey á dýrustu gistihúsum borgar-
innar. í herbergi hennar fundust
10 þúsund dollara virði af stoln-
um skrautgripum.
— Lewis Cuff, frá Galt Ont., 50
ára garnall og vel fjáöur bóndi,
giftur og tnargra barna íaSir,
hljóp á brott meö konu nágranna
síns, sem einnig var við aldur, og
bæöi móSir og aniiita, og er taliS
líklegt, a.8 þau hafi “stungið af til
Bandaríkijatina og ætli að njóta
ástarsælunnar þar. — Flest geng-
ur nú á í ástamálum, er fimtugar
keirlinigar sm'ittast og hlaupa á
brott.
314 SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
að itiá hylli hennar, eignast hina fegurstu stúlku, setn
nú er í Stokkhólmi, og auk þess í heimanmund meS
henni hálfa milíón dala”.
“Kr þessi framúrskarandi m©yja ólofuS enn þá?”
“Já, það held ég. AS sönntt er sagt, aS barún-
inn hafi boðiö Stjernekrans greifa í Öðins\ ík í W.ertn-
landi liatta, en aS grieifinn, sem er mjög iindarl©gtir
og sérvitur, sé enti eikkí búinn að ráSa við sig, hvaS
hann eigi að gera. Samt er nú greifinn í Stokk-
hólmi ttii'ttia og er daiglcigur gcstur hjá Ehrenstam, en
stúlkan vill hvorki lieyra hann né sjá”.
“Oig þú ætlar þér að verSa meSbiSill greilan.s?”
spurði Cæsar brosandi.
“Eg er hættur viS JtaS arftur”, svaraSi spjátr-
ungurinn, “af þvi hiu fagra ísabella, sem er bókfróS
Og rómantisk aS uppkiigi, íieítr lýst því yfir, að lvún
giftist alls ekkii, nettia hún fái þann mann, sem er
bútnn öllum þeim hæfilieihum, er hugsjón hennar girn-
tst, ....... og því ver, á ég engan Jieirra.
“Hún hefir þá taliS upp þessa hæfileika?”
“Já, hann á aö vera andríkur, fallegur, listhæfur
og umfraim alt, að vera vísindalega mentaSur, því
þessi un.ga stúlka er itp'paliin af bókormi, heimspeki-
l'Ogum meistara, sem hún kvað bera mikla aSdáun
og virSingtt þ rir ; hún ber meiri virðingu fyrir vís-
indunum, heldttr enn heldri stúlkurnar í Stokkholmi
gera, sem almennast lita á hiö ytra. þú lilýtur þvi
aö sjá, að ég get ettga von gert mér, því einkennis-
búningur minn er ekki einhlítur til aS blekkja hana.
Hún var í rauninni einu sinni svo óskammfeilin að
segja mér þaS, að einkennisbúningar okkar væri ekki
annaS en gullroSin örbirgS”.
“Hatningjan góða”, sagði Cæsar hlægjandi, þessi
unga stúlka hlýtur aS' vera mjög skemtileg. það
Vaeri sannarlega gaman, að kynnast henni”.
“Komdu í leikhúss-stúktma annað kvöld, þá skal
FORLAGALEIKURINN 315
ég kynna ykkur...... En nú verð ég að flýta mér.
Ég þarf að fara heim og hafa fataskrffti, því mér er
boSiS til daigveröar hjá Ehrenstam”.
“þarna kemur Georg barttn ríSandi”, sagði Cæs-
ar, og benti í áttina til Gústav Adolfstorgsins.
“Hann ketnur hingaS. Vertu sæll á m'eSan. Ég
æitla að fara og fá mér aðgöngttmiSa til atinars-
kvölds”.
Spjátrungarnir skildu. Cæsar hraSi sér tii 1e'k-
hússins til þess aS vera sér úti um sæti vtð leik-
.siýnittgttna dagiun eftir, en hinn stóð kyr og beiS
Gieorgs.
“GóSan daginit, vinur minn”, sagði Georg, tttn
len-ÍS og hann stöðvaSi' hestinn. “.F.tlarðu aS borða
dagverð hjá foreldrum mín.tim í dag?”
“Já, mér er yeitt sú viröing. þú ert aS skemta
þér, sé ég”.
“Eg er aö temja þe.nna fola. Hverpig líz.t þér á
þenna, Otliello minn ?”
“Ö, hann er frábær”.
“Hann er hreinn kyngæSingiur. Y. greifi bauS
mér tólf hundruS ríkisdali fyrir hann í gær, en ég
vildi ekki selja haun. Ilann er bráöólmur af fjöri,
en samt jafn þægtir og enskur veShlaupahestur”.
“þú ætlar víst yfir í Stjórnargötuna ?” kpurði
hinti brosandi.
“Ilvers vegtta heldurSu þa.5?”
“Af því aö hiin falleiga Helen þín á þar heima.
En eitt skal éig segja J>ér, Georg, og það er, að hér
eftir má'ttu ekki vera eins afbrýSissamur og hitigaS
til. Ef' hún verSur heppin annaSkvöld, sem ég held
hún verði, þá veröur þú að láta hatta opna sali sína
fyrir vinum þínum”.
* ‘.‘þaS skal ske, Alíred vimtr”, sagði Gieorg. “'þeg-
ar leikurittn er afstaðinn annaðkveld, þá skulutn við
borða kveldverS hjá Ilelenu, ef hún verSttr sér ekki
REGAL OXFORDS H
Only in expensive custom-built footwear will you secure equal style, quality, fit and comfort.
Our new models in Women s Regal Oxfords accurately reproduce the smartest custom Oxford
shapes for this season. In Regal quarter-sizes you secure the same perfect fit
and comfort as tn made-to-measure shoes. The high quality and expert work-
manshtp in Regals tnsure long, satisfactory servtce. You wtll find that our Women's
Regal Oxfords fit snugly at the heel and smoothly around the ankle—because
they are made on special Oxford lasts. Ordtnary low-cuts chafe your heel and
sag at. the ankle because they are made on high-shoejasts. Allow us to show
you these Women’s Regal Oxfords at your convenience.
A Stylis hy
Conifortable
Women'ó Regal
Model
%—
$4.50 $5.00 $5.50 $6.00
289 Portage Ave.
— Svertingi einn, Leonard Johttr
son að nafni, var brendur á báli í
bænum Rush, Texas, fyrir nokk-
uru síSan, fyrir J>á sök, að hann
var ásakaSur um, að hafa myrt
kenslukonu eina, er Mífcide Reding
hét. Skrílldnn réSist á negrann, er
glæpurinn varð ttppvís, án þess þó
aS hafa sannandr fyrir, að negrinn
væri sekur, og brendi hann án
dóms og laga á J>eim stað, sem
lík kenslukonttnnar fanst. — þetta
er 10. svertinginn, setn drepinn
hefir verið án dólns og laga í
Texas, ttú á örstuttum tíina.
— Breytt hefir verið um krýn-
ingardag Georgs konungs ; er nú
talið fullvíst, að krýningardagur-
•inn verði 11. maí 1911, en ekki á
“Empireday”, sem áöur hafði
kunngert verið.
— Bóndi einn, Joseph Meitard
að nafni, sem býr nálæ'g't Gatdtteau
í Ontario, , er búmaður góSur.
Hann átti gjafvaxta dóttur, sem
var í {>ingum við mann einn þar í
nágrenntnu. Bóndinn gefur manni
þessum kost á, aS giftast dóttur
sinnd, ef hann greiöi sér 100 doll-
ars, sem andvirði hennar ; kvaöst
hann ekki ala upp dæ'tur til að
,ge£a í burtu. Unnustanttm þótti
ekki sem bezt boðdS, þvi hann
hafðt búist við heimanmunid, en
ekki að þurfa að kaupa brúðurina.
FaSirinn gerir sér þá bægt um
hönd og selur dótrur sítta öSrum
un.gum manni, sem var viljugur
að gfeiða 50 dollara fyrir konuefn-
iS, og gif.tust Jtau í skyndi næsta
dag'.
THE DOMINION BANK
HORNI NOTRE ÐAME AVENUE OG RHERBROOKE STREET
Höfuðstóll uppborgaður : $4,000,000.00
Varasjóður - - - $5,400,000.00
SPARISJÓÐS DEILDIN:
Vér veitum sparisjððs innleggjendum sérstakt athygli, og borg-
um hæztu vexti á sparisjóðg innleggjum af Sl.00 og yfir._
Barna innlegg velkomin. — Seljun peningaávfsanir á ÍSLAND.
II, A. KKHúIlT, RÁÐSMAÐUR.
Meft þvl að biðja œfinlega rnn
“T.L. CIÖAR,” þá ertu viss aö
fá ágœtan vindil.
(UNION MADE)
Western Cigar Factory
Thomas Lee, eigandi Winnnipe*;
maður er vartár meS að drekka ein-
götigu HREINT ÖL. þér getiS
jafaa reitt yður á
DREWRY’S
REDWOQD LAGBR.
það er léttur, frey Sandi bjór, gerSur eittgöngu
úr Malt og Hops. BiSjiS æ.tíð um hann.
E. L.„DREWRY, Manufacturer, Winnipeg
316 SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU
i Lu-kLI. I i ! i ‘! m I * i 1 ' \ uuy»i‘ t
* FORLAGALEIKURINN ilT
til mittkuttar, sem ég hefi enga ástæSu til að ætla.
Ég finn líklega flesta af vinum mínum í leikhúsinu
annaðkveld, og þá,ætla ég að bjóða þeim að koma”.
“Oig viS skulum sannarlega koma, til að hylla
sigurbeitju daigsins”, sagSi Alfred. En veiztu ekki,
hver hiefir samið loikinn?”
“Niei, en mentt fullyrðia, aS þaS sé ttngur náms-
ttiíiSur frá Uppsölum, sem á að byrja á sjónleika-
fræSi. Hann er ennþá nafnlaus. Eu leikurinn kvaS
vera vel saminn. Ég befi aS eins séS þátt Ilielenar,
og eftir honmn að dæma helir leikurinn mikiS skáld-
legt gildi”.
“Hivaða nafn ber H.elem í leiknunt ?”
“Sama og systir mín”, svaraði Georg.
“Ilieitir hún þá ísabellti?”
“Já”.
G'eorg hneigði sig og reiS svo áfram.
ViS skuhim fara með honmn til Stjórnargötunn-
ar, því þanigað tfór hann, eflns og Alfred gizkz.Si á,
þeig'ir hann var búiun aö ríða ttm ýmsar aörar göt-
ur.
Iitla stúlkan frá Svartabiekkjangötunni í Upp-
sölum, áttii nú heima í stóru, skrautlegu húsi í
Stjórttárgötunni. þar var svo mikiS skart og
skraut, aö eikki verSur tneö oröum lýst, þvi Goorg
hafSi ekki hlíft sér viS tteinum útgjöldum til Jness að
gera hiettni lífiS eins J>ægilegt og unt var.
Veggirnir voru skneyttir myndum eftir mainkunna
mvndasmiði. 'Blómasorautker stóSu á veggborSun-
um, gól'fin voru þakin þyikikum dúkum, og mjttkir
silki-legU'biekkir buött til hvíldar.
Innsta herbergið var búttingsklefi hénnar, og þar
finnum við Helemt, — klœdda í smekklegan mórgun-
búning, sem aS nokkru leyti hulcli og aö nokkru
leyti S'ýndi hinn fegtirsta líkamsskapnaS, — aS hálfu
leyii sitjandi og aS hálfu leyti liggjattdi á legubekkn-
um, svo aSdáanlega fögur, að ekki VierSur við neitt
jafttað. SíSa, dökkjarpa hárið bennar liSaðist nið-
ur um hálsinti og l^erSarnar. Litla liöfuSiS sitt
hvíldi hún á mjallhvítú hendinni sinni, og um rós,
rauSu varirnar lék ofurlítið })reyt*u1egt bros, meSan
hálflokuöu augun bentu á yndisleg.t svefntnók.
Helen var nú á þroskaskeiði fegurSarinnar, á-
tján á.ra gömul, húri elskaSi ag var, eöa réttara
sagt, hélt sig vera elskaSa. Hún var umkringd
fögru skrauti, og þegar hún leit á nálæga framtíS,
bhistii viS henni sigurrík lífsbraut, ýöfrandi lán og
glæsilegt mannorS. Hver ósk hennar var óðara
veitt. Alt, sem hinn nautnaþyrsti hugur þráði, \ar
lagt fyrir fætur hennar.
‘•‘þette var keypt fyrir sakleysi mítt”. — þiessi
orð, sem vond samvizka hvíslaöi að henni, lieyröust
æ sjaldnar og sjaldnar. Iðranin — }>essi föli, br.eSi-
legi gestur — var bamnferö af búningsklefa syndngu
meyjarimtar, og ef sor.gin etnstöku sinnum eyddi rós-
um kinnanna, eins og ormur í unaSslegum blómbik-
ar, þá var hún óöara hrakin í burt af kœtihlátrmn.
Á þessit augnabliki hugsaSi litla, fallega Helen. í
gegn utn svefndvalan.n, um sigurhrósiS, setn hennar
biSi nœsta kvöld. Ilatta dreymdi, aS hóliS og blóm-
skúfarnir rigndu yfir liatia sem þrttmuskúr ; ttún sá
ulla ibúa Stokkhólms liggja fyrir fótum sér, og þó
hútt engan anttan elskaöi en Gieorg, þótti henni samt
ekkert að því, að verSa aSnjótandi smjaSurs o.g að-
dáitnar frá öðrum.
Hún var lánsöm — húu naut.
Smátt og smátt lokuðust dökkbláu augttn henn-
ar v Löhigiunarríkt andvarp hóf hvíta, hálfbera br jóst-
iS hennar, en brosiS, unaðsrika brosið lá kyrt á
vörtim hennar meSan hana dreymdi.
Ilielen svaf laust, svefn hennar var ittdœll og ró-
leg'iir, brosandi myndir svifu fyrir hin innri augu