Heimskringla - 05.01.1911, Síða 5

HEIMSKÍINGtA
WINNIPEG, 5. JANtjAR 1911. *«»• 5
William Jennings Bryan.
Opinber yfirlýsing h.eíir komiS
krá Bryan um það, að hann gefi
ekki kost á sér sem forsetaefm
Diemókrata við kosninguna 1912.
það er enKÍn ástæða til að efd
þessa yfirlýsinjru. Hún er gefin út
«if Bryan sjálfum, í hans eigin
Maði, svo hér er um enjra flugu-
ireKn að ræða. Knda> munu ]>essar
þrjár óhappasælu tilraunir hans,
að ná í forsetatÍKUÍna, hafa sann-
Jært hann um, að Bandaríkjaþjóð-
in vill heldur hufa hann sem ötul-
an liðsmann í fylkinjrunni, lieldur
en forseta sinn.
En þrátt fyrir ófarir Bryans við
forsetakosning'arnar, þá munu all-
ir, bœði vinir ojj' óvinir, viður-
kenna hann, sem einn hinn mikil-
kaiasta stjórnmálamann Banda-
manna, sem nú er uppd, ojr andans
Jrömuð flestum freinri, með
mælsku yfirburði yfir ntcr alla
sína samtíðarmenn. Oí það, sem
•inkennilegast er, að skoðanir þær,
sem liann hefir barist fyrir, ojr, sem
þjóðin hefir hafnað m«ð honum,
kafa eftir fa.ll hans fest dýpri og
dýpri rætur hjá þjóðinni, unz sum-
ar hafa orðið að ríkjandi lögum,
ojr aðrar lilotiö alment fylgi nú
vdð síðustu þingkosningár.
það eina mál, sem helir aljrer-
lejja fariö halloka fyrir Bryan, er
silfurrnálið svonefnda, — þegar
hann vildi koma silfri á heims-
markaðinn í gulls stað.
Aftur bindindismálið, eða öllu
heJdur vínsölubannsmálið, er liann
nú upp á síökastið hefir barist
fyrir, virðist að fá meira og meita
íylgi með degi liverjum, og sá dag-
ur mun ekki eiga langt í land, að
]ier nái stefna hans algeröri fót-
lestn utn gjörvöll Bandaríkin.
það má með sanni segja um
William Jennings Bryan, að hann
helir verið á undan sinni samtíð i
fiestu, og setn eftir á hefir átt
•vigri að hrósa, þó fallið hafi i val-
inn, þá er orustan var liáð.
þó nú Bryan verði aldrei forseti
Bandarík janna, þá hefir hann unn-
ið nieira verk en margir forsetar,
•g kornið moiri hreyfinjr á póli-
tiska og jafnvel andlepna lílið, en
flestir aðrir, og sem andans fröm-
■uður, endurbætari (Reformer) mun
hann hafa ærið að vinna, þó hann
dragi sig í hlé frá stjórnmáluni.
Hver verður forsetaefni Demó-
ktata við kosningarnar 191 2, er ó-
raðið ennþá, en líklegastir eru
taldir Gaynor borgarstjóri í New
áork eða Woodruff Wilson, hinn
nýkosni rikisstjóri f New Jersey.
B.r hinn síðarnefndi talinn einn
tneö allra ál. tlegustu mönnum,
sem 1 >emokrata ílokkurinn hefir á
að skipa, — aö Williani Jennings
J3ryan undanskiidum.
Stjórnar-eggin.
það varð dálítið umtal tim þau
í Ottawa þingánu þann 14. des. sl.
væru þau verðhærri en hin, sem
stjórnarhöfðingijarnir fengju fyrir
fjórðunig verðs og ætu á morgn-
ana. — Ráðgjafinn játaði, að ýms-
ar umkvartahir hefðu borist sér
frá fuglaræktunarmönnum út af
þvi, hv.e lágt verð væri á fyrir-
myndaribús-eggjum, og hve bœndur
fengju fá þeirra kej-pt.
Laurier og Langevin.
Blaðið ‘I'ays'’ flutti nýlega, bréf,
sem það segir sé ritað af erkibásk-
upinum í St. Boniface, og beint sé
til allra trúrra katólskra presta í
Canada.
í bréfi þessu er skorað á prest-
ana, að beita öllum áhrifum sín-
um til Jœss, að koma inn á kat-
ólsk heimili tveimur stórblöðum,
sem nefnast “Action Sociale’’ og
"Devodr”, og sem bæði eru ein-
dregin í pólitik ineð herra Bour-
assa, þeim er harðast berst móti
Laurier í Quebec fylki. 1 bréflnu
segdr biskupinn meðal annars, að
prestur ednn að nafni ÍVIoise Blais
sé umboðsmaður sinn og annara
yfirboðara hans, og eigi að vinna
að því að útbreiða iiefnd blöð.
Biskupinn segir prestinn vdð þvi
búinn, að húsvitja, til þess að gefa
hinum trúuðu góð ráö og holl, og
hann mælist til þess, að prestarn-
ir taki honum vel og örfi katólika
tdl þess að sinna ráðleggiþgum
hans og víshendingum, svo þeir
öðlist ljós sannleikans og geti
gianigið á vegum dygða og rétt-
lætis.
Út af þessu segir blaðið, að. þar
sé gerð bein árás á Sir Wilfrid,
sem þó hafi sýnt katólskum trú-
bræðrum sínum allan velvilja í
iill þau ár, sem hann hafi haft
völdin ; og þó hann, eins og allir
dauðlegir mann, ekki hafi orkað
því, að fullnægja öllum óskum
trú'bræðra sinna, þá sé það alar-
illa gert, að ganga í lið með þeim
skæðustu óvinum, sem hann eigí í
rílimi. Blaöiö lætur þess getið, að
Sir Laurier muni leggja mál þetta
fyrir páfann, og biðja bann að
hafa hemil á erkibiskupinum.
þietta alt saman er aö því leyti
lærdómsríkt, að það sýnir, aS
iafnvel katólikar í Canada eru bún
ir að fá nóg af Laurier, og að nú
á að halda úti sérstökum uinferð-
arpresti til þess að vinna á móti
hojium í ríkismálum o<r niieð Bour-
assa. Kf nokkuð verður ágengt í
þessa átt í Ouebec fylki, þá vcrð-
tir Laurier hætt við næstu kosn-
ingar. — Jafnv.el katólsku kdrkj-
’\mni þykir nú tími til bess kominn
að skjfta um stjórn í Ottawa.
ÍSLENZKAR BÆKUR
Ég undirritaður liefi(til sölu ná-
lega allar íslenzkar bækur, setn til
eru á markaðinum, og verð að
hitta að Mary Hill P.O., Man. —
Sendið pantanir eðalfinnið.
Niels E. H .IIso k
Vestr-íslenzk kirkjumál
eða prestu. inn og bömin.
Kirkjufélagsskapur Vestur-lslea.l
inga hefir oft haít misjöfnnm dóm-
um að fagna, oft verið gagurýnd-
ur og fundinn að vant-a. Já, og
það oft með góðum og gildutn rök
um, en eins og oft vill verða, hafa
sumir dómar í garð félagsins ekki
verið scm réttlátastir, edns og t.d.
sá, að það (fél.) héldi fast við
bókstafinp (þ.e. biblíuna). það hef-
ir verið kallaöur 1 aíturhaldsandi”
‘þröngsýni”, “kreddur” o.s.frv.
Bara að kirkjufélagiö hefði eins
góðan málstað í öllum málum
■e:ns og það hefir einmitt þar, þá
mundi guðs blessan hafa orðið
medr áþreifanleg af starli þess, eu
raun hefir á orðið.
Jiað er í fylsta máta engdnn ann-
ar vegur fyrir signr kristileigrar
trúar og hennar uv)p'bvggile|gu á-
hriía, en ednmitt sá, að halda fast
við biblíuna. Hún hefir alt það
inni að halda, sem útlveimtist til
að vera alt, sem kristin trú uppá-
stendur (2. Tim.3:16,17.). Ilún var
ljós á vegum Davíðs konungs og
lampi fóta hans, og hún er það
þann dag í dag til allra, sem hag-
nýta sér hana á sama veg og-Dav-
íö konungur gerði.
Verðd ifólki ekki leiðbcdnt með
biiblíunnar einföldu orðum til þess
æösta og bezta fyrir þetta líf og
það ókomna, þá verður því ekki
leiðheint með neinni svokallaðri
vísinda eða mannti'búnings nútím-
atis trú (Matt. 22:29.). það er ekki
biblían, né heldtir heir kaflar henn-
ar, sem ckki samrýmast sumra
manna hugsanaigaugi, setn orsaka
vantrúna og trúleysið bg alla bá
sþilliing., sem því fvlgir. ]>að er en-
mitt það öfuga, það, að henni er
ekki nógn strangloga fylgt. t>að
er sem næst því, að hver sníði
ha.ua eft'r sinn c.igin höfði, og
rnýndi úr lienni atvinnuveg, er þeir
svo kalla nvia trú! ! (Opdnibierun-
arbok 22:18,19.). Sú trú orsakar
staðíestu- og stefnu-leysi, fvBir
menn af lærdóms-monti og siálf-
byrjgdngsskap o.s.frv. (1. Cor.K20,
21.1, (1. Cor. 3:18,19,20.), (Matt.
15:8,9.).
Min.n skilningur cr, að bdblían sé
viðurkend — af sannkristnu fólki
— eins og óírávíkjanleigur guðleg-
ur innblástur, af nauðsyn ifvr.r
regliim trúar og verklegri fram-
kvæmd,
Með öðrum ofðum, að meindnigin
sé sú : Að' biblían sé eind áreiðan-
leri manni refinn ledðarvísir fvrir
réttri skoðun á lífmu og þýðingu
þess. Að þeir drættir matinlífeins.
stnt þar eru sýndir, sýná manninn
betur cn nokkuö annað, hvað sé
rétt og hvað sé rangt, eða hvað
sé guði samkvæmt og hvað sé
honum ósamkvæmt. Að hún sé
fiúllkominn leiðarvísir þessa líf* og
annars.
Að hún sé óskeikul, og sé eini
leiðarvísdrinn, sem með sér beri
guðkgan frágang.
Herra Sam. Sharpe, þingmaður
íyrir Norður-Ontario, varð svo
forvitinn, að hann spurði Hon.
'Fisher, ráðgjafa akuryrkjumála,
hvað yrði um öll þau egg, setrt
hinar dýru stjórnarhænur verptu á
fyrirmyiKlarbúinu ]>ar í grend við
h°rgimu. Ilon. Fishtr “varð allur
wð eyrum”, begar þessi spurning
Var borin fram, og þegar hann
nai'ði sannfært sjálfan sig um, að
j'ana hafði beyrt rétt, bá svaraði
hawn hví, að st jórnar-eggjunum,
’ a ®l'u hcldur eggjunum .úr stjórn
arhænUnum h fyrirmyndarhúinu,
V*T! skift upp á niilli vissrá stjóm
arhofðiU£ja jialin tilfærði meðal
aninara, sem fengið hefðu þessi egg,
þa S>r Wiifri(1
Læurier og ráðgjaf-
an,a, •'I,ialriek 0g Brodeur, e'nnig
erkth,skup Hamfiton og aðstoðar-
raðgjafa hinna -v'-nisu deilda, og
aðra ha tstanfiandi stjórnarþjóna.
AHir þessir náiinPar væru vanir að
fá morgunverðar ejrjrdn sín beint
frá fyrirmyndarbúi bjóöarnnar.
Hon. Fisher flutti l?míra ræðu til
að skýra fvrir þinginu hve ranK.
látt það væri gagnvart hagsmun-
nm bændalýðsins, að Sel ja þessi
fvrirniyndarbús-egg ' samkepn, við
oggin úr algienigum bænda-hænum,
op' að t'lgan.gur stjórnarinnar vsen
einatt sá, að fá sem mest verfj a-;
auðið væri fvrir allar afurðir fyrir-
myndarhúsins. Hann neitaði þvt,
að nokkrum væri veitt sérstök
lilyiunn .i j þ JKSarj eggjasölu.
Herra Sharpe minti bá ráðgjaf-
ann á, að ho'm herrum, sem hann
hefði nefnt, hefði verið seld eggin
frá 25c tíl 50c tylftin, en bændur,
sem hefðu óskað að fá þau keypt,
hefðu orðið að borga einn dollar
Ivrir hverja tvlft. R áðgjafinn svar-
aöi því, að' hœndur íengju einatt
15 egg fvrir dollarinn, eða 3 egg
umfram tvlftina, og að þau vxru
jafnan af fttllri stærð. þess vegna
I
Sómi
íslcinds,
svcrð oq
skjöldur.
Gjafir til minnisvarða
JÓNS SIGURÐSSONAR.
Fra Winnipeg: —
Gunnar Einarson ......... $1.00
Baldwin Einarson ......... ] 00
St.efán Thorson .......... j qO
Mrs. Stefán Thórson ...... J.00
Jóseiph T. Thórson ....... o.50
Charles 'G. Tliórson ..... o.25
Stefán II. Thorson ....... 0.25
Bergþór K. Johnson ....... 1.00
Mrs. Bergþór K- Johnson 1.00
Helga Johnson ............ 1-00
Elín Johnson .......«..... 0.50
Kristjana Johnson ........ 0.50
Kigibjörg johnson ........ 0.50
Maria Johnson ............
John V. Dalmann ............ 1-25
Halldór Jóhannesson ......
H. E. Magnússon ............ 1-00
B. II. Long ................ 1-00
þtiríður Long .............. 1-00
George F. Loag ............. 0.50
Friðbjörg J. Long ......... 0.50
Asmnndur Bjarnason ......... 1-00
Aðalbjörn Jónasson........ 1.00
Sveinn Brynjólfsson ...... 5.00
Mrs. s. Brynjólfeson ....... 5.00
'B. S. Brynjólfeson ........ 1.00
Björn S. Brynjiólfsson ..... 1.00
B. K. S. Brynjólfsson ...... 1.00
Páll Bjarnarson ............ 1.00
ýigfiis S. Brvnjólfsson .... 1.00
Mrs. S. S. Brynjólfsson ... 1.00
Ronald Brvnjólfsson ........ 1.00
Herbert Brynjólfsson ....... J.00
Ingi G. S. Brvnjólfsson... 1.00
Mrs. I. G. S. Brynjólfsson 1.00
Tnirtinn Brvniólfsson .... 1.00
Carrie Brynjólfsson ...... j .00
Frá Poplar Park, Man.
jóhannes Gttðmtindsson ... 0.50
rJ f Gi'ðmtmds'-n .......... 1.00
Miss Ölöf Guðmundson ... 0.25
Gremsie Guðmundson ....... 0.25
Frá S k á 1 h o 1 t, Man. -
Jón J. Mayland ........... 1.00
Sigurjón BjÖmsson ........ 0.50
Jóna Björnsson ........... 0.50
Guðrún Björnsson ......... 0.25
Björg Björnsson .......... 0.25
Björn Björnsson .......... 0.25
Frá B a r o n s, Alta'.: —
Jó:t Kristjánsson ........ 0.50
H. E. Ilansen ............ 0.25
N. P. Rasmussen .......... 0.25
M. O. Wendelboe .......... 0.25
Frá Markervill e, Alta: —
J. S. Johnson ........ ... 0.50
B. Stephansson ........... 0.50
J. K. Stephansson ........ 0.50
Rósa S. Stephansson ...... 0.15
Guðbjörg Stephansson ..... 0.15
Jé>ný S. Stephansson ..... 0.25
S. G. Stephansson ........ J.00
Stephaný G. Stephansson 0.25
Guðbjörg K. Jolinson ..... 0.25
Ch. Ghristinnson ......... 1.00
Sigurlaug E. Christinnson 1.00
II. F. Christinnson ...... 1.00
S. B. Stephansson ........ 0.15
Hrefna Stephansson ....... 0.15
Ben. Stephansson ......... 0.15
Sigurlína Stephansson .... 0.25
llielgia S- Stepbansson . 0.2l>
S. K. Johnson ............ 0.25
þorbjörg M. Tohnson ...... 0.25
Barði G. Skúlason, Grand
Forks, N.D............ 1.00
Samtals ....... $55.25
Aður auglýst ... 80.75
Alls innkomdð... 136.00
það er því mjög eink'ennilegt, að
hún (biiblían) skyldi verða að á-
gredningi kirkjufélagsins, og sér-
staklega þó, þar sem það var svo
fyllilega á meðvituhd manns þess,
sem orsakaði ágreininginn, að bibl-
ían stranglega, bókstaflega var frá
byrjun kirkjufélagsins aðalhorn-
steinn grundvallar þess og stefnu,
og hafði ávalt verið i öll þau ár,
sem hann hafði tilbeyrt þvi.
Kski’egast o.g sjálfsagðast hefði
því verið af séra Friðrik J. Berg-
mann að segja sig úr félaginu, ]>eg-
ar skoðanir hans á vissum málum
leyföu honum ekki þatt bönd, er
form og reglur kirkjufélagsins upp-
ástóðu og standa. Hvaða sann-
girni er í þvi, af honum og börn-
ttm hans (minndhlutanum), að ætl-
ast til þess, að medrihlutinn selji
samvi'.kur sínar og sannfæTÍngar
inn á hans og þeirra skoðanir ?
TJppástungan, sem í alla staöi var
formlog og réttlát, svlidi alla þá
sanngdrni, sem undir kringumstæð-
unum varð við komið. Meö henni
var játað, að háðir málspartar
hefðu jafnan rétt til eigin sannfœr-
i:tga og skoðana, en hvorugur
hvorki siðferðislegan aða á nednn
anttan veg rétt til að bröngva sín-
um skoðunum, har sem þær fundu
ekki vilja sannfæringar.
Allar minnihlutans löngu og inn-
antófnu ritgerðir'' erti fyrdr það
mesta “gráthlæigilegur” h •
tir, svo sem eins og sá, að Sam-
einingin liafi verið gerö aö trúar-
játningu með úrskuröinum, scm
uppástungan fékk. þegar er aö
rœða um stefnu blaðs oi staðfestu
þedrrar stefnu, þá er ekki átt við
hviett orð eða setningu, og jafnvel
ekki við heilar ritgerðdr, sem þar
hafa birst, vegna þess að það er
sérstaks maans, eða manna, skoð-
andr, sem eru hvorki með eða móti
stiefnu hlaðsins, er sérmál, frí skoð
un á mönnttm og málefnum.
Samþykt og þý-ðing þeirrar ttpp-
ástungu, sem hér er um að ræða,
getur þvi ekki mei:it annað en það
sem hún her tneð sér, nfl. stefnu
þevss hlaðs, sem hún framtekur,
sem er : Að útbreiða kristdlega
samvinnu, samkvæma lö.gum og
reiglum þess félagsskapar, sem ]>að
(blaðið) tdlheyrir. AÖ það hafi
ekki verið gert, hefir ekki verið
sýnt. það, sem hefir verið tilfært
úr Sameiningtinni, staðfestir frem-
ur sbeifnu hennar, nefniUga þá : að
vera “strikt” í samræmt við bibl-
íuna. Ritháttur og oröalag er eng-
um regluin háð eða stefnn bundið;
það hefir því ekkert sannigjarnt
samband við mál þaö, sem um er
að ræða, sem .er : Hafði kirkjufé-
lagið rétt til, að viðhalda si:tni
æfihingri trúarskoðan, þegar einn
meðlimur þess (kirkjufélags'ins)
hafðd feiigið saunfæringu fvrir
nýrri t r ú, og að hans áliti
hetri skoðan. þetta og ekkert antt-
að er það, sem úr harf að leysa,
og sem uppástungan leysti úr. —
“Svnið irú vðar meö verkmmm”.
Verið sanngþirnir, viðhafiö kær-
leika og sannkristilegt hugarfar,—
]>að er kraftur og þcdm kraéti fvlg-
ir sigur.
ast”. — Nú, þaö hefir hepjtdlega á
þann sannleika verið b-ent af rit-
| stjóra Heimskringlu, “að þau hlöð
séu í tiltölulega fárra höndum, og
i því ónóg til að gefa óviðkomaudi
; fólki (þ. e. fjöldanum) nokkra veru
lega hugmynd og því síður skoð-
un á því virkilega og rétta þeim
I málum viðkomandi”. þessi sann-
í gjörnu sannindi þurfa engrar skýr-
lingar. Stefna ritstjóraus er bœði
| eðlileg og nauðsynlfcg, og hún er
jfyllilega í samræmi við frelsds og
| framfara-anda nútímans, og á sín-
um tíma kcmur til að verða einn
1 af steinuin þeim, sem mynda minn-
isvarða herra B. L. Baldwinsonar.
— A sama tíma getur það verið
spursmál, hvort ekki ætti og
mætti takmarka blaðarúm, sér-
staklega allra ágreindntrsmáTa, þar
eru svo oft málaleingiiigar og ann-
áð verra látið duga fyrir skýring-
ar. það færi líka betur á því, að
vera ems varasamur með blóð
lambakongs mannkynsins eins og
með hlóð aumimgja lambanna á
Islandi.
S. F. B j ö r n s o íi.
Fréttabréf.
það er eftirtektavert og um leið
dálítið þreytandi, að verða þess
var aftur og aftur, að ótilkvaddir
tmenn taki sig fram um að hefta
eöa að takmarka anmara rétt og
skoðanir, og ekki sízt þegar sá
réttur og þær skoðanir eru í jafn-
færs mauns höndum og þeim a
ritstjóra Hedmskringlu. það, sem
mér hér kemur til hugar, er hin
inang-endurtekna krafa sumra
kaupenda og lesenda ILeimskringlu,
súi, að ritstjórinn ha-tti að ljá rúm
f blaðinu nokkru því, sem trú eða
kirkju viðkemur. (Uppá síðkastið
hefir þessi snurða snúist utanum
ádiedlur síðasta kirkjuþings).
Með því lýsa þessir góðu herrar
I yfir því, að það, sem er álitið eitt
af stórmálum hverrar þjóðar, er
einskisvert hjá Islendingum, eða
að minsta kosti svo lítdlsvirði, að
því sé ekki ljáandi rúm í almiennu
frétta'blaði.
Með öðrum oröum, að það sc
ekki það, sem almenning varði
um, ve.gna þess að það sé að eins
tdltölulega lítill hluti almcnnings,
sem berst fyrir því ( ?).
Mætt.i maður spyrja : Hver er
v:rkahringur almcnnra frétta-
bfaða ? Er hann ekki sá, að ge£a
öllum stéttum mannfélagsins tæki-
færi á að kynnast, — og þannig
víkka sjóndeildarhring mannheild-
ar'nnar á svslunum og afkomu
hverrar deildar út af fvrir sig, —
svo heildin geti fylgst með í öllum
málum ?
Hvernig gctur einstaklingur eða
flokkur tnanna mvndað sér skoð-
anir á því, sem hann heyrir aldrei
af, og veit lítið eða ekkert um ?
“Vel”, segja þeir, ‘ þessar kdrkjti-
deildir hafa sín eigia blöð og þar
ættu öll þeirra áhugamál að ræð-
WYNYARD, SASK,.
1 desember 1910.
Ilerra ritstj. Ileimskringlu.
Nú er veturinn o-enginn í garð,
þó ekki mjög harður ena. Frost
sjaldan farið niður fyrir zero, og
i snjór svo mikill, að flestir eru
I farnir að brtika sleða.
Ilér hefig. mikið verið unnið að
i bví af Goodtemplurum, að koma
|á “loeal option” í sveitinni um-
hverfis Wynyard. l‘.n miverandi
ráð sveitarinnar, mennirnir, sem
fólkið kaus og treysti til að koma
fram áhugamálum sínum, komu
svoleiðis fram í bví máli, að bæn-
arskrá fólksins var fótum troðin,
og helvítið vofir yfir Wynyard eft-
ir sem áður. Vonandi er, að fólkið
verfi hepnara i embættismaruia-
valinu um næstu kosningar.
Síðan bvgð hófet hér, hefir regm
aldrei fallið eins misjafnt eins og
stilnarið sem leið. þarafleiðandi
var uppskera mjög misjöfn. 1 aust-
urhluta bygðarinnar, umhverfis
Wynyard, mun tippskera hafa ver-
ð með bezta móíi, frá 25—30 btt.
af ekrunni af hveiti. Aftur á móti
í vesturhluta bvgðarimiar, bar
sem minna negmfall var, var up;>-
skeran miklu rýrari, sérstaklega á
gömlu Iandi.
Wynyard vex með deri liverjum.
lbúatala frá 300—400. Sjúkrahúsi
hafa þeir komið á fót brœðurnir
l)r. II. Ross og O. W. Ross. Stein-
hús er S. J. Kiríkson að láta
smiða ; grjótið kaupir hann aí
Th. Jónassvni, sem lielir <>11 steiu-
stevpu-áhöld af beztu gerð. Án
vafa verður þetta aðalbyglginga-
e'iti ísleudinga hér, þegar þeim
vaxa svo kraftar, aö þe’r geta
reist vandaðar byg.gingar yfir sig
og skepnur sínar.
íslenzkir Goodtemplarar, söfnuð-
iiriaa og kvenfdagið hafa re.st
vandað samkomnhús álanddgn S
J. Kirikssonar, rétt fvrir sun“an
Wynyard. I.andið undir bygging-
una gaf S. J. JCirík.sson, og var
það myndaileg gjöf, begar inaður
tekur tillit til þess, hvað þ.ið lanó
er i háu verði.
rneira en það var, því það er nú
því miður btiið að taka það af
liemitn, aumingjanum, eftir sögn.
G.B. bregður mér um fláræöi.
það hefir aldrei verið gert fyr.
þess vegna hefir verið svo hægt
að beita mig fláræði, að ég heíi
ekki veriö iláráð sjálf.
Já, ég kannast ekki við hdmiltð,
sem ég var miður vel liðin á. Lít-
ið hefi ég gert samtíðafólki mínu
gott hér í Winnipeg, en minna hefi
ég, rn.r vitanlega, gert því ilt. —<
Getur nokkur komið með réttmæt
ar sakjr á hendur mcr. það skal
jáitað, að ég hefi töluverða sjálfs-
elskti í sumum greinum, og ég hefi
'farið óvarlega gegnum lífið. En
i það er eldur, sem á mér einni
; brennur. — G.B. verður að fyrir-
gefa, þó ég muni ekki eftir tárun-
um, sem ég feldi frammi fyrir
henni. Kg legg það ekki í vana
minn, að gráta framan í fólk, þó
sál og likam.i liafi oft liöið þján-
injgar.. Að G.B. hafi k<ent í brjósti
um mig, efa ég ekki. Hún gerði
mér setíð gott af fátækt sinui, þeg-
ar éig. kom. Hún á hjá mér fyrir
bað. Hér skal endurtekið þakk-
læti. lvg kendi lika í brjósti ttm
hana G.B., en ég get ekki verið að
gefa í skýn, að ég hafi sýnt það i
verkiau, því tnér finst það ganga
eftirtölum næst.
Eji endurtek það. aö mér sé ekki
gjarnt að kvarta eða gráta yfir
kjörum mínum, bótt köld séu. En
ég játa það, að í sporum G.B.
gæ.ti ég ekki staðið eins köld og
róleg og hún virðist vera. þessa
at/hugasemd um nafnafölsun skil
é.g ekki vel. Svo er verið að tala
um lög og dómstóla. það er víst
eitthvað úr Grágás. Mér er hún
lítið kunn. Ivg mælist heldur til
]>ess, að ég sé ekki dregin fyrir lög
og dóm, því ég gæti ekki borgað
málskostnað, vf máliö skyldi fálla
á mig.
því ltt ekki Kr. Asgcir nafnið
sitt undir atlmgasemdina ? það
var þó sannarlega hrenn'markið
hans á henni. — Ta’ja. gamli vinur,
kœra þiikk fyrir ganila árið.
R. T- Davidson.
Hefir þú horgað
Heimskringlu ?
Góöar stöðnr.
Get.a tingir, framgjarnir menn og
konur feugið á járnbrauta eða
loltskeyta stöðvum.
Síðan 8 kl. stunda lög.in gengu í
gildi og siðan loftskeyta fregu-
sending varð útbrvidd oá vantar
10 þúsund telegraphers (íregn-
sendla). Imuniti til að biria með
eru frá $70 til $90 á máuuði. Vér
störfum undir umsjóu telegrapn
ylirmanna og ölhim sem verða
fullnuma eru ábyrgðar atvinnu
stöður.
Skrifið eftir öllum uppl/singtim
til þeirrar stofminar sem næst vð-
ur er. NATTONAI. TELKC.fiAF
INSTITUTK, Cincinatti, Ohio,
Philadelphia, Pa., Memphis, Tein.,
Cnlumhia, S. C., Davenport, 111.,
Portland, Ore.
]iann 19. okt. sl. hélt islen ka
kvetiifélagið kökuskuröar s.v.óotmi
Um kökuskurðinn keptu gii: ko'i i
og ógift. ÍA’ngi mátti varl i m.Ti'
sjá, hver sigur úr býtum bxrt, tn
þó íór svo að lokum, að sú gamla
varð yfirsterkari. Féll hin ': ’i við
góðan orðstír. Alls mun haf.i ko:n
ið inn fyrir kökuna $80.00. Fýsita
vel borgað fyrir snúðiitn. AUur T-
góði samkomunrutr varð um $130.
Getið þið gert betur ? Samkorr.i
þessi var eins sú allra bezta setu
hér hefir verið haldin. Ræður
fluttar, söngvar sungnir, troðiö
organ og leikið á svriófón og salt
aríum, humbur barðar, frumsamin
kvæði flutt, og að lokum dansað
til morguns. 9.
Giftingaleyfisbréf
KELt’K
Kr. Áag. Benediktsson
42-1 CSorydon Ave. FortRoug(,
A. SECALL
(áður hjá Eaton félagmu).
Besti kvennfata
Skraddari
Betri cr þöírn en óþörf ræða.
Kg veit það er satt, en ég þoli
ekki að láta stíga á hálsinn á
mér fyrir litlar eða engar sakir,
svo ég hlvt að senda henni G.B.
nokkrár athugasemdir til baka.
Ég bjóst aldrei við þakklæti fyr-
ir þessa hjálpart'lraun mína, en ég
bjóst lveldur ekki við særandi
flylííum eöa jafnvel brígslyrðum.
Hún (G.B.) telnr bað upp, sem
ég fékk henni, með jafn fyrirlitleg-
um hreim í orðunum eins og hrevf-
ingar hennar voru, þegar hún tók
við því. Hún telur auðvitað ekki
það, sem ég fékk tengdamóður
hennar. það var ekki hún siálf.
það gilti einu, þó það væri ekki
Loðskinna fötum vcitt
sérstakt athygli.
Hreinsar,
Pressar,
Gerir viö.
Fjórir (4) alfatnaðir hretns-
aðir og pressaðir, samkvæmt
samningum, hvor. heldur er
karlmanna eða kvenfatnaður,
fyrir aðeins $2.00 á mánuði.
Horni Sarwent og
Sherbrooke