Heimskringla - 09.03.1911, Blaðsíða 4

HBIM3EJUM0EA
Bl». 4 IT6T ZTIVK '0 ‘ÐSMIKNIAa,
MARTYN F. SMITH, TANNLÆKNIR. Fairbairn Blk. Cor Main & Selkirk Sérfræðingur f Gullfyllingu og öllum aðgerðum og tilbún aði Tanna. Tennur tlregnar án sársauka. Engin veiki á eftir eða gómbólga. — Stofan opín kl. 7 til 9 á kveldin Office Heimilis Phone Main 69 4 L Phoue Main 6462

Sherwin - Williams
PAINT fyrir alskonar húsmálningn. Prýðingar-tfmi nálgast riú. Dálftið af Sherwin-Williams húsmáli getur prýtt liúsið yð- ar utan og innan. — B rú k i ð ekker annað mál eri þetta. — S.-W. húsmálið málar mest, endist lengur, og er áferðar- fegurra en nokkurt annað hús mál sem búið er til. — Komið inn og skoðið litarspjaldið. — Cameron & Carscadden QUALITY IIARDWARE Wynyard, - Sask.
'
JIMMY’íS H0TEL

BEZTU VÍN OGVINDLAR. VÍNVEITARI T.H.FRA8ER, ÍSLENDINOUR. : James Thorpe,, Eigancli

MARKET HOTEL 146 Princess St. á móti markaOrmnt P. O'CONNELL, eigundl, WINNIPEQ Beztu tegundir af vínfönítum og vind iim, aðhlynning góð, húsið endui bsett

Woodbine Hotel 466 MAIN ST. Stflnrsta Billiard Hail í NorOvestnrlandinD ^ Tlu Pool-borö.—Alskonar vfnoff viudlar Gisting og fæðl: $1.00 ú dag og þar yfir lisanon & Hebb, Eifirendnr.

JOHN DUFF PLUMBER, GAS ANDSTEAM FITTER Alt ve*k vel vandaö, og veröiö rótt 664 Notre DameAv. Phone Garry 2568 WINNIPKG

A. S. TORBERT ’ S | RAKARASTOFA Er 1 Jimmy’s Hótel. Besta verks ágret 1 verkfreri; Hakstur 15c en Hárskuröur ■ 25c. — Öskar viðskifta íslendinga.— ■

A. H. ItAKOAI. Selur llkkistur og annast um ntfarir. Ailnr ótbúnaftur sá bezti. Enfremur selur hann al.skouar minnisvarða og legsteina. I2lNenaSt. Phone Garry 2152
DAI3ST
Margrét Aradóttir
Akranes.
Ilún var íædcl 27. mar/. 1850 í
Guðrúriarkoú á Akr.miesi ; for-
eldrar hennar vroru : Ari, sonur
Jóns hreppstjóra í Guðrúuar-
kóti Arasonar ; móðir hennar
var Margrét Brynjúlfsdóttir,
systir Brynjólfs föðut Bjarna
Dannebrogsmanns a l.itlateig á
Akranesi.
Árið 1882 giftist Margrét sál.
eftirlifandi tnanni síhum, Oddi
Guðmundssyni, sem kennir sig
við Akraness siðan hann kom
til Canada). Arið 1883 ql hún
sveitibarn andvana og misti þá
heilsuna og fékk hana aldrei aft-
ur ; var henni leitað bata á
kjrl. sjúkrahúsánu i Kdinborg á
Ökotlandi ; í tvö skif i var hún
á sjúkrahúsinu í Reykjavík og
einu sinhi á Almenna sjúkrahús-
inu í WinnApeg; mátti heita
hún væri stöðugt undir læknis-
hendi síöustu 28 ár æfi sinnar,
þó alt reyndist árangnrslaust,
og andaðist hún 5. janúar 5911,
á heimili Mr. og Mrs. Guðm.
E. Sólmundsson frænda síns,
liótel eiganda á Gimli, ' sem
reyndust hentii sem beztu for-
eldrar barni sínu.
Arið 1888 iluttist Margrét sál.
til Canada — Oddur fór vestur
ánð áður til aö útsjá bústað —
og fluttu strax til A'yja íslands
nefndu bústað sinn Bjarmaland,
það er skámt suður ai Ilnausa
I’.O., við vatnið.
Margrét ,sál. var gædd óvana-
lc-ga miklum mannkostum, en
það/ sem sérstaklega einkendi
hana var þaö, að hún g a t
e k k i , undir neinum. kringum-
stæðurn, vitað mciiii cða mál-
leysingja eiga við veikindi eða
aðra erfiökvka að stríða, hú’n
var svo brjóstgóð ; hjálpaði
hún því mörgum pg gegndi oft
ljósmóður störfum.
Hún var jarðsungin af séra
Jóhanni Bjarnasyni og grafin í
lúterska grafreitnum ú Gimli
11. jan. síðastl., við hliö litlu
nöfnu sinnar, dóttur íósturdótt-
ttr sinnar.
'Margrétar sál. er sárt sakn-
að og miun'tng hennar blessuð.
Y i n tt r.
Úr bréfi
Big River, Sask., 13. febr. 1911.
Big River ér bær, 96 mílttr norð-
ur af Prince Albert, og var járn-
brautin fullgerð þangað sl. sumar.
þrjátíu mílur norður af l’rince Al-
b:rt er bærinn Bhell Brook, og er
það eini bærinn á þessum 26 tnílna
járnbratitarspotta, og er það að
eins smábær, en með fram allri
brautinnni á sex og tólf mílna
miliibili ertt ;cord wood’ og ‘tie
camps’. Járnbrautarlest gengur
einti sinní á viku til Big River, og
er þar góð vagnstöð.
En ‘The Big River Lumher Cot’
á bædnn sjálfan mecð öllttm rétti,
og er bæjarstæðdð ein ferhyrnings-
tnila. Félagið á landið og allan
skóg og eflaust loft og geiminn
þar fyrir oían, að minsta kosti
jafnhátt trjátoppunum. En nú eru
öll þau tré fallin, sem innan þess-
ara vébanda vorti. þar er nú verið
að bvgtgjíi sögunarmdllu, sem sagt
er að verði sú þriðja í röðinni að
stærð og fullkommr.i í Canada. Og
kostar hún þrjár milíónár dollars.
Hún ú aö taka til starfa í maí-
mánuði, og saga hálfa rnOíó'.i feta
af horðvið á dag. Smámilla hefir
starfað tneira enn ár að saga og
heíla við' í þessa stóru millu og
aðrar byggingar, sem íélagið hefir
bygt; — en í þessum bæ má eng-
inn annar byggja. Félagið helir
bygt stórt matsöluhús, og hafa
þar sæti 200 manns í einn, og á
svo að byggja annað með vorinu.
Búð, er þar, sem ver/.lar með ‘all-
slags', 'svo og pósthús og hospítal
og er þar læknir, tvær hjúkrunar-
konur og einn hjúkrunarmaður. —
Líka er þar kjötmarkaður. Ekki
hefir skóli verið by'gðttr enn, en
stendur til samt. Kn mörg hús
eru þar komin upp, sem vinntt-
menn félagsins fá til leigu. Engin
er þar kirkja, og eiga menn víst
að sjá sjálfir um að byggja þær.
En þrír eru prestar þar nú starf-
bndi, bæöi á meðal bæjarbúa og
þeirra, er vinna í nærliggjandi
‘catnps’, og hefir félagið fimnt
‘camps’ og mtintt vera um hundrað
manns í hverjum ; cn í bænttm
sjálfttm mttn vera 4 til 5 hundruð
tnanns. þar er engin lögregla og
ekkert éínsöluleyfi, en samt mttn
koma fyr'ir, að menn verði þar
góöglaöir.
Til Big River hefir allur fiskttr
verið ■ fluttnr í vetur, en þaðan
fluttur með járnbraut, sem vetdd-
tir hefir verið í ötony I.ake, Dore
Lake og I/ake Isle a la Cross.
Tveir íslendingar hafa haft fiski-
útveg á vötmtnum ötony og Dore
sem sé þeir Jóhann ötephanson og
Firíku llelgason. Eiríkur er tneð
þrjá menn á Dore Lake og Jóhantt
hefir þar þrjá, en sjálfttr er hattn
við ötonv Lak.e með 4 menn, og
er þetta annar vettiriun, sern fisk-
að er í því vatni. ]>að hefir fiskast
mu.n betur þar í vetur en í fyrra.
En að öllum líkinclum fæst ekki
leyfi til að fiska þar framvegis,
því vatnið er lítið, og að eins fá
leyfi veitt í vetur.
Enn Dore Lake er stórt vatn og
veit engiinn um stærö þess eða
lögun með vissu, því það hefir
alclrei verið rnælt. það er um 72
mílur norður af Big River P.O.,
og hefir gerigið fremur erfitt að fá
fiskinn fluttan þessa leið, mest
vegna kulclans, sem var í janúar.
það miintt hafa verið nær 40
manns sein fiskttðu í Dore Lake í
vetur.
Tiöin var hér inndæl fram að
jóltim, en milli jóla og nýárs fór
að kólna, og frá nýári tfi á. febr.
mátti heita, að ekki kæmi góöur
dagur. Frost steig stundum 65 st.
fyrir iteðan /.ero, en samt tinnu
fiskimenn jafnt á vatninu þá daga
og fltitningsmenn héldu áfram ferö-
tim sttiutn. Jvinstaka kól á hendur
og fætur, en ekki til stórskaða, en
andlit sást varla ööruvísi en meö
frostmerkjum. Flutningshrossin
virtust þola ver en mennirnir. —
Með 6. febrúar breyttist til batn-
aðar, og hefir síðan verið hverjum
deginum betra veðttr.
Sendið Ileim.skring'lu til
vina yðat' á tslandi.
Upp með fánann!
(Ffteiu orð um jafnrétti kvenna)
öérhver maður, sem að fæðist,
sannarlega á sér móöir,
sjúlfsögð skylda er því allra
ávalt reynast henni góöir.
Hver einn sonur sem vill heita,
sannur maður, dretigui góður,
heldur uppi heiðri og sóina,
hjálpar giaður sinni móður.
F,r ei konan okkar móðir?
Eöa hvaö ? þá skil ég eigi.
Er það samkvæmt eðli mannsins
aö hún réttlaus falht megi ?
því er ver, ifrá alda cðli
ávalt konan verið heíur
undirgefin amhátt mannsins, —
tir því bæta nauðsyn krefttr.
Kona góð er gulli dýiri,
gimsteinn náttúrunnar mesti,
allar því hún tmdir græðir,
eyðir sorgum, bætir lesti.
Af því fmst mér eðl.h-gast,
að hún hljóti jöfn réttindi
okkur vitð í öllum málum ; —
ei hana skorta nein hyggindi.
THE DOMINION BANK
IIORNI NOTRE DAME AVENUE OG SHERBROOKE STREET
Höluðstóll uppboro'aður : $4,000,000.00
Varasjóður - - - $ö,400,000 00
Vér óskum eftir viðskiftun verzlunar manna og ábyrgumst ai! gefa þeim
fullnægju. »sparisjóðsdeild vor er sú stteist.a sem iiokaur b,.nki hefir í
borgjnní.
Ibáendur þessa hluta borgarinnar óska að skifta við stofuun sem
þeir vita að er algerleea trygg. Nafn vort er full rygging óhlut-
le.ka, Byrjið spari inulrtgg fyrir sjiffa yðar, komu yðar og bðrn.
Plione triirry 3IÍO Seott Barlow. Ráðsmaður.
Yitur maður
er varkár með að drekka ein-
göngu HREINT ÖL. þér getið
jafna reitt yður á
DREWRY’S
rawiio
það er léttur, freyðandi bjór, gerður eingöngu
úr Malt og FIops. Biðjið æ.tíð um hann.
E. L. DREWRY, ManUfacturer, Winnipeg
Ppp með fánann ! Fram til
starfa !
Fvlkjum okkur, drergir góðir !
II e i 1 ö g s k y 1 d t> okkar
a 1 1 r a
er að styrkja v o r a m ó ð i r !
Jóhannes II. Ilúnfjörð.
þ a k k n i’ á v a, r p.
þess ber að geta, sem gert er.—
Kg finn mér skylt, að votta opin-
bert þakklæti öllu bygðarfólki síð-
an ég og dóttir mín komum í bvgð
]>ess síðastliðið vor, — einkum og
sér í lagi þegar é-g misti manninn
minn sl. október. það var stórr
skarð í lítinn hóp. þá tók bygðar-
fólkið sig til og hjálp-aöi okktir af
mestu alúö og mannkærleika.
þessara vil ég minnast : Mr. og
Mrs. öt. G. ötephánsson skáld,
Mr. og Mrs. C. Christinnsson, Mr.
og Mrs. J. Björnsson, Mr. og Mrs.
K. öigurðsson, Mr. og Mrs. G.
Jóhannsson, Mr. og Mrs. G. ö.
Grímsson, Mr. og Mrs. G. Thor-
lákssojj, Mr. J. öveinsson, Mr. J.
Benediktsson, Mr. A.. Pálsson, Mr.
J. P. Bardal, Mr. II. F. Christian-
son, Mr. ö. K. öigurdson, Mr. J.
P. Ilillman, og margir fieiri, sem
yrði of margt upp að telja. Einn-
ig kvenfólag'ð Vonin að Marker-
•ville, sem færði okkur að gjöf $80
sl. nóvember.
Öllu þessu kærleáksfólki vottum
við okkar innilegasta hjartans
þakklæti, og lwðjum gjaíarann
allra góðra hluta, að borga því í
ríkulegum mæli.
Kinuig séra P. Hjálmssyni okkar
innilegasta þakklæti íyrir þau vel
völdu orð, bæöi í kirkjunm og við
gröfiná, þegar hatm jarðsöng
manninn minn. Og öllu hygðar-
fólkinu, sem heiðruðu minningu
hins látna meö nærveru sinni.
Alrs. Guðfinna Christianson.
Miss Christiana Christianson
New IIill, Alberta, Can., 1911.
STRAX
í DAG or BEZT að GERAST KAUP-
ANDI AÐ HEIMSKRINGLU. —
ÞAÐ ER EKKl SEINNA VÆNNA.
Manitoba á undan.
Manitoba hefir víðáttumikla vatnsfleti til uppguíunar og ui
fellis. þetta, hið nauðsynlegasta írjógunarskilyrði, er því trygt
Ennþá eru 25 milíón ekrur óbygðar.
Ibúatal fylkisins árið 1901 var 225,211, en er nú orðið um
500,000, sem má teljast ánægjuleg aukning. Arið 1901 var hvedu
og haira og bygg íramleiðslan 90,3 67,085 bushela ; á 5 árum
hefir hún aukist upp í 129,475,943 bushel.
Wiunipeg borg hafði árið 1901 42,240 íbúa, en hefir nú um
150,000 ; helir uálega fjórfaldast á 8 árum. Skattskildar eignii
Winnipegborgar árið 1901 voru $26,405,770, en árið 1908 voru
þær orðnar $116,106,390. Höfðu meir en þrefaldast á 7 árum.
Flutningstæki eru óviðjaínanleg,— í einu orði sagt, eru í
fremsta flokki nútíðartækja : Fjórar þverlandsbrautir liggj.
um fylkið', fullgeröar og í smiðum, og með miðstöðvar í Win
nipeg. I fylkinu eru nú aálega 4 þúsund mílur ai fullgerðurii
járnbrautum.
Manitoba hefir tekið meiri landbúnaðarlegum og efnalegum
framförum en nokkurt annað land í heimi, og er þess vegna á
kjósanlegasti aðsetursstaður fyrir alla, af þvi þetta fylki býður
be/.tan arð af vinnu og fjáríleggi.
Skrifið eftir upplýsingum til : —
JOS. IIARTNEY, 77 York Street, Toronto, Ont.
JOS. BURKE, 178 Logan Avenue, Winnipeg, Man.
A. A. C. LaRIVIERE, 22 Alliance Bldg., Montreal, Quebec.
J. F. TENNANT, Gretna, Manitoba. *
J. .1. fiOLDFA,
Deputy Ministel: af Agriculture and Immigration, Winnipeg.
*
*
*
»
!

508 SÖGUSAFN IIEIMÖKRINGLTJ
FORLAGALEIKURINN
590
600
SÖGUSAFN HEIMÖKRINGLU
F ORI. AG ALEIKURINN 601
"Aldrei. — Hann minnist ekki á það með einu
orði. þeir virðast clla honum mikils hugarangurs,
því hann er oft hnugginn og hryggiir”.
“Hvað heitir faðir þinn?”
“Hann heitir Claus, en nágrannarnir kalla hann
‘hinti vitra Claus’, því liann er þeim sannarleg vé-
frétt. J>eir leita ráða hans í öllum efasömum og
vandskildum ef:ium, og það er því næst að hann sé
konutigur þeirra. öérðu öll þcssi litlu hús ? J>au
heíir faðir minn hvgt að mestu levti fyrir sína eigin
fjármuni. (), ljanti hefir ge'rt mikið gott. llann
hefir einungis lifað til að gerá þessa vesalings hjarð-
menn gæfuríka. J>css vegna elska |).eir hann líka
næst guði. Enda helir enginn nábúakritur eða glæp-
ir átt sér stað hér í mörg ár. J>ó faðir miati sé
gamall, lætur hann alla uftglinga þorpsins koma til
sín á hverju kvtildi, og kcnn'r þeim ýmsan nytsam-
an fróöleik, því pabbi kann alt. Hann segir þeim
frá almætti guðs og miskunnsctni, og sækir d«imin í
faðm náttúrunnar. IPann keWnir þeim eiimig margt
annað, og þar eð hann er arðinn sjóndapur, hjálpa ég
honnm til að ken.na bömunnm að lesa og skrifa. A
hverjti kvöldi koma allir íbúar þorpsins saman hjá
kastaníutrjánum fvrir utan húsdyrtiar hjá okkur, og
þá scgir pabbi þeim frá einhverju huggir.iarríkii og
fróðlegu. Síðan,les hami bu n og kafia úr |>cirri bók,
scm hann kallar bók bókanna, n-efnilcga biblíuna ; ])á
æ-ttir þú að sjá hann mcð síða skeggið sitt og silfur-
gráa háríð, því pabbi er nærri sjötugur, s-kal ég I
segja þér”.
■‘Stúlka”, sagði Mórí'tz hrifinn, “faðir ]>inn er !
eðallvndur maður, sannur postuli. — En hve lengi 1
hafið þið búið í þesstitn dal?”
“Síöan ég man fvrst til min. Kn foreldrar
mömmu bjuggu austur í Engadindalnum fallega. J>að
var hjá þeim, sem faðir minn lá veikur og kyntíst j
mömmtt, sem kvað hafa verið mjög fögur. Seittna
fluttu þatt hingaö, þegar faðir mintt keypti þessa
litlu jörö, og nú hefir hann búiö lic-r í mörg ár”.
“Fasið þið aldrei nedtt að heiman?"
“Einti sinni á ári, um miðjan jtmímánuð, förum
við til liéraðs þess í Tyrol, sem foneldrar móður
minnar bjuggti í. þatt eru fyrir löngti dáin, en kof-
inn þeiirra stendur ettn á bakka Inníljótsins. J>ar
gengttr pahbi upp á háan klett, til að fiytja guði
bncn sínra, segir liann mér, en ég má aldrei fara þang-
að ttpp með honttm ; ltann vill alt af vera <einn. —
þaðan förnm við til Innsbruck, til J>ess að kaupa
ba'kur til alls ársins”.
“’lLl að kaupci bækur?" spurði Móritz.
“Já, þvi föður mínttm [jykir svo gaman aö lesa,
og mér líka”.
“Nú, ltvaða bækur katipið þið hel/.t?"
"Bæði þý'/kar og svenskar, því faðir minn hefir
samið við bóksala í Innsbrnck, að útvega sér baektir
frá Leip/ig. Miirg kvöld bcíi ég setíð og lesið hátt
íyr.Y'föður minn rit ágætu skáldanna vkkar : Tegnér,
Frajt/.cn, Kjellgren og ötagnelitis. — J>ú getttr ekki
ímvndað þcr, livc lieitt faðir minn elskar þati, og hve
hrifin c'g er af þeim”.
‘‘Jxað er merkilegt”, sagði Mórit/. við sjálfan sig,
‘‘að hitta Tegnér og ötagnelius hjá hirðingjum i
Bviss”.
“Jæja, Marita", sagði ltann hátt, “]>cgar þið eruð
fcúin að kaupa bækurnar í Innsbruck, þá farið ]úð
að líkiiwliim h-eim ?”
“Já”, svaraði tin.ga stúlkan. “Og ]>á, skal ég
se.gja þér, eru ])orpsbtiar kátir, — þeir binda saman
hlómsvciga og koma á móli okkur dansandi og
svngjandi. Og þá verður pabbi ávalt að- lesa fvrir
>á eitthvað tir bóktmtim, sem við erum vön að lána
>eim, þegar við erum búin að Iesa þær. En nú er-
um v*Lð komin heim. J>arna sérðu föður minti.
Hann situr fremstur af fólkinu, sem þarna er saman-
komið”.
Jjati stóðu við girðingiardvrnar skamt frá húsinu.
| Móritz leit til sti-gaþrepsins, sem kastaníutrén vörp-
| uðu skugga sínttm á.
það, sem mœtti auga hans, vakti hjá lionum
virðingu, stto honum varð ósjálfrátt að taka ofan
höfuðfatið.
í ha'gindnstól sat gamall maður fyrir neðan
| þreps't'igann, andlit ha-ns var blítt og gáfulegt, hárið
, hvítt og, sömuleiðds skeggið, sem náði langt ofan á
j bringu. EÍliii' og ef til vill sorgin, höfðtt gert djúp-
i ar hrukkur á enni hans, cn blíðu, döpru augun ltans
lýstu því, að sál hans var í sátt við heiminn.
(Ildtingiirinn hélt á biblíunni og las í hetini fyrir
! fólkið, sem haföi hópað sig í kring nm hann. Róchl-
j ín var vedl en glögg, og heyrðist af ölltini, scin hlust-
■ iiSu á hann httgfangnir.
J)að var mynd nf ráðvöndtim fóÖur í miöjtim
j hóp barna sin.naj sem nú blasti viÖ augtnn Mói'iitz,—
; tnvnd af guöspjallamannimim Jóhannesi mitt á með-
j al herisveina sinna, sem eins og íbúar þessa dals,
voru fátækir hjarðmcmi og íjskimenn.
Móritz stóð við hliðina á Maritu, fjarst gamal-
tiK'nninu, en lievrði þó liina skjáliancli rcidd lians.
Hann var aö lésa í 145. sálmi Daviðs.
“Drotinn er gógur viö alla og mi.skumiar sig yfir
allar sínar skepmtr”. Sc-
“Drott'nn cr réttláttir í öllum sínum leiðheining-
nnt og heilagur i cilltim sínum gerðtim”.
“I)rot*inn er nálægur iilluin þeim, sem ákalla
hann ; öllum þeim, sem ákalla hann af alvörtt”.
“Hann gerir þaö, sem þeir guöhrædclu biöja um,
[ hann heyrir kall þeirra og hjálpar þieim”.
“Hiann varövcitir alla þá, sem elska liann, og
mrnt' hegna J>eim óguðlegu”.
Ga-mli maöurinn þagnaði og Mói'Az íeit hugfang-
inn til jarðar.
X.
>S í ð a s t i 1 e i k u r f o r 1 a g a n n a.
“Bænin Cr cnduð, komdu”, sagði Marita' og tók
í hcndi Móritz. /f
I'n-gi maðuri'.in fylgcLst mcð henni að þrepstigan-
um.
“Pabbi”, saigöi fjörttga stúlkan og fieygöi sér í
faðm ölebingsins, “sjáðu, cg kem með gest til þín.
Getiirðu gízkað á, hvaðan hann er?”
Móritz hcilsnöi virðukgja.
“Ila.ut cr érá Svíariki, pahbi”, sagði María kát.
“Jiað t'r landi, sem ©g færi J)ér”.
“Frá Svíaríki”, sagði gamli maðurinn. “Ertu
frá Svíaríki, ungi inaður?’’
“Já”, svaraði Móritz á svcnsku, “og ég hefi
heyrt að þú værir líka fæddtir þar. Dóttir þín sagði
mér það”.
“Drottinn, ég er þér þakklútur”, sagöi öldungtir-
inn og þrýsti unga manninum að brjósti sínu. “þá
fa' ’ég e'.in þá eintt sinni að sjá mann frá því ástkæra
lancl.i. 'O, sonur min.n, þú dvelttr hjá mér nokkra
daga, svo ég gcti talað um Svíaríki við þig”.
•‘Tá, það vil ég gera”, svaraði Móritz.
“Ilvað hoitirðu, ttngi maður?”,
“Móritz. Sterner”.
‘‘Heitir þú Móritz?” sagði öldungurinn fjörlega.