Heimskringla - 04.01.1912, Blaðsíða 1

f f
j Talsimi Heimskrinylu j
4 Garry 4110 j
%■% %% %% %%%«
W rn m W
\ Heimilia talðími ritttjórans
4 Garry2414

4
4
4
4
XXVI. ÁR.
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN, 4. JANÚAR 1912.
Nr. 14.
Óöldin í Persíu.
í Persíu er alt í uppnámi. Iun-
byr5is ílokkadrættir og styrjaldir
og útlendar hersveitir streymandi
vfir landiö bæöi aö sunn.in og
norðan. Aö sunnan iiafa Bretar
sent sveitir frá Indlandi til þess
að vaka yfir réttindum og lífi
þegna sinna ; en aö norðan scndir
Rússastjórn hersveitir þvi nær
daglega.
t höfuöborginni Tcheran er ait i
báli og brandi milli þings ns og
stjórnarinnar út af Shuster. þing-
iÖ að haki honuin, en stjórnin hef-
ir svift hann cmbætti. Ihann situr
samt ennþá oa bíöur frekari á-
tekta.
I/jótar sögur berast af hryöju-
verkum Rússa í Tabriz. Borgin er
gersamlega á þeirra valdi, og hefir
Rússastjóm skipað þar lands-
stjóra, Shua Ed Dowleh, bróöur
hins afdankaða keisara, grimdar-
segg mikinn. Ennfremur hefir rúss-
neskur lögreglustjóri verið skipaö-
nr og herdómur settur, skipaður
Rússum eingöngu, til að dæma
þá, sem einhvern mótþróa sýna
eöa hafa sýnt hinum rússnesku
vfirvöldum. Síðan dómstóll þessi
var settur, hefir ekki gengið á
ööru en hengingum, því aö hver
sá, sem fyrir þann dómstól ér
dreginn, á hengin,gu vísa. Sextíu
manns hefir herdómurinh látiö
taka af lífi á fjórum dögum ; með-
r>l annars voru átta hengdir á nv-
ársdag ; þar af tvær konur. Auk
læssa blóöuga starfs herdómsins,
fremia hinir rússnesku hermenn
hverja óhæfuna á fætur annari á
varnarlausmn konum og örvasa
gamalinennum, að eins sér til
skemtunar, og er þeim liöiö það
átölulaust.
Útlit er fvrir, aö fvrir Rússum
vaki, aö o-era Persíu aö rússneskri
nvlendu, og mun til sliks leiða, ef
Bretar skerast ckki i málin og
bjarga Persíu.
Sem stcndur er hörmungaástand
þar f landi.
háðar hliðaf. Taliö óumflýjanlegt,
að borgin falli í hendur lýðveldis-
sinna.
Margar af hersveitum keisarans
hafa gengið í lið með lýðveldis-
mönnum þessa síðustu daga.
Keisarastjórnin viröist dauða-
dæmd.
Fregnsafn.
Mtrkverðusru viðbm’ðir
h vaðanæfa.
KlNA STYRJÖLDIN.
Lýðveldisstjórnin cr nú sest á
laggirnar í Kína og lítur stjórn-
endalistinn þannig út :
Forseti—Dr. Sun Yat Sen.
Varaforseti—Li Iluen Hung liers-
höfðingi.
Stjórnarformaður og hermála-
ráðgjafi—Huang Sing hershöfö-
ingi.
Utanríkisráðgjafi—Dr. Wu Ting
Fang.
Innanríkisráðgjafi — Wen Tstng
Yao.
Fjármálaráðgjafi — Chen Chin
Tao, háskólakandídat frá Yale í
Bandaríkjunum.
Dómsmálaráðgjafi'—Wong Chun
Hui, annar Yale kandidat.
Flotamálaráögjafi — Ching Pi
Kwong, sjóliðsforingi.
Verzlunarmálaráðgjafi — Chang
Yan Chi. áður ráögjafi keisara-
stjórnar.
Mentamálaráögjafi— Tsai Yuan
Poi, Evrópti-mentaður Kínverji.
Undirráðgjafi —Yan Chi, áður
ráðgjafi keisarastjórnarinnar. |
Höfuðborg lýðveldisstjórnarinn-
ar verður Nanking.
Dr. Sun Yat Sen, hinn kjörni
forseti, ætlar að draga sig til
baka, ef Yan Shi Kai, kanzlari
keisarastjórnarinnar, vill gerast
forseti, sem litlar líktir eru þó til
að verði, þó hann hafi nú, eftir
því sem síðustu fréttir segja, lagt
niður kanzlaraembættið, vegna 1
þess, að kcisarafjölskyldan vildi
ekki leggja fram fé úr sínum eigin
vösum til að halda ófriðnum uppi,
en það hafði kanzlarinn heimtað.
Við embættisafsal Yan Shi Kai
hefir keisarastjórnin mist þann
eina mann, sem fær var um að
reisa rönd viö uppreistinni.
Gamla keisaraekkjan og keisar-
inn ungi hafa flúið frá Peking í
dularbúningi, til hins keisaralega
bústaðar Sehikhe, sem liggur við ,
landamæri Mongolia, og munu !
þau óhult þar, undir handarjaðri
Rússa.
Orustur hafa byrjaö að nýju. —
Geröu lýðveldissinnar árás á borg- '
ina Hankow á gamlársdag, og
hafa látlausir bardagar staöið um
hana síöan með miklu mannfalli á
— Georg Bretakonungur sæmdi
nokkra af þegnum sínum í Canada
itafnbótum og metorðum í nýárs-
gjof. þeir, sem h-rir því happi
urðu, vortt ; R. L. Borden stjórn-
arformaður, er var gerður með-
limur í leyndarráði Breta, og er
það talinn tneiri hciður cn aðals-
tign, og hafa einir 4 núlifandi Can-
adatnenn þá tign hlotiö áður ;
verður stjórnarformaðurinn því
eftirleiðis Right Honorable Robert
I/. Bordett, P. C. Aðrir þeir, er
heiðraðir voru, hlutu flestir ridd-
aratign (Sir), og eru þeir : John
Morrison Gibson, fylkisstjórinn í
Ontario ; Joseph Pope, undirráö-
gjafi utanríkismála Canada ; Ed-
niitnd B. Osler, satnbandsþingmað-
ttr ov forstjóri Dotninion bannans,
og Rudolphe Forgct, sambatids-
þingmaður. Nokkrir fleiri fengu
smærri nafnbætur.
— Sex tnenn biðtt bana í járn-
brautarslysi nálægt Finley, N.
Dak., á laugardagsmorgtininn, og
12 meiddust til muna.
— Marokko óöldin er enn ekki úr
söguntti, þó samnitigar hafi tekist
tneð Frökkum og þjóðverjum.—
Iiinanlandsróstur halda þar stöð-
ugt áfram, og eiga hinar frakk-
nesku og spænsku liðsveitir fult í
fattgi með að verja hendttr sinar.
Á fimttidaginn var lenti í blóðug-
ttm bardaga milli lítndsmanna og
spænskrar herdeildar, skamt frá
bænttm Melillc, og stóð sít orusta
fttllar sex stundir. Féllu þar rúm
400 af landsmönnum, en tæpt 100
af Spánverjum. Yfirforingi spænska
hersins, Ros hershöfðingi, særðist
hættulega, og sömuleiðis margir
af liðsmönnttm hans. — Aðra or-
ustu háðtt Frakkar við Mára
skatnt frá höfuðborginni Fez, á
föstudaginn, og mistu Márar þar
fjölda tnanna, en fáir félltt af
Frökkum. Sjálf cr höfuðborgin
iiudir hergæslu Frakka og verttda
þeir Marokko soldáninn, Mulay
Hafia og hirð hans tneð her mikl-
u . Sjálíur er soldáninn alveg upp
á náð Frakka kominn, því liðs-
sveitir hans hafa llestar snúið viö
hottipn bakinu. — Aftur eru Spán-
v-erjar og Frakkar í ltárinu hvor á
öðrutn. þykir Spánverjum sem
Frakkar vilji cinir ölltt ráða ttm
stjórnarfarið í Marokko, en það
telja þeir brot á samitingunum við
sig, því í þeim stendur, að báðar
þjóðirnar eigi að hafa eftirlit með
málunum þar í landi. Segja blöð
Spányerja, að ívrir Frökkum vaki,
að gera Marokko aö frauskri ný-
lendu, en það telja þeir bersýni-
lega gettgið í berhögg við Spán, og
slfkt megi ekki bótalaust líðast. —
Aftur telja Frakkar afskifti Spán-
verja af Marokko máluntim hafa
gefið tilefni til styrjaldanna, sem
nti gcvsi þar. — þrætumál jtetta
er búist við að hafi sögttlegar af-
leiðingar áöur lýkur.
— Rússastjórn hefir ákveðið, að
banna Hjálpræðishernum að
starfa þar í landi, og að gera alla
prédikara og starfsmenn hans
landræka, sem þar dvelja nú. það
er yfirstjórn rússnesku kirkjttnnar,
sem talið er að hafi komið þessu
til leiðar. Sjálfut; fór William
Bootli, yfirstjórnandi Hjálpræðis-
hersins, til Rússlands fyrir nokk-
tirtt síðan, til að semja við stjórn-
ina ttm starfsemi hersins þar í
landi ; cn rússneska kirkjan reis
öndverð gegn honttm, og þó að
stjórnin gæfi ltonum ekki afsvar í
þaö skiftið, þá ltefir kirkjan unnið
þaö á siöan, að nú er Hjálpræðis-
herinn landrækur frá Rússlandi.
— það þykir tíöindum sæta, að
neðri málstofa Bandaríkja þings-
ins hefir samþykt aÖ hækka eftir-
laun uppgjafa embættismanna um
75 milíónir dollars á ári. Kemur
þessi aukna eftirlaunafúlga all-
mjög í bága við sparnaðarstefnu
þá, sem Demókratar höföu lofaÖ
að framfylgja. i þeir eru, sem kttnn-
ugt er, i tneirihhita i neðri mál-
stofunni og geta ráöið forlögum
eftirlaunafrumvarpsins. Reyndar
voru það all-margir þingmenn úr
Jteirra flokki, sem voru frttmvarp-
intt andvígir, þar á tneðal Fitzger-
ald formaðtir fjárlaganefndarinnar.
En hann og fylgismenn hans voru
j ofurliði bornir af Repúblikönum og
allmörgum Demókrötum, sem
attðsjáanlega höfðu gleymt fyrri
! loforðum síntim. Fari svo, að eft-
irlaunahækkun þessi verði að lög-
j tun, sem miklar líkur eru til, verð-
| nr það 5. partur af tekjum Banda-
ríkjanna, sem ganga í eftirlaun,
og er það dálagleg fúlga.
— í Los Angeles hefir fáheyrð
vanvirða komið fram í dagsljósið.
Uttg rússnesk stúlka Elise Laviok
Navikoff að nafni, hafði verið tek-
in föst að undirlagi foreldra sinna,
fvrir þá sök, að hún væri siðspilt.
Fvrir réttinum kom nokkuö attnað
i Ijós. Stúlkan sagði, að foreldrat
sínir hefðu selt sig manni í hjóna-
band, setti hútt aldrei hefði séð, og
þrátt fvrir, að hún hefði verið öðr.
ttm heitbundin, kvað httn söluverð
sitt hefði átt að vera $500. Sagðt
hún, að í hinni rússnesktt nýlendu
þar í borginni væri mansalsmark-
aðtir ; •væru ttngar stúlkur seldar
þar af foreldrttm sínum, bæði i
lijónaband og þrældóm, og væri
söluverðið að jafnaði frá 300 til
fiOO dollars. Jtessi sala ltefði átt
sér stað í fleiri ár, og væri á vit-
orði allra Rússa ]tar í borginni, og
væri þetta siöur, er viðgengist hjá
almúgafólki. á Rússlandi. Hún
sagði, að um 600 ungar stúlkur
af rússneskum ættum væru nú til
siiltt í Los Angeles. Saga stúlkunn-
ar þótti ósennileg, en rannsóktt
var viðstöðulaust hafin, og reynd-
ist saga hennar sönn í öllum aöal-
atriðum. Lét dómarinn stúlkuna
vióstööulaust lausa, og sá um, að
htin gettgi að eiga mattn þann, er
hún unni. All-ntargir Rússar hafa
verið settir í varöhald, kærðír um
mansal, og má búast við, að
margt komi fram við réttarrann-
sóknina, sem nú er í myrkrttntim
huliö.
— Nútíðar mjópils kvettna hafa
orsakað hiingursneyð á Frakk-
landi. Borgarstjórinn f Roubaix
borg á Frakklandi kvartar um á-
standið í borg sinni við þessi ára-
mót. Vefnaðar atvinnuvegurinn
hefir bygt upp borg þessa, og cr
hún fyrir löngu fræg orðin fyrir á-
gæti dúka þeirra, sem þar eru
gerðir, og sem aðallega eru notaö-
ir til kvenfatnaðar. En nú hefir
það verið móðins um nokkur ár á
Frakklandi, að konur ganga i mjó-
um pilsum. Aðttr þurfti 7 til 8
vards til þess að gera kvenpils,
en síðan það kojnst í móö, aö
klæðast tnjóutn pilsutn, þttrfa að
eins 3 til 4 yards. Vefnaðar at-
vinnuvegurinn hefir því mittkað
svo þar í borginni, að yfir 20 þús.
manna og kvenna hafa algerlega
tapað atvinnu á verkstæðunum :
en þeir, sem svo hepnir ertt, aö
ltalda eiinþá atvinnunni, fá venju-
lega að cins tveg.gja daga vinnu á
t iku ltverri. Borgarstjórinn segir,
að nú sé goldið í verkalaun í borg
sinni 4 milíónttm dollars minna á
hverju ári, en áður hafi verið —
meðan konttr klæddust vfðpilsum,
og að svo megi lieita, að tugir
þúsunda manna f borginni líði
beina hungursneyð vegna atvinnu-
skorts, sem mjópilsin orsaka.
j — Nýlega náði eitt af herskipum
ítala tyrknesku flutningsskipi, setn
bar meðal annars 150,000 dollars í
peningum, sem áttu að vera til
l>ess að borga hermönnum Tyrkja,
— eins og latislega var getið um f
I síðasta blaði. ítalir gáfu tyrk-
| tteska skipstjóranum formlega við-
j tirkenningu fvrir móttöku fjárins,
sem þeir kváöust taka til geymslu
fvrst um sinn, ett viðurkenningin
skyldi vera til þess að vernda
tvrkneska skipstjórann frá allri
grttnsemd um, að hann væri vald-
ur aö hvarfi peninganna.
— Tyrkneski fjármálaráðgjafinn
ltefir beðið jtingiö ttm milíón
dollars fjárveitingu til hernaðar-
þarfa. Féð var veitt.
— þýzkalndskeisari gerði sér
ferö á jóladaginn í einn af listi-
gorðum borgarinnar. Hann liafðist
þar viö um hríð og gaf gull og
silfttrpeninga öllum fátæklingum,
sem til hans komu, og þeir vortt
margir. þótti þetta vel gert af
keisaranum og hugulsemi mikil
viö fátæklinga Berlínar borgar.
— Alger sólmyrkvi verður í Par-
isarborg 17. apríl næstk. SíÖasti
itlger sólmvrkvi þar varð áriö
1552.
Fóiksstraimmrinn frá
Bandaríkjonimi.
Innflutningur fólks hingað til
lands frá Bandaríkjunum fer stöð-
ugt vaxandi, og það engu siður þó
að mítrgs konar þvættingssögum
um ilt ítrferði hér og uppskcru-
brest, sé haldið þar á lofti til að
spilla fyrir, að fólkið streymi
norður fvrir landamærin og öytji
bæði auð sinn og reynsltt til fram-
andi lands.
Bandamönnum er það enganveg-
inn láandi, þó þeir reyni að hefta
fólksstrauminn hingað norður, þvi
vor gróöi er þeirra tap. En hins-
vegar eru landskostir þcir og
hlunnindi, sem Canada býður, svo
freistandi, aéi embættismenn
Bandaríkjanna ítafa ekkert þvílíkt,
sem þeir geti boðið þeim, sem far-
arhugur cr í, til að halda þeim
kvrrum í gamla landinu. LandiÖ
þéttbygt og jarðvegurinn víða ó-
frjór orðinn og engin eöa lítil
hlunnindi. Canada aftur á móti
með alt sitt mikla landflæmi og
landskosti, breiðir móti þeim
faðminn. þeir sjá muninn meö eig-
in augum, og flytja þangaö, sem
framtíðin brosir þeim heillandi í
móti — til Vesturfylkja Canada.
Árið sem leið hefir fólksstraum-
ttrinn verið því nær allur til Vest-
urfvlkjanna. Af þeim 120,000 land-
leitunarmönnum, er frá Banda-
ríkjunum komu, settust ein 10 þús-
ttnd aö i Austurfylkjunum, en 110
þúsundir tókti sér bólfestu í Vest-
ttrfylkjunum þrcmur : Manitoba,
Síiskatchewán og Alberta, mest
bó í hinum tveimur síðarnefndu
f\-b jttm, sem vonlegt er, þar sem
iamirýtniö er lang-mest fyrir frutn-
býlinga.
i Innflytjendur jæssir komtt lteldur
| ekki tómhentir til framtíðarbú-
j staða sinna. Allir komu með
meiri eða minni bústofn, sttmir
með auölegð. 1 aft fluttu þær 110
þúsundir innflytjenda, er til Vest-
ttrfvlkjanna komu, meö sér í lif-
andi og lausttm aurum scm nemur
20 milíómtm dollars, — cftir því
sem innflutningaskýrslurnar segja,
j og það er í sannleika góður fengur
fyrir Vesturfylkin.
Vér höfum fyrir oss innflutninga
skýrslurnar fy-rir september, októ-
| ber og nóvember, bæði 1910 og
1911, og svna þær gríðar mismun
á því, ltvað fleiri hafa komið árið
setn leið.
i Eftirfarandi tafla sýnir staði þá,
sem innflvtjendurnir komtt fyrst
til hérnamegin landamæranna, og
hve margir það voru, sem komu á
hvern af þessum stööum á. þessttm
þremur mánuðum bæði árin :
1 s e p t em b e r m á n.
itnkomustaður 1910 1911
Fort Franees 278 574
Fort William 225 442
Coutts 44 108
Emerson 757 1048
Kingsgate ... 498 950
Portal 861 1843
t o k t ó b e r m á u
Fort William 22 34
Emerson 847 1301
Cotitts 98 108
Kingsorate 533 702
Portal 658 1422
Fort Franees 180 286
í nóvembermá n.
Coutts 000 000
Fort William . 44 63
Kirtgsgate 287 317
Emerson 674 873
Portal 873 251
Fort Frances . 126 182
Sem sjá má af þessn, er mis-
I munurinn mikill, hvað fleiri hafa
komiö árið 1911, en árið þar á
ttndan á þessum sömu mánuöum.
, þannig komu í september 1910 til
Portal að eins 861, en í síðastliðn-
ttm september komu þúsund fleiri,
eöa 1843, og líkt er tilfelliö i pktó-
ber bæði árin. Til engra af ofan-
greindum stöðum hafa færri inn-
flvtjendur komið 1911 en 1910, —
allstaðar fleiri á öllum mánuöttn-
ttm.
Innflytjenda stjórnardeildin í Ot-
tawa ætlar aö leggja sig í fram-
króka um, aö fá sem flesta Banda-
I ROYAL HOUSEHOLD
FLOUR
^^GILVIE’S Roynl House-
hold Flour hefir verið
val skynsantra húsmæðra um
gjörvalt t’anada. Ogilvie’s
ht'fir haft meir en hundrað
ára reynslu f ntjðlgerð, og er
nú stærsta hveitimylnu fólag-
ið undir Itrezku krúnunni. í
brauð og kðkur er okkert eins
gott og Ogilvie’s.
Gefur altaf fullnægingu.
ríkjamenn til að korna hingað á
þessu ári, og eftir því sem horf-
urnat eru, munu ,ekki að eins 120
þúsund koma að Sunnan í ár, held-
ttr 240 þúsundir, sem flytja með
sér 240 milíónir dollars sem bú-
stofn, í stað 20 milíóna, sem kom
árið sem leið. — þetta er auðvit-
að að eins ágiskun, en sannast
mun það á sínum tíma, hvort ekki
ltefir verið getið nærri.
En því að leggja svona mikla á-
herzlu á, að £á Bandaríkjamenn
hingað?'munu margir spyrja. Eru
ekki annara þjóða rnenn jafn æski-
legir innfly tjendur ? Nei, svo er
ekki. Bandarikjabóndinn hefir bæði
þekkingu og reynslu, sem flesta
annara þjóða menn skortir. Jarð-
i vegttr Battdaríkjanna og jarðvegttr
| Canada er af náttúrunnar hendi
því nær eins. Bandaríkjamaðurinn
j er því sem á heimajörð sinni, þeg-
j ar ljann kemur hingað. Ilann get-
ttr verið fyrirmynd attnara þjóða
. manna, sem hingað flytja, en þeir
| ekki hans. Eins eru flestir þeir
Bandaríkjamenn, er hingað koma
til landtöku, dugnaðar og fram-
kvæmdamenn. Og siöast en ekki
sjzt, þá hafa flestir þeirra bústofn
með sér, þar sem innflytjendur frá
öðrum löndum eru flestir svo að
segja tómhentir.
Af þcssum ástæöum cr það, að
Canada stjórn er það httgarhaldið,
aö sem flestir Bandaríkjamenn
flytjist hingað til lands og setjist
hér að.
það er bæði þeim sjálfutn fyrir
beztu jafnt og Canada í heild sinni.
B renni víni ð og bannlög in
l Núna um nýárið gengtt aðflutn-
ingsbannslögin í gildi á íslandi, —
þ. e. a. s., að eftir 1. þ. m. má eng-
inn dropi áiengis flytjast til lands-
ins. En selja byrgðir sínar mega
vínsalarnir óáreittir í þrjú ár enn,
— til 1. jan. 1915.
En þeir eru forsjálir, vínsalarnir
þar heitna, og sáu titn að byrgja
sig rækilega, svo að enginn hörgull
vrði á dropanum, þó aðílutnings-
banniö kæmi í gildi ; og brenni-
víns og bjórsalarnir í kóngsins
Kattpmannahöfn, sem vanalega
cru ekkert framúrskarandi góð-
| samir, hlitpit nti fúslega undir
bagga með sínttm lítilmótlegu
stéttarbræðrum á fslandi og létu
þá hafa ttppá æfilanga ‘‘krít’’ alt
þaö brennivín og allatt þann bjór,
sem þeir óskuðtt eftir. Segir sag-
au, að mörgum Bakkusar-vini þar
heima hafi rttnnið til rifja þessi fá-
dæma góðsemi brennivínsbrttggar-
anna dönsku, og margt “tárið"
hafi sopið verið þeim til heiðurs.
Eftir fréttum, sem vér höfum
fengið aö heiman, hafa hvorki
meira né minna en fimm stór gufu-
skip, eingöngu hlaðin vínföngum,
komið til Reykjavíkur og verið
affermd þar. Og oss er skrifað, aö
stærsti brennivínssalinn í höfuð-
staönum hafi orðið að greiöa
hundrað þúsund krónttr í toll af
vínföngum þeim, sem hann fékk.—
Annað eins og þetta hefir aldrei
komið yrir í sögu íslands fyrri.
En ekki nóg meö Reykjavík, —
Akureyri fékk einnig sínar byrgð-
ir. þó þar séu nú ekki nema þrjár
vínverzlanir og eitt hótel, þá voru
þaö tveir skipsfarmar, sem þang-
a5 fluttust af vínföngum, — ofaná
miklar byrgöir, sem þar voru fyr-
irliggjandi. Sýnir þetta, að Ey-
firðingar og Akureyrarmenn ætla
sér ekki að vera þurbrjósta fyrst
um sinn.
ísafjörðttr fékk og álitlegar vín-
byrgðir, og svo var um alla aðra
verzlunarstaði landsins, er verzla
með áfengi.
Hváð sem öllum þessum mikla
innílutningi áfengis viðvíkur, þá er
það eitt víst, aö landssjóður fær
meiri tekjur en nokkru sinni áður,
— í einum svip að segja. Tollurinn
af hinu innflutta áfengi nemur
vafalaust fullri milíón króna, ef
ekki meir, og kemur sá skildingur
sér án efa vel, eftir því sem fjár-
ltagur landsins er nú kominn, —
ef tnarka má Kirkjublaðið.
Margur hlýtur sá maður nú að
vera, setn fylst hefir undrunar og
jafnvel skelfingar yfir hinum ný-
innfluttu vínbyrgðum, en eins
margir — ef ekki fleiri — hafa orö-
ið innilega glaðir í sinu hjarta og
lofaö framsýni vínsalanna á hvert
reipi, og er hvorttveggja mjög svo
skiljanlegt. En það sém mestu
varðar er : Kemur nokkurntíma
sá dagur, að Bakkus verði land-
j rækur ,ger á Islandi ? Lögin segja :
1. janúar 1915, — en lögum má
breyta, og eins og málum horfir
nú, má búast við öllu.
Vér sptáum þó engu, — að eins
bíðtim og sjáutn hvaö setur.
ORÐABELGURINN.
Eitt er sem ég oft til fattn :
Ekkert guð vill segja
gegnum opinn orðbelg þann,
sem aldrei lærði að þegja.
Jón Runólfsson.
VEGGLIM
Paíent hardwall
vegglím (Empire
tegundin) gert úr
Gips, gerir botra
vegglím en nokk-
urt annað vcgg-
líms efni cða svo
nefnt vegglíms-
ígildi. :
PLASTER BOARD
ELDVARNAR-
VEGOLtMS
RIMLA R oq
HLJÓDDE VFIR.
Manitoba Gypsum
Company, Limited
WINiMPF.Íi