Heimskringla - 01.02.1912, Blaðsíða 3

H EIMSKRINGLA
WINNIPEG, 1. FEBRÚAR 1912 3. BRS.
Stríð.
sónuleiiann, með því að afla sér
j s a n n a n a, og sannrar þekkingar
paö er háð á öllum svæðum
lífsins. Lífið hefir allstaðar við
mótstöðuafl að stríða, af því að
sérhver tegund þess hefir sinn sér-
kennileik, sem hún þarf að varð-
veita, til þess a'ö geta náð sínu
eðlilega þroskunartakmarki. J>ar
■af leiðandi verður hún að heyja
stríð gegn þeim öflum, sem eru
henni til hindrunar á hennar eðli-
legu þroskunarbraut.
Hin sérkennilega tegund lífsins—
maðurinn — hefir hetra tækifæri en
aðrar þektar tegundir, til þess að
finna sér varnir gegn þeim áhrif-
um, sem eru til hindrunar a hinni
lifseðlislegu leið lians, af því hann
hefir skynsemi og mál. Af því
hann hefir þekkingar safn og
reynslu safn liðinna tima, og þar
af leiðandi er búinn að fá nokkurn
skilning á eðli hlutanna og lögum
náttúrunnar. Og fyrir þenna skiln-
intr getur hann nota'ð sér náttúru-
lögin, til þess að heyja stríð og
koma x veg fyrir stríð. Jxessi þekk-
ing kennir honum að nota nátt-
úruöflin sér til varnar, gegn öllum
þeim árásum, sem sækja að hans
persónulegu heild. Og eftir því,
sem þekking hans og skilningur
þroskast í þessa átt, eftir því nær
hann meira valdi yfir öilunum,
sem felst í þvi, að liann getur
dregið þau saman og dreift þeim,
beint þeim í vissar áttir og þann-
ig hagnýtt sér þau eins og hann
álítur bezt, til þess að tegundar-
þroskun hans nái eðlilegri full-
komnun.
En til þess a'ð maðurinn geti
notað sér þessi dýrmætu tækifæri,
þarf liann að hugsa og vinna. —
Hann þarf að leggja fram sín eig-
in persónulegu öfl, bæði líkamlegu
og andlegu öfl II ann þarf að heyja
stríð gegn ofurafli vanans og ríkj-
andi kenninga, sem ásækja hann á
allar hliðar, 11 þess að geta kom-
ist að því, að læra stafróf náttúr-
unnar, sem er lykill að þekkingu
sannleikans.
Sannleikurinn verður að eins
fundinn í bók náttúrunnar. Aðal-
hlutverk mannsins í lifinu ætti því
að vera, að læra að lesa þá bók,
og skilja hana rétt. Allar fram-
farir heimsins í verknaði, og öll
menning mannkynsins gat a ð
eins átt sér stað fyrir þá
litlu þekkingu, sem það hefir náð
á.eöli, eíni og afli lxlutanna, og
lögum þeim, sem náttixran hlýðir.
það er því sorglegt, að líta yfir
aðalframkvæmdir mannanna, jafn-
vel í nútímanum. þaö eru a'ð eins
fáir, sem reyna að lesa þessa
tniklu bók, eða stríða í rétta átt.
þar á móti berjast menn einn á
móti öðrum, flokkur á móti flokk,
þjóð á móti þjóð, til þess að
reyna að ná valdi hver yfir öðr-
um, — ekki einungis líkamlegu og
stjórnarfarslegu valdi, heldur ölfu
iaemur valdi yfir hugsunarfrelsi og
þekkingarfrelsi fjöldans. Meun búa
til kenningakerfi handa sjálfum sér
og öðrum til að trúa sem sann-
leika. Menn búa til ýms óheilbrigð
þjóðfélagsform til að lifa eftir.
Menn búa til siðareglur, tízkuregl-
ur og reglur yfir höfuð um allar
hreyfingar mannsins. Öllu þessu
fylgir svo fólkiö, jafnvel þó kenn-
ingarnar, lögin og reglurnar feli
ekki í sér nema lítið brot af mis-
skildum sannleik, og tefur þannig
fyrir, að sönn þekking, bygð á
sönnum grundvelli, geti útbreiðst
í heiminum, til farsældar mann-
kyninu, og að hið óieðlilega stríð
meðal mannanna hætti að eiga sér
stað.
Allir hugsandi menn hljóta að
sjá, hvernig náttúran og lífseðlið
vinnur í þeim sjálfum. Sérhver
eind í hverju heildarkerfi likamans
vinnur að viðhaldi og þroskun
þeirrar heildar, sem hún tilheyrir,
og sérhvert kerfi vinnur að við-
haldi aðalheildarinnar (líkamans).
Lífsöflin stríða sér til varnar gegn
öllum utanaðkomandi óhollum á-
hrifum, með sínu takmarkaða afli,
og þau græða alt, sem hefir sýkst
eða brotnað innan vissra tak-
marka. Til þess að líkamsheildin
geti verið heilbrigð, þarf sérhvert
kerfi hennar að vinna í heilbrigðu
ásigkomulagi. Ef að nú sérhver
maður, sem eind í þjóðfélagskerf-
unum vinnur í samræmi við sín
eigin lífseðlislög, þá yrði öll mann
heildin heilbrigð, og þá fyrst næði
hún að komast á rétta leið á
hinni óendanlegu þroskunarbraut.
Menn þurfa því ekki lengra að fara
en til sjálfra sín, til þess að finna
hina sönnu fyrirmvnd, og hinn
sanna grxindvöll fyrir heilbrigðum
kenningum og heilbrigðu þjóðfé-
lagsfyrirkomulagi.
Væri uppfræðsla barnanna byrj-
uð með því, að kenna þeim að
þekkja sig sjálf ; hvernig lifseðlis-
lögin vinna í þeim sjálfum ; hvað
þeim sé holt og hvað óholt, og
hvers vegna. Og að þau ættu að
lifa til þess, að þroska í sér per-
á öllum svæðum. Og ef skólarnir
kendu unglingunum réttar rann-
sóknaraðferðir. Kendu þeim að
nota þekkinguna i sérhverri grein,
þannig : að þeir yrðu sjálffærir að
taka að sér framkvæmdirnar.
Kendu þeixn, að göfugleikinn, sem
persónufrelsi mannsins á að sækj-
ast eftir, er fólginn í andlegri og
líkamlegri heilbrigði, og uppbyggi-
legu starfssviði í lífinu, sem hafi
heilbrigð álirif á umheiminn. jxá
væri komið í veg fyrir mörg strið,
sem orsakast af vanþekkingu og
rangri uppcldis aðferð.
Ef aö prestarnir bygðu kenning-
ar sínar á lifseðlislögum náttúr-
unnar, og kendu fólkinu að lifa
samkvæmt þeim, kendu því að
finna sannan guð í gegnum
sanna þekkinv, þa væru þeir sann-
ir lciðtogar, á sannri menningar-
leið, og ekki lengur til tafar fyrir
framsókn mannsandans. þá hyrfi
líka xir heiminum alt kcnninga-
strið, með ölltxm þess hörmungum
og Itatri og ofsóknum.
Og ef að stjórnmálamennirnir
bygðu lögin og þjóðfélagsskiptt-
lagið á þessari fyrirmynd, þa
hvrfi alt óeðlilegt flokkastríð, öll
óeðlileg samkepni einstaklingalina,
til þcss að ná stjórnarfarslegu
valdi og auðvafdi í þjóðfélaginu.
Og þá yrði alt stríð mannanna í
sömu átt. þá mundtt þeir e k k i
ltefja stríð liver á móti öðrum,
heldur berjast ltver m e ð öðrum,
til þess að þroska persónuleika
sinn, og leggja xtndir sig ný og ó-
numin þekkingarlönd.
það hafa verið háð mörg sorg-
leg stríð í heitninum og eru háð
enn í dag. Öll þessi stríð meðal
mannanna eru sprottin af fávizku
þeirra. ]>eir sjá ekki, að allir haia
sama rétt til að njóta lífsins, og
að allir hafa sína persónulegu á-
byrgð gagnvart sjálfum sér ; og
þeir sjá ekki, að allir hafa sameig-
inlegt takmark til að keppa að,
og þar af leiðandi sameiginlegt
strið að vinna. En þaö eru þó
gleðileg tákn tímanna, að í flest-
um löndttm heimsins eru menn að
safnast saman í fylkingar til þess
að hefja stríð móti óeðlilegu valdi,
sem heldur meirihluta fólksins í
Hkamlegri og andlegri ánauð og
ósjálfstæði. það eru jafnréttis-
mennirnir, se.m inn í þessar fylk-
ingar safnast og þeirra vopn ertt
sannar röksemdir, bygSar á eðlis-
lögttm náttúrunnar.
____________ M. J-
Ör bréíi frá
Vancouver, B. C.
—-------Veturinn hefir verið ó-
venju kaldur. 1 nóvember kom
kuldakast með 8 þuml. snjófalli,
sem lá í meira en viku ; stðan hef-
ir verið umhleypingasamt, og nú
aftttr í janúar féll talsverður snjór,
sem lá fulla viktt, með samsvar-
andi frosti ; þó hefir frostið ekki
farið niður fyrir Zero, enda hfæja
Winnipeg-lslendingar, sem hingað
koma, að okkur, þegar við erum
að kvarta um kttlda, meðan mæl-
irinn stendur 10—20 stig fvrir ofan
Zero.
Landar ertt hér óðum að fjölga,
svo a'ð nú mun mega telja hér full
500. Flestum þeirra líður sæmi-
1e«ra vel, sumiim ágætlega ; aftur
aðrir, sem hér eins og annarsstað-
ar fara hamingjunnar á mis.
Ekki er hægt að segja, a'ð síð-
astliðið sttmar og það sem af er
vetrinum ltafi verið hér annað eins
góðæri, og að ttndanförnu ; mun
verkíall það, er ýms iðnaðar-
mannafélög (Unions) gerðu á önd-
verðu sumri, eiga talsvérðan þátt
í því, eins og oft vill fara, þegar
verkföll eru gerð, af jafn lítilli for-
sjá og hér átti sér stað ; enda
græddu verkfallsmenn ekki annað
á þvi, en 6—7 vikna hvíld, og
sumir ganga enn atvinnulausir síð-
an. Ef til vill læra verkamettn af
því, annaðhvort að una við deild-
an verð, eða þá að halda betur
saman. Nú sem stendur er tiltölu-
lega litið ttnnið, enda ganga marg-
ir nú atvinnulausir, sem ekki hafa
vilja eða hugrekki til að ræna þá,
sem um göturnar ganga, sem virð-
ist vera að verða algengur at-
vinnuvegur hér.
Með nýlundu má það teljast, aS
landar eru hér talsvert viðriðnir
málaferli. Gestur fsfeld, sem hefir
stnndað hér fasteignasölu í seinni
tið, lenti, ásamt félaga sínum, í
misklíð við Gyðing, er hann hafði
haft viðskifti við. þóttist Gyðing-
urinn svo grátt lcikinn, aö hann
lét hneppa Mr. ísfeld og félaga
hans í fangelsi ; en lögregluréttur
úrskurðaði; að láta þá lattsa gegn
2,500 dollara veði hvorn. Við
rannsókn málsins kottt það í ljós,
að félagi Mr. ísfelds var sýkn
saka, og því laus látinn, en veðið
fyrir lattsn Mr. ísfelds hækkað upp
í 5,000 dali, og málinu svo vísað
til héraðsréttar, og mun kvið-
dómur fjalla þar um með vorinu.
Haft er eftir Mr. ísfeld, að hann
telji víst, að hreinsa sig af öllum
kærum og kröfum Gyðingsins.
þá hafa Mr. Ásgrímur Thor-
grímsson, sem hér hefir rekið fast-
eignaverzlun sl. 5 ár, og Mrs. Er-
ickson, kona þórarins Erickssonar
trésmiðs, bróður Stefáns Eiríks-
sonar tréskera í Reykjavík, — leiit
í máli, út af landspildu, er hún
hafði falið Mr. Thorgrímsson til
umsjár, og sem hann síðar ætlaði
að kaupa part af, við ákveðnu
verði. En áður en salan var full-
gerð, komst Mrs.Erickson aS þeirri
niðurstöðu, að landið væri meira
I virði, en Mr. Thorgrímsson haföi
■ látið í ljósi, og neitar að selja.
Höfðar þá Mr. Thorgrímsson mál
j gegn skjólstæðing sinum, og krefst
i að hún verði dæmd til að selja sér
j landið og greiða skaðabætur a'ð
| atik. Misjafnlega mælist sú máls-
| höfðun fyrir, en báðir málsaðilar
er sagt að telji sér sigttrinn vísan.
Loks hefir lierra Vigfús Erlends-
son, er síðast bjó á Point Roberts
og hingaö flutti sl. vor, höfðað
tnál gegn Galicitt manni, er seldi
honum þrjár bvggingarlóðir í
Prince Rtipert, fyrir 600 dali
hverja ; en er nánar var að gtett,
eru lotin talin 10—12 mílur út frá
bænum, 50—200 dala virði hvert.
þvkist Mr. Erlendsson vera grátt
leikinn, og vill fá kaupin upphafin;
en herra Ölafur ísfeld, er um söl-
í tina annaðist að einhverju leyti,
hefir síðan flutt úr bænum, og því
óhægri sóknin, sem hann er ekki
til viðtals i málintt. — Að öðru
leyti lifa mettn hér í ró og friði.
Fyrir nokkru kom séra G. Gutt-
ormsson hingað ; heíir hann flutt
hér nokkurar guðsþjónustur, er
hafa verið allvel sóttar, og nú
mttn ltann í undirbúningi með að
mynda hér söfnuð ; attk þess hefir
hann gert nokkur prestsverk, og
nú síðast, 14. jan., gefið saman í
hjónaband þau ungfrú Auroru And
erson og • Jóhann S. Jóhannsson
tinsmið. Iljónavigslan fór fram að
j heimili Mr. og Mrs. Lyngholt, þar
setn brúðirin hefir átt lteima að
undanförntt, að viðstöddum ætt-
ittgjum og vinum brúðhjlónanna.
Herra Sigurður Jóhannsson skáld,
faðir brúðgumans, ílutti mjög fag-
urt kvæðt við það tækifæri, og
ýmsir fluttu ræður. En unga 'fólk-
ið, sem sá að þc-tta var ráð og í
tíma tekið, er ttú setn óðast að
strengja þess hett, aS fara að
dæmi brúðhjónanna.
Sainkvæmislíf er hér með fjörug-
asta móti. Auk þess sem Islend-
ingafélagið ‘‘Ingólfur’’ hefir fundi
tvisvar í tnánuði, hafa hér verið
haldnar nokkrar skemtisamkomur
Hin lang-veigamesta þeirra var sú
er prófessor Sveinbjörn Svein-
I björnsson hélt ; þangað sótti.allur
j þorri íslettdinga í bænum og grend
inni, auk nokkurra hérlendra
tnanna, helzt Skandinava, og var
mjðg góður rómur gerður að
henni. Fáum er þar voru, mun
glevmast list gamla mannsins, lip-
urð og barnsleg einlægni. Kveldið
eftir samkomuna var hann heið-
ursgestur nokkurra helztu borg-
ara bæjarins, af íslendingum til, á
einu hóteli borgarinnar. — Auk
þess hafa nokkurar almennar
skomtisamkomur verið haldnar, og
almenningur tekið þátt í þeim.
Söngfélagið “Hekla”, sem stofn-
að var af íslendingum, konum og
körlum, í fyrra vetur, liefir nú
talsvert aukið við starfskrafta
sína og heldur uppi stöðugum æf-
ingum. Er það nú a8 undirbúa
mjög vandaðan samsöng, er það
ætlar aö h’alda hér um miðjan
febrúar, -og á Point Roberts 17.
febrúar. Allir, sem til þekkja, bú-
ast þar við góðri skemtun.
Einnig mun ‘Tngólfur” vera að
undirbúa Tombólu, til arðs fyrir
bókasjóð félagsins. — Og heyrst
hefir, að einhverjir væru að undir-
búa sjónleik, er sýna eigi með vor-
inu.
Verður því eigi annað sagt, en
að við notum okkar stutta vetur
vel, til innanhúss skemtana; því
sólin og sumarið koma hér
snemma, og þá er engum vært í
húsum inni. Sjórinn og fjöllin
kalla alla út, og krefjast allra
þeirra frístunda, sem fólk hefir frá
daglegum störfum. Allir eiga hér
von á góðu og arðsömu sumri.
Meira seinna.
Vancouver-búi.
50 dollars fundarlaun
[eru ennþá boðin fyrir fund unga
j mannsins WILLIAM EDDLE-
i STON, sem er fáviti 29 ára gara-
| all ; 5 fet 9 þttml. á liæð ; dökkleit-
i ur, alskeggjaður og smámyntur.
jllann yfirgaf heimili sitt 1. júní
j 1911. Hver, sem veitir upplýsing,
sem leiðir til fundar þessa manns,
J gerir með þvi þægt verk foreldrum
ltans ; þau búa að 607 Manitoba
' Ave., Winnipeg, Man.
'•♦•♦•♦•♦•♦•♦•♦
J|Nr | Það mun draga
gróða í vasa þinn !
LUCKY JIM ZINK námur eru stærstar
allra í Noröur-Ameríku. Þeimer stjórn-
að af mikilsvirtum mönnum- þeim hin-
um sömu sem eru að breyta Canada í
heimsveldi úr villimörk. Og þar af
- - - kemur að - - -
LUCKY JIM ZINK HLUTABRÉF
ern vfs að gefa mikinn gróða. Ef þú tekur þig til strax, þá getnr þú fengið
Lucky Jitn Zink fyrir 40c. hlutinn. Engumer prísinn um megn nú sem stendur,en
Lucky Jim Zink hlutir eru að
hækka í verði.
Hér skal geta um fáeinar ástœður fyrir því, að Zink gefur ágóða:
1. Meira Zink er brúkað f heiminum heldur en úr jörð er grafið.
2. Verðið á Zink hefir hækkað um helming á tveim árum.
3. Engir málmargeta komið í stað Zinks. Því er eftirspurnin ávalt söm og jiifn.
Hér segir hvers vegna Lucky Jim Zink námurnar gefa ágóða:
i.
o
3.
Lucky Jim námar geyma feiknamikið af málmi.
Þær eru f ThreeForks, British Columbia. en þangað er C. P, K. að leggja
braut til þess að flytja burt málminn, Til þess ætlar félagið að verja
eitt hundrað fjörutiu og átta þúsund dollurum. það sýnir, að trú lietír
það félag á fyrirtækinu.
Lucky Jim Zink Mittes, Ltd., selur engum “köttinn í sekknum”, vegna þess
að þær borga mikla vexti nú þegar. Jafnskjótt og járnbrautin er fuligerÖ
hækka prfsarnir á Lucky Jim hlutum. Ef þig langar til að vera sjálf-
stæður og losna við sífelt, daglegt strit, þá
KAUPIÐ STRAX!
Þeir Rem kænloga fara með fé sitt, og leggja það í ZIXK, fá mikinn gróða af
hækkun hlutanna í verði, og háa vexti. Ætlar þú að ganga í þeirra hóp ?
FJÁRHAGSLEGT SJÁLFSTÆÐI, ER ÞAÐ SEM ÞÉR ÞARFNIST
Starfsíms mannsins er takmarkaður. Til þess að komast hjá þvf að vera uppá
aðra komnir á elliárunum, verða maður að leggja fyrir meðan tækifæri er tiL
MANNDÓMSÁRIN VERÐA AÐ SJÁ ELLIÁRUNUM BORGIÐ
íig hvet yður til að hugsa grandgæfilega um framtíðina og verja hverjnm doll-
ar, tem þér hatíð sparað, til að kaupa liluti f LUCKY JIM ZINK nlmafél-
aginu; framtíð yðar og fjárhagslegt sjálfstav'-i verður þá fyllilega trygt.
Tilboð mitt til þeirra sem kaupa strax
Kg ætla að selja vissa tölu hluta í Lucky Jim fyrir 40 cent hvern hlut. og
borgist 20 cent fyrir hvern um leið og pauatð er, en afgangurinn á 60 dög-
um. Vextir ættu að verða 12 prósent á $1.00 virði eu það er sama sem 30
prósent á ári á hverjum dollar, sem í fyrirtækið er lagður.
Eignir vorar eru öllum augljósar. Eftirtaldir menn í Vestur
Canada, komu til Lucky Jim námanna síðustu mánuðina,
og létu í ljósi ánægju sína yfir eignunum :
Hon. R. P. ROBLIN, Premier Manitoba
MR. LENDRUM McMEANS, M.P.P., Manitoba
R. L. RICHARDSON, Editor Winnipeg Tribune
JUDGE MARSHALL, Portage la Prairie
J. C. C. BERMMER, Clover Bar, Alta.
Hon. HUGH ARMSTRONG, Prov. Treas.,Manitoba
W. J. CLUBB, Winnipeg
C. WEAVER LOPER, Winnipeg
HENRY BRYANT, Winnipeg
OSWALD MONTGOMERY, Winnip.g
M. J. RODNEY, Winnipc g] |
CAPTAIN H. J. CAIRNS, Winnipeg
HUGO ROSS, Winnipeg
J. H. MORRIS, Edmonton
W. A. COUSINS, Medicine Hat, Aha.
A. P. CAMERON, Winnipeg
L. S. VAUGHN, Seikirk
J. ACHESON, Spokane
Símið pantanir á minn kostnað eða sendið eftir bæklingi með
nákvæmri lýsingu. “Hlýðið hugboðinu.”
KARL K. ALBERT
INVESTMENTS
F. 0. Box 56 708 McArthur Building Winnipeg, Man.
i ♦•'(•♦•♦• i