Heimskringla - 03.10.1912, Side 2

Heimskringla - 03.10.1912, Side 2
I, BLS, WINNIPÐG, 3. OKTÖBER 1912 BB1MSKB.INGLA ■m Rex Renovators. Hreinsa og pretsa föt öilnm betnr— Bæöi sótt og skilaö. Loðskinnafatuaöi sérstaknr gaumnr gefinn. VERKSTŒÐI 630 Notr* Darae AVe. Phone Qarry 51W. HANNES MARINO HANNESSON (Hubbard A Hannesson) LÖÖFRÆÐINÖAR 10 Bank of Hamilton Bldg. WINMPEO P.O, Box 781 Phone Main 378 “ “ 3142 GARLAND & ANDERSON Arni Andersoa B. P Garland LÖÖFRÆÐINÖAR 204 Sterling Bank Building PHONE: main 1561. Bonnar & Trueman LÖÖFRÆÐINGAR. Sulte 5-7 Nanton Block Phone Maln 7 66 P. O. Box 234 WINNIPBG. : : MANITOBA CT. J. BILDFELL PASTBIQNA5AU. Unlon'Bank 5th~Floor No. 520 Selnr há9 og lóftir, og annaö þar aö lát- andi. Utvegar peuingaláu o. fi. Phone Maln 2685 S. A. SICURDSON & CO. Húsum skift fyrir lðnd og löud fyrir hús. Lán og eldsábyrgö. Room : 510 McIntyee Block Slmi Sherb. 2786 30-11-12 WEST WINNIPEC REALTY CO. Talaíml'a. 4968 6S3JSargent Ave. Selja hús o« 166ir, ntvecra peninaa lán.sjáum eldsáhygrðir.leÍKja og sjá um ieigu á húsum og stórbyggingnm T. J. CLEMENS G. ARNASON B, SIG'’RÐsSON P. J. THOMSON R. TH. NEWLAND Verzlar meö fastein»rir. fjárlrtn on><hyro>Mr 5krlfstofa: 310 Mclntyre Block TalHÍmi Maln 4700 Heimlll Roblin Hotel. Tal9, Garry 572 Sveinbjörn Árnason l'asteij;iia«iali. Selur hás og lóöir, eldsábyrgöir, og lánar peninga. Skrifstofa: 310 Mclntyre Blk. offlce TAL M. 4700. hiía Tal. Sherb. 2018 NEW Y0RK TAILORING CO. 639 SARQBNT AVE. SIMI GARRY 804 Föt gerð eftir máli. Hreinsun.pressun og aögeröVerösanngjarnt Fötin sótt ’ogfafhont. SEVERN THORNE Selur og gerir við reiðhjöl, mótorhjól og mótorvagna. VERKJ VANDADJ OG ÓDÝRT, 651 Sargent Ave. Phone G. 5155 Gísli Goodman TINSMIÐUR. VERKSTCEÐl; Cor. Toronto & Notre Darae. Phone Qarry 2988 Hetmllla Garry 899 fV. M. Church Aktygja smiöur og verzlari. SVIPUR, KAMBAR, bustar, ofl. Allar aögeröir vandaöar. 692 Notre'.Dame Ave. WINNIPNG TH. JOHNSON ---1 JEWELER I- FLVTUR TIL 24f Maln^St., f- - Slml M. 6606 Gorgeir vanþekkingar- innar. það er einkenni grunnhygnra manna, sem tiasaþ-ef hafa af ýms- um málnm, aö þeir þykjast vera spekingar, því nær alvitrir, og eru viö öll tækifæri að gro-bba af viz.ku sinni og þekkingu og telja sig öll- um fremri. Með stóryrðum og hrokarembingú bera þeir syo fram þvætting sinn ; en hvervetna skín út fáfræðin. Menn þessir eru sem vindbelgir, ef við þá er komið springa þeir, en ef látnir óáreittir eru þeir útblásnir og rembilegir. ]>að er hrokinn og* sjálfsálitið, sem heldur þessuin vindbelgjum út- blásnum og uppþemdum. Fáviz.kan er leiðarstjarna þeirra og illgirnin jafnaðarlega í skut, en aflið, sem knýr þá áfram, er gorgeir van- þekkingarinnar. Einn af þess konar mönnujn er Kr. Ásg. Benediktsson, og munu flestir Vestur-íslendingar hala haft þá skoðun á honum um lengri tíma. En rækileg>ast sýnir hann sig t því ljósi í greininni sinni í siðustu Hkr., sem hann kallar “Byrjafe en ekki búið”, og á að vera svar upp á g«rein mina ‘‘Hafsteins dýrkunin” er kom í blaðinu fyrir skömmu og var andmæli gegn lofdýrðar- vellunni úr honum um H.H. ]>essi síðasta grein hans á að vera svar til mín, en er ekkert annað en málæði, fjarstæður og öfughermi, kryddað með leirburð- arhnoði til bragðbætis ; en hann forðast auðsjáanlega alt það, sem röksemdafærsla kallast, og öll greinin ber þess ljósan vottinn, að maðurinn ber ekkert skynbragð á það, sem hann er að fara tneð, og mun ég sanna það bráðlega. Eg ætla mér ekki að fara að end- urtaka það, sem ég sagði um Hk H. í fyrri grein minni, né heldur að skýra þau atriði frekar ; ég skýrði ]>au fullvel þá og þau standa óhrakin, en ég vil benda lesendunum á ósamræmið og helztu ósannindin í þessari síðustu grein K.Á.B.. Annars er mér það engan veginn ljúít, að eiga orða- stað við K.Á.B., og þá sízt um málefni sem þetta, þar sem til grundvallar liggur embættisstarf- semi og skoðunarstefna H.H. á liðnum árum. Nútíminn á að nægja, að minsta kosti varðar al- menning það sem er að geras meira en það sem skeði fyrir 5—10 árum síðan ; og að ég dæmdi um fortíðarstarfsemi H’.H. um daginn kom eingöngu til af því, að K.Á. B. bygði alt sitt lofdýrðar fimbul- famb um hann á fortíðinni. Var það ekki glapræði, að ráða getað gert hið sama, ef ekki stór- ísl. þjóðinni til annars eins og | um betur. og þessa, beinlínis að vega að : Kátbroslegt er að heyra K.Á.B. verzlunarfrelsi landsins og þröngva . V!era ag fjasa um þjóðarviljann í þjóðinni undir nýtt einokunarhelsi. ! sa balldl við H H OR telja j)lnK_ Ef þetta var ekki glapræði, hvað j vallaíundinn, seatn aðalsönminina er þá g-lapræði ? Oc i öllum öðrum fyrir þjóðarvilja-elsku H.H., fund- löndum en íslandi hefði þess kon- j intli ^ hann OK hans flokksmenn ar óskapnaður, sem einokunar- j höfgu að háði og komu vitanlega frumvarpið verið nægur þröskuld- hverRÍ nærrrl A6ra eins staðhæf- ur til að aítra föður þess ráð- herratignar. En hjá meiri hluta al- þingis var það persónan H.H., sem var mest í varið ; það var persónugildi hans, sem kom hon- um í valdasessinn, þrátt fyrir það, þó bæði þjóð og þing væri honum ósamdóma um flest mál. Að þessu hafi verið þannig var- ið sést bezt á hinu nýafstaðna ingu eins og þessa láta aular einir sér um munn fara. En hámarki heimskunnar nær K. A. B., þegar hann fier að tala um ‘ ‘grundvallarráðgjafann danska’ ’.— É‘g hafði heimfært H.H,. það til syndar, að hann lét skipa sig danskan grunvallarráðgjaia, þegar hann tók við embætti í fyrra skiftið. aukaþmgi, — hvert af ahugamal- TT , r TT < „ , „ „ , x ■ i . -x Cm það farast K.A.B. þanmg um H.H. var drepið a fætur oðru j Qrg . r ft meirihluti þingsins virti skoðanir j hans að vettugi, en persónuna “Væri nokkuð að marka það, vildu þeir engu að síður hafa í seln G.T.J. fer með, þá er þetta En nú er komið annaö hljóð í strokkinn hjá K.Á.B. í fyrri grein- um hans var H.H. eitt af mestu I mikilmennum heimsins ; nii í þess- : ari síðustu grein, hans er H.H. að j eins “einn happasælasti maðurinn ustu !á íslandi”. ]>að er ærinn munur, | að vera mikilmenni eða happasæll maður. Eða finst ykkur ’ekki svo, Iandar góðir ? K.Á.B. fer með rakalaus ósann- indi, er hann segir að ég hati H. H. og setji mig aldrei úr færi að svívirða hann. É*g hefi margoft tekið það fram, að ég virði H.H. mjög mikils sem skáld og j>ersónu, og hefi ætíð viðurkent hann sem hæfileikamann, og þó K.Á.B. fletti Hkr. spjaldanna á milli, frá 1910 til þessa dags, getur hann hvergi fundið, að ég hafi með einu orði svívirt persónu H.H. eða br:gslað honum um skort á hæfileikum, en stefnu hans í sambandsmálinu hefi ég verið ósamþykkur og sömuleið- is einokunarfarganinu, er hann var aðalhöfundur að, og eins stefnu hans í öðrum málum ; en per- sónugildi H.H. og hæfileika hefi ég aldrei dregið í efa og unt honum fyllilega sannmælis, hvað það suertir, þó K.A. B. vilji ekki við- urkienna það, getur hver og einn sannfærst um það, sem les fregn- greinina um ráðherraskiftin, þó K. Á.B telji hana raunar tilefni tU rit- smíða sinn “Um H.H.” óblindur maður, sem nokkuð þekti mála- vexti, myndi hafa skoðað þá grein hlutdræguislausa, en K.Á.B. kallar hana glæpsamlega f garð H.H., vegna þess að ég« sagði, að “engir glapræðisþröskuldir hefðu verið svo stórir, að þeir hefðu getað ráðherrasessi. ]>að var glæsimenn- ið H.H., sem prýddi ráðherrasæt- ið, — skoðanir hans varðaði þing- ið minstu. TU þess að sanna mönnum, að ég fer hér með rétt mál, tek ég hér stuttan kafla upp úr blaðinu Ingólfi frá 3. sept. þar segir með- al annars : Önnur mál, er hlutu að liggja fyr ir þessu þingi, úr því það nú var haldið, voru fjármálin—skattamál- in. Eins og mjög er kunnugt, hafði milliþinganefnd setið á rökstólum, tU þess að ihuga þau mál og koma fram með tillögur í þeitn. TiUögur tU aukningar á tekjum landsins. Og sú nefnd — með Hannes Haf- stein í broddi farar og sem aðal- mann — kom fram með þær fjár- málatUlögur, sem rétt að segja öll- um kom satnan um að fordæma. Kolaeinokunina, sem stjórnin dirfð ist ekki að leggja fyrir þingið. Stednolíueinokunin, eins og hún kom frá nefndinni, kveðin niður á þinginu. Yefnaðarvörutollinn vUdi enginn nýta, svo ónákvæmt og ilt þótti frumvarp nefndarinnar í alla staði. þar stóð ekki steinn yfir steini. H’.H. hafði beðið þann afskapleg- asta ósigur í öllum þeim málum, sem hann gerðist forgöngumaður að (að ógleymdri útreið þeirri, er hann fékk í sambandsmálinu, er það var síðast á dagskrá þjóðar- innar). Og þó hafði hann ærið fylgi í þinginu, að fullyrt er, og traust fram yfir það, sem ráðherrar hér á landi hafa haft fyrr! ! Annar- staðar, í þingræðislöndum, er fylgi j ráðherra mælt við stuðning þatin j og« atfylgi, sem áhugamál hans fá meðal þingitranna. Ef aðalmál hans eru að vettugi virt, þau þjóðmál, er hann beitir sér fyrir, ekki sízt fjármál, þá er talið, að hann geti í “‘“‘““““ “U””’1113 ekkt setið að voldum við svo buið. Og þingmenn fylgja ekki slíkum nægUeg sönnun ]>ess, að H.H. er einn af allra mestu mönnum heimsins. Hlann er þá fyrsti mað- ur, sem lætur kongsveldi aðhafast það, sem honum sýnist. Hann hef- ir alt Danaveldi í hnefa sér, og þó heldur G.T.J. því fram, að hann sé einkisnýtur stjórnmálamaður”. Auðsjáanlega hefir K.Á.B. ekki hugmynd um, hvað hann er að fjasa um, því ella kæmi hann ekki með aðra eáns fádæma dellu. það, að H.H. var skipaður danskur arundvallarráðgjafi, meinar það, að skipunarbréí hatts sem ráðherra íslands var undirskrifað af kon- ungi og forsætisráðherra Dana, í stað þess það átti að vera undir- skrifað af konungi og fráfarandi íslandsráðgjafa. Nokkrir munu nú þeir vera, sem telja þetta minsta muninn, en sannleikurinn er sá, að munurinn er stór. Undirskrilt for- sætisráðherrans skipaði H’.H. á bekk með dönskum ráðgjöfum, — gerði hann að dönskum embættis- manni ; í stað þess, að undirskrift fráfarandi íslandsráðherra heíði gert H.H. að íslenzkum ráðherra óviðkomandi dönsku ráðgjöfunum. Var þetta framið beint á móti vilja alþingis og anda stjórnar- skrárinnar ; og sem menn muna, varð út af þessari undirskrift feikna rifrtfdi bæði í blöðunum heima og á þingi, og eina afsökun- in, sem H.H. hafði að færa var, að hann hefði ekki viljað móðga konung með því að krefjast þess, að fvrirmælum þingsins væri fram- fylgt! Undirskrift forsætisráðherr- ans undir skipunarbréfið var því beint gjörræði við vilja alþingis ; en H.H. hafði ekki vilja eða ein- urð til að halda fram réttindum þings og þjóðar. En vitringurinn! K.Á.B. segir að þetta sanni ein- initt, að H.H. sé einn af mestu rnönnum heimsins! 1 Að hann hafi sér! ! , og láti heilt konungsveldi aðhafast sem hann vilji! ! Já, það má segja, mannanna, að Pfil Bjm KASTEI6NASALI iSELUR ELDS- LÍFS- OG LLYSA- ABYRGÐIR OG É'V’GAR PENINöALXN 2 V' (i'i YARD SASK. 11 inguritm! ! Aftur munu allir sk}m- bærir menn, sem kynni höfðu af málunum heima um þann mund, hafa verið mér samdóma. Glapræðisþröskuldnrinn var eins og éo- tók þá fram, einokunarfrum- varpið, sem H.H. og meðnefndar- menn hans höfðu samið og barist fyrir, en sem íslenzka þjóðin mót- mælti einróma á þmgmálafundun- um, og sem jafnframt sendiherrar útlendra þjóða urðu að mótmæla fyrir hönd sinna landa, sem frum- varp þetta snerti að talsverðu. r— leiðtoga, styðja hann ekki til for-_______, • , 4- , mikil er K’eimska imunutimd. a.u ustu eða raoherratic-nar, er hann ’ ,, _ * _ , , .,1f , r- t n nokkur maður, sem telur sjalfan heíir synt sig svo herfilega glald- • _ „ . „ ... . ... J Í r»Ai;+íir .x slfiT meö fullu viti, skiili lata ann- þrota í pólitík. Hann er dauða- dæmdur sem stjórnmálaraaður. En hér eru það ekki málin held- ur maðurinn, sem skeytt er um. Svo lítill þroski er í stjórnmálum þessa lands. Menn flykkjast um H. H. sem ráðherra ai eingöngu per- sónulegum ástæðum. Hvort hann liefir sjálfur nokkuð mál að fiytja, sem vit er í ; hvort hann kemur nokkru fram, sem vert er tim eða aðeins endemi.sbull sjást eftir sig á prentí, það gegnir furðu. Og ef þetta sannar ekki átakanlega það, sem ég sagði áður, að K.Á.B bæri ekkert skynbragð á það, sem ltann væri að þvaðra um, þá veit ég ckki, hvað kallast sannanir. Rangfærslur K.Á.B. eða öfug hermur eru margar og miklar grein hans. Meðal annars sú„ að ég hafi sagt, að að eins þrjár hræður er einn, já, aleinn um þá hugmynd — aðrir þekkja hann betur og vita hversu dauðans, dauðans þunnur hann er. Ég ætla mér ekki að troða ill- sakir við K.Á.B., hann er þess ekki verður. Bkki ætla ég heldur að ge£a honum neinar betrunar- ráðleggingar. ]>að yrði þýðingar- laust j en ég vil í mesta bróðerni benda honum á, að lof £rá honum og hans líkum skaðar þann, sem fyrir því verður, en hatur og níð slíkra persóna sakar engan. Svo kvað skáldið : — “Ein er hegning hörð um of, hvað sem líður sökum, ósvíínasta aula lóf ausið á tnann af hröktnm”. Læt ég hér svo sfcaðað numið, hvað K.Á.B. áhrærir. Hvað grein fornkunningja míns, Ásgeirs Ingimundarsonar Blön- dahls, sem birtist hér á öðrum stað í blaðinu, viðvíkur, þá vil ég benda þeim góða manni á, að það er hans að sattna, að stað- hæfingar mínar um stjórn H.H. hafi verið ósanttar, en ekki |Liitt að svara sjálfum mér. Komi hann með sattnanir fyrir því, að ég hafi þar hallað réttu máli, skal mér vera ánægja að gera bragarbót ; en geri hann það ekki, verð ég að skoða staðhæfingar minar í alla staði réttar og sannar. Bindindismenn munu brosa að þeim kenningum Á.I.B., að þó H. H. hafi verið andvígur bannlögun- um, þá hafi hann verið hlyntur bindindisstarfinu. Hámark bindÍTtd- isstarfsemmnar er vínbannið, og sá, sem berst með hnúum og hnef- um ge<rn því, hlýtur að vera óvin ur bindindisstarfseminnar. ]>að ætti öllum að vera au'ðskilið. Hvað snertir innlimunaruppkast- ið og hína djúpvitru lögfræðinga, er því voru fylgjandi og sem Á-.I B. tiinefnir, þá sannar slíkt ekk- ert kosti þess. Engu minni laga- garpar voru því andstæðir ; eða, munu Skúli Thoroddsen, Kristján Jónsson, Magnús Arinbjarnarson, Karl Einarsson Op- aðrir slíkir ekki fyllilega jafnast á við þá lögspek- inga, er Á.I.B. nefnir ? Mér er nær að halda það. Að öðru leyti leiði ég þennan grednarstúf hjá mér. Gunnl. Tr. Jónsron Góð kaup. til hagsældar má horia landi og , . lýð, skiftir engu. Hann er þó, og I Sigfus Ben. og Sxg. V.) hann er að eins H.H., sem líklegur væru H H' fy12.Íandi hér vestra. - er til vegs og gengis fyrir sjálfan eJu ,^aber_ ósannindtj ég sifif og þá einstaklinga, er honum sýna hollustu. ]>að er aðalatriðið, hið eina nauðsynkga. Þar liggur hundurinn grafinn. Og þess vegna nýtur hann fylgis, — hvérnig sem veltist um stjórmál þau, er hann fjallar um”. Hvað segir K.Á.B. um þetta? Finst honum ekki hér vera færðar sömtur á mál mitt, eða er hann ennþá svo blindur, að hann þekki ekki svart frá hvítu ? Trúlegt er það. Hin höfuðsynd mín, að ég kall- aði H.H. “hrók alls fagnaðar” munu allir þeir, sem heilvita eru kallaðir, skilja sem lof, en ekki last, þó virðuglegur! K.Á.B. sé annarar skoðunar. Um ritsímasamningana ætla é,r ekki að deila meira við K.Á.B.; að eins benda honum á, að megin- varnað H.H. embættisins, sem þorri isknzku kaupmannastéttar- hann þraðt svo mrnlega , og svo hitt, að ég kallaði hann “hrók alls fagnaðar”. ]>etta telur K.Á.B. glæpsamlegar aðdróttanir, — spek innar var þeirrar skoðunar, að samningarnir væru óaðgengilegir, — þó hún hins vegar kysi heldur ritsíma en loftskeyti, þótti sírmnn try£Tí:ari. Og það mun hver mað- nr, sem gæddur er meðalgreind, verða að játa, að það, að leita hvergi fyrir sér með samningsum- leitunum, nema við þetta eina fé- lag, ‘‘Hið stóra norræna”, var af- ar-ófi}'ggilegt frá hagfræðislegri hlið skoðað, hvað sem öðrú líður. Og það, að H.H. hafi unnið sér tneð þessum samningum ódauðleg- an orðstír, eins oe K.Á.B. sagði í fyrri ritsmíð sinni, er ósköpbarna, leg staðhæfing* Hvcr annar, sem sagði nokkrar hræður, en tilnefndi þessa þrjá dánumenn(! ) með nafni, svona sem leiðandi stjörnur!, ]>á er nafnalistinn, sem K.Á.B. er að burðast með yfir fylgjendur H.H. dásamkgur. Á honum eru fimjm eða sex málsmetandi menn, — hitt flest náungar, sem eru drykkjubræður K.Á.B. og honum enn fáfróðari ; meðal annara pilt- ungur einn hér fæddur, sem naum- ast veit hvar Island liggur á hnettinum, hvað þá um stjórnar fyrirkomulag þar og pólitík. Allir heilvita menn geta séð, hvers virði slíkir “fvlgjendur” eru. Gaman eriað K.Á.B. þegar hann tekur að hæla sjálfum sér, stærir sig af fylgi því sem hann ! ! hefir meðal landa hér, sem allir er til þekkja vita er minna en ekkert Og hefir aldrei verið. ]>á er hann að skruma a£ rithæfileikum sínum. Hann segir : “]>að er óðs rnanns æði fyrir G. T. J., að ætla sér að elta l‘grátt silfur’’ við MIG! ! og aðra penna- færa menn”. O-jæja, lagsmaður, ekki mátti það minna vera; Ef ég ekki hæli sjálfum mér, sagði Gvendur snemmbæri, gerir enginn það ; og K.Á.B. er annar Gvendur snemm- bæri. • En hérna sýnir manntötrið sig í sinni réttu mynd. ]>að er hrokinn, sjálfsáfitið Og gorgeirinn, semeru aðaleinkenni þessarar persónu. K. Á. B. heldur sig gæddan miklum skipað hefði ráðherrasessinn, hefði liæfileikum og þekkingu ; en hann Vér viljum vekja eftirtekt les enda blaðsins á auglýsina Camp- !>ell Realty Co., sem hér birtist á öðrum stað i blaðinu, og sem býð- ur ekrur í Cranbrook alditigörðun- utn og lóðir í Royal Heights í Estevan. Auglýsingin sýnir, að félag þetta seim að vanda hefir að eins það bezta á boðstólum. Cranbrook Orchards eða aldíngarðar, eru 2 þús. ekrur af hinu ágætasta ald- inalandi í hinu fræga Kootenay héraði, og rétt við framfaraborg- ina Cranbrook, B.C. Edn spilda af þessu landi vel ræktuð mundi tvímælalaust færa eigandanum auðkgð. Vegna þess, hvað Cranbrook Orchards liggja nærri bæmim Cranbrooks, hljóta landspildur þar að verða í ennþá hærra verði en ella, og mun kitun á betri markaði ívrir peninga sína, en einmdtt í Cranbrook kaupum. Royal Hedghts i Estevan, sem þetta sama félag hefir á boðstól- um í lóðum, er einnig mjög gróða- vænkgur staður. Estevan er sem kunnugt er, ein af borgnm þeim í Saskatchewan, sem tröllauknastar framfarir hefir og sem allra augu mæna til. Að kaupa lóðir þar er því örugt og mikil gróðavon. Fé- lag þetta hafði áður annað hverfi í borg þessari, Scotsburn, til sölu, og flugu allar lóðirnar út á fjór- um mánuðum. Margir þeirra, sem keyptti þessar lóðir, hafa selt þær aftur með 100 prócent ábata, og má slíkt gott teijast. Royal Heights liggja öllti betur, og má því vænta, að lóðir þar seljist með engu minni hraða og gefi ennþá bráðfengnari og meiri ágóða. Á þeim þrem vikum, sem Royal Heights hafa verið á mark- aðnum, hafa selst ellefu blokkir, eða 330 lóðir. Royal Heights er að eins örskamt frá pósthúsinu og C. P. R. járnbrautarstöðinni. Nú ætlar félag þetta að fara að selja lóSir í Canora, öSrum upp- vaxandi Saskatchewan bæ. Ertt lóðir þær á bezta stað í bænum og hinar arðvænlegustu. Félagið segist og ha£a selt mikiS af lóðum sintum í Brokhurst í'Battlcford. íslendingar eru beSnir aS rnuna, að félagiS hefir íslenzkan umboSs- mann hér í Wittnipeg, herra SigurS Björnsson, sem mörgum mun að góðu ktinnur, og geta væntanlegir kaupendur fengið allar upplýsingar hjá honum, ef þeir kjósa þaS held- ur en snúa sér beint tii félagsins. Jón Guðjónsson. Fíólín Kennari 639 Maryland Street,. Winnipeg tekur UAmendur fyrlr lága borgnn, % C5 & Eru hinir stærstu og bezt kunnu húsgagnasalar í Canada GÓLFDÚKAR GÓLFTEPPI, og TJÖLD og F0RHENGI, Marg (jölbreyttar. KOMIÐ EÐA SKRIFIÐ: CANADA FURNITURE MFC CO. WlNNlPEd. Föt eftir máli Beztu fatnaðir gerðir eftir máli og ábyrgst að fara vel. HREINSUN, TPRESSUN og AÐGERÐIR J. FRIED, The Tailor 660 Notre Dame Ave. 13-12-12 MARTYN F. SMITH, TANNLÆKNIR. Falrbairn Hlk. Cor Maln At Selklrk Sérfrseðingur f tíullfyllingu og öllum eðgerðum og tilbím aði Tanna. Tennur dregnar án sársauka. Engin veiki 4 eftir eða gómbólga. — Stofan opin kl. 7 til 9 4 kveldin Otíice Phoue Main 69 4 4. Heimilis Phone Main 6462, Rafurmagnsleiðsla. ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦#♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ Bygginsrameistarar! látiö okkur f?ora tilboö um ljósvíra og rafurmagnsleiOsla í Khúsiu ykkar. Verö vort er sanngjarnt. TalsImi Garry 4108 THE H. P. ELECTRIC 664 NOTHE DAME AVE (AÐ15NDUR: Komiö og sjálö rafnr- magns straujárn og suöu áhöld okkar, einnig önnur rafurmagns áhöld. Ef eitthvaö fer atíaxa kalliÖ GARKY 4108 eöa komiö til 664 NOTRE DAME AVE Eg undirritaður hefi,til sölu ná^ kga allar ísknzkar bækur, sera tj eru á tnarkaðinum, og verð að hitta að Lundar F.O., Man. Sendið pantanir eða' finnið. Neils E. Hallson. C.P.R. LOID C.P.R. Lönd til böIu, í town- ships 25 til 32, Ranges 10 til 17, að báðum meðtöldum, vestur af 2 hádgisbang. Þessi lönd fást keypt með 6 eða 10 ára borgun- ar tfma. Vextir 6 per cent. Kaupendum er tilkynt að A. H. Abbott, að Foam Lake, S. D. B. Stephanson að Leslie; Arni Kristinsson að Elfros; Backland að Mozart og Kerr Bros. aðal sölu umboðsmenn,alls heraðsins að Wynyard, Snsk., eru þeir einu skipaðir umboðsmenn til að selja C.P.R. lörtd. Þeir sem borga peninga fyrir C.P.R. lðnd til annara en þessara framan- greindu manna, bera sjálfir ábyrgð á þvf. Kaupið pessi lönd nú. Vcrð þeirra verður brdðlega sett upp KERR BROTHERS QBNERAL salbs aobnts WYNYARD :: :: SASK.

x

Heimskringla

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.