Heimskringla - 30.01.1913, Síða 4

V BLS,
WINNIPEG, 30. JAN. 1913.
BBIHBEKINGCA
Heimskringla
Publiahed every Thursday by The
Heimskringla News i Publisiiine Co. Ltd
VerO blaösins 1 Canada osr tíandar
|2.00 um Ariö (fyrir fram borgaö).
Sent til íslands $2.00 (fyrir fram
borgaö).
B. L. BALDWINBON
Editor & Manaeer
Office:
729 Sherbrooke Street, Wionipeg
BOX 3083. Talslml Gorry 41 10.
Bréf frá Frímanni.
Frímann Bjarnason prentari rit-
ar frá S-ailors’ Ilome í Leith á I
Skotlandi þann 10. b- m-. — dag-
inn áður en ég sendi honuni $25.00
sendinguna þangað. Ilann segir
ferðina hafa jrengið “ljómandi vel'’
yfir hafið ; að liann hafi veriö
hraustur og haft góða matarh st ;
að hann hafi komið til Liverpool
7. þ.m., ojt seint um kveldið sama
da.fr til Leith. þar verði hann að
bíða til 15. þ.m.; hann taki far
með skipinu Ceres, sem þá fari frá
Leith til Islands.
Hann getur þess, að fyrst um
sinn verði skipaferðir frá Leith til
íslands þannig :
Vesta .... 25. janúar.
Botnia .... 6. febrúar.
Ceres ...... 20 febrúar.
Vesta ...... 5. marz.
Ceres ... 2. apríl.
Botnia .... 12. maí.
Meðal annars kemst hann svo að
orði : —
“ Ferðin yfir hafið virðist liafa
haft hin beztu áhrif á mig, og
getur þú eigi ímyndað þér annað,
en að ég minnist hjálparmanna
minna með djúpu þakklæti, þegar
hugur minn hvarilar vestur j'fir
hafið, o<r ef þessi ferð yrði mér til
bata að meira eða vninna leyti,
hversu sérstakleva og hátíðlega
bæri
þeim
sem framkvæmdu verkið til hjálp-
ar, og hinum, sem styrktu mig”.
Kvikmynda-ö!d.
það má með sanni segja, að ný-
byrjuð er kvikmyndaöld í heimin-
um. A síðustu 2 árum hefir kvik-
mynda.sýningiim lleygt svo áfram
og þroskast, að undrum sætir. í
Winnipeg voru í fyrra bygðir 8—9
kvikmyndasalir, en í ár mikið
fleiri. Öllum kvikmyndaútbúnaði
flegir áfram á örfáum mánuðum.
Myndirnar fara stórum batnandi,
og þægindi aukast í nýbvgðum
kvikmyndasölum. Að vísu eru á
lægstu stöðum sýndar gagnslausar
skrípamyndir, og mytidir af alls-
kvns lauslætisflangsi og daðri
kvenna og karla, sem stendttr
langt fyrir neðatt heiðvirt fólk að
horfa á. En það er til svo lágur
eðlisháttur lijá sttmu fólki, að það
þolir sér ekki við án slíkra sýn-
inga. Surnt það fólk vill láta tal.i
iim sig og skoða, sem fólk af
heldri röðinni, minsta kosti kirkju-
fólk og Goodtemplara. lvg hotti
nær dagsdaglega á fólk, sem ba’ði
þykist kirkjura’kið og vínbanus-
vinir, skjótast itiit á kviktjtvu.i i-
sali, setn skoðaðir eru lágtsigldir,
bæði í Aöalstrætinu og kringum
það. Eg á hér ekki við neinn sér-
stakan þjóðtlokk, en undantek
heldur engan. En það er einsog
máltækið mælir : “Einhversstað-
ar þurfa vondir að vera”.
En, einsog ég tók fram áður, þá
eru kvikmyndir að verða fullkotnn-
ari og fágaðri nær að segja dag
frá degi, og gna-gö er nti af fögr-
um og merkum kvikmyndulii. þær
ertt ekki einasta af daglegu lííi nú-
lifandi þjóða, í starfi og fram-
komu, heldur einnig ’af merkutn
viðburðum og starfi horfmna kyn-
1 slóöa, alla leið til fyrstu alda bibl-
íttnnar. Má margt af því sjá og
í læra fræðandi og skemtandi.
það er álit ntaiina, að kvik-
j myndasalir borgi drjúga skildinga
j fram yfir allan kostnað. Enda sést
það ljóst af því, að bæði einstakir
menn og félög drifa þá á stofn óð-
i fluga. Alt bendir á, að kvikmynda
j sýningar muni ryðja leikhúsum
j fyrri alda fyrir borð, innan lengri
j eða skemri tíma. Aðgangur að
Jteim er svo ódýr, að eldri leikhús-
in komast þar aldrei í nokkurn
j samjöfnuð.
Ilér er uitt
atvinnu og pcmnga-
mér ekki sjálfum að þakka afla að ræða, sem Íslendingar ættu
heilsubótina — konunum, j tkki að sleppa fram hjá sér óat-
jhuguðum. íslendingar standa hér
I mjög vel að vígi. þeir eiga þær
j fornsögur, ssm engar aðrar þjóðir
Tækifærin hafa legið fyrir eiga, sem allar má sýna með kvik-
mér vestra eins
um,
og hverjum öðr
ef jtessi voða þrepskjöldur — annara
heilsuleysið — hefði ekki staðið sanian’
mer
hefi
í vegi. En guð veit, að
myudum, og tttundu fá aðsókn al
þjóða mönnttm utinvörpum
utn allan heirn. þar að
auki er föðurland vort nteð all t
eff | náttúrudýrö í fremstu röð. Auð-
haft vilja til þess að verða j vitað tekur fyrirtæki þetta allmik-
sjálfum mér nógttr, ekki einungis
vegna sjálfs míns, heldur og |
fteirra, sem áttu að njóta mín og
mér þykir svo innilega vænt unt,
konan mín og barnið”.
Síðar í bréfinu getur hann þess,
að hann hafi á Sailors’ Home í
| ið fé. Hérlendu kvikmyndafélögin
kaupa myndir sínar frá félögutn,
som ekki gera annað ett búa þa r
til. Ganga svo kviktnvndir þessar
frá einum ntvndasal til annars
vfirleitt.
mgar. Yrðttm aldrei fundnir endur- efni fyrirmyndir í
bornir í Eskimóum lengst norður
í heimsskautalöndum.
Að mörgu leyti standa Austur-
Islendingar betur að vigi enn ís-
lendingar í Ameríku. þeir eiga
sötrurnar, þekkinguna á þeim og
landið, — alt heima hjá sér. Aftur
standa þeir verr að vígi enn vér
við heimsmarkaðinn og aðsókn.
Ef talað væri um sérstakan fé-
lagsskap hér vestra til að hrinda
þessn á stað, sé ég engan líklegan,
nema ef það væru íslenzkir Good-
templarar, gætu þeir komið sér
saman um fvrirtækið. þeir . eiga
samkomuhús á góðtitn stað, bæði
nú og síðar. þeir eiga fólk á með-
al sín, sem er góðum hæfiLikum
gætt, og með þekkingu á sögun-
um.
Eg ber meíra traust til ísl-nd-
in"a hér vestra, að vera skjótari
til nýbrevtni og stórræða, en til
landa heima á Fróni. það er ekki
til árangurs, að tala um flug við
fjaðralausan fugl. Austur-lslend-
in<Ta mun bæðí skorta framkvæmd
o<r fé, að ráðast nú begar í ]>ess
Jeiðis fvrirtæki, sem hér er ttm að
ræða.
T>að er ekki í fvrsta skifti, sem
Heimskringla revnir að flvtja les-
endum sinum ein og önnur örfandi
nvmæli. Eg óska, að þaö verði
ekki í síðasta skifti heldur.
Kr. Áhg. Benedikssox.
náttúrunni
Fyrirmyndir náttúr-
unnar.
Grein sú, setn hér fer á eftir, er
þvðing úr danska blaðinu Familie
Journal, og þykjumst vér vissir,
að lesendnm Ileimskringlu mutti
þvkja hún næsta merkileg.
‘‘Nti á tímum eru menn allmjög
hreyknir af hinum margvíslegu
uppgötvutium og allfræðikgu hug-
vitssemi, er einkennir 19. öldina
og það sem liðið er af hinni tutt-
ugtistu. Ef til vill yrði stærilætið
minna, ef niettn gerðtt sér það
ljóst, að flestallar uppgötvanir
manna ertt ekkert annað en ný-
tízku endursmiði þeirrar starfsemi,
setn náttúran sjálf hefir haft tneð
höndum frá alda öðli. Vist er ttm
það, að nálega hver einasta upp-
götvun, sem gerö hefir verið, er
eftirstæling þess, er gerst hefir í
Ef íslenzkt kvikmyndalélag væri
stofnað, mvndi það vafalaust fá
út
t , ... <•, T. goða markaðt fvrtr mvndtr ut tt’n
Lerth hitt btefan Jonasson frai Ak- K . 7 , . , ,
. I allan heim. það fyrirta’ki auglysti
komtnn t
ureyri, sem þangað
þeim erindutn,
til línu- og síldveiða
kostar 20 þúsund krónur. Stefán
kvað seglskipum óðttm að fækka á
Islandi, bæði vegna slysfara þeirra
sem af þeim hafa orðið síðastliðin
ár og hitt að gufuskipin virðast
'ar Komtnn 1 pettir þjóðina, sögurttar og landið
að kaupa gufuskip j etin nokkur önnur fra’gð einstakra
báturinu j .manna,
j Eins og ísLnzku blöðin hafa get- 1
ið um við lesendur sína, þá er
einn íslendingur í Winnipeg, sem
á kvikmyndasal, Jónas Jónasson,
I’embina og Corydon St., Kort
Rottge. Ilann hefir kannske tæp-
vera hættumiuni og langt um frek-, le<ra ]>aIln fjáraila eða vilja til að
ar arðberandi, þótt dýrari séu.
ATIJS.—þess skal getið
ráðast í hér um talað fvrirtæki.
; Kostnaöur strax í byrjun hlyti að
j verða all-stór. Sögurnar eða
í sam- j þætti úr þeim þarf að sýna í fata-
síðasta blað kom út hafa mér
borist 7 dollars frá fólki, sem
endilega vildi vera með að leggja í
samskota-sjóðinn :
bandi við bréf Frímanns, að síðan j sniði, hert'’—ia og að öllu í aldar-
• gervi þeirrar aldar, sem sögurnar
gerðust á. Allur sá útbúnaður og
j kröfule" bekking kostar fé, og það
I ekki all-lítið. J>ar að auki yrði.hið
[ fyrirhugaða félag að gera menn
heim til íslands, til aö taka mynd-
ir bar af sögustöðum og nafnkend-
um náttúrusmíðum lattdsins. þess
leiðis myndataka á íslandi nú
næði ekki tilgangi þessarar starf-
rækslu.
Pétur Valgarðsson, Taber
þrjár konur í Ballard
Reginbald, Alberta ........
Aður auglýst ..............
; 1.00
2.00
4.00
588.00
Alls hafa
orðið !.
því samskotin
$595.00
Útgjöld áður auglýst ..
Reikningur umboðsmanna
Dominion Bankans í
New York ............. 12.70
Til jafnaðar ............ 12.30
Maður eða menn, sem ta-kjti sér
-------- j þennán starfa á hendur, þyrftu
$57().00 ekki einásta að hafa aflað sér sér-
i þekkingar í kvikmyndasmíöi, og
kvikmvndasýningum, heldur einnig
í fornsögum vorum. En starfinn
er fýsilegur fvrir unga og velgefna
menn, með skildingaráð til fram-
kvæmda og fjárs og framfara lof-
stír fyrir augum.
Eg vona að þessi litla grein
vek ji eftirtekt hjá einhverjum íes-
$595.00
þessa $12.30 hefi ég þegar sent
Frímanni með P.O. ávísan, svo að
málinu sé lokið og féð afgreitt úr j eitdum IIeim.skringltt7 og'í', framtíð-
mínum höndum. Mér virðist reikn- auður og unnin heill. Eg veit líka,
ingttr Dominion bankans vera ó-
sanngjarnlega hár, en fæ þár ekk-
ert að gert, og læt því svo búið
standa.
í gærdag fékk ég símskevti frá
Landlækninum um, að Frímann
væri kotninn til Reykjavíkttr.
B. L. Bnldwinson.
inni sjáist framkvæmd og frægð,
að þessi starfræksla muni styðja
að vináttu- og trvgðaböndum á
milli Austur- og Vestur-fslendinga.
Og vrði þetta framkvæmt með
heiltim huga og hraustri mttnd af
Vest u r-ískn dingi, þá vrði það
heiminum það minnismark, að vér
Vestur-íslendingar týndumst ekki
úr veraldarsögunni, sem Grænlend-
ríki náttúrunnar. Stundum eru '•
þessar fyrirmyndir að vísu ófull- j
komnar, en oftar er þó hitt, að j
þær liafa náö háu fullkomnunar
sti'ri.'" J>assar fyrirmvndir er vana-
legast að finna í dýraríkinu eða
jurtaríkinu. Rúmið leyfir að eins
að benda á nokkur dæmi |>essu til
sönnunar.
Fvrst skal bent á hin margvís-
legu gripsfæri, þennan fjölda af á-
höldum, alla ledð frá smátöngum
sáralæknanna til hinna gríðar-
stóru tánga, sem notaðar ertt við
lvftivindubákn nútímans. Jtaö er
naumast orðum aukið, að án ]yss-
ara áhalda lieföi listir, vísindi og
iðnað fvrir löngu dagaö uppi. J>að
þarf ekki lengi aö láta hugann
dvelja við allskonar notkun þess-
ara gripstóla, til ]>ess að skilja
þvðingu ]>eirra í menningarlega
átt. En allar þessar tengur eiga
sér fvrírmyndir í náttúrunni, sem
jafnvel virðast stundum vefa full-
komnapi en eftirstælingarnar. Sér-
staklega má benda éi gripsfærin á
fótum krabbafns og humarsins
Svo er krafturinn tnikill í krabba-
skærunum, að ]>ess eru dæmi um
Í'iskimenn, sem verið hafa að veið-
um bessara dýra milli slcerja um
fjötutímann, að stórir krabbar
hafa klipið töngum sínum utanum
hendur þeirra og haldiö þeim föst-
um, þann-að til vesalings mennirn-
ir hafa druknaö þegar flæddi að.
Fleiri tangardýr mætti nefna, svo
sem sporðdrekann og eyrapödd-
una.
Ska-rin eru skvld tiinginni, og
þó liðu langir tímar í tnenningar-
sögunni, áður en menn kæmust
u’”> á að nota þau. Engar viltar
1 ióðir ktinna að færa sér þetta
þarfatæki í nvt. Aðrir eins snill-
i ingar við skinnavöru eins og líski-
móar nota einungis hnífa. Aldrei
hefir þeim dottiö í hug, að sam-
eina hnífinn og vogarstöngina og
búa sér til skæri, óg þó eru skæra-
fvrirmvndirnar hvervetna að finna
á höfðum skordvranna.
Dvrahjörurnar hafa ekki verið
notaðar nema í nokkrar aldir, og
bó hafa þær verið til í náttúrunni
um Lúsundir ára. T>að þarf ekki
annað en nefna ostrur og skel-
fiska. A þeim eru skeljarnar sam-
ten»dar með hjörum. Egg margra
skordýra opnast á mjög snyrtileg-
um hjörum, og litla lokið, sem er .
vfir hreiöri kongulóar tegundar
einnar, leikur einnig á mjög hag-
kvæmum hjörum.
Villiþjóðirnar hafa engin ráð til
að afla sér ljóss, þegar sólin er
því
að mörg dýr geta framleitt all-
sterkt ljós í myrkri. Aflir kannast
við geislana, sem stafa út frá sum-
um sjódýrum. Mörg skordýr gefn
og frá sér bjart ljós, svo sem eld-
flugur og skriðljóss-skordýrið. Vis-
indin hafa enn ekki ge-tað gefið
fulla skýringu á þvf, hvernig dýrin
íramleiða ljósið, en það eitt er
víst, að náttúran hefir látið loga á
glóðarlömpum stnum í mörg þús-
und ár áður en menn kunnu að
færa ser dæmi hennar í nyt.
Einfaldasti saumaskapur á sé
stað hjá lægstu villiþjóðum, t. 1.
Eskimóum og Kaffa-svertingjum.
Ilann er ekki innifalinn í öðru en
því, að ]>eir bora göt á efnið, sem
satima éi og draga svo þráðinn
nálarlaust í gegn. J>eir kitnna ekkt
að nota nálina. Iltigsanlegt væri
nú, að “skraddarafuglinn” heíðt
kent mönnum að sauma á ]>ennan
hátt. Um það verður þó ekki sagt
með vissu ; en hvað siem þ\ í líð-
ur, er vinnuaðferð þessa merkilega
fm>ls, ]>egar hann saumar saman
blöðin með stráum eða jurtataug-
um við hreiðurbygginguna, — svo
lik því, sem villimenn fara að, • að
sá, sem bsr saman vinnubrögð
be-—ia, á ilt tneð að greina á
rnilli og kemst oft að raun um, að
vinna fuglsins er fult eins vel af
í hendi lev-st sem viilimannsins. —
j Menn geta komist að raun um
j þetta á gripasöímnn.
Fyrirmvndir að spuna og vefn-
aði eru líka til í náttúrunni. Flest-
[ ir fuglar, sem hreiður bvggja, eru
[ talsvert laglegir vefarar. Mörg
| skordvr tvinna og þrinna þræði
isína, og bregða þeim síðan saman
í ve,f, og nota ltann til þess að
veiöa bráð sína í, eða til að
gévma egg sín í honum. Og þegar
ketnur niður í hina lægri flokka
| skordýranna, er spunalistin á
hæsta stigi.
Hér verður ekki skýrt frá ein-
stökum atriðum utn þetta, að
öðru en því, að minna á silkiorm-
inn. Hýðisvinna hans, á meÖan
hann er tnaðkur, stendur ekki á
baki fínasta nýtízkuvefnaði.
Jiesstt næst skttlum vér snúa at-
h’-"li voru að ]>eint dýrttm, se.m
hafa eiturfæri. Einna merkust
þcirra dýra, er fluga sú, er nefnist
‘‘tnoskitó’’ (mosquito). Hún hefir
i vtns áhöld á líkama stnum, setn
líkjast sögum og nálttm, en öll til
samans mynda þau pípu, og sýgur
dýrið blóö með henni úr mönnum
og skepnttm, eftir að hafa borað
gat á húðina, og spýtir síðan eitri
inn í sárið gegnum pípuna. Hér
má sjá glö’Toa fvrirmynd þeirra á-
halda, sctti læknar nota nti á tím-
ttm við innspýtingu sjúklinga. J>ó
eru hö"-tennur eiturslanganna enn
bá oreinílegri fvrirmynd í þesstt
efni. Jwgar slangan bítur, þrýstist
neðsti hluti tannarinnar á eitur-
hvlkið, óg spýtist ]>á eitrið gegn-
um ltola tönnina og inn í sárið.
Sárið sjálft er lítilfjörlegt, einsog
sárið á sjúklingnum, sem læknir-
inn spýtir inn ; en það er í
hvorutveggja skiftið vökvinn, sem
inn í sárið fer, sem er aðal-
atriöið.
Menn hafa nú á allra siðustu
tímum komist ttpp á, að'hreyfa sig
loftinu, í vissar stefnur. Einnig
t
í þessa átt hefir náttúran haf
margar fyrirmyndir. lyngi hafa
mennirnir þreytt sig á, að hugsa
um flug fuglanna, og fá skilning á
hinni leyndardómsfnllu fluglist
náttúrtinnar. Fisktir einn, sem lifir
í hitabeltinu, er hin upprunalega
fvrirmvnd hinna cldri loftbáta,
sem ekki var hægt að stýra. Fisk-
ur þessi getur þattið sig út af
lofti og fengið á sig kúlulag. J>egar
það er um garð gengið, getur hann
ekki svnt, en flýtur ttpp á yfir-
borði vatnsins, og fýkttr í ýmsar
áttir eftir vindstöðu.
Að etifluigu skal getið um hina
merkilegu rafurmagttsvirkja fvrir-
m y ndi r nátt úru nn ar.
J>að ertt til tvær dýrateguiidir,
sem hafa þá eiginleika, að geta
framleitt rafurmagn og aífermt
bað eftir vild. Báðar þessar dýra-
tegundir ertt fiskar ; annar er af
álaættinni, en hin er sérstök
skötutegund, er kallast rafmagns-
skatan. Ilún hefir einskonar rafttr-
magnsvélar beggja vegna utan á
höfðinu, og í hvoru þessara rafur-
macfnsfæra eru 500,000 rafurmagns-
plötur. fiessuttt plötum er niður-
skipað á mjög líkan hátt og
málmplötunum í Voltasúlunni.
J>ær ertt aðgreindar hver frá ann-
ari með himnum, líkt og Volta
gerði í rafurmagnstæki sínti. Skata
bessi getur devft eða drepið önnur
dvr með rafurmagni sínu.
Mörg dæmi mætti enn nefna til
læss að sýna, að náttúran sjálf
hefir átt fvrsta leikinn, þegar um
11”—ötvaliir er að ræða. Hún hef-
i ir gengið á ttndan mönmtmtm með
hugvitssemina og vísað þeim leið-
irnar.
En hver verður svo niðurstaðan
unnar, þá verðum vér að ætla, að
í skauti hennar búi enn aragrúi af
fvrirmvndum stórvægilegra upp-
gösvana, er eigi sér stað á ó-
komnum tímum. J>á liggur næst
að ætla, að nákvæmari rannsóknir
á dýra- og jurtalífi, en átt hafa
sér stað ennþá, geti orðið grund-
völlur undir stórkostlegum fram-
förum í ýmsum greinum, er hafa
ómetanlega þýðingu fyrir mant •*
kvnið.
Náttúran cr bezti kennarinn.
Frá Islandi.
verið kotttið tta-rri landi, er það
fórst. Skipverjíir voru 5 að tölu, j
allir íslenzkir. ]>eir hétu sem hér!
segir : Sigurðitr Móesesson ski]>- 1
stjóri, kvænttir maður úr Rej’kja-
vík ; þorsteitin Egilsson stýrim.,
sömuk'iöis kvæntur, tir Ilafnar-
firði ; Benedikt Benediktsson, úr
Revkjavík, einnig kvæntur ; J<>n
Ssurluson tir Revkjavík, ókvænt-
ttr, og Jóii Móesesson frá IIóli i
Dýrafirði, ókvæntur.
— Rafmagnsstöð byggja Seyð-
firðingar hjá .sér í sumar, er ketn-
ur. Allið er tekið úr Fjarðará, á
móts viö Fjarðarsel, rúma 2 km.
frá kaupstaðnuin, og þar upp frá
verður allstöðin sett. Fyrst um
sinn framleiöir luin 75 hestöfl, en
þegar þörf gerist, má stækka hana
upp í 150 hestöfl. J>aðan er leitt
háspent rafinagn (spenna 3000
voltj niður til kauhstaðarins, og
settar þar tt]>]> 5 breytistöðvar
víðsvegar um bæinn. J>ær
s|>ennunni úr 3,000 volt niður í J20 j
\ olt fvrir latnpa, en íyrir mótora
tná fá 208 volt. Frá breytistöðvun- j
titn liggja svo rafmagnsleiðslur,
tttti allan bæinn, og er búist við, j
að það verði ]>egar í byrjun notað j
til ljósa í llestiillum ibúðarhúsum
kaupstaðarins. |>ó nntn það ekki
verð leitt út á Vestdalseyrina í
fyrstu, en það má gera, hvena’r
sem það ]>ykir borga sig. Kostn-
aðurinn er áætlaður 55 þús. kr.
Félagið Siemens Sshuckert í K.-
höfn framkvæmir verkið, að undan
skilinni stöðvarhússbyggingu og
staurasetningu, ]>ípugrefti, stýflu-
garði í ána m. m., sem bæjar-
stjórnin lætur framkvæma sjálf.
— Guano-verksmiðju ætla frakk-
neskir menn að stofna í Vest-
mannaeyjum í vetur, fyrir for-
göngtt Brillouins konsúls. Forstjóri
hennar er ráðinn Gunnar Egilsson
kandídat, og fer hann til Eyja upp
úr nýárinu.
— Talsverðri eftlrtekt og deilum
' ltefir valdið sti kenning eins hins
bezt kunna af fræðimönnum vor-
ttm, Dr. Ilelga Péturss, að Krist-
ttr hafi átt lattnson, og færir dokt-
orinn biblíuna síntt máli til sönn-
unar. Segir, að í 13. kapítula post
ttlasögttnnar sé getiö um töfra-
tnattn nokktirn, falsspámann af
[ Gyðingakyni, er Bar-Jesús hafi
jkallast. Doktorinn segir, að “bar”
Granu-jþýði sonur, og maðurinn því ekki
nefndur skírnarnafni sínu, heldur
sonur föður síns, og sé því ekki
hægt að skilja á annan liátt en
sem Jesú-sonur ; og þó nafnið Jes-
ús hafi ekki verið ót’tt meðal
Gyðinga, þá hljóti faðir þessa
manns að hafa verið merkur maö-
ttr, úr því hann var kendur við
föðttrinn, og bendi því allar líkur
til, að faðirinn hafi einmitt verið
Jesús frá Nazaret. Séra Jón Helga
son mótmælir harðfega þessari
kenningtt Dr. Ilelga, og ýmsir
fleiri hafa tekið í sama strenginn,
en doktorinn heldttr fast við sína
skoðun um son Testi.
— Jónas Guðlaugsson skáld, sem
nú dvelttr í Danmörku, er nýgiftur
í annaö sinn, danskri stúlku, dótt-
ttr attðttgs kaupmanns á Skagen.
Thorborg er og
Hún
er norsk hershöfðingjadóttir og
giftist Jónasi fyrir sex árum síð-
an.
Á Jtorláksmessu brunntt
félagshúsin á Sattðárkrók til
kaldra kola. Eldsins yarð vart um
kl. 2 ; hafði komið upp í íbúðar-
húsi Jóns Pálmasonar verzlunar-
stjótta, og talið víst, að kviknað
hafi frá ofnpipu í einu herberginu.
Ilúsin vortt eign erfingja Stefáns
Jónssonar ; þau voru vátrygð fyr-
ir 15,000 kr., en tjónið sagt miklu
meira. Innanstokksmunir brunnu
allir og talsvert af vörubirgðum.
— Nýlsga rak skip af hafi fyrir
Knararneslandi á Mýrum, og var
á hvolfi. Kom brátt í Ijós, aTi
þeitta var skonnortan Hekla, er
lagt hafði út ltingað 25, okt. í
haust frá Halmstad í Svfþjóð, og
ekki hafði til spurst síðan. Skipið
var 120 smálestir að stærð, eign
Garðars kaupm. Gíslasonar, en
var fermt með tinvbri, er fara átti ! Fvrri kona hans
til Reykjavfkttr. Ilefir það líkfega , nýfega gift sænsktttn barún.
— Stvrkur Árna Magnússonar
handa íslenzkttm vísindamanni í
Kaupmannahöfn, sá er Bogi Th.
Melsteð ltefir haft mörg ár, er írá
nýári veittur Sigurði Nordal mag-
ister í norrænu.
— J>ar eð franska stjórnin hefir
æskt Jvess, að þakka þeim tveim
embættismönnum, er mest afskifti
hafa halt af frönskum fiskiskipum
o<r sjómönnttm í mörg ár, og uwi
leið að lteiðra liið ísfenzka alþingi,
hefir hún steint Jón Magnússon,
bæjarfógeta í Reykjavík, forsetu
sameinaðs ]>ings, kommandör-
krossi heiðu rsfy lki ngar i nnar, og
Kfemens Jónsson, landritara ís-
lands, officeroröu heiðttrsfylkingar-
innar.
— lllkynjuð hálsbólga, einkum i
breyta j l'nglingttm, hefir gengið í Dala-
| sýslu, eftir því sem skrifað er það-
í an að vestan. Hafa meðal annara
I legið í ltenni 7 börn séra Jóbann-
! esar I,. L. Jóhannessonar á
Kventiabrekku, og andaðist eitt
þeirra 11. des., Ilatikur að naíni,
rúmlega 4 ára, mesta skýrfeiks-
barn, og 4 dögum síðar annar son-
ttr, Leifur, 11 ára gamall, mesti
efnispiltur.
FRÁ KVÖLDÖLFI
í Vancouver.
Undirbúningi hátíðahaldsins hinn
7. febr, er nú lokið að mestu. —
Nefndin hefir verið svo hepjún, að
t þesstt máli. J>etta er fyrsta há- j h jolbreyttir íslenzkir réttir,
s]>etita rafmagnsstöðin, sem bygð
er hér á landi, en satns konar fyr-
irkomulag verður að nota allstað-
ar þar, setn vatnsafl er notað til
raftnagnsframleiðslu, cf vatnsaflið
fæst ekki alveg á þeitn stað, setn
rafmagnið á að notast á.
— J>ýzkur botnvörpungur strand-
aði nýfega norðttr á Jökulfjörðum
við Isafjaröardjúp, heitir Geeste,
frá Nordhavn. Björgunarskipið
Geir er þar nú, en á. ísafirði vissu
Jón landverkfræöingtir J>orláksson i ekkert ltefir brugðist af þeim von-
er ráÖunautur bæjarstjórnarinnar j l,m> sem hnn byrjttði starf sitt í
! úrskarandi vandað prógram, rúm-
góðir og skrautlegir dans- og
veizlusalir, og óviðjafnanlegur
hljóðfærasláttur ; alt þetta hefir
nefndin nú trygt til nautnar og
afnota fyrir veizlugestina. Nú er
óhætt að fullj-röa,- að mótið
verður hið fjölmennasta, er ísfend-
ingar hafa liaft vestan fjalla, og
nefndin hefir örttgga von um, að
einkenni þess verði : ALLIR Á-
nægðir.
, , . , . , Til svars upp á þær mörgu fyr-
menn ekkt, er stðast frettist, hvern • irspurniri scm ne,fndinni hafa bor-
t" þvt heföi gengið. : ist, skal þaö ltér tekið fram, að
— bað er nú talið vist, að tveir skáldið Stephán G. Stephánssi n
enskir botnvörpungar muni liafa. I ke«nur vestur til að sitja mótið,
farist nýlegíi í hafi hér cinhvers- j <>g flytur því sjálfur minni Kvehl-
staðar nálægt. Atlnar þeirra hét úlfs í ljóði.
Romeo frá Grimsby, hinn Stork j Einnig þykir rétt að taka það
frá Hfull. Af öðrum hafa menn j fram, að börn og unglingar eru
síðast spurnir 6. nóv., hinnm 15. [ekki útilokuð frá mótintt. J>ar
nóv. Líklegt er talið, að annar- ^ sem svo stendur á, að foreldrar
livor þeirra hafi farist nálægt j eða aðstandensur þttrfa að taka
]>att með sér, verður þeim véittur
aðgangtir fvrir 50 cents, á aldrin-
tttn frá 6 til 12 ára ; yngri börn
hafa frían aðgítng.
Síðast en ekki sízt skal þa.ð tek-
ið fram, að sezt verður að börð-
gengin undir, og það var ekki fyr af þessum athugunum ? J>ar sem
Látrabjargi. J>ar hefir rekið ttpp
rifrildi af skipsflaggi, tré úr skipi,
eitthvað af fötum o. s. frv.
— Úr Húnavatnssýslu er skrifað
9. des. : “. Ceres kom á Blöndu 1
ós eins og til stóð, þótti eitthvað | .
að veðri, skilaði engtt og ltljóp frá Ium ^vni hl .^8.30; því byrjað ver<
öllu. Kaupmenn stóðu eftir með 1 ur
að snæða
vorur urðu |kll,kkan half níu-
m t n u t u n n t
>eir, sem kotna
j fyrst, fá beztu sætin.
Nefndin óskar öllum, sem móti'ð
sárt enni, og allmiklar
eftir, sem sendast áttu. Mjölnir
revndi að berja í þassa bresti og i
sótti vörurnar, en, að sögn, kom j sæh.Íat góðrar skemtunar, og þakk-
hann með ekkert af þeim Blöndu- ar aimenningi fvrir góða aðsókn
en
ar,
t>ó
með framþróun menningarinn- j svo margar
að menn fóru að búa til ljós. sem nú- ertt
uppgotvamr manna,
orðnar að virkileik,
óss-vorum, sem Ceres lagði upp á
Sauðárkrók ; þar situr það til
vors, og þar á rneðal allar póst-
sendingar. Örðugt að hugsa sér ó-
fullkomníiri skipagöngur en Hún-
vetningar hafa ......”.
— Reykjafoss, með húsi og tó-l
vinnttvélum, hefir Árnessýsla nú j
kevpt af hlutafélagi því, er átt
hefir og starfrækt tóvinnuví'larn-j

vantaði heldur ekki í þessu | b-iast á fyrirmyndum náttúr-jar.
sem þegar er orðin augljós.
Fæði og húsnœði
---selur--
Mrs. JÓHANNSON,
704 Victor St. Winnipeg
1