Heimskringla - 18.09.1913, Page 6
Ú, BL3.
WINNIPEG, 18. SEPT. 1913. í
HEIIISKRINGLA
MARKET HOTEL
146 Princess St.
á móti markaöuanj
P. O'CONNELL, elgandi, WINNIPEQ
Heztn vlnföng vindlar og aöhlynning
¥60. fslenzkur veitiugamaöur N.
lalldórsson, leiöbeinir lslendingnm.
JIMMY’S HOTEL
BEZTU VÍN OO VINDLAR.
VÍNVEITARI T.H.FRA8ER,
ÍSLENDINGUR. : : : : :
James Thorpa, Eigand!
Woodbine Hotel
466 MAIN ST.
Stmsta Billiard Hall í Norövesturiandinn
Tln Pool-borö.—Alskonar vfnog vindlar
Qistlng og tæfil: $1.00 ó dag og þar yfir
l.ennon A Hebb,
Eigendnr.
Auglýsið í
Heimskringlu.
I>að marg-
borgar sig.
Spyrjið Eaton.
Vér höfum fnllar birgölr hreinustu lyfja
og meðala, Komiö meö lyfseöla yöar hing-
aö vér gerum meöulin nákvæmlega eftir
ávlsan lækuisins. Vér sinnum utansveita
pönunum og seljum giftingaleyfi,
Colcleugh & Co.
Notre Dame Ave, A Sherbrooke St,
Phone Qarry 2690—2691.
Atvinnu vantar
Islendin^ur, sem unnið hefir við
verzlun á íslandi samfieytt 10 ár,
J>ar af mestan tímann sem bók-
haldari og forstööumaSur verzlun-
ardeildar, og- sem einnig hefir unn-
ÍÖ við verzlun hér í Canada,— ósk-
ar eftir atvinnu við verzlun hjá
íslendin^, næsta vetur, eða lengur,
ef um semur.
Tilboð sendist ritstjóra þessa
blaðs, sem g-efur nánari upplýsing-
ar, eða til P.O, Botx 135, Wynyaxd,
Sask.
jON JONSSON, járnsmiður að
790 Notre Dame Ave. j(horni Tor-
onto St.), frerir við alls konar
katla, könnur, potta og pönnur,
brýnir hnífa og ^kerpir sagir.
Islands fréttir.
Frá Alþingi.
Reykjavík, 23. ágúst.
Annari umræðu stjórniarskrár-
'úinar í neðri de.ild lauk í gær, —
hafði þá staðið i 2 daga.
Hér £er á eftir örstutt ágrip af
helztu ræðunum :
Jón Magnússon (framsm. meiri-
hl.): Aðalatriðin í frv. eru tvö,
kosrtinigarótturinn og skipun efri-
deildar.
Vér meirihlutinn viljum láta hina
nviu kjósendur fá kosningaréttinn
smátt oe smátt, en minnihlutinn
strax. En hvað eru 15 ár í lífi
heillar þjóðar ? Bvst við því, að
bjó'ðin muni verða ánægð með
þetta fvrirkomulae.
Skipun efrideildar eftir frv. veld-
ur að vísu fækkun kjördæma, en
ég hugsa, að kjósendur verði eigi
óánægðir yfir þvi, þegar þeir
huesa: sig um. Og ég er eigi í nein-
um vafa um, að stöðvun sú, sem
fæst í þessari efrideildarskipun, er
nauSsynleg, um leið og kosninga-
réttur er gerður svo ahtiiennur,
sem hér er tfil þtlast.
Hitt tel ég líka víst,, að ed. með
þessu nýja fyrirkomulagi verði
skipuð að eins reyndum og þekt-
um þingmönnum, er telja munu
sig þingmenn allrar þjóðarinnar,
fremur en einstakra kjördæma.
Bjarni frá Voji (framsm. minni-
hl.) : Nefndin hefir komið sér sam-
an um ríkisráðsákvæðið: að fela
konungi að ákveða, hvar málin
skulu borin upp fyi'ir honum. það
er aðailega tvent, sem oss greinir
á: Deildaskipunin og kosningaréfct-
ur kvenna. Um fvrra atriðið sagði
J.M., að með því að kjósa efrid.
hlutfallskosningum um land alt,
væru reistar skorður við bylting-
um. það er einmitt öfugt. það
yrðu helzt þeir menn, sem þektir
eru, er þannig kæmust að, en það
eru einmitt þeir byltingagjörnustu,
ritstjórar og slíkir menn. það á
líka að vera til þess að aftra bylt-
ingum, að veita konum ekki kosm-
ínrarrétt í einti, heldur smámsam-
an. Nú er það alkunnugt, að kon-
ur eru miklu íhaldssamari en karl-
ar. því er ekki að óttast bylting-
ar frá þeirra hálfu. það hefir gefist
vel, að veita kontim kosningarrétt
og kjörgengi í bæjarstjóm (B. Sv.
Nei). Eíg held samt, að konur séu
ekki verri en kerlingar, sem 4
btixum ganga.
Ráðh.: Óráðlegt, að samþykkja
nú stjórnarskráiJtrevting. Konung-
ur hefir lýst bví yfir, að hann
mvndi ekki samþykkja stjórnar-
skrárbreytingu um ríkisráðsákvæð
ið, fyrr en útgert sé um samb.mál-
ið. Kn úr því að nefndin hefir haft
málið til rækilegrar meðíerðar, þá
get ég fallist á það, að rétt sé að
hrinda málinu áfram sem aitðið
verður. Ég skal ekkert segja um
það, hvort
treysta sér,
bre<v'tingu á ríkisi'áðsákvæðinu.
Yfirleitt er ég samþykkur breyt-
ingartill. meirihl. þó kann ég ekki
við, að kjörtímabillð sé fært úr 6
árttm niðttr í 4 ár.
Kr. Jónsson: Eitt nýmæli, sem
áður er óþekt í sögu landsins; að
banna dómurum þingsetu. þessa
memn á að svifta borgáralegum
réttindum, á þá líka að létta af
þeim borgarlegum skyldum ? Hér
er að eins dómttrum landsyfirrétt-
arins bannað kjörgeni-i, en því er
þá ekki gert slíkt hið saímia við
undirdótnara eða jafnvel presta?
Stefán Eyfirðingur, sem ritað
hafði undir nefndarálit stj.skrár-
nefndar með fvrirvara, lýsti þvi
vfir, að hann væri aðallega mót-
fallinn fyrirhugaðri skipun efrid.,
og mvndi því greiða atkv. með
varatill. Bjarna frá Vogi.
Skúli Thoroddsen : Vildi heimila
konungi, að ákveða tölu ráðherra,
og mælti eindregið með fjclgun
þeirra. Ef þeir væru þrí’r, þá væri
síðúr hætt við gjö'rræði, fljóltræði
og einræði. Tteir mundu skeggræða
málin sín á milli og hvert mál um
sig verða betur íhugað. þótti ald-
urstakmarkið til efrid. o£ hátt,
taldi betra, að hlattpa einu sinni á
si"-. en að fresta því, sem gott
væri. Taldi veiiting kosningarrétt-
árins smátt og smátt, eins og m,-
hl. ráðgerir, alveg óhæfa. Ekki nóg
að veita þecar fertucmm kerling-
ttm þatt hlunnindi. Taldi víst, að
ef mieirihluti nefndarinniar hefði
látið svona álit frá sér á Bret-
landi, mundi framsögum. hafa ver-
ið sprengdur í lpft upp af kven-
ré 11 i n da k on u n u m.
Kvaðst al^erlega á móti kjör-
gengisbanni vfirdómara. Með því
mundi alls ekki unnið bað, sem til
væri ætlast : að fyrirbt'ggja h-lut-
drægni þeirra í dómum.
Lárus H. Bjarnason hélt þvi
fast fram, að sjálfsagt væri að
banna yfirdómurum kjörgengi þeg-
ar í stað, og gera ekki undantekn-
í^g um þá dómira, er nú sætu í
embættum, svo sem nefndin legði
til. í þingfrjálsustu löndum Norð-
urálfu væri nú farið að banna
dómurum kjörgengi, svo sem í
Belgiu, Ilftllandi, Frakklandi i og
Bretlandi (til neðri málsitofunnar).
þetta bánn væri nauðsvnlegt til
þess, að almenningttr fengi það
traust á dómiium, sem hann ætti
rétt til. .Hann tjáði silg ekki mót-
fallinn ti 11. meirihl. nefndariunar
um, að slaká til á heimilisfestu á-
kvæðimt innanlands til þess að
vera kjörgemgur, — á þann liátt,
að eigi nái til þeirra þingmanna,
sem ufti þessar mundir kyiinu að
vera búsettir erlendis. Tald ’tiúa
nýju skipun á efrideild nauðsytt-
lega, til þess að sporna við ]>ví,
að augnabliksæsingar þjóðarinnat
gætu ráðið um of. Kvaðst aö lok-
um fullviss um, að stj.skráif—
næði frám að ganga hjá konungs-
mæli ráðherra merki þess, að v ér
Iskndittgar mættum engin laga-
nýmæli samþykkja, án þess fyrst
að spyrja um leyfi Dana.
Guðm. Eggerz tjáði sig andvíg-
an skipun efrideildar eins og, meiri-
hlutinn gengi frá henn’i.
Að umræðum loknum var gwtg-
ið til atkvæðagreiðslu og fór lu'tn
á þessa leið í aðalatriðunum :
Með 13 samhl. atkv. var samþ.
að bera skuli upp, þar sem. kon-
ungur ákveðár, lög og mikilvægar
stjórnarráðstafanir. Ennfr. að það
megi fjölga ráðherrum með ein-
fölbum lö-ium.
Felt var, að dóm þurfi til að
víkja embœttismönnum frá, með
17 gegn 8 (B.Kr., Kr.D., E.J.,
Ben.Sv., B.J., Skúli, Sig.Sig.).
Felt með 15 gegn 10 atkv. að
konungur geti áð eins rofið neðri
deild alþingis. T>eir, sem vildu láta
þingrof ná að eins til neðritleildar,
voru : Eggert, Jón Sagnfr., G.
Eggerz, Hafefcein, J.M., Jóh.Jóh.,
J.ól., Kr.J., L.H.B. og Pétur).
Sainli. með 19 samhl. atkv., að
ltafa tölu þingmanna 40, en ekki
36, eins og gert var ráð fyrir í
upphafi. frv,
Samþ. var með 14 atkv. gegn 11
sú till. Vog-Bjarna, að að eitts 6
þingmenn í efrideild skyldu kosnir
hlutfallskosningum um land alt,
en hinir 8 af sameinuðu þirigij eins
og nti. þeir 11, sem vildu hafá alla
deildina hlutfallskosna, voru: Egg-
ert, Jón sagnfr., H.St., II.II., Jóh.
Jóh., J.M,., J.ól., Kr.I)., L.H.B.,
Pé-tur og Valtýr. ^ '/
Felt var með 21 atkv. gegn 4,
(■Sv.B., Vog-Bj., Kr.I). og Skúli),
að binda kosningarrétt að eins við
25 ár, cig síðan samþ. með 20 at-
kv. gegn 5 (B.Sv., Vog-Bj., B.Kr.,
ICr.D., Skúli), að veíta hann eins
og meirihluti nefndarinnar lagði
til smátt og smátt 4 15 árurn (í
rauninni á ári).
Kjörgengisskilyrði meirihl. nefnd
arinnar voru því næst sámþ. tneð
15 atkv. gegn 1 (B.Sv.)'.
þá var samþ. að útiloka yfir-
dómará frá kjörgengi með 19 at-
kv. gegn 6 (Kr.D., Kr.J., 51.Kr.,
Ól.Br., Skúli, Tryggvi),
Ennfr. samþ. að þeir, sem eigi
gjalda til þjóðkirkjunnar, sk«li
gjalda jafnmik.ið fé til háskóla Is-
lands, eða einhvcrs stvrktarsjóðs I
við þann skóla, með 15 gegn 10
atkv. (B.Sv., Vog-Bj., E.J., G.
Eggerz, H.S., J.Ól., M.Kr., Matth.
01., Sig. Sig., Skúli).
Enn var undanfcekriing fyrir kjör-
gengisbann núy. yfirdómara og þá
menn, sem búsettir er.u erlendis, er
stjórnarskráin gengur í gildi, sam-
þykt með 16 gegn 6 atkv.
— Fjárlögin eru til 3. umræðu í
neðrideild' í dag.
konttngur murii nú j valdinu, e£ nógu rækilega' væri
að ganga að þessari | sótt af ráðherra hálfu, Tauli mn-
MANITOBA.
Mjög vaxandi athygli er
þessu fylki nú veitt af ný-
komendum, sem flytja til bú-
festu í Vestur-Canada.
þetta sýna skýrslur akur-
yrkju og innfiutninga deildar
fylkisins og skýrslur innan-
ríkisdeildar ríkisins.
Skýrslur frá járnbrautafé-
lögunum sýna einnig, að
margir flytja nú á áður ó-
tekin lönd með fram braut-
um þeirra.
Sannleikurinn er, að yfir-
burðir Manitoba eru einlægt
að ná víðtækari viðurkenn-
ingu.
Hin ágætu lönd fylkisíns,
Óviðjafnanlegar járnbrauta-
samgöngur, nálægð þess við
beztu markaði, þess ágætu
mentaskilyrði og lækkandi
fiutningskostnaður — eru hin
eðlilegu aðdráttaröfl, sem ár-
lega hvetja mikinn fjölda
fólks til að setjast að hér í
fylkinu ; og þegar fólkið sezt
að á búlöndum, þá aukast
og þroskast aðrir atvinnu-
vegir í tilsvarandi hlutföllum
Skrifið kunningjum yðar — segið þeim að taka sér bólfestu f
Happasælu Manitoba.
Skrifið eftir frekari upplýsingum til :i
JOS. BUIiKK, Industrinl Bureau, Winnipeg, Manitóba.
JAS. ITARTNKT, 77 Tork Street, Toronto, Ontario,
J. F. TENNANT. Oretna, Manitoba.
W. W. UNSWORTU, Emereon, Manitoba;
S. A BEDF0RD.
Deputy Minnister of Agriculiare,
Winnipeg, Manitoba.
**éí-****#*****éi***'.**«‘************************
"ITUR MAÐUR er varkár með að drekka ein- 5
fV1
göngu hreint öl. þér getið jafna reitt yður á> «
>
l
»
DREWRY’S REDWOOD LAGER
það er léttur, frcyðandi bjór, gerður eingöngu
úr Malt og Hops. Biðjið ætið um hann.
| E. L. DREWRY, Manufacturer, WINNIPEG.
Skrifstofu tals.: Main 3745. Vörupöntunar tals.: Main 3402
National Supply Co., Ltd.
Verzla með
trjávið, gluggaicarma, hurðir, lista(
KALK, SAND, STEIN, MÖL, ‘HARDWALL’
GIPS, og beztu tegiind af ‘PORTLAND’
MÚRLÍMI (CEMENT).
• . ------:-----
Skrifstofa og vörugeymsluhús á horninu á
JlcPHlLLIPS OG NOTRE DAME STRETUM.
“V
Með þvl að biöja neflnlega um
‘T.L. CIGA R,” D6 ertu viss aö
fá ágeetan vindil.
(LNION MADE)
Western t’igar Faetory
Thomas Lee, eigandi Winnnipeg
Var þetta hann eða ekki?.
5 6
S ö gnsafn Heimsikringlu,
Var þetta hia nneðaek,ki?. 78
Sögusafn Heiimskringlu
slúðri, sem kona þessi hefir fram að færa’, sagöi ‘En ég vona þó’, sagf’i Warner sjálfbyrgingslega,
hann viö Wood'worth. j ‘að ég sé álitinn saklaus, þar til antlað verður
‘Richard, é,g tala í einlægni við yður. ókunnugt; sannað’.
cr mér, hvar þér voruð í októbermánuði fyrir þrem-1 Gamli maðurinn ypti öxlum, hringlaði lykltinum
ur árum. Getið þér sagt mér það?’ jí vasa sínum og sagði :
Ilinn ungi maður fölnaði og studdi sig við skrif-1 'þetta er slæmt, já, mjög leiðinlegt; en ég jr
borðy gekk s/>an yfir gólfið og drakk glas af vatni, auðvitað neyddur til að trúa orðum yðar, þar til
að því btinu gekk hann til kvenminnsins, sem aitur sannaniir koma í málinu. Líklegt er, Richard, að
var sezt niður, og horfði í kringum sig mjög ein- þessi framburður sé ástæðulaus, en samt hljótið þér
feldnislega. að sjá, að okkar málefni geta ekki staðið á sama
'þér getið farið nú, og komið aftur á morgun í takmarki eins og áður, eða að minsta kosti þar til
sama mund’, sagíY Richard’, ‘ég skal þá hafa meira búið er að greiða úr ]>essu undarlega máli, og þcssi
að segja yður’. | | ábttrður sannaður að vera ástæðulaus’.
‘Er það þá áreiðanlegt, að þú verðir þá hér?’
spurði hún með merkilegu samblandi af einieldni og
kænsktt. —------------
‘Já’, svaraði Mr. Woodworth. ‘% er eigandi
þessarar stcffiuinar, og ég skal ábyrgjast, að Mr.
Warner verður hér. ANNAR KAPÍTULI.
51rs. iWiarner, sem hún nefndi sig, virtist ekki
skilja fullkomlega, hvað hann var, þessi Mr. Woo- Næsta dag, þegar hin unga kona, samkvæmt lof-
worth. Hann hafði sagt, að hann væri eigándi þess- orði síntt, mætti í l,5nni stóru bankabyggittigtt I. P.
arar stofnunar, en hún vissi ekki glögt, hvað það Woodworth & Co., var henni vísað itm í litla skr’f-
þýddi, en hún hlaut a’S virða hans hvíta hár ogjstcfu. þar voru fyrir, auk þerra, sem hún talaði
kurteisa viðanót. Ilún stóð upp, gekk hvatlega til við dagirin áður, þriðji maðurinn. Sá herra var
dyranna, og sagði ttm leið, heldur lágt : unglegur, á að gizka nálægt þrítugsaldri, lítill vexti
‘Jæja, vertu þá sæll á meðanL og nettmenni. þegar konan kom inn, leit hann til
þessir tveir herrar voru nú einir og Htu undrun- hennar snöggvast, setti sig svo niður þannig, að
arfullir hvor til annars. konan sá hann ekki, en hann gat nákvæmlega séð
‘þetta er það hlægilegasta, sem ég hefi heyrt á allar hennar hreyfingar.
æfi minni’, sagði Richard Warner, ''en þrátt fyrir það ‘Nú, maddama’, byrjaði Mr. Wcodworth kur-
að kona þessi virðist ærið fákæn og afvegaleidd, get teislega. 'Við höfum beðið yður að koma hingað í
ég þó hugsað mér að hún geri mér ómak og ó-.dag, til að sannfæra yður um, að þér hafið gert yð-
skunda’. ur seka í fölsknm íramburði, þar þér uppástóSuð,
‘Já, það er ég líka hræddur um’, sagöi húsbóndi að þessi maður væri giftur yðttr’.
hans stuttlega.
■ . . i . i i i ! < : . . . . !. i .i
Ilin unga kcna starði á Mr. Warner og hristi teini. Eftir tvær vikur komst faðir minn aS því,.
höfuðiS, eins og til aS staSfesta framburS sinn. jaS við vorum gift, og þó, honum IíkaSi það illa,
Viljið þér segja okkur um giftingu yðár, hvenær varð það svo að vera.
þér fyrsfc sáuS manninn, hvar brúSkaupið fór fram,
og hvers vegna hann svo yfirgaf yðttr’, sagði Mr.
Woodworth. .
‘Eg skal segja ySur’, sagSi hún, 'aS faðir mittn,
— ég sagSi ySnr í gær, aS hann liéti John Ritter
heldur veitingahús í Eldervilli.
var það einn dag í október, aS ‘hann’ kom á hótel-j
iS’. Hún benti meS höfðinu til Warners, ei! hún j
sagði ‘hann’..
Mr. Woodworth vildi ekki, aS hún í
sínutn benti 4 Mr. Warner, sem ‘manninn
sagði frá.
‘þér megíS ekki fullyrSa’, sagði hann, ‘aSmáður-J
inn þarna sé sá, er þér giftust.
persómt, er ekki væri hér’,
H ún horfSi nákvæmlega á Richard, og aftur
hristi hún höfuðið með óbifanlegri sannfæringtt, en
samt breyttí hún eftir þeirr bendingu, er henni var
gefin.
‘Hann — óg á viS manninn, sem ég giftist —
‘MóSir min var dáin fyrir nokkrum árum. En
sama daginn og faSir minn vissi um giltingu mína,:
gekk hann að eiga ekkju, sem Moore hét. Hann
saði, að Dick heft’i gifet mér til þess með tímanum
að ná í' hótelið og peningana, en hann skyldi hvor-i
Fyrir þremur árum jtigt hafa.
‘þegar Dick lteyrði tiltæki gamla mannsins, hló
jhann dátt að því, hann kvaðst aldrei hafa hugsað
jttm peninga föður míns, og það mun hann hafa sagt
framburðij satt.
En? sú hugmynd’, sagði hann, 'ég, að halda
jhótel. þangað lteíðu víst ekki komið margir gestirL
‘Sama kveldið og faðir minn giftist 5Irs. Moore,
Í’aliö um hann sem yfirgaf Dick mig. ITann sagðist mundi koma aftur
fyrir hádegi næsta dag, en hann kom aldrei, — og
það er alt’.
Við seinustu setninguna dró niSur í benni, eins
og hiún liði aí söknuSi, en Richard Warner var sá'
ein'i af áheyrendunum, sem tók eftir því.
þessi netti, nýi maSur, sem ekki var þar daginn
hún
kom á vedtingahúsiS sem ferSamaðttr, daginn manjáSur, talaSi þá fcil hennar mjög vingjarnlega :
‘HafiS þér
ég ekki, ert ég veit aS það var í október.mánuSI.
E'g veitti honum sérstaka eftirtekt, af því hann varjspurSi hann, ‘og ef svo er,
svo fínt klæddur, með mjög kostbært gtillúr og dýr- sjá það?’
indis fingurgull. í stuttu máli, hann leit út eins og i
herramaSur’.
'Jæja’, hin svokallaða Mrs. Warner hélt þannig
hjónavígsluvottorSið hjá ySur?’
- “ viljið þér lofa mér að
spurSi,i
Hún rétti að lionttm skjaliS, en hann
livort hann ^nætti taka afskrift af því.
Hún hafði ekkert á móti þ\it og hann þakkaði
áfram, ‘við vocum mikiS saman, en föSur mínumihenni fyrir þaS.
líkaSi það ekki. Svo var það’ einn dag, er þeiimj Hann tók úr vasa sínum pappír og sjálfbleking,
hafði orSið sundtirorSa, að Dick spurði mig, hvort; hagræddi sér í sætinu, og skrifaSi síðan með sínum
ég vildi giítast sér án vitufídar föSur míns, Éig ját-jfínu og hvítu höndum afskrift af hinu velkta hjóna*
aði þvi, og svo fórtim við til prestsins cg vorum bandsvottorSi.
gefm saman, og ég fékk lögformlegt g'iftingarskír-j ‘Gift í Kldervílle’, las h'ann og bar saman frum-
, XA
Jl.!t lii i
-k.Ji