Heimskringla - 25.09.1913, Blaðsíða 5

I
heimskringea:
WINNIPEG, 23. SEPT. 1913. 5. BLS.
BYGGINGAVIÐI Af öllum tegundum fæst gegn sanngjörnu verði. JR
The Empire Sash & Door Co., Phone Main 2510 * Henry Ave. East. Limited Winnipeg
eía þaö, þá kemst fánaírv. senni-
lefja fram með j^óSu fylgi þHnjrsins
— formerkisliiust.
— Sig. Jnl. Jóhannesson, læknir
frá Wynyard, Sask., hélt fyrirlest-
ur í BárubúS í yærkVeldi og sagSi
þtar kost og löst á Vesturhieimi.
ílonum sagSist einkar vel. StóS
ræSan um hálfan annaii tíma og
hlaut , ræSumaSur lófaklapp mikiS
aS ræSulokum. HúsiS var alveg
fult og varS fjöldi manns aS
standa.
Ekki einn af átján.
tYfir höfuS aS tala erum vér ís-
icuzkir Ve. tmenn ekkert série-' a
Estnæmir, þegar fallegum hatt-
fjörSum, hnöttóttuin kinnum, fín-
um fötum og skírttm skildingum
er slept. Mest af æfutni gengur í
matarstrit og svefn, tímáleysi og
kaffidrykkjur, dogmur og pólitík.
Ein tegund listarinnar hefir þó
náð töluverSri útbreiSslu hjá oss,
og það er hljómlistin. Píanó og
liSlur eru orðnir algengir húsmun-
ir, og óhætt má sogja, aS önnur
hver heimasæta og tíunda hver
vinnukona í W’peg spili á PIITT-
IIVAB’ (flestir þó á púuió), auk
fjölda pilta, sem LÆRT hafa. En
eins Otg fæstir af þeim, er læra til
prests, verSa" biskupar, edns vierS-
ur fæst af þessu fólki voru, sem
hljómleik nemur, aS listamönnum.
nafn krefst meira en lærdóms.
— það krefst SÁLAR.
þaS er ósköp óviðfeldiS, aS
hlusta á píanóspii, setn lætur lík-
ast í eyra og l>egar bariS er meS
brothættum potthamri, úr 15-
centa búðinni, i tóma regnþró
(tank). Og ekki betra, þegar
garnahljóðiS kemttr frá strengjum
gígjunnar, eða sagar- og þjalar-
tóna.rnir hræSilegu. Samt geta lög-
in veriS lvikin RETT eftir NOT-
UM.
En því ver sem oss geSjast aS
sarginu ömtirlega, þess glaSari
ættum vér aS verSa yfir þvi, aS
fá aS hlusta á hreina hugSnæma
tóna hljómleikarans, og þeárrar á-
nægju urðnm vér aSujótandi fyrra
fimtudag, þegiar Theodór fiSlari
Amason hélt hljómskemtun stna í
Good Templars salnutn.
Fegurst þótti þei.m, sem þetita
ritar, Berceause Slave eft-
ir Nertida og Romance og
Bolero eftir Dancla. — R o m -
a n c e eltír Svendsien var og einn-
ig mjög gott lag.
Yfirleitt .tókst fiSlaranum prýS-
isvei. Og útlit er fvrir, aS stöSug
æfing, samfara hæfileikum þessa
unga mianns, rvðji homtm braivt
inn á land listarinnar, ef hamingj-
an er mefí. Og vfir bvi ættum vér
Jslendjngar áð gleðjast al alhuga,
or r-evna freimur aS Ivfta sbeiná úr
götunni, en leggja hann í hana.
Vér eignm ekki svo i marga íista-
miennina hérna vestanháfs íslend-
in.ar, og Thedór er EKKI cinn
af 18.
Á h e vir a n d i.
Bréf á skrifstofu Heimskringlu.
Ántoníns þorseinsson.
Miss Kristín Stefánsson.
Mrs. SigríSur Pálsson.
Kristján G. Snæbjörnsson.
Fréttir hvaðanæfa.
Hr. Jónas Hall, frá Edittburg,
N. Dak., var hér á ferð fvrir hejg-
ina.
Mánudagskveldið i næstu viku
er Skuldar Tombólan í Goodtem-
plarahúsinu. þá ætti þó sannar-
lega enginn Wiinnipeg-íslenddnigtir
að sitja he.ima.
Stúkan ÍSAFOLl) heldur fund
fimtudagskveldiS 25. þ.m. í beSri
Goodtemplara salnum. Skorað á
meðlimi aS mæta, sérstaklega alla
eldr meSiimi, því þar verSa menn
á fundinum, aS geía skýringar á
hækkun þeirri, sem eldri meÖlSmir
hafa orðið fvrir, og sem þeim er
niaiiSsynlegt að fræSast tim.
Hinar í.slen/.ku fjölskyldur, er
verið hafa til samastaðar á Gimli
og Winnipeg Beaeh, eru nú flest-
allar komnar heim a.ftur.
Skólapiltur getur fengið hús-
næSi á góSum staS í v,esturbæntim
og faeði, ef óskaS er. Ritstjórt
vísar á.
LKIDREiTTINGAR.
Táær þillur ltafa slæðst inn í
“Vorvísur” mínar í síSustu Ilkr.
í 15. visu er “untin þjóðar tungu”,
á að vera : u n n u. I næst-sein-
ustu vísunni er •'hilga kær”, á aS
vera : hjarta-kær. — AnnaS
| vona ég merni lesi í málið:
O.T.J.
*
í greininni um Austman.n skot-
mann, í siSasta blaSi voru, liefir
j orSið dálítil villa, sem gerir þar
eitt atriði óskiljanlegt. þar segir,
að hann bafi orSið ‘ tveimur 10
vinningum of lágttr til aS komast”
osfrv. þessir “10” falli burtu.
Reykjavík, 7. sept.
í dag var fánamáliS afgreitt til
3. umr. í efrideild formerkislaust.
RáSherra lagðist móti frv. Ki-
ríkur Briem bar fram rökstudda
dagskrá um að afgreiða ekki fána-
fánamáliS á þesstt þingi, en hún
var feld með 7:0. þessir 6 voru :
Steingrímur, GtiSjón, Júlíus, þór-
arinn, Eimiar J. og Eiríkur.
tíamþykt var með 7:5, að skeila
1 a n d s - formerkiS frarnan af orS-
inu fán'i. J
'Fyrsta grein samþ. meö 7:4 og
málintt \tsað til 3. timr. með 7:4
atkvæSum.
Fánavinirnir 7 í efrideild ertt :
Björn þorl., GttSm. Bjömsson, Jón
Jónatansson, Hákon, tíig. Eggerz,
Sig. Stef., og Jós.ef Björnsson.
Haldi þessir 7 saman viS 3. um-
ræSu, og er engin ástæða til að
ÞAKKARAVARP.
Mitt innáleg.t hjartans þakklæti
eiga línur þéssar aS fœra þeim, er
gáfu mér frá Wild Oak, einkum
þeim, er stóSu fyrir sainskotun-
um, tíi 'íúsi B.jarnasyni og konu
hans. Kg votta þeim mitt hjartans
þakklæti, og lnð guð að iauna
þeim og öllttm þeim, er gáfu mér
ókunnugumi. GtvS blessi þá og gefi
þeim margfalt aftur, er þeirn mest
á liipnr. þaS mælir I)a\<S Dav-
íðsson,, Lundar P.O., Man.
Nöfn gefenda fvlgja hér á eftir :
Frá Wild Oak : Ó. Thorleifsson,
Gísli Jónsson, J. Thordarson, B.
Austman, Olaftir Ólafsson, Jóhann
Tóhannsson, J. A. Jóhannsson, M.
Kaprasíus, I). Valdimarsson, B.
Jónsson, P. J acobson, $1 hver ;
tíigurSur Thomasson, 75c ; G.
T'horleifsson, J. P. Johnson, B.
Benson, B. Ingimunaarson og ó-
nefndtfr, 50c hv.; II. Erlendsson,
M. Vigfússon og S. B. Olson, 25c
hv.; tíigíús Bjarnarson, $10.
Frá Landruth : Séra B. Thorar-
insson, Helgason Bros., Erlendson
Bros., J. FinnsQn, $1 hv.; Mrs. J.
Ilelgason, 50e ; I. Ólafsson og J.
Hannesson, 25c hv.; Björn tí.
Bjarnason, $5.
Markaðs fréttir.
(tíent ILJkr. af ProducersiGrain
Commission Co.,
308 Grain Kxchange). i
22. sept. 1913,
Fyrri part vikttnnar sem leiö
var hveitimarkaSurinn tillireyt-
ingalaus. tíeinni part vikunnar,
einkttm í dag, hefir Evrópu mark-
aðurinn keypt mikiS á lækkandi
verði. CíUtada kornið er í hætitu
aS lækka í vterSi.
Uppskera Rússlands er nú að
seljast sem óðast, og má heita, að
Evrópa kiaupi það alt.
Hugir manna hvarfla aS Winni-
peg miarkaSnum, vogna ]>ess hve
gott hveitið er. Vöxtur og gæð'i
Evrópu kornsitiK verður ekki
meiri, heldur en gert hefir verið
ráð fvrir. GóS uppskera á Rúss-
landi, Frakklandi, Italí'u og Unig-
verjalandi. Minni en ráS var fyrir
gert, og friemur léleg, í SuSur-
IIemis])here o~ India.
Tíðarfar hefir verið mjög gott í
Canada, og lítur tit fvrir áfratn-
’hald. Mikil eftirspurn eftir alfs-
konar kornd, nema flax, sem lækk-
ar enn í verSi.
Október ‘option’ selst fyrir 1.20,
og í dag 1.22JÚ, sem fyrir viktt siS-
an sekbst 1.29. þetta lága verð á
fiaxi kemur til af því, aS mikið
var fyrirliggijandi frá þvi í fyrra.
Mikið korn er í flutnJingi á stór-
vötnunum. BtirSargjald til Buffalo
er l%c, 2c íyrir fyrri part okt. og
2*'4c fyrir síSari part okt., og 3c
fyrir vetrargeymslu í Btifíalo.
HeintsmarkaSurinn hefir orðið
fyrir mikltim áhriíum þessa vikti,
sem aikáSing af Gbj milíón bttshela
som komiS hafa frá Rússlandi.
1599 vagnhlöss hveitis komti til
VUinnipeg á laugardaginn.
1462 vagnhlöss af hveiti komu
til Winnipeg í dag.
1300 vagnhlöss eru hér allareiStt
til víirlits fvrir morgttndaginn.
Hlafrar hafa faWið í v.erði 2c. —
B" hefir sömuleiðis falliS.
Vér erum þeirrar skoðunar, aö
Ixúr, sem hafa flax, gerSu vel í
aA halda því til vors.
HVEITI.
GrHíies
Straiffht. Smutty Rejekted WÍDter
1 Nor, . 83| 7í»4 79 HH
2 Nor. . 82» 781 m m
3 Nor. . 81 81
1 . . . 76
HAFR AR. FI-AN.
2 C. W. . . 34J 1 N, W. .. 120
3. C, W. . . 33.1 2 C. W. .. 1171
Ex, 1 Fd.. . 34 3 C. W. .. 102
1 Feed . . 334
2 Feed . . 321
FUTUOES.
Iiveiti 6Hafrar Flax
Oct. 83» 34» 1221
Des. ...... 831 351 122»
May 88§ 39»
V "vTs CffÆ C ÁAg. — gggA; %
r B * ILBOÐUM í lokuðum um-
slögum, árituS til ttndirskriiaSs
“Tender for Building”, verður
veitt móttaka á þessari skrifstofu
til hádegis á miövikudaginn 15.
október, og skal gera boð i a6
bvgrpja ibúSarhús á umboðsmanns-
lítndeigninni (Agencv Ground) á
l’ieguis Ind an Reserve, að Fisher
Ráver, Man., á sect. 17, Tp. 27, R.
I vestur af fyrsta hádegisbaug.
Uppdrættir, afmarkanir og samn
imrsform fást á Indian stjómar-
skrifstofunum í Winiúpeg, öelkirk
og' Portage la Ifrairie og á póst-
húsunum í Toulon, Árborg og
Stoniewall, og efti.r umsókn frá
stjórnardeildinni í Ottawa.
A verkinti þarf ekki aS byrja fyr
en aS veöurskiIyrSi leyfa að vori
komandi, en verðiur þá aS gerast
með hraða. þetta gerir verkhaía
hægt að koma byggingarefni á
staðinn á hentugasta tímanum,
vetrinum. þegar byggingaefni er
komiS á s'taSinn, fær verkhafi
nokkurn hluta ákvæðisverStlns
goldinn.
Uverju tilboö verSttr að fvlgja
viðurkend ávísun á löggiltan
banka, sem borganleg sé til Hon-
orable Minister of Public Works,
OJÍ jafngildi 10% af tilboös upp-
hæöinni, og sé því fyrirgert, ef
frambjóSandi neitiir að gera verk-
saJminga, þegar hann er kvaddur
til þess, eSa vanrækir aS fullgera
verkiS, sem um er samiS. VerSi
framiboSiS ekki þegið, þá verður
ávísaninni skilaS aftur.
BlöSum verSur ekki borgað fvrir
þessa auglýsingu, ef þau fivtja
hana án skipunar frá deildittni.
J. D. McLEAN,
Asst. Deputy and Secretary.
Department of Indian Affairs,
Ottawa, 8. september 1913.
EATONS KJÓLAEFNI.
1 hinni nýju Eatons hanst og vetrar vöru
ekrá má finna fjölda kjólaefna. Allar teg-
undir á öllu verði. Þegar þér fariS að kaupa
til haustsins, þá gleymið ekki einhverju af
þessum tegundum.
Miklar vörubyrgðirá lágu verði
Kjólatau vort er hið mesta og besta sem
vér liöfum haft um mörg ár. Vér höfum
fengið það frá bestu mörkuðum heimsins og
bjóðum það nú á lœgsta verði, vitandi að
fólk víðsvegar um Vestur Canada kann að
meta það.
Sendið pantanir snemma, því þótt vér
höfum miklar byrgðir, Þá koma pantanir svo
ört, einkum á þeim hlutum sem bestir eru, —
að líkindi eru til að það seljist upp bráðlega.
Æskilkgast er að panta snemma og vera
viss um bestu vöru og fljóta afgreiðslu.
T“T. EATON C»d
. Winnipeg Canada
ÞEGAR AÐRIR BREGÐAST
þá viljum vér reyna.
Ef þér ekki hnfið fengið besta verð fyrir korn yðar á umliðnum árum
þá sendið oss vagnhlass til revnslu, og vér ábyr^jurost að þér fáið hver
cent sero það er virði. Vér erum umboðssalar eingönen og kaupum og
seljum fyrir aðra. Vér höfum komist til vegs fyrir að gera vel fyrir við
skiftamenn vora.
sendið korn yðar til vor
Vé' seudum "Advice of Sale” daginn sem korn yðar er selt og segjum
verð, flokkun, mál og nafn þess sem keyfti.
Verð korntegunda sent daglega ef um er beðið.
Einnig sýnishorn. Skrifið i dag,
PRODUCER’S GRAIN COMMISSION CO.,
Limited
Robert D. Smith, Managor
Licenced and Bonded Reference. Royal Bank of Canada
308 Grain Exchange, Winnipeg.
Var þetta hann eöa ekki,?
9 Í10
Sögii|Safn H eimsk tingiu
ritiö og afskriftiná, ‘gefin saman af séra Parsons 30.
október, fyrir þre.mnr arum. Og þér hafiö ekki séÖ
aiiann vöar síöan hann fór frá vöur, tveifn vikum
eítir giftdJiguma? það er 13. nóvember. Já, þér hafiö
iVieriö tnjöai óbeppin’.
‘Já, ]>að veit enginn netna sá sem reynir þaö’,
sagði konan og hélt klútnum upp að augunum.
‘Aivieg er þetta v'itlanst, nú er hún enn fariú að
skæia’, tiautaði Wiarner lágt, stóö svo upp af stóln-
um, og giekk yfir að glugganum.
‘Er það þá btiið, Mr. Fairleigh ? ’ spurði AVood-
worth í hijóði.
Mr. Fadrleigh hneigöi sig og hélt áfram að skrifa.
‘Jæja, maclítma’, sagði Mr. Woodworth og benti
Iram aö dyrunum, ‘viö höfum ger’t það ítrasta fyrir
yður, sem viö getum, aö svo vöxnu máli. Nú get-
ið þér fariö, en komið aíftur að viku liðinni. A
Sneöan veröitr málið nákvæmar rannsakað. Veriö
■þér sælar’.
Hann opmaði dyrnar að innri skriístofunni, og
er hann kom fram í ganginn, stóð þar drengur al-
varlegur útiits, með húfuna í hendinni, og leit út,
sem h;inn heifiöi nýlokið verki sínu á skrifstofunni.
Hann frylgdi konnnnfi álengdar þangað sem hún bjó.
Haiin haföi skipun frá Francis Fairleigh leynilög-
regliiþjón, að njósna um, hana alt sem hann gteti.
Richard Warner hafðí ekki taláð orð mieðan kon-
an var þar. þegar hún var farin, studdi hann hönd
undir kinn og sat hneyfingariaus.
Loksa'ns var leynilögreg’luþjónninn búinn að skrifia
og stakk bókinni í vasa sinn.
'Mr. Warner', sagði' hann með sinni þýðlegu og
hluttn'kningárfiillu rödd. ‘Mér sýuist, aö það léttasta
og eánfaidasta, sem þér getið gert, undir þessium
kri tigiinista1 ð11m, sé að þér gerið grein fyrir, hvar
þér voruð á þessu umra'dda tímabili, og að þér vor-
j uð ekki í Eldervilli. Munið þér, livar þér voruð 13.
; nóviember fyrir þremur árumi?’
var í suiðurhluba rikisins’, var svar gjaldker-
i ans.
’l'ig ætlaði aið segja 13. okitóber. Hvar voruð
þér þá ? ’ spurði Fairleigh,
J)að varð löng þögni.
‘% veit ekki eða vil ekki segja það’, sagði Rich-
j ard Warner loksins og liélt höndunum fypir andlitið
eins og áiður.
i Fairleigh sneri sér að Mr. W'oodworth., og sá sér
til undrunar, að á hinti rólegd andlirti lians var stór
I vartdræðasvipur.
‘Hþfið þér ekki dagbók, sem gæti upplýst yður í
“þessu ie£ni?’ hélt Mr. Fairleígh áfram og sneri ræð-
iinni til Mr. Warners, bn gaf þó jafnframt gætur að
; Woodworth.
‘!Éig igiet ekki nú — og aldrei — g©rt yður gredn
fvrir þessum hluta æfi minnar’. Eftir að hafa sagt
i þetta, gekk Mr. Warner út úr skrif&tofurtni.
‘þessi ungi maður hefir um hríð verið í þjónustu
Jyðar, er ekki svo?’ spurði Msr. Fairleigh.
‘tíex ár’, svaraði Mr. Woodworth.
‘Getiið þér sagt mér, hvar hattn var í október-
mámvði fvrir þnemur árum ?’ spurði Fairleigh.
‘Nei, ]>að vedt ég ekki, og vil helzt ekki vera
I spurður um það. big held réttara væri, að reyna að
; komast.fiyrir iim, hvar hann hefir verið’.
•Eruð þér á móti því, að ég tæki mynd af Mr.
Warner ineð miér til EJdervilli ? ’ spurði njósnarinn.
‘Nei, það lield ég lireint ekki, — ég get léð yður
eitva’.
Morguni’nn eftir hélt M.r. Fairleigh áleiðis til Eld-
ervilli.
Viku sednma, upp á klukkustund, kom hin unga
kotia,siem var á voiðum eítir mianni sínum, eins og
V a r þ etta h a n n e ð a e k kI?
11 12
Sögusafn Eíimskringlu
1 I.
Mr. Fairleigh neíndi það, inn á skrifstofn Mr. Wood-
worth. Ilúm var hvorki hreykin né hikandi í fram-
komu simvi, heldur blátt áfram eins og saklaus og
vel uppalin svieitastúlka, en ákveðin f, að haldd fram
sinu máli, hverjar helzt röksemdir sem fram vœru
færðar á móti henni.
það varð þögn um stund. Njéisnarinn var ekki
koimnn, en svo kom hann, kurteis og fínn, eins og
Jians veivja var. Hann var viðfeidinn og hluttekninig-
ariullur og kurteis við alla. Hvað hann hafði kom-
ist að i Elderville, vár ekki finnanlegt á framkomu
lians.
Mr. \\ oodworth leit út eins og hann væri grajm-
ur og leiður yfir ]>essu ástandi. Warner var fölur og
Jmiagur, með taugaióstyrk. Hin unga kona var ró-
leg, því hún. þóttist! vrss wn, að rétturinn væri
jliennar megin.
Mr. Fairleigh tók upp minnisbók sína til að yfir-
fara á ,nv og draga saman það, sem hann hafði skrif-
að sér til minnis á ferðinni.
‘E'g byrja á því’, sagði hann, ‘að ég fór til Elker-
villi, og ýmisiegt, sem ég heyrði þar, var nlveg sam-
hljóða því, sem ég haíði áður heyrt. John Ritter er
þar ennþá vei'tingamaður; dóttir hans, som ég sá
Jmvnd af, g.iftist fyrir þrenmr árum einhverjum Ricli-
ard Warner, sem fór frá henni hálfum m'ánuð síðar.
iHún er nú hér i borginni, á k\'nnisferð hjá systur
sinni. íjlg taiaði líka við prestinn l’arsons, sem gaf
þau samian, svo ég sé enga ástæðu til að véfengja
]>ettá hjónafiand’.
]>essi framburöur, sem í einu sem öðru staðfesti
j]>að, er konan hafði áður sagt, virtist ekki að hafa
nein'áhrii á liana. það v.ar ekki svo mikið, að hún
|litá til þeirra Mr. Woodworth eða gjaldkerans, sem
leið ekki nærri því vel, sinum upp á hvern máta.
‘Ilvað var sagt um myndina af Mr. Warner?’
spurði Mr. Woodworth.
‘Bæði Ritter og Piarsons uppástóðu, -áð það v@eri
sami maðurinn og sá, er giftist Miss Ritter’.
i ‘það sýnist að vera sannað mál þetta’, sagðiMr.
, Woodworth, bæði spyrjandi og samþykkjandi,
Njósnarinn hristi höím'Tið áhyggjufullur, \ég er
hræddur um að það sé svo’, svaraði hann.
Hvorki hin unga kona né Mr. Warner sögðu eitt
einasta orð. Hann haliaði sér frarn á borðið á
hendur sinar.
‘Má ég tala við yður eitt orð?’ Iníslaði Mr.
Fairleigh að Warner.
Hann varð að hrista Warner tii, áður en hann
rankaði við séf, og líkt manni, sean gengur í svefni,
fylgdi hann njósnaranum út á ganginn.
‘það er eitt atriði, sem ég hefi tekið eítir en skil
ekki vel’, sagði Mr. Fairledgh. ‘Nafn yðar er Rich-
ard Williaim \\ ariiier. Er ekki s\(> ? I(!g hygg að þér
vanalega skrdfið R. \V. Warner. Kn á giftingarvott-
orðinu stendur W. R. Warner’.
‘Eg skrifa uuldanbekningar 1 anst R. W. Wafner’,
sagði hann með þunglyndissvip.
'það er svo, en lítið þér á, mér þykir það mjög
undarle.gt, hér er á tvcfjmir stöðum eáginhandar
undirskrift : W. R. Warner’.
‘Plr það svo ? Kn hvað sannar það?’
þeir stóðu biáðir við glugga, sem sneri að afar-
fjölfarinui götu. Warner studdi hönd undir kimi og
hvíldi mpð olnbogann á gluggakarmánum. Húsbóíldi
hans horfði á hann, ])«gjandi og þungt hugsandi.
‘Jæja, Warner’, sagði hanní ‘þér sýnist áð vera
komlinn í bobba og liann s-læman. ílafið þér gifst ý
þessum kvenmanni?' það er bezt að segja eins og '
er, og vera svo laus við þetta mál’.
! . 4