Heimskringla - 26.03.1914, Page 7

I
heimskringla
WINNIPEG, 26. MARZ, 1914.
Islenzka lyfjabúðin
Vér leggjura kost, á að hafa
og lata af hendi eftir læknisá-
visaD hin beztu og hreinustu
lyf og lytja efni sem til eru.
Sendið læknisávisan irnar
yðar til egils
E. J. SKJOLD R
Lyfjasérfræðinjrs (Prescriplion Spec-
iaiist á horninu á WellinBtonok Sinacoe J|r
Warry 4368-85
;>oo<>oo<xx>oo<><
fpor
Fort Rouge Theatre II
: Pembina og Corydon.
AGÆTT HREYFIMYNDAHÚS
■ Beztu myndir sýndar þar.
I J. Jonasson, eigandi.
J. E. Stendahl.
Nýtfzku klæðskeri. Gerir við
og pressar föt. Alfatnaðir
kosta $18.03 og meira eftir
gæðum.
_______________________N
• j
328 Logan Ave. Winnipeg
Dr. E.P. Ireland.
OÍTEOPATU
Lœkna án meðala
ExHifcis’-Block'Winnipeg
Phone Main 4484
iy\ru~iri/v>i~i/v*u-ir-i~>i*vv /n/vwwvwvwww*^.
St. PaullSecond Hand Clothing Store Borgar hœst.a verft fyrir gömnl föt af UDg um osr gömlum. sömuleiöis loövöru. Opiö til kl, 10 á kvöldin. H. ZONINFELD 355 Notre Dame Phone G. 88

;ST. REGIS HOTEL Smith Street (nftlægt Portage) European PjW Business manna málttöir frá kl. 12 til 2, 50c. Ten Conrse Table De Hote dinner $1.00, með vfni $1.25. Vér höf- j um einnig borösal þar sem hver einstaklin- gur ber á si,t eigiö borö. McCarreyf& Lee Phone M, 5664
GRAHAM, HANNESSON &
McTAVISH
LÖGFRŒÐINGAK
GIMLI
Skrifstofa opin hvern föstu«
dair frá kl. 8—10 a8 kveldinu
og laugardaga frá kl. 9 I.
hád. til kl. ð e, hád,
iiSherwin - Williams::
AINT
P
fyrir alskonar ; ]
húsmftlningu.
;; Prýðingar-tfmi nftlgnst nú. ;;
!! Dálftið af Sherwin-Williams II
I; húsmftli getur prýtt húsið yð- • •
. I ar utan og innan. — B rú k i ð ..
v ekker annað mál en þetta. — • •
S.-W. húsm&lið mftlar mest, ;;
endist lengur, og er áferðar- ..
fegurra en nokkurt annað hús ;;
± mftl sem búið er til. — Komið ..
inn og skoðið litarspjaldið,— ••
± CAMERON & CARSCADDEN í
QUALITY HARDWARE
I; Wynyard, - Sask. J
Hjálp við heiunhs-
störfin
Getur hvor bústýra fenttið
Varnish, húsmál, Enamel
“ Þettafgjörir störfih'ininni
; og heimilin bjartari m
AvU
«MI»
Onítaratrúin og
guðshugmyndin.
Erindi flutt í Winnipeg 23. og 24.
febrúar 1914.
Eftir
Friðrik J. Bergmann.
(NiÖurlag).
7.
Hefir únítaratrúin nokkura fót-
festu í heimildum kristin-
dómsins ?
Eg hefi nú sýnt fram á, hve
litla fótfestu únítaratrúin hefir,
þegar um hana er hugsaö út frá
þeirri guöshugmyncf, sem svo má
aö orði komast, aö kristinn lieim-
ur nú hafi tileinkað sér. Að því
leyti sem hún er neitan, er hún
neikvaeð trúarsetning — d o g m a
— og neikvæð trú er í sjálfn sér
mótsögn. Euginn fifir á neikvæðri
trú (1). þegar vér skiljum, að
guðseðlið og manneðfið er eitt,
verður það óvit eitt að neita því,
að guðdómurinn hafi birzt í mann-
eðli Jesú.
En svo er annað, sem enn bæt-
ist við : það ern alls engar sögu-
legar heimildir til fyrir þeim Jesú, |
sem hugtakið maður nær út yíir.
Sá Jesús, sem hægt er að lýsa ein-
ungis með oröinu maður, er hvergi
til í heimildarritum kristindóms-
ins. Hann er úr lausu lofti grip-
inn. Hann er skapaður af mann-
legu ímyndunarafii. Sú Jesú-mynd
hefir eiginlega engan stuðning í
nýja testamentinu. Og nýja testa-
mentið er eina heimildin fyrir jarð-
nesku lífi Tesú, og um feið eina
heimildin fyrir því sögulega fyrir-
brigði : Framkomu kristindóms-
ins. Vér verðum annaiðhv.ort að
hafna því, að Jesús hafi nokkuru
sinni verið til, eða vér verðum að
taka aðal-drættina í þeirri mynd,
sem nýja testamentið dregur upp
af honum, góða og gilda. Kristin-
dómurinn reis upp og lagði siðað-
an lveim að fótum Krists. Fyrir
því stórmerka fyrirhrigði verður
aldrei nein skynsamleg grein gerð,
netaa með ,því móti, að hafda
þeirri sannreynd nýja testamentis-
ins fastri : J e s ú s v a r m e i ra
e n m a ð u r.
Sönnunin fvrir þessu er þreföld :
Orð Jesú sjálfs, trú fyrstu læri-
sveina hans, og trú aldanna á eft-
ir honum. En á þessar sannanir
fæ eg að eins stuttlega drepið.
Esr tilfæri þá helzt þalu orð frels-
arans, sem sjálfsagt þykir að ætla, !
að hann hafi sjálfur talað, og gef-
in hafa verið út sérstaklega (2).
Jesús gerir þá kröfu, að með hon-
um hefjist nýtt tímabil. A 1 1 i r
spámennirnir og 1 ö g-
in á 1 i ð s p á ð u a 1 t iram
a ð Tóhannesi (3). Hatin
kallar lærisveina sína sæla, að
hafa lifað að sjá þann tíma :
“Sæl eru augu vðar, af því að
þau sjá, og eyru yöar, af því að
i þaiu heyra ; því að sannlega segi
; eg yður, að margir spátnenn og
Iréttlátir þráðu að sjá það, sem
þér sjáið, og sáu það eigi, og
jheyra það, setn þér heyrið, og
j heyrðu það eigi” (4). A öðrum stað
segir hann hlátt áfram : “Sjá,
hér er meira en Jónas, sjá, hér er !
jmeira en Salómon” (5). Jóhann- j
I esi sendir hann það svar í fangels-
ið: “Sæll er sá, sem ekki hneyksl- |
ast á mér” (6). Um Jóhannesseg-
ir hann við mannfjöldann : “Hann
er sá, sem um er ritað : Sjá, eg
sendi sendiboða minn á undan þér,
er greiða mun veg þinn fyrir þér”
(7) . Með konunglegu dómsvaldi
setur hann í fjallræðunni sitt :
En eg segi yður beint gegn
boðorðum gamla testamentisins
(8) . Ilann ætlast beinlínis til þess,
að fólkið trúi á hann. Hann fagn-
ar, þegar hann getur sagt um
hundraðshöfðingjann f Kaperna-
um : “Sannlega segi eg yður,
ckki einti sinni í ísrael hefi eg
fundið svo mikla trú (9). Ilann
veit, alð afstaða mannanna til
hans, hefir áhrif á eilíf örlög
þeirra : “Hver, sem afneitar mér
fyrir mönnunum, homtm mun eg
afneita fyrir föður mínum á himn-
um” (10). Krafan, sem hann gjör-
ir til mannanna, verður þá feikna-
tnikil og himinha : “Ilver, sem
(1.) •• Nelkvæts umsösn er mlkUi
hættulepri en JákvætS umsofn. I ston-
lelk Gnethe er andlnn, sem stoíust
neltar, wer wtets vernetnt, Mephistoph-
eles. I jákvætSrl umsögn, getur eln-
hver sálarsjón veritS fólgin. Jákvæo
umsögn, sem gerti er mej eldmóoi, cr
nær því ávalt runnin af einhverju
mustartiskorni sannleikans, hvernig
sem villan kann at> hafa vafist utan
um........Til þess ati nelta rétt þarf
vanalegu miklu fullkomnari þekkingu,
heidur en til ati játa.” Sir Oliver Lodge
—Ileanon nnil liellef, London, 4. útg.
1911, bls. 106-107.
(2.) Adolf Harnack, Siirueehe untl
lleden Jesu. Ille r.iveite Ullellc den
llntthens nnil Lukns, Leipsig, 1907, als
69, tcxtinn á hls. 88-102 i þyzku útg.,
bls. 127-146 i þeirri ensku. Tölurnar
hér sýna rötiina þar.
(3) Matt. 11, 13. Harnack nr. 50.
(4) Matt. 13,16-17. Harnack nr. 36.
(6) Matt. 12,41-42. Harnack nr. 38.
(6) Matt. 11,6. Harnack nr. 14.
(7) Matt. 11,10. Harnack nr. 14.
(8) Matt. 6,44. Harnack nr. 6, og
Matt. 6,32. Harnack nr. 14.
(9) Matt. 8,10. Ilarnack nr. 13.
(10) Matt. 10,33 Harnack nr. 34a.
ann föður eða móður meir en mér,
er mín ekki verður, og hver, sem
ann syni eða dóttur meir en
mér, er mín ekki verður” (11).
Allir þessir staðir eru teknir úr
Matteusar guðspjalli. En sömu
hugsanirnar koma íram hjá Mark-
úsi í ofurlítið breyttri mynd.
Samkvæmt Markúsar - guðspjalli
veit Jesús líka, að Jóhannes heyr-
ir til ltinu gamla skipulagi, en að
með honum sjálfum hefst annað
nýtt. þegar Jesús er spurður,
hvers vegna lærisveinar lians fasti
ekki eins og lærisveinítir Jóhannes-
ar, svarar hann : “Enginn lætur
nýtt vín á gamla belgi ; því að
þá sprengir vínið belgina og vínið
ónýtist og belgirnir” (12). Læri-
sveinar hans eru sælir, af því þeir
haifa hann hjá sér. Hann kallar þá
brúðk,aupssveina, svo lengi sem
þeir hafi brúðgumann hjá sér.
Hann talar og breytir samkvæmt
valdsumboði, sem Farisearnir hafa
enga hugmynd um (14). Hann seg-
ir : “Miannssonurinn hefir vald á
jörðu til að fyrirgefa syndir” (15).
Hann viðhefir stighreytinguna :
“Enginn, ekki einu sinni englarnir
á himni, né sonurinn” (16). Og þó
segir hann um sjálfan sig, að hann
sé ekki kominn “til þess að láta
þjóna sér, heldur til þess að þjóna
og til þess að gefa líf sitt til
lausnargjalds fyrir marga” (17).
Ilann heimtar trúna á sig og
mátt sinn til að hjálpa, er hann-
segir við blóðfallssjúku konunal :
“Trú þín lvefir gjört þig heila”
(18). Einnig samkvæmt Markúsar-
guðspjalli heimtar hann, að menn
hans vegna færi hinar stærstu
fórnir : “Yfirgefi heimili eða bræð-
ur eðai systur, eða móður eða föð-
ur, eða börn cða akra” (19). Orð
hans eru að eilífu varanleg :
“Himinn og jörð munu líða untlir
lok, en orð min munu alls ekki
undir lok líða” (20).
Af orðum frelsarans, sem l.úkas
hefir ' einn meðferðis, skal eg ein-
ungis benda á orðið á krossmum,
sem sýnir, hve langt hann er írá
því, að vera sér nokkurrar sektar
meðvitandi : “Faðir fyrirgef þeiin,
því þeir vita ekki hvað þeir
gjöra” (21).
Kr nú ttteð nokkuru móti unt að
álíta, að sá, sem svo talaði, hali
ekki skoðað sig mönnttnum æðri3 4 * 6 7 8 9 10
Væri' unt að leggja þessi ummæh
nokkurum manni í munn ? þá er
hann hóf kenningu sína, skýrir
hann mátt sinn til að f y r i r -
gefa syndir með því að stað-
hæfa, að hann sé mannsson-
u r i n n (22), með öðru orði :
Messias. En Messías var þeirra
tima Gvðingum sá, sem fullkomna
átti guðs endilegu ráðstafanir
mannkyninu tíl handa, sá, setn
spámennirnir höfðu allir bent til.
Hann veit, að hann stendiir í al-
veg sérstöku sambandi Við föður-
inn : “Alt er mér falið af föður
míniim og enginn gjörþekkir son-
inn nema faðirinn og eigi heldur
gjörþekkir nokkur föðurinn nema
sonurinn, og sá er sonurinn vill
opinbera hann (23). þenna ritn-
ingarstað áleit Lúter g r u n d -
völl trúar og guðfræði.
(24).
Fleiri staði ætla eg ekki að til-
færa til aö sýna sjálfsvitund Jesú,
setn er og verður ávalt fyrsta og
helzta heimild kristindómsins. —
þessir staðir sýna glögt, að hann
hui’saði hærra um sjálfan sig en
vér tnyndim ætla nokkuntm manni
leyfilegt. Hel/.ta heimild kristin-
dómsins, sjálfsvitund Jesú, eins og
hún birtist í orðum háns, gefur
únítara-trúnni alls enga fótfestu.
8.
Finnur únítaratrúin nokkurn stuð-
ning í trú og skilningi fyrstu
lærisveina Jesú ?
En nú bætist við þá sönnun,
sem felst i sjálfsvitund Jesú, það
me<<in-atriði, að elzti kristni söfn-
uðurinn var sannfærður um, að
Jesús væri ekki í dánarheimum,
“heldur ttpp hafinn með guðs
hægri hendi (25) og sitjandi til
hægri handar hátigninni á hæðum”
(26). þrem árum eftir afturhvarf
sitt, fáeinum árum eftir dauða
Tesú, kom Páll postuli til Jerúsal-
em og átti tal við Pétur, og Jak-
ob, bróður frelsaransi Siðan kom
hann þangað að minsta kosti þrem
sinnum og talaði við þá Pétur,
Jakob og Jóhannes, svo hann hlýt-
ur að hafa vitaö nákvæmlega,
Hvað beir hugsuðu um Jesúm. Og
í Antíokkíu ov annairs staðar, þar
sem kristnir menn komtt frá frttm-
söfnuðinnm í Jerúsalem, var hann
(11 Matt. 10,37. Harnack nr 45.
(12) Mark. 2,21.
(13) Mark. 2,19.
(14) Mark. 11,33.
(15) . Mark. 2,10.
(16) Mark. 13,32.
(17) Mark. 10,45.
(18) Mark. 6,34.
(19) Mark. 10,29.
(20) Mark. 13,31.
(21) Lúk. 23,34.
(22) Mark. 2,10.
(23) Matt. 11,27. Harnack nr. 25..
(24) Das Fundament des Glauhens
und der Theologie. Sbr. Adolf Har-
nack: T>«emeuKe.schtchte, 4. út|f. 1910,
III. bls. 902.
(25) Post. 2,33.
(26) Hebr. 1,3.
gagn-kunnugmr. Engum tnantit var
betur kunnugt um trú hins fyrsta
safnaðar en Páli. Álit hans um, að
hinir elztu kristnu menn hafi skoð-
að Jesúm sem upprisinn drottinn
sinn og lávarð, hafinn til hægri
handar guði, og átt von á endur-
komu hans til hins mikla dóms, —
enginn efast um, að sú haíi trú
þessarra fyrstu kristnu safnaða
verið. “Sagan þekkir engan krist-
inn söfnuð frá þessum fyrstu tim-
um, sem sá í Jesú einungis kenn-
ara og fyrirmynd kristinnar trú-
aP’ (27). Trúin á Jesúm rann upp i
hjörtum fyrstu kristinna manna
eins og laukur í ttini. Páll postuli
lætur oss skilja, að allir kristnir
menn á hans dögum hafi beðið til
Krists. Hann talar um þá sem
hina heilögu, “er á sérhverjum
stað ákalla nafnið drottins vors
Jesú Krists” (28). Harnack hefir
nýl. fært rök að þvi, að afturhvarf
Páls hafi borið við sama árið og
dauði Jesú, eða árið eftir, annað-
hvort árið 30 e. Kr. eða haustið
31 (29). Triiin á Jesúm hlýtur því
að vera jafn-gömul upprisutrúnni
með hinum fyrstu lærisveinum.
En hvernig á að gjöra sér grein
þessarrar trúar hins fyrsta kristna
tnannfélags, ef jairðlif Jesú hefir
ekki borið þess merki, að hér var
um þann að ræða, sem imeira var
en tnaður og umsögnin maður
þess vegna nær ekki út yfir. Páll
segir : “það kendi ég yður fyrst
og fremst, sem eg einnig hefi með-
tekið, að Kristur dó vegna synda
vorra”. (30). Engrar misklíðar
verður vart eða mótmæla af hálfu
hinna postulamna út af því, að
Páll eigni Jesú aðra tign en þá,
sem honum bar. Páll byggir eigi
þekkingu sína á Jesú einungis á
því, sem fyrir hann kom á leiðinni
til Damaskus, heldur einnig á því,
setai hann hefir meðtekið frá
öðrum, er stóðu honum nær. Eitt
sinn kallar Páll Jesúm ímynd
g tt ð s (31). Og í annað skifti
ímynd hins ósýnilega
g u ð s (32). 1 bæði skiftin á hann
við ltinn sögulega Jesúm, sem nú
er orðinm drottinn dýrðarinnár.
Og ennfremur talar hann um
dýrð g u ð s í ásjónujesú
Klrists (33). Svo hafa fyrstu
lærisveinarnir minst hans; svo hafa
þeir hugsað um hann og talaið um
hann. þess vegna kemttr trú þeirra
og játning fram í þessum orðum
Páls postula: “Guð var í Kristi og
sætti heiminn við sjálfan sig * (34).
Oss verður þá skiljanlegur örugg-
leikinn hjá Páli, er hann segir, að
“ekkert muni geta gert oss við-
skila við kærleik guðs, sem er í
IJesú Kristi, drotni vorum” (35).
íþessa trú sína byggir hann ekki á
tinhverju útvortis. Hún er dýpsta
lífsreynsla hans : “Eg lifi að vísu,
þó ekki framar eg, heldur lifir
Kristur í mér. En það sem eg
nú lifi í holdinu, það íifi eg í trúnni
á guðs son, sem elskaði mig og
gaf sig sjálfan út fyrir mig” (36).
Hið insta í sálarlífi hans stendur
á bak við þessi orð. Og þalð er
eins og alt nýja testameutið andi
út trú sinni og trú hins fyrsta
jsafnaðar á Tesúm Krist í niðnr-
lagsorðum fyrsta Jóhannesar-brtfs
“þessi er hinn sanni guð og eilíft
líf” (37). Trú o.g skilningur fyrstu
lærisveina Jesú veita því únítara-
trúnni alls engan stuðning.
9.
Fær únítaratrúin nokkurt me&hald
í sögu kristninnar ?
þetta er nú orðið svo langt mál,
að eg fæ ekki bætt við nema örfá-
um orðum um trú aldauna, sem
koma á eftir postula-tímabilinu.
Eg ætla þá fyrst að benda á
einn mann,,sem uppi var svo sem
80 eða 90 árum eftir dauða J«sú,
og neíndist Ignatius frá
Antíokkíuy Til eru eftir hann
sjö bréf. Og birtist oss þar svo
heit trú á Jesúm Krist, og svo
þakklátur kærleikur, að hvergi ut-
an kristninnar verðum vér varir
við annað eins íyrirbrigði. En
þetta fyrirbrigði endurtekst hvað
'eftir annað í þroskasögu kristin-
dómsins. Trúin og kærltikurinn
hefir ávalt í sögu kristninnar ver-
ið með mestum hita og fjöri, þar
sem trúin á Jesúm hefir verið
sterkasta lífsaflið. Ágústínus,
Bernharður af Clairvaux, Franc-
iscus frá Assist, I.úter, Páll Ger-
hardt, Hallgrímur Pétursson, Wes-
ley-bræðitrnir, Charles Kingsley, —
hjá slíkum mönnum hefir trúarlíf-
(27) Friedrich Loofs, prófessor í
kirkjusögu vió háskólann í Halle-
Wittenberg: iviinf 1» the truth nhoiit
•lesus Chrlat? Problems In Christology.
Six Hasketl Lectures at Oberlin, Ohio.
New York, 1913, bls. 147-148.
(28) 1 Kor. 1, 2 (Shr. Róm. 10, 3; Fil
2, 10, 11; 2. Iíor. 12, 8, 9).
(29) Adolf Harnack: Chronologische
Berechnung des Tags von Damasltus
1912.
(30) 1 Kor. 15, 3.
(31) 2 Kor. 4, 4.
(32.) Kól. 1. 15.
(33) 2. Kor. 4, 6.
(34) 2. Kor. 5, 19.
(35) Róm. 8, 35-39.
(36) Gal. 2, 20.
(37) 1. Jóh. 6, 20. Shr. Johannes
Weiss. Dhh llrehrlstentunl 15. kap.
Der Chrlstus-Glauhe, bls. 341-382, er
hiö lang-fullkomnasta, um þetta efni,
sem mér vitanlega hefir verió ritaö.
Göttingen 1914. Síöari partur bðkar-
innar óútkominn.
ið verið í mestum blóma og borið
fegursta ávexti. það hafa verið
þeir — og þeirra líkar —, sem bezt
hafa tileinkað sér Jesú lund og
Jesú hugarfar. Og í insta eðli er
trú vorra eigin tíma trú þeirra.
Trúarlif allra alda verður ávalt
sjálfu sér líkt að þessti leyti, að
ætlunarverk þess er, að tileinka
sér Jesú-mynd guðspjallanna og
meðvitund hans um sjálfan sig.
Oir það eru þeir og þeirra lík-ar,
sem mannkyninu hafa orðið til
mestrar blessunar.
þetta eru feður vorir í trúnni.
Únítarar hafa lika átt trúaða
menn í sínum hópi, einkum og sér
í lagi þá tvo, sem eg hefi oft
nefnt í erindi þessn, þá C h a n -
n i n g og M a r t i n e a u. Báðir
skoðuðu þeir sig, eins og tilfærð
orð þeirra sýna, fremur sem með-
limi hinnar almennu kirkju, en
þess litla kirkjttfélags, sem þeir
fyrir rás viðburðanna heyrðu til.
En únítara-stefnan hefir frá fyrstu
tíð lagt ofur-einhliða áherzlu á
vitið, skynsemina, en látið trúar-
innar verða fremur litið vart. Svo
var það með Fausto Soz-
z i n i , sem er hinn eiginlegi
kirkjufaðir þeirra. Kirkjulegir eft-
irkomendur hans hafa stefnt ná-
kvæmlega í þá áttina, sem hann
benti. Um hann íer Harnack í
trúgreinasögu sinni, sem
bvdd er á öll helztu tungumál og
er aðal-heimildarrit allra ment-
aðra manna á því svæði, svofeld-
um orðutn :
“í trúarbragðasögunni — og
hér er orðið viðhaft í ströngustu
merkingu — er kenning únítara
þar á móti einungis afturför ; þvi
það er svo langt frá, að unt sé að
bera hana saman við trú mótrnæl-
enda, að hún stendur miklu frem-
ur páfatrúnni að baki. Að kristin-
dómurinn er trú, að hann er sam-
félag persónu við *persónu, að hann
er þess vegna ^allri skynsemi æðri,
að hann lifir ekki í boðorðum og
vonum, heldur af guðs krafti og
tileinkar sér í Jesú Kristi herra
himins og jarðar sem föður, —
um þetta hefir únitara-trúin enga
hugmynd. Með gömlu kenningunni
hefir hún nálega varpað kristin-
dóminum frá sér sem trúarbrögð-
um. Svnd og iðran, trú og náð,
eru hui-tök, sem fyrir heppilega
mótsögn — vegna nýja testament-
isins — ekki er alveg búið að losa
sig við. Aðallega er hið kristi-
lega í únítara-trúnni fólgið í þes**
ari mótsögn”. (38).
í þessum ummælum Harnacks
er dómur sögunnar nm únitara-
stefnuna á trúmálasvæðinu tekinn
fram skýrt og greinilega (39). —
Honum hefir ekki verið haggaö ai
neinum hingað til, svo eg viti, og
verður naumast, unz únítarar
verða eins og við hinir að sætta
sig við, að ganga með öðrum töl-
um trúarflokkanna upp í hinn sam-
eiginlega nefnara framtíðar-trúar-
bragðanna, eða réttara sagt, fram-
tíðar-skilningsins á þeim trúar-
brögðum, sem Jesús kendi í heim-
inum.
(38) Adolf Harnack: DoKmcmrcnch-
iohte, Tuebingen 4. útg. 1909, III, 808.
(39.) Rétt er ég var aB slá botn í
erindi þetta barst mér bók í póstinum,
sem út kom í New York í februar-
mánuSi síSastlit5num, eftir nýlátinn og
mikiis metinn guöfræSIng: Chnrles
AugastnH BriggH:—Theolos:lenl Symlio-
Hch. 1914, sú grein guöfræöinnar, sem
gerir grein fyrir játningum kirkjunnar
og trú flokkanna. Bók þessi kemur út
i hinu fræga safni: International Theo-
loKical Library, og er þar 21. bindió.
Veríur hún sjálfsagt notutS sem kens-
lubók viö allar helztu gufræöileear
mentastofnanir landsins. Höf. var eitt
allra stærsta ljósiU I vísindalegri guö-
fræöi hér í Ameriku, eitt sinn geröur
rækur úr kirkjudeild presbytéra sakir
frjálslyndis síns og vítSsýnu skoöanna
i trúarefnum. Hann kemst svo ab
oröi um únítara:
“ Cnttnrn-trúln IlKKnr fyrtr ntnn
svætSi HtlKnleKrar krlstni þnr Hem hfm
neltnr ntinl-kenninKum kri.vtinilómHlnH,
einn ok miödómi KrintH ok þrennlnKar-
lærdðmlnum. hls. 243.
í>ess vegna vona ég atl enginn Alttl
hatS úr lausu Iofti gripit5 þó ég haldi
pví fram, atS únitarastefnan fái fremur
lítitS metlhald sögunnar.
Að 929 Sherburne street, rétt
við Sargent Ave., er til ieigu
framherbergi 11x12 fet, og geta
haft not af talsíma.
Kaupið Heimskringlu
Hérertækifæri yðar
Kaup bori?aO meOan þérJæriÖ rakara iOn
1 Moler öKólum. Vér kennum rakara
iftn til foílnustu á 2 méuuftum, VinDa
til staöar þe«ar þér eriö fullpuma, eöa
þér Ketiö byrjaö sjálfir. Miki eftir-
spuru eftir Molerrökum meö diplomas.
Variö yöur á pftirlikin«um, Komiö eöa
skriflö eftir Moler Catalogue.
Hársknrftur rakstnr ókeypis npp á lofti
kl. 9 f. h. til 4 e. h.
Winnipeg skrifstofa horni
KING & PACIFIC
Regina skrifstofa
1709 BROAD ST .
| MflPLE I EflF WINE8rCD Llri. I
^ (Thos. H. Lock, Manager)
E ^
Þegar þér leitið eftirGÆÐUM þft komið t.il vor. Vér ftbyrgj-
íj umst fljóta afgreiðslu ^
Mail Orders (póst pöntunum) gefið sérstakt athygli
og ftbyrgjuinst yðru vora að vera þft BESTU — Reynið oss
^ eitt skifti og þér munuð koma aftur - Gleymið ekki staðnuin
| 328 SfVIITH ST. WIHNIPEG %
£ rlo.ne llnói 4021 l’. o. Knx I 1410 I*
^IUUlíUiUiUUUUUUUiUWUUUUiUiUIMUUiUUUUUUUIi;
Frettir til ílcstra kvcnna!
FintiR
Ofn-reynt mél er til sölu. í
stað þess aö kaupa venjulegt mél
getið þér fengið mél sem reynt
hefir verið í bökunarofni.
Vér tökum 10 pund af hverri
hveiti-sendingu sem vér fáum, það
er malað og brauð bakað úr þvi.
Ef brauðið er stórt og gott
notum við hveitið, annars seljum
vér það.
Meira brauð og betra brauð
úr þessu méli er það sem þér fáið.
“Meira Ltrauð hetra brauð’1 * og
“betri kökur líka.‘*
PHONE CtARRY 434«
OWEN P. HILL
CUSTOM TAILOR
Sjftið mig [viðvíkjandi haustfatnaðinum. Alfatnaður frft $19
og upp. Verk ábyrgst. Eg hreinsa, pressa og gjöri við
kvenna og karla klæðnaði. Loðvara gerð sem ný. Opið hvert
kveld.
522 NOTRE DAME AVE.