Heimskringla - 04.06.1914, Blaðsíða 2

Bls. 2
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 4. JÚNI 1914.
FYRIRSPTJRN.
Hver, sem veit um utanáskrift til
Sigurlaugar Þórarinsdóttur, sem
kom frá Akureyri á Islandi síðast-
liðið sumar er beðinn að senda á-
ritun hennar til:—
Miss Sveinbjörg S. Flóensdóttir, Ejtir por[ {Jóakimsson) Jackson
Sinclair P.O., Man. ----
____ __ (Framhald)
.....Bæir í miSri sveit........
Islenzkar sagnir.
Endurminningar úr Hjaltastaða-
þinghá frá 1851 til 1876.
RÁÐSKONA ÓSKAST
á gott íslenzkt heimili í smá bæ úti
á landsbygð. Upplýsingar um
kaupgjald og annað fást með bví
að skrifa til
BOX 25
LANGRUTH, MAN.
™ DOMINION BANK
Uornl Notre Dame og Sherbrooke Str.
Höfuðstóll uppb. $4,700.000.00
Varasjóður - - $5,700,000.00
Allar eignir - - $70,000,000.00
Vér óskum eftir viðskiftumverz-
lunar manna og ábyrgumst atf gefa
þeim fullnægju. áparisjóðsdeild vor
er sú stærsta sem nokkur banki
hefir í borginni.
íbúendur þessa hluta borgarinn-
ar óska að skifta við stofnun sem
þeir vita að er algerlega trygg.
Nafn vort er fulltrygging óhult-
leika, Byrjið spari innlegg íyrir
sjálfa yður, kona yðarog börn.
C. M. DENIS0N, Ráðsmaður
Phone ttai'ry 3 4 5 0
ÁGRIP AF REGLUGJÖRÐ
um heimilisréttarlönd í Canada
Norðvesturlandinu.
Sérhver manneskja, sem fjölskyldu
hefir fyrir at5 sjá, og sérhver karlmat-
ur, sem orhin er 18 ára, hefir heimilis-
rétt til fjórtSungs úr ‘section’ af óteknu
rli
Hreimstaðir heita syðsti bær í
miðri sveit skamt frá upptökum
| Selfljóts, ein með betri jörðum í
j sveitinni. Þar bjó, þegar eg var á
I barnsaldri, Þorsteinn Gunnarsson.
Gunnar sá bjó á Ási í Kelduhverfi;
j var sonur Þorsteins prests á Eyja-
| dalsá. Af Gunnari er komin fjöl-
menn ætt, kölluð Gunnarsætt. Alt
hefir það fólk verið frítt sýnum og
tíguglegt á velli og svipfallegt, og
flest af því verið gáfað. Þorsteinn
Gunnarsson á Hreimsstöðum var
höfðinglegur á að iíta og höfðingi
í lund; en vínhneigður og skemdi
sig á áfengisnautn, sem*neiri. Kona
hans hét Snjólaug; var ein af dætr-
um Sigfúsar þrests Guðmundsson-
ar á Ási í Eellum og Hjaltastað. 3?au
hjón áttu ekkert barn, en tóku
fósturbörn. Orðtæki Þorsteins var
!oft: “4>að var nú það”, og þegar
| hann var glaður aj víni, bætti hann
Ivið: “Eg þorði að sjá þig”. Enda
í gleymir ekki Björn Ólafsson í
Grýlu-kvæði sínu, að láta hann
brúka það, þegar Grýla kom að
Hreimstöðum í matarbón. 3>á var
Þorsteinn við skál og kemur út
j gustmikill og segir:
“Það var nú það,
eg þorði að sjá þig,
bölviúð hamhleypan;
bíddu við lítið.
Ei skal hann Hallur,*)
heyrðu til mín,
fylla þig, fjandi,
og farðu til skrattans.
Þorsteinn kostaði til skólalær-
dóms Sigurð Gunnarsson, bróður-
son sinn, sem varð prestur á Desja-
mýri, síðan á Hallormsstað 1862, og
prófastur í Suður-Múlasýsiu. Eitt
sinn kom 3>orsteinn að Desjamýri á
etjdrnarfandi í Manitobe, Saskatohe- sunnudag, þegar síra Sigurður var
að hesti 8mum 1
■tjörnarinnar eöa undirskrífstofu i þvl túnið, sem stóð í blóma, Og gekk
héraöi. Samkvæmt umbcði og meb , , , . _
■érstökum skllyrbum má faöir, mötSir, svo i kyrkju. Hann sagði frænda
sonur, dóttir, bróöur eöa systir um- j aírmTÍ1 npp-cir mpssa vnr hiiin afi
sækjandans swkja um landits fyrir smum, pegar messa 1 ai DUin, ao
hans hönd á hvaöa skrifstofu sem er. j hann hefði slept hestinum í túnið.
rækkmnárirndeinumíáþrjúaárbúLandnem1 Prestur sagði honum hefði víst ver-
W bý.a á, la5?‘ innan, ® ,mílna rrá ið það velkomið, því hann ætti
leimillsréttarlandinu, og ekki er minna , ..
en 80 ekrur og er eignar og ábút5ar- j honum að pakka, aO hann V8eri í
Jörb hans, eöa fÖÖur, móöur, sonar,
dóttur bróöur et5a systur hans.
1 vissum héruöum hefur landnemnn.
sem fullnwgt hefir landtöku skildum
sínum, forkaupsrétt (pre-emption) aö
sectionarf jóröungi áföstum viö land
sitt. Verö $3.00 ekran. Skyldur:—
VertSnr atS «itjn « mftnntSI af ftrl fl
landinu í 3 ár frá því er heimilisréttar-
landiÖ var tekiö (at5 þeim tíma metS-
töldum, er til þess þarf at5 ná eignar-
bréfi á heimilisréttarlandinu), og 50
ekrur vertSur atS yrkja aukreitis.
Landtökumat5ur, sem hefir þegar
sotatS heimilisrétt sinn og getur ekki
nát5 forkaupsrétti (pre-emption) á
landi, getur keypt heimilisréttarland
í sérstökum hérutSum. Vert5 $3.00 ek-
ran. Skyldur—VertSitS atS sitja 6 mán-
uöi á landinu á ári í 3 ár og rœkta 50
reisa hús $300.00 virtSi.
W. W. CORYi
Deputy Minister of the Interior.
N-l’ I » 1 I > I I I IHHIIIW
SHERWIN - WILLIAMS í
r* Dálftið af Sherwin-Williams
* ‘ húsmáli getnr prýtt húsið yð-
inn og skoðið litarspjaldið.—
j stöðu þeirri, sem hann væri.
Kjartan ísfjörð hét maður, sonur
3?orláks Isfjörðs sýslumanns og
j Soffíu Erlendsdóttur, danskur í
móðurætt. Hann rak verzlun í
Kaupmánnahöfn, þegar hann var
ungur; varð ]>ar gjaldþrota og fór
huldu höfði til íslands og byrjaði
verzlun á Eskifirði, sem blómgaðist
fljótlega, þvf hann var vinsæll hjá
viðskiftamönnum sínum.
Þorsteinn á Hreimstöðum var
eitt sinn staddur í búð Kjartans,
og vildi fá í staupinu og lán, en
Ivjartan neitaði honum um það,
sem hann bað um. Þá mæiti Þor-
stenn fram þessa stöku:
Fyrri tíðir muna má,
mína kætir hyggju,
í tunnu einni eg var þá
yfir fiuttur bryggju.
PA T" \T fT^ ** Isfjörð vildi ekki heyra meira og
í\ I I .. jlét Þorstein fá það, sem liann bað
, . , , II Næsti bær er Rauðholt; heldur
tynr a skonar .. ]andlétt jör7í til beitar, en þó þraut-
sm ningu. *r ; selg tll ábúðar. Heyskapur er þar
reitingssamur, inn á milli ása og á
% Prýðingar-tfmi nálgast nú. lágiendi. En samt sem áður hafa
L _ A If f 1 S r, í ICVi Awmív. Willí Kóí’X f T
búið í Rauðholti efnuðustu bænd-
ur og mestir búmenn í Hjaltastaða-
i. ar utan og innan. — B rúkið J. j þinghá: fyrst ísleifur Egiisson,
^ ekker annað mál en þetta. — • • fæddur 1772. Hann var hættur að
S.-W. húsmálið m&lar mest, •* ;búa, þegar eg man fyrst eftir, var
endist lengur, og er áferðar- Il þá um áttrætt. Hann var spuruil
fegurra en nokkurt annað hús • * karl og nokkuð einkcnnilegur. —
j | mál sem búið er til. — Komið II Björn óiafsson lætur hann segja
----n*------------T vjg Grýlu, þegar hún heimsótti
hann:
“Mikil ósköpin eruð þér stórar.
Þurfið þér ekki ósköp að eta?
Var svona fólkið ífyrndinni áður?
Hafði eg þessa heizt til getið”.
Þessi voru börn Isleifs: Guð-
mundur, bjó lengi í Fossgcrði í
CAMERCN & CARSCADDEN
QUALITY HAKDWARE
{I Wynyard,
Sask.
(H-I-I-H-M-l-i-M-M-M-H-I’
við íslendingafljót; Egili, bóndi
hjá Leslie, Sask.; hann ólst upp
hjá nafna sínum og móðurbróðir
í Rauðholti, og iíktist honum í því,
sem að búskap laut. — Guðríður,
önnur dóttir ísleifs, giftist Magnúsi
Grímssyni; bjuggu þau um hríð í
Gagnstöð. — Solveig, kona Sæ-
bjarnar Magnússonar á Hrafna-
björgum; dóttir þeirra Ingibjörg,
nú gömul ekkja, eftir Jón Hallsson
frá Mársseli í Jökulsárhlíð; þau
bjuggu mörg ár í Winipeg.
Næst er prestssetrið Hjaltastað-
ir; góð bújörð þæði að hagbeit og
heyskap. En engar jarðir tilheyrðu
kyrkjuni í minni tíð heima, nema
eitt hjáleigukot, sem heitir Svína-
fell. 31ikið afréttarland tilheyrir
staðnum, sem kallast Kyrkjutung-
ur. 3>ar stendur afarstór steinn,
sem heitir Kyrkjusteinn, sýnist í
fjarlægð í lögun einsog kyrkja, en
breytist ofurlítið að sjón, þegar
maður kemur að honum.
Hraundalur, að sunnanverðu við
Bjarglandsá, liggur undir Hjalta-
stað. Torfkyrkja var á staðnum í
minni tíð, iaglega þiljuð og máluð.
Líkneski af^Jóhannesi sklrara var
í kyrkjunni; iíka stórt steinspjald
og á það voru letruð eftirmæli eftir
sfra Hjörleif Þorsteinsson, samin
af bróður hans, síra Guttormi próf-
asti í Vopnafirði.
Austan við kyrkjuna er hóll mik-
ill, kaliaður Kyrkjuhóll. Það var
leikpláss okkar unga fólksins cftir
messur og þegar við géngum til
spurninga. Þar tóku smásveinar
saman glímutökum og líka svein-
ar og meyjar, og blindingaleikur
var líka tfðkaður þar.
Fyrir austan hólinn er stór tjörn,
sem köiluð er Matseljutjörn, og
Tjarnarás þar fyrir austan, og þar
fyrir austan spölkorn er langur ás,
sem kallast Gilsás. Austan í honum
er einna bezt beitiland í Hjalta-
staðaiandi. 3>ar fyrir austan er á,
sem fellur millf hamra frá suðri til
norðurs, kölluð Norðurá, en öðru
nafni Hjaltastaðaá.
Árið 1773 bjó á Hjaltastað prest-
ur sá, er Jón Oddsson hét; sonur
hans var Einar, faðir Jóns í Snjó-
holti, föður Runólfs í Snjóholti,
föður Jóns Runólfssonar skálds.—
Guðrún hét dóttir síra Jóns, sem
áður er getið, móðir Guðrúnar,
konu Þorláks á Ánastöðum, föður
Péturs á Ánastöðum.
Þetta tilgreinda ár skeði það á
Hjaltastað, að ósýnileg vera gjörði
vart við sig, kastaði lilutum til og
frá í bænum, svo skemdir urðu af,
og sem meira var, talaði og svaraði
spurningum; ásótti líka dóttur
prestsins og eina vinnukonuna. —
Fóikið á staðnum undi illa sambúð
við þenna óvætt og vildi fegið fyr-
irkoina honum. En það var hægra
sagt’ en gjört. Seinast voru tveir
menn fengnir til að hafa samtal
við veruna; það voru Hans Víum
sýslumaður, sem þá bjó á Skriðu-
kiaustri, og Grímólfur prestur
Bessason. Grímólfur prestur bauð
verunni að lesa Faðirvor. Hún byrj-
aði, en liafði sumt rangt. 3>á sagði
Vfum: “Lestu rétt, bölvaður!” —
Svarið var: “Ekki skaítu bölva
mér”. — “Viltu ekki glíma?” sagði
sýslumaður. — Svarað: “Ekki nema
])ú farir úr fötunuin”. — “Þá glími
eg ekki við þig”, sagði Vfum. —
Ekki höfðu þeir meira af verunni
að segja. En skömniu eftir Jietta
hætti draugagangurinn. Lengi var
á orði hver þessi Hjaltastaðadraug-
ur svokallaði hefði verið, ait fram
á mína daga, og voru ýmsar getgát-
ur um það. Sumir héldu það hefði
verið búktalari.
1 Árbókum Espóiíns er sagt frá
þessum viðburði og ]>ar með, að
drengur, sem átti heima á Svína-
fclli, hefði horfið um tíma. En þeg-
ar draugagangurinn liætti áHjalta-
stað hefði hann komið heim og
veikst og beiðst prestsfundar og
andast svo, og héldu þá sumir, að
hann hefði í ieyni leikið þessi
lirekkjabrögð; og mun það senni-
legast, þó menn tryðu því ekki al-
ment, vildu hafa það svo, að það
hefði verið eitthvað ónáttúrlegt.
Slíkir kynja-viðburðir var sagt
að hefðu komið fyrir í Múlasýslum,
svo sem á Geitdal í Breiðdal í Suð-1
.X i EiðaÞinshá; sonur hans er Friðrik,
’ÞtI,'j; ; bd gamall bóndi í Lyon Co. í Minne ’ur-Mulasýslu, og á
I sota ; — annar sonur Isleifs var
Egill, sem bjó í Rauðholti eftir föð-
ur sinn; var mesti búhöldur, og
hvað sem á gekk af harðindum í
Hjaltastaðaþinghá, hailaðist aldrei
búskapur hans, hafði altaf heyin á
mis frá árinu áður, og ef hann
hjálpaði öðrum um hey í harðind-
um, lét hann þá borga sér með heyi.
Hann lét sjaidan kindur í kaup-
stað, nema það var til þess, að fá
peninga fyrir, til að leggja í spari-
sjóð sinn. Börn Egils voru Ármann
| á Snotrunesi og Sigurborg, kona
| Sigurðar Þorkelssonar frá Njarðvík.
! Þeirra son Þorkell bóndi hjá Leslie
i í Saskatchewan. — Dætur ísleifs í
Rauðholti voru: Guðrún; hana
j átti Árni Bjarnason, bróðir Jóns í
Breiðuvík, móðurföður Gunnsteins
-------- sáluga Eyjóifssonar á Unaiandi.
óskað er eftir unglingsstúlku, 12 3?au Árni og Guðrún druknuðu í
til 14 ára að aldri, til að gæta bams Selfljóti af hestbaki. Synir þeirra
yfir sumartímann, part úr degi eða cru: Pétur, einn af frumbyggjum
allan daginn. i------------
Suite 11 Pharaoh Apts., *) Hallur var fóstursonur Þor-
652 Simcoe Strset. i steins.
. UNGLINGSSTÓLKA.
Bárðarstöðum
í Loðmundarfirði. Og þar varð
uppvíst, hver lék drauginn, sem
kallaður var Bárðarstaðadraugur,
og var það að þakka eftirgrenslan
bónda eins þar í sveitinni, sem var
einbeittur og karlmenni. Hann
komst að því, að ógangurinn í
bænum var af völdum manns, sem
faldi sig í fjárhúsi; en hann hætti
hrekkjunum þegar hann heyrði í
felum sínum, að bóndinn hótaði
honum pintingum og dauða, ef
hann næði honum.
Eftir síra Jón Oddsson voru
prestar á Hjaltastað: Síra Grímólf-
ur Bessason og síra Sigfús Guð-
mundsson. En skömmu eftir 1800
var síra Hjörleifur Þorsteinsson
orðinn prestur þar. Þorsteinn fað-
ir hans var prestur á Krossi í
Landeyjum, Stefánsson frá Hörgs-
Jandi. En móðir síra Hjörleifs var
Herdís, dóttir Hjörleifs prófasts
Þórðarsonar á Valþjófsstað. Hjör-
leifs-ætt sú var fjölmenn í Múla-
sýslum, og tengdist svo við Krossa-
víkur-ætt, komna frá Guðmundi
j sýslumanni Péturssyni. Síra Hjör-
J Jeifur vár búmaður og kraftamað-
i ur, talinn með sterkari mönnum
honum samtíða, næst Hafnarbræðr-
um. Hann var fyrst prestur á Desj-
| armýri.— Um sumartíma á slætti
einn dag var prestur einn heima;
var lasinn og lá uppi í rúmi. Hann
átti nautbola, sem var mannýgur.
Prestur heyrir, að boli er kominn
inn í bæjargöng og lætur ófriðlega.
Hann fer ofan og ræðst á móti boia
og urðu harðar sviftingar; lauk þó
svo, að prcstur kemur bola út og
inn í hesthús í túninu og lokar
liann þar inni, og fer svo inn í rúm
aftur og er mjög dasaður. Hann
sendi um kveldið út að Snotrunesi
til Hjörleifs sterka og bað hann að
koma næsta morgun -og lóga bola.
Árla morguns kom Hjörleifur með
hákarlaskálm sína, og spurði:
“Hvar er nú kálfurinn?” Honum
var vísað til hesthúss. Þegar Hjör-
leifur lýkur upp dyrunum, kemur
boli út og ræðst á Hjörleif. Hann
snýr bola niður og sker hann ofan
í inykjuhauginn. Konur höfðu
komið á eftir með trog og ílát til
að taka á móti blóðinu, en urðu
of seinar.
Móðir mín, sem var fædd 1809,
sagði mér, að árið 1817 hefði Júbil-
hátíð verið haldin á Hjaltastað í
minningu um siðabót Luthers fyr-
ir 300 árum og hefði síra Hjörleifur
ur stjórnað samkomunni, og hefði
verið að spauga um, hvort nokkur,
sem þar væri staddur, mundi lifa
næstu Júbilhátið 1917.
Jvona síra Hjörleifs var Bergljót,
dóttir Páls prófasts Magnússonar
á Valþjófsstað, og Sigríðar, dóttur
Hjörleifs prófasts Þórðarsonar. —
Sonur þeirra var síra Einar í Valla-
nesi, faðir sfra Hjörleifs á Undirfelli
— föður Einars skálds. Síra Einar
var fæddur 1798. Hann giftist 20
ára gamall Eiínu Vigfúsdóttur,
prests í Garði f Jvelduhverfi og á
Skinnastað, systur síra Björns á
Eiðum. Hún var miklu eldri en
síra Einar. Eftir dauða hennar
giftist hann Þóru frændkonu sinni,
dóttur Jóns vefara Þorsteinssonar
á Kóreksstöðum.
Síra Einar mun liafa orðið að-
stoðarprestur föður síns skömmu
eftir hann kvæntist, sem eg veit af
þvf að móðir mín, sem óist upp á
Brennistöðum í Eiðaþingiiá, fór
oft kynnisferð út að Víðastöðum,
þegar liún var fyrir innan fermingu
— var fennd 1823. Var þá stundum
við messu á Hjaltastað og gaf sig
fram ásaint öðrum börnum til að
láta síraEinar spyrja sig út úr
kverinu, og hefði hann þá sagt, að
það væri nú ekki innan síns verka-
hrings, að spyrja sóknarbörn síra
Björns á Eiðum.
Síra Einar fór að búa á Svínafclii
| skömmu eftir að hann kvæntist.
[ Hann var búmaður sem faðir hans.
Honum héizt ekki vel á sauða-
smölum, því Þeir þóttust knapt
haidnir til matar hjá konu hans.
Magnús Eiríksson, hinn alkunni
L'nítara guðfræðingur, var smaii
um tíma á Svínafelli, mun þá hafa
verið á tvítugsaldri, fæddur 1805.
Hann leyndjst f burt úr vistinni
norður að Ketilsstöðum í Jökuls-
áriilið til móður sinnar og stjúpa.
Þá var sauðasmali á Hjaltastað
lijá síra Hjörieifi Sæbjörn Magnús-
son, ]>á unglingur, fæddur 1807.
Hann bjó síðan á Hrafnabjörgum,
einsog áður er getið. Sæhjörn gætti
sauða síra Hjörleifs á vetrum, langa
leið frá bænum, uppundir afréttar
háiendi. Hann gætti ]>ess ætíð, að
vera kominn í hvarf frá bænum
með sauðina á morgnana áður en
dagaði, og fór ekki að reka heim á
kveidin fyr en komið var nær dag-
setri. Var þá orðinn matlystugur;
liafði ekki sinakkað neitt síðan
um morguninn fyrir dag, og svo
var vistin knöpp á Hjaltastað.
Prestur tók á móti sauðunum hjá
honum á kveldin, hjá Feigshúsum,
sem kölluð voru, og rak þá vestur
á Stekk, sem kallað var, og hýsti.
En sagði Sæbirni að fara inn og
vökva sig; 3>að meinti, að fara inn
og eta kveldmat sinn, sem var harð-
ur fiskur og rúgbrauð, hið vana-
lega flatbrauð, og flot við. En sum-
ir kölluðu að vökva sig, þó það
væri ekki þunnmeti, sem þeir
neyttu.
Síra Hjörleifur' léði síra Einari,
syni sínum, Sæbjörn fyrir smala að
Svínafelli, og þar var hann ver hald-
inn til matar, en á Hjaltastað. Einn
dag, þegar Sæbjörn gætti sauða
UPP til fjalls, gat hann náð saman
við hjörð sína með miklum eltinga-
leik tveimur ám úr Hjaitastaðafé,
og geymdi þær um daginn. Um
kveidið, þegar liann var búinn aö
hýsa, tók hann ærnar og ætlaði
að reka þær yfir að Hjaltastað;
vissi hann mundi fá góðgjörð þar,
sem tæki úr honum sultinn. En þá
kom síra Einar og tók af honum
ærnar og fór mcð þær sjálfur.
ónærgætni einsog þetta við hjú,
sem sauðasmaiar þoldu einna iak-
ast, átti sér stað sumstaðar í sveit-
um. En menn þorðu ekki að kvarta
því ekki var víða skjóls að leita.
Síra Hjörleifi varð það að bana, I
að hann stakk pennahníf í lófann |
á sér; fékk af því verk, sem leiddi j
upp eftir handlegg og setti sig að j
(Framh. á 3. bls.).
SAMVINNA
kussu og skilvindunnar.
Þessi hugmynd er svo ný að hún er hess virði að íhuga hana. Þetta er svo
einkennilegt og elskulegt að láta kussu og skilvinduna vinna saman.
Ijjómandi fallega og feita kussu og
( (
MAGNET”
Cream Separator
er hið stærsta frjárafla- og samvinnu uppátæki,
sem nokkurntíma hefir ýtt verið á stað meðal
bænda í vesturfylkjunum.
Magnet er alveg ólík öllum öðrum skilvindum.
Hún hefir enga pá galla sem hinar hafa og yfir-
gengur pær allar að starfi og einfeldni tólanna.
Tennur hjólanna falla svo vel saman og hún bif-
ast ekki fremur en kletturinn og er það miklu
tneira virði en munurinn á verði Magnet vind-
unnar og annara skilvinda.
Heróp, vígóp vort er AÐ DUGA, AÐ GÉÐJAST, og vér getum sannað alt
sem vér segjum, hvern einasta punkt og kommu er vér teljum upp yfirbnrði
Magnet vindunnar yfir allar aðrar.
Vér erum pess albúnir að senda út almanakið fyrir 1914.
The Petrie Manufacturing Co., Ltd.
Verksmiðja og aðalskrifstofa Hamilton, Ont.
Vancouver, Calgary, Regina, Winnipeg, Hamilton, Montreal, St. John
Kaupið Heimskringlu
F A R B R É F
ALEX. CALDER & S0N
General Steamship Agents
Ef þér hafið í hyggju að fara til gamla landsins, þá talið við oss
eða skrifið til vor.
Vér höfum hinn fullkomnasta útbúnað í Canada
633 MAIN STREET
-
PHONE MAIN 3260 WINNIPEG, MAN.
PRENTUN
rita, lögskjala, ritfanga, bóka, sam-
komumiða, nafnspjalda, osfrv.
Fæst nú á prentsmiðju “ Heimskringlu”, Það hafa
verið keypt ný áhöld og vélar svo allt þetta verk getur
nú verið vel og vandlega af hendi leyst. Oll “ Job
Printing ” hverju nafni sem nefnist er nú gjörð, og
verkið ábyrgst. Fólk sem þarfnaðist fyrir prentun af
einhverju tagi utan af landsbygðinni ætti að senda pan-
tanir sfnar til blaðsins. Skal verða vel og sanngjarn-
lega við pað breytt og því sett allt á r/milegu verði.
Einnig veitir skrifstofa blaðsins viðtöku pöntunum &
pappfr, ritföngum, (óprentuðum) og öllu sem að bók-
bandi lýtur, og afgreiðir ]?að fljótt og vel. Er það gjört
til hægðarauka fyrir fólk, er ]>& ekki hefir til annara að
leita. En allri þessháttar pöntun verða peningar að
fylgja. Sendið peninga, pantanir og ávísanir til:
The Viking Press
LIMITED
P.O, BOX 3171
Winnipeg, Man.