Heimskringla - 25.02.1915, Blaðsíða 7

Heimskringla - 25.02.1915, Blaðsíða 7
WINNIPEG, 25. FEBRÚAR 1915. HEIMSKRINGLA BLS. 7. Fasteignasalar. THORSTEINSSON BROS. Byggja hús. Selja lóðir. Út- vega lán og eldsábyrgðir. Room 815-17 Somerset Block PHONE MAIN 2992 J. J. BILDFELL FASTEIGNASALI. Unlon Bank 5th. Floor No. 520 Selur hús og lótsir, og annats þar atS lútandi. trtvegar penlngalán o. fl. Phone Maln 2685 S. A. SIGURDS0N & C0. Húsum 8bift fyrir lönd og lönd fyrir hús. Lán og eldsábyrgö. Room : 208 Carleton Bldg Síml Maln 4463 PAUL BJERNAS0N FASTEIGNASALI Selur elds, lífs og slysaábyrgtl og útvegar peninga lán. WYNYARD, - SASK. Skrlfstofu siml M. 8364 Helmills símt G. 5094 PENINGALÁN Fljót afgreiðsla. H. J. EGGERTS0N 204 McINTYREl block, Wlanlpegr - Man. J. J. Swanson H. G. Hinrikson J. J. SWANS0N & C0. PASTEIGNASALAR OG penlng:a mlblar Talslml M. 2507 Cor. Portngre and Garry, Wlnnipeg J. S. SVE1NSS0N & C0. Selja lótSir i bæjum vesturlandslns og sklfta fyrir bújartSir og Wlnnlpeg lótSir. Phone Maln 2844 710 McINTYRE BLOCK, WINNIPEG Lögfræðingar. Graham, Hannesson & McTavish LÖGFRÆÐINGAR 901-908 CONFEDERATION LIFE BLDG. WINNIPEG. Phone Matn 3142 GARLAND & ANDERS0N Arni Anderson E. P. Garland LÖGFRÆÐINGAR 801 Electric Railway Chambers. PHONE MAIN 1661 JOSEPH J. THORSON fSLENZKUR LÖGFRÆÐINGUR Aritun: McFADDEN A THORSON 1107 McArthur Bldg. Phone Maln 2671 Winnipeg H. J. PALMASON Chartkred Aocountant PhomE Main 2736 807-809 SOMERSET BUÍLDING Læknar. DR. G. J. GISLAS0N Phyelclan and Surgeon Athygli veitt Augna, Eyrna og Kverka SJúkdómum. Asamt lnnvortls sjúkdómum og upp- skurtsi. 18 Sonth 3rd St., Grand Forka, N.D. DR. R. L. HURST meólimur konnnKÍega sknrólæknaréósins, ótskrifaónr af konnnglaga læknaskólannm t London. Sérfræóingur I brjóst og tauga- veiklun og kvensjókdðmum. Skrifstofa 305 Kennody Building, Portage Ave. ( gagnv- Eatííus) Talsími Main 814. Til viötals fré 10—12, 3—5, 1—9. DR. J. STEFÁNSS0N 401 Boyd Bliig., Cor. Portage Ave. og Edmonton Street. Stundar eingöngu augna, eyrna, nef og kverlca-sjúkdóma. Er ati hitta frá kl. 10 til 12 f. h. og 2 til 6 e. h. Talsiml Maln 4742 Belmlllt 105 Ollvla St. Tale. G. 2315 dr. s. w. axtell 0HIROPRACTI0 & ELECTRI0 TREATMENT. ®ngin meðul og ekkl hnlfur 2®?V4, Portage Av«. Tals. M. 3296 lakitl lyftlvéllna upp tll Koom 608 Gistihús. MARKET H0TEL 146 Princess 8t. á móti marka75inum Bestu vinföng vindlar og aT5hlyn- ing g'ó'ö. Islenzkur veitlngamaTÍ- ur N. Halldorsson, leit5beinir 1s- lendingum. P. O’CONNEL, elKandi WINNIPEG ST. REGIS H0TEL Smith Street (n&lægt Portage) Enropeán Plan. Bnsiness manna máltföir fré k). 12 til 2, 50c. Ten Conrse Table De Hote Jinner $1.00, meö vfni fl.25. Vér höf- nm einnig borösal þar sem hver einstaklin- gnr ber á siit eigiö borö. McCARREY & LEE Phone M, 5664 ÞÚ KUNNINGI sem ert mikiö að heiman frá konu ogbörnum getur veitt þér þá ánægju að gista á STRATHCONAHOTEL sem er likara heimili en gistihúsi. Horninu á Main og Rupert St. Fitch Bros., Eigendur Dominion Hotel 523 Main Street Bestn vinogvindlar, Gisting og fæói$l,50 Máltló ,35 .Siml n 1131 B. B. HALLD0RSS0N, eigandi Hitt og þetta. A. S. BARDAL selur líkkistur og annast um út- farir. Allur útbúnaður sá besti. Ennfremur selur hann allskonar minnisvarða og legsteina. 813 8herl>r«*nke Street Phone Oarry 2152 GISLI G00DMAN TINSMIDUR Verkstætll:—Cor. Toronto St. and Notre Dame Ave. Phene Helmllle Garry 2088 Garry 809 Offlee Phone 3108 I. INGALDS0N 193 Mlghton Avenue UmboT5smaT5ur Contlnental Llfe lnnuranee 417 Mclntyre Block WINNIPEG SHAW’S Stærsta og elzta brökaðra fatasölubúðin f Vestur Canada. 479 Notre Dame Avenne St. Paul Second Hand Clothing Store Borgar hæsta verB fyrlr gömul föt af ungum og gömlum, sömulelols loBvöru. Oplö tll kl. 10 á kveldln. H. Z0NINFELD 355 Notre Dame Ave. Phone G. 88 Vér höfum fnllar birgölr hreinnstn lyfja og meöala, KomiÖ meö lyfseöla yöar hing- aÖ vér gernm meönlin nákvœmlega eftir ávlsan lœknisins. Vér sinnnm ntansveita pönnnnm og seljnm giftiugaleyfi, C0LCLEUGH & C0. Notre Dame Ave. A Sherbrooke St. Phone Garry 2690—2691 GEO. NOBLE LASA SMIÐTTR 237 Notre Dame Ave. Winnipeg. Sími Garry 2040 Vlögjðrö á lásum, lyklar húnlr «1, rakhnifar brýndlr, viögjörö á klst- um og töskum. E. J. SKJÖLD DISPENSING CHEMIST Cor. Welllngrton nnd Slmcoe Sts. Phone Garry 4308 Wlnnlpeg. Búið yður undir árlega dansinn. Lærlt5 aft dansa. Prívat kenslu tímar hvenær sem er eftir ósk. $1.00 hver kenzlutfmi. Prof. and Mrs. A. E. Wirth 300 Kensington lllk. Cor. I’ortnge nnd Smlth Wlnnlpeg. Phone Mnin 4582 HER BERGI Björt, rúmgóð, þægileg fást altaf með því að koma til vor City Rooming & Rectal Bnreau Skrifstofa opin frá kl. 9 f. til kl. 9 e.h Phone Main 5670 318 Mclntyre Blk Gríman af Vilhjálmi keisara. e5a sagan um það, sem eiginlega lág á bak við stríðið, eftir dag- bók vinar hans Axel greifa (Framliald). Fagnaðaróp hópanna. “Finst þér það?” mælti Vilhjálm- ur og brosti við. “Þér er ómögulegt að segja annað, sem mér hefði líkað betur; og til að sýna þér að eg er ekki eins vondur og þú heldur, þá ætla eg nú að skipa svo fyrir, að keisarafrúin megi fara frá Berllín til Danmerkur. Og þegar þangað er komið, þá má hún gjöra hvað sein henni sýnist; en samt efast eg um, að það sé viturlega gjört. Hugsaðu þér nú, hvort það gæti verið heppi- legt, að hafa hana sem gest hér lijá oss, þegar farið verður að semja friðinn. En það liggur vel á mér núna, vinur minn Axel. Eg skal lofa henni að fara. En að fara að senda henni blóm það er til of mikils ætl- ast. En þú getur fært henni blóm, ef þér sýnist”. “Yðar hátign veit það vel, að eg mundi ekki diriast þess, nema yðar vegna. En það gleður mig, að þér hafið breytt eftir tillögum mínum. Eg er vis um, að alt Þýzkaland gleðst yfir þessu”. “Þýzkaland hugsar ekki um slíka smámuni nú sem stendur”, svaraði keisarinn, gekk að glugganum og opnaði hann, og benti mér með með hendinni að koma til sin. Eg gekk til hans, og sá þá feyki- legan inannfjölda fyrir framan höll- ina, og grenjaði múgurinn af öllum mætti: “Keisarinn! Keisarinn!" — Það var stórkostleg sjón. Eða rétt- ara, hefði verið þsð, ef það hefði staðið í sambandi við eitthvað ann- að en glæp þann, sem nú var kom- ið að þvi að fremja. Eg gat ekki orðið hrifinn af þvi. Þetta fylti mig ótta og skelfingu, — skelfingu þeirri, sem oft kemur yfir sakbitna menn, Jiegar syndin er að koma upp um þá; skelfingu þeirri, sem menn finna til, þegar fremja skal eitthvert niðingsverkið. Hinn vondi andi, sem svo fáir trúa að til sé, virtist Jnér alt i einu standa mér við olnboga, er múgur- inn var að hrópa gleði- og fagnaðar- óp fyrir keisara sinum. • * * Attnndi ágúst. — Vér erum nú komnir í stríð við hálfan heiminn, þvi að seinast gekk England í flokk óvina vorra. Menn hefðu getað búist við, að það hefði valdið skelfingu öllum Þjóðverjum. En það var öfugt. Múgurinn réði sér ekki fyrir fögnuði. Það var sem væri hver einasti maður dáleiddur og sainhuga orðinn keisaranum. Mér er það óskiljanlegur leyndar- dómur hvernig hann hefir getað fengið alla menn á sitt mál, og það menn, sem fyrir fáum dögum voru harðir á móti honum. Þýzkaland er ekki lengur Þýzka- land. Landar mínir eru alveg um- snúnir af lygum og ósannindum þeim, sem í þá hefir verið troðið. Annaðhvort trúa þeir þessu öllu saman, eða látast trúa þvi, að á þá hafi verið ráðist, og að skyldan bjóði þeim að risa upp á móti óvin- um sínum. Eg hitti mann í gær, sem i hreinustu alvöru v«r að reyna að sannfæra mig um það, að á oss hefði verið ráðist; og reyndi eg þá að segja honum, að þetta væri ekki svo, heldur alveg öfugt: að vér hefð- um byrjað stríðið án þess að hafa nokkra verulega ástæðu til þess, — nema löngunina til að berja á ná- búum vorum. Hann var harður á móti og gekk afnvel svo langt, að hann spurði mig, hvort England hefði keypt mig til þess að taka mál- stað sinn. Eg gat þá ekki annað gjört, en gengið þegjandi burtu frá honum. Hatrið til Englands Þegar England er nefnt á nafn i Berlín, þá er sem menn æsist til heiftar og haturs; og aldrei heyra menn öðruvisi á það minst,— ein- mitt af þvi menn vita, að þetta er vilji keisarans. í gærkveldi var eg að tala um þetta við mann? sem kannske þekkir Vilhjálm keisara betur en nokkur annar, og fer nær um orsakir þær og ástæður, sem hafa knúð hann út i þessa óhæfu. Eg spurði hann, hvers vegna keis- arinn væri svo fjandsamlegur Bret- um, sem hann liafði oft áður látið sem sér þætti vænt um, eða hvers vegna hann hataði svo konungsætt Breta. “Vilhjálmi keisara”, mælti hann “þótti mjög vænt um Victoriu drotningu, og var henni mjög sam- rýndur, þó að hún væri gömul, en hann ungur. Og meðan hún lifði, kom honum ekki til hugar, að gjöra neitt á hluta Englands. En hann hataði Játvarð konung. — En þó undarlcgt væri, eins mikill taktmað- ur sem Játvarður var og djúphygg- inn, þá var eitt af tvennu, að hann skildi ekki frænda sinn og lét sem han nsæi han nekki, eða hann fyrir- leit hann og reyndi aldrei að leyna þvi, að hann hefði skömm á hon- um. Játvarði konungi þótti mjög vænt um systur sína, konu Friðriks föður Vilhjálms, og reiddist mjög Vilhjálmi, hvernig hann fór með móður sina. Móðir Vilhjálms sættist við hann áður en hún dó, en bróðir hennar fyrirgaf honum aldrei, og kom af þessu stríðleiki á milli ríkj- anna. Þótti Vilhjálmi, að Bretar hafa stöðugt gát á sér, einkum er þeir fóru að byggja herskipin. Keisari hatar Bretastjórn “Svo féll Vilhjálmi keisara stefna Bretastjórnar mjög illa. Hann var i- haldsmaður og hélt kreptum hnefa um völdin; en Bretar framsóknar- menn. Þótti honum þeir gefa þjóð- veldissinnum of mikið eftir. Sér- staklega var honum illa við Asquith og Churchill og Grey. Keisarinn hef- ir mikla hæfileika til góðs eða ills, ef svo horfir við og hann tekur það í sig. En nú er hann snúinn á þessa sveifina, og hefir einlægt verið, og það er nú búið að koma þvi svo fyrir, að allur þorri manna á Þýzka- landi er sannfærður um, að Bretar hafi komið fram með svikum og undirferli við sig”. “Þetta kann alt að vera satt”, mælti eg; “en setjum nú svo, að vér verðum undir í striðinu?” “Vér verðum ekki undir. Keisar- inn hefir búið stríðið undir um margra ára tíma. En hitt er annað mál, hvort það verði ekki til þess, að leysa sundur hið þýzka riki”. i‘Við hvað áttu?” spurði eg. “Aðeins þetta, að enginn maður getur orðið óhæfilega stór eða mik- ill, svo að það komi honum ekki i koll fyrri eða síðar. Sigurvinningar, aðrar eins og keisarann dreymir um, eyðileggja ekki einungis þá, sem sigraðir eru, heldur einnig þá, sem sigurinn vinna. Stórveldi þau, sem myndast hafa of fljótt, hafa æf- inlega brotnað upp og klofnað sund- ur. Bismarck vissi þetta , og var vitrari en svo, að strengja reipin of mikið. En eg efast um, hvort keisari vor er nógu viti gæddur til að sjá þetta”. “Hinn samvizkulausasti maður.” Eg hefi vandlega verið að hugsa um þessi orð vinar míns. Hann þekkir keisarann vel, miklu betur en eg, þvi að vinátta min hefir alveg blindað mig fýrir göllum hans. Eg hefi i einlægni hjarta mins álitið hann vera ærlegan og heiðarlegan og frábitinn öllu, sem ilt væri eða óheiðarlegt. En nú leizt mér annað. Eg hafði séð alla söguna, hvernig stríðið fór á stað, og af þvi sann- færðist eg um, að Vilhjálmur keis- ari var samvizkulausastur allra manna. Þetta eitt hefði verið nóg til þess, að fylla mig sorgar, þó ekki hefði annað verið. Eg er hugsjónamaður, og hélt að keisarinn hefði hinar sömu háleitu hugsjónir og eg. Enda hafði hann sagt mér það, ekki einu- sinni, heldur margoft, allan timann frá þvi við vorum drengir og þang- að til nú, — þegar hann á giftingar- degi dóttur sinnar sagði við mig i hálfgjörðu spaugi: “Eg vona það, Axel minn kæri, að enginn fari að bera það á okk- ur, að við séum ekki friðsamir; eða eg leitist ekki við að ' lækna hin gömlu sárin. Hvað myndi hann Bis- marck hafa sagt, ef hann hefði séð prússneska prinsessu giftast erf- ingjanum að konungsríkinu Hann- over, sem honum var að þakka, að lagt var undir þýzka krúnu?” Verst er það þó, að hvernig sem eg lít á þetta, þá get eg ekkert séð, er bæti það upp. Vér höfum skrifað undir samninga, að ábyrgjast hlut- leysi Belgíu. Nú rufum vér þann samning að ástæðulausu, eftir eigin geðþótta vorum, af þvi oss kom það vel í svipinn. Vér óðum yfir Lux- emburg, sem sjálfur járnkanslarinn hefði aldrei látið sér til hugar koma undir nokkrum kringumstæðum. — Kæruleysi þetta um velferð rnnara, er hinn mesti glæpur, sem saga eft- irkomandi tima mun i letur fær«. En verst af öllu er þó það, að vér erum að reyna að breiða yfir allar þessar illu gjörðir kápu eða grimu réttlætisins, og gleymum illgjörðum og syndum sjálfra vor, meðan vér erum að telja oss trú um, að vér sjá- um sömu misgjörðirnar og óþokka- verkin hjá öðrum. Dygðinni hefir aldrei verið skipað i eins háan sess á Prússlandi og hræsninni, og ekki hefir hún heldur hlotið annað eins lof. * * * í septembermánuði 191b. — Á foringjastöðvum Þýzka hersins Mig hefir brostið dug og áræði til þess að lialda áfram dagbók minni, og eg skammast mín nú fyrir það, að fara að taka mér penna í hönd eftir alt, sem skeð hefir seinustu vjkurnar. Alt fram að þessum degi hefi eg verið að reyna að berja niður'sann- leikann; eg hefi ekki viljað játa hann fyrir sjálfum mér. En nú er þetta ekki lengur mögulegt. Eg hefi séð verkin, sem Vilhjálmur hefir til stofnað. Eg hefi séð þorpin Belga brend að grunni niður; eg hefi séð konurnar og börnin, sem hvergi gátu hallað höfði sinu að, ráfa gjör- sneidd öllu um rústir húsanna, sem áður voru hin blómlegustu heimili þeirra; eg hefi horft á likin hinna myrtu sveina og gamalla manna og presta og varnarlausra ungra kvenna. Eg hefi horft á svo mikla eymd og þjáningar og bölvun; eg hefi séð guðs og manan lög brotin svo gífurlega, að mig undrar það mest, að eg skuli ekki hafa gengið af vitinu af að horfa á öll þessi voða legu ósköp. Hvar sem þýzku her- flokkarnir hafa farið um, hefir sví- virðingin og dauðinn og eyðilegg- ingin verið slóðin eftir þá, og kol- brunnar rústirnar sýna og sanna, hvar þeir hafi farið. Eg er oft að spyrja sjálfan mig, hvort þetta sé þá virkilega stríðið. í afgrunni örvæntingarinnar. örvæntingin hefir gripið mig heljartökum. Er það virkilega þess virði, að lifa í heimi þeim, sem get- ur brosað yfir öðrum eins grimdar- verkum, sem getur þolað og afsakað aðrar eins svívirðingar? Er það þess virði að lifa? Væri það ekki miklu betra, að gjöra enda á öllum þessum kvölum, sem slíta mig sund- ur, — gjöra enda á þeim og mínu eigin lifi, sem hlýtur að verða gagns laust upp frá þessu? Þvi að eg finn það, að héðan af verður mér ó- mögulegt, að þjóna einvaldi þeim, sem getur unnið önnur eins blóð- stokkin verk og Vilhjálmur keisari hefir gjört sig sekan í. Að fara að þjóna öðrum höfðingja, — það get eg ekki. Þau eru svo inörg böndin, sem að erfðum eru tekin, sem binda mig við ólánsætt Hohenzoll- anna, sem orðin er bölvun Evrópu. En áður en eg framkvæmi nokkuð þvilíkt, þá vil eg þó gjöra eina til- raun. Eg skal reyna að ná tali keis- arans og opna augu hans fyrir öll- um þeim svívirðingum, sem her- flokkar hans og hershöfðingjar fremja, og eg skal reyna að fá hann til þess, að sýna vægð og miskunn. Hann er þó ekki að öllu leyti vond- ur. Hann hlýtur þó að hafa ntarin- legar tilfinningar ennþá, sem vera kynni að mætti vekja hjá honum. (Niðurlog næst). *--------------------------------* Bréf frá J. V. Austmann. *--------------------------------* “E” Comp., 90th Reg., 8th Batallion, Salisbury Plain, Englatd. Kæri faðir minnt — í gær fékk eg enn bréf frá þér, sem mér þótti vænt um að fá, og eg þakka þér fyrir. 1 dag hefi eg litið að gjöra og ætla því að nota timann til þess að skrifa nokkur bréf, því eg býst við að hér eftir verði hver dagurinn sá síaðsti fyrir oss á Englandi. Því nú er alt til reiðu, eftir því, sem mér er kunnugt. Við erum rétt nýlega bún- ir að gjöra við allar byssurnar og reyna þær (test and overhaul), og eg skal ábyrgjast, að þær vinna verk sitt vel og dyggilega, þegar á víg- völlinn kemur. 1 gær talaði eg við Major Munro frá Winnipeg, sem þú þekkir, og veizt að hefir verið fjármálaritari fyrir The 90th Regiment i mörg undanfarin ár. Spurði eg hann að, hvort hann gæti sagt mér, hvenær við færum til Frakklands, og svar- aði hann: “Þér er bezt að ímynda þér, að það geti kornið fyrir nú á hverjuin degi. Við vopnasmiðirnir höfum fram- úrskarandi góða daga, því við lifum á því bezta í landinu, og höfum öll þau þægindi, sem hægt er að hafa undir kringumstæðunum. Við erum því allir feitir og við beztu heilsu. Við höfum einn stóran timbur- skála út af fyrir okkur, og í honum höfum við verkstæðið; en i öðrum endanum afþiljað svefnherbergi. Við erum 8 fyrir hverja Batallion, sem telur rúma 1,000 menn, sem í orustu ganga. í siðasta bréfi þínu minnist þú enn á McKay, og biður mig að herða á honum með að skrifa foreldrum sínum. Welt, þá er eg fékk honum bréfið frá móður hans, sem þú viss- ir að var opið og innan i bréfi fr» þér til min, gaf eg honum góða lex- iu fyrir að skrifa ekki foreldrum sínum. Eg sýndi honum fram á, hvað það var svivirðilegt og óþol- andi ræktarleysi af honum, að skrifa aldrei heim. Mc lét sér þetta að kenningu verða og hefir nú skrifað 2—3 bréf, sem mér er kunnugt um, og það getur þú sagt foreldrum hans. Sökuin hinna óþrjótandi og stöð- ugu rigninga, sem við höfðum hér tvo fyrstu mánuðina, urðu margir veikir af okkar mönnum frá Can- ada, og 50 hafa dáið; allir annað- hvort úr lungnabólgu eða mænu- veiki (spinal meningitis). Okkar herdeild (The 90th) hefir samt al- gjörlega sloppið við þessa veiki. Það fengu fáeinir menn ‘diptheria’, og voru þeir hafðir sér, þangað til þeim var öllum batnað. Á þessu get- ur þú séð, að “svörtu djöflarnir”*) þola hnjaskið á við aðra. Eg hefi dregið saman nokkra doll- ara fyrir utan það, sem cg liefi sent heim og eytt. Þessa peninga ætla eg að senda þér í P. O. Moneg Order, áður en eg fer til Frakklands, og skaltu láta þá á bankann fyrir mig. Það er að segja, ef þú þarft þeirra ekki við sjálfur í dag skrifa eg þeim systrum mín- um Clöru og Helgu og Emil bróður mínum; sömuleiðis H— K—. Með beztu óskum til þín og allra þeirra, sem mér þykir vænt um. Það mælir þinn elskandi sonur J. V. Austmann. *) Svo kölluðu Indíánar þessa fylkingu i upprcistinni 1885, af þvi herklæði þeirra voru svört að lit. ÁGRIP AF REGLUGJÖRÐ um heimilisréttarlönd í Canads Norðvesturlandinu. Hver, sem hefir fyrlr fjölskyldu a® sjá eCa karlmaSur eldri en 18 ára, get- ur tekih heimilisrétt á fjórtiung úr section af öteknu stjórnarlandt i Man- sækjandi verhur sjálfur ah koma á itoba, Saskatchewan og Alherta. Um- Iandskrifstofu stjórnarinnar, eha und- irskrifstofu hennar i þvi hérahi. Sam- kvæmt umboíi má land taka á Bllum landskrifstofum stjórnarlnnar (en ekki á undlr skrifstofum) meti vlssum skll- yrhurn. SKTUHIR—Sex mánatSa ábúB ob ræktun landslns á hverju af þremur árum. Landnemi má búa meti vissum skilyröum innan 9 mílna frá helmllis- réttarlandi sinu, á landi sem ekki er minna en 80 ekrur. 1 vissum hérubum getur góhur og efnilegur landnemi fengltS forkaups- rétt á fjórtSungi sectíónar metSfram landi sinu. VertS $3.00 fyrir ekru hverja. SKTLDUR—Sex mánaha ábúti á hverju hinna næstu þriggja ára eftlr ah hann hefir unnitS sér inn eignar- bréf fyrlr heimilisréttarlandi sínu, og auk þess ræktat5 50 ekrur á hinu selnna landi. Forkaupsréttarbréf getur land- nemi fengiti um leitS og hann tekur helmilisréttarbréfit5, en þó metS vissuna skilyrtSum. Landnemi sem eytt hefur helmills- rétti sínum, getur fengitS helmilisrétt- arland keypt i vissum hérutSum. Ver® $3.00 fyrir ekru hverja. SKTLDUR— VertSur atS sitja á landinu mánutSl at~ hverju af þremur næstu árum, rækta 50 ekrur og reisa hús á landlnu, sem er $300.00 virtSi. Bera má nit5ur ekrutal, er ræktast skal, sé landitS óslétt, skógi vaxitS etSa grýtt. Búþening má hafa á landinu i statS ræktunar undir vissum skilyrt5um. Blöt5, sem flytja þessa auglýslngu leyfislaust fá enga borgun fyrir. w. w. cory, Deputy Minister of the Interlor. LæriíS Rakara Iðnina. Fullkomin kensla at5eins $25.00 Kaup golditS lœrlingum atSeins nok- krar vikur. Vit5 getum gert meira fyrir þig en nokkur annar Rakara Skóli í Canada og fyrir minni pen- inga. Okkar skírteini gyidir í öll- um okkar útibúum í Canada og Bandaríkjunum. Fyrir þinn eigin hag þá. vanrœktu ekki a?5 koma a?5 sjá okkur ábur en þú gjörir samn- ing vit5 annan rakara skóla. The National Barger College. 643 Main Street, Wlnnlpeg VIÐ VÍXLUM GRAMAPHONE RECORDS FTRIR lSc. HVERT SkrlfitS etSa simltS eftir bók No. 4 sem útskýrlr okkar fyrlrkomulag. VitS sendum Records hvert sem er i Canada. The Talking Machine Record Exchange 8, GLINES BI.OCK, FORTAGE AVE. WINNIPEG, MAN. Gllnes Block er belnt á mótl Monarch Theatre. Phone Main 2119 VICO Hið sterkasta gjöreyðingar lyf fyr- ir skordýr. Bráðdrepur öll skor- kvikindi svo sem veggjalýs, kokkcr- lak, maur, fló, melflögur, og alskon- ar smákvikindi. Það eyðileggur eggin og lirfuná, og kemur þannig í veg fyrir frekari óþægindi Selt í öllum betri lyfjabúðum. Búið til af PARKJN CHEMSCAL CO. 125 Pacific Avenue Phone Main 1957 WINNIPEG.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.