Heimskringla - 02.12.1915, Side 1

Kaupið Heimskringlu.
Borgið Heimskringlu áður en
skuldin hækkar! Heimskringla
er fúlksins blað.
Flowers telegraphed to all parts ot
the world.
THE ROSERY
FLORISTS
Phones Main 194. Night and Sun-
day Sher. 2667
2S» DONAI.D STREET, WINNIPEG
XXX. AR.
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 2. DES. 1915.
"Snapbiörn Olson
Box. í§3
jan. 1G
Nr. 10
• <
*
Fregnir af Stríðinu.
Frá Berlin og Rómaborg kom
samhljóða fregn hinn 24. nóvember,
send þangað frá Bucharest, höfuð-
borg Rúmena, að Rússar hafi þá ver-
ið búnir að safna saman 80 þúsund-
um hermanna í Reni; en sú borg er
norðan við Dóná, þar sem hún kem-
ur úr Búlgariu; en 70 þúsundir
höfðu þeir í Ismailia, um 25 mii-
tim austar, einnig k norðurbakka
Dónár, og 200,000 í Odessa við
Svartahaf. Þetta eru samtals 350,000
manna. Og um 40,000 voru þeir bún-
ir að senda tii Silistria, sunnar og
ofar við Dóná, í Rúmeníu.. — Það er
þvi litil furða, þó Rúmenar hiki sig
að fara á móti Bandamönnum, þó
að mjúk sé tungan og sætur rómur-
inn Vilhjálms i eyrum þeirra.
— ítalir eru óðuin að búast í Al-
haníu.
— Þá hafa Japanar boðist til að
senda vænan herflokk ,hvenær sem
á þurfi að halda. Þeir binda það þvi
einu skilyrði, að hann sé nógu stór,
svo að um muni; þeir vilja ekkert
eiga á hættu, að fá lirakninga, —
segjast ge.ta sent i einu svo stóran
herflokk, að Þýzkum. Tyrkjum og
Búlgörum verði erfitt að standa á
móti. En þurfi þess ekki með, þá
skuli þeir auka svo skotfæra og
vopna sendingar til Rússa, að um
muni.
Hússar hafa nú ekki vopnað nema
einn þriðja hluta hermanna þeirra,
sem þeir hafi verið að æfa, einar 7
til 8 millíónir; en áður en vorar
segjast þeir geta vopnað hina alla,
sem eftir eru, 12 til 16 millíónir.
Fer þá að verða erfitt fyrir Þýzkar-
ann, ef ekki verður striðið útkljáð
áður, sem sumir eru nú farnir að
ætla.
Hunurað Frakkar brjólast gegnum
hergarðinn þýzka.
Þeir voru 105 frönsku sjóhermenn
irnir, sein voru í hóp að hjálpa
Serbum i Craiovo, nálægt Belgrad,
þegar Þýzkir ruddust yfir Dóná.
Þeir börðust raeðan hægt var og
eyðilögðu brúna, sem Þýzkir fóru á
yfir ána og söktu tveimur monitor-
um þeirra. En loks fundu flugmenn
þýzkir hreiður þeirra; það voru
skotmenn með þrjár falibyssur þess-
ir Frakkar. Og eftir það dundi nú
sprengikidnahriðin látlaust á þá i
18 klukkutíina. Þeir skutu einlægt á
móti, þangað til skotfærin voru öll
búin.
Þá voru Þýzkir komnir alt i kring
um þá og eyðilögðu j)á Frakkar
fyrst þessar þrjár fallbyssur sínar,
cg fóru svo að leita um undankomu.
Þeir hlupu á garðinn Þjóðverja ineð
byssustingina framundan sér og
komust í gegn. Að eins einn þeirra
féll og tveir særðust illa; hinir fengu
inargar smáskeinur. Svo héldu þeir
suður og eftir 37 daga koinust þeir
suður til Monastir, 300 mílna veg.
Koinu þeir rétt nógu snemnia til að
lijálpa Serbum til að berja af sér
Búlgara.
Hindenburg hörfar undan.
Hindenburg gamli heldur nú liði
sinu burtu frá Mitau, borginni i
Kúrlandi, suðvestur af Riga. Þeim
þótti mikið unnið Þýzkum, þegar
þeir náðu Mitau; en nú urðu þeir að
hrökkva þaðan, og sýnir það, að
Hindenburg er orðinn vonlaus um
það, að hann nokkurntíma geti náð
Riga eða Dvinsk eða komist yfir
Dvína-fljótið.
Þýzku herskipi sökt.
í Eystrasalti hafa neðansjávar-
bátar Bandamanna sökt þýzkaher-
skipinu Frauenlöb. Það var nú um
daginn suður af dönsku eyjunum en
norður af Holstein, á sania stað sem
Bretar fyrir sköinmu söktu öðru her-
skipi er Undina nefndist. Bæði voru
beitiskip og stálvarin, með 300 her-
manna hvort þeirra, og hvort þeirra
rneð 10 4-þumlunga fallbyssum, og
svo öðrum smærri. Einnig, höfðu
þau tvo torpedó hólka hvort.
að landið hefði alt verið eyðilagt,
svo að þar var enga björg að fá.
Warshau var ekki eyðilögð, þvi
Rússar vildu ekki verjast þar, svo
að borgin yrði ekki gjörð að einni
oskuhrúgu. Hún er eða var víst eitt-
hvað stærri en Winnipeg, og svo
fengu Þýzkir hana. Og nú skyldu
menn ætla, að þar liði þó öllum þol-
anlega. En reyndin hefir orðið alt
önnur.
Einstöku Bólverjar, þeir sem þýzk-
sinnaðir voru. fluttu til Þýzkalands
til að fá þar vinnu. En fjöldinn kaus
heldur að sitja heima, þó að þröngt
væri i búi. Það er raunar til fæði
þar; en prísarnir eru voðalega háir
um alt Pólland, og þeir, sem ekki
geta borgað, þeir verða að svelta.
Út á land er ekki til neins að fara;
því landið er alt sviðið. Það er sagt,
að í Warshau héraðinu einu á Pól-
landi séu 4000 smærri bæjir og
borgir brendar. Þarna hafa því þús-
undir manan lirunið niður af hor og
sulti og eru einlægt að deyja hung-
ursdauða, og þeir, sem eftir lifa, eru
margir svo magnlausir, að þeir geta
ekki staulast um stræti borgarinnar.
Mæðurnar hafa svo litla næringu, að
þær geta ekki fætt börnin á brjósti
sér; þau sjúga blóðið úr þeim þang-
að til hvorttveggja leggjast út af og
deyja. Svo er þar nú ekkert að
brenna, því að brautirnar flytja ekki
kol, heldur hermenn og skotfæri. Ef
þeir því ekki deyja úr sultinum þess-
ir vesælingar, þá frjósa þeir í hel í
liúsum sínum. —
Svona er nú ástandið þarna, þar
sem Þjóðverjar, “Kultur'’ mennirn-
ir, ráða lögum og lofum.
Stjórnin kyrsetur hveiti.
Hún kom í blöðunum á mánudags-
morguninn fregnin, að Canadastjórn
hefði kyrsett eða slegið haldi á 15
o£ sumir segja 16 millíónir bushela
af hveiti i Port Arthur og Fort Will-
iam. Bretar höfðu beðið um hveitið
handa Bretaþjóð og hermönnunum.
Hveitið yerður náttúrlega borgað
fullu verði; en á mánudaginn gat
engin sagt, hvað stjórnin myndi
gefa fyrir það.
En á þriðjudaginn fréttist, að
1 tjórnin gæfi það verð, sem á hveit-
inu var á laugardaginn.
Tyrkir og í>jóðverjar á
Gyðingalandi.
Það hefir sannfrézt, að Tyrkir og
Þjóðverjar séu nii að leggja
járnbraut og leiða vatn gf-
ir eyðimörkina suður
af Gyðingalandi.
Vér biðjum hlutaðeigendur að senda oss myndir ís-
lenzku hermannanna tafarlaust, því úr þessu fðrum
við að byrja að setja Jólablaðið en þurfum að láta
grafa myndirnar fyrst. : : : : :
Rússinn að rumskast.
Mörg hundruð þúsund svelta.
Nú er Pólland komið undir Þjóð-
verjana og margir hafa blásið upp
sögur miklar um það, að alt sé nú
á ferð og flugi á Póllandi, síðan
Þýzkir náðu landinu; verksmiðjurn-
ar áttu að blómgast og hafa allar
nóg að starfa, það er að segja i hin-
um stærri borgum, þeim sem ekki
voru brendar; þvi allir viðurkendu,
Frá New York koma þær fregnir,
að Tyrkir og Þjóðverjar hafi nú
starfa mikinn og undirbúning bæði
a Sýrlandi og Gyðingalandi. 1 New
York er stór hópur sýrlenzkra
manna og fá þoir einlægt bréf að
heiman og segja þau öll hið sama.
Tyrkir eru þar í ákafa að byggja
brautir og höggva óspart oliuviðar-
lundana og cedrusviðar skógana á
Libanóns fjöllum, sem hvorutveggja
er auðsuppspretfa landsins. Þeir
eru að leggja vatnsleiðslupípur stór-
ar, likt og nú er lagt hér austan við
W’peg. En þar leggja þeir pípurn-
ar yfir 150 mílna svæði, eða yfir
eyðiinörkina, sem Gyðinga tók þrjá
mannsaldra að komast yfir forðum
daga, og með pípunum leggja þeir
járnbraut. Alt þetta gjiira þeir til
þess, að geta komið stórum her
manns að Suez-skurðinum til þess
að ráðast á Egyptaland. Svo framar-
lega, sem Þjóðverjar komast nú til
Miklagarðs, þá ætla þeir að æsa npp
alla Mahómctstrúarmenn í Afriku, á
Indlandi, Litlu-Asíu, Sýrlandi, Gyð-
ingalandi og Egyptalandi í hið “hei-
laga strið’’ sem Tyrkir kalla “Jehad"
— og drepa alla kristna inenn, eldri
sem yngri, eyða og útrýina þeim af
jörðunni, og þá fyrst og freinst Bret-
um og Rússum og Frökkum. Þeim
hefir enn ekki orðið neitt ágengt að
æsa upp Indur eða Egypta eða aðra
Afríku búa. En kæmu þeir miklum
her yfir í Litlu-Asiu, þá myndu þjóð-
irnar þar risa 'upp, og kannske víð-
ar. Hafa því sumir getið sér til að
við botninn á Miðjarðarhafinu og i
Litlu-Asiu yrðu harðar sviftingar og
kanske langar. Og því er það, að
Nikulás hertogi sækir nú fram frá
Kákasus vestur i hálendið i Armen-
iu; en Bretar koma að sunnan upp
Eufrats og Tigris dalina; og þess
vegna er það, að Bretar hafa veitt
vatni úr ánni Níl yfir eyðið með-
fram Suez-skurðinum. Þeir hafa séð
þetta fyrir, ’bæði Rússar og Bretar,
og eru að búa sig undir að taka á
móti. En fyrst verða Þýzkir að kom-
ast til Miklagarðs. Það verðu ’ að
gjörast út um það fyrst, og getur
verið að það verði þeim torsótlara
en þeir hiifðu ætlað, og er ekki ólik-
legt, að þaðan — úr Balkanlöndun-
um — fari að koma meiri og ir.eiri
tiðindi á næstu vikum.
Bretar taka Ctesiphon.
Það hafa farið litlar sögur af þeim
þar Bretunum ineð Indverjana. Þeir
hafa verið að síga þar upp eftir
ineðfram ánum Tigris og Eufrat og
barist við Tyrki. Stundum hafa þeir
orðið að vaða rótlausar mýrar og
kviksyndi; stundum að fara yfir
vatnslausa, brennandi sanda, og
einlægt hafa þcir barist. Tyrkir hafa
farið undan í flæmingi og tekið á
móti.
Nú eru Bretar komnir þarna 500
milur upp frá botni Persaflóans, og
er það mun lengri vegur en Þýzkir
eru komnir inn á Rússland. Þeir
fara upp mcð báðum fljótunum Tig-
i is og Eufrat og hafa lagt undir sig
land alt á þeirri leið, án þess að
brenna borgir eða gróða landsins.
Og nú.eru þeir komnir að hinni
Irægu borg, sem oft er getið í þús-
rud og einni nótt, og sem var uni
langan tíma aðsetur kalifanna og
I-.öfuðborg í riki þeirra. Scinast töku
þeir Ctesiphon, 18 mílur frá Bagdad,
og hröktu Tyrki þaðan. Verður svo
næsti áfangi þeirra til Bagdad; en
búast má við, að Tyrkir leggi sig
fram til að verja þá borg. Hún er
augasteinn Mahómetstrúar manna.—
Towsend heitir foringi Breta þar og
er enskur. Hann var fyrir liði þvi,
sem tók Ctesiphon, en Sir Nixon ■ f
aðalforinginn. Oft hafa Bretar feng-
ið mannskaða nokkurn í viðureign-
inni við Tyrki, en aldrei hafa þeir
óiigur beðið.
Norður undir Svartahafi eru
Rússar og sækja vestur á fjöllin í
Armcníu og eru komnir beggja meg-
in við fjallavatnið Van í Armeniu.
Það er nokkuð suðvestur af Ararat
gamla. Þar meðfram Van sjónum
eru sumar elztu borgir i heimi. Ein,
sem Semiramis drotning lét byggja
og gjörði þar kastala óvinnandi.
En svo fara Rússar með annan her
sunnar, frá landamærum Persa, og
stefna vestur á hálendið í Kurdistan.
Mun það ætlun þeirra, Rússa og
Breta, að taka höndum sainan og
reka Tvrkjann úr Eufrats dalnum,
og dölum þeim, sem að honum
liggja. Reka þá, sem stóð á heiðum,
vestur á fjöllin í Litlu-Asíu, sem
Tyrkir kalla Anatólíu. Verður þá
Armenia laus undan þeim. Þarna á
að inarka þeim bás og lofa þeim að
eiga sig þar, og reyna að láta þá
ráða sjálfum sér, ef þeir verða ckki
öðrum að meini. Þangað verða einn-
ig reknir allir Tyrkir úr Evrópu. —
Hún kostar nokkuð og tekur tiina,
]>essi smalamenska, og hefði betur
verið gjörð fyrri. En hún borgar sig,
c.f hægt verður að venja þá af ó-
knyttum og manndrápum.
Þetta tekur lika fyrir flugusend-
ingar Þjóðverja austur og suður til
Persalands og Indlands, sem þeir
einlægt hafa verið að reyna að koma
til að rísa upp á móti Bretum.
Er enga vernd aí fá?
f'r Neu’ York Evening Telegram.
Nýlega var Frank R. Voorliees,
brakún, myrtur í dyrunum á húsi
sínu; merkur maður, cr sendi mikið
af herbúnaði og skotfærum til
Bandamanna, og var það ætlun
ir.anna, að þýzkir æsingamenn væru
valdir að morðinu. Og nú kemur sú
yfiriýsing frá San Francisco, að
Edison hafi fengið fjölda bréfa, er
hóti honum liftjöni fyrir það að
vera kosinn í aðstoðar-sjóhermála-
nefndina (Naval Advisory Board).
Fyrir nokkru var tilraun gjörð til að
bana Mr. Morgan, og er það mönnum
öllum kunnugt orðið. Og þeir eru
fjölda margir hinir fremstu menn
Bandarikjanna, sem fengið hafa hin-
ar sömu hótanir, — allar frá Þýzk-
um. Við það'bætast Fay félagarnir,
sem opinberlega hafa játað, að starf
sitt og fyrirætlun liafi verið að eyði-
leggja flutningsskip Bandarikja-
inanna. Hvað lengi ciga morð þessi
og ógnanir að ganga. án þess að tek-
ið sé í taumana?
Hann á vel við Rússland kuldinn
og frostið. Það er cins og íbúar þess
vakni J)á af svefni, og það varð Nap-
óleoni, þegar hann fór að heimsækja
þá fyrir meira en hundrað árum. —
Nú eru menn farnir að hafa Jiað að
orðt iki, að bráðum muni bóla á
Rússanum; þeir fari nú að koma
fram úr kuldanum og frostinu og
hinum myrku skógum og botnlausu
forarflóum, sem ])cir drógu Þjóð-
verja út í til J)ess að stöðva þá.
Enda er eitthvert hik komið á
Hindenburg, — því liann er nú að
lialda liði sínu burtu frá Dvinár-
bökkum, og liggja J>ar fleiri hundr-
uð þúsund manna hans eftir, sem
aldrei sjá sólu framar. Hann er ekki
einungis búinn að taka lierinn burtu
frá Riga og Dvinsk og úr flóunuin
þar f.vrir sunnan, lieldur hefir liann
hörfað burtu úr Mitau, á miðju Kúr-
Iandi, suðvestur af Riga, einar 30
milur eða meira. Þessu hlýtur eitt-
hvað að valda, J>ví að ekki er Hin-
denburg um J>að gefið að halda und-
an, hcldur vill hann áfram sækja, ef
að nokkur tök eru á þvi.
Enda er það nú ekkert leyndar-
mál lengur, að Rússar eru nú orðnir
liálfu sterkari þar eystra en þeir
voru áður. Herskararnir flykkjast
að þeim og skotfærin og stórar og
smáar fallbyssur í ótal vagnalest-
um.
Og ])ó að nú séu allra augu á Bal-
kanskaganum og þvi, er ])ar gjörist,
])á ætla margir, að menn fari að
heyra meiri tiðindi þaðan að aust-
ai., * á Rússanum. heldur en af skag-
anum. Það hefir verið nokkurs kon
ar millileikur, og samt eru Rússar nú
einnig að búa sig til að byrja þar
bráðlega.
Því að nú er það á allra vöruin í
Lundúnum og París, að Rússar séu
að bæta við sig 3,000,000 (þremur
milliónum) nýrra hermanna. Og
þeir eru óþreyttir, vel æfðir og vel
vopnaðir og hafa sterkan huga á því
að hefna frænda sinna, vina og
hræðra, sem fallið hafa eða fangað
ir hafa verið af Þjóðverjum. Og með
þessum þremur milliónum ættu
P.ússar nú að reka harðan fleyg í
gegnum hergarðinn þýzka. Og nú
hafi þeir það, sem þá vantaði áður:
hinar stóru fallbyssur, sem Þýzkir
avalt höfðu til að sópa landið á und-
an sér að öllu lifandi; svo að Rúss-
ar voru sem vopnlausir menn á móti
albrynjuðum fylkingum óvinanna.
Og þess vegna urðu þeir undan að
halda. En þeir lærðu af þýzkum og
nú eru þeir komnir aftur og ætla að
luuna þeim lambið gráa.
Hinir mörgu herskarar streyma
stanslaust að liergarði Rússa, alla
leið austan úr Siberiu, norðan frá
Archangel við Hvítahafið, frá Volo-
goa, Viatka og Perm. Þetta eru menn
sem ekkert kurma að óttast, hvorki
vopn hinna þýzku hermanna, kúlna-
hríð eða sprengikúlur. Og kuldanum
og frostunum eru ]>eir vanir sem ís-
birnir. Veturinn og kuldinn eru vin-
ir þeirra, og þegar frostin aukast, þá
verða þeir hvað kátastir. Þeir ætla
að reyna, hverjir blása á kjúkur
fyrri, þeir eða Þjóðverjarnir, sem
hafa rænt og ruplað Pólland og Kúr-
land og Lithauen.
Menn trúa þvi ekki í Evrópu, að
hergarður Þjóðverja sé mikið farinn
að þynnast, — ekki ennþá. En þeir
hafa grun um, hvað í vændum sé og
því séu þeir farnir að hörfa undan.
Enda gátu þeir nú ekki komist á-
fram, hvernig sem þeir reyndu. Nú
fá þeir fyrst að reyna sig, þegar fló-
arnir og vötnin fara að frjósa.
“Watch Russia!” er nú viðkvæðið
í Lundúnaborg.
gjalda þeirn i sömu mynt. Það er ó-
hugsandi, að vér getum breytt svo
við nokkra þýzka konu, sem Þjóð-
verjar breyttu við hana. En með því
getum vér goldið þeim, að harðna í
sókninni, að vopna hvern vigfæran
mann, að styrkja stjórnina af öllum
kröftum til að berja á þýzkuin í ær-
legum orustum. Vér verðum að snúa
reiðinni þannig, að hún komi að ein-
hverju gagni, svo að vér verðum enn
meiri ógn og skelfing hinutn þýzku
morð- og brennuvörgum.
Hann þekkir astandið
heima fyrir.
Bitstjóri Maxinfílian Harden spáir
óföruin fyrir Þjóðverjum.
Wilson sýnir dómgreind
sína.
Wilson forseti Bandarikjanna hef-
ii nýlega sýnt að hann er vitur mað-
ur, er hann neitar að taka nokkurn
þátt i hreyfingu einstakra manna,
að halda þing meðal þjóðanna til
þess, að koma friði á með þjóðum
þeim, sem nú eru að berjast. Hann
vill enga hindrun leggja i veg fyrir
friðsemjendur þessa. — En hann
kveðst ekki hafa heyrt eitt einasta
orð i þá átt frá Evrópu, sem bendi
á, að nú sé koininn heppilegur tími
fyrir stjórn Bandarikjanna, að fara
að láta Sig mál þetta skifta. ,
Ótal Bandarikjamenn hafa þó ver-
ið að herða á Mr. Wilson, að gjöra
þetta. Bryan gamli hefir reynt það.
Henry Ford hefr verið að gangast
fyrir að gjöra leiðangur til Evrópu
i þeiin erindum, og leigt gufuskip
til fararinnar. Hann reyndi að fá
Roosevelt og Taft til að slást i för-
ina og vildi fá fullmakt hjá Wilson.
En hætt er við, að hvorugur þeirra
fari, Roosevelt eða Taft, og enga
fékk hann fullmaktina hjá Wilson.
Maximilian Harden, ritstjóri stór-
blaðsins “Die Zukunft’’ i Berlín, er
einn af mentuðustu rithöfunduni
Þjóðverja og er þektur um allan
hinn mentaða hcirr. Hann er þýzk-
ur föðurlandsvinur í húð oghár; en
berorður stundum við keisarann og
stjórninu. í vetur sem leið varð hann
að flýja til Kaupmannahafnar fyrir Og enga sendimenn vildi Mr. Wilson
eitthvað seni hann sagði um stjórn- senda með honuin.
ina! en kom svo aftur eftir nokkurn Alt fvrir það hugsar Wilson for-
tima. seti mikið um frið og vill gjarnan
— Seint í nóvember ritaði hann koma honum á. En hann sér það, að
grein i blað sitt, se-m að framan er | ]>essi barátta er svo stórkostleg og
nefnL og segir Þjóðverjum, að þeir | umsvifamikil og hefir svo mikla
séu að tapa, þangað til þeir verði al- þýðingu fyrir núlifandi menn og
veg að þrotum komnir. Hann gjörir: komandi kynslóðir, og alvaran er
liáð að Þjóðverjum þeim, scm reiða j orðin svo mikil, að það væri að
sig á það og treysta þvi, að Sviar! gjftra ilt verra fvrir öviðkomandi
fari að skerast i leikinn með Þjóð- nienn. að fara að troða sér þar inn
verjum, og eins að hinu að Þjóðverj- i, enda inundi það verða illa þegið.
ar geti fengið Rússa til að semja sér- Hitt er ;ftt annað, cf að ein eða
stakan frið. Segir hann, að það beri fleiri þjóðirnar færu þess á leit við
vott uin alt annað en styrk og sigur Bandamenn, að þeir leituðu um
Þjóðverja, að stjórnin þýzka neitar | sættir, þá mundi Wiison forseti fús
nú einlægt að skýra þjöðinni frá til að reyna það. En mikið má um
því, hvað hún ætlar sér með stríði skipast frá því sem nú er, að sættir
bessu. séu hugsanlegar. Menn eru reyndar
Hann getur liess, að hvergi hafi ó- margir að geta sér þess til, að þegar
vinir Þjóðverja haldið nokknun ! Vilhjálmur sé kominn með nokkurn
bletti Þýzkalands; herflokkar þeirra j herafla til Miklagarðs, þá muni hann
berjist allstaðar í löndum óvinanna. fara að tala um sættir: en engum
En alt fyrir það hafi Þýzkir engan
óvinanna getað fengið til að leggja
niður vopnin, og enginn þeirra sé
enn að Jirotuin kominn; og öflugasta
óvinaþjóðin —- Bretar — hafi aldrei
fengið skell hjá Þjóðverjum, aldrei
fcngið svöðusár. Og allar þessar
þióðir, sem þeir berjist við, séu sann
færðar um, að þær hljóti sigur að
vinna og séu einráðnar i því, að
vinna sigurinn, hvað sem ]>að kosti.
Bandamannanna mun koma til hug-
ar að sinna þvi. Bretar eru nú fyrst
eð verða búnir til bardaganna, jafn-
vel bæði á sjó og landi. ítalir eru
rétt byrjaðir: en Rússar eru langt
frá þvi að vera búnir að koina fram
á völlinn liði sinu. Þeir hafa að eins
vopnað einn fjórða til einn |>riðja
hluta af liði sinu, einar 8—9 millión-
ir, en æfðar eru og i æfingu 16 til
20 milliónir, scm eru vopnlausar
Hann segir, að Rússar séu fjær þvi|ennþá. En Japanar scgjast geta ver
tn nokkru sinni áður, að vera lam-| ið búnir að vopna allar þessar 16
aðir eða yfirunnir, þo að Þýzkir hafi 20 millíónir hermánna fyrir næsta
verið þau flón að ætla það: og að Vor.
það sé heimska ein, að adla það, að
nokkur þjóða þessara muni semja
frið að svo stöddu.
Þýzkir fegnir aí gefast upp.
Frá vigvöllunum skrifar Canada-
maður hinn 22. nóv., og segir, að
fremur sé vistin köld i gröfunum,
og er það vist i Belgiu eða Fland-
ern; en hálfu ver segir hann að Þjóð-
Rússar hafa óviðbúnir orðið að
þola sliig og pústra af Þjóðverjum;
lönd þeirra eru hernumin; einar 2
miljiónir fangnar af hermönnum
þeirra: lönd ])eirra cru eyðilögð,
borgirnar brendgr og það þarf eng
inn að búast við, að þeir vilji skilja
sléttir, svo að þeir hafi ekkert fyrir
frumhlaup og árásir Þjóðverja og
manntjón sem þeir hafa beðið,
cn að láta meir eða minna af lönd-
og menn og bræður
Vér viljum ekki gjalda líku líkt.
— Úr Westminsteé Gazette, Eng. —
Vér verðum að sýna Þjóðverjum,
að þeir hafi framið flónsku- og
fólskuverk eða glæpa, og sjá til, að
fyrir livern einn mann, sem Miss
Cavell hefir eða hefði hjálpað að
komast úr Belgiu til Englands, ef
liún hefði lifað, — þá komi nú 10
þúsundir frá Englandi að hefna
morðs hennar á Þjóðverjum. En hitt
skulum vér aldrei hugsa um, að
unum og menn og nræöur sina
verjum vegni. Eina nóttina koinu bggja óbætta og mega svo búast við
150 Þjóðverjar tii þeirra úr gröfun- j hálfu verra að nokkrum árum liðn
um og gáfust upp af frjálsum vilja. l,in af Þýzkurum.
Sögðust ekki halda út að vera þari Því að enginn skyldi ætla það. að
fyrir sprengikúlum, flóðum og sulti. i Þýzkir láti hér við staðar numið, ef
iögðust ekki þola lengur þessa stöð-j að þeir fá að halda öllu sinu, og því
ugu sprengikúlnahrið, og standa íjsíður, ef þeir bættu við sig lönd-
vatninu i hné og mitti, og ofan á altj um.— Mannkynssagan ætti að sýna
bættist svo sulturinn. Þcir fengju; mönnum annað. ,
ekkert að éta. Enda litu þeir illa út: _________________________________
og var þcim horfinn allur vígamöð-j
ur og þeir orðnir fullsaddir á strið-, WJT * 1 um
inu. Þeir tóku náttúrlega við þeim | |
sem föiigum, Canadamennirnir, og
gáfu þeim að éta. En svona mun við-J
ar, ekki sízt á Rússlandi. Þjóðverjar
c-ru orðnir þreyttir á þessu margir
hverjir og vonlausir um sigur að
lökum. Þegar þær hugsanir fara að
breiðast út meðal hcrflokkanna, þá
er einn endirinn fyrirsjáanlegur.
Tyrkja
Borgið Heimskringlu bændur—
MuniS eftir Heimskringlu þegar
þér seljiS uppskeru yðar þetta
haust. — Þetta er líka uppskeru-
tími hennar.
Fimtudagskveldið í þessari viku
(2. desember) verður fyrsta kapp-
spil á vetrinum í Islenzka Kon-
servatíve Klúbbnum háð í
Goodtemplarahúsinu
Sá, sem flesta vinninga hefir, fær
‘Tyrkja’ að verðlaunum. Félags-
menn eru beðnir að fjölmenna og
koma í tíma, kl. 8.