Heimskringla - 09.12.1915, Síða 7

WINNIPEG, 9. DESEMBER 1915.
H E I M S K R 1 N G L A.
BLS. 7
J. J. BILDFELL
PASTBIGNASAII.
Union Bank 5th. Floor \o. 520
Selur hús og: lótíir, og annatí fcar a5
lútanði. Útvegrar peningalán o.fl.
Phone Maln 2085.
PAUL BJARNASON
PASTEIGÍÍASALl.
Selur elds, lífs, og slysaábyrgU og
útvegar peningalán.
WYNYARD,
SASK.
J. J. Swanson
H. G. Hinriksson
J. J. SWANSON & CO.
FASTEIGNASALAR OG
prninga ml51ar.
Talsími Main 2597
Cor. Portage and Garry, Winnlpeg
Graham, Hannesson & McTavish
LÖGFRÆÐINGAR.
90T—908 Confederatlon Life Bldg.
Fbone Maln 3142
wijísiiPBia
Arnl Anderson E. P. Garland
GARLAND& ANDERSON
ISGFRÆÐIXGAR.
Fbone Main 1S61
801 Electric Railway Chambera.
Dr. G. J. GISLASON
Phyalclan and Sorgeon
Athygli veitt Augna, Eyrna og
Kverka Sjúkdómum. Áeamt
innvortis sjúkdómum og upp-
Bkurttl.
18 Sonth 3rd St.» Grand Forki, N.D.
D r. J. STEFÁNSSON
401 BOl'D BCIL.DINO
Hornl Portage Ave. og Edmonton 81.
Stundar elngöngu augna, eyrna,
nef og kverka-sjúkdöma. Er at> bltta
fr& kl. 10 tll 12 f.h. og kl. 2 tll B e.h.
Tnlsfml Malo 4742
Helmlll: 106 Oilvla St. Tals. Q. 2<1B
Tnlsimi Alaln 5302
Dr. J. G. SNÆDAL
TANNLÆKNIR
Sulte 313 Enderton Block
Cor. Portage Ave. og Hargrave St.
Vér höfum fnllar birgölr hreinustu lyfja
og meöala, Komið meö lyfseöla yöar hing-
aö vér gerum meöuliu nákvæmlega eftir
ávfsau lækuisÍDS. Vér siuuum utausveita
pöuuuum og selium giftingaleyfi,
C0LCLEUGH & C0.
ITotre Dame Ave. A Sherbrooke St.
Phone Garry 2690—2691
LÍNASTA SKÓVIÐGERÐ.
Mjög fín skó viögerö á meían þú
bíöur. Karlmanna skór bálf botn-
aöir (saumaö) 15 mínútur, gútta-
bergs hælar (don’t slip) eöa leöur,
2 mínútur. STEWART, 11)3 Paelflc
Ave. Fyrsta búö fyrir austan aöal-
stræti.
SH AW’S
Stœrsta og elsta brúkaóra fata-
sölubúóin í Vestur Canada.
479 Notre Dame Avenue l
GISLI G00DMAN
TIMSMIDUR
VerkstæÖi:—Hornl Toronto St.
Notre Dame Ave.
og
Phone
Garry 2988
Helmllle
Garry 899
A. S. BARDAL
selur likklstur og annast nm útfarlr.
állur útbúnaöur sá bestt. Ennfrem-
ur selur hann allskonar mlnnlsvartia
og legsteina.
813 Sberbrooke Street.
Phone Garry 2152 WINMPEG.
MARKET H0TEL
146 Frincess iát.
& mðtl markaölnum
Bestu vinföng vlndlar og aöhlyn-
lng góö. Islenzkur velUngamab-
ur N. Halldorsson, leittbelnlr ls-
lendlngum.
P. O’CONNEL, elgandl WDiNIPEG
Með hverjum eru Finn-
lendingar?
Eftirfylgjandi grein er tekin úr stúr-
blaðinu Neiv York Times og er
rituð af Ivan Narodng, Manag-
ing Director Russian Chamber
of Commerce.
. Hátt hefir það hljómað úr barka
hverjum ár eftir ár að Finnar
hötuðu Rússa meira en nokkra aðra
þjóð í heimi. Þetta hefir einlægt
verið viðkvæðið seinustu öld og það
sem af er þessari. Og nú íelja allir,
að þeir vilji umfram alt losast und-
an Rús'sum og myndu taka Svium
tveim höndum, og að þeir elskuðu
Þjóðverja næst Svíum.
Þessu hafði Finnlendingur einn
lialdið fram í grein nokkurri, er
hann skrifaði í blaðið New York
Times í Bandaríkjunum. Nafn þessa
manns er Allan V. Thornudd. En nú
svarar honum annar maður af Finna
ættum eða frændi þeirra, Ivan Nar-
odny, og kemur þá nokkuð annað
hljóð i strokkinn og er stórum senni
legra.
Svar hans er á þessa leið:
Fyrst af öllu verðum vér að geta
þess, að Allan V. Thornudd er finsk-
ur Svíi, innblásinn af Kultur Þjóð-
verja, og annað er það, að hann tal-
ar fyrir hina finsku Svía, en þeir
eru ekki meira en 7 prósent, eða sjö
hundruðustu, af öllum Finnlending-
um. Og til að skýra þetta betur vil
eg geta nokkurra sögulegra atriða,
bæði hvað uppruna og sögu Finna
snertir. Er eg nokkuð fær uin það að
bera, þar sem móðir mín var Eist-
lendingur (Esthonian), sem er í
rauninni alveg sami þjóðfiokkurinn
og Finnar; en kona mín er Finn-
lendingur í báðar ættir, og sjálfur
þekki eg nákvæmlega alla siðu og
háttu og sögu Finnlendinga, þvi um
tima æfi minnar hefi eglifað á Finn-
landi.
Eg hefi oft lesið sögur eftir
þýzka prófessora og blaðamenn um
Eystrasaltslönd Rússa, og halda þeir
þar fram og fullyrða, að lönd þessi
öll séu að mestu bygð af Þjóðverj-
um, sem allir séu einhuga með Þýzk-
um, bæði i hugsunarhætti i llum og
nú seinast í striði þessu. Það er
skamt síðan, að fyrverandi prófessor
í Dorpat hélt því fram í þýzka blað-
inu Staats Zeitung, að borgirnar
Riga, Mitau, Revel, Pernau og Dor-
pat-Juriew væru alþýzkar borgir
undir stjórn Rússakeisara. Þessar
og þvílíkar sögur eru helber ósann-
indi. Því að allar þessar borgir eru
hygðar af Lettum og Eistlending-
ingum (fornt: Eistum).
Það kann að vera 5 prósent af í-
búum Eystrasaltslanda Rússa, sem
ættaðir eru af mönnum, sem fæddir
voru á Þýzkalandi og það vanalega
í nokkra liðu fram. Hinir allir eru
Eistlendingar norðantil (í Inger-
mannslandi og Eistlandi) og Lett-
ar þar fyrir "sunnan (í Líflandi og
Kúrlandi).
Hvað uppruna þjóða þessara við-
víkur, þá eru Lettar komnir af hin-
um forna indverska þjóðstofni, —
Indo-európeiska eða hvítra manna
fiokki. En Eistlendingar eru eins og
Finnar komnir af inongólskum þjóð-
stofni. Fornfræðingarnir halda því
fram, að Finnar og Eistlendingar
séu komnir af hinum turönsku þjóð-
flokkum, sem nokkur hundruð ár-
um fyrir Krist fóru um Persalönd
vestur og voru fyrstu mennirnir að
austan, sem fóru yfir Ural-fjöllin.
Þeir hafa verið kallaðir Ugro-Finn-
ar og voru fjölmennir mjög. Eru af-
komendur þeirra nú dreifðir hér og
hvar um Síberiu á stórum svæðum.
Og ná þeir aila leið frá fljótinu Ob
og ánum, sem renna úr Ural-fjöllum,
að austan, vestur yfir Rússland og
jarnvel suðveslur á Dónár bakka.
Finnar og Eistlendingar eru ná-
skyldir Magyörum, og frændur Jap-
ana Manchura og Tyrkja, þó að
lengra sé þar til frændseminnar. —
Um miðja 4. öld eftir Krist settust
þeir að við Eystrasaltið, og fóru
þegar að rækta landið og bjarga sér
með fiskiveiðum, verzlun og dýra-
veiðum. Frá þeim tíma eru hin
iniklu söguljóð þeirra Kalevala og
Kalewipoeg.
Eiríkur 9. Svíakonungur lagði
undir sig Finnland á 12. öld e. Kr.
á sama hátt og um sömu mundir og
hinir þýzku riddarar og biskupar
lögðu undir sig Eistlendinga, og
hvorutveggju gjörðu hina friðsömu
borgara landa þessara að þrælum
sinum. 1 sex atdir voru svo Finnar
allir þrælar Svía, en Eistlendingar
þrælar Þjóðverja.
Á Finnlandi innleiddu Svíar svo
sænska tungu og háttu alla og stjórn-
uðu landinu eftir sænskum lögum.
Og hið sama gjörðu þýzkir barúnar
á Eistlandi og Líflandi,— innleiddu
sina eigin tungu og lög. Það var
fyrst Pétur mikli, sem náði parti af
Finnlandi frá Svíþjóð og Eistlandi
og Líflandi frá Þjóðverjum.
Þegar Rússar tóku lönd þessi,
urðu þau einn hluti Rússaveldis. En
alt fyrir það réðu Svíar og Þjóðverj-
ar lögum og lofum. Finnland fór þó
betur, því að Alexander keisari
fyrsti veitti Finnum meira frelsi en
nokkrum öðrum hluta rikis síns.
Hann veitti Finnum stjórnarskrá ár-
ið 1809 og í ræðu sinni þá fór hann
rnjög hlýjum orðum til Finna. Keis-
arinn gaf þá einnig frelsi þrælun-
um á Eistlandi. Ein sjálfsforræði
fengu þeir ekki; hann lét þá vera
undir höndum klíku einnar og voru
það hinir fyrri húsbændur þeirra,
Þjóðverjarnir. Svíar og Þjóðverjar
réðu þvi énn sem áður öllum lögum
og lofum bæði á Finnlandi og Eist-
landi. Og þess vegna er það enn í
dag, að Eistlendingurinn hatar Þjóð-
verjann og Finninn Sviann.
Ilins vegar er mjög eðlilegt, að
Finnum og Eistlendingum falli illa
skrifstofustjórn Rússa; en samt elska
þeir rússnesku þjóðina. Og ef vér
leitumst fyrir hjá einum eða öðrum
rússneskum prófessor, rithöfundi,
hlaðamanni, listamanni, eða hvaða
mentuðum Rússa sem er, þá munu
þeir fyrirdæma aðferð Rússastjórn-
ar, hvernig hún er að neyða þjóðir
þessar til að kasta þjóðerni sínu og
verða Rússar. Vér getum tekið til
dæmis Mansyreff á þingi Rússa
núna. Hann er að berjast fyrir því,
að bæði Finnar og Eistlendingar fái
að halda þjóðarréttindum sínum.
Tökum til dæmis menn eins og þá
Milukoff, Roditcheff, Gutchoff og
prins Lwoff, — þá sjá menn undir
eins, hve mannúðlegar og þjóðlegar
eru skoðanir þeirra, hvað Finna
snertir og Eistlendinga. En snúi
menn sér að einum eða öðrum þýzk-
um prófessor, þá verða menn þess
óðara varir, að hann tignar og til-
biður keisarann og telur það sjálf-
sagt, að kúga hina smáu þjóðflokka,
eins og til dæmis Eistlendingana.
Alveg eins er þeim varið hinum
finsku Svium. Og ef það kemur fyr-
ir, að Finnlendingur segist vera með
Þjóðverjum, þá f.vlgir hann þeim,
sem verst hafa kúgað ættmenn hans
og frændur og vinnur á móti Eist-
lendingum og öllu þvi, sem þeim
er fyrir beztu. Enginn sannur Finni
mundi segja það eða gjöra. En hinir
finsku Svíar eru allir með Þjóðverj-
um. — Það er frændsemi og skyld-
ar hugsanir og þjöðlif, sem dregur
Finna að Russum og Bandamönn-
um, og það er þannig ástandið, að
allir finsku talandi Finnar, allir
þeir, er Eistlendingamál tala i
j Eystrasaltslöndunum, eru hiklaust
með Rússum í striði þessu. — En
j hitt er öðru máli að gegna, að það
I er sitt hvað og fer ekki saman og
ætti aldrei að blandast saman, en
það er þetta: að það er annað —
Rússastórn og Rússaþjóð.
Finnland á mikið að þakka Bret-
uin og Frökkuin, alt eins þó að
margir listamenn og fræðimenn
hafi fengið lærdóm sinn á Þýzka-
landi. En Eugland hefir haft meiri
samhuga og'hluttekningu .i baráttu
l'inna fyrir sjálfsforræði sínu, en
nqkkur önnur þjóð. Og finskur al-
múgamaður ber miklu meiri virð-
ingu fyrir Bretanum en Þjóðverjan-
um, semt hann hefir skömm á. En
ir.entaðir Finnar hafa meiri mætur á
mentuðum Rússa. heldur en mönn-
um af nokkurri annari þjóð.
90 prósent að minsta kosti af öll-
um finskutalandi Finnum eru því
með Bandamönnuní. Það er nokk-
uð, sem ómögulegt er að hrekja. —
Allur þorri þeirra er með Banda-
mönnum, með hinum hraustu drengj
um þjóða þeirra, sem láta lífið í
skotgröfunum, sem eru að berjast
móti hinu trylta æði hermannavalds-
ins þýzka, — berjast f.vrir frelsinu
og menningunni, fyrir öllu þvi, sem
háleitt er og fagurt, berjast einnig
fyrir frelsi og tilveru hinna smærri
þjóða.
síðan 1913, 9. desember. Hann dó
úr lungnabólgu. Þau lifðu saman
í farsælu hjónabandi í rúm tuttugu
og fimm ár. Þau eignuðust fimm
börn saman, tvö af þeim dóu ung,
stúlka eins órs gömul Helga að
nafni, og drengur 6 vikna er hét Ey-
steinn.
Þrjár dætur eiga þau á lífi, sú
elzta Jósefína Bósa gift skozkum
manni Hugh Pete McMillan; þau
húa þrjár mílur útfrá Hamilton, í
Pembina County. Önnur Margrét
Helga er gift Andrési Guðjónssyni
í Hallson. — Sú þriðja Eygerður
Theodóra ógift hefur altaf verið
heima hjá foreldrum sínum.
Systkini Halldóru lieitinnar voru
ellefu og Halldóra vgr elzt af þeim,
annað Magnús gem býr i Blaine,
vestur við haf; þriðja Engibjörg lif-
ir heima á íslandi er hún.ekkja;
fjórða Margrét, dáin heima á Islandi
fimta Hallur Rósman dó 13 ára
gamatl, hin sex dóu öll ung. Einn
dreng tók Halldóra að sér til fóst-
urs heima á íslandi og ól hann upp
þar til hann var 14 ára gamall.
Hún fór með hann með sér til
Ameríku og þá tóku foreldrar hans
við honum, þau voru komin hér á
undan og lifðu vestur af Hallson.
Drengurinn var Jósef sonur Odds
Magnússonar og Margrétar konu
hans. Jósef er kaupmaður í Blaine
Washington.
Halldóra heitin í’ar mesta vinnu-
manneskja og ósérhlífin í öllu, heima
á ísiandi stóð hún við slátt jafnt
karlmönnum, hún var orðlögð fyrir
hvað góður vefari húu væri enda
fékk hún að kenna á því ekki ein-
ungis fyrir heimilið heldur um
sveitina hingað og þangað. Hún
var hraust og lieilsugóð og varð
misdægurt, aldrei þar til fyrir fimm
árum síðan að hún misti heilsuna
og var sjúkdómur hennar mestur
tauga veiklun og hjartahilun, sem
altaf ágerðist meir og meir, og inátti
hún ekkert gera eða á verki snerta,
enda þurfti hún þess ekki því Ey-
gerður dóttir hennar sá um heimilið
og hana sjálfa tvö seinustu árin
sem hún lifði, slík umönnun og að-
hjúkrun er fágæt af unglingi.
Halldóra heitin var góð inóðir
hörnum sfnum og elskuleg eigin-
kona. HeimiJið annaðist liún með
sóina og dygð. I’ar var hennar
verkahrfngur eingöngu, enda vissi
hún það og lagði fram alla sína
krafta á meðan þeir entust. 19.
september fékk hún slag og steig
aldrei á fæturnar eftir það, hún lá í
18 daga mjög þungt haldin oftast
með óráði, þar til 6 október kl. 3
eftir hádegi að hún fékk hvíldina.
- Jarðarförin fór fram frá heimili
hennar 10. október. Athöfnina fram-
kvæmdi séra K. K. ólafsson. Þegar
hún lézt var hún 59 ára og háifs
anmars mánaðar. Blessuð sé minn-
ing hennai'.
Vinur liinnar látnu.
Nóv. 16., 1915, Hallson N.D.
Æfiminning.
Ekkjan Halldóra .lósefsdóttir
Miðdal, dó á heimili sínu 6. Október
1915, tvær mílur fyrir vestan Hall-
son. Mann sinn ýar hún húin að
missa tveimur árum áður. Halldóra
sáluga var fædd 12 ágúst 1856, í
Villingadal í Haukadal í Dalasýslu
á íslandi. Eoreldrar hennar voru
þau Jósef Hallson og Rósa Magnús-
dóttir er þar bjuggu, tæplega eins
árs gömul fluttist hún með foreld-
rum sínum að Skarði í sömu sveit,
og þar var hún hjá foreldrum sín-
um, þar til vorið 1884 að þau fluttu
að Vatni í Haukadal, þá var hún 28
ára, og um haustið misti hún bróðir
sinn Hall Rósman 13 ára, og föður
sinn misti hún vorið eftir.
Eftir tveggja ára dvöl á Vatni
flutti Halldóra heitin að Skinnþúfu
í Miðdölum í Dalasýslu, og þar var
hún tvö síðustu árin sem hún var á
íslandi.
Árið 1888 flutti hún til Ameríku
til Norður Dakóta, og það sama ár
giftist hún Jóni Gíslasyni sem með
henni kom að heiman; 12 ágúst, þau
voru gift af séra Eriðrik Bergmann
i Hallson. Jón Glslason maður
hennar var frá Fremri Hundadal
1 Miðdölum en ættaður úr Borgar-
fyrði í Mýrasýslu. Þetta sama ár
er þau giftust tóku þau land tvær
mílur vestur af Hallson í Pemhina
Oounty, og settust á það oð þar
bjuggu þau til dauðadags. Mann
sinn misti hún fyrir tveimur árum
Með innstæði í banka
geturðu kepyt með
vildarverði.
Þú veist að hvað eina
er dýrara verðurðu að
kaupa í lán—Hversveg-
na ekki að temja sér
sjálfsafneitun um tíma ef nauðsyn ber til, má opna spari-
sjóðsreikning við Union Banka Canada, og með peninga
í höndum má kaupa með peningaverði. 8á afsláttur
hjálpar til að auka bankainnstæðu þína, og þú hefir
gert góða byrjun f áttina til frjálslegs sjálfstæðis.
L0GAN AVE. 0G SARGENT AVE., OTIBÚ
A. A. Walcot, bankastjóri
Fugladrápið og byssurnar.
(Úr íslands-blaði).
Isabel Cleaning and
Pressing Establishment
J. W. QUINN, elgandl
Kunna manna bezt að fara með
LOÐSKINNA
FATNAÐ
Viðgerðir og hreytingar
á fatnaði.
Phone Garry 1098 83 Isabel St.
horni McDermot
Það sýnist svo, að sumir hafi
byssurnar fyrir leikfang, en áhaldið
það hefir oft sýnt það, að það er
ekkert barnaleikfang. — Nokkrir
Reykvíkingar hafa gert sér það til
gamans, seinni hluta súmars, að
ríða upp í sveitir með byssurnar
sínar, og leggja svo mannskap sinn
á saklausa vesalings smáfuglana.
Margir sveitámenn hafa það að
atvinnu nokkurn hluta vetrarins,
að drepa rjúpuna, en eflaust eru
miklu fleiri limlestar og særðar, sem
krókna svo á eftir úr kulda og
hungri og verða hvorki veiðimanni
né öðrum að neinu gagni á eftir.
Eflaust er þessi atvinna talsverð
tekjugrein fyrir nokkra menn, en
hversu mörg slys hafa hlotist af
henni?
Ekki er iangt liðið á þenna vetur
ennþá, en þó hafa tvö slys hlotist
af rjúpnaveiðum, sem maður veit
um.
Próðlegt væri það annars að vita,
ívað miklar tekjur það væru í krón.
um, er fugladrápið hefur gefið af sér
ennfremur væri ekkí síður fróðlegt
að vita, hversu mörg inannslíf fugla-
drápið hefir kostað á síðustu ára-
tugum.
Mig minnir að Guðm. Björnsson,
landlæknir áætlaði hvert manns-
líf 10 þúsund króna virði, sem er
auðvitað oi' lágt.
Hver vill nú taka sig til og reikna
dæmið til enda?
Jóh. Ögm. Oddson.
Kraftaverkið
(Bulletin des Francais, 1. okt. 1915).
— Það mun og satt vera.
Jæja, hvað finst ykkur þá um á-
standið,
— Ekkert annað en það, að við
munum sigra ,segir Frakkinn og
bætir svo við: Þér skuluð sanna
það, kæri herra, að þið verðið
undir.
Svo spyr eg þá, á hverju þftir
byggi von sína, en þá verður þögn,
— þeir svara engu.
Það væri annars ekki úr vegi, að
landarvorir tækju sér til fyrirmynd-
ar þetta blinda traust, þessa trú á
kraftaverk; þvi að svona hugsun
sýnir berlega kjark og þolgæði and-
stæðinga vorra.
Það er með öllu óþarft af hr. Os-
born að tala hér um “kraflaverk";
því að taust Frakka er sem sc alls
ekki út í bláinn. Það er hvort-
tveggia, að Bandamenn eru fleiri að
tölu og eiga lika að mun b^tri úr-
kosti, ])vi að þótt Þjóðverjar stæðu
i öndverðu betur að vigi, sakir hins
mikla vigbúnaðar, þá höfum vér
nú dregi-ð mjög fram á þá, jafnframt
því sem liðsafli þeirra þverrar, og
sá dagur hlýtur — fyrirsjáanlega —
að koma, er þeir verða jafnaðir við
[jörðu. Eina skilyrðið, sem sigurinn
| er bundinn, er liið siðferðislega þol-
í gæði eða mótstöðuþrek. I’etta jirek
| hafa Bandamenn, — það tiafa þeir
I sýnt. (Yisir).
Sérstök kostaboD & lnn&nhúsa
munum. Koml® til okk&r fyrst, þiB
munlö ekki þurf& aö fara lengra.
Starlight New and Second Hand
Furniture Co.
503—505 XOTHE D.4ME AVEMJB.
TalNÍml Garry 3884.
ÁGRIP AF REGLUGJÖRÐ.
um heimilisréttaríönd í Canada
NorSvesturlandinu.
Þjóðverjar eru agndofa út af sig-
urtrausti Frakka. Og þeim verður
jafnvel svo bumbult af þessu trausti
andstæðinga sinna, að þeir eru farn-
ir að gjörast órólegir.
Max Osborn, þýzkur tiðindamað-
ur í Elsass, hefir átt tal við frakk-
l'ncska fanga og hefir alveg gengið
! fram af honum, að heyra andsvör
| þessara manna.
I Honum farast svo orð :
I “Það er svo að sjá, að engin
J skynsamleg hugsun komist að hjá
J þessum mönnum. Eg spyr þá, hvort
þéir viti um ástandið á Rússlandi;
enn þeir tjá sig þekkja það út í æs-
ar. Eg held svo áfram fyrirspurn-
um minum:
Og við Hellusund Þár hefir
Bandamönnum ekkert orðið ágengl.
— Við vitum jiað.
Vér höfum á voru valdi alla Belg-
iu og norðurhluta Erakkiands. ,
— Rétt er það.
Atlögur Bandamanna við Arras
urðu að engu.
-— Það er alveg rétt.
Kafbátar vorir elta brezka flotann
á röndum.
Eln persðna (fyrlr dagtnn), 91.50
Herbergi, kveld og morgunverBur,
$1.25. MáltíSir, 35e. Herbergl, eln
persðna, 60c. Fyrirtak i allk staBl,
ágæt vínsölustofa i sambandl.
Tnlsfml Garry 2252
R0YAL 0AK H0TEL
Cbas. Gu«tafHN«>n, elgandl
Sérslakur sunnudags mlttd&gavert)-
ur. Vín og vindlar á borTVum frá
klukkan eltt til þrjú e.h. og frá «ex
til átta at) kveldinu.
283 MARKET STIIEKT, WINNIPKG
CARBON PAPER
for
TYPEWRITER—PENCIL—PEN
Typewriter Ribbon for every
make of Typewriter.
G. R. Bradley
& Co.
304 CANADA BLDG.
Phone Garry 2899. Winnipeg
Hver, sem hefir fyrir fjölskyldu aB
sjá eöa karlmaöur eldri en 18 ára, get-
ur tektö helmilisrétt á fjórtiung úr
section af ðteknu stjórnarlandl i Mant-
toba, Saskatchewan og Alberta. Um-
sækjandl veröur sjálfur aö koma &
landskrifstofu stjórnarinnar, eöa und-
irskrifstofu hennar i þvi héraöi. 1 um-
boöi annars má taka land á öllum
landskrifstofum stjórnarinnar (en ekkl
á undir skrifstofum) meö vissum skll-
yröum.
SISYLDl'R. —Sex mánaöa ábúti og
ræktun landsins á hverju af þremur
árum. Landnemi má búa meö vissum
skilyrtium innan 9 mílna frá helmilis-
réttarlandi sínu, á landi sem ekkl er
minna en 80 ekrur. Sæmilegt ivöru-
hús veröur aö byggja, aö undanteknu
þegar ábúöarskyldurnar eru fullnægö-
ar innan 9 mílna fjarlægö á ööru landl,
eins og fyr er frá greint.
1 vissum héruöum getur góöur og
efnilegur landnemi fengiö forkaups-
rétt á fjóröungi sectionar meöfram
landi sínu. Verö $3.00 fyrir ekru hverja
SKYLDUR—Sex mánaöa ábúö &
hverju binna næstu þriggja ára eftlr
aö hann hefir unniö sér inn eignar-
bréf fyrir heimilisréttarlandi sinu, og
auk þess ræktaö 50 ekrur á hlnu seinna
landi. Forkaupsréttarbréf getur land-
nemi fengiö um leiö og hann tekur
heimilisréttarbréflö, en þð meö vissum
skliyröum.
Landneml sem eytt hefur helmilla-
rétti sinum, getur fengiö helmlllsrétt-
arland keypt í vissum héruöum. V.rö
$3.00 fyrir ekru hverja. SKYLDUR—
Veröur aö sltja á landlnu 6 mánuöi af
hverju af þremur næstu árum, rækta
50 ekrur og relsa hús á landlnu, sem er
$300.00 viröi.
Bera má nlöur ekrutal, er ræktast
skal, sé landlö óslétt, skógl vaxlö eöa
grýtt. Búpening má hafa á landlnu i
staö ræktunar undir vlssum skilyröum.
W. W. CORY,
Deputy Mlnister of the Interior.
Blöö, sem flytja þessa auglýslngu
leyflslaust fá enga borgun fyrlr.
Þegar þú þarfnast bygginga efni eía eldivií
D. D. Wood & Sons.
Limited-----------
Verzla með sand, möl, mulin stein, kalk,
stein, lime, “Hardwall and Wood Fibre”
plastur, brendir tígulsteinar, eldaðar pípur,
sand steypu steinar, “Gips” rennustokkar,
“Drain tile,” harð og lin kol, eldiviS og fl.
Talsími; Garry 2620 eða 3842
Skrifstofa: Horni Ross og Arlington St.