Heimskringla - 06.07.1916, Blaðsíða 1

Royal Opticai Co.
Elztu Opticians i Winnipeg. Við
höfnm reynsl vinum þinum vel, —
gefðu okkur tækifæri til að reyn-
ast þér vel. Slofnsett 1905.
W. R. Fowler, Opt.
XXX. ÁR.
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 6. JOLI 1916.
NR. 41
Bretar og Frakkar sækja hart
fram, og hrökkya Þýzkir undan
á tuttugu og sjö mílna svæði.
Það mátti búast við, að hún vissi
á eitthvað bessi mikla skothríð
jBreta seinustu vikuna í júnímán-
uði, er beir dag og nótt létu dynja
á Þjóðverjum, á þessum 90 mílna
langa hei'garði, sem ]>eir vörðu, og
sendu sprengikúlur á Þýzka á degi
hverjum í milíónatali; en milli hríð-
anna og mcðan að hríðin dundi yf-
ir höfðum óvinanna, voru ]>eir á
mörgum stöðum að hlaupa á grafir
Þjóðverja hinar fremstu og eyði-
l*'ggja l>að, sem óbrotið var af fall-
t>y ssum þeirra, og taka fanga l>á, er
uppi stóðu í fremstu gröfunum.
En aðal-áhlaupið gjörðu Bretar á
laugardagsmorguninn hinn 1. júlí
kl. 7.30. Og utn hádegi komu blöðin
með fregnir af því, eins og staðið
hafði kl. 12.35 um hádegi þann dag.
Eins og menn vita, halda Bretar nú
hergarðinum á 90 mflna svæði og
byrjar norðurendinn sunnantii í
Flandern, norðan við Ypres, og ligg-
ur í krókum suður um Artois hér-
aðið og suður í mitt Pieardie, ]>ar
sem áin Somme rennur vestur um
hérað þetta Þarna í Picardie og
sunnantil í Artois var l>að, sem að
Bretar gjörðu samfelda árás á 20
miina svæði; en sunnan við þá
Voru Frakkar og gjörðu árás á sín-
uni i>arti hergarðarins jafnsnemma
i>g Bretar.
Á þessum 20 mílutn létu Þjóðverj-
ar allstaðar undna, og tóku Bretar
ailar hinar fremstu grafir þeirra, og
Bumstaðár náðu þeir yfir í aðra lin-
Una, og um kl. 3 e. m. voru þeir bún-
ir að taka þorpin La Boiselle, Serre
og Montauban; en Frakkar Curlu
og Faviere skóginn. Og þegar þessar
fregnir komu, voru Þýzkir ekki bún-
ir að stöðva Bretana, og einlægt
voru Bretar að taka þýzka fanga.
Áhorfendur segja svo frá, að þeg-
ar dagað var á laugardagsmorgun-
inn liafi skothríðin frá Bretum
margfaldast, og liafi hún þó verið
— Hörð og stöðug var hríðinisem liggja um Karpatlia fjöllin inn
Breta í 8 dægur, og hefir Þýzkum á Ungarn, Rodno- og Borgo- og síð'
ekki orðið svefnsamt og um máltíðir ar Jablonitza-skarði. Yoru þeim þvi
ekki að tala. En út yfir tók þó um leiðir allar opnar, ef að l>eir kæmust
morguninn á laugardaginn frá þvíl tii þess að senda her þangað vestur.
Islendingar frá Piney, Man., í 222. herdeildinni
Þeir innrituðust aliir 2. marz sl., og hafa síðan verið við heræfingar í Emerson, Man.
klukkan var 6 um morguninn til
7.30 tóku allar maxim-yssurnar og
allar smærri fallbyssrunar til tneð
hinuin stærri. Þykkur mökkurinn
lá yfir skotgröfum Þjóðverja og inni
í reyknum sáust einlægir neistar, er
kólfarnir voru að springa. En grjót-
ið úr cements-steypunum og fall-
byssubrot og liendur og fætur voru
fljúgandi í þesari kafþykku móðu
og stykki og 'lengjur af gaddavírn-
um sem allur var rifinn upp og
slitinn sundur. Móða þessi stóð hátt
í loft upp; en bak við hana Breta-
megin voru langar og þykkar raðir
Bretanna að færa sig nær og nær.
Og í lofti uppi, hátt uppi yfir reykn-
um, svifu hóparnir af flugdrekum
Breta og börðust, því að þeir voru
að varna dúfunum þýzku að gægj-
ast yfir reykjarmökkinn, sem var
til að sjá sem garður himinhár á
milli herflokkanna. Og svo voru líka
flugmenn Breta að skygnast um og
segja þeim til, hvar sem þýzkir her-
flokkar eða skotfæralestir voru á
ferðinin, og hvar sem það var, ]>á
voru Bretar óðara farnir að steypa
sprcngikólfa hríðum niður á staði
þessa.
En þegar kl. var 7.20, ]>á bættist
við söng þenna Itljóðið úr hinum
nýju, liraðskeyttu mortars (trench
mortars) Breta, sem skjóta 45
sprcngikólfum á mínútunni liver.
Þeir skjóta beint í loft upp og koma
En fyrst um sinn liafa þeirof ann-
ríkt í Oalizíu og Yolhyníu til að
senda her í gegnum skörðin. Þeir
eru búnir að hreinsa Búkóvínu og
halda nú norður með fjöílunum, og
var á föstudaginn sagt að þeir hefðu
tekið Kolomeu; næst kemur svo
Stanislau og Halics og svo Lem-
berg, ef að þeir geta haldið áfram.
Stöðugur bardagi stóð þar nokkra
daga áður en Rússar tóku Kolomeu.
— ítalir hafa barist af mikilli
hreysti í Trent dölunum. Austurrík-
ismenn hafa ekki haft annað ráð
þar en að flýja slippir og snauðir,
þegar ítalir steyptust yfir þá ofan
af fjallatindunum. Hafa Italir oft
náð vistum þeirra og vopnum öll-
um, en skotgrafir Austurríkis-
manna eru stráðar dauðum búkum.
Eru Austurríkismenn nú búnir að
tapa nær öllu, sem þeir höfðu unnið
áður og hörfa einlægt undan, með
ftali á hælum sér. Þessir bardagar
þar hafa allir verið austur af Rov-
ereto og Trent, austan megin Adigi>
fljótsins, l>ar uppí í íjöllunum. Sagt
er f blöðunum, að Austurríki heiti
nii fastlega á Þýzka. að duga sér
austurfrá, því að Rússar ætli að
ganga sér milli bols og höfuðs: —
enda voru þeir ekki búnir að stöðva
Rússa þar fyrir hclgina.
f Flandern og á allri lfnunni,
sem Bretar halda, fullum 90 mílum,
hefir staðið stöðug stórskotahríð.
kólfarnir niður 10, 20,200 til 4001 Hafa Bretar á mörgum stöðum gjört
eða tvær í, árásir á milli kviðanna og tekið
föðmum eða kanske mílu
burtu eftir vild, og eru margir áj
lofti úr sömu byssunni í einu. Þcssi
hrfð stóð í 10 mfnútur.
Þá var klukkan orðin 7.30, ogá'
sekúndunni lyftist lirfðin, sem dun-
ið hafði yfir fremstu röð skotgraf-
anna, lyftisf af gröíum þessum og
og
fremstu skotgrafir Þjóðverja. Eru
þar flestir dauðir í. þegar þeir koma.
Samt hafa þeir víðast hvar tekið
fanga, en sjaldan marga í stað: en
nærri allstaðar eittlivað. Fangarnir
láta illa yfir þessum hríðum Brcta
og segja að þær séu óþolandi. Er nú
fullvond áður. Bretar höfðu nýjai
sprengikúlnabyssur (mortars), það ’ kom nú öll niður á næstu skotgrafa j sem mesti berserksgangurinn sé af
er stutta, viða hólka, scm sendu 45 j röð Þjóðverja. En á þessu sama j Þýzkum; enda vinna ]>eir nú hvergi
sprengikölfa yfir skotgrafir óvin-j augnabliki stukku raðir Bretanna , á, og þó að þeir einlægt séu að gjöra
aiina á hverri mínútu; voru því 6— u]>i> og hlupu fram á þessu 20 mílna árásir við Verdun, þá taka Frakkar
7 á lofti í einu úr hverjum þessum svæði og lilupu til skotgrafanna. | vanalega næsta dag það sem hinir
■“mortar". Þegar kólfar þessir komu sem fallbyssurnar smærri og stærril tka daginn á itndan, og úrkulavon-
nlður úr háa lofti, brutu þeir hvað'höfðu verið að brjóta. Þat' varð nújar er herlið Þjóðverja um ]>að orð-
sem fyrir var, eða smugu mörg fet íj fyrirstaða lítil; þeir eins og hurfu
jörðu niðitr og sprengdu upp grjót inn í reykinn og svæluna. Sumstað-
og mold, svo að það var sem ótal ar voru grafirnar hrundar sainan og
hverir væru þar að gjósa auri ogj þar sem þær voru opnav, voru allir
leðju, grjóti eða búkum manna. Ogj dauðir, sem í þeim höfðu verið. En
með ]>esstt brutu þeir steinsteypu-
voru Þýzkir, maður og tnaður
ið, að Þjóðverjar geti nokkurntíma
náð Verdun.
Seinustu fréttir frá stríðinu.
— A Italítt gengut' Austurríkis-
SKAPTI VALDIMAR EYFORD.

JÓN JÓNSSON.
BJÖRN MAGNÚSSON.
Skapti Valdimar Eyford er fæddur 5. ágúst 1896 í Roseau Co., Minnesota; faðir hans er Kristján Ey-
ford, Sigurðsson Kristjánssonar, frá Þúfnavöllum í Hörgárdal; en móðir hans var Guðríður Halldóra —
nú dáin — Jónsdóttir Þorsteinssonar, frá Gilhaga í Skagafirði.
Jón Jónsson er fæddur 28. ágúst 1885, að Auðbrekku í Hörgárdal; faðir hans var Jón Snorrason,
bóndi að Auðbrekku; móðir Sigríður Jónsdóttir, frá Laugalandi á Þelamörk, og nú til heimilis á Bæ á
Höfðaströnd í Skagafjarðarsýslu.
Björn Magnússon er fæddur í Winnipeg 13. sept. 1894; sonur Sigurðar J. Magnússonar og Unu Jóns-
dóttur, að Piney, Man.
Góðar fréttir frá
Vilhjálmi.
grafir og .steingaiða Þjóðverja og
moluðu eða ónýttu fallbyssur og
annan herbúnað þeirra. Þegat' ]>essi
tröllaliríð var búin að ganga nærrl
2 klukkutíma, ]>á var sem rykmóða
og' reykjarmökkur héngi yfir land-
inu, svo langt sem attgað cygði suð-
ur og norður. Mikið af gröfum Þjóð-
verja var slétt orðið við jörðu: ]>ær
voru fyltar upp, l>ó að þær áður
hefðu verið 8 feta djúpar og kon-
krít-steypu garðarnir brötnir sem
eggjaskurn. En öðrtim fallbyssum
höfðu Bretar ætlað að tæta sundur
gaddavírsgirðingarnar.
Þá, þegar klukkan var 7.30 um
morguninn, þá stukku Bretar upp
úr gröfum sínum á þessum 20 míl-
um, allir á sömu mínútunni og
stukku á garðinn og grafirnar Þjóð-
verja, sem verið höfðu. Á öllu þessu
20 mflna svæði norðan við Somme,
tóku Bretar hverja einustu af hin-
um fremstu gröfum Þjóðverja og
víða hinar næstu fyrir aftan þær.
Og eins var ]>að fyrir sunnan ána,
þar sem Frakkar réðust fram; en á
hvað miklu svæði er óvíst, þegar
þetta er skrifað 1. júlí. Franskur
herforíngi einn horfði á þetta, og
dáðist að framkomu Breta og sagði
að þetta væri “the last word in sci
entifie warfare”.
Svo hafði hríðin verið hörð, að
víða sprungu upp skotfærabyrgðir
Þjóðverja 4 til 5 mílttr á bak við
þessar skotgrafir þeirra. Höfðu
sprengikúlur Breta komið niður á
klefum þessum, og eru ]>eir þó vana-
lega svo útbúnir, að þcir þola, þó
að sprengikúlur komi niður á þá. —
En fangarnir, sem Bretar tóku,
kvörtuðu um það, að þeir hefðu
ekki getað fengtð mat í 4 daga, eða
allatt þann tíma, sem grimmasta
liríðin stóð.
og nokkrir í hóp, að gægjast út úr| mönnum þungt; eru ítalir að smá-
kompunum eða básunum, sem voni' Pjakka sig áfram í fjöllunum, og nú
skýli grafin út úr aðal skotgröfinni
til ]>ess að hlífa mönnunum. Þesslr
menn komu oftast með uppréttar
hendttr og báðust griða. Á sumum
stöðum komu hópar stórir úr ltol-
um eða livelfingum neðanjarðar og
voru vopnaðir; ]>á varð æfinlega
bardagi, en lattk ætíð á einn veg:
]>eir gáfust upp, sem ekki féllu
eru Austurríkismenn búnir að tai>a
hér um bil ölltt, sem þeir náðu af
Itölum.
- Á Rúss landl et tt þeir Brussiloff
að hrekja Austurríkismenn og Þjóð-
verja í Galizíu. Eru þeir búnir eins
og áður er sagt. að taka Kolomea og
komnir vestur fyrir borgina nokkuð
I og hafa verið að berjast þar. Er ]>á
Þó að áhlaup þetta væri ekki skaint orðið til Karpatha fjallanna.
nema á 20 mílna svæði hjá Bretum Fanga taka Rússar einlægt og eru
og 5 mílna svæði hjá Frökkum, þeir nú orðnir á ]>riðja hundrað
sunnan við Somme ána, þá er það ó- þúsund. Nú seinast eru þeir farnir
neitanlegt, að Bretar unnu sigur að taka fanga af liði þvf, sem kom
þarna; þeir hröktu Þjóðverja all-. vestan af Frakklandi eða sunnan af
staðar úr fremstu gröfunum og víða ítalíu, og taka þá f þúsundatali. En
úr þeim næstu fyrir aftan. Þeir kom- norðurfrá, norður undir flóunum
ust á stöku stað gegnum net af gröf- nálægt Kovel, er sem Þýzkir hafi
um, einar 4—5 mílur, og Frakkar 6 stöðvað þá, alténd um stund.
eða á 6. mílu, inn í hergarð Þjóð-| — Á Balkanskaga stendur alt við
verja, og nú sáu Þýzkir að Bretar það sama. Grikkir eru ekki búnir
gátu brotið garðinn, og fangar allir að leggja vopnin að fullu niður enn
segja, að skothríð Breta hafi verið þá. Þeir eru sem staðar húðarbykkj-
svo voðaleg að þeir hafi aldrei séð ur, og leggja kollhtifur, eins og hafi
aðra ein.s | þeim verið ilt í httga og sé það enn
Bretar voru á mánudaginn búnir þá. En fyrri en þeir eru alveg búnir
að taka ein 5 eða 6 þorp af Þýzkum að leggja vopnin niður, geta Banda-
og Frakkar önnur 5 við Somme ána. | menn ekki lagt upp frá Salonichi.
En við Verdun tóku Frakakr Thi- Annars væru hinir vísir til að kotrta
aumont; en 5 sinnum tóku Frakk-' á hnakkann á l>eitn.
ar þctta vígi og 4 sinnum mistuj — I Asíu eru ekki mjög miklir
þeir ]>að, en en seinast héldu þeir bardagar, sem sögur fari af. Þó tóku
Vinur vor í Nome, Alaska, hefir
sent oss úrklippu úr blaði ]>aðan.
Reyndar vantar dagsetningu á
blaðagreinina, en bréf hans er skrif-
að 11. júní og ætti því blaðið að
vera prentað litlu fyrri. Blaðagrein-j
in hljóðar um Vilhjálm Stefánsson
norðurfara og er á þessa leið:
“Mr. Stefánsson hefir aðalstöðvar
sínar á Killet Point á Banks eyjtt.
Er hann nú á leiðinni til Melville
eyjar. Hann hefir útbúnað ágætan;
nóg af fæðu og eldsnevti, góþa og
duglega rnenn og fjölda af hundum.
Snemma vetrarins var hann við allra
beztu heil.su, og er nú óefað kominn
þangað sem hann ætlaði sér. Hann
hefir sKÍpin: Polar Bear, Alaskan,
North Star og Mary Sacns og hefir
dreift þeini hér og hvar á leiðinni.
Það er því engin hætta á því, að
hann verði matarlítill eða
neitt af því, sem hann verulega
þarfnast. llann ersami ötuli og hug
rakki maðurinn og áður og er viss
um. að ná marki sínu, ef ]>að er
mannlegum krafti mögulegt.
Dr. Anderson er á Barnard firði,
9 mílur austur af Cockburn, á einu
skipi og hefir nóg matvæli, góða
menn og nóga hunda og hlýtur að
komast vel af. Hann kemur líklega
heim næsta haust og verður þá bú-
inn með mælingar sfnar. Engin veik-
indi, egninn skyrbjúgur hjá Norð-
urförum. Alt til þessa höfum vér
haft góðan vetur; en nú í fjóra
daga hafa verið hríðar vondar, en
búist við að úr því fari að batna.
Fregnirnar að norðan eða frá ís-
hafinu eru skrifaðar 20. janúar í
vetur og fóru þaðan að norðan 24.
janúar. Segir á öðrum stað í bréfinu,
að fjögra daga bylurinn hafi verið
fyrir þann 20. janúar, og hafi hann
verið svo svartur, að þeir hafi ekki
getað komist út úr kofa sínum. Þá
voru þeir ekki farríir að sjá til sól-
ar. Maðurinn heitir Ernie Miller, er
skrifaði það, frá Kittgazuit Post
við fshafsstrendur.
Miller þessi segir, að skipið Gladi-
ator sé 40 mílur vestur af Herschel
eyju, en Martin Anderson segir hann
sé 50 mílur austur af sér. öllum þess
um lfður vel.
í blaðinu, sem sýnir, að eitthvað
liefir setið eftir í löggunum.
Það eru svik upp á meira en fjög-
ur hundruö þúsund dollara við
byggingu geðvelkrahælisins í Battle
ford, Sask. Málin voru nýlega bor-
in upp fyrir Haultain-nefndina, sem
1 hefir verið að fjalla um allar Brad-
sliaw ákærurnar á Saskatchewan
stjórnina. Upprunalcga ákæran, er
að þessu laut var sú, að mikilli upp-
hæð peninga hefði glatað verið.
Svo var kærunni breytt og tilnefnd
upphæðin: yfir 250,000 dollara. Þá
var farið að rannsaka betur og kom
]>á ttpp, að upphæð þessi var 401,660
dollarar og 17 cents. Þctta var nærri
því eins mikið cins og byggingin
sjálf átti að kosta í upphafi, eftir
áætlun byggingameistarans, — og
meira en helmingur af hinu upp-
haflega ' samnfngsverði bygginga-
inannanna, sem var 720,000 dollarar.
Mr. Bradshaw er aðalmaðurinn,
sem bar fram ákærurnar á Saskat-
vantij chewan stjórnina og lögmaður hans
fyrir rantisóknarnefndinni er Mr.
Bryant. Þegar Haultain-nefndin
kom saman núna nýlega, ]>á gat Mr.
Bryant þcss, að þeir hefðu ckki
fengið 1 prósent af skjölum þeim hjá
stjórninni, sem þeir hefðu heimtað
til að sanna sakargiftir sínar.
Á þessum sama fundi las lögmað-
ur stjórnarjnnar, Mr. MacDonald,
upp ákæruna á stjórnina, og var
þetta fyrsta greinin:
“Vér sakberum stjórnina í Saskat-
báðir teknir fyrir rétt í Rcgina. Mr.
Brown kaus að vera dæmdttr af
dómaranum, en Mr. Devline af kvið-
dómi og dómara.
Dómarinn kvað upp dóminn yfir
Brown og var hann sá: að ltann
fékk 7 ára fangelsi fyrir skjalaföls-
un; 5 ára fangelsi fyrir að gefa út
fölsk skjöl: sjö óra fangelsi fyrir að
ná með svikum $59,000 frá fylkinu;
5 ára fangelsi fyrir að hafa falsað
lögmannsumboð og 5 ára fangelsi
fyrir að gefa út falskar bankaávís-
anir. Þetta hefði orðið 29 ára fang-
clsi, en dómarinn lét allar sakirnar
renna santan, svo að hann verðnr
að eins 7 ár i fangelsinu. — Þetta
segja mcnn þarna að vestan, að sé
að eins örlltið sýnishorn af brellum
Scott stjórnarinnar.
Stjórnin ábyrgist bœnd-
um hveitiverð.
\Y. Francis Ahern í Melbourne í
Ástraiíu skýrir frá ]>ví, hvernig
stjórnin í Ástralíu óbyrgist bænd-
um verðið ó hveitinu. ílann ætlast
á, að uppskeran ]>ar verði 150,000,000
•bushela og verði flutt út úr landinu
100,000,000 bushela. Stjórnin hefir
lagt hald á alla uppskeruna, en á-
byrgist að borga bændum fylsta
chewan, aðhún með gjörðum sfp-1 söluverð ffrir hvert bushcl- að {rá‘
þvf og voru Þýzkir þá búnir að tapa
svo miklu af mönnum, að þcir sáu
sitt óvænna og hættu.
í vikunni sem leið lýsti hinn aldr-,
aði stjórnmálarnaður Ungverja ]>ví
yfir á þingi, að Ungverjuin væri
engin liætta búin af Rússum. En
þann saam dag tóku Rússar til
Rússar fjallaklasa nokkurn milli
Baiburt og Erzingan og hröktu
Tyrki af tindunum, og er sagt , að
Tyrkir hafi í hópttm heldur kosið
að hlattpa af hömrum fram, en gef-
ast ttpp. Austur af Mosul í Tigris-
dalnum réðust Tyrkir ó Rússa, en
urðu frá að hverfa og eins fór þeitn
fanga 10 þúsundir hermanna þeirra, I austur af Bagdad. — Það er eins
inest í einutn hóp; tóku Kimpolung,; og Rússar séu að bíða eftir mönnum
í suðvesturhorni Búkóvínu, og svo eða skotfærum og vistum eða öllu
nóðu þeir öllurn syðri skörðunum, l>essu.
Víða er pottur brotinn.
Yér vorum orðnir leiðir á stjórnar-
brellunum í Saskatcþcwan; en nú
hefir kunningi vor sent oss blaðið
Evening Province, sem sýnir að ein-
laigt bætist við. Vér vorum farnir að
vona, að það færi að taka enda
hvað náungarnir hefðu svikið og
stolið; en hér kemur all-góð glepsa
um, bæði ráðgjafi hinna opinberu
starfa, margir vararáðgjafar, Deputy
Ministers og Acting Ministers of
Public Works, Inspectors of Build-
ings, Inspectors of Constructions
and its Architects, — hafi sýnt af sér
hæfileikaskort og sviksamlega sam-
?ykt gjörðir kontraktaranna, Sas-
katchewan Building Construction
Company og Regina Phtnibing and
Heating Company, og annara undir-
kontraktara, svo að Saskatchewan-
fylkið fyrir þeirra gjörðir hefir verið
sviksamlega féflett $401,660.17, — og
skal hér getið hinna sérstöktt at-
riða við fjárdrátt þenna — —
Mr. MacDonald var ekki kontinn
lengra, ]>egar Mr. Haultain, formað-
ur rannsóknarnefndarinnar, bað
hann að fresta lestrinum til næsta
föstudags: en gat þess ttm leið, að
ef Mr. Bryant gæti sannað yfirborg-
un í einhverju af ]>essutn mörgu at
riðum, ]>á skyldi málunum haldið á-
fram og rannsóknarnefndin reyna
af fremsta megni að komast cft.i
því, hverjir hinir sektt væru.
MR. BROWN MARGSEKUR.
Eftir langan drátt og mólaflækjtir
var Mr. Brown fyrrum skrifari vega
gjörðarnefndarinnar í Saskatche-
wan fylki og Devline þingmaður
dregnum kostnaðinum við að selja
það og geyma. Hveitikaupmönnum
landsins varð í meira lagi bylt við
þetta og börðust á móti því með
hnúum og hnefum, sem menn segja.
Eftir þvf sem Ahern segir tekur
stjórnin að sér alla sölu á kornteg-
undum. Bóndinn dregur hveiti sitt
á næstu jórnbrautarstöðvar og fær
þar skírteini frá stjórninni, hvað
inikið hveiti hann hefir aflient, og
getur svo farið með skírteinið til
næsta banka og fengið undir eins
72 eenfcs út á hvert bushel; en það
sem hveitið kann að seljast meira
borgar stjórnin honuin í lok upp-
skerunnar. Mr. Ahern getur ekki um
flokkaskifting hveitisins (grading).
En hann segir, að upp til febrúar-
mánaðarloka hafi stjórnin verið
búin að borga bændutn $57.890,000,
eða nærri 58 milíónir dollara og þá
var þó ekki kominn inn nettta helm-
ingur uppskerunnar. Segir ltann, að
búist sé við, að Ástralíu bændur fái
citthvað um $1.40 fyrir hveiti-bushel-
ið, og gctur ltann þó ekkert um
flokkaskipun þess. — Yfir þessu eru
bændur ]>ar vel kótir, því að hæsta
verð, sent þeir liafa fengið áður (ár-
ið 1891) var $1.19 fyrir bushelið. En
síðan hefir ]>að fallið, og einu sinni
varþað að eins 61 cent.