Heimskringla - 26.10.1916, Blaðsíða 2

HLS. L
lltlMSKKlNtiLA
WINNIPEG, 26. OKTÓBER 1916.
Nokkrar frœðandi leksíur um nœringu og heilsu
Eftir
DR. EUGENE CHRISTIAN,
New York.
SJÖTTA LEKSIA.
Um þaS, hvernig fæðutegundirnar lækna sjúkdóma
manna og tryggja mönnum heilsuna meí því,
að nema burtu orsakir sjúkdómanna.
I fimtu leksíu töluðum vér um það, hvernig
margir sjúkdómar koma af rangri fæðu, sem menn
neyta. Þetta leiðir oss eðlilega til spurningar þeirr-
ar, hvernig lækna megi sjúkdómana með réttum
fæðutegundum.
Skynberandi menn vita það vel, að rangt matar-
æði er fyrsta orsökin til óreglulegrar meltingar. Og
ef að menn vilja hugsa nokkuð um það, þá geta
þeir séð það, að ef að menn velja hinar réttu fæðu-
tegundir og blanda þeim hæfilega saman, þá nema
menn burtu orsakir sjúkdómanna; en náttúran tek-
ur þá við og læknar manninn.
I rauninni þekkja menn, eða fjöldi manna, að
minsta kosti þessi lögmál náttúrunnar; en þó að
undarlegt sé, þá hafa menn aldrei enn komið þeim
saman í vísindalegt kerfi, svo að einstaklingar, karl
ar og konur, gætu fært sér þau fullkomlega til nota.
Fjöldi rithöfunda hafa talað og ritað um þetta, hvað
það væri mikilvægt og áríðandi; en þó hefir þetta
aldrei getað orðið mönnum að verulegum notum. I
eftirfylgjandi leksíu ætla eg að reyna að byrja þar,
sem fræðimenn þessir venjulega láta staðar numið.
Þó að fjöldi sjúkdóma komi af röngu mataræði,
þá er uppruni þeirra oft svo dulinn, að erfitt er að
rekja hann til magans. En sjúkdómafræðin sýnir,
hvaðan sjúkdómarnir koma; því að þeir hverfa
smátt og smátt, þegar næringunni eða mataræðinu
er réttilega breytt.
Vér verðum því að laga mataræði vort eftir á-
standi og kröfum menningar vorrar.
Vér erum ekki að halda því fram, að menn
skuli hverfa aftur til villimanna-ástands og siða, því
að vér getum ekki stokkið yfir tíu þúsund ára tíma-
bil erfða og venju. En vér getum náð fullri heilsu
og lifað kvala- og kvillalausu lífi með því að haga
fæðu vorri eftir ástandi og verulegum þörfum vor-
um. Og verðum vér þá fyrst, að velja og blanda
fæðu vora í réttum hlutföllum eftir aldri, störfum,
árstíma og loftslagi, þar sem vér lifum. I öðru lagi
verðum vér að leggja stund á rósemi og ánægju, og
láta oss falla vel fólk það, sem vér búum saman við;
vér verðum að leggja mikla áherzlu á það, að hafa
gott loft í húsum þeim, sem vér búum í, svo að vér
getum teygað að oss nóg af hreinu lofti, og vér
verðum að hafa eitthvað fyrir stafni, sem gagn sé
að fyrir sjálfa oss eða aðra.
Af öllu þessu er góð og hæfileg fæða meira á-
ríðandi en alt annað; því að af fæðunni er bygður
allur líkaminn, þessi bústaður og verkfæri manns-
sálarinnar, sem er mannsins pers.ónulega “Eg”.
Með menningunni höfum vér tekið upp margar
venjur og breytilegar og lífernisháttu, sem ekki eru
í samræmi við fæðu þá, sem vér neytum. Af þessu
kemur það, að níu tíundu, eða 90 prósent af öllum
þeim sjúkdómum, sem manninn þjá, eru komnir
eða orsakaðir af rangri fæðu. Vinni maðurinn
þunga erfiðisvinnu og allur líkami hans hafi mikla
hreyfingu, þá getur hann þrifist og haldið heilsu,
þó að fæða hans sé röng; af þeirri ástæðu, að lík-
aminn hrindir þá frá sér eiturefnum þeim og of
miklu af einni eða annari fæðutegund, sem annars
myndi gjöra hann veikan. En sé maðurinn iðjulaus
og hafi setur miklar, þá getur líkami hans ekki
hrundið þessu frá sér, — hvorki eitrinu né því, sem
hann hefir etið yfir sig.
Af þessu leiðir það, að fæða sú, sem maður-
inn etur of mikið af, úldnar og rotnar í manninum,
og kalla margir það: “auto-intoxication”, sjálfs-
eitrun (sjálfs-fyllirí). En nafnið fær það af því, að
þessar rotnandi fæðutegundir búa til alcohol eða
vínanda, og er það eitt af eiturefnum þeim, sem
myndast við rotnunina.
Til þess að sýna, hvernig fæðan getur læknað
með því, að nema burtu orsakir sjúkdómanna, vilj-
um vér telja upp nokkra hina helztu sjúkdóma, sem
eiga uppruna sinn í maganum og orsakast annað-
hvort af rangri fæðu, eða rangri samblöndun fæðu-
tegunda.
Ofsýring (superacidity).
Sumar afleiðingar af ólgu (fermentation) þeirri,
sem klórvatnssýra (hydrochloric acid) veldur, hafa
menn kallað ofsýring (superacidity) og eru þær
helztar þessar:
1. Ofsýring veldur æsingu slímhimnanna í
maganum, og verður á skömmum tíma að kvefi
(catarrh). Langvint kvef (catarrh) verður að sári
og langvint sár í maganum er ekkert annað en
krabbamein (stomachic carcinoma). En magakvef
þetta orsakast af ofsýringu. Meðalið við þessu geta
menn fundið í 18. leksíu.
2. Ofsýring veldur því, að meltingin fer of
fljótt fram í maganum. Þar af leiðir aftur, að mat-
Einn á móti 22.
arlystin gengur fram úr hófi, svo að menn eta yf;r
sig. En afleiðingin af því er sú, að þarmarmr stýfl-
ast og troðast út og bólgna, og villast menn oft á
því og lakabólgu.
3. Ofsýring veldur því, að lifrin verður sollin,
lömuð og aðgjörðalaus, orsakar gallsýki, höfuðverk
og skemmir sjónina.
4. Ofsýring veldur ólgu í maganum og þörm-
unum, óhug og leiði (mental depression), þung-
lyndi, rotnun fæðunnar og þá eðlilega sjálfseitrun,
megurð og blóðleysi og elli fyrir tíma fram.
5. Ofsýring veldur æsingi í slímhimnum mag-
ans og þarmanna, og þá um leið æsast allar þær
taugar, sem frá honum liggja (maganum). Verður
þá af því taugaveiklun, svefnleysi, vantraust manns-
ins á sjálfum sér og stjórnleysi hans á gjörðum sín-
um.
6. Ofsýring myndar kristalla í blóðinu og mynd-
ast þeir af áhrifum sýrunnar á línsterkju-agnirnar í
fæðunni. Þessir kristallar berast með blóðinu og
setjast að í liðamótunum, á ínnri veggjum slagæð-
anna, og hér og hvar í smáæðunum (capillaries) og
valda þar öllum tegundum gigtar (rheumatism, gout,
lumbago), æðaherðingu (arteriocelerosis) og dauða
manna löngu fyrir tíma fram.
7. Ofsýring veldur ólgu, ag af henni myndast
gas í maganum og þörmunum. En ‘gasið’ veldur
svima, óreglulegum hjartslætti, og stundum verður
úr því hjartasjúkdómur.
Læknisvísindi hinna seinni tíma sýna það betur
og betur, að gömlu lyfin við sjúkdómum þessum
eru ónóg, — og að hin rétta lækninga-aðferð er sú,
að nema burtu orsakirnar. En taki menn þá stefnu,
komum vér aftur að fæðunni, hinu eina og mest
varðandi atriði í öllum þessum sjúkdómum.
Það er ómögulegt og óhugsandi, að gjöra fæðslu
manna að vísindum eða með öðrum orðum, að tala
af viti um fæðslu manna, meðan menn halda þess-
um gamla sið, að vera alætur, — að eta alt, hverju
nafni sem nefnist, sem þeir geta í magann komið,
hugsunarlaust og skynsemdarlaust.
Vísindin geta ekki komist þar að fyrri, en menn
eta að eins þá fæðu, sem þeir þurfa og líkami þeirra
getur haft not af, samkvæmt hinum níu meginlögum
náttúrunnar, sem getið er um í fyrstu leksíu.
Líkami mannsins er bygður af því, sem hann et-
ur og drekkur, og fæðan er hið sama fyrir líkam-
ann, sem jarðvegurinn er fyrir jurtagróðurinn.
Eftir að lífið er kviknað eða skapað, þá er það
næringin, sem allur þroski og framför mannsins er
undir komin, bæði til sálar og líkama. Þess vegna
er svo mikið undir því komið, að velja og blanda
fæðunni saman eftir réttum hlutföllum, því að und-
ir þessu er alt komið, að verjast sjúkdómunum og
lækna þá; og svo hinu: að ná hmum mesta og
fullkomnasta þroska, bæði til sálar og líkama, sem
manninum er mögulegt að ná, — og enn eitt, sem í
þessu felst: en það er, að lengja æsku mannsins og
líf hans um fleiri tugi ára.
Náttúran Ieggur manninum til í fæðunni hvert
einasta efni, sem til er í Iíkamanum og hann þarfn-
ast. Ef að maðurinn þarf járns við í líkamanum, til
að byggja hann upp, þá getur hann fengið það í
fæðutegundum ýmsum, sem hafa járn í sér, í stað-
inn fyrir að sulla í sig járnblöndu úr lyfjabúðunum.
Ef að oss vantar járn í líkamann, þá bíðum vér
meðan náttúran er að fullgjöra sinn eilífa hring, —
meðan rótin plantanna tínir upp járnefnin úr jarð
veginum og flytur það upp um legg plöntunnar út
í blöðin og ávextina, hverja einustu ceílu, — og svo
kemur sólargeislinn og súrefnið og breytir þessum
járnefnum og undirbýr þau, svo að líkami mannsins
geti notað þau til að byggja upp þessa parta sína.
Á þenna hátt og engan annan fáum vér járnið og
öll þau önnur efni, sem byggja upp líkama vorn, ■—
fáum þau í sinni náttúrlegu og eðlilegu mynd; þeirri
einu mynd, sem líkaminn getur fyllilega notað. En
þegar járn er gefið sem meðal, þá er það tekið eins
og það kemur úr jörðunni, áður en náttúran er búin
að breyta því í líkama plantanna og ávaxtanna. Er
þá járnið fyrst skilið frá öðrum málmum, svo er
það gjört að rennandi vökva, annaðhvort með hita
eða kemiskum efnum, og síðan tekið sem lyf og
kemur þá í magann. En í rauninni getur það ekki
verkað á líkamann, af því, að líkami mannsins get-
ur ekki notað járnið í þessari mynd, getur ekki flutt
það ut um líkamann og gjört það að cellum.
Vér tökum járnið sem eitt dæmi af mörgum,
því að það, sem á við járnið í þessu tilliti, á öldung-
is eins við öll hin önnur kemisku efni, sem eru í lík-
ama mannsins og öll þau kemisku efni fæðunnar,
sem maðurinn þarf sér til næringar.
Ef að vér viljum fylgja Iögmáli náttúrunnar og
lífsins, þá verðum vér vandlega að velja öll efni
fæðu vorrar, blanda þeim réttilega saman og neyta
þeirra í réttum hlutföllum eftir þörfum líkama vors,
— eftir aldri, eftir störfum vorum og eftir loftslagi
því, sem vér lifum í. Gjörum vér þetta, byggjum
vér réttilega upp líkama vorn, og tryggjum heilsu
vora með því, að hnnda burtu öllum orsökum sjúk-
dómanna.
I>að var Canadamaður á Frakk-
landi og staðurinn var þýzk skot-
gröf, sem Canadamennirnir höfðu
tekið og var köiluð: ‘Hessian
Trcneh’. En Þýzkir réðust á aftur,
og er þeir komu í grafirnar, mætti
Corparal einn þeiin tuttugu og tvcim
ur foringjum. Til vopna hafði hann
í fyrstu að eins skammbyssu sína,
og icetur .'•kotin fjúka úr henni á
þá og feliur sá frerhsti, og var það
víst annar foringinn. En þarna í
gröfinni lágu þýzkir riflar, sem Þjóð
verjar höfðu fleygt, cr þeir flúðu og
laut hann niður og greip einn
þeirra og skaut hvern af öðrum,
þangað til skotin í riflinum voru
búin; þá greip hann annan, og
voru Þjóðverjijd’ þá komnir á fiótta,
en hann hélt áfram að sgjóta og
feldi þarna 21 mann, en tók seinasta
manninn til fanga, og var hann ó-
og segir mann þenna iíkari tröllum
en mönnum. Fleiri voru þeir og, er
sáu þetta.
Fólkseklan.
Dýrtíðin á vinnumarkaðinum er
orðin svo alskapleg í ýmsum lands-
hlutum, að það eru hrein undur, að
siíkt skuli geta átt sér stað í voru
fátæka landi.
En enginn virðist sinna þessu á
þann hátt, að koma með neina til-
lögu um bætur á þessu ógnandi
þjóðarmeini. Ekkert heyrist um
þetta sagt frá stjórnarvöldunum og
engin ráðstöfun hefir komið frá
þinginu til þess að bjarga þessu.
Það er eins og löggjöf og stjórn sé
blind fyrir þessari hættu, sem vofir
yfir landinu, og er iiklegri en nokk
urt annað böl til að verða þjóðerni
voru til eyðiicggingar.
Fólkseklan á Isiendi er ekki gömui
— að nafninu til. Auðvitað hefir
hún verið hér frá upphafi, sé miðað
við landsstærðina og þau hlutverk,
sem liggja hér og legið hafa óunnin
En fólksfæðin hefir ekki verið til-
finnanleg meðan þjóðin hafði svo
að segja ekki séð eða. skilið gæði og
mikilleik landsins. Þaö er nú fyrst
fyrir skömmu, undir vængjatökum
nýja tímans, að menn eru farnir að
finna, hvar skórinn kreppir. Vel-
ferð landsins er í voða vegna þess,
að hér vantar menn til þess að
vinna á öllum sviðum til lands og
sjávar.
Verst verða bændurnir úti. Þeir
lianga við jarðir sínar af trygð, ein-
yrkjandi og máttvana, — víðsvegar
úti um þetta mikla, grösuga og ríka
auðnaland. — Og enginn gjörir neitt
eða segir neitt til þess að reyna að
ráða bót á þessu meginmeini.
Alt hefir verið vanrækt, sem gjöra
mátti. Engin erlend erfiðishönd hef
ir komið hingað, að ncinni opin
berri tilhlutan, svo að teljandi sé.
Ekkert hefir verið gjört á Norður-
löndum frá vorri hálfu til þess að
kynna mönnum auðs og atvinnu-
vegi Islands. Alt — hefir verið látið
reka á reiðanum áieiðis til þjóðar-
vandræða og eyðileggingar.
Og enn þá þennan dag er eins og
menn séu í rauninni allflestir blind-
ir fyrir því, hver hætta stafar af
fólksleysinu fyrir þjóðcrnið. Menn
finna það, þegar þá vantar sjálfa
vinnukrafta. En út yfir það sjá þeir
ekki né skilja.
Hver minnist hér á það, að sam-
flutningur fólksins til einstakra
vinnustöðva er hættulegur fyrir
iandið í heild sinni? Ög hver minn-
ist á það, að vélar verði þvi að eins
notaðar hér 1 nokkrúm hæfiiegum
mæli við landbúnaðinn, — að
bankafyrirkomulaginu verði brcytt
f viðunanlegt horf, — Jíkt Jiví sem
gjörist meðal siðaðra manna?
Ekkert er sýnilegra heldur en
það, að útlendingar fara að eigna
sér stóra fláka af landinu, þegar
hrunið í sveitunum er orðið algjört
vegna vinnuskorts. Menn hafa svo
iengi illskast hér við alt, sem farið
hefir í þá átt, að veita litlendu afli
inn í landið, að það er nú að lík-
indum orðið of seint að snúa við
biaðinu. Hoiskeflan, sem rís yfir ó-
bygða landið, er líklcgust til jiess,
að drekkja íslenzku jijóðinni mcð
samflutningum á einstaka stöðvar
og með fráfalli aimennings frá allri
von um það, að tunga vor og þjóð-
areinkenni eigi að bera til sigurs
það hlutverk, að vinna ísland upp.
Eg liefi iengi iitið svo á, að lög-
gjöf og stjórn ættu að stofna til
innflutninga af erlendum vinnu-
krafti, með því bæði að auglýsa at-
vinnuvegi fsJands á ]tann hátt, sem
gjört er af miklum nýlendum, sem
vantar fólk, og líka með því, að
setja upp samninga stofur, segjum
t. d. í Noregi og Skotlandi, þar sem
hjú og verkamenn gætu ráðist í fs-
lenzkar vistir. Eg efast ekki um, að
þetta verði gjört, þegar það er orð-
ið öllum vitanlega of seint. En eg set
þetta fram hér vegna þess, að nú
virðist vera nokltur von til þess, að
breyting kunni að verða til bóta
um val til Alþingis á nýjum mönn-
um, ef svo mætti þá fara, þrátt fyr-
ir alt, að lietta málefni yrði tekið til
íhugunar á komandi þingi.
Allir þeir, sem unna framtíð þjóð-
ar vorrar, ættu að ieggjast á eitt
með það, að uppræta þegar í stað
allar lcifar af því hatri móti auð-
magni og erlendum hjálparmeðul-
um, sem landið þarf að halda á f
svo ríkum mæli. Yegagjörðir hér í
lanui ættu allar að vinnast ein-
göngu af útlendingum, og sama er
að segja um ýms önnur almenn fyr-
irtæki. Landbúnaðarlán eru lífs-
skiiyrði þess, að bændur geti stað-
ist að einhverju leyti í samkepninni
á vinnumarkaðinum. Alt þetta er
þess vert, að það sé athugað með
réttum rökum. Hér hvílir þýðingar-
mikil skylda á þingmönnum og
landssstjórn.----—
(Kafli úr ritgjörð frá RangæingiJ.
— Þjóðstefnan.
Islands fréttir.
-*
Mannalát. Þann 18. febrúar síð-
astl. andaðist Sigurður Þorbjarnar-
son fyrrum bóndi á Helgavatni í
Þverárhlíð, rúmlega 81 árs (fæddur
4. jan. 1835). Hann var merkisbóndi.
1800 kvæntist hann Þórdísi Einars-
dóttur frá Ásbjarnarstöðum og er
hún enn á lífi og 3 börn þeirra: Ein-
ar bóndi í Höll, Guðmundur bóndi
á Helgavatni og Margrét Guðrún,
kona Þorbjarnar Jóhannessonar
bónda á Stafholtsveggjum.
Þann 25. apríl þ. á. andaðist Guð-
ríður Jónsdóttir, ekkja Halldórs
Sigurðssonar á Fijótshólum í
Flóa. Hún var fædd 28. janúar 1835.
Bjarni hrcppstjóri á Fljótshólum,
sonur jieirra, andaðist í fyrra sum-
ar, en 3 börn þcirra eru á lífi: Jón,
Sigurður og Þuríður. Guðrún er
talin að hafa vcrið merkiskona.
Þann 29. ágúst andaðist á Heiisu-
hælinu á Vffilsstöðum Yaldimar
Hallgrímsson, þurrabúðarmaður á
Akurcyri, faðir frú Fanneyjar Reyk-
dal, konu Jóns Reykdals málara og
Margrétar leikkonu á Akureyri, er
andaðist í fyrra vetur. Hann var
fæddur 18. júlí 1856 í Miklagarði í
Eyjafirði, sonur Hallgríms Tómas-
sonar bónda á Litlahóli í Eyjafirði
og Margrétar Einarsdóttur prests í
Saurbæ Thorlacius. Foreldrar Hall-
grfms voru Tómas Ásmundsson
bóndi á Steinsstöðum í öxnadal og
Rannveig Hallgrímsdóttir, systir
Jónasar Hallgrímssonar skáids.
Utanþjóðkyrkjuprestur. 31. júlf
staðfesti stjórnarráðið síra Guð-
mund Guðmundsson frá Gufudal
til að vera forstöðumaður utanþjóð-
kyrkjusafnaðarins í Bolungarvik, í
stað síra Páls Sigurðssonar, sean nú
er orðinn prestur í Ameríku.
Húsbruni. Bærinn á Ketilsvölluiw
í Laugardal brann til kaldra kola
nýlega. Bærinn var vátrygður í
brunabótaféiagi sveitaliíbýla; — en
innanstokksmunum tókst að bjarga
Slys. Botnvörpungurinn Ingóifur
Arnarson hafði siglt á grunn við
Oddeyrartanga nýlega, en u« l«ð
og hann losaði sig aftur út, fserðist
nótabáturinn í kaf, og í hopui* einn
hásetinn, Jón Guðmundssan frá
Vestmannaeyjum, og hefir hann
ekki fundist enn.
MACLENNAN BROS.
YiUCnstöAv ™ KORNVARA
FULT LEYFI. ÁBYRGSTIR. I EKKI MEÐLIMIR
Umbo%NNnlar.
undir Canada kornvörulögunum.
Winnipeg Grain Exchange.
SJ ALFSTÆÐIR
Vér erum tilbúnir ab vfra eífa fftna ha»rrl prf»a, heldur en nckkrir
abrir kornvöru-kaupmenn. Korn af öllum tegundum keypt og má,
senda í gegnum hvaöa Elevator sem er. Borgum hæstu upphæöir á
kornib til þeirra, sem senda þaö til v’or, og lánum peninga þeim,
sem vilja geyma korniö sitt.
705 Union Trust Building, Winnipeg.
Kornvöru kaupmenn Umboðssalar
Licensed and Bonded. á p Hveiti keypt á brautarstöðvum
Acme bra nn Co., Ltd.

Walter Scott Bldg. TTnion Trust Bldg. Canada Bldg.
SASKATOON, WINNIPEG, MOOSE JAW,
VAGN-HLÖSS. VANTAR UMBOÐSMENN
Fáit5 vora prisa áíiur en þér selji'ð. I>ar sem vér ekki höfum þá
Telephones: Mnin 37S» <»k 3700
Hveitibœndur!
Sendið korn yðar f “Car lots”; seljið ekk i í smáskömtuM.—
Reynið að senda oss eitt eða flciri vagnhlöss; vér muaunt
gjöra yður ánægða, — vanaleg sölulaun.
Skrifið út “Shipping Bilis’ þannig:
NOTIFY
STEWART GRAIN COMPANY, LIMITED.
Track Buyers and Commission Merchants
WINNIPEG, MAN.
Vér vísum til Bank of Montreal.
Peninga-borgun strax Fljót viSskifti
X
♦
t
t
t
+
t
t
VER ÞURFUM PENINGANA
og til að fá \>& fljótt og ráðvandlega ætlum vér að selja
eftirfarandi vélar án alls hagnaðar og með
nokkrum af tilbúnings kostnaði.
Aflvélar fyrir bændur
Ohio Gasolin Vélar.
15 H.P- Standard (ný) ..........................
12 SS' ®ta»dard (ný) ............................ 30«.M
12 H.P. Standard (Rmíöuð upp) .................. 200.0#
Standard (smiöuö upp) ................... 175.00
2 æ *i.P. í arm Engine Hooper cooled (ný) ...... H5.00
Badger Engine Gas Standard.
14 H.P. (smíbuð uppq í góðu standi ............ 91206.00
Gasolin Tractors.
45 H P. 4 Cylinder Tractór (smíðuð upp)...... 91200.06
45 H. P. 4 Cylinder Tractor (ný) ............. 1750.66
Manitoba Universal (bygð upp) ................. 666.66
Tractors, Steam.
35 H.P. Double Cylinder (smíbuð upp) ......... 92,566.00
25 H.P. Northwest (smíðuð upp) ............... 1,000.60
Portabíe Engines.
22 H.P. Single Cylinder, portable, Geiser (ný) . 9S00.AA
22 H.P. Single Cyíinder, portable, Geiser (smíóuti upp) COO 00
20 H.P Single Cylinder, portable, 1 Gei*er (smíSutS upp) 000.00
Vér höfum einnig tvær 20 og 22 hestaafls vélar, sem vér crua
reiöubúnir ati smítSa upp, og selja fyrir y:tr,o.oo hvora
Fáeinar Möhinar-Vélar
(Grinders).
6 tommu Superior Grinde9IH.OO
Peninga-prísar, en góðir skilmálar gefnir á
öllum stórum Tractors.
Skrifið eftir hvaða upplýsingum, sem yður vantar, — bara
segið oss, hvað þér þurfið.
R. S. EWING, 200 Union Trnst Building, WINNIPEG

/