Heimskringla - 24.05.1917, Side 5

WINNIPEG, 24. MAf 1917
HEIMSKBINGLA
5. BLAÐSÍÐA
neska hertogadæminu. SíWan hef-
ir konungsættin prússneska verið
kend yið Hohenzollerp. og Bran-
denburg.
Eftirmaður Jðhanns Sigismund-
ar var Georg Vilhjálmur, kjörfursti
1619—40. Hann var maður haltur
á ifæti og haltur í iund. Á hans
dögum brauzt þrjátíu ára stríðið
út með öllum þeim hörmungum,
sem þvi fylgdu. Hluttaka Georgs
Vilhjálms í því rar fremur ófrægi-
leg, því hann var ávalt ó báðum
áttum og vi'ssi aldrei i hvern fót
inn hiann átti að stíga. Hegar
Gustav Adolf var kominn til
Þýzkalands f því skyni að hjólpa
mótmælendum, hvorki þorði Georg
Vilhjálmur að þiggja hjólp hans
né hafna.
v 6.
Frðrik VlhUlmur 1640—1688.
Sonur Georgs var Friðrik Vil-
hjáimur, “kjörfurstinn mikli”,. eins
og hann var nefndur; tók hann
við stjórn, er Saðir hans lézt. Var
þá kjörfurstadæmið sokkið niður
í alls konar eymd. Mannfélögin
flöktu þá í sárum eftir hörmungar
þrjátíu óra stríðsins, og fóru
Prússar ekki af þvf varhluta.
Fjárhagur landsins var einkum
kominn í óreiðu mikla og ógöngur.
Ásigkomulagið nokkurn veginn f
lakastia lagi, er unt var. En svo
var Friðrik Vilhjálmur vitur, hag-
sýnn, ötull og stjórnsamur, að
hann lét sér hepnast að reisa ríkið
við. Ný blómaöld var að hefjast í
sögu þess. Hann jók rfki sitt með
friðarsamningnum í Westphalén
1648, er þrjátíu ára stríðinu loks
linti. Hann losaði ríki sitt undan
yfirráiðum Póllands, sem ávalt
höfðu reynst hveimleið, í friðinum
í Olíva (1660). Hann ótti hlut heil-
óður blómgaðist fjárhagur iands-
ins og fjárhirzlan fyltist aftur.
Friðrik Vilhjálmur kjörfursti
stofnaði háskólann í Duisburg,
sem istóð frá 1655 til 1802. Söinu-
leiðis stofnaði hann konunglega
bókasafnið í Berlin, kom upp há-
skólanum í Frankfurt-an-der-Oder,
sem stóð til 1811, og hóskólanum f
Königsberg á Austur-Prússlandi.
Við fráfall hans var fjórhirzlan full
og herinn í ágætu lagi. 'Kjörfurst-
inn koim á föstu póstflutninga
kerfi um rfkið og gerði ótal um-
bætur í samgöngum. Hann var
hinn höfðinglegasti sýnum og var
eins og valdsmanns hæfileikarnir
lægi utan á honum. Hann var
hugrakkur maður f hvívetna, fram
kvæmdir frábærar, lundin bráð,
viljinn ákafur, metnaðurinn mikill.
Hann var svo forsjáll, að hann sá
langiar leiðir fram undan sér, og
liagaði ráðum sínum eftir því.
Hann þótti be'ra af öðrum samtfm-
ísmönnum og 'vera bæði maður
mikilhæfur og góður, þó ekki
'þætti samvizkan ávialt viðkvæm.
—Um hann kerost enski rithöf-
undurinn Carlyle svo að orði:
“Hann var eigi óréttlátur maður
með nokkuru móti, né heldur var
hins vegar húð hans sérlega við-
kvæm, er hann var að útlista rétt-
lætið: Fagran leik f mi'nn garð á-
valt og stundum jafnvel fagran
leik í hæsta velði! Með stöðugum
dugnaði, ái'vekni og ráðslunginni
starfsemi, með innsýn, sein áivalt
var jafn-iglögg, og hugrekki til að
grípa hvert tækifæri við hönd sér,
barðist hann vel áfram í heimirt-
um. Hann skildi við Branden-
burg í blóma og uppgangi og
frægðarljóma býsna miklum um
sitt eigið nafn.”
7.
mikinn í ófriðnum milli Hollend-1 Berijnarb0rg
lendinga og Loðvfks fjórtánda |
Frakkakonungs og þótti þar bæði | Eigi er unt iað tala svo um keis-
mikilvirkur og góðvirkur. Hann araveldið þýzka, að eigi sé minst
kom á festu miklu meiri en verið
hiafði áður á stjórnarskipulagi í
löndum sínum. Honum tókst að
samein'á furðanlega hin ólíku þjóð-
emi, er þar voru saman komin, og
gjöra að einni samvaxinni heild.
Heilar sveitir á Prússlandi höfðu
gjöreyðst í þrjátiu ára stríðinu.
En undir viturlegri stjórn kjör-
furstans risu þau nú við aftur með
nýjum blóma. Hann lét gera skip-
genga skurði víðs vegar um landið
til að efla og auka samgöngur.
Verzlun og iðnaður þaut upp með
nýju fjöri undir vernd kjörfurst-
höfuðborgarinanr, Berlín, sem nú
er að stærð hin þriðja í röðinni í
hópi Norðurálfu-borganna. Síðan
á 13. öld hefir miðbik bæjarins ver-
ið borg. Berlínar-borg liggur við
Spree fljótið.. 1 þvf er eyja ein, og
á henni bær frá gamalli tíð, sem
Kölln nefndist, við vinstri fljóts-
bakkiann. Sameinaðist sá bær
gömhi Berlín á bakkanum hægra
megin fljótsins árið 1307. Nöfnin
lialdqst enn í bænum eins og hann
er í seinni tíð.
Á móli forfeðra vorra hétu Prúss-
Rr, að því, er menn halda, Vindir
ans. Eigi mr sízt mikils um það | eða Vindur, og land þeirra Vind-
vert, að á stjórnarárum hans flýði j land. Eins og segir í Hauksbók:
fjöldi Húgenotta af Frakklandi j Vindland er vestast, næst Dan-
undan ofsóknunum þar. Lentu mörk. Á máli Vindanna var
þeir þúsundum saman til Prúss- j Kollen (sbr. ísl. kollur) eyja, som
lands. Enda lét kjörfurstinn sérjrak kollinn upp úr vatni eða mýr-
ant um að ná í sem flesta þeirra lendi. Af þvf er eyjan þessi í Spree
inn í landið. Honum duldist ekki, fljóti, einn allra-elzti hluti Berlín-
að þetta voru beztu og duglegustu j arborgar, nefndur því niafni. Aft-
borgarar Frakklands, kjarninn úr jur halda menn að Berlín merki
þjóðinni, og var hann nógu vitur stffla
stjórnari til þess að lóta ekkert ó-
gjört, til þess ]ieim yrði sem fýsi-
legast að setjast að á Prússlandi.
Hafa þessir Húgenottar átt mikinn
og göfugan þátt í viðgangi Prússa-
veldis. Stórhópa af Hollendingutn
fekk hann einnig til að flytjast til
Prússlands og taka sér ]>ar ból-
festu. Kendu þeir út frá sér akur-
.vrkju og alls konar iðnað. Hann
kom upp duglegum og vel æfðum
her eftir sænskri fyrirmynd, því þá
voru Svíar öðrum fremri í hernaði,
ekki síður en mörgu öðru. Var
herinn ekki minni en einar 38,000.
^jálft var kjörfurstadæmið nú
orðið um 43,000 ferhyrnings mílur
að stærð og fólksfjöldi hálf önnur
miljón. Landið viar komið í tölu
hinna stærri ríkja í Norðurálfu.
Frökkum varð 'hann að greiða
300,000 krónur, til þess að þeir
drægi her sinn út úr Brandenberg
f ófriðnum við þá. En samt sem
NÝ /
UNDRAVERÐ
UPPGOTVUN
Eftir tíu ára tilraunir og þungt horgin hafist til þess veldis og á-
erfiði hefir Próf D. Motturas upp- llts- »ð í?cta með réttu hcltið höf"
götvað meðal, sem er saman bland- uðhól liýzka keisaradæmisins.
að sem óburður, og er ábyrgst að Borgin stendur a sandsléttu
lækma hvaða tilfelli eem er af hinum j einni. Er hún yrkt af mestu alúð,
Berlín var lengi framan af lítið
annað en fiskiþorp. En þegar
Friðriki Vilhjálmi kjörfursta hafði
lánast iað sameina hertogadæmin
fullkomlega, sem nú mynda Prúss-
land, varð Berlín um leið höfuð-
borg f víðlendu ríki. Á átjándu
öld settist þar að fjöldi innflytj-
enda frá Frakklandi og Bæheimi,
er reknir voru úr heiinalöndum
sínum af ofsóknum fyrir trúar-
skoðanir. Það var einmitt Friðrik
Vilhjálmur, hertoginn mikli, sem
hóf Berlíniarborg fyrstur manna til
þeirrar tignar, er hún nýtur fram
á þenna dag. Hann prýddi borg-
ina og skreytti, sem bezt hann
mátti, og gerði alt, er f valdi hans
stóð til að fá útlendinga til að
setjast þár að. Þegar hann lézt
árið 1688 voru íbúar Berlínar ekki
færri en 145,000.
Eftir friðinn 1815, að afstöðnum
Napóleons styrjöldunum, óx Ber-
lín feikna mikið. Þar var aðsetur
stjórnarinnar. Þar kemur ríkis-
dagurinn (Reichstag) saman og
prússneski landdagurinn (Land-
tag). Þar var þungamiðja lista og
vísinda, þar var miðstöð allrar
verzlunar. Smátt og smátt hefir
hræðilega sjúkdómi, sem nefnist
Gigtveiki
Og geta allir öðlast það.
Hvf að borga lækniskostnað og
ferðakostnað f annað loftslag, þegar
hægt er að lækna þig heima.
Verð $1.00 ílaskan.
Burðargjald og stríðsskattur 15 cent
Aðal skrifstofa og útsala
614 Builders Exchange
(Dept. 8)
Winnipeg, Man.
en jarðvegurinn er ófrjór. Liggur
hún að meðaltali ein 100 fet yfir
Austursjónum. Spree-fljótið er
þar hér um bil 200 fqt á breidd, og
er straumur þess þar svo lygn, að
naumast verður hans vart. Renn-
ur fljótið frá suðaustri til norð-
vesturs gegn um bæinn. Það skift-
ir borginni í tvo nær þvf jafnstóra
hluta og eru skipaskurðir úr ánni
lagðir, er tengja hana við Oder-
fljótið og Austursjóinn. Mesta
hæðin í grendinni er Kreuzberg-
lireðin, er iiggur f suðunhluta und-
irborgarinnar Schöneberg, og er
þaðan gott útsýni yfir bæinn.
Það hefir nokkur óþægindi í för
með sér, að borgin liggur á þessari
lágu og fremur ófrjóu Brandenborg-
ar sléttu. En þessi óþægindi eru
lítil í samanburði við ]iann mikla
liægðai'auka, er það hefir í för með
sér, að borgin liggur í hjartastað
Norður-Þýzkaland's. Berlínarborg
liggur miðja vegu milli Hamborgar
og Breaslau, miðja vegu milli Stet
tin og Leipzig, miðja vegu milli
Memel og Elsass. Það er jafn
langt frá Berlín til landamæra
Bússlands og Hollands, jafn-langt
frá fjöllum Mið-Þýzkalands og frá
Austursjónum. Með járnbraut er
Berlín 177 mflur suðaustur af Ham-
borg. Hún er 101 mflu norð-austur
af Leipzig og 362 mflur norðaustur
af Cologne. Frá Lundúnaborg ó
Englandi ge'ur maður komist til
Berlínar á 25 klukkustundum, frá
Parísarborg er farið þangað á 23
og hálfri kiukkustund, og frá Vfn-
arborg á 15.
Vöxtur borgarinnar heffr verið
feiknaliraður. Árið 1802 voru þar
182,117. Árið 1818 voru þar 438.961
Árið 1871 var ibúatala orðin 826,-
341; í þeirri tölu voru 20,565 her-
menn. Árið 1880 var hún orðin
1,122,330. Fimrn árum síðar, 1885,
var íbúatalan 1,315,87. Þá náði,
borgin yfir 15,500 ekrur. Voru hér
um bil 6 mílur frá norðri til suð-
urs og frá austri til vesturs, og
ummálið 29 mflur. Árið 1905 var
fólksfjöldinn orðinn 2,033,900, að
meðtöldu 22,000 varðmannaliðs. Sé
aftur miðað við lögreglu-svæðið
eða Stóru Berlfn, hér um tíu mílur
hringinn í kring frá miðbiki bæj-
arins, er fólksfjöldinn hér um 3V4
miljón. í borginni eru ekki færri
en 1000 stræti, 87 skrautvellir og 73
brýr.
Berlínarborg er fremur l>ung-
lamaleg að sögn í stílnum, eins og
eitt feikna stórt vígi eða kastal
en full alls konar varanlegrar
prýði, incð ágætustu skólum frá
liinum lægstu til hinna allra
æðstu, full af hermönnum og her-
foringjum, háum og láguiii, en full
um leið af lærðum mönnuin, liá-
skólakennurum ' og jirófessorum,
svo að þar kemst engin stórborg
önnur til jafns. Og prófessorarnir
eru keisaraveldinu það í andans
heiini, sem her og herforingjar eru
í hinum áþreifanlega heimi. Tala
þýzkra prófessora er legió, og ætl-
unarverk þeirra er f raun og veru
nákvæinlega ]iað sama og herfon
ingjanna þýzku: Að leggja heim-
inn að fótum keisaravaldsins. Þeir
eru um fram alt þjónar keisaranS;
af honum launaðir og honum
skyldugir um jafnmikla hollusttl
og hlýðni og nokklir hershöfðingi
lávarði sínum. Þetta hefir stríðið
síðasta og stærsta, er sögur fara
af, leitt svo ómnræðilega greinilega
í ljós.
Sá sem skilja vill keisaravaldið
þýzka, verður a?] skilja Berlín. Þvf
höfuðborg Þýzkalands er eins kon-
ar skuggsjá keisaravaldsins. Hún
er stör og hrikaleg ijósmynd af á-
sýnd liess. Hún sýnir, hve óum-
ræðilega mikið einvaldsstjórnin
þýzka hefir gert fyrir landið og
lýðinn,—af hve rambyggilegum
taugum hin þýzka menning er
s-aman undin.
Sigurinn, sem Þjóðverjar unnu
yfir Frökkum 1870—71 blés nýju
fjöri í líf og framfarir Berlínar, eins
og líf þjóðarinnar yfirleitt. Það
var engu likara, en að fjöregg borg-
arinnar liefði orðið fyrir rafmagns-
snertingu. Hin gamla og hægfara
höfuðborg tók nýja rögg á sig til
að verða fær um að leysa skyldur
sínar bærilega af hendi. Stórum
varðliðsflokki var nú komið fyrir
í borginni. Það voru alt menn,
sem druknir voru af nýjum sigri.
Þeir loguðu nú allir af löngun til
að verða að minsta kosti jafningj-
ar óvina sinna í störfum friðarins,
—vildu keppa við þá í hvers konar
munaði.
Alt þetta var Berlínarbúum ný
hvöt til að beita nú allri orku til
nýrra framkvæmda.
En auk læirrar aukningar, sein
borgin fekk af herliðinu þýzka, er
þar fekk nú aðsetur, varð feikna-
mikið innstreymi Jiangað alls kon-
ar 'sérfræðinga og verkhyggju-
manna, þvf nýjar ástæður i borg-
inni hrópuðu á þá. Svo ramt kvað
að innstreyminu, að megn húsa-
skortur varð í borginni. Húsa-
leiga varð alt í einu geysilega lió.
Svo feikna mikill innflutningur
átti sér stað, að farið var að efast
um, að borgin væri því vaxin, að
vera höfuðborg kcisaradæmisins.
En borgarróðið sýndi, að það
var vandanum vaxið. Hinum vit-
urlegu úrræðum þess var það að
þakka, að borgin reisti rönd við
þessu feikna innstreymi nýrra borg-
ara, Fyrir dugnað þess og frábæra
þekkingu varð borginni ]iað eigi
ofurefli, að melta allan þenna inn-
flytjenda sæg. Fyrir hyggilegar
ráðstafanir þess hefir Berlínarborg
orðið fyrirmyndar borg góðs skipu-
lags f Norðurálfu.
I engri borg annari hefir að lík-
indum opinberu fé verið varið aí
jafn - mikilli upplýsingu og for-
sjólni, og ]>að er haft fyrir satt, að
á Jiessu timabili hafi ekki borgar-
stjórn neinnar stórborgar annarar
látið sér hepnast að halda í við
þenna afar-hraðfara vöxt, né sýnt
aiiiian eins úrræða fiinleik í öllu,
sem að hönduni hefir borið.
Frainhald næst.
Hænan blinda
(Sbr. Esóp.)
Einu sinni ein var iiæna,
orðin var hún löngu blind;
ekki fekk hún fraimar litið
fagra og hreina himins mynd;
en hún var svo vinnugefin
—vissi að tfminn lfður fljótt,—
að hún starfaði’ allan daginn,
alveg fram í myrka nótt.
Þar var einnig önnur hæna,
ung og sterk, og þeygi ljót,
en hún nenti ckki’ að krafsa
eða saurga mjúkan fót,
heldur stóð við hinnar blindu
hlið og tfndi korn og fræ,
er hún náði upp að krafsa
elju með í kulda blæ.
Þannig er það hér í heimi:
Hnefa aflið ráða nfá,
þeir, sem eru minni máttar,
mega’ ei sínum rétti ná,
verða' að lúta’ í lægra haidi,
lifsins gæða ei notið fá,
eru leiknir hörðum höndum,
hraktir út í kaldan snjá.
Þ. J.
--------O-------
Heiðurssamsœti
var þeim haldið á laugardags-
kvöldið Stephani G. Stephanssyni
skóldi og Árna Eggertssyni fast-
eignasala, undir umsjón klúbbsins
“Helga magra.” Samsætið var
haldið ó Fort Garry gistihöllinni
og hófst kl. 8 að kveldi til. Kring
um sjötíu manns tóku þátt f sam-
sætinu. Ólafur S. Thorgeirsson,
konsúll, og forseti Helga magra,
bauð gestina velkomna. Halldór
Thórólfsson söng: Þótt þú lang-
förull legðir. Minni konungs var
drukkið þegjandi og f hreinu vatni
og staðurinn á eftir skírður af K.
N. Júlíus, sem var þar einn gest
anna, Vatnajökull. Séra F. J. Berg-
rnann mælti fyrir minni heiðurs-
gestanna, séra Björn B. Jónsson
fyrir minni Isiands, síra Rögnvald-
ur Pétursson fyrir minni Eimskipa-
félagsins. Thomas H. Johnson ráð-
herra fyrir miiíni brezka veldisins.
Heiðurgestirnir töluðu báðir. Jón
Runólfsson talaði þar og fór með
ógætt kvæði, sem birzt hefir áður.
Á undan minni heiðursgestanna
fiutti Þ. Þ. Þorsteinsson eftirfylgj-
andi kvæði:
I.
Til Stephans G. Stephanssonar.
I>Att tlrnpi f mútuni dnnibin vorsins
KTlelfi,
o|> (IrApu An
liver sólsikinsdiimir nIkí f myrku u«»ól
nft svnirl rAn,
»14 l'nn ok: FAn ok lliikkus liiirtu róftl
hift lilimln lAn.
A vll ei4 tylft nf viikiiicestuni fesln
A vorferft hnns,
sem ftaf oss, ventra, Kiililti mesta, her.ta
síns "Kumla" liinils,
oft' lót el kosti fuKiintÍN frestn, brestn,
sIum fjnllu-rniiiiM.
I sllfurhorKÍ KeÍMltins lltlr Kiftrn,
er Rlúey skín,
mvo rnmm-fMlenr.knr tniiKiir allnr tltra
í tónum |>in,
|>ars fossA melr, en léttfær lindar-Mltra,
Mlier lÖKln sín.
1>A fórst um andanM ókniinuön Mtlui
OK lllfn*r vöfl.
Ok huufrjAls, Mpukur hlóÖMtu Miinnleik
vf«rl
vl* hverja stiift.
I>ér elniim inóti Atti humlrnÖ lyui
—tii allrn hvöff.
lOn lieilsýn. KlöKKskyKn, hrein en
vltkn»n nAHii
sA hundrnh rAti,
er ÓMiinnindum mAttluuM uróu niAlin
nti muöku lirAÓ.
l»vf réttnn MkilninK hrennn el heltUMt
bAlln,
nf* hurt l'A niAó.
l»vf verftnr leló |>fn sÍKiifiir hinM Miinna.
l>ltt M(> IIK VHSp i I
l>nó hellMUMalt f hiiKsun flestrn mnnna,
Mem hrelnsar tll.
MörK hemlinK kjarnyrt: hellneói týl
grannn
f vltS hreiipiiMkll.
l>fu heltSvftS fjnrsýn fnlin el er MkuKRa,
Mem fortfó ól.
l>ér nútftS opnar alla sAlarKliiKKa
mót lnlandM móí.
HjA framtfÓ þarf el frelsi um ]>Ik ati
MKK«
A frieKÓnrMtól.
1»6 ktímI ]>enn nönKa* er iraf onn Ijó'ha
móölr,
atJ Kranda el!
Vér MÍKTlum meft ]>ér heimleiö hljóólr,
hróölr,
f huganM l>ey.
l»ö mannnlff eitt! Hve göfKÍr, KótSlr
Mjóölr,
nem geymlr fley!
Og Melnna metS omm MÍKlir frónska skelÓIn
atS MÓlMkinn vör.
(>K ]>ótt vltS daladröicin llKKÍ leiMn,
l>au duKa Mvör:
A'Ö ínlendlniCMÍnM eina sÍRurlelMn,
er auMturför.
Hvort húmenn spA oss hlföu efta höröu
A hrjÓMtum ]>eim,
er iMlendinKMÍnM eöil tengrt viö fjöröu—
ei auÖnarKeim.
SA eina, nannn Mfslns lelÖ A jöröu,
er leiöln helm.
Hvort veran ]>fn af vlkum etSn Arum
mun vöröuö l>ar —
1>A hýröu A öllum helicum helma-vArum,
nem helll frnm har.
l>ar Mést fram nldir nöhkn 6 hiestu hArum
l>ltt MÍaln far.
Hver hjartnn.M ósk, ]>ér veröi* atS IjÓMl*
ok Höi
A lanxrl hráut.
Sem Mönicfuycl vorsins nvffur yflr vIM
f Mumarn skraut,
f nafni Islands, far )>6 helll f frlÖI
f fiiKna ÖN.skn ut!
n.
Til Árna Eggertssonar.
Sem Kiókollur vorMÍns, er veturinn fól,
nii ve.\ upp 6r tiinum mót hiekknndl sól
—»k ísleny.ka vonln, nem jililiinum kól,
hiin eÍKmiMt hjA vImmunni K'róöur ok
skjÓI,
sem sniAfar hjA stórskipastól.
Svo rfs iipp ór afl-|>vii)Ku» orkn hjA
drótt,
seni iilvökuuö sameinar metnnö og
)>rótt.
l'm heiMoft rfs daycur frA diinmhlArrl
nótt.
f draiima og atidvökur ^uiRvit er sótt.
Hve hirtir ei faycurt ok fI jótt!
Ok n6 er sem hljómi um himinn ok 1AÖ
vort hvetjandl lijóMaic, Mem aldrei var
MkrAV.
1 andnnuni hýr ]>uti meö afll <>k iIAÖ,
)>ótt ei hafi varirnar tónunum nAÖ.
l»ess dirf'ft var f |>ÓMund Ar |>rAÖ. —
Vort hellnRa ]>jóÖlff sé vorhuycans vé,
f vfkinyc or leflruuu ntyrkur ok hlé.
Hver lendinKarNtaöur, hver lenda onn sé
]>aft landnAm, er vaxtl og nkfrl )>aÖ fé,
nem landinu er lAtiö f té.
Hvert sklp verM nflMtöÖ hlns fnlenxka
mnnnn,
hver uppfyndinK starfrieki kraftana
hanM.
Hver lyngbrekka dalnlnM og lautarblóm
rannn,
né llfandi ofiö f farnældarkrann,
og jafnréttl jAtnln*ln landn.
Hver drenftur, sem umbótum loRKur aitt
11«
1 landnlnn nfnn ]>arflr, og fesrar l>enn
nvi«,
ok knýl* hann A frjAlnuntu fram-
kvæmdir skriö,
hann frelnar tll MjAlfntieÖls bö>*nln ör
vi».
ok auÖK'ar hlnn öborna niö.
Ok, Arnt, ]>6 valdlr ]>ér vlnnuna ]>A,
sem veRsamnr mannlnn, er kraftana A:
aö skarn aö eldinum aflReymlr hjA,
<>K ýta meö vorhuga Mtröndlnni frA.
Jþann vilja f verki mA sjA.
Sem fulltrAI nlls, Mem er fræklÖ og rétt
OK fótvfMt um Mkelövöllinn tekur A
Mprett,
]>ö fyrir omm kveöur hvern feörauna
biett,
sem firMn or Ast vor f ruII heflr sett.
Or hetm flytur haudtak vort l>étt.
Or' fylRl ]>ér lAniö meí eldl or eim
um unnir or strandir f heimNpörtum
tveim.
Og Meinna omm flyttu meö “fossinum'*
]>efm,
Mem farendur kveöur 6r útleRÖ — ok
helm.
S6 ósk, inn f anda vorn streym!
LOÐSKINN ! HÚÐIR í ULL
Ef þér viljið hljóta fljótustu skil á andvirói
og hæsta verð fyrir lóðskinn, húðir, ull og
fl. sendið þetta til.
Frank Massin, Brandon, Man.
Dept H.
Skrifið eftir prísum og shipping tags.
‘ómi
Rj
Sætur og Súr
Keyptur
Vér borgum undantekningarlaust
hæsta verð. Flutningabrúsar lagöir
til fyrir heildsöluverð.
Fljót afgreiðsla, góð’skil og kur-
teis framkoma er trygð með því að
verzla við
SÆTUR OG SÚR
Dominion Creamery Company
ASHERN, MAN. OG BRANDON, MAN.
Eg set Peninga
i vasa ydar
MEÐ ÞVl AÐ SETJA TENNUR
1 MUNN YÐAR
ÞETTA ER ÞAÐ, sem eg virkilega geri fyrir yður, ef þér komið til mín og
látið mig gera þau verk, sem nauðsynleg eru til þess að tönnur yðar
verði heilbrigðar og sterkar. — Eg skal lækna tann-kvilla þá, sem þjá
yður. Eg skal endurskapa tönnurnar, sem eru að eyðast eða alveg farnar.
Eg skal búa svo um tönnur yðar, að þær hætti að.eyðast og detta burtu. Þá
getið þér haft yfir að ráða góðri heilsu, líkams þreki og starfsþoli.
Expression
Plates
Heilt '*set” af tönnum, búltt til
eftlr uppfyndingu minni, sem
eg hefi sjálfur fullkomnaö,
sem gefur yöur Í annaö sinn
unglegan og eölllegan svip á
andlitiö. Þessa “Expression
Plates" gefa yöur einnig full
not tanna yöar. Þœr líta út
elns og lifandi tönnur. Þær
eru hreinlegar og hvítar og
stærö þelrra og afstaöa eíns
og á ‘'lifandi,, tönnum.
$15.00.
Varaniegar Crowns og
Bridges
Þar sem plata er óþörf, kem-
ur mitt varanlega "Brldge-
work” aö gótSum notum og
fyllir auöa statSinn í tann-
Karölnum; sama reglan sem
viöhöfö er í tilbúningum á
'‘Expresslon Plates” en undir
Stötsu atritSitS í “Bridges" þess-
um, svo þetta hvorutveggja
gefur andfitinu alveg etSlileg-
an svip. Bezta vöndun a verki
og efnl — hreint gull brúkaö
til hak fyllingar og tönnin
vertSur hvit og hrein “lifandi
tönn.”
$7 Hver Tönn.
Porcelain og Gnll
fyllingar
Porcelain fyllingar minar eru
svo vandatSar og gott verk, atS
tönnur fylta~ þannig eru ó-
þekkjanlegar frá hellbrlgtiu
tönnunum og endast eins lengi
og tönnln.
Gull innfyllingar oru mðtaöar
eftir tannholunni og svo lnn-
límdar metS sementi, svo tönn-
ln vertiur eins sterk og hún
nokkurntima áður var.
Alt erk mltt ábyncat atS vera vandats.
HvatSa taaalwknlngar,
srm þér þarfalat, atend-
„r ktkn ytSur tll botSn
kCr.
VottortS og metSmnsll 1
knndrntSntnll frá veral-
nnnrmönnum, BSgmtSnn-
nm og preatum.
Alllr akotSntSlr koatnatSarlan.t. — l*ér erutS mér ekke't aknld-
bundnlr þó eg kafl gefiJS ylSar rútSlegglngar vltSvfkjandl tilnn-
ytlar.. .KomltS etSa tlltaklis A hvuöa tlmn þér vlljlö koaa, 1
gegnnm talslmaa.
Dr. Robinson
Birks Building, Winnipeg.
DENTAL SPECIALIST