Heimskringla - 22.11.1917, Qupperneq 1

---------------------------------
Royal Optical Co.
Elztu Opticians i Winnipeg. V18
höfum reynst vinum þinum vel, —
gefOu okkur tækifæri til aö regnr
ast þér vel. Stofnsett 1905.
W. R. I owler. Opt.
XXXII. ÁR.
WINNIPEG, MANITOBA, 22. NÓVEMBER 1917
NCMER 9
Styrjöldin
Italir teknir a8 verjast.
Sókn Þjóðverja og Austurríkis-
nianna gegn ítölum hefir nú verið
hnekt, í bráðina að minsta kosti.
Eins og skýrt var írá í síðasta
blaði snerust hersveitir Itala til
varnar með fram Piave ánni og
hafa jiær þar á flestum stöðum
getað stöðvað áframhald óvinanna
°S hér og þar hrakið þá töluvert
til baka. Að sunnianverðu hafa ít-
alir komið við öflugu viðnámi með
fram Piave ánni, þegar þetta er
skrifað, en herfylkingar óvinahers-
ins hafa hér og þar brQtist yfir ána
að norðan verðu—og á einum stað
urðu Italir að halda undan lengra
>nn í landið. Tóku óvinirnir þar
horpin Quero og Monte Cornelle
og fleiri staði, sem ekki eru nefndir
í fréttunum; en ekki er haldið, að
þetta verði þeim mikill gróði, þar
sem þeir sitja nú fastir á öllum öðr-
um svæðum. Á Asiago hásléttunni
hófu Italir sókn mikla í byrjun vik-
unnar, tóku þar margar skotgrafir
óvinanna á sitt vald og virðast
hafa unnið þar allstóran sigur.
Þær hersveitir Austurríkismanna,
sem komust yfir Piave ána ofanvert
yið Zcmson, var snúið til baka aft-
ur og varð þar stórkostlegt mann-
fall í Jiði þeirra Börðust ítalir
harna af mesta harðfengi, og var
uávígi svo mikið að oft var ekki
hægt að koma öðrum vopnum við
en byssustyngjunum. Um 2,000
fanga og 27 stórbyssur er sagt að
ftalir hafi tekið í viðureignum
hessum. Ekki er þess getið í frétt-
unum í byrjun þessarar viku, að
hersveitir þær, sem sendar voru frá
Prakklandi og Englandi séu kornn-
ar á orustuvöllinn með ítölum, en
har sem þær lögðu af stað fyrir
nærri tveimur vikum síðan, ættu
hær nú að vera komnar til orustu-
svæðanna.
-------o-------
Versta ástand á Rússlandi.
Mannlegum skilningi er nú ofvax-
ið að ifá nokkurn verulegan botn i
fréttunum frá Rússlandi. Svo mik-
ið er þó víst, að mesta óstand er
hú þar í iandi og útlitið yfir höfuð
að tala hið versta. Fréttasambandi
við Petrograd var um tíma slitið
bárust þá þaðan að eins hlaupa-
fróttir á strjáilingi — í gegn um
í'ininland og Svíþjóð. Voru fréttir
þessar óljósar mjög og ruglingsleg-
ar og bar illa saman. Einn daginn
voru Maximalistar sagðir komnir
að völdum og ný stjórn sögð mynd
uð af sambandsráði verkamanna
og hermanna í Petrograd. En dag-
inn eftir var þetta t>orið til baka
og sagt, að stjórnarbylting þessi
hefði mishepnast algerlega. Ker-
ensky hefði safnað að sér stórum
hor, gert svo innreið í Petrograd og
tekið ]>ar öll æðstu völd í sínar
hendur. — Aðrar fróttir sögðu Kon
niloff hershöfðingja hafa tckið Pet-
i'ograd hei'skildi og hrint byltingar-
mönnum frá völdum. En gleðin,
sem þessum fréttum var samfara,
var skammvinn, því næsta dag
voru þeir Kerensky og Korniloff
sagðir yfirbugaðir með öllu og Ker-
ensky lagður á flótta. Rétt á eftir
var svo íullyrt, að samkomulag
hefði komist á með Kerensky og
Maximalistum, sem væri í vil þeim
síðariofndu. — En um það kom
fréttunum öllum saman, að bar-
dagar og blóðsúthellingar rottu sér
s’tað daglega í Petrograd og ein
fróttin sagði borg þessa standa i
björtu báli.
Soinni fréttir segja hina nýju
stjórn sameinaðra verkamanna og
hermanna hafa sent stjórn Þýzka-
lands friðarboð, en keisara Þýzka-
lands hafa neitað að t-aka þetta til
greina. Á hann að hafa sagt að
hann geri ekki samninga við neina
stjórn á Rússlndi nema réttmæta
eftirstjórn keisarastjórnarinnar eða
Þá löglega sett frumlagaþing lands-
ins. Þessar sömu fréttir segja ægi-
|egt borgarastrið standa standa y'-
ir á Rússlandi, aðallega í borgun
nni Moskow og Petrograd. Stöð-
ugir bardagar hafa staðið yfir síð-
fn 10. þ.m., er uppreistarmenn tóku
horgina Kremlin—sem þeir töpuðu
ftftur eftir nokkra daga. Um 3,000
TOanns féllu einn dagin í borginni
oskow. — Af fréttum þessum að
< æina fara Maximalistar nú hall-
o a fyrir liðsmönnum fyrverandi
bráðabyrgðarstjórnar, en af því hvc
fréttir þessar eru óljósar, er lítið
mark á þeim takandi.
Frá vestur-vígstöívum.
Á vestur vígstöðvunum gengur
við þetta sama. Engin stórsókn
var ger á hvóruga hliðina síðustu
vi'ku. En haldið er að Bandamenn
muni hafa eina sóknina enn í und-
irbúningi á Elanders-svæðinu.
Stórbyssurnar drynja þar nú ein-
lægt nótt og dag, sem ætíð er fyrir-
boði þess að sókn verði hafin. Þjóð-
verjar hafa gert hvert áhlaupið eft-
ir annað á Passchendaele liæðina,
enda kvað Hindenburg hafa látið
þau boð út ganga til hermanna
sinna, að hæð þessa yrði þeir að
taka aftur á sitt vald, hvað sem
það kostaöi. Svo hraustlega haf/.
þó ihersveitir Oanadamanna og
Breta varist, að hin miklu áhlaup
Þjóðverja hafa engan árangur
borið að svo komnu. Koma því yf-
irburðir bandamanna í ljós ein-
lægt betur og betur.
EGILL ZOEGA.
Egill Zoega innritaðist í 222.
herdeildina í febrúarmánuði
1916 og var sendur til Englands
sama ár. Til Erakklands var
hann sendur í janúarmánuði
þetta ár og var þar í skotgröf-
um er síðast fréttist frá honum.
Hann er 29 ára að aldri og mjög
efnilegur og vel gefinn piltur.
Eoroldrar hans eru, Thordur
Zooga og Guðlaug Egilsdóttir,
sem nú búa í Silver Bay bygð-
inni í Manitoba. Thordur faðir
hans er bróðir Geirs kaup-
irianns Zoega í Reykjavík og
þeirra systkina, en Guðlaug
móðir bans er dóttir Egils Hall-
grímssonar, óðalsbónda á Minni
Vogum í Gullbringusýslu á
íslandi.
Friíarframboí Þjóðverja til
Belgíu.
Belgískt blað, sem nefnist La
Metropole og er gefið út í Lundún-
um, færir þá fregn, að Þýzkaland
hafi nýlega fram komið með frlðar-
boð við Belgíu. Og hér koma frið-
arskilmálarnir, sem fram voru
boðnir:
Sjál.fstæði Belgíu skal viðurkent.
Hernaðarkostnaður endurgold-
inn.
Skaðabætur fyrir tjón það, sem
stríðið hefir haft í för með sér,
samkvæmt almennum belgísk-
um lögum.
Eriðarþing í Bryssel, þar sem Ak
bert konungur skipar forsæti.
Blaðið segir, að belgískur iðnað-
arauðkýfingur hafi verið sendur
með friðarframboð þetta. Hann
ferðaðist gegn um Þýzkaland og
Sviss til Parísar. Þar fekk hann til
leiðar komið fundi á gistihúsi einu
með hinum belgíska ráðherra utan-
ríkismála, de Broqueville, sem
hann áður hafði persónuteg kynni
af. Hann vísaði þessu friðarfram-
boði frá umsvifalaust.
Sama erindreka hafði líka verið
falið að koma fram með þá tillögu,
að belgískir og- frakkneskir erind-
rekar, sem hefði að hálfu leyti op-
inbert umboð, skyldi koma til
bæjarins Bern í Sviss. Þar skyldi
þýzkir erindrekar koma til móts
við þá, til þess að talast við um
varanlegan frið.
Útnefningar Þingmannaefna.
Útnefningar þingmannaefna til næstu sainbandskosninga fóru fram
um alt Canada 19. þ.m. f sex kjördæmum Vesturfylkjanna og tveim-
ur í austurfylkjunum sækja að eins ])ingmanniaofni samsteypustjóm-
arinnar, en í tíu kjördæmum í Quebec eru Lauriermenn einir um hit-
una. Kosningarnar eiga að fara frm þann 17. næsta mánaðar. — Hér
á eftir em birt nöfn þingmaiinaefmanna i Manitoba og Sasktche-
wan fylkjum.
MANITOBA—15 MEÐLIMIR.
Kjördæmi. Smsteypust. Laurierstjórn Óháöir.
Brandon.........Dr. H. B.Wliidden H. S. Patterson.. J. L. Bisson.Lab.
Dauphin.........Robt. Cruise .....................
Lisgiar ........Perrls Bolton .... E. W. Quinrn ....
Macdonald.......R. C. Henders ... W. H. Walsh ....
Marquette.......Hon. T.A. Crerar F. C. Hamilton ..
Neepawa..-......F. L. Davis...... Alex Dunlop .... A. McGregor, U.-I.
Marquette.......Hon. T. A. Crerar ................
P. la Prairie...Hon. A. Meighen. F. Shirtcliffe.....
Provenc.her....Dr. J. R. Jothns ... Dr. J. P. Molloy..
Selkirk..........Thos. Hay....... J. E. Adamson...
Souris .........Dr. A. E. Finlay.. Thos. Buck.....
Springfield.....R. L. Richardson. G. Charette.......
Winnipeg Centre Maj. G.W.Andrews..................R. S. Ward, Lab.
Winnipeg North. .Dr. M. R. Blake..................It. A. Rigg, Lab.
Winnipeg South. .G. W. Allan..... N. T. McMillan ..
SASKATCHEWAN 16 MEÐLIMIR
Kjördæmi Samsteypustjóm Laurierstjórn Óháður
Assiniboia.... ...,T. G. Turriff H. Waddington..
C. Long C. Comnierford ..
North Battleford J. Miller
Humiboídt.... .. .Lt.-Col. N. Lang . Dr. Barry
Kindersley.... .. ,Dr. E. T. Myers . W. Soaward
Last Mountain .. .F. J. Johnston...
G. W. McPhee ...
MacKenzie.... ...J. F. Reid
Maple Creek .. .... J. A. Maharg ...
Mooise Jaw.... .. .Hon. ,T. A. Calder W. Somerville (L)
H. O. Wright ... G. A. Gourlley....
Battleford.... ...A. Champagne ..
Prince Albert ... A. Knox S. McLeod
Qu’Appelle ... ... L. Thompson ...
Regina .... Dr. W. D. Cowan S. McLeod (Lib-L)
Salteoats...... .. .Thos. McNut .... J. Brown
Saskatoon .... ...J. R. Wilson ... J. Casey (I.-Lab.)
Swift Current ...I. E. Argue M. J. Rilley
Weyburn .... ... R. Tliomson
SKEYTI FRÁ ÁRNA. Mosopotamíu i lok síðasta árs. Við stjórn hans brá strax til hins betra
Hraðskeyti er nýlega komið
frá Árna Eggertssyni, dagsett
þann 19. þ.m., þess efnis, að
skipiö "ísland” hafi siglt þann
dag og komi viö höfn í Halifax.
Skipin “Willemose” og “Gull-
foss” leggja af staö á fimtudag-
inn í þessari viku og taka þau
bæði póst til Islands í Halifax.
Skipiö “Lagarfoss” mun ekki
sigla í viku eða lengur, en á-
kveöiö er, aö þaö fari næstu
ferö beina leiö frá Halifax til
Akureyrar, og tekur þaö ís-
landspóst. — Fólk er beöiö aö
gæta þess, aö bæta viö áritun
á bréf sín: per Icelandic Steam-
ship Line, via Halifax.”
--------o-------
og tóku brezku hersveitirnar þá á
skömmium tíma borgina Kut-el-
Amara, eins og skýrt var frá hér í
blaðinu. Eftir þetta vann hann
hvern sigurinn á fætur öðrum og i
marzmánuði síðast liðið vor tók
hann borgina Bagddd. — Hann var
53 ára er hann lézt, hafði verið lengi
í her])jónustu og verið sæmdur
mörguin heiðursmerkjum fyrir
ihreystilega framgöngu. Hann var
vel þektur hér í Canada, því hann
dvaldi hér í landi á árunum 1901
tll 1904.
-----o------
Alntennar fréttir.
CANADA.
Hermann Jónasson,
rithöfundur.
Allir Vestur-íslendingar kannast
við Hermann Jónasson, bæði af því
sem um ihann hefir birzt í blöðum
og tímaritum á íslandi og eins of
bókunum “Dulrúnir” og “Draum-
ar,” sem þann er liöfundur að. Mun
óhætt að fullyrða, að hann sé einn
af allra draumvitrustu íslending-
um, sem nú eru uppi. Hann er nú
kominn f kynnisför ihingað vestur
um haf, eins og skýrt er frá á öðr-
um stað í blaðinu, og gefst Winni-
peg íslendingum kostur á að heyra
liann tala og segja fréttir frá gamla
landinu og einnig útskýra ýms
dulræn efni, sem hann mun hafa
rannsakað meir en flestir íslenzkir
alþýðumenn aðrir. Eins og aug-
lýst er í þessu blaði, flytur hann
ræðu á föstudagskveldið kemur, í
efri sal Goodtemplara á Sargent
ave., kl. 8 síðdegis. Verður ræða
hans í tveim pörtum; fyrri partur-
inn fréttir frá íslandi, ©n seinni
parturinn sagnir um dulræn efni.
Ræktin til íslands lifir enn þá
hjá þjóðarbrotinu hér vestra —
enda er hún sá neisti, sem aldrei
deyr — og þessa rækt ættu nú Win-
nipeg-íslendingar að votta með því
að sækja vel samkomur austur-ís-
lenzka öldungsins og bjóða hann
velkominn.
Sambandsstjórnin hefir afráðið
að leggja bann við útflutning
ýmsa matvörutegunda úr landinu
til allra landa nema Englands og
brezkra ríkja. Verzlunarbann þetta
gengur í gildi tafarlaust og verður
útflutningur fyrst bananður á allri
kornvöru, kjöti og fitu. Síðan verð-
ur harðar liert á þessu smátt og
smátt með því að banna útflutning
á mörgum öðrum tegundum af
matvöru. Hagnaðurinn af verzlun-
arbanni þessu verður þrefaldur:
Það stuðlar til þess að halda mat-
vöruverði í skefjum, veitir stjórn-
inni áhrifameiri umráð með út-
flutningi á allri matvöru og gerir
henni mögulegt að takmarka hæfi-
lega verzlun Canada við hlutlausu
löndih og önnur lönd.
•Sala Sigur-skuldabréfanna geng-
ur upp á það ákjósanlegasta í öll-
um sveitum og borgum Canada.
Fyrstu vikuna voru skuldabréf
iseld fyrir $95,000,000. — 1 Manitoba-
fylki var búið að selja $9,500,000
virði af Sigur-skuldabréfum á
þriðjudagskvöldið í þessari viku.
Nýfundnaland hefir í ráði að
setja á herskyldu í nálægri framtíð
og fara að dæmi Canada. — Um
6,000 menn liafa verið sendir frá
eyju þessari til orustuvallarins.
ÚTLÖND.
-------O--------
Frægur herforingi látinn.
Sir Frederick Maude, yfir herfor-
ingi Breta í Besopotamíu, er nýlega
látinn. Banamein hans var sjúk-
dómur, sem hafði þjáð hann lengi.
Hann var einn af frægustu herfor-
ingjum Breta og var honum falin
æðsta heistjórn við her Breta í
Stjórn Ástalíu kvað hafa afráðið
að gengið sé til þjóðaratkvæða i
annað einn um herskylduna. Af
hverju slíkt stafi geta fréttirnar
ekki um: en að líkindum er stjóm-
inni þetta nauðugur einn kostur
sökum þess hve treglega sjálfboðið
hefir gengið f Ástralíu í seinni tíð.
—En hvenig stjórnin þar getur bú-
ist við, að þeir menn, sem ófáan-
legir eru að bjóða sig fram sjálf-
viljuglega f herþjónustu, greiði at
kvæði með herskyldu, er með öllu
óskiljanlegt.
------o-------
Stephan G. Stephansson
kominn frá íslandi.
iStephan G. Stephnsson er nú
kominn úr íslandsför sinni, kom
með “Gullfossi”, sem sigldi af stað
frá Reykjavík ]>ann 24. s.m. og kom
til New Yoi-k þann 9. þ.m. Þegar
Stephan steig af skipsfjöl í New
York voru — að sögn — ótal “gull-
kistur settar á land, er sonurinn
steig upp úr skutnum”!
Með “Gullfossi” komu sömuleiðis
Hermiann Jónasson, rithöfundur,
og margir fleiri Íslendingar, og eru
nöfn þeirra birt á öðrum stað í
blaðinu.
Stephan hefir ekki kastað elli-
belgnum við heimför sina — þess
þurfti okki, því hann er einn af
þeim, sem alt af eru ungir og engan
ellibelg eiga. En ihinn sællegasti
er hann eftir ])essa ferð sína og ber
merki þess, að hafa skemt sér vel
á gamla landi-nu. — á öðrum stað í
blaðinu er skýrt frá því helzta, sem
hann sagði frétta.
Heimskringla býður Stephan vcl-
kominn heiin aftur.
------O-------
Kafbátahernaðinum hnekt.
Arthur Pollen, sérfræðingur í öllu
sjóhernaði viðkomandi, staðhæfði
nýlega við fregnrita eins stórblaðs-
ins á Englandi, að kafbátahernaði
Þjóðverja væri nú varanlega hnekt;
úr þessu myndi Þjóðverjum verða
ómögulegt að sökkva neinu til
muna af skipum fyrir banda])jóð-
unum og þar með loku fyrir það
skotið að með kafbátahernaðinum
fái þeir unnið sigur í stríðlnu.
Meðal annars komst Pollen þannig
að orði: “Það vegur upp á móti
öllum hernaðar óförum banda-
þjóða vorra og ölluin örðugleikum
öðrum, að áreiðanlegar sannanir
iliafa nú fengist fyrir því, að kafbáta
hernaður Þjóðverja sé fyrir fult og
alt brotinn á bak aftur. Nú loks-
ins er liægt að segja að kafbátarn-
ir «éu sigraðir að fullu. Og þetta
er sú þýðingarmesta frétt, sem bor-
ist liofir siðan Bandarikin sögðu
Þjóðverjum stríð á hendur. Þetta
þýðir það, að þátttaka bandaþjóð-
anna í stríðinu getur nú haldið á-
fram með fullum krafti og gerir
Bandaríkjunum mögulegt að sker-
ast f leikinn með öllum þeim krafti,
som þau eiga völ á. Fyrir sex mán-
uðum síðan voru kafbátar Þjóð-
verja að gera bandaþjóðunum tjón,
sem numið hefði 9,000,000 tonnum
árlega. Ef þetta hefði haldist,
höfðu Þjóðverjar gilda ástæðu til
þess að vrenta eftir—ekki sigri,
heldur friðarkostum, sem þeim
hefðu verið í vil.’ Þetta var Þýzka-
lands eina von og hið eina, sem
kvíða bakaði bandaþjóðunuin. En
alheimur veit, að haldist frétta-
sambönd og samgöngur banda-
þjóðanna, ]>á er fullvisssa fengin
fyrir væntanlegum ósigri Þjóð-
verja.’
Hvort þessi ummæli sjóhernaðar-
sérfræðingsins brezka eru á rökurn
bygð verður tíminn að leiða í ljós.
En vafalaust eru nú spellvirki
þýzkra kafbáta minni en áður
voru. — Næstliðna viku söktu þeir
að eins einu stóru skipi fyrir
bandamönnum.
Á mánudaginni tilkynti Lloyd
George þingi Breta það, að síðast
liðinn laugardag hefðu finun
neðansjávarbátar Þjóðverja verið
eyðilagðir.
------o-------
Fjárhagur Austurríkis.
Nýlega var efri málstofa þeirra
Austurríkismanna að fjalJa um ný
lög, eftir því sem frogn frá Sviss
segir. Barón Ernst von Plener gar
þar opinbera skýrslu um fjárhag-
inn og var hann víst ekki glæsileg-
ur. Sagði hann, að ef stríðið héld-
ist áfrai* þangað til í júnílok 1918,
mundu hernaðarútgjöld Austur-
ríkis nema sextíu þúsunduin
miljóna.
Barúninn kvað hafa fárast um.
að England væri hið eina, allra
þeirra landa, er við stríðið væri
riðin, er fært væri að borga rentur
af hernaðarláni sínu. Auk þess gæti
það af vanalegum tekjum sínum
varið mikluim upphæðum fyrir
annað í sambandi við styrjöldina. I
Hann kvað einnig hafa borið sig
illa yfir að seðlamergð vreri nú orð-
in svo mikil í Austurríki meðal
fólks, að peningar myndi lengi f
lágu gildi.
Seinustu fréttir.
Selnustu fréttir segja Breta hafa
byrjað nýja sókn á svæðinu fyrir
auistan Arras — á milii St. Quentin
og Scarpe árinnar. Á þessu svæði
hafa engar stórorustur verið háðar
síðan síðast liðið vor, að Bretar
brutust þar fram og hrö-ktu Þjóð-
verja þar á löngum kafla. Ljósar
fréttir hafa enn ekki borist af sókn
þeirra nú á «væði þessu, en sagt er
að þeir ihafi þarna unnið all-stóran
sigur og tekið marga fanga.
Jón Einarsson.
Jón Einarsson, B A., frá I.ögberg,
Sask., féll þann 23. okt. í riddara-
liðsáhlaupi á skotgrafir Þjóðverja
á Frakklandi. Jón var sonur
þeirra Jóhannesar Einarssonar, frá
Hvammi í Höfðahverfi í Suður-
Þingeyjarsýslu, og Sigurlaugar
Þorsfceinsdóttur frá Grýtubakka,
sem nú búa í nánd við Lögberg,
Sask.
Vorið 1914, ])á 24 ára, tók Jón
burtfararpróf frá Manitobaháskól-
anum, en la.gði eftir ]>að stund á
lögfræði hjá lögmannaféiagi í York-
ton, Sask.
Hann var með fyrstu íslenzku
sjálfboðaliðum og mun fyrstur fs-
lendingur hafa tekið kafteinspróf.
Hann var um skeið undirforingi f
223. herdeildinni, en fór til Eng-
lands í fyrra sumar ásamt nokkrum
öðrum undirforingjum, sem buðu
sig fram þegar fregn kom um það,
að skortur væri á fyrirliðum meðal
Canadamanna á Frakklandi. Á
vígvellinum hafði hann þvf yerið
um ár áður en hann féll. Bróðir
hans Vilhjálmur er nú á Frakk-
landi og annar bróðir, Jóhannes,
er á förum þangað.
Það er sárt að sjá á bak svo góð-
um dreng sem Jón var, og ágætir
mannkostir hans höfðu aflað hon-
um virðingar og trausts allra, sem
þektu hann. Hans mun því lengi
minist með söknuði hér af mörgum,
sem náins og kærs vinar.
En það sem hann hefir lagt fram
í sölurnar fyrir málefnið, sem vér
trúum að sé göfugt og rétt; sú 6-
sérhlífni sem hjá honum virti að
m'eiru velgengni meðbræðra sinna
en hans eigin sérstöku langanir;
það þrek, sem leiddi hann ótrauð-
ur gegn um erfiðleika og hrakning
heragans; og, ekki sízt, sú hug-
prýði, sem studdi hann til að berj-
ast gegn rangsleitni og ofbeldi —
alls þessa munum vér minnast
lengi, og fyrir það munum vér
elska og heiðra minningu hans.
Það mun hvetja og styrkja okkur
til þess að bera jafnan hátt og
djarflega merki þeirra hugsjóna,
sem hann lét lffið fyrir. *
Vér þökkum honum að skilnaði
fyrir þá prúðmensku og þann bróð-
urhug, sem hann ávalt sýndi öll-
um þeim, som hann umgekst. Vér
þökkum honuim líka í nafni þeirra,
sem liðu rangsleitni og þjáningar,
að hann. skarst í léik til að rétta
hlut þeirra.
Þó æfiskeið hans yrði stutt og
vér hefðum kosið að það hefði orð-
ið miklu lengra, þá samt var það
svo bjart og fullkomið, að vér með
lotningu horfum aftur til þess og
hugsum til lians sem þoss, er mik-
ið og fagurt dagsverk hefir unnlð
í þarfir sannleikans og mannúðar-
innar.
Vinur.