Heimskringla - 22.11.1917, Page 2

2. BLAÐSIÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 22. NOV. 1917
Lönd og lýður!
Eftir síra F. J. Bergmann.
Undanhald ítala.
Viðnáinið við Tagliamento fljót-
ið, «em ítalir höfðu ihugsað eér,
varð því miður sama sem ekki
neitt. Cadorna, yfirforingi, sá sér
ekki fært að stöðva innrás hinna
óvígu hersveita Miðveldanna þar.
Hann hefir séð þann kost einn fær-
an, að halda undanhaldinu áfram
vestur á bóginn. Fyrst var álitið,
að viðnám myndi hepnast á bökk-
um Livenza-fljótsins, einar tíu til
fimtán mílur vestur af Tagliamento.
£n einnig ^þetta reyndist ofætlan.
I>á var sá kostur næstur að draga
herinn énn undan vestur til Piave-
fljótsins. I>á er komið 25 mílur
vestur fyrir Tagliamento. Fellur
fljótið Piave nokkurn veginn beint
um hina miklu sléttu Feneyja-
fylkis út í Hadría-haf. Mynni
Piave-fljótsins er 17 mílur norðaust-
ur frá Feneyja-borg; svo þá er kom-
ið í hættulega grend við þann
augastein Norður-ltalíu.
3>egar þetta er ritað (13. nóv.) lít-
ur út fyrir, að viðnám ,þetta ætli
að hepnast í bráð og er nú sagt, að
þar standi heilmikil orusta. Eng-
löndingar og Frakkar hafa þegar
sent ítölum nokkurt herlið til iið-
veizlö, eftir því sem fréttir segja,
hvort sem það reynist nóg eða
ekki.
Skyldi her Miðveldanna takast
að brjótast þarná í gegn, virðist
vera úti um Feneyja-fylki og Fen-
eyja-borg, og um 4eið úti um Norð-
ur-ltalíu alla. Feneyja-borg er ein
helzta hergagnastöð Italíu og má
nærri geta, hvíiíkt tjón það væri
að eins frá því sjónarmiði. Borgin
er augasteinn Italíu og fall hennar
yrði að líkindum til þess, að þjóð-
inni féllist algerlega hugur.
Þetta er nú samherjum líka ioks
farið að skiljast. Leiðtogar þeirra
ýmsir, bæði stjórnmálamenn og
herforingjar, áttu fund með sér í
Rómaborg. Var Cadorna þar vikið
frá vöidum, eins og við mátti bú-
ast eftir hrakfarir þessar, og ihefir
þó hingað til forysta hans þótt hin
frækilegasta, enda er hann lengur
búinn að hafa herstjórn með hönd-
um en nokkur herforingi annar i
etríði þessu. Munu allir þeir, sem
unna málstað Samherja í stríði
þessu, og ítala sérstaklega, hugsa
til hins aldurhnigna hershöfðingja
af hinni mestu samúð.
í»að mátti við þessum hrakförum
búast. Fyikingarnar ítölsku náðu
að minsta kosti yfir 160 mílna
evæði, og voru mikils til of þunn-
skipaðar, til að geta þolað nokk-
ura verulega sterka árás. ítölum
var algeriega ofætlan og ofurefli að
verjast á svo löngu svæði, án þess
að fá liðveizlu annarra þjóða, bæði
að því, er til mannafla og hergagna
kemur. Þó lítur út fyrir, að þeir í
barnalegum ofmetnaði hafi ætlað
sér þá dul. Fyrir iöngu hefði Sarn-
herjar átt að skilja, að þetta var
ekki -meðfæri þeirra, og að af þessu
gat þeim öilum stafað hin mesta
hætta.
Sameiginlegt hernaðarráð virðist
nú hafa stofnað verið í Rómaborg
og ér Cadorna einn f því. Álítur
Lloyd George, sem I þeim ráðum
var, að þar sé fyrsta spor stigið til
verulegrar allsherjar samvinnu
með Sainherjum í hernaðarstjórn
þeirra. Fyrir þetta samtakaleysi
og skort á yfirherstjórn hefir hvert
elysið viljað til á fætur öðru.
Fali Serbíu 1915, fall Rúmeníu 1916
og hrakfarir Italíu 1917.
Fund þenna í Rómaborg bar svo
bráðan að að eigi var neinn tími
til undirbúnings. Fyrir því brest-
ur það á þær ráðstafanir, er þar
voru gerðar, að í hinu sameiginlega
herstjórnanáði er enginn Banda-
ríkjamaður, né heldur nokkur
Rússi, en sjálfsagt verður þess síð-
ar ráðin bót.
Eins og búast mátti við, talar
Lloyd George um þessar síðustu ó-
•farir hispurslaust og kannast full-
komlega við þá handvömm af
hálfu Samherja, sem valdið hafi.
Vonar hann, að hin sameinaða
herstjórn verði til þess, að rétta nú
við aftur vfgsgengið og koma mál-
um f betra horf. Er óskandi, að sú
von rætist, svo ekki fái Hinden-
burg að dansa með höfuð ítalíu
frammi fyrir Heródesi.
Tilgangur Miðveldanna er aug-
Ijós. Hann er sá, að taka Peneyja-
borg herskildi. Þaðan geta þeir á
ekömmum tíma náð yfirráðum yfir
allri norður-ítalíu og þá yrði suð-
ur-ítalía um leið afskorin frá land-
samgöngum. Gæti ítalfa ekki aflað
sér neinna aðflutninga landveg, en
yrði að treysta aðflutningum á
hafi eingöngu, myndi það lama
þjóðina svo og gera hana svo mátt-
vana í strfði þeesu, að Miðveldin
gæti haldið öllu því landflæml,
sem þau hafa komist yfir, með til-
tölulega litlum her. Þá gæti þeir
beitt öllum mætti sínum á vestur-
etöðvunuxa á Frakklandi og 1
Beigíu, og ekki að vita, hverju þeir
þar gæti til leiðar komið. Útlitið
hefir aldrei verið ískyggilegra.
Búast miá við, að mikill bardagi
verði háður á ítalíu, áður til þess
kemur, að Miðveldin nái haldi á
Feneyjaborg. Sumum er farið að
hugkvæmast, að þar geti ef til vill
orðið úrslita-orusta. Hvað sem um
það er, má búast við að augum
heimsins verði snúið til ítalíu á
næstu vikum og staðið verði á
öndu um úrslitin. Alt sýnist iiú
undir því komið, að liðveizlan, sem
ítalir fá hjá bandaþjóðunum, verði
svo fljótt og örlátlega af hendi lát-
in, að hrakfarir snúist í sigurför.
öll réttmæt sigurvon’ felst í góð-
um málstað. Og þegar málstaður
er góður, verður ávalt eitthvað til
að bjarga honum.
Framsókn Breta á Gyðingalandi.
Hið bezta, sem gerst hefir Sam-
herjum í vil er dálítill sigur á Gyð-
ingalandi, þar sem brezki iierinn
sækir fram gegn Tyrkjum. Smá-
nartið á vestur-vígstöðvunufn er
nauinast teljandi. Og allar líkur
til, þegar um það er hugsað, hve
hörmulega lítið þar verður ágengt,
að Þjóðverjar taki það aftur ef til
vill á fáum döguin, sem þar hefir
þokað áfram, ef þeir láta sér mjög
ant.
En framsóknin gegn Tyrkjum er
eftirtektarverð, og myndi meira
hafa verið um hana rætt, ef ófarir
ítalska hersins, hefði eigi skygt á.
Herforingi Breta þar austur frá
heitir Allenby og virðist vera
þrautseigur og dugandi maður.
Einkum þykir honum farast ágæt-
lega að stýra ríðandi herliði. Hon-
um hefir tektet að ná bænum Gaza,
sem er forn-frægur í bókmentum
ísraelsmanna, og hergagnasafni
all-miklu, sem Tyrkir áttu þar og
þeim sjálfsagt komið iila að verða
af með.
Tyrkir virðast hafa haldið undan
í all-miklu fáti, með herlið frá Ástr-
alíu, Indiandi og Englandi á hæl-
um sér. Hafa Tyrkir eftir síðustu
fregnum veitt viðnám einar 20 míi-
ur í suður frá Jerúsalem, þar sem
ný orusta virðist nú standa fyrir
hendi. Sambandið við herinn
brezka á Egiptalandi verður með
þessu móti mikiu auðveldara.
Markmið brezka foringjans virð-
ist vera að ná sem mestu af sjávar-
ströndinni. norð"ur fyrir Jerúsalem,
sem hann ætlar sér sjálfsagt að af-
skera frá hafinu og ná á vald Breta,
en iáta það herlið, sem nýverið tók
Beerseba, fullgera ætlunarverk sitt
þar.
Beerseba, sem nú heitir eiginlega
á tyrknesku Bir-esSeba, er miðja
vegu milli Gaza og Hebron, og eru
þaðan 28 mílur til hvorrar borgar-
innar. Um Beerseba er talað í
ritningunni, og getið, sem þess
staðar, er syðst sé f landi. Frá
Dan til Beerseba erestöðugur tal»
háttur, þegar talað er um leiðina
miii suður og norður iandamær-
anna.
Forfeðrum Gyðinga var eignaður
sá heiður, að hafa grundvallað
borgina, ýmist Abraham eða ísak.
Saga borgarinnar gefur ýmsar
bendingar um, hvernig guðsdýrkan
forn-ísarelsmanna var háttað. f
Beerseba á Abraham að hafa gróð-
ursett tamarisk-runnann, heilagt
tré, og þar er sagt, að Hagar, Isak,
Jakob og Elía hafi fengið guðlegar
vitranlr.
Spámaðurinn Amos setur þenna
helgidóm 1 Beerseba f samband við
helgidóminn f Betei og Gilgal og
jafnar honum við þá. Þar virðist
einhver sérstakur guðdómur að
hafa verið tignaður og eiðar hafa
verið unnir við þenna guðdóm
staðarins. Kveður Amios harðan á-
fellisdóm upp yfir þeirri siðvenju.
Líklegasta merking nafnsins er
sjö brunnar. Þar eru til þann dag í
dag sjö brunnar frá fomöld, en
tveir þeirra liafa verið fyltir.
Kirkjufeðurnir Evsebiua og Hiero-
nymus tala um Beerseba á fjórðu
öid, sem allmikið þorp og aðsetur
rómversks varðliðs.
Miklar leifar hins forna þorps
eru sýnilegar þann dag í dag, þótt
stöðugt sé verið að taka þar grjót
til húsagerðar. Áletranir hafa
fundist þar frá fornöld, mjög mark-
verðar. Síðar virðist þarna hafa
verið biskup9setur. Leifar af kirk-
jum, sem þar hafa staðið, voru til á
14. öld. Bærinn, sem nú er, stend-
ur eiginlega tvær míiur frá þeim
bæjarrústum frá fornöld, sem enn
eru tlL
Borgin Gaza. •
Gaza heitir nú Ghuzzeh. Hún var
í fornöld ein af fimm borgum Fil-
ista, og stóð skamt frá sjó, þar sem
hinar hinar fornu brautir verzlun-
arinnar frá Egiptalandi, Arabíu, og
Petra til Sýrlands mættust. Gaza
var verzlunarborg mikii f fornöld,
álíka mikil að mörgu leyti og
Damaskus. Um Gaza er talað í
fieygrúnaspjöidunum frá Tellel-
Amarna, í bréíi frá borgarstjóran-
um þar, sem þá var embættismað- j
Egipta. Hefir borgin ávalt staðið í
nánu sambandi við Egiptaland. í
höndum ísarelsmanna var borgin I
aldrei lengi.
Spáinaðurinn Amos fonnæiir
borginni fyrir að hafa ofurselt
Edóm hebreska þræla. Sagnritar-
anum Heródótusi virtist borgin
eins markverð og Sardis. Gaza
veitti Alexander mikla fimm mán-
aða viðnám 332 f. Kr. Alexander
Jannaeus jafnaði borgina við jörðu I
árið 96 f. Kr., en hún var endurreist
af Aulus Gabinius, á nokkuð öðr-1
um stað þó, árið 57 f. Kr. i
Gaza var á 2. og 3. öld biómleg
grísk borg. Yoru þar þá góðirl
skóiar og fræg musteri, 'einkum
eitt, sem nefndist Marna og merkir'
Drottinn vor. Líkneskja ein af guð-|
dómi þessum hofir fundist í grend
við Gaza og líkist hún býsna mikið j
'Seivs-líkneskjunum.
Bai-átta kristninnar var hér löng
og hörð. Egipzkir munkar lögðu
smám saman landsbygðina undir
sig og árið 402 var Marna musterið j
loks lagt í eyði fyrir áhrif Theo-
dosiuss og Porphyriuss biskups.1
Eftir það var krossmarkið hafið til
tignar frá stjórnmála sjónarmiði. {
Á 5. og 6. öld var Gaza í iniklum I
iheiðri haft sem aðsetur lærdóms
og menta. En þegar er borgin
komst í hendur Tyrkja 635, glataði
hún smám saman öllum fornaldar
heiðri og varð að eins verzlunar-
aðsetur. Jafnvel krossfararnir létu
sér ekki hepnast að endurreisa
forna herfrægð hennar, þegar þeir
náðu Gaza á sitt vald.
Loks varð borgin aftur tekin af
Tyrkjum 1244. Og Napóleon mikli
tók hana herskildi árið 1799. íbúa-
talan er þar nú um 16,000 manns og
skiftist borgin í fjögur hverfi;
stendur eitt þeirra á lágri hæð.
Að norðanverðu er stræti eða veg-
ur, fjögra mílna langur, mcð æva-
gömlum olíuviðartrjám beggja
megin. Háir turnar gnæfa til hiin-
ins víðs vegar um bæinn, og fagurt
tyrkneskt musteri ihefir verið reist
þar úr fornu stórhýsa efni, sem þar
var fyrir.
Krtetinni kirkju frá 12. öld, sem
þar er, hefir verið breytt í tyrk-
neskt musteri. Austanvert í bæn-
um er gröf Samsonar sýnd. Hér
um þrjár mílur til sjávar frá Gaza
eru einlægir sandhryggir. Loftsiag
er þurt og fremur heilnæmt, en á
sumrum er /hitinn þar 110 gr. Fahr-
enlicit. Ofurlítil maísrækt er þar
í grend; annars er landið uppblás-
ið og um það ráfa arabískir kyn-
flokkar fram og aftur. 1 klæða-
burði semur fólkið sig mest eftir
háttum Egipta.
Kugsunarháttur Rússa.
Hið eina, sem er að segja af Rúss-
um um þessar mundir, er Jiað, að
ólga er þar svo rnikil stöðugt, að
þar liggur við stöðugum bylting-
um. Ein slí'k bylting er þar nú á
ferðinni og lítur út fyrir, að meiri
blóðsúthellingar ætli að fylgja, en
átt hefir sér stað áður.
Þessi ólga, sem aldrei ætlar að
sjatna, sýnir það einlægt betur og
betur, að ekki er að treysta mikið
á hjálp Rúss'lands í stríðinu upp
úr þessu. Einungis sterk stjórn, er
haft hefði fylgi hersins eindregið,
hefði verið til þess fær að koma
nýju skipulagi á þetta geisimikla
landflæini.
En enginn flokkur er þar nógu
sterkur til að mynda stjórh, er
nokkuru verulegu getur til leiðar
komið. Urmull af stjórnmála-
flokkum er í landinu og hver hönd-
in upp á móti annarri. Nú eru það
svo nefndir Maximaiistar, sem brot-
ist ihafa til valda, en sýnast ekki
ætla að endast lengi. Þeir eru eig-
inlega stjórnleysingjar, eða anark-
istar. Kerensky er m'eð vanalegum
dugnaði að leitast við að brjóta þá
á bak aftur, og fremur útlit til, að
honum ætli að takast þetta, þegar
þetta er ritað.
Alt þetta bendir til þess, að það
á langt f land, að Rússar taki
nokkurn verulegan þátt í stríðinu.
Það er sjálfsagt lang-réttast við því
að búast, að þeir komi þar hvergi
nærri til nokkurs gagns í nálægri
framtíð. Alt þetta virðast Þjóð-
verjar hafa nákvæmlega reiknað út
og íært sér í nyt. Enda kemur öll-
um saman um, að þýzkum áhrifum
og þýzku fé sé fjarska mikið um að
kenna alla þá ringulreið, sem ráð
Rússa nú er í komið.
Hugsunarháttur rússnesku þjóð-
arinnar er líka svo einstakur og ó^
líkur hugsunanhætti annarra
þjóða, að enginn botnar neitt i
því, sem er að gerast með þjóðinni,
nema sá, sem reynir að gera sér
hann ákiijanlegan. Mjög fáir hafa
hugmynd um, hvað er að á Rúss-
iandi. Þeir, sem bezt vita, eru jafn-
vel hræddir við, að segja það, sem
þeir vita.
Vitaskuld er það heigulsháttur
eipn, en svona eru mennirnir gerð-
ir. Sannleikurinn er ávalt sagna
beztur, og lang heilnæmast að fá
að vita sannleikann. Og í sam-
bandi við ástandið á Rússlandi er
það naumast satt, sem haft er eft-
ir Kerensky, að rússneska þjóðin sé
ofurölva af fyrsta frelsis-teignum,
sem hún hefir drukkið.
Rússar hafa ótrú megna á ailri
stjórn og öllum stjórnarembættis
mönnurn. Þeir vilja helzt ekkert
slíkt hafa. í þeirra huga merkir
lýðvaldið einmitt það að losast við
Jietta hvorttveggja. Kenninguna um
það, að stjórn og embættismanna-
lýður sé til þess eins að sjúga til
sin öll efni og alla velmegan frá al-
þýðu, er búið að prédika svo þar í
landi, að hún er orðin þjóðtrú
Rússa. Og reynsia þjóðarinnar
kemur svo forkunnar vel saman við
þetta.
Rússnesk stjórn og embættislýð-
ur hefir einmitt lifað eftir þessari
regiu um margar aldir. Stjórnin
þar hefir verið eitt óhemju skrif-
stofubákn eftir þýzkri fyrirmynd,
og það hata Rússar. Enda hefir
engin stjórn átt sér þar stað, sem
skilið á að kallast því nafni, held-
ur að eins argasta óstjórn. Tolstoi
og lærisveinar hans hafa prédikað
þá kepningu, að alt drottinvald,
hverju nafni sem nefnist, sé rangt.
Svo það er engin furða, þó Rússar
sé nú komnir/ að þeirri niðurstöðu,
að lýðvaldið sé í því fólgið, að los-
ast við alia stjórn.
Samt sem áður er nú þetta naum-
ast orsökin. Hin sanna orsök er 1
því fólgin, að sú kenning á svo
nauða vel við allan hugsunarhátt
þjóðarinnar. Sá sem skilja vill við-
burðina, sem nú eru að gerast á
Rússlandi, verður að leitast við að
gera sér grein rússneskrar þjóð-
lundar og hugsunarháttar.
Amerískur rithöfundur, að nafni
Hamilton Fyfe, sem lengi hefir
heima átt á Rússlandi, hefir ritað
um þetta efni langt mál, sem þess
er vert að veita eftirtekt og festa
sér í minni. Kveðst hann aldrei
hafa iifað með þjóð, sem eins hafi
það í hávegum, að hver einstak-
iingur fái að ráða sér sjálfur í öll-
um ofnum, eins og Rússar.
Skáldið Heine sagði, að Englend-
SIGURLÁN CANADA VEITIR
STARFSMÖNNUM ÞJÓÐ-
ARINNAR VERKEFNI
ÞEGAR strjöldin hófst, var það spá margra að þetta myndi hafa í för með
sér eyðilegging alls iðnaðar hér í Canada.
En tíminn hefir leitt í ljós, að afurðir náttúrunnar í Canada og ábyggi-
legur iðnaður hafi hvorttveggja átt stórmikinn þátt í að byrgja brezka ríkið
með matvöru, skotfærum og herbúnaðar áhöldum.
Sökum þessa hefir haldist stöðugur og arðberandi markaður fyrir bænd-
urna, ásamt nægilegri vinnu samfara góðum verkalaunum fyrir alla starfsmenn
í öðrum iðnaðargreinum.
En nú er sá tími kominn, að brezka ríkið getur að eins keypt birgðir sínar
hér megin Atlanzhafsins gegn lántrausti. Ef Canada getur ekki veitt slíkt lán-
traust, neyðist Bretland til að senda pantanir sínar í þá staði, þar sem lántraust
er fáanlegt. Ef Canada aftur á móti lætur í té slíkt lántraust, viðhelzt mark-
aðurinn og starfsmenn þjóðarinnar hafa nægilegt verkefni.
HIÐ EINA ÚRRÆÐI
Að safna nægilegu fé til þess að stofna til slíks Iántrausts verður það, að ríkið
fái það til láns hjá Canada þjóðinni í gegn um sölu Sigur-skuldabréfanna —
Victory Bonds.
Þess vegna er hverjum manni og konu hér í Canada lífsspursmál að út-
koma Canada Sigur-Iánsins verði góð, því undir þessu er nú komið hvort
áframhaldandi velvegnan á að eiga sér stað í landbúnaði og starfsýslu þjóðar-
inanr. « ;., .1 +■
AUir njóta hagnaðarins.—Allir
œttu að KAUPA
Sigurskulda-bréf Canada
ÞEGAR ÞAU VERÐA B0ÐIN TIL SÖLU 12. Þ.M.
Gofið út af Victory Loan nefndinni
í saonráðl við fjármáiaráðherra eam-
þan dsstjórnari nn ar.
G. THOMAS
Barilal Bloek, Sberbrooke St.,
Wlnnipear, Man.
Gjörir vltS úr, klukkur og allskonar
gull og sllfur stáss. — Utanbscjar
viögeröum fljótt sint.
I _______________
■ —-----------------------
Dr. M. B. Halldorason
401 BOYD BUIL.DING
Tals. Main 3088. Cor Port. ,t Edn.
Stundar einvöröungu berklasýki
og aöra lungnajsúkdóma. Er aö
finna á skrifstofu sinni kl. 11 til 12
f.m. og kl. 2 til 4 e.m.—Heimili atS
46 Alloway ave.
TH. JOHNSON,
Úrmakari og Gullsmiður
Selur giftingaleyfisbréf.
Sérstakt athygli veitt pöntunum
og vitSgjörtium útan af landl.
248 Main St. - Phona M. 6606
J. J. Bwana.n H. G. Hlnrlkaaon
J. J. SWANSON & CO.
rASTEIGXASALAR M
pealnara naiVlar.
Taloiml Maln 2t»7
Cor. Portaga and Garry, Wlnnlpo*
MARKETH0TEL
14« Prlar mm Strert
á nótl marktllnun
Bestu vínfön*, vindlar o* aB-
hlynlng gób. fslenkur veitlnaa-
maöur N. Halldórsson, loiVbotn-
lr Islendingum.
r. tPCOIfItEl,, Eigandl Wlssifeg
Arni Anderson IB. P. Garland
GARLAND & ANDERS0N
LttGFRAiBINOAB.
Pkone Maln 1B«1
'Ct Kleetris Raílway Chambert.
Talsími: Main 6302.
Dr. J. G. Snidal
TAKNLÆKNIR.
614 SOMERSET BLK.
Portage Avenue. WINNIPEG
Dr. G. J. Gislason
Phyalrlan and Hsrsees
Athygll veitt Augna, Eyrna og
Kverka Sjúkdómum. Asamt
lnnvortls sjúkdómum o« upp-
skuröl.
18 Soath 3rd St., Graad Pnrle, If.D.
Dr. J. Stefánsson
4at BOTD BIJILDINS
Hornl Portage Ave. or Kdmontem 8t.
Stundar elngöngu augna, eyrna,
nef og kverka-sjúkdóma. Rr a« hltta
frá kl. 10 tll 12 f.h. o« kl. 2 tll ( e.h.
Phone: Main 3088.
Helmilt: 1#6 Olivla Bt. Tala. G. 2116
Vér hðfum fullar blr««lr hrein- f
ustu lyfja o* meöala. Koralf Á
metl lyfseðla yöar hin«a«, vér F
gerum meöulln nbkramltfa eftir Á
ávísan lœknislns. Vér sianum T
utansvelta pðntununs oa eeljum i
glftlngaleyfl. : : v
COLCUEUGH <fi CO. *
Noírr A 8h«rkr»*k« Ita. 0
Phon* Garry 2690—201 \
A. S. BARDAL
selur likklstur og annast uns út-
farlr. Allur útbúnahur a& hestl.
Ennfremur selur hana allskoaar
mlnnlsvaröa og legstelaa. : :
(18 8HBRBKOOU BT.
Phoae G. 2152 WDUHPIS
AGRIP AF REGLUGJÖRft oia
keimilmnttMitimi í C*md*
•f NwlrtitiHuÍM.
Hver fjölskyldufatlir, eða hver karl-
maður sem er 18 ára, sem var breskjtr
Þegn i byrjun striðslns o| heflr verW
pao si(an, e«a sem er þe*n BandabjóW-
fðháBrar pjóSar, «etur tekfll
heimillsrétt á fjórSunc úr eectlon af ó-
teknu stjðrnarlandl f Manltoba, Sas-
katchewan eBa Alberta. Umssekjandl
v.,r?ur *ÍAlfur a« koma á landskrlf-
stofu stjórnarlnnar eSa undirskrlfstotu
hennar i því hóraöl. 1 umhoSi annara
má taka land undir vissum skllyrSum.
Skyldur: Sex mánaSa íbúB og reektUm
landslns af hverju af þremur árum.
1 vlssum héruSum getur hver land-
neml fenglS forkaupsrétt á fjórS-
ungl sectienar meS fram landl sinu.
VerS: «3.00 fyrir hverja ekru. Skyldur:
Sex mánaða ábúS a hverju hfnna
nœstu þrlggja ára eftlr hann heflr
hlotlS eignarbréf fyrir helmlllnréttar-
landl sinu og auk þese ræktaS (•
ekrur á hinu eelnna landi. Forkaups-
réttar bréf getur iandneml fenglS um
lelS og hann fser helmllisréttarbréfrs,
en þó meS vlssum skllyrSum.__________
Landneml, sem fenglS héfír helmllto-
réttarland, en getur ekkl fenglS for-
kaupsrétt, (pre-emptlon), getur keypt
helmlllsréttarland I vlssum héruSum.
VorS: «3.00 ekran. VerSur aS búa 6
landlnu sex mánuSI af hverju af þrem-
ur árum, rnkta 60 ekrur og byggja húe
sem sé $300.00 virSl.
Þeir sem hafa skrlfaS sig fyrlr hetm-
lllsréttarlandl, geta unnlS landbúnaS-
arvlnnu hjá bændum i Canada árfll
1917 og timl sá rolknast sem skylda-
timl á landl þeirra, undlr vtssum akll-
yrSum.
Þegar stjðrnarlðnd eru auglýst eSa
tllkynt \ annan hátt, geta helmkomn.ir
hermenn, sem verlö hafa 1 herþjónustu
erlendls og fenglS bafa heiSarlega
lausn, fenglS elns dags forgangsrétt
tll aS skrifa slg fyrlr helmlllsréttar-
landl á landskrifstofn héraSsins (n
ekki á undlrskrifstofu). Lausnarbrdf
verSur hann aS geta sýnt skrlfstofu-
stjóranum.
\ W. W, CORT,
Deputy Mlnlster of Interlor.
BMt, sem flytja aiflýilset þesaa I
helmiHoieysl. fá saga bergda ffrlr.
I