Heimskringla - 21.03.1918, Blaðsíða 1

Þú forTSast ekkl at5 brosa, ef tennur
$>fnar eru i gútJu lagl.—Ttl þess atJ svo
sgett verltS, er nautSsynlegt atS láta
»keba tennurnar reglulega. SjátSu
DR. JKFFHHT,
°*Hinn Kietnu tannlæknl'*
Cor. Logan Ave. og Main St.
Hinir Beztu—Sendið Oss Pantanir
12 þuml............$:t.2.*»
13 ok 14 l>uml.......$3.AT»
15 oft ltí 1»«■ iii I.$3.95
SenditJ eftir vorri nýju Verflskrá.—Vér
seljum allskonar verkfæri og vélparta
THE JOHN F. McGEE CO.
79 Henry Ave., WINNIPEQ
XXXU. AR.
WINNIPEG, MANITOBA, 21. MARZ 1918
NOMER 26
Styrjöldin
Frá Frakklandi.
Alt g«ngur við saina á hersvæðum
Prakklands. Sókn Þjóðverja, sem
þeir hafa auglýst svo mjög, er enn
«kki hyrjuð. Við og við er Hinden-
burg gamli hó að 'hóta bandamönn-
um hörðu, ef þeir haldi áfram að
skella skolléyrum við öllum friðar-
tilboðum hervaldsins býzka og að
blinda augu sín fyrir þeim sann-
leik, að Þjóðverjar séu þegar búnir
að vinna striðið! í lok siðustu
viku lýsti hann yfir þvi, að stjórn
hans væri viljug að fórna 300,000
mönnum á vostursvæðunum hve
nær sem væri, ef bandamenn væru
fáanlegir að taka friði — þýzkum
friði. Ekki mun þó yfiirlýsing þessi
hafa slegið miklum ótta yfir her-
búðir bandamanna og munu þeir
fylgja stefnu sinni óhikað eftir sem
áöur, þrátt fyrir allar slfkar hótanir.
>egar tekið er til greina, að Þjóð-
verjar hafa allareiðu fórnað 500,000
hermönnum við tilraunir að taka
borgina Verdun, sem allar hafa
mishepnast, þá verður þessi siðasta
hótun þeirra ekki oins stórvægileg.
Enda eru nú margir farnir að halda,
að þessi margauglýsta sókn þeirra
eé ekki annað en látalæti og á-
ssetningur þeirra sé að láta banda-
menn sækja. Eru engar líkur til að
þoÍT gangi að því gruflandi, hve vel
þeir síðarnefndu standa nú að vígi,
og því öðru nær en þeir séu öruggir
i því trausti að. geta brotið her-
garð þeta-ra, þrátt fyrir sinn mikla
herafla og stórkostlega útbúnað.
Engar stórorustur áttu sér stað í
siðustu viku, að eins smáslagir hér
og þar. Nærri Lens ruddust Can-
adamenn fram a einu svæðinu um
miðja vikuna og fengu hrakið óvin-
ina þar lítið eitt og tekið nokkra
fanga af liði þeirra. All-stórt á-
hlaup gerðu þeir þýzku á Prakka, á
svæðinu fyrir norðan Aisne, en ekki
rcyndist þeim þetta neinn gróði.
Frakkar voru vel viðbúnir og
hröktu þá brátt af höndum sé. Á
Verdun svæðinu og víðar voru einn-
ig háðar orustur og f flestum þeirra
voru það þeir þýzku, sem sóttu y-
til einskis.
Lofthernaður virðist nú eflast
með hverjum degi á báðar hliðar.
Flugmenn Þjóðverja hafa þó sýni-
lega orðið að lúta í lægra haldi í
seinni tíð og hve slíkan hernað
sneirtir, virðast yfirburðir banda-
manna nú einlægt koma betur og
botur 1 ijós. Skutu þeir nýiega nið-
ur 59 flugvélar óvinanna, á að eins
þremur dögum. Iðulogar árásir eru
nú gorðar á borgir á Þýzkalandi og
oft við góðan árangur.
Frá Rússum.
Á þingi miklu, sem haldið var í
M-oseow síðustu viku, samþyktu
Rússar formlega friðai’samninga
Miðveidanna. Voru 453 atkvæði mcð
þeasari samþykt ön að eins 30 móti.
M. Ryazonov, einn af meðlimum
Boisheviki stjórnarinnar, gerðist þá
avo óánægður, að hann sagði sig
iueð öliu úr Bolsheviki flokknum.
Samkvæmt friðarsamning’’m þess-
um verða Rús^ar að afsala sér öllu
tilkalli til Póllands, Livoniu, Esth-
oniu og Ukrainiu. í Litlu Asíu eru
Rilssar einnig neyddir til að láta
Tyrkjum eftir þau héruð, sem þeir
CRússar) hafa haldið af Armenfu og
era þetta aðallega þrjú ihéruð—Bal-
cum, Kars og Erivan,— — 1 fám orð-
um sagt verða Róssar að gefa upp
alt það land f Evrópu, sem þeir
hafa hertekíð í stríðinu og meira til,
verða að kalla her sinn heim það
bráðasta og afvopna skip sín. Einn-
Ig nieyðast Rússar að skrifa undir
nýja verzlunarsamninga, sem eru
bindandi þangað til 1925, og er
þannig frá samningumunum geng-
ið, að allur hagnaður af þeim verð-
ur Þjóðverja megin.
Þjóðverjar hafa nú tekið á sitt
vald borgina Odessa, sem er hafnar-
borg við Svartahafið. Er þetta
verzlunarstöð mikil og við að ná
borg þessari opnast Þjóðverjum ný
leið frá Rússiandi til Persíu — og
jafnvel til Indlands. Bætir þetta
þeim að nokkru skaða þann, er þeir
urðu fyrlr, er Bretar ónýttu fyrir
þehn Berlin-Bagdad brautina.
Hollenzk skip tekin
Brezka stjórnin og sömuleiðis
stjórn Bandaríkjanna hafa afráðið
að taka undir sig öll hollenzk skip,
er liggja við liafnir Englands og
Bandaríkjanna. Hefir stjórn Hol-
lands verið tilkynt þetta, en ekki cr
svar fengið, þegar þetía er skrifað.
Haldið er þó, að Hollehdingar muni
ganga að þessu án nokkurra vafn-
inga, þar sem þcir geta nú ekki
vænst eftir nægiiegum hveitibirgð-
um frá Þýzkalandi eða öðrum vör-
um. Þá kröfu munu þeir að eins
leggja bandamönnum, að skip þessi
notist ekki til hernaðar og fyrir þau
skip, seim sökt verði, sé bætt að
fuliu að stríðinu loknu. Að þettn
verði skilmálar Hollendinga, er haft
eftir útanríkisráðherra þeirra og
virðast þeir sanngjamir í alla staði.
----Skip Noregsmanna hafa þegar
verið þannig tekin af bandamönn-
um með samiþykki Noregsmanna
sjálfra og heíir þetta gefist mjög vel.
------o-------
Róstur á Irlandi
Hinn svo nefndi "Sinn Fein” flokk-
ur gerist all-róstusamur í seinni tíð
f mörgum pörtum írlands. í borg-
inni Belfast gerðu meðlimir þessa
flokks nýlega uppreisn gegn lög-
reglunni. Vildu þeir fá að halda
fund í sal einum, sem er samkomu-
salur Nationalista flokksins, og þeg-
ar þetta fékst ekki, vopnuðu þeir
sig með bareflum og öliu, sem þeir
gátu ihönd á fest, og bjuggu sig til
að haida fund þenna undir berum
himni. Lögreglan kom til sögunnar
og sló þá tafarlaust í harðan bar-
(Jaga, sem stóð yfir í rúmar fjórar
kiukkustundir. Uppreistarseggir
þessir vou þó yfirbugaðir að lokum
og forsprakkarnir hneptir í T"arð-
hald. Slíkar róstur hafa átt sér
stað vfðar á írlandi og virðist útlit
]>ar í landi nú vera alt annað en
glæsilegt.
John Dillon, sem nú er leiðtogi
Nationalista flokksins, flutti nýlega
ræðu í borginni Inniskillen á ír-
landi og var hann í ræðu þeirri all-
þungorður í garð brezkra stjórri-
máiamanna. Kom í ljós í þessari
ræðu hans, að hann er öflugur
heiméstjórnarmaður, en vill koma
þessu í framkvæmd með sátt og
samkomuJagi en ekki uppreistum
og gauragangi. “Sinn Fein” flokk-
urinn mun því ekki draga að veita
honum alla mótspyrnu, því meðlim-
ir þess flokks, þótt oft sé samkomu-
iag þeira bágborið, íara flestir fram
á algert sjálfstæði írlands og að
mynduð sé þar lýðveldisstjórn.
Heimastjórn er þeim ekki nóg—þeir
virðast vilja slíta öllu samlbandi við
rfkið brezka og ofbeldið er þeirra
aðai vopn. Alt bendir til þoss, að
afar-hættulegt tímabii sé nú ef til
vill að renna upp í sögu Irlands.
--------o-------
Ba\lfy fær fangavist
Á hinu nýafstaðna ársþingi bind-
indismanna í Ontario, sem haldið
var í Toronto og sem skýrt hefir
verið frá í blaðinu áður, hélt maður
að nafni Capt. George T. Bailey
1 ræðu, sem vakti mikla eftirtekt af á-
stæðum, sem nú skal greina. Ræðu-
maður þessi var fyrirliði í hemum
og hafði dvalið eitthvað erlendis.
þó ekki sé þess getið, að hann hafi
verið lengi í skotgröfunum á Frakk-
landi. Lagðl hann í þessari ræðu
sinni út af því, hve hörmulega mik-
ill drykkjuskapur ætti sér stað á
meðal hermannanna. Þessu til
sönnunar skýrði hann frá því, að
sfðustu jól hefðu 90 af hverjum
hundrað Canada hermanna á Frakk-
iandi verið meira og minna undir
áhrlfum víns og sumir dauða-
druknir. Með mælsku mikilli gorðl
hann alt það veður úr þessu, sem
hann gat til þess að hafa sem mest
áhrif á áheyrendurna. — Frétt þessi
flaug svo út um alt landið og eine
og vanalega á sér stað með slíkar
flugufréttir, mun hún hafa orsakað
töluverðan óhug hjá mörgum í garð
herstjórnarinnar brezku — fyrir að
ieyfa hermönnum sínum annað eins
framferði. Einmitt með slíkum
fréttaburði er blásið einna mest að
óánægjunni í landinu, helzt á með-
al útlendinganna, og fyrir löngu er
kominn tími til, að reynt sé að
hnekkja slíku með einhverju móti.
Næst skýrðu blöðin frá því, að
Bailey þessi hefði verið tckinn fasþ
ur fyrir kærur þessar gegn her-
mönnunum, en verið slept lausum
aftur gegn ábyrgðarfé. Mál hans
kom svo fyrir 13. þ.m. og eftir að
mörg vitni höfðu verið leidd fram á
báðar hliðar úrskurðaði dómarinn
liann sekan fyrir að hafa borið
lognar kærur á hermenn þjóðar-
innar og dæmdi hann í þriggja
niáhaða tukthússvist.
Vörn þessa manns, sem svo ai\-ar-
iegar sakir hafði borið á Canada
hcrmennina, reyndist bágborin
mjö K\mðst hann ekki hafa verið
sjónarvottur að þessum drykkju-
skap hermannanna sjálfur, en
kvaðst hafa haft þetta eftir fyrir-
liða einum, sém verið hefði á Frakk-
landi um jóiin — en ekki mundi
hann nafn hans með vissu! önnur
vörn hans var svipuð.
Margir heinikomnir liermenn báru
vltni í þessu máli, og kom þeim öll-i
um saroan um, að drykkjuskapur|
væri ekki leyfður f herbúðunum. j
Skamtur sá af rommi, sem iier-
nvennirnir fengju við og við, væri
ekki stór og nægði ekki til þeas að
gera nokkurn mann ölvaðan. Her-
lögin væru ströng hve þetta snerti
og hverjum þeim hennanni, sem
gerði sig sekan um brot á móti
þeim, væri hegnt stranglega.
t
-------o------
Fréttabréfskafli
(Bréf þetta fékk séra F. J. Berg-
mann nýloga frá Aðalsteini Krist-
jánssyni, og hefir góðfúslega leyft
oss að birta það í biaðinu. Vér
birtum biófið þó ekki alt, heldur
að eins ]>ann kafla þess, sem fjallar
um skemdirnar á ‘‘Gullfossi’’ Ritst.)
279 Cumberland St„
Brookiyn, N. Y„ 14. mar. 1918.
Iláttvirti vinur!
Hingað til New York kom eg frá
íslandi 81. f.in. með “Gullfossi.” ’ '
Þegar eg sá þess getið í Lögbergi,
að Gullfoss hefði orðið ifyrir skemd-
um á leiðinni hingað, kom mér til
hugar að ske kynni að einhver
hefði gaman af, að frá atvikum væri
skýrt nokkuru nákvæmar. Sumir
Vestur-lslendingar hafa ihugsað um
skip Eimskipafélagsins, sérstaklega
Gullfoss, eins og ihugsað var um
töfraskipið Eliiðe Hver “veit það
sem enginn segir”? Hver veit nema
frain komi einhverjir töfrar í sam-
bandi við Gullfoss,—ef til vill öll
skip Eimskipafélagsirts.
Gulifoss lagði út frá Reykjavík 31.
janúar s.l„ kl. 3 e.h„ beina leið til
hafs. Hafði verið þíðviðri sunnan-
lands nokkra undanfarna daga, eft-
ir hinar dæmafáu grimdarhörkur,
sem gengið höfðu uppihaldslaust
frá því 5. janúar og þar til síðustu
daga mánaðarins. Með landsfman-
um bárust þær fregnir, að jafnvel
þá daga, sem frostlaust var í Rvík,
var 10 til 12 stiga frost á Vostfjörð-
um og Norðurlandi. — Hafísinn þar
ein hella alt í kring eins langt og
augað oygði—að sagt var.
Guilfoss hrepti uppihaldslausa
storana fyrstu átta sólarhringana.
svo naumast var hægt að vera úti á
þilfari nokkra stund. Gekk þó alt
slysalaust þar til 6. febrúar.
Útdr. úr dagbók fyrsta stýrim.:
“6. feb.—Kl. 4 e.h. var komið ofsa-
rok á norðvestan með þreifandi byi.
Var þá skipinu lagt upp á móti sjó
og vlndi með hægri ferð og helt
steinolíu í sjóinn á kulborða til
að lægja sjóinn. Kl. 7.30 kom stór
brotsjór yfir skipið framan til á hús-
ið (borðsalinn á 1. farrými) um
stjórnborða og mölvaði klæðning-
una utan með á efra (promenade)
þilfarinu, og bekkina og kompás-
inn þar. Enn fremur braut sjórinn
upp stóru hieðslubómuna um
stjórnborða og reif og sleit upp um-
búnaö af stórlostinnl. Einnig
beygði sjórinn mikið inn húsið um
stjórnborðá og mölvaði þrjá glugga
á þvf; einnig hafði tekið út lokið af
kolakössunum um stjórnborða. Enn
fremur hafði sjórinn beygt inn og
mölvað kinnunginn á stjórnborða
og skemt vara stjórnvölinn aftur á.
—Skipið var sett undan sjó og vindi
meðan verið var að þétta stórlúg-
una og laga til það sem hægt var á
Þilfarinu. Þegar brotsjórinn kom
yfir skipið fékk það mikinn halla,
því farmurinn hafði færst til í því.
Um stjórnb. fylti II. og III. botn-
“tank” og var dælt úr þeim til að
rétta skipið.”
Þegar gluggarnir brotnuðu kom
ailmikill sjór inn í fyrsta farrými
bæði uppi og niðri, en sem betur
fór var skjótlega haigt að ganga svo
frá þessu, að ekki sakaði. Allir virt-
ust taka því sem verða vildi, með ró
og stillingu, konur jafnt sem karlar.
—Farþegar voru 17 með skipinu.
---------------o-------
Sambandsþingið kemur
saman
Sambandsþingið kom saman 18. þ.
m. eins og til stóð og var formlega
sett kl. 3 þann dag af landstjóran-
um, hertoganum af Devonshire. All-
ir þingmennirnir, bæði cldri og
yngri, voru viðstaddir og f sætum
sínum. Áður um daginn hafði E. N.
Rliodes, þingmaður frá Cumber-
land, verið kosinn þingforseti — var
iiann tilnefndur af Sir Robert Bor-
den, en Sir Wilfrid Laurier studdi.
Enginn var tilnefndur á móti og j
var Rhodes þvf kosinn í einu hljóði.J
Hefir hann gegnt stöðu þessari áð-
ur og látið sér vel farast.
Hásætisræðan var ekki löng, en
efnismikil og þótti mikið til hennar ^
koma. Landstjórinn dróg til að
byrja með athygli þingmanna að
alvarieik yfirstandandi tíðar, er hin
ægilega veraldar barátfa stæði enn
yfir, og kvað þar af leiðandi mikla
ábyrgð og skyldu nú hvíla á lierð-
um þeirra. Styrjöldin hefði nú stað-
ið yfir í nærri fjögur ár og enn væru
endalok hepnar ihulin óvissu. Nú
riði því engu síður á áræði og
stofnufeistu hér lieima fyrir, on á
vígvöilunum, þar hinir liugprúðu
samlandar vorir væru að berjast.
Canada herinn liéldi enn orðstír sín-
um óskortum og hefði aukið að mikl-
um mun á frægð sína síðan síðasta
sam'bandsþing hér stóð yfir.
Þrátt fyrir meiri drátt, en búist
hefði verið við í sambandi við iiðs-
afla þann, er kallaður hefði verið
fram með herskldulögunum, þá
'nefðl samt með þessu fengist töiu-
verður líðstyrkur til viðhalds Can-
ada hernum og yrði fyrirkoinulagi
þessu haldið við í framtíðinni.
Til þess að þeim tilgangi núver-
andi stjórnar verði náð, að láta
civil service lögin ná til allrar stjórn
arþjónustu og þar með afnema all-
an sérstakan veitingarétt í sam-
bandi við úthlutun á slíkum stöð-
um, væri ný löggjöf nauðsynleg. —
Margt annað tók landstjórinn til í-
hugunar og skýrði svo í íáum orð-
um frá helztu lagaframvörpum, sem
lögð verða fyrir þingið, og eru þau
sem fylgir:
Um réttindi kvenna; konum sé
veittur atkvæðisréttur og ráðstafan-
ir gerðar til þess að þeim veitist
full þegnréttindi.
Um aukna skatta, sem leggjast á
gróða og tekjur einstaklinga og
auðfélaga.
Um að komið sé fyrir óhæfilegan
gróða vissra iðnjaðarstofnana í land-
inu.
Um eflingu allrar fæðu fram-
ieiðslu landeinis.
Um eflingu skipagerðar og alls
þar að lútandi.
Um að Civil Service lögin séu lát-
in ná til allrar stjórnarþjónustu.
Um öflugar ráðstafanir viðkom-
andi innflutningi og byggingu
landsins.
Um að ráðstafanir séu gerðar við-
komandi heimikomnum hermönn-
um; góð umsjón höfð með þeim og
þeim veitt kensla í ýmsum iðnaðar-
greinum.
Um ráðstafanir viðkomandi járn-
brautunum i landinu.
------o-------
Samkomurnar í Sask.
Þjóðræknissamkomur þær, er
haldnar vora nýlega hjá Saskato.he-
wan íslendingum, af Hon. T. H.
Johnson og Lt. W. Lindal, liepnuð-
ust ágætlega. Aðsókn var mikil á
öllum stöðum og sýndi þétta ljós-
lega að fólk yfirleitt sé farið að
skiija nauðsyn þess að þannig sé
komið saman með því markmiði að
sameina kraftana á þessum yfir-
standandi alvörutímum. Með þvf
að stofnað sé til samhugs og sam-
vinnu verður hag þjóðarinnar bezt
borgið—þannig verða stigin helztu
sporin til eflingar framleiðslunni
og til styrktar 1 rmönnunum, sem
á vígvöilunum berjast.
Mikill áhugi kom í ljós á þessum
samkomum öllum. Sýndu fslend-
ingar við þessi tækifæri, að þeir séu
engir eftirbátar annara landsborg-
ara hér, hve brennandi áhuga snert-
ír fyrir málum þessa lands. Engu
síður cn aðrir landsmenn eru þeir
stoltir af'SÍnum hugprúðu hermönn-
um, sem svo góðan orðstír hafa get-
ið sér á orustuvöliunum. Enginn
þarf því að óttast, að þjóðhollir ís-
lenzkir borgarar þessa lands dragi
sig í hlé þegar stigin eru spor til
styrktar þeim hraustu drengjum,
sem nú þerjast í skotgröfunum.
Á samkomum þessum voru sam-
skot tekin til arðs fyrir hjálpar-
nofnd 223. herdeildarinnar og komu
inn eftirfyigjándi upphæðir:
Churehbridge......$ 74.25
Leslie............ 100.90
Wynyard........... 93.55
í alt .. .. $268.70
Hópurinn, sem vestur fór í sam-
bandi við þessar samkomur, hlaut
allsstaðar beztu viðtökur og gest-
risni.
-------o-------
Bankar sameinast.
Sá sögulegi atburður skeði hér í
Canada síðustu viku, að Royal
bankinn keypti Northem Crown
bankann með rá og reiðaogihverfur
þvf þossi sfðast nefndi banki alvegl
úr sögunni og renriur inn í þann
fyrnefnda. Eigendur þessa banka
tapa þó engu, því þeir fá hluti sína
borgaða fullu verði.
Umskifti þessi gem það að verk-
um, að Royal bankinn verður nú
annar stærsti bankinn f Canada.
Við kaup þessi aukast eignir hans
að mikium mun og verða nú upp á
$348,396,309. Hafa eigendur hans
keypt tvo banka síðan árið 1914,
Quöbec bankann og Northern
Orown bankann.
Banka fyrlrkomulaginu í Canada
hefir jafnan verið við brugðið sem
góðu og stefnan nú virðist vera:
færri bankar. Fyrir 30 áram síðan
voru hér 41 löggiltir bankar, fyrir
9 árum sfðan 29, en nú ern þeir
komnir ofan í 20. Ekkert óleyfilegt
á sér stað í sambandi við þessa
fækkun bankanna, því landslögin á-
kveða þeim rétt til þess að iselja
eignir sínar nær som þeim sýnist
svo við liorfa. Leyfi fjármálaráð-
herra sambandsstjórnarinnar verð-
ur ]>ó að fá áður saia sú getur geng-
ið í gegn.
Mörgum af fyrvemndi útibúum
Nor. Crown bankans verður nú að
sjálfsögðu lokað.—íslendingum til
leiðarvfsis viljum vér þó geta þess,
að útibúi hans á horni William og
Sherbrooke stræta verður haldið
opnu með sama fyrirkomulagi og
áður og verður T. E. Thorsteinsson
þar áfram ráðsmaður.
-------o-------
Eftirmaður Redmonds
Við fráfall hins mikla þjóðskör-
ungs á írlandi John Redmonds, var
missir þjóðveldismanna þar, eða
Nationalista fiokksins, öllu tilfinn-
anlegastur, að oiga á bak að sjá svo
ötulum og öflugum leiðtoga. Tölu-
verðum vanda bundið mun hafa
verið að veija eftirmann hans, enda
er ®ú jafnan þrautin þyngst, er mik-
ilmenni þjóðanna falla í valinn. Sá
maður, sem valinn hefir verið og er
nú leiðtogi Nationalista á Irlandi,
heitir John Dillon og er haldið
hann muni í flestum málum fylgja
svipaðri stofnu og fyrirrennari hans.
Hann var einn af helztu samveTka-
mönnum Redmonds og fylgdi hon-
um eindregið.
John Dillon er fæddur árið 1851
hefir, að heita má, stöðugt ftngist
við stjómmál síðan hann var 29
ára gamall. Hann útskrifaðist af
háskólanum í Dublin og las svo
iæknisfræði. Bkki leið þó á löngu
áður hann hvarf frá læknisfræðinni
og tók þá að gefa sig allan við
stjórnmáium. Þó ekki sé hann
neinn afburða mælskugarpur, hofir
oft þótt kveða töluvert mikið að
honum á þingi. Eftir að stríðið
hafði staðið yfir rúmt ár og stjórn-
in brezka ákvað að safna miljón
manna aukaliði, andmælti hann
þessu harðlega og var um tíma ófá-
anlegur að samþykkja að þetta væri
réttilega að farið. Hann var í fyrstu
andvígur lierskyldu, en lét þó til-
leiðast á endanum að verða við
óskum John Redmonds og sam-
Jiykkja að herskyldulögin gengju í
gildi. Oftar hefir hann risið önd-
verður stjórninni í ýmsum málum,
sérstaklega málum viðkomandi lr-
landi. Hann er öflugur heima-
stjórnarmaður og ann þjóð sinni af
alhug. Þó hann sé hniginn á efri
aldur, er liann hinn ernasti og
hressasti og má enn mikils af hon-
um vænta.
-------o-------
Drengjaherinn
Liðsöfnun í drengjaherinn—Soldi-
ers of the Soil—byrjaði hér í Winni-
peg á mánudaginn í þessari viku.
Um tuttugu drengir innrituðust
strax fyrsta daginn, og sökum þess
hve góðar undirtektir fyrirtæki
þetta hefir fengið, er haldið að
drengjaherinn hér verði orðinn
hinn álitlegasti að stærðinni til áð-
ur langt líður.
Engir eru skyldaðir til þeiss að
ganga í her þenna, heldur bjóða
allir sig fram sjálfviljuglega. Eins
og skýrt var frá í siðasta blaði eru
teknir f hann drengir frá 15 til 19
ára og innritast þeir til 3—4 mán-
aða í einu. Á þeim tíma skuldbinda
þeir sig til þess að stunda eingöngu
landbúnaðarvinnu. Markmlðið með
þessú er að efla framleiðslu lands-
ins og bæta úr hinni væntanlegu
vinnumanna eklu, þegar sáningar
og uppskera vinnan byrjar. Dreng-
irnir fá gott kaup og verður farið vel
með þá að öllu leyti. Þó þeir gangi
ekki til víga, fá þeir engu að síður
medalíur og heiðursmerki fyrir
dugnað og hreystiloga framgöngu.
Drengjahers deildir er nú verið að
mynda í hverjum bæ í öllum fylkj-
um landsins. Af undlrtektum þjóð-
arinnar að dæma virðist fyrirtæki
þetta ætla að hepnast eftir öllum
vonum. Þetta er stórt spor í sam-
vinnuáttina og allir þeir, sem bera
velferð lands og þjóðar fyrir brjósti,
ættu að styðja fyrirtæki þetta af
dug og dáð.
-------o-------
Arsfundir íslendingadagsins.
Ársfundur íslendingadagsins var
haldinn i Good Templara húsinu
á þriðjudagskveldið var. Fundur-
inn var fremur fámennur, eins og
stundum áður, og er ]>að illa farið,
að menn skuli svo skeytingarlausir
um afdrif þessarar einu þjóðliátíð-
ar, sem haldin er með íslendingum
hér í bæ, að þeir nenni ekki að
eyða einni kvöldstund til að sækja
þenna árlega aðalfund.
Kosning nýrra nefndarmanna fór
fram á fundinum. Nefndina skipa
tólf manns auk ritstjóra islenzku
blaðanna, og hefir sú tilihögun átt
sér stað nokkur siðustu árin, að sex
menn eru kosnir árlega til tveggja
ára, sex ganga úr. Þesssir hlutu
kosningu:
Dr. B. J. Brandson
Miss Steina J. Stefánsson
B. L. Baldwinson
S. D. B. Stephanson
Björgvin Stephanson
Dr. M. Halldórsson.
— Þeir sem kosnir voru f fyrra til
tveggja ára, og sitja því þetta ár,
eru:—
Árni Ander»on
Hannes Pétursson
E. P. Johnison
Arngrímur Johnson
Thordur Johnson
Fred Swanson.
—Nefnd sú er kosin var á ársfundi
1917 til þess að safna fundargjörða-
bókum og öðrum skjölum og skil-
ríkjum ísiendingadagsinis frá byrj-
un, hafði ekki iokið starfa sínum og
var endurkosin til sama starfa.
Kvað nefndin annmarka nokkm á
þeirri söfnun vegna þess, að nú
fyndust ekki fundarbækur eldri en
frá 1901, og jafnvel ekki allar trá
þeim tírna, en það væri bót í máli,
að sögu dagsin® mætti nokkum
veginn rekja úr blöðunum íslenzku.
Umræður urðu langar um þetta
mál, og virtust menn tæplega á eitt
sáttir með ýerkefni nefndarinnar.
Nefnd þessa skipa þeir O. S. Thor-
geirsson, Rögnv. Pétursson og B. L.
Baldwinson.
Reikningar dagsins fyrir árið sem
leið vora lesnir upp og útbýtt með-
al fundarmanna. Sýndu þeir, að
tekjur dagsins höfðu gjört betur en
mæta útgjöldum, og að sjóðurinn
er að mun stærri en í fyrra.
Uppástunga kom fram um það að
breyta deginum frá 2. ágúst til 17.
júní. Litlar undirtektir fékk ]>etta
mál og eftir stuttar umræður var
tillagan feld og slegið föstu með 2.
ágúst þetta árið.
Heiðursforseti íslendingadagsins
var kosinn Vilhjálmur Stefánsson.
Yfirskoðunarmenn fyrir þetta ár
eru þeir Ásm. Jóhannsson og J. J.
Swanson.
S. D. B. S.