Heimskringla - 12.02.1919, Page 7

WINNIPEG, 12. FEBR. 1919
HEIMSKRINGLA
7. BLAÐSIÐA
Æskuár mikilmennis.
(Þýtt úr ensku af H. E.)
Það var seint á fimtándu öld-
inni í hæðóttu landi í Ítalíu, að tvo
Iitla drengi mátti sjá þar sem þeir
hirtu svín húsbónda síns. Við og
við skruppu þeir hvor til annars
og töluðu hljóðskraf á mjög alvar-
legan hátt. Húsbóiidi þeirra var
strangur mjög og ef hann komst að
því, að þeir skrópuðu skyldu sína,
hótaði hann þeim hegningu og
skipaði þeim að vera lengur úti
við vinnu sína—já þangað til dimt
var orðið. En ekki hafði húsbóndi
kngi snúið við þeim baki, þegar
þeir ráku gripina í fjósið og lædd-
ust hljóðlega í þakherbergi sitt.
Og allan tímann töluðu þeir hljóð-
skraf á meðan þeir voru að binda
saman hinar rýrlegu eigur sínar í
lítinn böggul og læðast svo á
laumulegan hátt út í heiminn. Frá
þeirra sjónarmiði var heimurinn
Rómaborg og þangað fóru þeir að
leita sér atvinnu. Innan skamms
var Pétri veitt vinna sem aðstoðar-
matreiðslumanni í húsi kardínála
nokkurs, en hinn drengurinn, sem
hét Michael, var ekki eins heppinn.
Hann ráfaði frá einum stað í ann-
an, en alt af kom hann til baka á
kvöldin vondaufur og sorgbitinn,
til þess að vera rekkjunautur Pét-
urs í herbergi hans. Þegar Micha-
el var á þessum göngum sínum um
borgina, kom hann inn í margar
kirkjur og hin dásamlegu málverk
á veggjum þeirra hrifu hann svo
mjög, að því verður ekki með orð-
um lýst. Svo klukkutímum skifti
stóð hann fyrir framan einn þenna
prýðilega skreytta vegg þangað til
hann hafði numið hverja einustu
línu málverksins.
Eitt kveld, eftir að Pétur hafði
hleypt honum leynilega inn í her-
bergi sitt, tók Michael, sem hafði
fundið nokkrar viðarkolsagnir, til
að teikna undarlegar myndir á
“LÆKNIÐ KVIÐ-
SLIT YÐAR EINS
OG ÉG LÆKNAÐI
MITT EIGIД
Gamall sjókafteinn læknaði sitt
tigili kviðslit eltir að læknar
sögðu "uppskurð eða (Jauða."
MeSal bflun OK Uk aent ðkrypU.
Kafteinn Colltngs var í siglingum
mörg Ar; og svo kom tyrir hann tvö-
falt lcviBslit, sva hann varö ekki ein-
ungis aS hœtta sjóferöum, heldur líktt.
aö liggja rúmfastur i mörg ár. Hann
reynði marga lækna og margar teg-
undir umbúHa, án nokkurs árang-
urs. Loks var honum tilkynt aö ann-
aö hvort yröi hann að ganga undtr
uppskurö eöa deyja. Hann gjöröi
bvorugt. Hann læknaöi sjálfan slg.
‘'BræSsr mtnlr ok Systur, Þtr Þurfttl
JBkkl aö Láta Hkera Vtinr Sundur
Nt a» Kveljnat 1 llmbötSum.”
Kafteinn Collings íhugaSi ástand
tt vandlega og loks tókst honum aö
nna aöferötna til aö lœkna sig.
Hver og etnn getur brúkatj sðmu
SfertSina; hún er elnföld, handhæg
r óhult og ódýr. Alt fólk, sem geng-
■ metS kvitSslit ætti ati fá bók Coll-
gs kaftelns, sem segir nákvæmlega
á hvernig hann læknaöi sjálfan sig
r hvernig atirir g«t* brúkat5 son*u
.tiin auöveldlega. Bókin og metiul-
fást ÓKKYPIS. Þau veröa send
istfritt hverjum kvltSsUtnum sJúk-
Igi, sem fyllir út og sendir mitiann
ir ati neðan. En senditi han“
■ átiur' en þér látiti þetta blati úr
sndi ytiar.
FREK RIIPTLRE BOOK AND
REMEDY COCFOH
pt. A. W. Collings (Inc.)
Box 306 C, Watertown, N. Y.
Please send me your FREE
Rupture Remedy and Book wlth-
out any obligation on my part
whatever.
Name
Address
hvítþveginn vegginn. Þessa iðn
sína hafði hann sér til skemtunar
á hverju kveldi, jafnvel eftir að
honum hafði verið veitt vinna við
að hjálpa matreiðslumanninum í
þessu sama húsi kardínálans.
Einn dag, þegar kardínálinn
var á reiki um hús sitt, vildi svo til,
að hann kom inn í herbergi þeirra
drengja, Péturs og Michaels, og
hrökk hann þá við, er hann sá hinn
undrunarverða uppdrátt á veggn-
um. Hann sendi þá eftir drengj-
unum og spurði: “Hver hefir gert
þetta?” i
“Eg gerði það, húsbóndi minn,”
svaraði Michael, “en ef þú hirtir
mig ekki, skal eg reyna að nugga
það af veggnum.”
“Vertu ekki hræddur við mig,”
svaraði kardínálinn. “Mér geðj-
ast vel að þessu verki þínu og eg
ætla mér að senda þig til manns,
sem getur kent þér málaralistina.”
Svo sneri hann sér að Pétri og
sagði: “Þú hefir verið trúr og
dyggur þjónn og eg skal koma þér
í betri stöðu líka.”
Ertu búinn að gizka á, hver þessi
Michael var, sem svona byrjaði æfi
sína á þenna auðmjúka, fátæklega
og þolinmóða hátt? Já, þú ert
réttur; það var enginn annar en
heimsins mesti málari og mynd-
höggvari, Michael Angelo.
Meðan Michael Angelo var að
höggva hina miklu standmynd sína
af Móse — þú veizt hverja eg á
við —- með hornin, sem eiga að
tákna ljósgeislana, er ljóma af á-
sjónu hans, þá stóð vinur hans,
sem mikið vit þóttist hafa á lista-
verkum, og var fús að dæma um
þau, þar hjá og horfði á hann um
stund og sagði sv.o: “Eg álít að
standmynd þín sé mjög falleg og
mér líkar hún ágætlega, en eg álít
nefið of stórt. . Ef eg væri í þín-
um sporum, myndi eg höggva svo-
Iítið af því.”
Michael Angelo lyfti meitli sín-
um og hamri að nefi líkneskisins
og stykki af marmara félj. á gólfið.
“Hvernig lízt þér nú á það?”
spurði listamaðurinn.
“Nú er það ágætt, og eg myndi
ekki vilja koma við það aftur,”
sagði vinurinn.
“Vertu óhræddur,” sagðf Ang-
elo, “og vertu þess fullvís, að eg
kom aldrei við nefið áðan. Eg
hafði stykki af marmara í lófa mín-
um og lét það detta til þess að
prófa skarpskygni þína. Eg veit
líka þegar verkið er eins og það á
að vera, og eg ætlaði mér ekki að
skemma standmyndina, sem er bú-
in að kosta mig svona mikinn tíma
og áreynslu, til þess að þóknast
kenjunum í þér.”
- Eftir það hafði listdómarinn vit
á að þegja og standmyndin af Móse
er enn þann dag í dag eitt af lista-
verkum heimsins, sem í marmara
hafa höggvin verið.
--------o-------
Frá íslandi.
Úr Strand'asýslu er skrifa* 29.
Okt.: — “Suimarið hefir inni kvatt
okkur. Þegar á alt er litið, hefir
j>að verið al.lgott, hvað tíðarfar,
snerMr. Eftir að batinn koin viku 1
fyrir sumnar var bezta tíð fraim und-1
ir miðjan júnif. Brá !>á til norðan-,
áttar og kulda, og var sunmrið upp I
frá því einkar kalt, etnkuim júlímén-l
uður, som að undanteknum síðusMi!
dögnwum mátti heifa einn óslitinn
norðangarður. Skepnuhöld voru t
víðast góð ihér í bygðariagi síðast,
liðið vor, er var aðallAga að þakka1
hinni góðu og hagstæðu tfð, fram-
an af eumrinu. Eins og sumstaðar
annarsstaðar bruigðusf tiínin alger-1
lieiga þetta sinmi, istór svæði af þeim, ■
sumstaðar meir en helmingur tún-
anna, var ein hvft kalskeilia, og þú.
biettur og blebtur lii kaðist, spratt'
ekki neitt að kalia; sum tún voru
aHs ekki ljéborin í sum'ar. Bændur
mega iþví heita alveg töðulausir nú,
en aftur spratt úthagi miokkuð, eink-
um gamilar fjaliaslæigj'Ur. Úbheys-
skapur varð Iþví yfirdieitt nokkur að
vbxtunuin, en hætt er við að heyin
séu æði létt til ifóðurs, því að þau
eru afar sinuborim,, en ekki hrökt-
ust þau til neinna muna. Yfirleitt
mun ekki hiafa verið fækkað skopn-
Höfuðstóll uppborgaður: $7,000,000
Allar eignir . .
um að neinum mun 1 þessari sýsln,
miáske einhveirju fáu af kúm og geld-
neyti. En vogna töðuleysisins er
víst að kýr gera mjög lítið gagn í
vetur, enda þótt fiestir hafi eitt-
ihvað af síld til að geifa jieirn imeð
ú'iheyinu: telja má go.t, ef memm
með því gota haldið kúnum ó-
skemdum, iþó afar vont sé að missa
mjóiikin'a nú í þessari ihinni afskap-
legu dýrtíð, en eftirleiðis verða kýr
bæði 'lítt fáanle®ar og vart kaup-
andi — iþó ifengjust — vegna dýr-
lciko. Hafa því fltestir reyinit til að
liáta kýr sínar lilfa vegna seinni tím-
ans, enda þótt fyrirsjáaniegt sé
gagnsleysi þeirra í vetur. En verst
er, ef túnskemdirnar og áhrif af
þeiin haldast svo árum skiftir, einis
og margir eru ihræddir um, og all-
Mklegt er, og hætt við að afleiðing-
ar himmia afskaplegu frosta síðastlið-
inn vetur verði landismönnum dýr-
ar. — Fiiskiveiði hefir verið lítil í
S'umiar og haust, og er fl'eira en eitt
sem veldur. Fiiskur imm þó hafa
verið og er jafnvel enn nógur, en
beifcuna vamitaði; hér hafa sjómenn
alt af lumdanlfarandi veibt nóga sfld
til beitu ií lag.net að sumrinu, en í unarinnar af .sýsiUmönnum, iþví ó-
sumar veiddist alls ekkert, og befir rel5anlegt er 1)að, að ýmsir þeirra
Imperial Bank of Canada
STOFNSETTUR 1875 — AÐAL-SKRIFST OFA: TORONTO, ONT.
Varasjó?5ur:.............$7,000,000
. $108,000,000
125 útibú í Dominion of Canada. SparisjóSsdeild í hverju útibúi, og má
byrja SparisjóSsreikning meS því aS leggja inn $1.00 eSa meira. Vextir eru
borgaSir af peningum ySar frá innlegs-degi. — ÓskaS eftir viSskiftum ySar.
Ánægjuleg viSskifti ugglaus og ábyrgst
Otibú Bankans er nú Opnað að
RIVERTON, MANITOBA
};iað ekki íyr komið fyrir svo menn
vi'ti, sfðan farið var að veiða síQd til
beitu. Svo ihefir og gæftaleysi líka
vaidið nokkru um aflaleysið. Það
er bæði bagalegt fyrir allan almenm-
ing hér í þessu bygðarlagi, að hafa
okki nægilegan forða af ifiski til
vetrarins, því eims og nú hagar öllu
til,. þá er Iþó fiskurinn lang-ódýr-
asta fæðan, sem rnenn gefca feng-
ið. Úfclendar vörur eru nú orðnar
aWkaplega dýrar. Hér í verzlunum
norðursýslumnar er t. d. nú rúgmjöl
80 kr., ihaframjöl 116 kr. og hveiti
120 kr. pr. 200 pd., og sykur höggv-
inn 90 aura pundið. Hauetprisar
munu enn ekki fyllilega faist&toveðn-
ir. Sagt er 'að mör hafi verið seldur
í ihausit nýr 'á 2 kr. pundið, og er !>að
afskaplegt verð. — ALskapleg rýrð
varð á æðardúni í vor, sem eðlilegt
er, iþví ósköpin öll hlýtur að ihafa
drepist af æðarfuglinum f frost-
grimidunum sfðastlíðinm vetur.
Blöðim hafa getið um seladauð-
ann f vor og sumar. Það er satt, að
gengu ötuliega fram í því, að út»
vega sýsluin og hreppum vörur.
Svo var ,það að minsta kosti um
sýslumann otokar, en síðan að um-
sjónim. var af 'þeim tekin, virðist
mér alt daufara um iframkvæmtíirn-
ar. — Alment eru menn ihér ánægðir
með ihim nýju sambandslög, og telja
það happ mikið, að þinginu skyldi
takast að komast að ifastri niður-
stöðu 1 þessu mikils varandi máli,
og vomandi hefir nú þjóðin greitt
atkvæði með lögunum með miklum
meiri ihluta. Og sannarlega eiga
alilir þeir mienn þákklæti skilið, er
nnnið hafa að framgangi þessa þýð-
ingarmiklla méls, og vonandi verður
þetía til ihappasællar samvinmu
milli bræðrajþjóðanma á komandi
tíð, og nú ætti þinig vort og stjórm
því fremur að geta unmið heil og ó-
skiift að þýðinigarmiklum innan-
Jands framfaramiál'um, sem landið
þarfnast svo mjög, og er það Mbt
skiljanlegt, að miokkur isá lalending-
áreiðamloga ómaklega að flestu eða
öllu leyti í iþessu eifni. Sanníeikur-
inn or sá, að þeir hafa alls ekki selt
síldina með okurverði, iþvf það er
sannað og iþað niiarksinmis, að síld-
in með iþví verði sem iþingmennimir
liafa se.lt hana, er taluvert ódýraii
en 'hægt er að afla sér annars fóður-
bætis nú, eða hverniig er iha>gt að
segja, að sé hlutur sé seldur með
otourverði, sem víst er, að er seldur
töluvert undir sannvirði. Á sama
tíma som ‘TínTinn” er að úthúða
þingmönnunum tfyrir sölu læirra á
Reytoj'afjarðarsfldinni, er seld síld á
Vestfjörðum fyrir ekki lægna verð,
ef ekki liærra, en þeir soldu, og ekki
heflr Tímanum fundist á»tæða til
að íiona að ,þeirri sölu, sem þó var
alls ekki minni ástæða tM, og virðist
þvrí Tímanum vera mislagðar hend-
ur með évítanir sínar og aðfinslur.
Eg 'h'efi heyrt að Breiðfirðingar hafi
orðið að gefa 30 kr. fyrir síldartunn-
uma komna á kvörðunarstað. Hvað
segir Tfminn um að? Bnþaðhafa
að spMla mannorði þeirra og
hnekkja áiiti þeirra f augum vor
kjósonda, en iþunan síldarróg.
Þimgmemn þessir eiga miklu fremur
<l>ökk allra góðra maruia skilið fyrir
framkvæmdir srfnar í iþessu imióli, en
að vera auri ausmir ifyrir Iþær, eins
og Tíminn hefir gert og pilburinn á
Hólmavík. Margt fleira mætti segja
um (þetta sfldanmói, til sönnumar
Jiví að iþessir þrrfr þimgmeimn hafa
að ósokju orðið fyrir ails ómakleg-
um og ástæðullaumim auraustri tré
Tfmanumi, og iþakka miæitti Tímlnn
fyrir ef hann nyti jafnmikiils trausfcs
og vimsælda landismanna eims og
þimgmenn iþessir, oglþað mé Tfminn
vita, að ihonum rniún ekki takast að
æsa kjósendur gegn Iwissum þing-
mönnum með svona löguðum með-
ulum. Tilgangur hans er alt of auð-
sær til þess. — óljósar fregnir hafa
mienn hér fengið um Kötlugosið,
em ilúó hafa menn — ]>ar sem vel sér
til austur og suður fjali— vel séð
gosið í björtu veðri að tov’öldi dags:
út úr þessu síldarméli. AMir hinir
greiintdari og gæbnari rnenrn hér
munu nú Mtia öðrnm augum á mél
þetta en Tfminn og fylgifiskar hans.
ur skuli vera til, er eigi /feginshugar
það miin ihafa drepist æði mikið af fagni /þe«su máili, en í stað þess rísi
sel yfirleitt, ])vrf víða hefir dauða upp og ieyni til að æsa iþjóðina til
seli rekið, og ein;s mun það satt, að sundrungar, eims og við iséum ekki
aðallega hafi iþað lungnaveiki verið, búnir að fá nóg af sumdrniniginni og
sem varð iþeim að ibana. Væri all- himu politiska rifrildi, enda samn-
íróðlpgt, að mákvæmum skýrslum imgarnir að éliti allra ibeztu og vitr-
yrði safnað uim þetta kring uui ustu manna okkar svo igóðir í okk-
Húnaflóa, eftir þvf sem hægt væri. ar garð sem frekast er hugsamlegt,
—• útlitið er annaris okki gott, að enda vitanilegt, að þeir som móti
minsta kosti ekki í norðurhluta þeim ihafa snúiist, hafa gert það
sýslunnar. Vöruibirgðir eru af mjög einunðis til þess að ala á ófriðnum | Þeir Ifta svo á, að slldin isé alls ekki
skormum stoamti, skuldir miklar og sumdrunginni; en raddir þeirra of dýr, þegar alls er gætt, og mtemn
orðnar hjá öHum almenningi, og eru nú vonarMi kveðnar niður fyrir, oru lfka þakMátir 'fyrir að £á hama,
yfir liöfuð ifétækt mikil, og komi nú fult og alt, og láta aldrei upp Irá Því -fáir se.m engir ihe.fðu lagt upp
ís um eða ifyrir miðjan vetur og loki þessu fcM sfn 'heyra. — Töluvert hefir að setja kýr sínar á vetmr nú, ef
höfnuntim, eims og rf fyrra, iþá er lft- verið rætt og ritað undamfarið um Þeir hefðu etoki fengið Iþesisa srfld, og
ill vafi á hvert stefnir, þá verður al- þingmannasMdina svókölluðu, og á P'eti miemm lialdið iþeim óskteiridum
ment hmngur — og mamnfellir, því eg með Iþvrf við síld iþá, sem þrír í vebur, ]>á er það eingöngu síldinni
sökum staðhátta er ekki hægt að alþimgismemn fceyptu á Reyikjafirði
leita til fjarlægari sfcaða þegar sjó- í sumar og seldrn svo affcur ýmisum
leiðim er ibönnuð. Misráðið hygg héruðum og sveitum tM skepnu-
eg að það hafi verið ihjá þin.ginu, að fóðurs. Það hðfir verið ráðist á
taka umsjóm og'iafiskifti landsverzl- þessa þingmtenn alMivassloga og
fráileitt verið þingmenn úr mót-1 þá hafa menn og brðið varir við
Iflokki Tfmans, sem voru riðnir við dynki er munu afa frá gosinu, og
þiá sölu. (>g óvist tel eg með öilu,, mistur lvefir stinndum verið óvemju-
að greinar Tímans falli öllum hér fimlkið, og í fyrradiag var öskufall,
sýslu veil f geð, þvf flestir munu sjá j sem sást isvo grelnilega, af 'því snjór
og ■Skilja af hvaða rótum þær cru j var ,]>á nýfallinn og varð hann dökk
runnar; svo mun og vera um aðrar brúmn af ryklnu! óskandi er og
árásargreinar er gerðar hafa verið vomandi, að gos þetta geri cikki nein-
ar stórskenidir eða haíi sbórkosth^ga
vondar afleiðtmgar, nógir eru erfið-
iteikar landsmamnia saint. Sv. G. *
— Lögrétta.

F á n i n ri.
\
Höfin lengi horfðu og spurðu:
Hvar er, Island, fáni þinn,
þeim er léttfær áður urðu
úthöfin sem fjörðurinn?
Höfin, fáni, fagna þér!
Far og langþráð svar þeim ber.
Ljósi skinin höf þig hlægja,
hrcnn mót sólu lyftir þér,
varla mun þér vindur ægja,
vítt hann þig til frægðar ber.
Út við hafa yztu brún
örugt blaktir þú við hún.
Undir þ ínum fagra feldi
iahn iifnar aftur glóð,
svífur skin af andar eldi
og vor fornu sólarljóð.
Hvar sem þú um höfin fer,
heiður Islands fylgir þér.
Otþrá rík og hetju hugur
horfir drekastöfnum frá,
arnflevg stórlund, styrkur dugur
stýrir fram um höfin blá.
Þína ber nú frægð um flóð
fáninn nýi, unga þjóð.
Undir loft og löndin taka
landvættanna siguróð,
sól og eldar yfir vaka
Islands heiðri, göfga bjóð.
Víða’ um heim til heiðurs þér
hátt þinn fána, ísland, ber!
—Frón.
Bjarni Jónsson, frá Vogi
að þakka, og svo ættu menn að fyll-
aist reiði og bræði gegn þeim mömn-
min sem iliafa genglsií og beizt fyrir
Iþví, iað mernn gátu fengið bráðnauð
symlega vöru fyrir sanngjarnt vrrð.
Það virðist inönnum til belzt of
mikMs miælist af Tfmamum og harns
mö'mnuim. Tíminn verður að fyrir-
gefa, þó við igetu.m ekki fylgt hon-
um í Iþessari bardaga aðifeTð hans,
þvrf traust oktoar á þiingmönnum
okkar er óraiskað ijjrá t fyrir liessar
árásir Ttoans, og eitthvað aimmað
verður hann að ifinna upp, tiil þess
Mórauða Músin
Þessi saga er bráðum upp-
gengin og ættu þeir, sem vilja
eignast bókina, að senda oss
pöntnn sína sem fyrst. Kost-
ar 50 cent. Send póstfrítt.
I ■
Kaupið
STRÍÐS-SPARNAÐAR
STAMPA
ÞEIR K0STA $4.01 NÚ 0G HALDA AFRAM
AÐ HÆKKA I VERÐI ÞAR TIL 1924 AÐ
D0MINI0N 0F CANADA MUN B0RGA ÞÉR
$5.00 FYRIR HVERN ÞEIRRA.
Kauptu Stríðs Sparnaðar Stampa þá þú ert aö
draga saman fé fyrir væntanlega skemtiferö.
SELDIR í PENINGA PÓST AVÍSANA STOFUM, BÖNKUM
OG ALLS STAÐAR ÞAR SEM W.-S.S. MERKIÐ ER SÝNT