Heimskringla - 12.05.1920, Side 5

WINNIPEG, 12. MAl, 1920.
HEIMSKRINGLA
5. BLAÐSIÐA
Imperíal Bank of
Canacfa
STOFNSETTUR 1876.—AÐALSKRIFST.: TORONTO, ONT
Höfuðstóll uppborgaöur: $7,600,000. Varasjóöur
Allar eignir................$108,000,000
7,500,000
183 ðlbA 1 Dominlon of Canda. Spa rÍMjöVndflld f hverju fnbfii, or nfi
byrja SparÍMjðbarelkuinic með þvf aö leKgJa inn 91.00 etin meira. Vextlr
eru borgra»lr af penlnjrum yhar frá InnleKKf-deKl. önkab eftlr viVakift-
um >tVar. ÁneKjuleK viÖNkiftl uiKKlaua ok ábyrf^nt.
Útibú B&nkans að Gimli og Riverton, Manitoba
personal pride, you have my an-
swer, good-íbye.”
Slhe gazed at hjrn in terrible
anguish. Convulsions seized all
her delicate frame, then-she fell on
the floor in a deep swoon. A
snowy pallor swept over her face,
and she was motionless as if dead.
Then the inevitable happened.
Those who posses immense will-
power are not prone to dsepera-
tion, but if such person lose control
of themselves it is apt to be cala-
mitous, and such became the case
with Magnus.
\ Kvaidist í tvö ár.
Þá reyndi Mrs. McNeil Dodd’s
Kidney Pills.
Nova Scotia kona þjáist af bakverk
og gigt, en fær bata af Dodd’s
Kidney Pills.
Hillborough N. S. 1 0. maí (skeyti)
“Eg vildi eg gæti sagt öllum hvaS
Dodd’s Kidney Pil'ls gerSu fyrir
mig,” voru orS Mrs. James McNeiI
vel þektrar konu hér um slóSir.
| Mrs. McNeil gefur góSar ástæSur
fyrir ánægju sinni yfir Dodd's Kid-
ney Pills:
"Eg veit ekki af hverju veikindi
mín stöfuSu, en eg veit aS eg þjáS"
ist í meira en ár. Eg hafSi slæm-
an bakverk, og var svo lasburSa
aS eg gat naumsat komist fram úr
rúminu. Eg átti einnig bágt meS
aS sofa. Eg var sárþjáS mann-
eskja og bjóst jafnvel viS dauSa
mínum þá og þegar. Tveir læknar
höfSu ekki getaS bætt mér. Eg
reyndi bá aS lokum Dodd’s Kid-
Nýkosni forsetinn á Frakklandi, ney Pilís. Þær bættu mér. Nú
Paul Deschanel, er mjög umtalaS- «r eg komin á fætur qg geri hús-
ur í erlendum blöSum nú. Lýsir verkin an þrauta. Þetta þakka eg
Hinn nyi forseti
Frakklands.
eitt blaSiS honum á þessa leiS:
Hann ér hinn laglegasti maSur,
heldur lágtalaSur en einkar glæsi-
pillunum.”
Veikindi Mrs. McNeil stöfuSu
vafalaust frá nýrunum, þess vegna
fékk hún svona skjótan bata.
legur aS ytra útliti, og þrátt fyrir J Dodd’s Kidney Pills eru eina meS
gagnhugsaSa nákvæmni í öllu, alt aiiS sem aldrei bregst.
aS því ástúSlegur. Dodd's Kidney Pills kosta 50c
Deschanel hefir veriS óvenju- fágt
eSa 6 öskjur fyrir $2.50,
---hjá öllum lyfsöluTrr eSa The
lega góSum hæfileikum búinn til Dodd’s Medicine Co., Ltd., Tor-
When he thought Violet beyond ^ess aS ry®ia sér braut á M sviSi> onto' °nt-
life in this world( it became dis'
closed to him that she was all this
sérstaklega, þar sem hugur hans
stóS til. Hann er frjálslyndur — ur
Kfe to him and ’that without her he! frjáÍslyndiS sjálft, segja sumir, og H
could not live, then love prevailed ' teli_a taS ótrúlegt hve honum hefir 1893
over pride ! teitist aS Í4ta réttmæti ýmsra ó-
-n. . . . , n lU. ! líkra skoSana. Hann telst til
The poison that Lady taeraldine : .
»« ii i i • i i r J vinstri manna og mun enginn
Maxwéll had mtended for a poss^! ,
i oregoa honum um truleysi viS
'flokkinn. En hann er ekki svo
a poss^
iible emergency was now in his
pocket, he deposited it there when 1 .. , ,
, , i j.j þrongsynn', aS hann geti ekki veriS
®he died, of course he did not! . \ .
meS mönnúm eSa flokkum. sem
aSrar skoSanir hafa, og veriS hinn
know why he did it, but now he
opened the box and swallowed vingjarn[egasti) innilegasti og ást.
tbe white powder fiercely, wddly,; úSIegasti. JafnaSarmenn geta ekki
en aSrir voru ekki í kjöri.
var fæddur 1808 og dó
Lét af stjórn 30. jan 1879.
Jules Grevy 1879—1887, kos-
inn 30. jan. meS 563 latkv. gegn
99, sem G. Chanzy fékk, en 43
seSlar voru auSir. Endurkosinn
18. des. 1 885 en lét af stjórn 2.
des. 1887. Hann var fæddur
1 807 og dó áriS 1891.
Sadi Carnot 1887—1 894. ViS
undirbúningskosningar 2. des. fékk
death and nothing but death was' V ~ £-"“7 ""'Y^I Ferry 200 atkvæSi- Freycinet 192
bi, choice. He h.d intaken a big "'l“* ** •*»- *’ »**. »8 Catno,
po,,ionofs,,ychnin.,he,,,o„8.s,í"f“;Suraa8“r<!n,7\7U"d-i''9 »*»•• - 188 vo,n á „6,i.
, . , .. j , jarlega næmur a aS skilja þa. Carnot var fæddur 1837 en æfi
poíson known of that kmd, and »t ( Haegnmönnum er illa viS hann — hans lauk þannig, aS ítalskur anar-
díffused all through his system, af ákveSnum ástæSum — en játa kisti myrti hann j Lyon 24. júní
witih electncal celerity. Ihe res , þó, aS hann sé glæsilegur eins og 1894
istance of his giant physic was only | aSalsmaSur af hreinni, gamalli aS-
a matter of moments, then he fell alsaettj óaS'finnanlega nákvæmur,
og þar aS auki, aS því er virSist,
jafn andríkur og hann er óhlut-
drægur. — Mitt í óskapnaSi flokk-
aqna, mitt í bardaganum um völd-
ip, virSinguna og auSæfin, flýtur
Deschanel olfan á öllum öldum,
borinn uppi af hinni nákvæmustu
siSmenningarfullu glæsimensku.
Hann varS brátt næstur aS völd
um forsetanum, geisitekjur, bú-
staSur hans var í konunglegri höll.
I sæti sínu í þingsalnum sópar
with a deep groan beside Violet in-
sensible on the floor.
When he fell the jarring noise
reached Hélga and Goodwyn.
Both realized the situation at a
glance. A hurried telephone call
brought Dr. Swain Junnis Young
on the spot, Violet was quickly
restored to counsciousness, and
the genuine antidote the physician
applied coupled with Magnus’
physical strength, rendered his re-
suscitation possible. but he was mjög að Deschanel. Hann er ró-
legur, ákveSinn, aSgætinn, viss
um öll lagafyrirmæli. Háfbeittur
og slcarpur.
dazed and nervous for several
days.
When Magnus’ wits returned
Violef was pressing a kiss to his
lips. The world had been given
‘back to him. And, Oh, how
happy they both were!
Dr. Swain Junnis Young was a
fortunate man, he had brought 8 ;aJ ekki aSeÍnS eff
back to life two love-devoted souls
1894.
Casimir-Perier 1894—1895.
Kjörinn forseti 24. júní meS 45 1
atkvæSi. Brisson ifékk flest mót-
atkvæSi (195), en þrír aSrir voru
í kjöri. C. P. er fæddur í.París
1847 og dó 1907. Hann sagSi af
sér 5. jan. 1 895.
Felix Faure 1895—1 899. Kjör-
inn 1 7. jan. meS 429 atkv., en
Brieson fékk 362. Hann er fædd-
ur 1841 og dó 1 6. febr. 1 899.
M. Emile Loubet 1899—1906.
Kosinn meS 483 atkv. gegn 279,
18. febr. Fæddur 1838.
M. Armand Fallieres 1906—
1913. Kosinn meS 449 atkvæS-
, um gegn 371, 1 7. jan. 1906ogtók
Og þaS væri hægt^jg atjóm 18. febrúar Hann er
ao skrifa langar greinar í tízku-
blöSin um klæSaburS hans: b/áls-
lín, hnappa, slaufur, sniSiS á vesti
og buxum, greiSslu á hári og
skeggi — alt er þetta eins og þaS
to be united forever, cind he also
■witnessed the happiness of Helga
and Goodwyn, who now announc-
cd their affiance. Trapson and
his wife were ifetched to give their
approval to Magnus’ and Violet’s
marriage which was quickly and
cordially granted. Magnus and
Trapson reconciled and the old
parents gave their blessing to the
couple, both wept from joy and
Dr. Swain Junnis Young laughed
like a ýoung boy.
A week later a double marriage
Was celebrated and the two feli-
citous oouples honey-mooned to
Califomia.
V
Af þessum stutta kafla geta
I
menn nokkumveginn gert sér í
hugarlund hvemig bókin. muni
vera, og hvort höfundurinn sé
VerSur stuSnings til útgáfu hennar.
En þaS verSum vér aS segja, aS
fálr munu þeir Islendingar vera hér
f landi, er heiman aS hafa komiS
fullorSnir, sem náS hafa jalfn góS-
Urn tökum á ensku og Jóhannes.
tízkunni, því þaS getur hver maS-
ur, heldur eins og vera ber viS
hvert tækifæri. Nákvæmni þessa
manns og glæsimenska er list gagn’
hugsuS og framkvæmd af snild.
Deschanel kvongaSist 1901, 25
ára gamalli konu , dóttur vellauS-
ugs verksmiSjueiganda og stjóm-
málamanns.
fæddur 1841 og varS forseti öld-
'ungadeildarinnar ]899. Lét af
stjórn 1 7. febr. 1913.
Raymond Poincalé 191 3—
1920. Eftir harSa kosningahríS
var hann kjörinn forseti meS 483
atkv., 16. jan. MótstöSumaSur"
inn, Pams, fékk 269 atkv. Poin-
caré er fæddur 1 860 og var fræg-
ur málafærslumaSur og lögfræS-
ingur. Tók viS stjórn 18. febr.
Flúin úr varðhaldi.
Smásaga.
Þýdd af S. M. Long.
Fyrri forsetar.
Hinn nýi forseti Frakklands er
hinn tíundi í röSinni, sáSan* 1871. Hinir áSushi geislar júnísólar-
Þeir, sem á undan em gengnir, em innar gyltu tuminn á bæjarhöll-
þessir: inni f Abany. Undur hressandi
Adolphe Thiers 1871 —1873, kvöldvindurinn hreyfSi toppana á
kosinn 17 febrúar 1871, meS at- hinum hávöxnu eikum í “Agena-
kvæSum allra nema nokkurra houses”-garSinum og vakti smá-
vinstrimanna. Fæddur 1 797, dá- öldur á yfirborSi Hudsonsfljóts-
inn 1877. ForsætisráSherra in8. sem rann rólega fram hjá
Frakka 1836 og 1840. Var1 Pinckster Hill.
steypt af stóli 24. maí 1873, fyrir | Undir grænum svölum á afar
samtök afturhaldsmanna og kon-, vönduSum sumarbústaS, bygSum
ungsveldissinna. * I í enskum skemtiskálastíl, sátu karl-
Mac-Mahon marskálkur, 1873 maSur og kvenmaSur í þægilegum
—1879. Vinstrimenn reyndu aS! ruggustólum. MaSurinn horfSi
komast til valda viS nýju kosning- meS ánægjusvip á hina fögru sáS-
arnar en forsetaefni þeirra fékk aS' reiti, prýdda margskonar blómum.
eins 331 atkvæSi, en 362 voru á Og hin ýmsu skip, sem á fleygi ferS
móti. ViS nýja kosningu var Mac- fóru fram og aftur eftír fljótinu.
Mahon kjörinn meS 390 atkvæS- Hann leit ennfremur, ásamt kon-
unni, eftir pilti og stúlku, er gengu
í hægSum sínum eftir einum stíg
skemtigarSsins. Hinn ungi maS-
ur og stúlkan meS bjarta háriS sitt
slegiS, virtust vera sokinn niSur í
ailvarlegar samræSur. Af og til
’aeygSi hún sig niSur og sleit upp
blóm eSa kvistanga, sem hún svo
)ét í hattinn sinn er hún bar í hend-
inni.
“ÞaS er þó sannarlega hressandi
aS fá svona kælandi kvöldgolu,
dftir sjóSheitan sumardag,” sagSi
maSurinn í stólnum og strauk um
leiS vasaklútnum yfir sitt sköllótta
höfuS. “Manni liggur viS aS óska
sér aS vera orSinn ungur í annaS
sinn — eins og þau þarna.”
Þegar hann tók eftir hinum al-
varlegu, næstum áhyggjúfullu
dráttum í andliti konunnaT, stóS
hann upp og lagSi hægri hendina
létt og vingjarnlega á híS hærSa
höfuS hennar og sagSi brosandi:
"HvaS mundi þér verSa, Tea, ef
eitthvert yfimáttúrlegt vald iflytti
þig 20 ár til baka á lífsleiSinni —
til baka viS Ems — til heimilis
þíns — til Lingen; og svo kærni
enn á ný einn þessi stóri Austur-
Fríslendingur, sem væri nýútsíkriif-
aSur aif hærri skóla, og forvitnaSist
eftir því hjá hinni fríSu dóttur um'
sjónarmanns fangahússins, hvort
hún —”
"Fyrst og fremst," tók frúin
Vram í fyrir honum, "verSum viS
ekki ung aftur, og í öSru lagi yrSi
þaS ekki öSruvúsi en þaS er. LiSna
tíSin eykur mér engar áhyggjur —
en þaS er annaS mál um komandi
tímann. Eg held viS ættum aS
fyrirbyggja þaS í tíma. Þó aS
Francis sé 1 8 ára, þá er Ijún engu
aS síSur barn. Frá í dag og þar
til á morgun — nú, þú manst
hvernig þaS á þeim tíma gekk til
í Lingen.”
ViS endurminninguna leiS þó
bros yfir andlit hennar.
“Eg sé ekki hvers vegna viS eig-
um aS fyrirbyggja þaS. Þú hefir
o,ft minst á þaS viS mig, aS hinn
ungi Van der Hoop væri fyrir-
myndar piltur, fallegur, vel uppal-
inn, skemtilegur í umgengni; eftir
því ætti þínum kröfum aS vera
fullnægt. þegar hjartaspurningun-
um er farsællega svaraS. En því
prófi vona eg aS hann sé maSur
fyrir. Hann er ötull og hygginn
verzlunarmaSur — annars mundi
eg ekki hafa tekiS hann fyrir bók-
haldara — og ihann er einbirni stór
auSugra foreldra. AS vísu var
þaS atriSi ekki svo afar mikilvægt,
þar sem dóttir Teddy Agena” —
um leiS kastaSi hann höfSinu til
mikilmenskulega — “átti hlut aS
máli; en samt skaSar þaS ekki.
Hinn gamli Van der Hoop er einn
af hinum ríkustu skipagerSar-
mönnum í New York, og þar auki
ágætis maSur, sem alment er virtur
og velmetinn, og líka af mér — og
hvaS er svo? ”
“Teddy, þú veizt aS eg sam-
þykki alt meS þér. Eg mundi
vera ánægS aS eiga Wilk,o fyrir
tengdason, en —”
“En hvaS ?”
"ÞaS er móSir hans. ÞaS kvaS
hvíla einhver skuggi yfir æskuár- j
um hennar. Enginn veit neitt meS
vissu og enginn veit hvaSan sög-!
mar koma, en þó er þaS 'haft
fyrir satt —”
“Nú, hvaS er þaS þá?”
“ÞaS er sagt aS á þeirri tíS, er
Van der Hoop var skipstjóri, hafi
hann fiskaS hana upp einhvers'
staSar á sjónum. Tugir ára eru
liSnir siSan. en þá héldu hásetarn-
ir á barkinu, sem hann var á, aS—’
“Hann hefir máske fiskaS hana
úr sjónqm eins og haffrú!” hrópaSi
Mr. Agena. “Efbir því er hún
hafmær,” sagSi hann um leiS og
hann sló höndunum á lærin og hló
dátt og innilega. ”En Tea,” hélt
hann áfram næstum í meSaumkv-
unarróm, “sú flónskat sem fólkinu
getur dottiS í hug, hún er hjákát-
leg. Eg hefi séS frúna; hún er
reglúlega falleg, alvarleg og virS-
ingarverS, og ekkert annarlegt á
henni aS sjá, hvorki fæturnar né
annaS; þaS var ekki svo mikiS—’’
“Þú getur gert gis aS mér,”
svaraSi hún; "en eg vil hafa augun j KaupmaSurinn þagSi, og var
j opin, meSan þaS er ekki of seint.” auSsjáanlega í töluverSum vand-
“Hver er þaS, sem hefir reglu- ræSum.
lega fætur? ” spurSi ungfrú Francis 1 Eftir stundar þögn sagSi hann:
sam hafSi flýtt sér þangaS, er hún "Hinn einfaldasti og beinasti veg-
heyrSi hvefaSir hennar hló mikiS. ur í því efni mundi vera, ef þér
ÞaS ert þú, barniS mitt,” svar- vilduS bjóSa konu minni tækifæri
j aSi kaupmaSurinn, og Francis yfir- til aS tala viS ySur, og gera þannig
vegaSi meS barnslegri gleSi hina grein fj^rir sínum skoSunum, og ef
litlu og afar kostbæru geitarskinns til vill aS bera fyrir ySur nokkrar
skó, er hún hafSi á fótunum. ! spurningar.”
1 því kom Tom — hinn svarti "ÞaS eru, mér vitanlega, engar
stofuþjónn húsbóndans — og spurningar til, sem eg mundi ekki
kvaSst vera búinn aS bera á borS. ^ geta svaraS hiklaust,” svaraSi út-
Svo gengu þau inn í borSstofuna. gerSarmaSurinn meS snert al
ÞaS lá einstaklega vel á Mr. Ag- þótrta.
ena, og var hinn skrafhreifnasti viS j Stundu síSar kom Mr. Van der
hinn unga bókhaldara sinn. ÞaS ■ Hoop inn í setustofuna til Mrs. Ag-
var eins og honum væri umhugaS ena, semheilsaSi honum mjög vin-
um aS sýna honum, hve vel hann j gjarnlega og bauS honum. sæti í
væri mentaSur og snildarlega upp stól viS hliS sér. En þaS var auS-
alinn. Hann reyndi meS kænsku'
legum spurningum aS draga hann
sem mest inn í samræSurnar. ÞaS
var sem Francis vildi meS augun-
um grípa hvert orS af vörum hans,
er hann sagSi frá ýmsu er fyrir
hann hafSi komiS. ÞaS var líka
eins og húsmóSirin veittí gestinum.
meiri athygli. MeS sjálfri sér dáS-
i®t hún aS vexti hans og fjörlegu
andlitsdráttum.
Eftir borShaldiS sagSi hún viS
mann sinn'- “ÞaSnVar eins og ein-
séS aS hún vissi ekki vel hvernig
hún ætti aS byrja samtaliS, en þá
var gesturinn svo góSgjarn og nær-
gætinn aS taka þaS ómak af henni.
"Frú Agena,” sagSi hann meS
ró og stillingu, "hjá ySur hafa
hreyft sér einhverskonar efasemdir
viSvíkjandi mér og mínum og okk'
ar kringumstæSum, og eftir minni
skoSun hafiS þér, sem tilvonandi
tengdamóSir sonar mínS> fylsta rétt
tíl aS vita um 'þaS nákvæmlega.
Og því biS eg ySur aS spyrja mig
hver óglögg, háliftýnd endurminn-! hvers sem ySur fýsir aS vita, og
ing vaknaSi í huga mínum. er eg skal eg leysa úr því eins rétt og
aSgætti Mr. Hoop, líkt og-eg hefSi hreinskilnisTega og eg framast get.
fyrir
séS hann einhversstaSar —
löngu síSan.”
“En, Tea, hvernig gæti þaS átt
sér staS? Wilko er aSeins 25
/ »*
ara.
“Já, já, þú hefir rétt fyrir þér,”
svaraSi hún, og var eins og hún
reyndi aS átta sig. "Eg skil ekki
hvernig eg fékk þessa hugmynd.”
ÞaS var orSiS áliSiS nætur, og
frú Tea sat ennþá ein í dagstof-
unni. Hún hafSi veriS aS velta
fyrir sér þessari spurningu, sem
hún gat ekki rýmt ú rhuga sínum.
“Eg get ekki sett mig yfir al-
menningsálitiS,
barnsins míns
Jafnframt biS eg ySur aS taka til
rnáls formálalaust."
“ÞaS skal vera,” sagSi frúin
meS alvörusvip. "Svo biS eg yS-
ur aS segja mér hvort ekki séu nein
þau atvik frá yngri árum konu yS-
ar, sem dulin eru almenningi, og
sem gætu valdiS því, aS viS hik-
uSum viS aS gifta dóttur okkar
syni hennar? ”
"Af hjartans sannfæringu svara
eg nei,” svaraSi hann án umi'hgs-
unar og horfSi einarSIega og glaS-
lega á frú Agena. “En til þess aS
gefa ySur tækifæri til aS dæma
þegar framtíS j sjálfar, er eg fús til aS sýna ySur,
er annarsvegar,” eins og í skuggsjá, myndir af æfi-
dregur aS þeim degi aS þetta verS- þakka
ur aS vera klapaS og klárt.”
tautaSi hún fyrir munni sér. "ÞaS ferli lconu minnar — sem eg má
fyrir hina sönnu farsæld
mína — og þá merkilegu tilviljun,
er urSu þess valdandi aS eg fann
hana. TakiS þér nú vel eiftir, því
eg fer fljótt yfir sögu:
Framh.
Dagurinn nálgaSist.
Mr. Van der Hoop náSi meir og
meir hýlli og trúnaS i húsbónda
síns, og hiS unga meyjarhjarta sló
tíSar, eftir því sem hann lét oftar
sjá sig í "Agena House”.
Einn morgun kom maSur inn á
aSal skrifstoifu félagsins "Agena &
Gorki um Bolshevismann.
Rússneska skáldiS Maxim Gorki
hefir birt grein í tímaritinu “Demo-
Co. Hann var meS grátt hár og krat”, sem ber meS sér mikil von-
skegg, rstkaS eftir sjómanr.a tízku, brigSi hans á Soviet-stjórninni.
og lét segja húsbóndanum nafn
sitt: "Jan Horn van der Hoop, 47
Street 1 79, N. Y., Hudson River
Steamiboat Co.”. Þetta stóS
nafnspjaldinu, sem hann afhenti
skrifstofuþjóniinum. MeS auSsjá-
anlegri ánægju heilsaSi kaupmaS-
urinn gesti sínum; og fáum mínút'
urp síSar sátu þeir andspænis hvor
öSrum. MeS ánægjulegu tilliti
horfSi Mr. Agena á hiS veSúrbitna
andlit hins gamla HoíHendings, er
opinberaSi þaS blátt áfram, aS
þaS væri áform son'ar síns aS biSja
dóttur hans, en aS hann sem faSir
•hefSi álitiS þaS skyldu sína, aS
gera grein fyrir efnahag hans og á-
stæSum.
SamtaliS stóS yfir rúma klukku-
stund. Margskonar tölur voru
færSar inn í minnisbækurnar, og
aS lokum sagSi kaupmaSurinn:
"Sem sagt, eg skoSaSi mig sem
gæfumann, aS taka inn í fjölskyldu
mína son góSvinar míns og velmet
ins heiSursmanns. Elftír því sem
þér hafiS nýveriS sagt mér, virSast
hinar ytri og efnalegu ástæSur son-
ar ySar vera hinar aískilegustu. AS
enginn tengdasonur gæti veriS mér
sjálfum fremur velkominn, hefi eg
þegar sagt ySur afdráttarlaust, Mr.
Van der Hoop. En þó hlýt eg aS
segja ySur, aS kona min mun
leggja hindrun í veginn fyrir áform
okkar,”
"Get eg fengiS aS vita, hvaS
þaS er, sem konan ySar hefix á
móti því aS sonur minn fái aS eiga
dóttur ySar, þaS er aS segja, ef
stúlkan sjálf hefir ekkert á móti
því?”
“ÞaS veldur mér mestrar hrygS
ar,” segir hann, "aS stjórnarbylt-
ingunni hefir ekki fyl'gt nein and-
leg endurfæSing. ÞaS er nú þeg-
a ar ljóst, aS hún hefir ekki megnaS
aS gera mennima heiSarlegri eSa
auka virSingu þeirra fyrir persónu-
leikanum eSa fyrir gildi vinnunnar.
Þar er aS minsta kosti ekkert, sem
bendir á, a$ stjówiarbyltingin hafi
aukiS eSa vakiS saunvizku þjóSar-
heildarinnar. MannslífiS er nú
ekki meira virSi en áSur. Þeir,
sem nú fara meS völdin, eru jafn
harSbrjósta og fyrirrennarar þeirra
voru. Og þaS eru send jafn mörg
þúsund manna í fangelsi og áSur
var.”
Gorki endar grein sína meS því
aS fullyrSa, aS stjórnarstefna
Bolishevismans sé ekkert annaS en
heimskulegúr tilraunir meS lifandi
menn: verkamennina.
Ný tegund spönsku veikinnar.
1 Austurríki hefir orSiS vart viS
sjúkdóm einn, er mjög líkist
spönsku veikinni og margir hafa
dáiS úr. Sjúkdómnum er lýst á
þá leiS, aS honum svipi til sumra
tegunda af heilabólgu. Byrjar
hann meS kvefi, hósta, svefnleysi
og síSaat vöSvakrampa í maga,
handleggjum og fótum. Jafnframt
fá sjúklingarnir ofurlítnn hita, og
oftast endar veikin meS óráSi. ViS
þaS aS kryfja líkin, hefir fundist
bólga í heila. Telja læknar þetta
vera slæma en áSur ókunna teg-
und spönsku veikinnar. En rétt-
ast er aS leggja ekki of mikinn
trúnaS á þessar fregnir eSa gera of
míkí^"úr þeim.
(Isafold.)
-----------6-----------