Heimskringla - 22.10.1924, Blaðsíða 7

Heimskringla - 22.10.1924, Blaðsíða 7
WINNIPEG, 22. OKT. 1924. HEIMSKRINGLA 7. BLAÐSEÐA The Dominion Bank HORNI NOTRE DAME AVE’ SHERBROOKE ST. HöfuSstóll uppb.........$ 6,000,000 Varasjóður ..............$ 7,700,000 AHar eignir, yfir ....$120,000,000 Sérstakt athygli veitt viðskift- um kaupmanna og verzlunar- félagw. Sparisjóðsdeildin. _ Vextir af innstæðufé greiddir jafnháir og annarsstaðar við- gengst. PHONE A 9253 P. B. TUCKER, ráðsmaður. Vesturheimsferð (Framhald frá 3. síBu.) er útsýni gott og gaman aS vera þeg- ai veður er gott. En nú var frost og fjúk með köflum, svo að við kusum hýruna inni. Til dægrastyttingar gekk eg stundum eftir lestinni úr ein. um vagni í annan, og var það góður göngutur og margskonar fólk aö sjá. f sumum vögnunum voru 'eintómir karlmenti og síreykjandi, svo aS loft var þar ilt. í öðrum voru karlar, konur og börn. Heilar fjölskyldur, konur með börn á brjósti og ibörn á gólfinu að leika sér. Fremur fátæk. legt var margt af því og hafði sínar nestisskrínur að snæða úr. Sumt svaf, sumt át, en sumt rabbaði sam. an og sumir rauluðu. En andrúms- lotfið var þungt, líkt og í káetu eða kjallaraíbúð. Svo voru fínu vagn- arnir með fína fólkinu. Þar var snyrtilegt inni og alt fólk strokið og ilmur fór um loftið af ilmvötnum og andlitsfarða kvenfólksins. En ekki sast neinn meiri ánægjusvipur á þessu fólki en hinu. 40 sæti eru í almenningsvögnum, Tveir og tveir sitja saman á fóðruðu hægindi, en gangur eftir vagninum miðjurn milli sætanna, gangurinn svo breiður að tveir geta gengið hvor fram hjá öðrum. Og hátt er til lofts. ws. Rúðurnar eru stórar og má iyfta þeim upp til að hleypa inn lofti nema að mjög sé kalt, en þá má opna vindaugu upp við mæni. Milli vagn- anna er pallur og má standa þar og góna út um sléttuna þegar vill. Á kvöldin er gaman að horfa á glóandi eimyrjuna í kolareyknum sem gufu. vapinn fremsti gýs úr sér. Uppi á þeim vagni er klukka á stærð við nieðal kirkjuklukku, á ramiböldum, sern hringir duglega, þegar lagt skal af stað. I matvagninum eru allskonar krás. •r á 'borðum, og ríflega tekið til mat- ar síns, en drykkur sést þar varla nema vatnið tært. Eg atti auðvelt með að komast í samtal við menn án þess að sækjast eftir því. Það var af því að eg hafði íslenzka skó á fótum. Eg var ætið vanur að nota þá innivið, því eg þekki enga skó þægilegri. (Allra þægilegastir eru þeir þó á gangi út um móa. Móðir jörð er svo yndis. ieg undir iljum. Slíkt finst aldrei á neinum dönskum skóm.) Þessir skór voru úr venjulegu ís. letizku sauðskinni, en vel gerðir og ^glega bryddir með eltiskinni. Jó- hanna í Gilinu hafði gert þá (handa mér áður en eg fór. Skórnir vöktu almenna eftirtekt hvar sem eg fór, og niargir sessunautar mínir gátu ekki a s^r setið nema að fara að spyrja ni'í? og forvitnast um, hvaðan eg væri og þar með skórnir. Eg sagði þeim það og var montinn af skón- um og af því að vera íslendingur. Og svo sagði eg iþeim líka, að lag- iegu vaðmálsfötin mín væru frá verksmiðjunni “Gefjun” úr íslenzkri ull og hefðu kostað þrefalt minna en föt gerast í Ameríku úr heldur á- ferðarljótum grodda þar. “Very in. teresting,” sögðu þeir; og eg hefði getað selt hverjum þeirra 1—2 pör af skóm og almarga metra af “Gefj- unar”.vaðmá1i, og grætt fargjaldið, ef ekki meira. Fyrstu tvær dagleiðirnar frá Win. nipeg þýtur lestin yfir sléttu löndin Manitoba og Saskatchew&n. Síðan kemur maður í Albertafylkið, og fyrst vestarlega í því taka við Klettafjöll- iu og handan við þau liggur British Columbia. Þá nálgast maður hafið og þá fyrst fanst mér eg kunna betur við mig, er eg bæði sá til hafs og fjalla, fjarða og eyja, en þar á ofan voru fjöllin há og tignarleg, snævi prýdd og jöklum. Eg óskaði þess oft að þarna væri umflotin ey, fjöllótt og fögur með blómguðu dalanna skauti og fjörðum fullum af fiski, sem Vestur.íslendingar gætu eignast fyrir sig, og flutt þangað allir sam. an. En margir sögðu mér, að þó að slík eyja fengist, myndu þeir flestir kæra sig kollótta og una á sléttunum. Manneskjan er vanadýr. Það má illu venjast svo gott þyki, jafnvel tó- baki þó það kosti ógleði og uppsölu í byrjun, og jafnvel brennivíni þó það brjáli minni og gefi timburmenn. Það er þvi ekki að furða sig á þó að menn venjist sléttu landi með nef- lausri ásýnd, eins og B. Th. komst að orði. En neflaus er sléttan ekki al- staðar. Við og við er hún prýdd al. grænu skrauti fríðra skóga sígræn. um vetur og sumar, og hér og þar eru vötn. Einkum í Vatnabygðinni (Saskatchewan). Feikna stór vötn breiða sig þar eftir sléttunum. Al. staðar leifar frá syndaflóðinu, og hver veit nema að nýtt sé í aðsigi. I sumum vötnunum er vatnið salt á bragðið. Sagði mér einn bóndi, að saltið myndi þó ekki vera matarsalt, | heldur nokkurskonar engelskt salt, j þ. e. laxersalt, og þvi til sönnunar sagði hann mér, að einu sinni hefðu | kýrnar sínar ætlað að svala þorsta sínum. Þær teiguðu í sig vatnið ó- sleitilega eins og kúm er tamt, en j varla höfðu þær drukkið lyst sína fyr en þær fengu svo megna lífsýki, að við sjálft lá að þær rynnu út í vatn. ! ið. Þegar ekki eru vötnin til tilbreyt- ' ingar, þá er sjónin sama í Vatnabygð inni eins og Manitoba. Akrar, girð- ingar, óræktar móar, skógaslitur, 1 bændabýli úr timibri og stórar rauðar kornhlöður úr timbri altaf eins, og svo akrar á ný, moldin svört, já svo einkennilega svört, þegar hún er plægð, að eg mintist Ridder Hr. Aage í danska kvæðinu, sem legst svo raunalega í “Sorten Muld” strax eft- ir brúðkaupsnóttina og Elsa skælir. i Og þorpin eru öll svipuð, timbur. hús á víð og dreif, timburstéttar með fram götunum, 2—3—4 kirkjur jafn. | vel í smáþorpum. (Því guð er lof- ! aður á mörgum tungumálum, og sín kreddan kend í hverri kirkjunni hon. um til skapraunar og vegsemdar þó.) En hærra en allar kirkjurnar gnæfa kornturnarnir 2—3 í hverju þorpi,; allir eins, eða í laginu svipaðir reyk- \ ingaturninum hans Carls Schiöths og dómkirkjuturninum í Reykjavík. — Einn þessara kornturna tilheyrir venjttlega kaupfélagi sveitarinnar, en seint gengur andófið gegn auðmanna valdinu, sem sogar til sín kornið í sínar svikamyllur og spilar “púkk” , með það í kauphöllum stórbæjanna áj hverjum morgni alt árið í kring. Mörg er búmanns raunin, og lítið j hjálpar þó svarta moldin i Saskatche wan sé fest og frjósöm. Það fer líkt j og í æfintýrinu hans Andersens með álshausinn, sem endurnar streyttust við að tosa á land og svo kom kött- urinn og hirti hausinn. (En nú má eg j vara mig að hleypa ekki af stað rokna rifrildi milli Lögbergs og Heims. kringlu, út af þessu skrifi mínu um heimsins bezta brauðland, Saskatche. wan, líkt og Ágúst Bjarnason í haust.) Eg vil svo klykkia út þessa korn- hugvekju mína með því, að segja líkt og eg sagði við suma kornbændurna, sem voru státnir af sínu korni og fanst lítið leggjast fyrir kappann heima, að púla uppá kúgrasið tómt. “Eg trúi því að áður en langt um líður muni allir lýðir ganga í korn- bindindi, og fara að éta gras eins og kýrhar. Dr. Sambon og fleiri enskir vísindamenn sýndu það og sönnuðu á stríðsárunum, að þó þýzku kafbát. arnir bönnuðu allar bjargir, gætu rnenn glaðir etið smára (trifolíum repens). Og eg hefi heyrt sennilega þjóðsögu hér á landi um konu í Öxna dal, sem í hallæri sauð töðu handa krökkunum, en þau sleiktu út um og hlupit í spik. “Góð eru grösin,” sagði Sigurður í Dal, en kraftfæða er tað. an, að úr einni henni skttli skapast heilar höfuðskepnur kúa og nauta með húð og hári, hornum og mál- n\tu í þokkabót. Og mannslikaminn e,- úr öldungis sömu efnum gerður. Bændur á íslandi þurfa sennilega ekkert að örvænta um að þeir ekki bráðum fari að framleiða góðan mannamat handa sér og öðrum, úr ! sínu túngresi, stör og mýrakólfi og I maríustakki. Það veltur aðeins á að j finna þá réttu samsuðu, gott recept, : nýja tegund af súrheyi og súrdeigi, ! eða bragðgóðan grasagraut, sem gengur í fólkið. (Framh.). Ur bréfi. , Minneapolis, 11 okt. 1924 Herra ritstjóri! Dakota íslendingurinn í síðustu Hkr. minnir mig á bolabít með blóð- lifrar í skoltinum og gor á milli tann. anna. Hann tínir það lélegasta úr stjórnmálasorphaug Bandaríkjanna, og má vel sjá á milli línanna, að þessi Dakota Islendingur muni greiða at. kvæði með La Follette. Eg ætla ekki að fara að tala um La Follette og hans fylgifiska; úrslit kosninganna verða þögull dóniur j fólksins. Eg ætla ekki að fara að fræða lesendur Hkr. um Burton K. j Wheeler og öll hans skammarstrik, því líklega er margt gott til í þeim manni, sem meira væri vert að halda á lofti. Svo eg sný mér að Republican flokknum og Coolidge, og verð fá- orður: 1. Útgjöld þjóðarinnar hafa lækk a, árlega um $200,000,000 síðan árið 1921. 2. Skattar hafa minkað um meira en $1,250,000,000 árlega, en verðbréf stjórnarinnar hækkað meira en 3,000. 000,000. 3. Yfir 100,000 hefir verið vikið frá embætti eða stöðu síðan Repu- blicans tóku vlð völdum. Flestir þess- ir menn voru á gömlum stjórnar. spena. 4. Með beinum lögum hafa Repub- licans gert meira fyrir bændur lands. ins en nokkur önnur stjórn, og það voru Republicans sem stofnuðu $100, 000,000 sjóð til hjálpar bændum, en engin stjórn getur þó einsömul bjarg að bændunum, i því erfiði, sem þeir hafa átt við að stríða seinustu fjögur ár. Bóndinn sjálfur, guð og náttúr. an hafa þar mestu að ráða. 5. Bændalán yfir $300,000,000, mun þó líklega hafa verið drjúgur skerfur til aðstoðar bændum 1921. — Bændur landsins eru því að komast á réttan kjöl aftur með aðstoð Re- publicans. 6. Republicans afmáðu 7 daga vinnu á viku og 12 tíma á dag í öll- um iðnstofnunum í landinu. Það er þvi ólöglegt að menn vinni 12 tíma á dag og 7 daga á viku. 7. Republicans hafa sett á stofn fríar vinnuveitenda skrifstofur ttm alt landið, bændum og verkamönnum til mikils hagnaðar og þæginda. 8. Republicans eru komnir langt á veg með að koma járnbrautum landsins í það horf, að þær verði fólkinu að sem mestum notum og flutningsgjald eins lágt og hægt er að hafa það, eins og stendur. 9. Republicans álíta það ekki fólk inu fyrir beztu að gera stjórnina að allsherjar verzlunarfélagi. Þeir trúa á einstaklingsfrelsið í verzlunarsökum sem í öðru. En þeir álíta að stjorn. in skuli hafa hönd í bagga eða ttm. sjón með öllu verzlunarstarfi lands- ins. 10. Republicans álíta það lífs- nauðsyn þ?jóðarinnar að siglingar komist meira í hendur Bandaríkjanna, að Bandaríkjamenn byggi skipin, sigli þeim og eigi þau. Þetta ntál er að komast á góðan rekspöl. 11. Skipgenga skttrði frá hinum miklu vötnum til Atlantshafsins og til Mexicoflóans er nú verið að niæla út, og það verða Republicans, sera koma því máli í framkvæmd. Einr.. ig hvað viðvíkur vatnsafli fljótan«a og fossanna, sem nú, undir stjóm Republicans, er að komast í gott horf. 12. Republicans halda þvl frant að náttúruauðlegð landsins tilheyri öllu fólkinu, og að stjórninni b' i að j vernda þessi aiiðæfi fólksins, s>g að j laga allar misfellur á því sviði. — Og það hafa þeir sannarlega gert. Synd- ir einstaklingsins eru ekki sytidir alls flokksins fremur en syndir al < fólks. ins. 13. Republicans álita, að á ófrið- artimum skuli auðæfi IanJsins bera sinn skerf, ekki siður en þeir, sem verða að fara í stríðið. l>entokratar virtust ánægðir með t láta her. mennina bera alla byrðin. . JOLIN 0 G NÍÁRIÐ I GAMLA LANDINU SJERSTAKAR LESTIR Frá Winnipeg að skipshlið í Haliíax PVRSTA IjKST, frA AVInnlpeif kl. 1«. f. h., I ile«einl»er níí K.S. UeKlnn, sefn sljílir 7. ilesem- ber tll (íalsKou, llelfnst ok Liverpoo*. ÖBiNUR LEST frá WfnnlpeK. kl. 10 f. h., 5, denember, ati E*S. Andnnin, «em slulir 8. iles- ember t*I I’lymonth, Cherliour« ok Lonodn, elnn- 1k K*S. Sntnrnia nem MÍftlir samn dnp: t*l GlnsRow £»R1I)JA LKST frá Winnipeg: kl. 10 f. h., 8. desember, nb K.S. I*ittefbursr ojk K.S. Ordunn, »em si;Kia 11. desember til CherbourK, Southnmpton ok HamborK. FJÖKÐA IjKST frfl Winn ipecr, ki. 10 f, h., 11 desember, aK K.S. Carmnnia, sem siKÍIr 14. dea- ember tii Queenstown »k Llverpooi, ok K.S. Cniuida, aem sÍKlir 14. desember tll GlnsKow, lleifnst ok Llverpooi. SÉRSTAKIR SVEFXVAGNAIt FRA VAXCOUVKR, EDMOXTO.X, CALGARY, RKGINA, VKRÐA TENGDIR ÞESSUM LKSTl M 1 WINNIPEG SASKATOÖX’, S^rstaklr "tourtnt” ok “stnndnrd"-svefn vn«:nnr frfl Vnneouver, Kdmonton, Cai- Kary, Snskntoon, RejKÍnn, Winnipes:* beint nb Mkip»hilh, sem hör seKlr. K.S. Athenla, 21. nflv., frfl Montrenl tll GlasRow, || K.S. Unlted StateN, 4. des., frft Unlifax t’i ChrÍMt- iaiiMand, ChrÍMtiania, Knupmnnnahnfnar. K*S. Darie, 22. növ frfl Montrenl tll Llverpool, K.S. Stockholm, 4. des., frfl Halifax til GflteborjK* Hver Cnnadian Nntlonnl iimbofismnlíur srefur yfl ur mefl Aniejcju fullar upplýMÍnjjrnr, ok hjfllpnr yflur nfl rflílKera ok rflflMtnfa fliiu nnuflMynleffu* Pantið Nú 14. Til þess að varðveita verka. menn landsins, hafa Republicans sett strangar skorður við innflutingi á fólki frá hinum suðrænu og aust- rænu löndum Evrópu, og algert bann á innflutningi Mongóla frá Asíu. — Stórt spor viturlega stigið. 15. Að gera hinar sólbökuðu þurru eyðimerkur suðvestur landsins að grónum grundum og óvaxtagörðum, er nú að komast á svo góðan rekspöl, að fólkið í suðvesturlandinu er und- antekningarlaust með Coolidge. 16. Að halda við sjóher og land- her til varnar amerískum heimilum og amerískri verzlun — fólkinu öllu til varðveizlu og blessunar, er ofar- lega á dagskrá Republicans. 17. Að greiða úr öllum misskiln- ingi sem á sér stað meðal Svertingja og hvítra manna, og að koma á sem allra beztu samkomulagi í þvl efni, er áform Republicans. Coolidge for. seti leggur sérstaka áherzlu á að það mál komist í sem bezt horf tafar- laust. 18. Republicans hafa aðstoðað kvenfrelsi meira en nokkur önnur stjórn, og í fyrsta skifti í sögu lands ins sitja nú konur á allsherjarþingi Bandaríkjanna — fullir jafning'jar karlmanna. 19. Republicans heimta heiðarl-cga stjórn og stuðla að heiðarlegri stjórn af öllum mætti; að beita réttvisi gegn ( brotlegum embættismönnum, sem hafa misbrúkað stöðu sína sjálfum sér til efnalegs hagnaðar, eða á ann- an hátt hafa sýnt óráðvendni sem! embættismenn þjóðarinnar. Menn hafa verið í báðum flokkum á ýms. | um tíinum, sem hafa verið tilbúnir að selja sjálfa sig, og menn utan flokk- ! ann? hafa verið reiðubúnir að kaupa stjómmálamenn og áhrif þeirra sjálf urr sér til hagnaðar. Slíkt veikir traust fólksins á stjórninni yfirleitt — veikir báða eða alla flokka, og er | haíttulegt hverri stjórn, hverju nafni sem hún nefnist. Að veikja trú fólks ins á stjórn landsins eða aðal embætt- ismönnum þess, getur haft alvarlegar afleiðingar; þess vegna mikil nauð- | Syn að sérstök varkárni sé viðhöfð, svo að hið sanna megi koma í Ijós. Það er algengt í öllum löndum, að stjórnmálamenn verði fyrir læiskum ásökunum, og stundum beinlínis nauð synlegt að svo se. En betra er þo líklega, að fólkið leggi ekki dóm sinn á málið fyr en öll kurl eru kom. irj til grafar. Þeir, sem illa hafa reynst í sinni stöðu sem embættismenn landsins, bera ekki á sér einkenni Republicans, og engir eru hryggari en Republic- ans, að slíkir rnenn skuli bafa fund- ist í þeirra flokki. Eins og Coolidge forseti hefir sagt þá “vantar þjóðina ekki meiri efna- legjn vöxt, heldur nteiri andlegan vöxt, ekki meiri lærdóm, heldur rneiri karakter. Okkur vantar ekki meiri stjórn, heldur meiri “kultur . Okkur vantar ekki meiri lög, held- ur meiri trú. Okkur vantar ekki imþiri skymsemi, heldur meira sið- ferði. Ekki meira af því sem við sjáum, heldur meira af því sem við sjáum ekki”. Coolidge og Dawes eru efalaust beztu mennirnir, sem þjóðin hefir á að skipa að þessu sinni. G. T. A. Aths. — Vér höfum ekki viljað neita svari þessu til Dakota.íslend- ingsi upptöku, þó ekki falli saman skoðanir við höfund hennar, og þó um hana gildi engu síður en um þina greinina, að hún er aðeins þýðing á kosninga lofgerðardrápu, sem blöð- unum í Bandaríkjunum er borgað fyrir að flytja. Á slíkum greinum er að jafnaði mjög lítið að græða, og hefðum vér heldur kosið, að sjá menn ræða um forsetakosningarnar frá eigin brjósti og með sjálfstæð- ari rökum. Ritstj. --------0-------- Frá Islandi, bara að auka ræktaða Iandið, svo að hægt væri að afla fóðursins með minni erfiðleikum. Svo mátti heita, að aldrei kæmi regnskúr alt vorið, sífeldir þurkar og kuldar. Tún því mikið kalin og töðu fengur manna því með allra minsta móti, gengur næst sumrinu 1918. Út- engi nú farið að spretta, svo nálgast mun meðallag. Með slættinum, sem alment byrjaði kringttm 20. júlí, brá til votviðra, svo að töður náðust ekki algerlega fyr en undir miðjan ágúst. En frátafasamt við útengjaheyskap meðan töður nást ekki, því víðast er langt til slægna. Veltur nú mikið á hversu hagstæð verður veðrátta það sem eftir er sláttar. Fiskiafli hefir verið allgóður á Steingrímsfirði og Gjögri, en tilfinn- anlegur beituskortur, því síld hefir ekki veiðst, þar tii nú fyrir stuttu, að farið er að verða vart við hana. Bréfkafli úr Strandasýslu. — Fyrst er þá að minnast á veðráttuna. Síð- astliðinn vetur var einn gjafafrek- asti, sem komið hefir í íslausum ár- um, um miðbik sýslunnar. Þar sem útheysskapur var með rýrasta móti í fyrra, þá gáfust hey upp að mestu. Hjálpaði bezt að margir áttu fyrn. ' ingar frá hinum góða vetri í fyrra. Skepnur gengu vel undan og lantba höld hvarvetna góð. Menn minnast ekki þeirra erfiðleika, sem alt vetrar. far bakar, þegar hægt er að sleppa skepnum í góðu ásigkomulagi út 4 vorgróðurinn, þó oft verði sú raun löng og torsótt. Ásetningur er líka farinn að verða svo góður, að víðast hér hafa menn lítið af fóðurskorti að segja, og horfellir þekkist ekki; er þar með stigið stórt og happadrjúgt spor á braut landbúnaðarins. Vantar Um pólitík er riú lítið (skrafaö, ■enda strjálir mannfundir, því fast verður að sækja starfið til sjós og lands um þessar mundir. Sigurður Kristjánsson bóksali varð sjötugur í gær. Kl. 2 gengu prentar. ar heim til hans fylktu liði undir fána prentarafélagsins. Nam fylkingin staðar á götunni fyrir framan hús Sigurðar, en stjórn félagsins fór inn til hans og flutti honum kvæði, er ort hafði Stefán skáld frá Hvítadal. Flutti ritari félagsins kvæðið og mælti um leið nokkur orð. Afmælis- barnið kom þá út og ávarpaði félags- menn, en að því loknu var hrópað fer falt húrra. Að lokpm afhenti Sig- urður Kristjánsson 1000 kr. minn- ingagjöf til styrktarsjóða Prentara. f élagsins. (Vísir). ♦♦♦ Nýjar vörubirgðir um tegundum, geiréttur é.é —1 TímTnir TTioltnSnr nf r\ll Y Timbur, Fjalviður af öll- ; ♦♦♦ °S allskonar aðrir strikaðir tiglar, hurðir og gluggar. ♦< ♦> V f Komið og sjáið vörur. Vér erum ætíð fúsir að ♦< ♦> sýna, þó ekkert sé keypt. ♦< f The Empire Sash & Door Co, < T Limited. ** T HENRY AVE. EAST. WINNIPEG. ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦^♦♦♦♦^♦♦♦♦♦♦♦♦^♦♦♦♦♦^♦♦^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦^•♦< " KOL! - - KOL! ' f f f ♦;♦ >♦:♦ f i HREINASTA og BEZTA TEGUND KOLA. Bæði til HEIMANOTKUNAR og fyrir STÓRHÝSI. Allur flutningur með BIFREIÐ- Empire Coal Co. Limited Sími: N 6357—6358 603 Electric Ry. Bldg. : f f f T f f ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦^♦♦^♦♦^♦♦^♦♦^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦^

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.