Heimskringla - 14.01.1925, Síða 1

O--—.—— —-------——
f VERÐLAUN GEFUS KYIUK
OOUPONS OO UMBÚÐIR
Sendið eftir verílista til Koyal
Crown Soap Ltiln 654 Main St.
Winnipeg.
,;—————--------------
♦---------------------
VERÐLAUN GEFIN FYRIR
COUPONS OG UMBUÐIR
ROYAL,
CROWK
SendlTJ eftir verílista til Royal
Crown Soap L.td., 654 Main St.
Winnipeg.
XXXIX. ARGANGUR.
WINNIPBG. MANITOBA, MUDYl KUDAGINN 14. JANCAR, 1925.
NUMER 16.
GIANADA
Á fundi Bændafélagsins í Mani-
toba, sem haklinn hefir veriö í
Brandon, var ákveöið aö bændur taki
nú þegar aö búa sig undir næstu
sambandskosningar, og er þegar tek-
iö aö undirbúa framsóknarflokkinn
nndir baráttuna.
Eins og áður hefir evriö getið um
liér í blaöinu, veröur Manitoba.
þingiö sett fimtudaginn 15. þ. m.
{á morgun). 1 tilefni af því heldur
fylkisstjórinn, Sir James Aikins,
samkvæmi, þar sem i boöi veröa
þingmennirnir og konur þeirra. Auk
■þess er gert ráð fyrir, að þangaö
sæki fjöldi forvitinna fylkisbúa.
iSmjörgeröarfélag eitt frá Omaha,
Nebraska, hefir i hyggju aö setja upp
smjörgerðarhús hér i Winnipeg, eöa
rétt utan viö bæinn, og hefir gert ráö
stafanir til kaupa á 40 ekrum af
landi 6 mílur frá bænum, milli Port.
age Ave. og Assiniboia.árinnar, og
einnig á stærra svæöi skamt fra
Lower Fort Garry.
Sú fregn berst frá Ottawa, að
Crow’s Nest Pass flutning^taztinn
hafi aftur gengiö í gildi 9. þ. m. Þaö
tnun gleöja menn hér vestra, aö svo
hefir oröiö, en þó finst sumum, aö
gjarna hefði mátt flýta þessu meira,
eða áður en búiö væri að flytja mest
alla uppskeru s. 1. árs austur.
S. 1. föstudag kom upp eldur á
öðru gólfi verkstæöisbyggingu North
ern Shirt Company, á horni Cumb-
erland og Edmonton St. hér í bænum,
og brunnu þrjár efstu hæðirnar.
Skaðinn er metinn um $150,000, sem
lendir á eldsábyrgðarfélögunum.
Það slys vildi til norður hjá Swan
River, Man., aö ung stúlka, Dorothy
Montgomery, fékk skot í vinstri síð-
una og dó af þvi eftir fáar klukku.
stundir. Hún hafði, ásamt kunn-
ingja sínum, Leslie Wilson að nafni,
verið aö búa sig i sleðaferð, og haföi
pilturinn verið að handleika riffil og
sýna henni, en hann var hlaðinn og
hljóp skotið af, og haföi þær afleið-
ingar, sem fyr segir. Pilturinn var
tekinn fastur.
Þrátt fyrir aöstoð fylkisstjórnar-
ínnar hefir Kreuzburg sveitin hér í
fvlkinu ekki getaö mætt útgjöldum
sínum, hefir því veriö lyst gjald-
þrota, og maöur að nafni R. M. Snid-
er verið skipaöur fjárgæzlumaður
hennar. Er sveitin þar með leyst upp
sem slík, og sömuleiðis sveitastjórn-
in. Mun þetta vera fyrsta tilfellið í
'Manitoba af þessu tægi; vonandi
Veröa ekki fleiri.
Hér um bil einn þriöji af korn-
uppskeru i suðvestur Manjtoba, er
enn óþresktur, samkvæmt frásögn J.
May stjórnar.eftirlitsmanns gisti-
húsa i Manitoba, en hann hefir ný.
lega feröast um þennan hluta fylk.
isins.
Innköllun á útistandandi skuldum
hjá bændum, sem kýr kevptu, sællar
minningar af Liberal-stjórninni í
Manitoba, kvaö nú ganga betur en
síðastliðna marga mánuöi, eða jafn.
vel s. 1. 2 ár.
Reikningur Almenna sjúkranússins
í Winnipeg, bera meö sér, að tekju.
halli sjúkrahússins s. 1. ár er $45,000.
Fara stjórnendur þess fram á það við
bæjarráöið, að til sjúkrahússins séu
veittar $41,000 til þess að þurka skuld
þessa út. I sambandi við þennan
tekjuhallaj er talað um að uppgötva
eitthvert ráö til þess, aö 1áta sem
flesta er sjúkrahúsið nota borga fyr-
ir sig, og láta þá ekki sem það geta,
nota fria plássið þar.
Hon. F. W. Black, fjármálaráö-
herra Bracken stjórnarinnar í Mani.
toba. sagði formlega upp því em.
bætti s. 1. mánudag. Viö stööu hans
tekur forsætisráöherra Bracken. Hon.
Albert Prefontain var skipaður ak.
uryrkjumálaráðgjafi, og gegnir því
embætti jafnframt fylkisritarí^taSrf-
inu; forsætisráöherra haföi það starf
áður á hendi. Önnur breyting, sem
innan ráöuneytisins er gerö, er sú, aö
Hon. R. W. Craig dómsmála-ráð-
herra tekur við eftírliti talsimakerfis
fylkisins af forsætisröherra. Fyrver.
andi fjármálaráðherra tektir viö stööu
há Winnipeg Electric félaginu, sem
varaforseti fjármáladeildar þess, en
stööu sinni sem þingmaður heldur
hann eftir sem áöur. , Það er sagt,
aö Mr. F. W. Black hafi áskilið sér
er hann tókst fjármálastarfið á hend-
ur fyrir bændastjórnina, aö binda sig
ekki lengur við þaö en tvö ár, með
því aö hann ætti kost á talsvert hærri
launum annarsaöar, en við það er
borgað.
| Önnur lönd |
Charles E. Hughes utanríkisráö-
herra Bandaríkjanna, sagði af sér em
bætti 11. jan. s. 1., og lætur hann af
embætti 4. marz n. k. — Eftirmaður
lians verður F. B. Kellogg, sá sem
nú er sendiherra Bandaríkjanna í
Bretlandi. Mr. Hughes hefir tekiö*
þátt í opinberum málum um síðast-
liðin 20 ár, og reynst í hvivetna hinn
nýtasti maður.
Fyrir skömmu var staddur í borg.
inni Philadelphia í Bandaríkjunum,
Sir George Paish, nafnkunnur
brezkur fjármálafræðingur. Hann
hélt fyrirlestur í “Transatlantic
Society”, og hélt fram í þeim fyrir.
lestri, að nema því aðeins að skaða-
bótaskuldir Þjóðverja yröu færðar
niður og Frakkar yfirgæfu Rínar.
löndin, væri annað Evrópustrið óum-
flýjanlegt.
“Ef að ekki verður komist að rétt-
látri niðurstöðu”, mælti Sir George,
“munu Frakkar halda kyrru fyrir í
Rínarlöndunum, þar til skaðabæturn.
ar eru borgaðar, en það er algerlega
ómögulegt fyrir Þýzkaland, aö
'greiða hina upphaflegu upphæð, en
þaö mun valda því, að þeir reyna að
reka Frakka burtu og nýtt strið
byrja.
Þýzkaland mun ekki gera sama ax.
arskaft og það gerði síðast, sem sé
að hafa Rússa að andstæðingi, held-
ur þvert á móti hafa þá þjóð með sér.
Og þær munu i sameiningu geta náð
hernaðarlegum yfirráðum yfir Ev-
rópu”.
Ákaflegir kuldar hafa gengið yfir
Kákasus-Iöndin nýlega, svo að aðrir
eins hafa ekki orðið þar síðastliðin
hundrað ár. Hafa kuldar þessir orð-
ið um 160 manns að bana, og þúsund-
um gripa. Menn þar eru hræddir
um að kuldar þessir hafi áhrif á upp-
skeruna næsta ár, og valdi hungurs.
neyð þar i landi.
Jóhannes Jósefsson glímukappi og fé-
lagar hans þrír, eru þessa vikuna á
Empire leikhúsinu í Lawrence, Mass.
Er sýning Jóhannesar talin það besta
á skemtiskránni. Blaðinu “Eagle”,
sem gefið er út þar í borginni farast
þannig orð:
“Sýningin er áhrifamikill smáleik-
ur, sem gerist á frumbýlings.árum
Vesturlandsins. Veiðimaöur veröur
fyrir árás þriggja Indíána. Ekki er
eitt orö talað, en hinn þöguli leikur
er fyrirtak, og endar með undursam.
legri viðureign, þar sem Jósefsson
hendir Indíánunum í allar áttir. Á-
horfendur voru mjög hrifnir.”
Mussolini, forsætisráðherra Italíu,
er nú oröinn heldur hræddur um lif
sitt, álítur hann að setið sé um sig
af óvinum sínum, og má segja, að
hann farii huldu höföi, þannig, að
mestu varúðar er gætt um feröir
hans, og þeim haldið sem mest leynd-
um. T. d. ef hann á að vera á viss.
um stað á vissum tíma, þá kemur
hann þangað öllum á óvart, löngu á
undan áætlun og þá strax umkringd
ur af vinum og varömönnum; eða ef
látiö er berast út, aö hann ætli að
feröast meö járnbraut, þá fer hann
þá ferð í bifreiö. — Yfirleitt bera
fréttirnar það með sér, aö veldi Fasc-
ista muni vera að minka. Þeir
neita allra ráða til að halda völdum,
ráðast á andstæðinga með allskonar
ofbeldi og gera hlöö þeirr unnvörp-
um upptæk. Öflugustu andstæðing.
ar Fascista eru frjálslyndi flokkur.
inn, og er bardaginn á milli þeirra
oröinn æriö haröur. Nú sem stend.
ur viröist livor aðili um sig leggja
mesta herzlu á aö ná hylli konungs.
ins, sem mjög hefir vaxið í áliti þjóö
arinnar nú upp á siðkastiö, fyrir fram
komu sina í vandamálum hennar.
S. 1. fimtudag voru teknir af lífi
i Sing Sing fangelsinu, tveir unglings
menn, John Emdito, 21 árs, og John
Rys, 19 ára, fyrir morð á kínversk-
um rnanni, Lee Yong að nafni. Það
virðist nokkuö hart aö gengið, þeg-
ar þaö opinbera heimtar tvö líf fyr,
ir eitt.
----------X-------------
Fyrirlestur.
Hr. Einar H. Kvaran, flutti fyrir.
lestur sinn — eins og til stóð — “Um
rannsókn dularfullra fyrirbrigöa”,
fimtudagskv. 8. þ. m. í Sambands.
kirkju. Aðsókn var mikil, svo auka
varö við mörgum sætum.
Síra Rögnvaldur Pétursson skipaði
forsetasætið, og kvaö þaö íagnaðar-
efni Vestur.Islendingum, aö mæta á
ný þessum fræga landa vorum hér
vestra, — fór einkar hlýlegum orðum
um starf hans hér vestra, fyst sem
ritstjóra “Heimskringlu” og síðar
“Lögb.”.
Skáldgáfa, ritsnild, afburöa skýr.
leiki og göfug þjóðrækni hefði ætíð
einkent hann. Heima á ættlandinu
heföi hann skipaö margar ábyrgöar.
stööur meö heiöri og sóma, og Is.
landi til ómetanlegs gagns.
Fyirlesari þakkaöi hlýleikann og
velvildina, — þó óverðskuldað væri.
Fyrirl. mintist komu sinnar hér
Vestur um haf fyrir 17 árum síðan,
hefði hann þá flutt erindi um sama
efni, — sumir liefðu þá álitið sig
brjóstumkennanlegan fyrir að flytja
aðrareins fjarstæður og hann þá
hefði gert, — að þeim fanst.
Þrátt fyrir þetta, kvaðst fyrirl.
hafa því nú að lýsa yfir, — að hann
— efir mikla reynslu síöan viö þess-
ar rannsóknir — heföi ekkert aftur
að taka, heldur miklu við að bæta.
Yfirlit gaf þá fyrirl. yfir þá breyt-
ingu, er orðið hefir á. s. 1. aldarfjórð-
ung, á þekking og skilning á spirit-
iskum fyrirbrigðum, og viöþrkenn-
ingum er rannsókn dularfullra fyrir-
brigða hefir hlotið, sem merk vís-
inda- og fræðigrein meðal hinna
mentaðri stétta, merkari blaða og
tímarita, er áður fyr hefði 'ekki þor-
að að birta nokkuð um þessi mál;
flytti nú önnurhver grein fréttir tim
þesst efni. -
Þá skýrði fyrirl. frá nierkum fvið-
burðum úr reynslu sinni í sambandi
við “Líkamninga” (Materializafion)
fyrirbrigði er nú væru viðurkerm áf
"lluni þeim vísindamönnum, er hafa
rannsakað þau til hlitar. Einnig skýröi
hann frá merkilegum hugrænum
fyrirbrigðum er komu fyrir á fund.
um hjá merkum miðlum á Englandi,
er hann hafði kynni af. í í
Fyrirlesturinn var fluttur af þeirri
orösnild, rökfærslu og sannfæringar.
afli, sem höf. er frægur fyrir. Að
lokum var fyrirl. greitt þakklætisatkv.
nteð þvi aö alli risu úr sætum sínum,
og klappuöu lof í lófa.
F. S.
--------0------
*
Ur bænum.
Einar H. Kvaran rithöfundur,
heldur fyrirlestur aö Churchbridge,
Sask., að kvöldi þess 21. þessa mán-
aðar, auk þeirra sem áður hefir ver-
ið auglýst, aö hann flytji í Vatna.
bygðum.
Á mánudagskveldið 12. þ. m. lögöu
af stað héðan úr bænunt sira Rögn.
valdur Pétursson, kona hans, Hólm.
fríður og rnákona, Hilaögerður, áleið-
is til Kandahar, Sask., til aö vera við
jarðarför Guörúnar heitinnar Krist.
jánssonar, tengdamóður sira Rögn.
valdar og móöttr þeirra systra. Bú-
ast þau við að vera að heiman fram
ttndir vikulokin.
Einar H. Kvaran kom frá Árborg
á þriðjudaginn. FJutti hann fyrir.
lestur þar mánudagskveldið fyrir
fullu húsi, eins og við mátti
húast. Meö honum kom og sira
Ragnar sonur hans. Messaði hann í
Árborg á sunnudaginn.
Dr. Tweed tannteknir v(ei öur í
Arborg fimtu- og föstudaginn 22. og
23. janúar.
Missögn var það í síðustu “Heims.
kringlu”, aö í ritstjóri blaðsinls 1|egi
á Almenna sjúkrahúsintt hér í bæn.
um. Hann fór á Misericordia
sjúkrahúsiö, og var skorinn þar upp
s. 1. mánudag af dr. B. J. Brandssyni.
Uppskuröttrinn heppnaðist vel, og er
hr. Halldórs nú á góöum batavegi.
-------0-------
Salmagundi.
Fyrir mörguni árum, var ég við
nám í Winnipeg. Var þaö þá ein-
hverntíma aö skólabróðir minn mint-
ist þess, að einhver snjallasta ræða,
sem nokkursstaðar væri að finna,
hefði verið flutt fyrirvaralaust, af
trúvillingnum Robert Ingersoll. Og
þaö meö, að þetta væri likræða eftir
barn.
Geröist ég þá forvitinn og ásetti
mér að lesa þetta, við tækifæri.
Ingersolls haföi ég þá heyrt getið, en
alls ekki aö neinu góðu. Hafði ein.
hverja óljósa hugmynd ttm, aö hann
heföi verið guöníðingur, eitthvaö \
svipaöur þeim Waltaire og Paine. ’
* * *
Efni voru af skornum skamti, og |
leitaði ég þvi á náðir Carnegie bóka- j
safnsins.. Var ég þá vart fullþrosk. i
aöur, og bar þess glögg merki utaná. j
Varð því bókavörður seinn til aö j
sinna þessari bón minni, en vísaði mér
loks upp á loft i tilvitnunarsafnið.
Tók þar við mér og bón minni, ald- j
inn maður, sem lét sér, að mér
fanst, helst til annt um andlega vel-
ferð mía. Hvatti hann þess mjög, aö
ég hefði kynni af Ingersoll, en varð
þó loks við er ég tilkynti honuni, að
mig langaöi aðeins að lesa þessa einu
ræðu. Fékk ég aö lesa hana þar fyrir
augurn hans, og þótti mikiö um.
# * *
Svo liöu ntörg ár. Mér gleymdist
Ingersoll og þessi stundarviðkynning
fyrir náðir bókavarðarins. Þá kom
þetta loks í huga minn, og það sér.
staklega, að Ingersoll væri nokkurs-
konar forboðið epli. Einhversvegna
var hann á index expurgatorium
kirkjunnar. Eg ásetti mér aö rann.
saka þetta.
Nú leyfðu efnin, að ég eignað-
ist fyrirlestrasafn hans. Varð það úr,
af því tregða haföi verið á þvi, að ég
fengi að kynnast honurn að ég las
allar ræður hans með sérstakri
gaumgæfni. (Flestum af börnum
Evu er líklega þannig fariö). Þó
fanst mér snemma í lestrinum, aö
nokkuð væri nteira af rnælgi hjá
honttm en rökfærslum. Ekur Paine
öðrttm götum í því máli, og er stórum
attðugri af sannfæringarkrafti. Eru
báöir hættulegir bókstafstrú, og þess
ekki að furða þótt þeir séu kvíaðir á
efri loftum í bókasöfnttm, og rétt.
dræpir í kristilegum heimahústtm.
* # »
Mergurinn málsins er þessi: Viljir
þú forða barni þíntt frá þvi, aö troða
battn upp í nefið á sér, þá hafðu þaö
ekki á orði við barnið aö þaö ntegi
ekki troða battn ttpp í nefiö á sér. Að
þú hefir það á orði, kemttr barnintt
til aö álykta, að þaö sé ein sætasta
syndin að ganga með baun í nefinu,
og rnjög svo eftirsóknarverð. Vér
mennirnir erum þannig geröir.
L. F.
----------x------------
Opið bréí til bœnda í
norðvesturhluta N.-ísl.
Kæru stéttarbræður!
Fyrir eitthvaö 5 árunt síöan var
sett á fót verzlunarfélag í Árborg.
Var það stofnaö af bændttm og er
stjórnað af bændum. Mátti svo að
orði kveða, sem alt bygðarlagið log-
aði þá af, brennandi áhuga manna
fyrir þessu nýja fyrirtæki. Var það
almennt álitið aö vöruverö hjá kattp.
mönnutn væri ósanngjarnt, að þeir
græddu óhæfilega ntikiö og sá gróði
ætti ekki réttilega heima hjá þeim.
Stofnfé var drengilega lagt frarn af
hluthöfum. Stærsta verzlunarhúsið í
Árborg var keypt og siðan hefur
þessi bændaverzlun verið rekin meö
dugnaöi á því sviði, sent hún nær yf.
ir Margir stofnendur höfðu óefað
gert sér mjög glæsilegar vonir ttni
stórmikinn arö, innifalinn í lækkun á
vöruverði. Ef til vill hafa margir
orðið fyrir vonbrigðum þar, en samt
sem áður hafa hluthafar víst yfir.
ieitt staðið vel og drengilega meö
verzluninni og ekki haft tnargar hjá-
konur. Er þaö virðingarvert að
þrátt fyrir marga örðugleika hafa
menn staðið trúlega saman, ög ef
borið er saman við santskonar fvrir.
tæki í öörunt bygðum, hefur þetta
félag víst ekkert aö blygðast sín fyr.
ir. Eg vildi aöeins óska, að þeir sem
ertt eins trú ;r samvinnu hugsuninni
og raun hefir borið vitni ttm, aö hlut
hafar eru í Árborgarfélagintt bærtt
rneiri sigur úr bitum en orðið hef.
ttr entt sem komið er, ég á við fjár-
hagslegan sigur. En með því eina
móti, að gefast ekki upp, og halda
altaf eitthvaö í áttina til að bæta kjöt
sín, veröa menn sigttrlaunanna varir
Margir hafa viljað gylla bænda-
verzlunina um skör frani, sagt aö
vöruverð sé rnikiö iægra i Árborg
fyrir þá sök, að þessi verzlun sé þar.
Þetta og annað eins er blátt áfram
fydgisöflun, og ætti aö beita henni
varlega. Og þar sem aðrir eins vits-
munamenn eiga hlut að máli og Ný.
Islendingar, er hennar ekki þörf.
Margir sverta hændaverzlunina og
sumir ef til vill um skör frarn. Það
skyldu menn og jafnan gera með
samúð, að finna aö nýjum fyrirtækj-
um, er jafnan meiri nauðsyn, að
ræða um annmarkana í bróðerni og
brjóta þá vel til mergjar, heldttr en
kostina, sem fram úr skara. Er nú
sem mikið af þeirn áhuga, sem varð
vart hér í byrjun þessa félagsstofn.
unar, sé að dvína, maöur hevrir ekki
mikið talað um nú hver nauðsyn.
sé að verzlun sé í höndum bændanna
sjálfra, þvi síður sést nokkurt orö
um það á prenti, og mega forkólí-
ar þessa fyrirtækis eiga það, að þeir
hafa verið furðulega varkárir með
það, að rita aldrel nokurt orö um
þessa samvinnu sina. Finst ykkur
ekki jafnnauðsynlegt nú og nokkuru
sinni áður að tala ttm samvinnu ? Eða
finst vkkur að nú sé ekkert meira
hægt að gera ? Eða finst ykkur svo
sent að verzlunin sé komin í gott lag
hjá okkur?
“Nei, bræður góöir, það þarf að
viðhafa sífelda fygisöflun, en eins
og ég hefi þegar sagt, er hún verri
en ekki, nema því aðeins, að hún sé
bygö á hinum strangasta sannleika.
Þegar viö tölum um hvort verzlun-
in sé komin i viðunandi horf hjá okk.
ur, þá getum viö ekki svarað þvi ját.
andi, og það virðist sem altof lítið
sé gert til þess að breyta henni til
batnaðar. Finst ykkur ekki, að það
væri að svíkja sjálfan sig, að segja,
að nú hefðum viö góöa verzlun, þar
sem ennþá ertt lagðar, ef til vill 35%
á suma vöru í viðbót við það, sem
heildsöluhúsin leggja á, í staðinn fyr.
ir að við ættum að fá vöruna heim
til okkar meö verksmiðju.verði, að
viðbættu fluningsgjaldi. Eða er það
ekki það sem sameignaverzlun á að
niiða að ? En þetta nær ekki fram
að ganga, nema mikið sé lagt í söl.
urnar. Hefur þá bændaverzlunin í
Árborg lagt rnikla peninga til út-
bieiðsht samvinntthtigmyndinni ? Ekki
hefur slíkt heyrst. Eg held við hljót-
um ÖIl að velta þeirri spurningu fyr.
ir okkur meira og minna, hvernig
standi á, aö nú þurfi aö leggja jafn.
mikið á vöruna og nokkru sinni áður,
og þá er ekki ósennilegt, að minsta
kosti sumir reki augun í tvent, sem
sérstaklega skjóti fram vöruverði.
Það fyrsta, sem tekið veröur eftir, er’
starfskostnaður og aðalliðurinn þar
er mannakattp. Hið annað, sem menn
reka augtin í, eru vörubyrðirnar,,
sern sífeldlega ertt á hendi. Hefur þá
nokkttð verið gert, sem miðaði aö því
að færa niður starfskostnaðinn? Ekki
neitt! Ymsar aðferðir, sem miöuðu í
þá átt, mætti þó ræÖa um, og vil ég
gera eina aðferð hér að umtalsefni.
Aðferð, sem klifi starfskostnað, a. m.
k. í tvent, til að byrja með, og ef til
vill meira siöar. Vil ég nú leitast
við aö skýra þessa hugmynd fyrir
ykkttr.
Allir eru skrifandi nú á dögum, hér
hjá okkur. Nú kemur að því, að við
'getum öll notiö þeirrar blessunar, aö
hafa fengið alþýðumentun. Verzlun-
arstjóri fær hverjum einum viðskifta
vini eina af þessum litlu bókum, sem
reikningar ertt færöir á (Counter
Check Books). Þeir fara með þær
heim til sín, og fara vel með þær, eins
og biblíuna. Nú skiftir verzlunar.
stjórinn allri bvgðinni niður í deild-
ir. Mætti þaö vera gert eitthvað á
þessa leiö: Viðirbygð væri t. d.
mánudags-deild; það þýðir, að Víðir.
búar kæmu aðeins á mánudögum til
verzlunar viðskifta. Vörur þeirra
biðu eftir þeim allar saman útmæld-
ar og vegnar, og gæti hver gengið að
sinni vöru í sintt hólfi í vöruhúsinu,
sem skipt væri niður i nægilega mörg
vöruhólf á sinn máta, eins og póst-
hólí, — aöeins i stærri stil. Setjum
svo, að Framnes.bygö verði þriðju.
dags-deild. Það er að segjj> vitji
vöru sinnar á þriðjudögum. Árborg
miðvikudagsdeild og Geysir fimtu-
dags.deild.
Nú spyrjið þið, hvernig þetta megi
ske, að vörurnar verði þannig út-
lilutað í vöruhólfin? Það gerist á
þessa vísu:
Hver og einn viðskiptanautur skrif
ar í sína bók, heima hjá sér, þá vöru
e>‘ hann vanhagar um og þann gjald-
miðil er hann borgar með vöru sína.
Sendi síðan eina afskriftina til verzl-
tinarinnar viku áður en varan á að
takast. Ef borgað er með búsafurð-
um, þá ættu þær að sendast með.
Nú hefir verzlunarstjóri allar
þessar vöruskrár fyrir framan sig
viku áður en rnenn koma og vitja vör.
unnar. Hann getur því sett sinn
(Frh. á 5. bls.)
ے