Heimskringla - 17.02.1932, Side 8

8. SÍÐA
HclMSKRINGLA
WINNIPEG 17. FEBR. 1932.
GÓÐ HREINSUN
GOTT VERK
FLJÓTT VERK
LÁGT VERÐ
Men’s Hats 50c
Sweaters (light) 50c
Men’s Suits $1.00
Plain Cloth QQ
Dresses ...
FJÆR OG NÆR.
Séra Guðmundur Árnason
messar að Lundar næstkomandi
sunnudag, þann 21. þ. m..
* * *
10. þ. m. andaðist að Lund-
ar Björn Jónsson, fyrrum bóndi
á Bjarnarstöðum í Mary Hill
bygðinni. Hann var 84 ára að
aldri, ættaður úr Norður-Múla- ‘
sýslu. Hann var jarðsettur að
Lundar 14 þ. m., að viðst'öddu
miklu fjölmenni. Séra G. Árna-
son jarðsöng hinn látna. Hans
verður nánar getið síðar.
* * *
Mrs. Jóhanna Nordal frá Ár-
borg, Man., var skorin upp við
botnlangabólgu á þriðjudaginn
í síðastliðinni viku. Dr. Thorlak-
son gerði uppskurðinn. Mrs.
Nordal heilsast eins vel og
von er til.
• * •
Jón Eggertsson látinn.
Jón Eggertsson lézt s. 1.
föstudag að heimili sínu 626
Ingersoll St. í Winnipeg. Hann
var 65 ára að aldri. Til Vestur-
heims flutti hann 1887, og nam
land f Swan River bygðinni í
Manitoba. Eftir að hafa búið
þar í nokkur ár, flutti hann til
Winnipeg og stundaði húsa-
byggingar á eigin reikning. —
Árið 1919 flutti hann þó aftur
til Swan River og bjó þar, unz
hann fyrir fjórum árum flutti
alkominn til Winnipeg.
Eftir hann lifa kona hans Guð-
rún, dóttir Þorbergs Fjeldsted.
einn sonur Eggert, og fimm
dætur: Inga, Helga, Liija, Krist-
ín og Lára. Systkini Jóns heit-
ins eru Árni Eggertsson fast-
eignasali, Mrs. Paul Reykdal
og Mrs. Elding, báðar í Winni-
peg, Mrs. J. Borgfjörð að Ár-
borg, Mrs. S. Sigurðsson að
Swan River, og Mrs. H. Paul-
son í Elfros, Sask.
Jarðarförin fór fram frá
ROSE
THEATRE
Thur., Fri., Sat.. This Week
Febr. 18-199-20
RONAI.D COLMAIf iu
ThejUnholy Garden
C'omedy — Varltey — »ivn
Mon., Tue., Wed.. Next Week
Febr. 22-23.24
JÍAMES DUNN & SALLY EILKR
in
heimili hins látna kl. 2 e. h. í
gær. Séra Jónas A. Sigurðsson
jarðsöng.
• • •
Fimtudaginn 11. febrúar voru
þau Sigurjón Borgfjörð og Sig-
ríður Borgfjörð, bæði frá Oak
Point, Man., gefin saman í
hjónaband af séra Rúnólfi Mar-
teinssyni, að 493 Lipton St. —
ueimili þeirra verður að Oak
Poínt.
* * *
íþróttafélagið Fálkinn heldur
ársfund sinn mánudaginn 22.
febrúar, 1932, kl. 8.45 e. h. —
Fundurinn verður haldinn í G.
T. húsinu, horni Sargent og
McGee. Allir meðlimir og aðrir
þeir, sem áhuga hafa fyrir í-
þróttamálum eru beðnir að
koma.
I * * *
Þann 10. þ. m. voru eftirrit-
! aðir meðlimir stúkunnar Skuld
I. O. G. T. settir í embætti fyrir
yfirstandandi ársfjórðung. af
umboðsmanni hennar Guðm
M. Bjarnasyni:
FÆT—Einar Haralds
ÆT—Ingólfur Gíslason
VT—Steina Thorarinsson
K—Fanney Gíslason
R—Guðjón H. Hjaltalín
Skrásetjari og aðstoðarritari
i Gunnl. Jóhannsson
> FR—Stefán Baldvinsson
G—Magnús Johnson
D—Mínerva Sædal
AD—Ásdís Jóhannesson
V—Friðbjörn Sigurðsson
ÚV—Jóh. Austmann
Píanisti—Hilda Holm
GUT—Katrín Jósefsson
* * *
SKRÍTNI.
Þegar íslenzku þingmennirnir
komu í heimsókn til Dannierk-
ur sumarið 1926, ferðuðust þeir
víða um landið. Var þeim tek-
ið með kostum og kynjum. sem
kunnugt er.
Stundum bar það við að kurt
eisi hinna dönsku yfirvalda tók
einkennilegt form fyrir sakir ó-
’cunnugleika.
T. d. við móttökurnar í Ár-
ósum mættu þessi einkenni-
legu kveðjuorð þingmönnunum
í áletrunum, prentað á borð-
dúka og í blaðafyrirsögnum::
“Salix ax blessadur laxmedur’’
Vissu yfirvöldin í Árósum
ekki betur en að þetta væri hin
almenna íslenzka kveðja: “Sæll
og blessaður laxmaður”., og
töldu það kurteisi og vinarhót,
að mæta þingmönnunum með
kveðjuorðum á móðurmáh'
þeirra.
• • •
Hinn þjóðkunni fræðimaður
og málfræðingur, Guðmundur
Þorláksson, er um langt skeið
var búsettur í Kaupmannahöfn,
var síðustti ár æfi sinnar hjá
skyldfólki sínu í Skagafirði og
dó þar.
Var hann þ ábilaður að lík-
amsheilsu.
Læknir vitjaði hans sem oft-
ar, er han nlá banaleguna. Tók
Guðmundur vanheilsu sinni
með jafnaðargeði.
“Og hvernig lízt þér nú á
mig?’’ spurði Guðmundur lækn
irinn.
Læknir tók dauflega í það.
Reis Guðmundur þá upp við
dogg í rúmi sínu.
Þótti honum ekki líðan sín
svo tiltakanlega bág, að læknir
byrfti að vera dapur yfir, og
segir með nokkurri gletni:
“Þú hefðir át að sjá mig,
þegar eg kom frá Svíþjóð!’’
Tveim dögum eftir dó hann.
» * •
Umrenningur kom á bæ á
Austurlandi og var boðið í
stofu. —- Heimamaður hafði
honum það til skemtunar að
sýna honum myndir. Meðal
annars var þar mynd af Maríu
mey.
“Hver er þetta?” spurði gest-
urinn.
“María mey,” svaraði heima-
maður.
“María mey?’’ spyr komu-
maður.
“Já, kannast þú ekki við
hana?”
Komumaður hugsar sig um,
áttar sig ekki, en segir þó svo:
“Ja, það getur verið, að eg
hafi einhverntíma séð hana á
Seyðisfirði, þær eru svo marg-
ar laglegar þar.”
OPIÐ BRÉF TIL HKR.
Frh. frá 7 bls.
ir stólar og í sumum eítt Iítið
borð. Sátu menn þar stundum,
ef maður vildi hafa sig úr fjöld-
anum, því þar voru aldrei nema
fáir í senn. Stólar þeir, sem
barna voru, voru þó sérstaklega
fyrir fólk, sem beið eftir ein-
hverri afgreiðslu frá nefndum
skrifstofum, þó notaðir eins og
fyr segir, á stundum. Þegar eg
kom ofan stigann sé eg þar
töluverðan hóp af fólki, sem
borfði á mann er þar var, og
lét all einkennilega. Hann tal-
“Bad Girl”
Comedy — Variety — New«
‘ Mercury ’
The New
All-Weather
Coal
Phone 42 321
For a Ton
Today
“ARCTIC”
CARL THORLAKSON
úrsmiður
627 Sargent Ave., Winnipeg
Sími: 27 117. Heima 24 141
J. A.
JOHANNSON
Garage and Repair Service
benning and Sarirent
Síml 33573
Heima eíml 87136
Rxpert Repavr and Complete
Garajre Serricr
Ga». Ofl«. Exrras. Tirea.
B»tteri«*. Etc
■sp »
llmkjEAToirR

Vörur meft pósti
til allra heimila
Vesturlandinu
í vor- ogr sumar-vöruskrá
vrorri (Catalogue) er getiö um
nýjar og ferskar vörur frá
verkstæíum vorum, á því
veröl, sem enginn annar get-
ur boöifc, ef vörugæöi eru
tekin til greina.
Gerö, verö og vörugæöi gretiö
þér reltt yöur á meö því aö
panta meö pósti frá KATON’S
og meö þvf aö hagnýta ybur
vora nýju reglu meö greiöslu
buröargjald á p ntunum, er
nema $2.00 og þar yfir. Um
þetta getur í vóruskrá vorri
og getur kaupandi sparaö sér
fé meö þvl ab athuga þab.
Meö þessari vöruskrá vorri er
árbók vor. sem sýnlr verö muna,
sem ávalt eru hinir sömu, svo
sem búsáhöld, og verö ekki
breytist á.
Þessari árbók wttu menn aU
geyma, því vörur i henni bú-
umst vér viö ab hafa fram á
áriö 1933 og þeir verba ekki 1
haust og vetrar vöruskránni.
skrlfib 1 dagr eftlr þeaaum
tveimnr vðruskrám, þær apara
yikir fé. Af þelm getlb þér aé«,
hve fullkomlega vllfaklftahættlr
vortr svara þörflnnl.
^T. EATON Cí—
WINNIPEQ CANADA
aði af kappi, og vann af kappi.
Hvað var hann að segja og
hvað var hann að gera? Hann
stóð yfir sætisvíðum ruggustól
eða setustól með armhvílum
(armchair), og lét báðar hend-
ur ganga, eins og hann hefði
fyrir framan sig hluti, sem hann
tæki hvern á fætur öðrum og
rétti til beggja handa þeim, er
nær stóðu. Fór hann gegnum
allar þær hreyfingar, sem slíku
starfi eðlilega fylgja, beygði sig
áfram eftir hlutunum, sfem fyr-
ir framan hann áttu að vera
— en voru ekki — og rétti frá
sér til beggja handa. Vann hann
að þessu með alvörugefni og
ofurkappi, sem auðsjáanlegt,
var, hefði þar veriö um nokk-
uð að ræða.
í þessu ryður maður nökkur
sér braut í gegnum mannþröng-
ina, klapparkunnuglega á bakið
á starfsmanni þessum og segir
glaðlega: Ekki vissi eg ......
minn, að þú værir talandi skáld.
Þetta kom mér til að athuga
eigi einungis hreyfingar manns
ins, heldur og líka hvað hann
var að segja. Jú, virkilega tal-
aði hann í hendingum — því
ferskeytlur áttu það víst að
vera. En hvílíkur þó skáldskap-
ur! Og þó rímaði það í flestum
tilfellum. En ekkert skáld er
skapað með þá rímfimi, að geta
hugsað og rímað svo nokkurt
vit sé í, ef það ber eins ört á
og maður þessi gerði. Etip'í-
talandi mælska mælskumanns-
ins gæti leikið þá list, þó í ó-
bundnu máli væri. En innan
um allan vaðalinn komu þó ein-
stöku smellnar hendingar, og
notaði skáldið þær við öll tæki-
færi, þar sem þær féllu inn ríms
vegna, þó efni væri óskylt, eins
og ræðumenn, einkum prestar
nota dæmisögur eða skrítlur
við ólíkustu efni, bara af því
að dæmisögurnar eru hjart-
næmar eða smellnar, eftir á-
stæðum, og lenda svo í stök-
ustu vandræðum með að finna
þeim stað í efni því, sém þeir
hafa með höndum í þann» og
þann svipínn, eða gera mönn-
um skíljanlegt, hvað þeir eig-
inlega vildu sagt hafa með slík-
um sögum.
Alt í einu, og án þess að eg
tæki eftir því, hvernig það
skeði, hefir skáldið og starfs-
maðurinn skift um starf, og
breyttist þá yrkisefni hans um
leið. Áður vissi eg ekki um hvað
hann orti — fann ekkert efnis-
samhengi í öllum vaðlinum. —
Verið getur að það, nefnilega
skilningsleysi mitt, hafi með-
fram verið af því, að eg var
þar ekki, þá er hann byrjaði.
En nú alt f einu hefir hann
konu eina föngulega í fanginu.
Mundi hún vega á við tvær
þyngdir hans, og það vel, og
því full faðmfylli hans. Efni
ljóða hans var nú þessi kona.
og ágæti hennar fyr og nú, því
vlnátta þeirra var gömul. Sner-
ust þau með liægð á gólfinu,
eins og væru þau að hugsa um
að bregða sér í dans. Af því
varð þó ekki, enda var kona
þessi þung í vöfum — ekki sem
snúningaliprust. En nú var hún
að reyna að láta til sín heyra,
og tókst það svo, að fólk heyrði
hana segja: “Þetta er ekkert
nema heiðarleg vinátta — alt
saklaust — eins og haft er eft-
ir austlenzkum bónda, er kon-
an fann f faðmi vinnukonú sinn
ar, — alt er saklaust, góða
mín, á bóndinn að hafa sagt.
Það aðdáanlegasta við þetta alt
var, að allir trúðu því, nefni-
lega sakleysinu í þessum leik,
og enginn hló að gárunga-
hætti — en brostu svona góð-
látlega, og var þetta þó fremur
kátlegt — eða bara fáránlegt.
Vera má að fólk hafi fundið
til þess, án þess að gera sér
verulega grein fyrir því, að'
manninum var ekki sjálfrátt.
Að svo hafi í raun og veru ekki
verið, sannfærðist eg síðar um,
því einn Vestur-íslendingur
sagði mér, að manni þessum
hefði orðið svo mikið um sk\ln-
aðinn, sem var svo nýlega af-
staðinn, að hann gerði tilraun
til að fleygja sér fyrir borð, en
var hindraður í því af sögu-
manni mínum, sem kvaðst hafa
séð, hvað honum leið og fylgdi
honum eftir og náði honum.
Þarf ekki að efa sögu þessa,
því sögumaður minn er trú-
verður og heiðarlegur Canada-
bóndi, skýr í bezta lagi og helj-
armenni að burðum. Má af
þessu ráða, að skilnaðurinn hafi
komið við, þó ekki gengi það
svo langt um aðra, svo eg til
vissi. Að þessum skilningi fengn
um á atriði þessu, verður þetta
fyrirbrigði alt annað en hlægi-
legt, hvort sem Bakkus C. P.
R. félags eða meðfædd geð-
veila hefir valdið.
Þessi atburður minti mig á
annað samskonar fyrirbrigði,
er skeði fyrir mörgum árum —
og eg sannfærðist brátt um,
að þar var um sama mann að
ræða. Þá lék hann sama leikinn
og orti í ákafa samskonar endi-
leysu; hagaði sér að öllu eins
að öðru leyti en því, að þar var
um engin faðmlög að ræða, að
því er eg nú man. Þá var mað-
ur þessi ungur og ásjálegur.
Hann er auk heldur ásjálepuf
enn, þótt ekki sé hægt að kalla
hann ungan. En þessari hinni
gömlu mynd af manni þessum
hafði aldrei skotið upp í huga
mínum, hefði eg ekki séð hana
þannig endurtekna. Meðan á
---- -----------------------
MESSUR OG FUNDIR
i kirkju Sambandssafnaðar
Messur: — á hverjum sunnudegi
kl. 7. e. h.
Safnaðarnefndin: Fundir 2. og 4.
fimtudagskveld i hverjum
mánuði.
Hjálpamefndin. Fundir fyrsta
mánudagskveld í hverjum
mánuði.
Kvenfélagið: Fundir annan þriðju-
dag hvers mánaðar, kl. 8 að
kveldinu.
Söngflokkurinn. Æfingar á hverju
fimtudagskveldi.
Sunnudagaskólinn: — A hverjum
sunnudegi, kl. IX f. h.
þessum leik stóð — og hann
stóð sem hæst þegar eg fór —
datt hvorki né draup af leik-
manninum. Honum virtist starf-
ið bláber alvara. Því einu má
bæta hér við, að hann er í raun
og veru talinn laglega hagorð-
ur — ódrukkinn — og bezti
drengur. Saga þessi er ekki
sögð honum til niðrunar að
nokkru leyti — énda spursmál
hvort hann sjálfur hefir neina
hugmynd um þessi æfintýri —
sennilegast að svo sé ekki. Mér
fanst það all einkennilegt engu
að síður. Svo mun og fleirum
hafa fundist.
Eg sagði, að maður sá, sem
hér um ræðir, væri bezti dreng-
ur. Illa væri frá þessum kafla
gengið og ódrengilega, ef eg
bætti því ekki við í fullri alvöru,
að kona sú, er þátt tók í ofan-
nefndu æfintýri, er og talin
heiðurskona, og öllu meiri fyr-
ir það, hvað vel hún fór í gegn-
um þetta undir kringumstæð-
um þeim, sem fyrir hendi voru.
Frh.
ÍSLENDINGAMÓT
Þjóðræknisdeildarinnar “Frón”
FIMTUDAGSKVÖLDIÐ 25. FEBRÚAR 1932
f GOODTEMPLARAHÚSINU
SKEMTISKRÁ:
1. Ávarp forseta.
2. Píanó Sóló ............... Mrs. H. Helgason
3. Kvæði .................. Einar P. Jónsson
4. Ræða ................... Dr. B. B. Jónsson
5. Einsöngur ..............Mrs. K. Jóhannesson
6. Fiðluspii ............. Pálmi S. Pálmason
7. Ræða ............... Dr. Sig. Júl. Jóhannesson
8. Einsöngur ................... paul Bardal
9. Kyæði .................. Lúðvík Kristjánsson
10. Píanó Sóló ............. Ragnar H. Ragnar
11. Veitingar.
12. Dans tii kl. 1 f. h.
Inngangseyrir 75c — Byrjar kl. 8 e. h.
^^■ommmommmo-mmmo-^^-o-^^-o-mmmo-^mommm-o-^mo-tmmo-^mom
Þrettánda Ársþing
Þjóðræknisfélagsins
verður haldið í
G00DTEMPLARA HÚSINU
við Sargent Ave., í WINNIPEG
24, 25, 26 febrúar 1932
og hefst kl. 10 f. h. miðvikudaginn
24. febrúar.
D A G S K R Á
1. Þinsetning.
2. Skýrsla forseta.
3. Kosning kjörbréfanefndar.
4. Kosning Dagskrárnefndar.
6. Útbreiðslumál.
7. Fræðslumál.
8. Sjóðsstofnanir.
9. Útgáfa Tímritsins.
10. Bókasafn.
11. Kosning embættismanna.
12. Ný mál.
Stjórnarnefndin mun leggja fyrir þingið auka-
lagafrumvarp fyrir upptöku iestrarfélaga og annara
skyldra félaga meðal íslendinga í Vesturheimi, í Þjóð-
ræknisfélagið.
Samkvæmt 21. gr. laga félagsins er deildum þess
heimilað að senda einn fulltrúa til þings fyrir hverja
tuttugu eða færri gilda meðlimi deildarinnar, gefi þeir
fulltrúa skriflegt umboð að fara með atkvæði sín á
Þingi, og sé umboðið staðfest af forseta og ritara deild-
arinnar.
Hr. Wálter Líndal, K.C., heldur ræðu kvöldið 24. feb.
Frónsmótið verður kvöldið þann 25.
Séra R. E. Kvaran heldur fyrirlestur síðasta kvöld-
ið, þann 26. febrúar.
Kvöldsamkomurnar allar byrjar kl. 8.
JÓN J. BÍLDFELL, fsrseti.
f